Μπα και μικρό να είναι κάνει πίστεψε με... ;) Ηλιθιότητα αλλά ασχολήθηκες! Αυτο κάτι δείχνει..
Printable View
Μα Σέλντον δεν έχεις καταλάβει τόση ώρα τι λέω. Δεν προσπαθω να σε πω φαντασιόπληκτο ούτε οτί εγώ βλέπω την πραγματικότητα. Απλά σου λέω οτί πρέπει να δεις αλλιώς τα πράγματα, δεν είναι όλα μαυρα γύρω μας. Και να ξέρεις οτί είμαι απο τα άτομα που θα πουν ευθέως αυτό που θέλουν να πουν χωρίς καμία ιδιαίτερη προσπάθεια..
τι ωραία που είναι να κάθεσαι μόνος και ν' ακούς ωραία μουσική :)
με την ηρεμια που εχω τωρα στην ζωη μου ειναι απιστευτο αυτο που εχει συμβει
περα απο απολλογισμους-συλλογισμους που σου ερχονται πρωτα στο μυαλο αυθρορμητα καλλιεργεις το πνευμα-συνειδηση και συναφη
αλλα κατι παραξενο,εχω αρχισει να θυμαμαι γεγονοτα τα οποια νομιζα πως ειχα πληρως διαγραψει απο την μνημη μου
απο πολυ παλια,ως την παιδικη μου ηλικια,τρελα πραγματα και το κορυφαιο ειναι οτι αυτο γινεται σε μεγαλη συχνοτητα,δηλαδη σχεδον καθε μερα θυμαμαι και κατι
αυτο αραγε σημαινει να κανεις μονος σου την ψυχαναλυση σου?κατι σαν αναδρομη
μηπως η τηλεοραση και η κοσμικοτητα μας εφεραν εδω?μηπως μας εχουν βαλει ολους στο εσκεμενο δικο τους προγραμμα ωστε να μην σκεφτομαστε τιποτα και να λειτουργουμε σαν ρομποτ?
μηπως η φυση και η ηρεμια τελικα ειναι η ψυχοθεραπεια?
Χρυσάκι εγώ το πιστευω αυτό. Είναι καλό να καταφεύγουμε στην φυση άλλωστε είναι το φυσικό μας περιβάλλον.. Εγώ εκτός του οτί μένω σχετικά κοντα στην φύση πηγαίνω συχνα στο βουνό και με αλλάζει, με ηρεμεί.. :)
σκέφτομαι ότι χρειάζεται να σηκωθώ στις 05:30 για να τρέχω για μια υποχρέωση στην Βαρυμπόμπη.. και δεν βλέπω να κοιμάμαι!
Σκέφτομαι οτι είχα τόσα πράγματα να κάνω και τελικά μου εφαγε τον χρόνο το φόρουμ. Πάει το Σάββατο μου! :(
μαρκελα πραγματικα σου μιλαω
υπηρχαν στιγμες που καποτε ελεγα οτι θελω να ειμαι μακρυα απο ολους και απο ολα
και τωρα αυτο συμβαινει κατα καποιο τροπο
με τον αντρα μου και το παιδι μου
μακρυα απο κακιες και συναφη
πολλες φορες σιχαθηκα τα παντα
το μονο που μου λειπει ειναι η δικη μου οικογενεια,(γονεις και αδερφια)τιποτε αλλο
οταν τα εχεις βρει με τον εαυτο σου και εχεις τον συντροφο σου διπλα σου ειναι καλο να ζεις την ηρεμια
Α ρε Χρυσάκι πόσο σε καταλαβαίνω...
Σας καληνυχτώ κοριτσια!!!
ουτε κι εγω εχω υπνο κι απο τι βλεπω ο διαγωνισμος ηλιθιοτητας στο εψυχολοτζι ελαβε τελος.
ενταξει αλλα που κολλας εσυ κι απαντας εδω ? αφου δεν αναφερομουν σε σενα. εγω μονο με ενα πραμα διαφωνισα μαζι σου τρεις σελιδες πριν, και δεν εβρισα ουτε ξεκινησα καβγα. πολιτισμενα μπηκα κι εγραψα τις αποψεις μου, ουτε εθιξα καμια, ουτε τιποτα.
καταλαβαινω οτι και λογο ανοιξης ανθιζουν τα λουλουδακια και συνεχεια τωρα μας φταινε τα παντα γιατι δε καλοπερναμε εδω, ομως δεν κατηγορουνται ολες οι γυναικες. εννοειται οτι του εξωτερικου και ειδικα οι ελληνιδες με σωστη συμπεριφορα, αποτελουν εξαιρεση.
