Printable View
Δέν ξέρω για το LSD αλλα αυτό το τρυπάκι που έφαγα εγω (Δέν ήταν LSD 100%) ητανε το κάτι άλλο.Έκανα 16 ώρες να ξενερώσω και 24 για να κοιμηθώ σαν άνθρωπος.Την επόμενη μέρα κάψιμο ,την μεθεπόμενη όλα οκ ,λειτουργούσα κανονικά.Θα το ξαναέκανα αν δέν κόντευε η καρδιά μου να βγεί έξω απο το στήθος μου απο το κοπάνημα, άλλη φάση...
Αποτι ξέρω το LSD είναι η μόνη ουσία η οποία μπορεί να αλλάξει κάποιον για πάντα σύμφωνα με κάποιους επιστήμονες που το έχουν μελετήσει.
Τον γνωρισα τον Ιουνιο του '14, 32 ετων.Ερωτευτηκαμε τρελα και αμεσως καναμε σχεση,συζησαμε καθως δουλευαμε στο ιδιο νησι. Την 2η μερα μου ειπε οτι ηταν χρηστης απο τα 18. Στα 25 περιπου μπηκε στο 18ΑΝΩ. Εμεινε καθαρος για 3,5 χρονια, ειχε σχεση και δουλεια ωσπου προδωσε τη σχεση του για μια άλλη γυναικα την οποια "νομιζε" οτι ερωτευτηκε κι εκανε σχεση μαζι της,αλλα ηταν τελικα για μια βραδια. Στη νεα σχέση τοτε, ηταν ιδανικο το περιβαλλον να "πινει" παλι.Εκεινη του εδινε χρηματα και ηταν μαζι του κανονικα, της ξεγλιστρουσε και την ξεγελουσε ευκολα ελεγε.
Σοκαριστηκα καθως δεν ειχα σχεση ποτε με ναρκωτικα, παρόλα αυτα ειχα εναν υπεροχο ανθρωπο μπροστα μου, του ξεκαθαρισα αν θελει να ζησει και να τα αφησει πισω, να παμε μαζι χερι-χερι. Λιγους μηνες καθαρος τοτε. Ολα κυλησαν υπεροχα, τελειωσε η σεζον, πηγαμε στην πατριδα μου (μια μικρη επαρχιακη πολη) και οχι πισω στην Αθηνα οπου ζουσαμε και οι δυο πριν συναψουμε σχεση. Του ειχα υποσχεθει οτι θα κανω το παν να δει τη ζωη αλλιως και μακρια απο τα παλια του τα λημερια. Βρηκε αμεσως δουλεια, αρχισε να του αρεσει η δουλεια του,ηταν κοινωνικος μεσω της δουλειας κυριως, σεμιναρια, εξελιξη κλπ.. Τιποτα πανω του δεν μαρτυρουσε το παρελθον του.
Η σχεση κυλουσε τελεια,ερωτας, ευτυχια ακομα και με τις σημερινες δυσκολιες.Η ζωη στην πολη δυσκολη για μενα,ανεργια,κουτσομπολιο, δραστηριοτητες περιορισμενες,δεν ειχαμε βρει παρεες. Αλλα ειμασταν "εμεις" και "εμεις" ηταν ολος μας ο κοσμος. Καποια στιγμη βρηκα δουλεια, χαθηκαμε, αντιθετες ωρες.Σκοπος μου και καθημερινοτητα μου μεχρι να βγω απο το σπιτι και να δουλεψω, να προσεχω εκεινον. Αρχισε να το ριχνει στο ποτο τα μεσημερια που δουλευα εγω, όποτε εβγαινα κι εγω το ιδιο. Με τον καιρο άρχισε να απομακρυνεται, να κλεινεται στον εαυτο του και να ειναι κατα καποιο τροπο "απων",σαν κατι να του ελειπε,επικοινωνια μηδεν.Τι εχεις?..Τιποτα. Σα να ενιωθε ενα κενο. Αρχισα να φοβαμαι οτι του λειπει η ηρωινη.. Πανω στο ποτο μια μερα τσακωθηκαμε ασχημα(ο πρωτος μας ασχημος τσακωμος), εφταιγα εγω. Πηγε να μαζεψει τα πραγματα του αλλα δεν τον αφησα. Αρχισα εγω να πηγαινω σε ψυχολογο να καταπολεμησω την καταθλιψη μου.
