Έτσι είναι ο έρωτας, σε ανεβάζει ψηλά. Και όταν σε αφήνει η πτώση πονάει! Καλή ανάρρωση φίλτατε
Εστάλη από Redmi Note 4 στο E-Psychology.gr Mobile App
Έτσι είναι ο έρωτας, σε ανεβάζει ψηλά. Και όταν σε αφήνει η πτώση πονάει! Καλή ανάρρωση φίλτατε
Εστάλη από Redmi Note 4 στο E-Psychology.gr Mobile App
Σε ευχαριστώ φίλε μου! Με βοηθάνε πολύ τα λόγια σου να ξέρεις!
Θέλω να αποβάλλω τον πόνο! Ξανά επέστρεψε! Όπως σχεδόν κάθε νύχτα επιστρέφει!
Θα ήθελα να υπήρχε τρόπος για να αλλάξω την καρδιά μου! Να την ξερίζωνα για να μην νιώθω τίποτα αυτή τη στιγμή!
Μην το λες και το αίσθημα του απόλυτου κενου είναι εφιαλτης.Quote:
Originally Posted by Poet
Εστάλη από Lenovo A6000 στο E-Psychology.gr Mobile App
Μην χολοσκας , θα σε σκληρυνει η ιδια η ζωη ..............συνηθως the hard way ..........
ακομη και τα πατερικα βιβλια πουχω διαβασει θεωρουν μειονεκτημα την υπερβολικη ευαισθησια , παρεπιπτοντως .....
Συμφωνώ απολύτως. Ο πολλύς πόνος κάποτε σε οδηγεί εκεί, αλλά χίλιες φορές να νιώθει κανείς άνθρωπος.Quote:
Originally Posted by ftatl
Ημαστε οι πανεξυπνα μοναδικα εγωιστες ο καθε ενας μας ξεχωριστα...Νιωθουμε μεγαλυτερη ασφαλεια στα πανω πανω παρα στην ουσια του πραγματος γτ η ουσια μας φερνει σε αμηχανια γιατι πολυ απλα δεν μαθαμε να κυνηγαμε και να νιωθουμε ανετα με τα φυσικα μας συναισθηματα...Αν παρατηρησεις ο κοσμος φοβαται τα βλεματα φοβατε να ειναι ο εαυτος τους και το 90% επιδιωκουν νανε αυτο που βλεπουν και αυτο που ειναι αρεστο στις μερες μας...
Παρα μα παρα πολυ λιγοι σπανε το γαματο τους προφιλ , η αδυναμια'' παραφυλλα να σε στριμωξει μανιωδος ψαχνουμε τον ποιο αδυναμο να τον δειξουμε ακομα και οι ποιο ''λαμπροι''που δεν εχουνε αναγκη ετσι φαινεται ομως ΦΑΙΝΕΤΑΙ δυστηχος ομως στις μερες μας η ουσια ειναι ποιο προβληματικη στον απροβλιματιστο που η εμφανιση τον κανει να δειχνει αερατο και απαλο στην σκληρη αυτη πργματικοτητα....
Στερεοτυπα αθλια σιχαμερα ΓΚΛΑΜΟΥΡΙΑ και ΧΡΗΜΑ χρημα γιατι το χρημα σε ''κανει παντοδυναμο...Εδω εμεις οι μικροαστοι μπορει να μην εχουμε χρημα μα επιδιωκουμε να μοιαζουμε και να ερχομαστε εστω και ψευτικα ποιο κοντα σε αυτο ΑΛΛΑ δυστηχος καπως ετσι χανετε το οτιδηποτε γνησιο.Γνησια αλητεια γνησια αριστοκρατια ΤΙΠΟΤΑ απο αυτα επι της ουσιας δεν υπαρχει...Μας βολευει να ειναι Πανεεευκολο να παω σημερα στα μπερσκα και να γινω μια αποδεκτη στα ματια σας Μουναρα με στυλ που σε αφηνει να φανταζεσε πολλα καλα μα τελικα ειναι μεχρι να ξυπνησω και με δεις χωρις τα ακριβα κοσμιματα και χωρις την σουρα της νυχτας...Το ιδιο ακριβως ισχυει και με τα αντρακια...Ολοι μας κομμενει και ραμμενοι στο επιπεδο αποδεκτου οτι δεν φερνει σε αυτο το ονομαζουμε μη αποδεχτο η περιθωριο...Μα κοιτα να δεις που τα ποιο ομοφα λογια τα ακουσα απο ανθρωπους που δεν ειχανε οχι μπλουζακι τρεντι αλλα ουτε σπιτι να μεινουν και ουτε ινσταγκραμ να δειχτουνε...Τις ποιος ομορφες πραξεις επισης τις ειδα απο ανθρωπους που ειναι ενα τιποτα σε αυτην την ομορφη επιφανεια...Θα μου πεις εσυ ποιος εισε να κρινεις θα σου πω ο καθενας κανει οτι γουσταρει ποσος με ενδιαφερει.Αλλα να , δυστηχος δεν μπορω να κανω τον ευτυχησμενο ουτε μπορω να χαμογελασω την στιγμη που θα πρεπει γιατι θα στραβωσουν γιατι τους θιγεις το προτυπο ανεσης...Και ξαναλεω με τα χρονια καταλαβαινω πως αυτοι που θαυμαζουμε συνηθος εχουνε τα μεγαλυτερα προβληματα μεσα τους γιατι καναν τον εαυτου χιλια κομματια για 10000 αποδοχες για να νιωσουν καλα...Συνηθος αυτους τους ανθρωπους τους χαρακτηριζει μια μαρκα παρα η ταυτοτητα η ανθρωπινη...Το γνησιο κατ εμε αρχισε να εξαφανιζετε απο τα χρονια της τεχνολογιας..Τα χρονια αυτα που καταφεραν να εξαφανισουν με ενα απλο εφε την οποια μας ασχημια...Ολα πλεον σημερα παλι κατ εμε φιλτραροντε απο ενα φθηνο πολυ φθηνο φιλτρο το οποιο ειναι βαμμενο και ολοκαινουργιο δινοντας την αισθηση της σιγουριας...Πολυ φοβος πολυ ντροπη στα ματια μας εγω αυτο βλεπω δυστηχος...Θα σου μιλησω σαν ζωακι αστικο λεγοντας πως εδω γελαμε με την αδυναμια...Θα σου επισης πως γελαω γιατι φοβαμαι να μην γελασω πολυ απλα θα εκθεσω τον εαυτο μου και θα ''φανω'' και εγω αδυναμος..Ασχετος αν τα κρυβω κατω απο το σεντονι το θεμα μας εδω ειναι ΝΑ ΜΗΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ...Απο την αλλη βρε παλικαρα εχεις μεγαλυτερη δυναμη απο εμενα αλλα μην το πεις πουθενα και με κανεις ρεζιλι ασε να δουλευει η εμφανιση σε παρακαλω μην κανεις το λαθος γιατι θα δειξω σε ολους το αδυναμο αρθρακι σου...Θα ελεγα πως ειμαι διχασμενος και πως καταστρεφομαι γιατι εμενα το ατου μου ειναι συναισθηματα και οχι εμφανιση με αποτελεσμα ολα να φανταζουν πολυ ποιο δυσκολα και μακρια απο εμας...