τελος ειναι αλλο πραμα να λες ολα ειναι σκατα λογο κρισης, κι αλλο ειναι ολα σκατα απο μονα τους και ποτε δεν αλλαζουν. το πρωτο ειναι ρεαλισμος αφου η χωρα μας πλεον υποφερει και δε μπορουμε να κλεισουμε τα ματια. το δευτερο ειναι παθητικη σταση και πεσσιμισμος!
αν ηταν οντως χαμηλης νοημοσυνης και καθυστερημενοι, δε θα προβληματιζονταν καν! αλλα οσο υπαρχουν τουβλα γυναικες σαν εσενα στη κοινωνια, τοσο θα παραμενουν οι υπολοιποι αντρες μονοι κι αναγκαστικα να γκρινιαζουνε. ignore απο μενα προσωπικα γιατι κουρασες με την δηθεν εξυπναδα σου. μη σφιγγεσαι τοσο να βγει, φαινονται απο μακρια οι εξυπνοι ανθρωποι. τραβατε πουληστε πνευμα εκει που σας παιρνει, γιατι στο εψυχολοτζι δεν.
Σκέφτομαι ότι μερικοί άνθρωποι είναι τόσο μα τόσο σκληροί που συνεχίζουν να σε κλωτσάνε ακόμα κι αν είσαι ήδη πεσμένη κάτω...και δεν νιώθουν και καμία τύψη γι' αυτό...σου πετάνε ένα ξερό "αντίο" κι άντε κόψε το λαιμό σου να ξεπεράσεις μόνη σου το κακό που αυτοί προκάλεσαν αρκεί απλά και μόνο να φύγει το βάρος από πάνω τους...μόνο αυτό τους νοιάζει ακόμα κι αν φέρουν ευθύνη, μόνο αυτό τους νοιάζει, να απαλλαχτούν...αποποιούνται τις ευθύνες τους και βασανίζουν το θύμα αλύπητα...
Ποιος να με πείσει βρε Κύκνε μου? Πες μου ποιος...? Εγώ μιλάω γενικά και μέσα απο την εμπειρια μου οτί θα πρέπει να παλέψεις από μόνη σου και να σταματήσεις να κατηγορείς όλη την ωρα.. Σε ακούω εδώ και μήνες. Το να κατηγορείς δεν σε αφήνεις να κοιτάξεις μπροστά. Κάνε κάτι για σένα γιατί μόνο τον εαυτο μας έχουμε και πρέπει να τον προσέχουμε και να τον αγαπάμε!
σκεφτομαι οτι και με το σημερινο θεμα της kaity, και τα τελευταια που διαβαζω εδω μεσα απο τα γυναικακια, παμε κατα διαολου. απιστευτη ηλιθιοτητα και εγωισμος απο μερια τους, μονο για το μουνι τους νοιαζονται. δεν υπαρχει πλεον ουτε ιχνος κατανοησης κι ανθρωπιας, δε μπορουν να ερθουν στη θεση του αλλου ουτε για μια στιγμη. για ολα τους φταινε οι αντρες, τι κι αν μαλακιζονται οι ιδιες παιζωντας το αδιαφορες και δυσκολες και απαιτητικες να λειτουργουμε και στις πιο δυσκολες συνθηκες ενω η χωρα καταρεει, δε νιωθουν τι συμβαινει. και λιγο να μη σου σηκωθει κυριε εισαι gay, δε μας κανεις παμε στον επομενο! και μετα ακουγονται κι ασυναρτησιες οτι εμεις φταιμε που δεν ξερουμε τον εαυτο μας, αφου βρε βλημα σε μια σχεση φταινε παντα και οι δυο, ειναι δυνατον να σου φταιει ο εαυτος σου ? εκτος αν εχεις σχεση με τη χουφτα σου, οποτε πασο. απογοητευτικα παρα πολυ, δε προκειται να ξανακανω ποτε σχεση με ελληνιδα. μη αναστρεψιμη η κατασταση σας και δεν υπαρχουν εξαιρεσεις.
κενο καταλαβαινω την πικρια σου και εχεις και δικιο.ειμαστε γυναικακια και σκεφτομαστε ηλιθια και μονο το μουνι μας κλπ.αφου λοιπον οι αντρες δε σκεφτονται το πουλι τους και ειναι τοσο ευαισθητοι και τρυφεροι και πληγονονται τοσο πολυ καποιοι απο αυτους απογοητευονται και το γυριζουν.εφοσον λοιπον ειναι τοσοι οι gay δεν αποκλειω η φιλη μου να γνωρισε εναν απο αυτους.αυτα.ελπιζω να μη ξαναμιλησουμε και να μην ξανααναφερθεις στο ονομα μου.