Εκεινος συνεχισε να απομακρυνεται, δεν αντεχα την "απουσια" του, ούτε οτι ο ανθρωπος μου δεν μου λεγε τι συμβαινει. Τσακωνομαστε ξανα τον Οκτωβριο του '15.. τα μαζεψε κι εφυγε για Αθηνα. Αφησε δουλεια, σχεση.. Τα παντα. Εγω εγκυος.. Προσπαθειες να τα βρουμε, του ανακοινωσα και την εγκυμοσυνη που τοσο ηθελε και επιδίωκε..εκεινος τιποτα. Όποτε σήκωνε το τηλέφωνο, απο την άλλη πλευρα ακουγα ενα τερας...Τότε κατάλαβα πως "πίνει" παλι.. Αποφασιζω να κανω εκτρωση. ΕΙχα χασει τη γη κατω απο τα ποδια μου, ο άνθρωπος μου είχε γίνει ένας αλλος.. Άρχισε να επιδιωκει επικοινωνια, αρχες Γενάρη.προσπαθουσα να τον αποφυγω..μια μερα σηκωσα το τηλεφωνο.. Σε αγαπω, θελω να κοψω, θελω το παιδι μας (με το οποιο δεν ηθελε καμία σχεση μεχρι το Δεκεμβρη).. του ειπα οτι ειναι αργα για το παιδι κ οτι ηθελα να σκεφτω πως νιωθω.
Να μην τα πολυλογω, τον δεχτηκα πισω.Ειχε χασει παρα πολλα κιλα,ειχε γινει αλλος ανθρωπος, αρχισα να ενημερωνομαι για την ηρωινη,τον βοηθησα με τα στερητικα, του μαγειρευα 2 φορες τη μερα, βιταμινες, εκανα τον καραγκιοζη να γελασει και ηταν το πιο δυσκολο πραγμα που εχω κανει στη ζωη μου. Καταπινα τον πονο μου για να απαλυνω τον δικο του. Τον αγαπω ομως και ηθελα να το κανω. Εκανα συζητησεις να μπει σε ενα προγραμμα να αντιμετωπισει την ψυχολογικη εξαρτηση, δεν ηταν και τοσο θετικος αλλα επεμενα με τροπο κ υπομονη και καποια στιγμη θα φταναμε εκει γιατι του ξεκαθαριζα σιγα σιγα οτι ειναι προυποθεση αν θελει να ειμαστε μαζι.. να βρει παλι τον εαυτο του..
Ολα πηγαιναν καλα..μεχρι που πηγαμε στην Αθηνα προτινος για το γαμο της αδερφης του. Με το που φτασαμε, πηγε και βρηκε ηρωινη.. μας κοροιδευε ολους.. Κόρες σχεδον ανυπαρκτες, συγχυσμενος, νευρικος, εβγαινε απο το σπιτι για τσιγαρα ενω ειχαμε,εννοειται οτι με εβγαζε τρελη όποτε τον ρωτουσα αν κανει παλι χρηση.. βρηκα μαντηλακι με αιματα στην τσεπη του,το εδειξα και στην αδερφη του να βοηθηθουμε να κανουμε κατι, αλλα εκεινη το αγνοησε. Δεν θα ναι τιποτα ειπε.Αρχισα να τρελαινομαι. Σημειωση: στο σπιτι της αδερφης του έμενε όταν ειχε παρει την κατρακύλα, εκεινη του εδινε λεφτα τοτε. Συνεχιζω, δεν μπορουσε να ολοκληρωσει οταν καναμε ερωτα κι ενα βραδυ που εχουμε μεινει μονοι, μου ζητησε να παει μια βολτα μονος εξω, επεμενα να παω μαζι του(πουθενα δεν πηγαινε χωρις εμενα οσο ειμασταν καλα ).. τελικα δεν βγηκε αλλα κλειστηκε στην τουαλετα για αρκετη ωρα,καλυψε την κλειδαροτρυπα μην τυχον δω και καπνισε ή σνιφαρε την δοση του.
Τον περιμενα απ'εξω, μπούκαρα μεσα, εννοείται δεν είχε ενεργηθει όπως ισχυριζοταν..ψαχνω τα σκουπιδια και βρισκω το σακουλακι που ειχε την δοση .. Ακολουθησε ενας χαμος, καθ'οτι ισχυριστηκε οτι ειναι απο "παλια" και το βρηκε και το πεταξε τωρα.. Συνεχιζε να με βγαζει τρελη και να μου λεει ψεμματα..Οτι ημουν πολυ καχυποπτη και οτι τα εφτιαχνα με τη φαντασια μου. Μαζεψα τα πραγματα και εφυγα και του ξεκαθαρισα πως δεν θα ειμαστε μαζι αν δεν ειναι καθαρος. Επιστρεφοντας σπιτι, ανακαλυπτω πως μου λειπουν χρηματα...