Απλα επειδη ημαστε περιαστικοι και οπου νανε θα σβησουμε κανε το παγωνι ρε φιλε γιατι αλλιως θα αυτοκτονησω γιατι δεν την μπορω αυτην την συννενοχη αυτην την βλακεια...Αλλα καλο θα ηταν να κανεις το παγωνι γιατι απλουστατα θα το κανω και εγω καιο οποτε θα σβησει η οποια επανασταση....Θλιβομαι που το λεω αλλα , τα προβληματα και οι αναγκες μας σε αυτην την κοινωνια μου θυμιζουν τους τοξικομανεις και τον τροπο αντιμετωπισης απο το κρατος Η λεγομενη ΣΚΟΥΠΑ...Κρυφτους να μην τους βλεπουμε τουλαχιστον αφου δεν μπορουμε να το σκοτωσουμε (διοτι συμφερει)βλεπε ΠΡΕΖΑ ΕΘΙΣΜΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΔΙΚΑΙΩΣΥΝΗ.Οσο κακο κανουν στο ματι αλλο τοσο καλο ειναι για την τσεπη τους .......Πολυ δραμα ε? Μηπως ειμαι ελεηνα κινυκος ? Μηπως δεν αξιζω ? Αληθεια θα ηθελα να γινω πειραμα για τα δικα μου ερωτηματα και μονο για τα δικα μου και ετσι διαστρευλωμενα και εξωπραγματικα να βγλαω το δικο μου πορισμα...Οσο ποιο κοντα στο αμηχανο τοσο ποιο κοντα στο αληθινο και ας βγω το σιχαμα δεν με νιαζει οπως ειπα ΕΓΩ ειμαι ενα αρχιδακι σε αυτην την χιλιετηριδα που δεν με νοιαζει ουτε η ρυτιδα οποτε τι εχω να χασω τωρα τα συζηταμε αυριο δεν θα υπαρχουν...Ουφ αυτο το τελευταιο με εφερε λιγο ποιο κοντα στην μητερα φυση μου σπασε λιγο τον τελειο εγωισμο με απομακρυνε λιγο απο το συνηθισμενο...
Κατα καποιον τροπο με ξερω και εχω να πως αυριο θα τα βλεπω και θα γελαω με αμηχανια γιατι ειμαι συναισθηματικα διαταραγμενος...
Δεν ξερω κατα ποσο θα σου φανουν ενταξη αυτα που γραφω οπως ισως δεν θα φανουν και σε εμενα αυριο μεθαυριο μιας και θα εχω αλλα ερεθισματα ασχετος αν κυμμαινονται στο ιδιο Mood ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ
Ειλικρινά σε νιώθω φίλε μου! Τις ίδιες σκέψεις κάνω κι εγώ!
Ολα αυτα που ειπα θεωρουντε κλισε και βαρετα και δεν φοβαμαι να πω πως σημερα που τα ξαναδιαβαζω βγαζω το συμπερασμα πως τα παραλεω με τον δικο μου τροπο , ως ενα βαθμο ολοι μας τα εχουμε σκεφτει αλλα δεν βοηθαει.Εκανα μια περιγραφη των πραγματων απο την δικια μου σκοπια χωρις να θελω να παρω κανεναν στο λαιμο μου,ειναι αστειο κατα εναν περιεργο λογο να γυρζεις γυρο απο αυτην την μαλακια διοτι λογικα δεν εχουνε επαρκη βαση δεν στεκουν οσο στο φαντασμαβορικα συναισθυματα//και θα μπορουσα να σου πω και αλλα μα δεν υπαρχει νοημα ...Ολα ειναι αρκετα απλα, ως δεδομενα αρκει να μπορεις να τα χειριζεσαι ...Καποιος που νιωθει κατωτερος η αδυναμος απενταντη στους αλλους για τους δικους του λογους τις περισσοτερες εισπρατει και την αναλογη συμπεριφορα και αναρωτιεσε,μα καλα τι εχουν παθει, ενω το θεμα ειναι καθαρα με το αν νιωθεις καλα...Ειναι μια, μορφη δυναμης και λειτουργει ως αυρα μεταξυ μας , Ε αυτη η αυρα δεν κοιταει φατσες και κοινωνικα στρωματα.Ο οποιος δηποτε μπορει να νιωσει καλα αρκει να το πιστεψει...Και εδω μπερδευει η εννοια γιατι σημερα το ?πιστεψεις? μπορεις να δηλωνει και καβαλημα.Μιλαω για υγειη σχεση ειλικρινιας του εαυτου σου κατι το οποιο θα ερθει καποια στιγμη κουτσα στραβα και αναποδα εαν το αφησεις στην τυχη του Παρολα αυτα μπορει να συμβει σχετικα γρηγορα εαν το κυνηγας με αποφασιστηκοτητα και θαρρος...Ειναι το πως τα ερμηνευουμε και τι καταστασεις ελκυεις ως ενεργεια απλα σε τετοιες μετατροπες νομιζω χρειαζεται να υπαρχει ενας ειδικος που να μπορει να σε λοckαρει οποτε πας να αλλαξεις συχνοτητα.