να με συγχωρεις δε το θελα, απλα βρηκα αφορμη το θεμα σου, να επιβεβαιωσω την ηλιθιοτητα και κακομοιρια των γυναικων. αφου τα παραδειγματα μιλανε απο μονα τους στο ελλαδισταν, απο δω και περα θα ασχοληθω περισσοτερο με τις ξενες, δε προκειται να ξανακανω κουβεντα για ελλεϊνιδες αφου ειναι πραγματι οτι πιο ελλεϊνο υπαρχει στην ευρωπη!
Και 'γω το ίδιο σκέφτομαι Καίτη! Γιατί κάποιοι διατυμπανίζουν τόσο έντονα ότι έχουν πρόβλημα και ξεσπάνε
πάνω σ' αυτούς που δεν τους έχουν ενοχλήσει ποτέ κι ούτε τους έχουν δώσει και το δικαίωμα και δεν εννοούν
επιτέλους να καταλάβουν, ότι η εδώ παρουσία τους είναι μόνο για προσφορά και βοήθεια! ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΕΛΕΟΣ!!!!
χαιρομαι που το επιβεβαιωσες.να σαι καλα
το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση όρων χρήσης
ειμαι ο εκλεκτος που ειχε την ευχαριστηση να ποσταρει πρωτος σ'αυτη τη σελιδα. ο σατανας ειναι μεγαλος!
Σκέφτομαι πόσο φοβάμαι να κυκλοφορήσω με το ποδήλατο στους δρόμους αλλά θα το κάνω... Σας χαιρετώ!
παιδια μην πεφτετε στην παγιδα
φτασαμε στην σελιδα 666 του τι σκεφτεστε
η σελιδα αυτη ειναι σατανικη,γι'αυτο τσακωνεστε
:-) :-) :-) :-) :-) :-)
... τη σφαγή των αμνών. Αμάν αυτή η Αγάπη αδερφέ μου, τόσο αίμα στο όνομά της πια... λες γι' αυτό νά 'χει τέτοια μπόχα το υπέροχον τούτο συναίσθημα;... χμμ, ύποπτον καθότι ευγενές, εύπεπτον καθότι μη διαρκές, εύλογον καθότι διαμπερές... κείνο το ******** Πάσχα στο χωριό, κείνο όχι κάποιο άλλο. Και δώστου παιχνίδι με τον Στάθη, το μικρό τραγί στο χωράφι του θείου. Πήγαινα κι εγώ απ' τις 5 το ξημέρωμα για να τρέξω με τον τράγο, και δε το πίστευαν οι θειοί κι οι θειάκες μου... 4 ετών "κοπέλα" να τρέχει στα χωράφια και μάτι να μη κλείνει... "δε παίρνει από λόγια τούτη η μικρή" τους έλεγε η μάνα μου, "μοιάζει τον άλλονε" όπου " ο... άλλονας" ήταν ο ακαμάτης ο πατέρας μου που είχε κι αυτός το ελάττωμα να βοηθά γέρους και σκυλιά... κουνούσαν οι αδερφάδες της το κεφάλι, πάει ήμουνα χαμένη από χέρι σου λέω...
Και πού μ' έχανες πού μ' έβρισκες, παρέα με τον Στάθη εγώ... όπου "Στάθης", το αγοράκι στο από πάνω μας διαμέρισμα τότε που μαζί ταΐζαμε τα ζώα στη γειτονιά και πλάκωνε στο ξύλο τα άλλα κωλόπαιδα που τα βασανίζανε. Ήταν ο ήρωάς μου, ψηλό και παχουλότατο παιδάκι. Δε θα ξεχάσω που μου έφερε στο πρώτο μου πάρτυ - και το τελευταίο - δυο κουτιά πουράκια, τα "Caprice", ναι αμέ... και τί μαλλί είχε αυτό το ζωντανό Παναγίτσα μ'... τέτοιο τσουλούφι μόνο στον Πρίσλεϋ έχω δει, άντε και στον Μαρκ Άλμοντ... χρυσαφένιες τούφες σάματις μπλέχτηκε ο ήλιος στο κεφάλι του, άσπρος με καφέ κηλίδες και με κάτι άλματα μεγαλύτερα απ' το μπόϊ μου...
Και νάτο το κακό χαμπέρι... μου το αμόλυσε ο ξάδερφος ετών 6 και πάει ο Στάθης θα τον τρώγανε η μάνα μου, οι θειάκες κι η γιαγιάκα μου η καλή πού 'πνιγε τα γατάκια στον Αχέροντα αλλά τη γάτα τη Γκριζούλα πολύ την αγάπαγε και την είχε χρόνια... βρε ναι σου ξαναλέω και μη στα ξαναπώ...