Εκτοτε, δεν θελει να με ξαναδει λεει, δεν νιωθει τιποτα για μενα, εννοειται δεν παραδεχεται οτι εκανε χρηση, με εχει προσβαλλει και μου χει πει πολυ ασχημα λογια. Η οικογενεια του δεν το χειριζεται και πολυ καλα..αλλα εγω θελω να τον βοηθησω, να παραδεχτει το προβλημα του και να παμε σε ενα κεντρο απεξαρτησης. Με διωχνει ομως και μου φερεται σα να με μισει, δεν ξερω αν το εννοει, αν μιλαει η ηρωινη ή αν μιλαει η χαρμανα... δεν ξερω τι να κανω και τι αλλο να του πω .. εφοσον καθιστα την επικοινωνια αδυνατη και καθε φορα με πληγωνει με οποιοδηποτε τροπο(ειμαστε σε αποσταση τωρα)..
Τι να κανω? θελω να τον βοηθησω, σωστα ομως, οχι με ημίμετρα.Πως μπορω να του βγαλω οποιοδηποτε συναισθημα,τα χει "σκοτωσει" ολα τωρα μεσα του?
Στη φάση αυτή φαίνεται να κάνει κουμάντο η σωματική εξάρτηση που έχει αναπτύξει από τις ουσίες ότι και αν αυτό συνεπάγεται ..εσύ δίνεις έναν αγώνα για να είσαι δίπλα του και να τον τραβήξεις μακριά .. αλλά θα καταλήξεις να έχεις μια σχέση συνεξάρτησης που δεν θα σε ικανοποίεί στο μέλλον , δυστηχώς η κατάσταση είναι δύσκολη αφενός αυτοί που πραγματικά μπορούν να βοηθήσουν είναι άνθρωποι ουδέτεροι και ειδικεμεύνοι στις εξαρτήσεις αφετέρου πρέπει ο ίδιος να φτάσει στο σημείο να σιχαθεί την κατάσταση και να κινηθεί αυτοβούλως είναι κρίμα που ξανακύλησε αλλά συμβαίνει συχνά ..πρέπει και εσύ για σ ένα να μιλήσεις σε κάποιον ειδικό γι αυτά , αμη τι άλλο στο ΚΕΘΕΑ ..στην γραμμή που έχουν ..είναι δύσκολο και για σ ένα ..
προς το παρον δεν θελει να βοηθηθει και αυτο ειναι κάτι που δεν σου αφηνει και πολλα περιθωρεια. το παιρνεις αποφαση και προχωρας την ζωη σου. και αν αργοτερα θελησει να βοηθηθει, μηπως θα πρέπει να το ξανασκεφτεις πριν ξαναβάλεις τον εαυτο σου σε αυτην την διαδικασια?
καταλαβαινω αυτο που λετε για την σχεση συνεξαρτησης. ειναι δυσκολο ο ανθρωπος που αγαπας να κανει τοσο κακο στον εαυτο του και τα χερια σου να ειναι δεμενα.
απο οποια πλευρα και να το δω,ειναι καταδικασμενο.παλευω κι εγω με αυτα που μου εχει προκαλεσει ολο αυτο..και ναι δεν μπορω να βαλω τον εαυτο μου στην ιδια διαδικασια...
απο την αλλη όντας ανθρωπος..δεν ξερω αν νιωθω ενταξει με την συνειδηση μου να τον αφησω στο ελεος του εθισμου του. Αυτη τη στιγμη δεν θελει να βοηθηθει και αν παραμερισω το ποσο εχω πληγωθει και σκεφτω ψυχρα και λογικα,εμενα δεν με θελει διπλα του γιατι ειμαι η μοναδικη απο το περιβαλλον του που του στεκεται εμποδιο σε αυτον τον εθισμο.
Πώς ομως θα του κλεισω την πορτα οταν με χρειαστει? Παιζει μεγαλος πολεμος στο μυαλο μου.Στη σχεση μεσα,καθαρος..ηταν απο τα πιο ομορφα ατομα που εχω γνωρισει στη ζωη μου..
Δεν εχω γνωση στο πως να χειριστεις αυτην την κατασταση κατα την οποια αγαπας εναν ανθρωπο και δεν ξερεις πως να του δειξεις οτι η καταστροφη δεν ειναι λυση.
Μηπως αυτος ο ανθρωπος πειστηκε σεμικρη ηλικεια οτι δεν του αξιζει η ευτυχια ? Οταν εισασταν καλα μαζι σου ειχε πει τα μαυρα του σκοταδια ? Οταν σταματησε την χρηση ηταν σε μια ομαδα που συζητουσε την αποθεραπεια του ?