Τομέας Ηλεκτρολογίας 1ο ΕΠΑΛ Κυψελης . . .
Φίλε καλά τα λές εσύ! Μαζί σου!
Το κακό είναι πως ειμαι χάλια πάλι! Εύχομαι να έπαιρνα τα πράματα τόσο ξερά, να ήμουν τόσο αναίσθητος, να πέρνούσα καλά, και να ήμουν εντελώς αδιάφορος για τα πάντα! Αλλά δεν θα ήμουν εγώ! Θα ήμουν κάτι άλλο, κάτι... πεζό! Η ποίηση όμως είναι αυτή που έχει σημασία! Η αναζήτηση της ποιότητας στη ζωή, η πραγματική χαρά, τα έντονα και αληθινά συναισθήματα! Χωρίς αυτά δεν μπορώ να ζήσω! Τραγική ειρωνεία είναι, πως μου λείπουν όλα αυτά που αναζητώ στους ανθρώπους! Ξανά μόνος! Ξανά προχωρώ με σκυμμένο το κεφάλι, και αποδέχομαι την απεχθή καθημερινότητα που θάνατο μυριζει! Εγώ που ήθελα τον Ήλιο να μπαίνει κάθε πρωί στο δωμάτιο μου, τώρα κλείνω ξανά τα παραθυρόφυλλα, και κάτω από το μίζερο ηλεκτρικό φώς, αποδέχομαι την παραίτηση με δάκρυα στα μάτια! Δεν ήθελα να είναι έτσι η ζωή μου! Εκεινη μόνο με έμαθε τι σημαίνει Ζωή! Και μου την πήρε σε μια στιγμή! Σαν να μην έζησα ποτέ αυτό το υπέροχο καλοκαίρι! Σαν να μην έκανα ποτέ αυτό το μοναδικό ταξίδι της ζωής μου! Είμαι κενός! Δεν έχω πια λόγο ύπαρξης! Πρώτη μου φορά που ένιωσα ότι η πραγματικότητα μπορεί να είναι όχι απλώς υποφερτή, αλλά μια διαρκή επιβεβαίωση του ονείρου!
Δεν αντέχω άλλο! Ξύπνησα για ακόμη μια φορά απο τις 6! Την είδα στον ύπνο μου! Ξυπνούσα ήρεμος και έλεγα Καλημέρα! Πλέον ξυπνάω μελαγχολικός. με δάκρυα στα μάτια! Υποφέρω! Πρέπει να πάω παρακάτω! Κακό πράγμα η μνήμη! Μακάρι να είχε μόνο μια πλευρά αυτή η κοπέλα! Αυτή την καλή πλευρά που αγάπησα!
Poet υπάρχει άνθρωπος εκεί έξω που έχει μια μόνο πλευρά?
Poet να σου πω και εγω την άποψή μου? η διαφορετικότητα σου είναι ιδιαίτερη και πολλές εκει έξω ψάχνουν έναν τέτοιο ευαίσθητο καλλιτέχνη με μια διαφορετικη νοοτροπία που βασίζεται στην τρυφερότητα και δοτικότητα.
Όμως ακόμη και αυτή η διαφορετικότητα χρειάζεται μια ισορροπία και προφανός εσύ αγγίζεις την υπερβολή και αυτό ίσως ειναι το πρόβλημά σου. Ίσως με λίγα λόγια η υπερβολική σου τρυφερότητα και ρομαντικότητα πνίγει τις γυναίκες ή γίνεται ρουτίνα. Όλα θέλουν ένα μέτρο και μια ισορροπία. Δεν σου λέω να αλλάξεις τρόπο ζωής και χαρακτήρα σε καμία περίπτωση αλλά να βάλεις όρια και μια ισορροπία.
Πχ όλες θέλουμε ο άνθρωπος μας να μας δείχνει τρυφερότητα και να μας κάνει δώρα και να μας κρατά το χέρι και να κάνει οτι κάνει ένας ρομαντικός και τρυφερός άνθρωπος που συνήθως είναι άνθρωποι ευαίσθητοι με καλλιτεχνικοί φύση.
