Originally Posted by
melina_
Μαργαριτα....σε αυτη τη μακροχρονια σχεση σου, τι σου ειχε προσφερει αυτος ο ανθρωπος και μεχρι ποιο σημειο είχατε φτάσει? γιατι οι ανθρωποι δεν ξυπνουν μια μερα και γινονται καθαρματα/ξενοπηδηχτάκηδες/λαμόγια κλπ. αυτο που προσπαθω να σου δωσω να καταλαβεις ειναι οτι ο ανθρωπος αυτος, δεν ζητησε χρονο για να σκεφτει τι νιωθει για μενα. αδικα και παραλογα ζητησε χρονο μεν αλλα οχι με στοχο να ΜΗΝ ξαναγυρισει. απλα αυτο το ξεκαθαρισε οταν βρεθηκαμε απο κοντα. θεωρουσε αυτονοητο οτι θα ξαναγυριζε γιαυτο και σοκαριστηκε οταν του μιλησα για χωρισμο. επιπροσθετως, ο ιδιος ανθρωπος, μεχρι να γινει το μπαμ, και οταν λεω μεχρι εννοω μεχρι και την τελευταια μερα, δήλωνε/εδειχνε/επραττε δεν ξερω ποια αλλη εκφραση να χρησιμοποιησω, οπως ηταν παντα: απολυτα ερωτευμενος και αφοσιωμενος και δοτικος και απολα. δεν ειναι τοσο υπεραπλουστευμενο. θα επρεπε να ηταν σκετο καθαρμα, να πηγαινε να την κανει πλαγιως σε μια γυναικα που ηταν τουμπανο απο χαπια για να κανουν παιδι. και καθαρμα να ηταν θα περιμενε να περασει εστω ο μηνας, να μου πει να τα σταματησω και μετα να συζητουσαμε περι χωρισμου/απομακρυνσης ή οτιδηποτε. η σχεση μας ειχε περασει σε αρκετα σοβαρο επιπεδο δημιουργιας οικογενειας επι 6 μηνου. τωρα τι να πω....αν ημουν με εναν τοσο μεγαλο αληταρά και δεν τοχα παρει χαμπαρει....τι να πω....