Με συγχωρεις αν τα εχεις γραψει ηδη και σε βαζω σε θεση να τα ξανα γραψεις.
To καταλαβαίνω ότι τον αγαπάς πολύ ..σου είναι δύσκολο τώρα να φανταστείς να σοβαρεύει το πράγμα πριν αποθεραπευτεί ..στη φάση αυτή όμως έχει βάλει όλους κάτω από τις "βιοχημικές" του ανάγκες σχέσεις , εργασία τα πάντα ..είναι δύσκολο να τον επηρρεάσεις ..και φθείρεσε και εσύ ταυτόχρονα ..με κίνδυνο να παρασυρθείς και εσύ κάποια στιγμή .. αν σοβαρέψει το πράγμα και κάνετε ένα παιδί ..αυτό το παιδί τη ζωή θα έχει μ ένα πατέρα που θα είναι πάνω από τις δυνάμεις του να μαζέψει την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του ?....όπως και να χει πλην παιδιού σαν άνθρωποι πρέπει να αναζητήσεις συμβουλές επαγγελματία και ειδικού στις εξαρτήσεις ..η ευαισθησία δεν βοηθάει ..και μπορεί να φτάσεις στο σημείο να τον κατηγορείς ...είναι άρρωστος και χρειάζεται θεραπεία , σίγουρα χρειάζεται και υποστήριξη αλλά από ειδικούς είναι μια πολύ δύσκολη διαδικασία η απεξάρτηση και ο αγώνας του κάθε ανθρώπου είναι προσωπικός ..μπορείς να μείνεις ένας άνθρωπος που τον αγαπά ..αλλά που σκέφτετε παράλληλα και τον εαυτό του ..
και μην νομίζεις ότι όλα αυτά δεν μπορεί να μην τα έχει σκεφτεί και εκείνος ...και γυρνάει πλάτες .. όσο αφορά τα ψεμματάκια και τα διάφορα ..δυστηχώς οι περισσότεροι που έχουν μπλέξει βάζουν σε διάφορες δοκιμασίες τον αυτοσεβασμό τους ..και κάνουν πράγματα που είναι εκτός του χαρακτήρα τους ..προκειμένου να εξασφαλίσουν ... την δόση τους .. σαν τον πεινασμένο που ψάχνει ένα κομμάτι ψωμί ..
το παν είναι να φτάσει στο σημείο να το θελήσει ο ίδιος να βγει να σιχαθεί με πείσμα αυτού του είδους την ανελευθερία ...τώρα είναι σαν να κάθεσε σ ένα τραπέζι και να λες στον καπνιστή κόφτο το ρημάδι το τσιγάρο ..θα πάθεις καρκίνο ..και σαν να μην σ ακούει ..
Skye καλο θα ηταν να απεξαρτηθει με την βοηθεια του ΟΚΑΝΑ η του ΚΕΘΕΑ και δυστηχως απ'οτι εχω ακουσει η λιστες τους με εξαρτημενα ατομα ειναι τεραστιες και ο χρονος αναμονης πολυ μεγαλος ομως αξιζει μια προσπαθεια.
ΑΧ κοριτσι μου....επειδη το χω παθει κ εγω αυτο με τον μεγαλο μου ερωτα..τον επιασα να κανει χρηση ηρωινης στο μπανιο..με εβγαζε τρελλη, εφτασα σε σημειο να πηγαινω εγω σε ψυχιατρο γιατι με ελγε καχυποπτη κλπ κλπ..+ μου επαιρνε λεφτα κ απο την τσεπη μου...τι να πω...ο.τι κ να πω ειναι λιγο..θα σου πω μονο εγω τι εκανα κ αποφασισε..εκανα την καρδια μου πετρα κ τον αφησα..εκανα το σωστο για μενα..κιοταξα τον εαυτο μου ..που ειχα μεινει μιση απο την καταθλιψαρα κ την κακοπεραση..Quote:
Originally Posted by skye
προσεχε! ειναι αρρωστος κ πρεπει να τα βρει με τον εαυτο του..κανεις δεν μπορει να τον βγαλει απο αυτη την θεση..μονο αν το θελησει ο ιδιος..ο πρωην μου ακομα παλευει κ εχουν περασει 12 χρονια!! κοιτα τον εαυτο σου..φυγε κ μη κοιτας πισω! !!!