Αλλα μια γυναίκα αυτά σε καθημερινή βάση μπορεί να φτάσουν στα όρια της θηλιάς.. να νιώθει οτι εγκλοβίζεται σε τόση ευαισθησία και ρομαντισμό. Απλα ισορροπία και ορια και με μέτρο όλα γιατί κάθε σχέση βασίζεται πάνω απο όλα σε συμβιβασμό. Αποδέχομαι και αγαπώ την διαφορετικότητά σου αλλά αν αυτη φτάνει στα όρια της υπερβολής γίνεται δύσκολο και πολλές φορές προκαλεί δυσφορία και το καλό που εσύ νιώθεις οτι προσπαθείς να κάνεις και οτι με αυτο τον τρόπο δείχνεις την αγάπη σου και προστασία σου σε μια γυναίκα εκείνη μπορεί να νιώθει σαν ένα κουτάβι που το παραχαδεύεις και οι περισσότερες γυναίκες δεν το ανέχονται για πολύ αυτό. Και εγω προσωπικά λατρεύω τον ρομαντισμό και την τρυφερότητα και έχω βρεθει σε μια τέτοια σχέση αλλά ένιωσα οτι είχαν αντιστραφεί οι ρόλοι τόσο πολλοί που δεν άντεξα. Ήταν σαν να ήμουν εγώ ο άντρας και ο άντρας η γυναίκα. Ακόμη και στο κρεβάτι το σέξ έμοιαζε σαν να ήταν γυναικεία υπόθεση, με τόσες αγκαλιές και χάδια και ρομαντισμο που οταν αυτό επαναλαμβάνεται συνέχεια το σέξ καταντά ξενέρωτο να το πώ? θες τον άντρα ρομαντικό και να σε συντροφεύει και να νιώθει οτι σε αγαπάει και νοιάζεται και να σου κάνει ξεχωριστά πράγματα για να σε εντυπωσιάσει και να σε κερδίσει..αλλά οταν όλο αυτο καταλήγει σε ρουτίνα χάνει την ουσία και το νόημα και γίνεται απλά θέμα χαρακτήρα και όχι θέμα προσωπικό απέναντι σε μια κοπέλα. Πρπεπει να συμβιβαστείς, να ισορροπίσεις, να δείχνεις την ευαισθησια σου μέχρι εκεί που δεν γίνεται φορτική για τον άλλον και συνηθισμένη. Δεν ειναι δύσκολο... δεν σημαίνει οτι θα αλλάξεις σαν άνθρωπος..απλά να το διαχειριστείς λίγο διαφορετικά για να μην απορρήπτεσαι. Αυτό που εκτιμάνε οι γυναίκες σε όλο αυτό είναι οτι ο άνρωπος τους όσο διαφορετικός και αν ειναι ειναι τουλάχιστον ισορροπιμένος και ξέρει να συμβιβάζεται. Ξέρει πότε έχει ανάγκη η γυναίκα να της πιάνει το χέρι και πότε όχι, ξέρει πότε θα την εκπλήξει με κάτι ρομαντικό και ξέρει πότε θα την εντυπωτιάσει και με κάτι διαφορετικό που θα είναι πιο κοντά στις δικές της ανάγκες και ευαισθησίες και όχι μόνο τις δικες σου. Να μην καταντάει η ευαισθισία ενόχληση δηλαδή γιατι η υπερβολή μπορεί να γίνει ενοχλητική. Δούλεψε το χωρις να χρειάζεται να αλλάξεις σαν άνθρωπος..απλα να αλλάξεις τον τρόπο που διαχειρίζεσαι την κάθε γυναίκα σύμφωνα με την προσωπικότηα της και όχι μόνο την δική σου προσωπικότητα.
Επειδή δεν μπορώ να γράψω πολλά αυτή τη στιγμή θα επικεντρωθώ σε 2 μόλις απο όσα έγραψες. Πρώτον βλεπομασταν πολύ λίγο 1 φοραωτο μήνα για λίγες ημέρες, και ήταν άνθρωπος που δεν ήξερε τι θα πει σχεση. Της έπιανα τι χερ και δεν ήξερε πως είναι να φανταστείς, όπως και η αγκαλιά! Δεν είχε κάνει ποτέ σχέση πραγματική στη ζωή της, και από την αρχή κιόλας της γνωριμίας μας, μου έλεγε το ποσο είχε ανάγκη μια αγκαλιά, χάδια κλπ Και δεύτερον το ότι ειμαι ρομαντικός κλπ δεν σημαίνει πως στο κρεββάτι είμαι ο ίδιος άνθρωπος! Ναι θα ακούσω τη γυναίκα τι θέλει και τι της αρέσει, και θα δώσω βάση περισσότερο στη δικη της απόλαυση, και επίσης δεν μου αρεσουν τα βιαστικά πράματα! Στο κρεββάτι πίστεψε με, ειμαι πολύ διαφορετικός! Ειναι απο τις λίγες καταστάσεις που γίνομαι πραγματικά δυναμικός και παίρνω τον ρόλο μου ως άνδρας στα σοβαρά όσο αγριόγατα και να ειναι η γυναίκα! Οποτε όπως καταλαβαίνεις στη σχέση μου υπάρχει ποικιλία.
Μια πλευρά σίγουρα δεν έχουν όλοι! Απλώς λόγω της δικής της διαταραχής, μπόρεσε πολύ εύκολα να αλλάξει τα πάντα! Μέσα στους λίγους μήνες που ήμασταν μαζί, άλλαξε τόσο πολύ, που νόμιζα πως είχα να κάνω με έναν εντελώς διαφορετικό άνθρωπο! Για παράδειγμα πριν από 3 εβδομάδες μου έστειλε ένα μικρό κείμενο με τις σκέψεις της. Μου θύμισε έναν ακόμη από τους λόγους για τους οποίους την αγάπησα! Αυτόν τον τρόπο σκέψης όμως, που έκφραζε τόσο πολύ την ιδια, την επόμενη ημέρα κιόλας μπορούσε να απορρίψει, και να τα βάλει με εκείνους που σκέφτοταν με αυτόν τον τρόπο! Με είχε μπερδέψει πολύ! Δεν ήξερα με τι άνθρωπο είχα να κάνω!Quote:
Originally Posted by kozchr
Poet καλημερα. Καταλαβαίνω αλλά εγώ δεν προσπαθώ να "δικαιολογήσω" μια μεμονομένη σχέση που έτυχε να μην πετύχει και επειδή μια κοπέλα σου έδωσε αυτή την "δικαιολογία". Εγω πιάνομαι απο πολλές κουβέντες σου και το παράπονο που φέρει ο τίτλος σου.