Έτσι τον έκλεψα, μαζί με τον Κωστάκη... κι όπου φύγει - φύγει... φτάσαμε στο διπλανό χωριό και τον δέσαμε σε ένα ερειπωμένο παραγκάκι κοντά στα σπίτια. Να μη μας βλέπανε κιόλα...σε λιγότερο από μισή ώρα μας έφερνε πίσω ο θείος - σφαγέας του χωριού, όλοι τον φωνάζανε που δε μπορούσαν να τα σφάζουνε αλλά μπορούσαν να τα τρώνε - φορτωμένους και τους τρεις πάνω στην καρότσα... ο Κωστάκης έφαγε το ξύλο του ως συνήθως, εγώ όχι γιατί με λυπήθηκε η μάνα μου που τρόμαξε και ανησύχησε λέει, κι έτσι καχεκτικό που ήμανε τί να χτυπήσει και τί να βρει... βρε ναι...
Και τί χαρά που με λυπήθηκε ο θείος - τί καλός άνθρωπος... αλκοολικός, έδερνε και γυναίκα και παιδιά - και τον γύρισε πίσω τον τραγάκο μου... με κορόϊδεψε όμως και εγώ τον είδα τον Στάθη να ουρλιάζει απ' την αυλή της γιαγιάς μου... έβλεπα το τσουλούφι του που ποτέ δε θα ξεχάσω. Και τα κλαρίνα που σκίζανε τ' αυτιά μου δεν ήταν αρκετά. Και κείνο το κόκκινο χαλί που ξαφνικά απλώθηκε στο χώμα... ήταν όλοι μαζεμένοι από νωρίς, πίνανε κρασί και χορεύανε... και παιδάκι μικρό έφυγα πάλι. Στο ποτάμι πήγα που ήταν πολύ όμορφα με τις ιτιές και για να σκούξω μόνη μου. Και ρημάχτηκα στο κλάμα και το πήρε ο ποταμός. Και μετά με πήρε ο μεγάλος ο ξάδερφος που κατάλαβε πως εκεί θα ήμουν και τον στείλανε για να με βρει...
Κι ούτε "Στάθη" ποτέ στη ζωή μου έφαγα, ούτε στον θείο ξαναμίλησα από τότε, ούτε μέχρι τα 16 μου που συνέχισα να πηγαίνω τόλμησε ποτέ κανείς να μου πει να καθίσω στο πασχαλινό τους τραπέζι...
βρε όπου φύγει - φύγει λέμε... αλλά κι αυτό στο ξανάπα έ;...
Salento
... σκέφτομαι πως πρόλαβα και διάβασα λίγο απ' τη σελ. 651 και μετά... Κενέ, είσαι τρομερός στις περιγραφές σου ώρες - ώρες, λολ!... επίσης πόσο παρεξηγήσιμος είναι ο Σέλντον... χμμ, συμβαίνει στους πολύ έξυπνους ανθρώπους αδερφέ... μη μασάς, αρκεί να καταφέρεις να το διαχειριστείς κάποια στιγμή γιατί οι πολύ έξυπνοι είναι και αντιπαθείς συνήθως έ;...:)... και με μια μικρή επιφύλαξη - γιατί είμαι και πολύ κουρασμένο παιδί αυτό τον καιρό και ίσως δε κατάλαβα καλά - όσοι ξεμένουν κάτι... για ρίχτε το απ' την αρχή ρε αδέρφια... γιατί εγώ πάλι έχω άλλη άποψη... όσο πιο πολύ ωριμάζεις και γνωρίζεις τον εαυτό σου και τον σέβεσαι... χμμ... άλλο τόσο δύσκολο είναι να είσαι με κάποιον που θα έχει καταφέρει μία απ' τα ίδια. Και θα σου μοιάζει κιόλας... εκπληκτικά δύσκολο να συμβεί όμως... κι επίσης πολλοί συγκροτημένοι άνθρωποι και υψηλοτάτης αντίληψης έχουν μείνει μόνοι... χμμ... ή και το επιλέγουν για να είναι καλά... ή δε βρίσκεται κάτι που να τους αντιστοιχεί... το "αξίζει" δε το ασπάζομαι πλέον... καλό μήνα... πείτε μου μωρέ κι ένα "χρόνια καλά" για την Τετάρτη!... είμαι στεναχωρεμένη, "αμπαρωμένη", αλλά ευτυχώς μόλις βγήκαμε απ' τα νοσοκομεία και αναρρώνουμε... :)... τί να τις κάνετε τις λεπτομέρειες, δε βαριέσαι...
πάντως, λέω να κολλήσω στα 40 από τούδε και στο εξής... άσε που με παίρνει άνετα να αρχίζω και να κατεβαίνω αντί να ανεβαίνω... τσίου σύντεκνοι!...:)...