Οσο ηταβ καθαρος τον παρακαλουσα να βλεπει που κ που καποιον ειδικο,δουλευε πολυ ομως κ επεμενε οτι ειναι καλα.
Για τα "σκοταδια" μας ειχαμε ανοιχτει ο ενας στον αλλον,οσο κλειστος κ αν ειναι σαν ανθρωπος μου ειχε πει πολλα πραγματα,ειχαμε και παρομοιες εμπειριες μεσα στην οικογενεια στην παιδικη μας ηλικια.
Δεν θελει ομως να βοηθησει τον εαυτο του,δοκιμασα τα παντα.. καθε τροπο.. με διωχνει,με προσβαλλει,λεει πολυ ασχημα λογια και φυσικα με βγαζει φταιχτη της καταστασης μεταξυ μας,οτι ολα ξεκινησαν με την ελλειψη εμπιστοσυνης μου κ τις φαντασιοπληξιες μου!
ξερω οτι κουμαντο κανουν οι ουσιες τωρα,αλλα δεν μπορω να μην πληγωνομαι με ολα αυτα που ακουω. Απο την φυση μου εχω μια ταση να βοηθαω οταν υπαρχει προβλημα και αυτο στην προκειμενη φοβαμαι οτι θα μου κανει περισσοτερο κακο.
Ειναι τοσο δυσκολο να τον αφησω πισω,μακαρι να με ειχε απλα κερατωσει για παραδειγμα να επεφτα στα πατωματα 1-2 μηνες πχ και να το ξεπερνουσα. Αλλα πρεπει να τον αφησω,οχι γιατι δεν τα βρισκουμε ή δεν αγαπιομαστε..επειδη παντα θα ζηταει αυτο το ψεμα απο την αληθινη ζωη.. δεν θα μπορεσει να με στηριξει σε κανενα δικο μου προβλημα,γιατι εχει μαθει να φευγει απο αυτα...
Δεν ειμαι κακος ανθρωπος,αλλα δεν μπορω αλλο..θελει βοηθεια απο ειδικους και η οικογενεια του επισης μηπως επιτελους το αντιμετωπισουν σωστα..
Σας ευχαριστω ολους για την ανταποκριση και εχω να πω σε ολους μας.. "Να αγαπαμε τον εαυτο μας"..ολοι ειμαστε ατελεις και ομορφοι συναμα..
Ναι, ειναι δυσκολο να το παρεις αποφαση να φυγεις. Ειναι τοσο μα τοσο δυσκολο γιατι λες μεσα σου - μπορω να κανω κατι ακομα ? προσπαθησα αρκετα ? αραγε ? -
Άλλα αφου δεν αντεχει να δει οτι επιλεγει το δικο του βασανο νιωθοντας οτι αυτο του αξιζει, τι να κανεις ?
Δεν εισαι κακος ανθρωπος οταν επιλεγεις το υγιες αντι του νοσηρου.
Μακαρι να αποθεραπευτει και οταν τον δεις να ειναι καλά !!
Καλη δυναμη κοριτσι και οτι καλυτερο στην ζωη σου. :)
Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Ειναι οπως τα λες..πολυ δυσκολο.. πολεμος μεσα στο μυαλο..προσπαθησα αρκετα?
Ευχαριστω πολυ..
Αν δεν ειχες προσπαθησει, δεν θα εγραφες καν εδω...Quote:
Originally Posted by skye
αυτη ειναι η απαντηση μου.
Η μαχη ειναι δικη του, εσυ συμμαχος. Για καποιον λογο παλινδρομησε. Οτι και να πεις σε αυτη τη φαση δεν ακουει.
Να προσεχεις εσενα.
Δεν θελει να δωσει καμια μαχη..αναρωτιεμαι αν ποτέ καταλαβει πόσο κακο μου έχει κάνει.. εχει φτάσει σε τέτοια σημεία κακίας που κοντευω να ξεχασω ότι αγαπησα πανω του...Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Παρεδωσα τα οπλα χθες,μιλησα ανοιχτα και στον πατερα του που τωρα τον εχει σπιτι κ η απαντηση που πηρα :"Αν ειναι οπως τα λες,ο ανθρωπος αυτος σου ειναι αχρηστος και το ιδιο και σε μας εδω."
ΑΝ ειναι οπως τα λεω.. λες και ειχα λογους να τον αφησω ενω ειναι καθαρος ή να ψευδομαι για την υποτροπη του.. Επισης στην προταση μου να πανε οικογενειακως σε καποιον ειδικο να το αντιμετωπισουν σωστα .. ακουσα οτι αυτο δεν παιζει απλα θα φυγει με τις κλωτσιες. Τελος τα παραταω.