Ήσουν πολλά χρόνια μόνος λές, βρήκες μια σχέση, ερωτεύτηκες, πληγώθηκες. Ο λόγος η ευαισθησία σου. Άλλο παράδειγμα με σχέση δεν μας έχεις δώσει που να φένεται ως αιτία χωρισμού η υπερβολική ευαισθησία σου..αλλά αν κατάλαβα καλά το οτι ήσουν τόσα χρόνια μόνος έχεις ο ίδιος διαπιστώσει οτι αυτή η ευαισθησία σου είναι το εμπόδιο.. τόσο το να μην μπορείς να δημιουργήσεις μια μόνιμη σχέση όσο που τέλειωσε αυτή η πρόσφατη σχέση. Γι αυτό και οι συμβουλές μου είναι σφαιρικές.
Πχ είπες "Ιδιαίτερα με έχει ενοχλήσει όμως η απογοήτευση που έχω νιώσει απο το ωραίο φύλο."...."Δυστυχώς δεν εκτιμάται πάντα η υπερπροσπάθεια"....και άλλα πολλά. Οπότε τα δικά μου συμπεράσματα είναι οτι ακόμη και αν έναν άνθρωπο όπως λες τον βλέπεις 1 φορά τον μήνα ..αν σε αυτή την μία φορά γίνεσαι υπερβολικα δοτικός και όπως λές ο ίδιος κάνεις "υπερπροσπάθειες" για τους άλλους... η δική μου γνώμη είναι οτι αυτή η υπερβολή και υπερπροσπάθεια θέλει ένα μέτρο και ένα όριο..Τόσο τα λόγια όσο και οι πράξεις.. Άνθρωποι που λένε πλύ εύκολα και συνέχεια σαγαπω, σε λατρεύω, είσαι η ζωή μου, κτλ κτλ και γενικά είναι υπερβολικά εκφραστικοί τόσο με πράξεις όσο και με λόγια αυτό τους άλλους τις περισσότερες γυναίκες να πω ..τις τρομάζει? τις πνίγει? εν μπορούν να το διαχειριστούν? Νιώθουν οτι στην ουσία αντί να καλύψεις τις δικές σου συναισθηματικές ανάγκες στην ουσία νιώθουν οτι εσύ προσπαθείς να καλύψεις τις δικές σου συναισθηματικές ανάγκες? εγω στα λέω όλα αυτά για να σε βάλω να σκεφτείς κάποια πράγματα σε μια προπάθεια να σε βοηθήσω η ευαισθισία σου να μην γίνεται εμπόδιο στην ζωή σου. Να υπάρχει αλλά να την διαχειρίζεσαι σωστά με τον κάθε άνθρωπο που έχεις απέναντί σου.. και είμαι σίγουρη οτι αν το καταφέρεις αυτό δεν θα έχεις κανενα πρόβλημα με τους ανθρώπους στην ζωή σου! να είσαι αυθεντικός, να είσα ο εαυτός σου αλλά να βάζεις όρια και να ελέγχεις την διαχητικότητα και εκφραστικότητα σου σύμφωνα την κάθε περίσταση και περίπτωση. Πχ να αντικαταστήσει την υπερπροσπάθεια με μικρές μικρές προσπάθειες..και συμβιβασμούς!! Για το κρεβάτι σχολίασα την δική μου εμπειρία δεν σημαίνει οτι είσαι το ίδιο.. ίσως ομως ακόμη και αυτό να μπερδεύει τον άλλον αν είσαι τοσο διαφορετικός στην καθημερινότητα και στο κρεβάτι γίνεσαι ταύρος. Ισορροπία, έλεγχο-αυτοέλεγχο και συμβιβασμό... για να πετύχει μια σχέση που νιώθεις οτι αξίζει. Και αν αυτή η σχέση τελείωσε εγώ επαναλαμβάνω οτι ο έρωτας με έρωτα περνάει και όταν κολλάμε στο παρελθόν και στις ανασφάλειες χάνουμε όχι μόνο πολύτιμο χρόνο αλλά και ευκαιρίες που μπορεί να είναι μπροστά μας και να μην τις αντιλαμβανόμαστε.
Διαβάζω προσεκτικά τα όσα μου έχεις γράψει, και η βοήθεια σου ειναι πολύτιμη να ξέρεις! Αυτό με το κρεβάτι δεν το έγραψα για να δείξω πως ειμαι και πολύ άντρας! Όχι βέβαια! Ούτε πολλές εμπειρίες έχω στη ζωή μου! Είμαι άνθρωπος που έχω κάποιες αντιθέσεις αυτό! Παραδέχομαι πως ήμουν υπερβολικός, αλλά τον λόγο τον έγραψα πιο πάνω! Η συγκεκριμμένη κοπέλα είχε πολλά προβλήματα στη ζωή της εξαιτίας της διαταραχής της! Σέξ ήξερε να κάνει, χάδια ομως δεν ήξερε πως είναι! Οποτε έδωσα βάρος σε αυτά! Πρέπει να τα διαχειρίζομαι σωστά τα συναισθήματα μου, και να μάθω να κρατώ κάποιες ισοροπίες. Αλλά με τόσα πολλά χρόνια μοναξιάς, μου βγήκαν όλα με κάποια υπερβολή! Δεν έλεγα Σ'αγαπώ συνέχεια, αλλά ένα πλάσμα που ήταν γεμάτο ανασφάλειες, ήθελα να νιωσει πως είναι να το νοιάζεται κάποιος για πρώτη φορά! Ένα παράδειγμα θα πώ! Συγκινούμαι τώρα... μου είπε πως πάντα στα γεννέθλια της ήθελε να πεθάνει, και πως ήταν μελαγχολική! Τι έκανα για αυτό; Στις πρώτες μας διακοπές-πρώτο ραντεβού, άλλαξα τις ημερομηνίες που ειχα κλεισει αρχικά, ώστε να πέσουν μέσα τα γεννέθλια της! Δεν χρειάζεται να περιγράψω τι οργάνωσα για εκείνη την ημέρα! Απλά ήθελα να βλέπω αυτό το πλάσμα που είχε περάσει τόσα πολλά να χαμογελάει! Τίποτε άλλο! Ένα πλάσμα που το έκανα να μην νιώθει ανασφάλειες με τον εαυτό της, και όταν ένιωσε καλά με χώρισε με τον τρόπο της! Δεν τα γράφω αυτά για να δειξω το πόσο καλός ειμαι κλπ Συγκινούμαι και μόνο που το θυμάμαι όλο το σκηνικό... Είμαι χάλια τώρα... συγγνώμη!