Θα κοιταξω να "απεξαρτηθω" εγω σιγα σιγα απο ολο αυτο...
είναι βασικό η οικογένεια να του σταθεί και όχι να τον πετάξει κλωτσιδόν , αλλά εδώ εσύ ότι είχες να πεις το είπες , παραπάνω παρέμβαση θα δημιουργήσει καταστάσεις ..όταν φτάσουν στο σημείο να καταλάβουν τι συμβαίνει υπάρχει ελπίδα..
Χαχαχαχα.....Quote:
Originally Posted by φλοκ
ειναι κανεις πρωην χρηστης που εχει τη διαθεση να επικοινωνησει μαζι μου πιο προσωπικα για καποιες αποριες που εχω ?
Εχω τρεις φιλους χρηστες εαν ενδιαφερεσε .....χωρις ομως να κανω εγω χρησηQuote:
Originally Posted by skye
αν ξερεις τον τροπο να επικοινωνησουμε μεσω του φορουμ με ΙΜ,εγω δε βρισκω ουτε πως να σε βαλω στη λιστα των φιλων :)Quote:
Originally Posted by arntaben
μετα απο πολλα συμβαντα,με παρανοϊκες συμπεριφορες..κ να συνεχιζει να αρνειται τη χρηση,αφου εφτασα εγω σε ψυχολογο για τον εαυτο μου κ συμβουλευτηκα θεραπευτες να τον βοηθησω.. δεν ηταν ποτε καθαρος μεσα στη σχεση μας.έκανε περιστασιακα χρηση όποτε εφευγε για καποια "δουλεια" στην Αθηνα.επεφτε στο ποτο οταν εκανε οφφ κ τους τελευταιους μηνες της σχεσης,που ειχε αλλαξει η συμπεριφορα του εκανε "ελεγχομενη χρηση",οχι ενδοφλεβια προφανως γιατι συνεχιζε να δουλευει.
Όποτε ανεφερα κατι για χρηση γινοταν ενας χαμος οτι δε μπορει να ζει με μια γυναικα που δε του χει εμπιστοσυνη,οτι παλευει καθε μερα,δε το χει αναγκη μαζι μου κ διάφορα άλλα γυρνωντας το πανω μου..
Γι αυτο προφανως αρνειται οτι κανει χρηση γιατι στο παρελθον ξεφευγε. Το εκανε βραδυ οταν γυρνουσε απο τη δουλεια προφανως κ οι αλλαγες συμπεριφορας κ η "απουσια" του ηταν εξ αιτιας αυτου.
Στον τσακωμο μας που ειχε επιφερει το χωρισμο,τον ειχα βρει να κοιμαται καθιστος στον καναπε μια νυχτα μετα τη δουλεια που ξυπνησα μεσα στα ξημερωματα και δεν τον βρηκα στο κρεβατι.
Εχω φαει το δουλεμα του αιωνα ειμαι για βραβειο..Δεν ειμαι χαζη,αλλα κ εκεινος κρυβοταν παρα παρα πολυ καλα.. βιωσα τη χειριστικοτητα και το ψεμα στο επακρο και παλευω να συγχωρεσω τον εαυτο μου που τον αφησα να παιξει τοσο με το μυαλο μου κ δεν εμπιστευτηκα τα ενστικτα μου να το ψαξω παραπερα.
Η συμβουλη που εχω να δωσω σε οποιον σχετιζεται με πρωην/νυν τοξικομανη κ δεν εχει σχεση με ναρκωτικα,μην παραβλεψετε στον πρωην τοξικομανη καμια αλλαγη συμπεριφορας,μην δειχνετε απλετη εμπιστοσυνη στο θεμα κ μην συναπτετε σχεσεις με ανθρωπους που δεν θελουν να βοηθησουν τον εαυτο τους γιατι θα χασετε και τον δικο σας.
ευκαιρια στον ερωτα δωστε σε ανθρωπους που παλευουν καθε μερα,που κανουν ψυχοθεραπεια κ θα σας μιλησουν ανοιχτα γι αυτο! σε εκεινους να ειστε διπλα αλλα παντα να εχετε υποψη οτι ο εθισμος υφισταται..ενημερωθειτε για να βοηθησετε τον εαυτο σας..κ κατι ακομα καλυτερο,βεβαιωθειτε οτι οι οικογενειες τους ειναι ενημεροι κ ειναι στο πλαι σας σ αυτο το θεμα.. ειναι πολυ σημαντικο!