Poet σε βλέπω κάμποσο καιρό που ταλαιπωρείσαι με αυτόν τον χωρισμό και υποφέρεις. Εδώ πολλοί προσπάθησαν να σε συμβουλέψουν και να σε βοηθήσουν αλλά πρέπει να ξέρεις πως τον πόνο της απώλειας δεν μπορεί να στον πάρει κανείς και κυρίως πρέπει να ξέρεις πως εσύ πρέπει να θελήσεις να βοηθήσεις τον εαυτό σου.
Μπήκα σε αυτό το φόρουμ κανά χρόνο- ενάμιση πριν για τον ίδιο λόγο που περιγράφεις και συ. Ήμουν σε μια σχέση που με σημάδεψε με έναν άνθρωπο με κάποια διαταραχή- δεν ξέρω καν τι γιατί στην περίπτωση μου δεν μου το είπε ποτέ, το ανακάλυψα με τον σκληρό τρόπο. Ξαφνικά εκεί που πετούσα στα σύννεφα μια μέρα άρχισε να μου λέει ασυναρτησίες και φρίκαρα. Η κοπέλα σου σου φέρθηκε όσο πιο έντιμα μπροούσε, σε ενημέρωσε για το πρόβλημα της και είχε τα κότσια να το αντιμετωπίζει με γιατρούς και θεραπεία. Ο δικός μου δεν έκανε τίποτα απ όλα αυτά παρά προσπάθησε να με βγάλει τρελή όταν προσπάθησα να τον πείσω πως κάτι δεν πάει καλά και χρειάζεται βοήθεια. Θες να σου πω πώς ήμουν εκείνο το διάστημα; Νόμιζα πως θα πεθάνω! Ήμουν ένας άνθρωπος που δεν είχα πάει ποτέ σε γιατρό και ξαφνικά μαζί με την ψυχολογία μου ήταν λες και κατέρρευσε κι όλο μου το σώμα. Είχα αφόρητους πόνους παντού, μούδιαζε όλο μου το κορμί σε σημείο που υπήρχαν μέρες που δεν μπορούσα καν να βάλω μπρος τον διακόπτη του αυτοκινήτου για να πάω στη δουλειά γιατί τα χέρια μου ήταν μουδιασμένα και δεν τα ένιωθα, σε τέσσερις μήνες οδηγήθηκα στο νοσοκομείο για επέμβαση για ένα θέμα που ο γιατρός μου είπε πως δεν είχε δει ποτέ του να εξελίσσεται τόσο γρήγορα γιατί μερικούς μήνες πριν οι εξετάσεις μου ήταν πεντακάθαρες, όλος μου ο οργανισμός ξαφνικά είχε καταρρεύσει! ΓΙα το πώς ένιωθα να μην τα πω καλύτερα γιατί τα ξέρεις. Όμως ήθελα να ζήσω!!! Ήμουν αποφασισμένη πως όλο αυτό θα περάσει, έκανα ο, τι περνούσε από το χέρι μου για να περάσει πιο γρήγορα και κυρίως αναζήτησα βοήθεια. Ήξερα πως αυτό δεν μπορούσα να το περάσω μόνη μου, πήγα σε ψυχολόγο, ο, τι μου έλεγε το ακολουθούσα πιστά, έκανα 1.30 ώρα για να πάω και άλλη τόση για να γυρίσω και δεν έχασα ούτε μια συνεδρία, αν μου λεγε να κάνω και τούμπες και θα τις έκανα αρκεί να απεγκλωβιζόμουν απο κει. Μου λεγε να γράφω όσα σκέφτομαι, έγραφα σαν την τρελή, μου λεγε να βγαίνω με φίλους,να κάνω διάφορες δραστηριότητες έσφιγγα τα δόντια και έβγαινα, μου λεγε να ασκούμαι, το έκανα...υπάρχουν χίλια πράγματα που μπορούν να σε βοηθήσουν και να σε ανακουφίσουν αρκεί να είσαι ανοιχτός και να θες να βοηθηθείς.
Εσύ μου δίνεις την αίσθηση οτι δεν θες να βοηθήσεις τον εαυτό σου προς το παρόν, σα να θες "μαζοχιστικά" να είσαι χάλια και να μένεις εκεί. Στο λεω φιλικά, μην με παρεξηγήσεις, αυτό είναι ένα στάδιο που το περνάμε όλοι και θέλουμε να μην κάνουμε τίποτα κι απλά να κλαίμε την μοίρα μας, τι άδικη που είναι η ζωή, πόσα πολλά δώσαμε, πόσα λίγα πήραμε, πόσο άδικα μας φέρθηκαν... όλοι έχουμε και τέτοια συναισθήματα κατά καιρούς. Μην μένεις κολλημένος εκεί όμως. Έχει περάσει καιρός, αφού βλέπεις πως δεν προχωράς μόνος σου, αναζήτησε βοήθεια από κάποιον ειδικό να σε καθοδηγήσει, κάνε ο, τι περνάει απ΄το χέρι σου για να συνέρθεις. Ο μόνος τρόπος για να πάρεις κάτι θετικό από όλη αυτή την ιστορία είναι να αρχίζεις να αποστασιοποιείσαι γιατί μόνο τότε θα μπορέσεις να δεις και τον εαυτό σου μέσα σε αυτή χωρίς παραμορφωτικούς φακούς. Τώρα ο, τι βλέπεις είναι παραμορφωμένο από το συναίσθημα και τον πόνο και βλέπεις μόνο εκείνη. ΌΜως τον εαυτό σου πρέπει να δεις για να προχωρήσεις, τις δικές σου ελλείψεις, ανασφάλειες, φόβους, κακές στιγμές... μόνο αυτά θα σε κάνουν καλύτερο κι όχι η επικέντρωση σε εκείνη και τα δικά της θέματα.
Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση και τις συμβουλές σου! Σε ευχαριστώ επίσης που έγραψες την ιστορία σου! Δεν μπορώ να φανταστώ καν τι πέρασες εσύ! Γενικά σαν άνθρωπος μου είναι δύσκολο να απαγκιστρωθώ από το παρελθόν! Ειμαι συναισθηματικός και μελαγχολικός άνθρωπος, και τα παίρνω όλα πιο βαριά απο όσο πρέπει! Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω για να συνέλθω! Πρέπει πάνω από όλα να κόψω την επικοινωνία μαζί της!
Εχεις ψάξει ποτέ σου από που προέρχεται όλη αυτή η μελαγχολία που αναφέρεις ότι έχεις?
το ενδεχομενο να ζητησεις βοηθεια ειδικου, το σκεφτεσαι καθολου?Quote:
Originally Posted by Poet
Δεν αντέχω πια! Δεν πάει άλλο! Θέλω να τελειώσει όλο αυτό το μαρτύριο!
Την Παρασκευή της είπα να σβήσει κάποιες φωτογραφίες από το Fb που την είχα βγάλει εγώ. Στην αρχή αρνήθηκε, αλλά μετά το δέχτηκε. Με ρώτησε το λόγο που θέλω να γίνει αυτό. Με τα πολλά πολλά της πρότεινα να διαγραφούμε, επειδή αυτή η κατάσταση δεν μας βοηθάει, πως είμαι χάλια και πως δεν μπορώ να την δω σαν φίλη όπως μου έλεγε εκείνη. Το κλείσαμε ήρεμα... συνέχεια έλεγε πως με αγαπάει! Πως ζήσαμε κάτι όμορφο και πως δεν θα με ξεχάσει. Μου είπε πως αγαπηθήκαμε πραγματικά! Πως κάθε γυναίκα θα ήθελε έναν άνδρα με αυτή τη συμπεριφορά, αλλά απλώς δεν τα βρήκαμε σε ορισμένα ζητήματα, και τελικά είπαμε το αντίο. Είμαι πολύ μπερδεμένος αυτή τη στιγμή! Ξεσπάω ξανά σε κλάματα, νιώθω απέχθεια για τον εαυτό μου, προσπαθώ να καταλάβω πως μπορεί ένας άνθρωπος που σου λέει σε αγαπώ, θέλει να σε αφήσει! Κάνει τα πάντα για να σε αφήσει και όχι να σε κρατήσει! Δεν αντέχω άλλο! Έχω καταστραφεί σαν άνθρωπος! Μετά από δύο ημέρες, μου έστειλε μήνυμα και μου έκανε χιούμορ! Ζήτησε συγγνώμη αμέσως μετά. Όταν της απάντησα γιατί μου έστειλε μήνυμα ενώ διαγραφήκαμε για να ηρεμήσουμε, μου απάντησε πως δεν ήξερε σε ποιον άλλον να στείλει μήνυμα, και πως πρώτα σκέφτηκε εμένα, και ζήτησε ξανά συγγνώμη! Είναι ψυχοφθόρο αυτό που συμβαίνει! Δεν μπορώ να μελαγχολώ κάθε ημέρα! Δεν μπορώ να κοιμάμαι αλλά και να ξυπνάω κάθε ημέρα με δάκρυα στα μάτια! Είναι μαρτύριο! Έπεσα πάλι! Έχω καταρρεύσει! Δεν μπορώ να το χωνέψω αυτό που συμβαίνει! Ναι και άλλοι χωρίζουν, και μάλιστα με χειρότερο τρόπο, και πάνε παρακάτω. Μάλλον εγώ πρέπει να μείνω ξανά μόνος! Δεν κάνω για σχέσεις! Δένομαι πολύ εύκολα! Πιστεύω πολύ εύκολα επίσης στα μεγάλα λόγια, στα ερωτικά και τρυφερά λόγια! Νιώθω πως αυτός ο γκρεμός που έχω πέσει, δεν έχει τέλος! Βρίσκομαι πλέον σε απόγνωση! Κι εκείνη βρίσκεται παντού! Σε φωτογραφίες, βίντεο, μηνύματα... στα αντικείμενα που μου χάρισε... ακόμη και το ίδιο μου το σπίτι μου την θυμίζει εφόσον έμεινε εδώ για λίγες ημέρες! Δεν μπορώ να ζήσω άλλο έτσι! Δεν μπορώ!