Την οικογενεια του πρωην μου αυτη τη στιγμη,την ενδιαφερει μην διασυρθουν στον κοσμο κ ακουνε το ψεμα του γιου τους,οτι ειμαι τρελη,ειναι καθαρος αλλα ηθελα να του κανω κακο κ αν υποτροπιασε για 2 φορες ειναι επειδη τον τρελανα εγω! αυτα!!
Κατοπιν αυτης της εμπειριας ισως να μπορουσες να βοηθας και αλλες γυναικες "θυματα" ή παιδια γονεων τοξικομανων. Το πηγα μακρια ... σε ενα πολυ μελλοντικο σεναριο. Εσυ μεγαλωσες μεσα απο ολο αυτον τον εφιαλτη ομως και ειναι αξιεπαινο οτι βγηκες σωα !Quote:
Originally Posted by skye
Καλη σου συνεχεια, με υγεια και ελπιδα και οτι καλυτερο !!!
Σε ευχαριστω παρα πολυ.. βγηκα σωα με μερικα θεματακια τα οποια αντιμετωπιζονται.. θα ηθελα παρα πολυ να βοηθησω γυναικες να μην περασουν οτι περασα. μεγαλη βοηθεια στην ψυχολογια μου ηταν η πρωην κοπελα του,με την οποια ηρθα σε επαφη κ ζητησα τη βοηθεια της.ειχε περασει 5 εφιαλτικα χρονια μαζι του με χειροτερες καταστασεις.εμαθα για το παρελθον του,καθ'οτι σε μενα ειχε παρουσιαστει σαν κατι πολυ διαφορετικο,καθαρος χρονια με συντομη υποτροπη λιγους μηνες πριν κανουμε σχεση.φυσικα δεν ηταν αληθεια.. πχ ο συγκεκριμενος ειναι τρομερα χειριστικος θα ελεγα με υποκριτικο ταλεντο.εχει και ενα πολυ γοηευτικο παρουσιαστικο το οποιο εκμεταλλευεται.Quote:
Originally Posted by Constantly curious
αυτο που καταλαβα ειναι οτι στοχευει σε συγκεκριμενο "τυπο" γυναικων,σιγουρα ενοχικες!
Αν εχεις καποια προταση,που μπορω να απευθυνθω να βοηθησω μεσα απο την εμπειρια που εζησα κ οσα εμαθα για τον εθισμο αυτο κ απο ειδικους,πες μου!
Και παλι σ ευχαριστω!
Παρακαλω, ειλικρινα, παρακαλω.Quote:
Originally Posted by skye
Οι κακοποιητες εχουν πολλες μορφες και οι εθισμενοι - αλλες τοσες.
Υπαρχει νομιζω συλλογος κακοποιημενων γυναικων και παιδιων,υπαρχει και site δεν ξερω αν μεσα στις αιτιες εμπεριεχεται αυτος ο λογος.
Οσον αφορα το ζητημα εθισμοι δεν γνωριζω. Γκουγκλαροντας λογικα θα βρεις την ακρη.
Μακαρι να γνωριζα να σου ελεγα αλλά νιωθω πως μονο θα προσφερεις μετα απο ολο αυτο. Δεν σε εκανε κακιασμενη αναισθητη, σε εκανε κατι πιο δυνατο ! Δεν ειναι μικρα γεγονοτα αυτα.
Ειναι ισως τεραστια για μια ανθρωπινηη ζωη :)
Μπραβο κοπελαρα. Μπρααααααβοοοοοο !!!
Αυτα τα λογια κ το μπραβο ειναι βαλσαμο!! ♡Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Ολοι μα ολοι εχουμε αναγκη την υποστηριξη και μια μικρη επιβραβευση μετα απο εναν αγωνα. Μπορει να μην ελθει ποτέ απο αυτους που θα θελαμε ή τη στιγμη που το χουμε πιο πολυ αναγκη...
αλλά ερχεται.
Χαιρομαι που εκει εξω μια γυναικα σταθηκε στα ποδια της και αντιμετωπισε τοσα. Οπως θα χαιρομουν και εαν ενας αντρας εγραφε κατι αναλογο. Δεν το παω ανα φυλο.
Απλα χαωμενοι ολοι μεσα στη δινη της επιβιωσης οικονομικα προσωπικα κτλ δεν βλεπουμε καποια μικρα "θαυματα" Τεραστιες Νικες δλδ.
Αυτα ειχα να πω εγω σε εσενα. Οποτε μας ξανα επισκεφτεις ειτε ειναι καλο, ειτε οχι δεν εχει σημασια. Στο Σημερα, στο Τωρα Εισαι Καλά !!! Κρατησε το, κανε το βαθεια εισπνοη εκπνοη και χαμογελο. :)
Δεν θα γινω γραφικη με αλλο ενα ευχαριστω απλα χαμογελασα με αυτα τα λογια! αναρωτιεμαι αν η ενσυναισθηση σου προκυπτει απο ιδιοτητα ισως επαγγελματικη ή δικες σου εμπειριες ζωης!(εννοειται ειναι κ κατι εμφυτο)!Quote:
Originally Posted by Constantly curious
προσπαθησα να σου στειλω πμ να σε προσθεσω κ στιυς φιλους αλλα για καποιο λογο δεν τις βρισκω αυτες τις επιλογες.
Εγω πασχω απο ΜΗ ΕΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ του Δικου μου εαυτου, κωμικο τραγικο ετσι ? Αυτο σαρκαζομαι για να μην κλαψω αλλα ειμαι σε αγωγη και δεν κλαιω ευκολα.
Δικαιωμα σε π.μ εχεις εφοσον εχεις συμπληρωσει 50 ποστ στο φορουμ ως μηνυματα. στους φιλους θα κοιταξω να σου κανω εγω αιτημα αν ειναι εφικτο... α μολις ειδα και εκει μαλλον πρεπει να συμπληρωσεις εναν αριθμο ποστ.
Να μας ερχεσαι οποτε εχεις καποιο κενο χρονου ή ορεξη ή μη ορεξη.
Μπορεις να μπαινεις και στηνν κατηγορια γενικά ή να ανοιξεις καποιο αλλο thread. Σε καθε περιπτωση ολα να πηγαινουν καλυτερα ευχομαι.
:)
Φυσικα και ΔΕΝ ειναι κωμικοτραγικο... ο καθένας πάσχει απο κάτι.. κι εγω εντόπισα τα θεματάκια μου μετά απο αυτό...
δεν ξέρω την περίπτωση σου λεπτομερώς, πέρα απο την αγωγή..βοήθησε τον εαυτό σου και με άλλους τροπους. και φυσικά μην ξεχνάς να "αγκαλιαζεις" τον εαυτο σου που κ που κ εσυ!! Διάβαζα προσφατα..οτι κανείς δεν θα μας αγαπήσει ποτε με τον τρόπο που εμεις θελουμε..παρα μόνο ο εαυτός μας !
Μη νομιζεις και εγω με την παρτη μου ακρη σιγα σιγα βγαζω και ας παλευω χρονια με κακη ψυχικη υγεια...Quote:
Originally Posted by skye
η τελευταια προταση ειναι τοσο σπουδαια και το ταξιδι της ανακαλυψης της αγαπης εις εαυτον επισης !!! :)
Κι όταν φτασεις κοντα στην "ακρη"..οταν ερθεις πιο κοντα στον εαυτο σου θα ξεκινησεις ενα νεο "ταξιδι" μ'εναν διαφορετικο συνοδοιπορο..αλιμονο σε εκεινους που ζουν στην "αγνοια".. η ζωη ειναι μικρη !Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Παντα με εξεφραζε το διπολο του κατωθεν στιχου και με προβληματιζε
"( Η ζωή είναι μικρή για να `ναι θλιβερή μωρό μου...
- - - Η ζωή είναι μεγάλη μην την κάνεις καρναβάλι) "
Τρυπες - Χαρτινο τσιρκο το τραγουδι :)
Το ενστερνιζομαι απολυτα... και τωρα πως θα γινοταν να μιλουσαμε private και να μην απασχολουμε ολο το μπλογκ??? :)
Φτιαξε ενα mail απλο με φαντασια ας πουμε και γραψε το εδω ετσι ωστε να σου στειλω μηνυμα :)
δωσε μου λιγο χρονο να βρω κωδικο απο ενα παλιο μειλQuote:
Originally Posted by Constantly curious
--------------------------------------Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Μπορεις καλλιστα να κανεις edit πανω στο μηνυμα σου αν δεν θες να ειναι εκτεθειμενο το μαιλ σου και να βαλεις παυλες του τυπου
-----------------------------------------------------------------------------------------------
Τωρα ειδα το μνμ σου εαν θες μεσω μειλ [email protected]Quote:
Originally Posted by skye
Εγώ θα σου έλεγα να τον παρατήσεις και να μην ασχοληθείς μαζί του και σε φάει την ζωή. Αφού έκανε αποτοξίνωση και ξανακύλησε είναι χαμένη υπόθεση. Και να κάνει ξανά αποτοξίνωση πάλι θα κυλήσει ξανά οπότε μάταιη η προσπάθεια να τον πείσεις.