καλησπερα.Quote:
Originally Posted by Poet
οπως λες ηδη κι οπως σου εχουν πει πολλοι μεχρι τωρα, εφοσον η επαφη σας δεν ειναι για να τα βρειτε, αλλα ειναι μια μονιμη υπενθυμιση εκ μερους της οτι ΔΕΝ μπορειτε να ειστε μαζι, το μεγαλυτερο κακο στο κανει αυτη η φθοροποιος επαφη που κραταει ειτε σαδιστικα, παιζοντας την γατα με το ποντικακι, ειτε γιατι δεν εχει αλλους ανθρωπους στην ζωη της και η υπαρξη σου την στηριζει ΦΙΛΙΚΑ.
οσο για τα περι "αγαπης", μην προβληματιζεσαι πολυ.
το τι λεει ο καθενας λεγοντας "σε αγαπω", ειναι μια αστεια ιστορια. απο το "καλο εισαι βρε, μου εισαι συμπαθης", ως το το ¨σε αγαπω σαν ανθρωπο" που ειναι... παρηγορια στον αρρωστο μεχρι να βγει η ψυχη του..
η κοπελα μαλλον σε βλεπει πλεον φιλικα .
μπορει να ειναι δικη της αποφαση να εμφανιζεται στην ζωη σου για να παιζετε τα φιλαρακια, αλλα ειναι απολυτως στην δικη σου αποφαση το αν θα το επιτρεπεις.
πιθανολογω οτι στην ευαλωτη φαση που εισαι, το επιτρεπεις με μια ελπιδα οτι θα αλλαξει γνωμη.
μονο που δεν κανει αυτο, αλλα το εντελως αντιθετο. σε διαβεβαιωνει καθε φορα οτι δεν μπορειτε να τα βρειτε.
οσο ερμαιο κι αν νοιωθεις, να ξερεις οτι ΕΣΥ εχεις τον τελευταιο λογο. αν δεν το αποφασιζεις, και παλι δικο σου θεμα. καντο συνειδητα τουλαχιστον. δεν φταιει εκεινη αν εισαι ανοιχτος στην επικοινωνια.
Αληθεια απο το ιντερνετ αλλαξε ανθρωπος???Τολμησες ποτε ολα αυτα να τα πεις face2face και να εισπραξεις ενδιαφερον?Εχει τυχει με ατομο που συζηταμε με παθος για την τρελα να φοβαται και να κανει τον γαλλο οταν υπαρχουν ανθρωποι γυρο...Να τον ρωταω και να με εκθετει γελωντας και δειχνοντας με με το δαχτυλο...Ατομικα ο καθενας μας νιωθει αχ αχ τοσο προβληματικος που αν ριξεις μια ματια απο ψηλα θα δεις πως αχ αχ ολοι ειναι στον ιδιο πανω κατω βοθρο..Αλλα η ατομικη-μοναδικη μας φυση δεν θελει να μας χαλασει το ονειρο του διαφερω και παλευω ξεχωριστα...Θελω να πω πως ποσο ποιο απλα θα ηταν εαν ειχαμε ολοι τα κοτσια να εξωτερικευσουμε ταμπου συναισθηματα σε αυτα τα ταμπουρωμενα κοινωνικα στερεοτυπα...
Αλλα ναι ειναι δυνατον να χαλασεις το Image? Tι ψυχολογικα και ευαισθησιες λεει αυτος ο μαλκθακος θα ελεγε ενας μηχανικα ρομποτικος Αξιομαν αχ αχ ρομποτακι αχ αχ παραλιγο να τα κανω σκατα...
Δεν μας νοιαζει η ουσια μαν μας νοιαζει την καταλληλη στιγμη η καταλληλη μαγκια με το καταλληλο υφος τι και αν εισε τρυπιος πουλαει το πως θα το δωσεις...Και ολα μωρε ειναι ποιο απλα γιατι να μπενουμε σε περιπετιες και γιατι μετα την δουλεια με τοση κουραση να πρεπει να κανεις επαναπροσδιορισμο αφου τελικα απο καπου θα τσιμπισεις like καπως ετσι θα σβησεις την οποια επιθυμια για αλλαγη...
Remedy
Καλημέρα! Η αλήθεια είναι πως δεν έχει άλλους ανθρώπους για να μιλήσει μαζί τους. Θα θυμάσαι μάλλον πως πριν από ένα μήνα με έπαιρνε τηλέφωνο και όταν την ρώτησα το βράδυ γιατί το έκανε αυτό, μου απάντησε πως ήθελε κάποιον για να μιλήσει και πρώτα σκέφτηκε εμένα. Το βράδυ που διαγραφήκαμε μου είπε ''αγάπη μου'' και πως αυτό το είπε επίτηδες επειδή θα ήταν η τελευταία φορά που μιλάμε. Βέβαια δεν άντεξε και μου έστειλε μήνυμα μετά από μόλις δύο ημέρες! Δεν αμφιβάλλω πως πλέον με βλέπει φιλικά, ούτε πως εγώ έχω κάποια ελπίδα να με δει διαφορετικά όλον αυτόν τον καιρό, επειδή πραγματικά βρίσκομαι σε πολύ ευάλωτη θέση για πρώτη φορά στη ζωή μου! Στις άλλες μου σχέσεις ούτε έριξα τον εαυτό μου τόσο πολύ, ούτε κράτησα επικοινωνία. Αλλά αυτή τη φορά η κατάσταση ήταν πολύ διαφορετική! Σκότωσα τον εγωισμό μου με εκείνη! Όντως εγώ έχω τον τελευταίο λόγο! Αλλά είμαι ξανά χάλια! Και δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει αυτή η δύσκολη κατάσταση, η αίσθηση έντονης μοναξιάς, η μελαγχολία, ο περιορισμένος ύπνος κλπ Δεν ξέρω αν ο χρόνος τα γιατρεύει όλα, το μόνο που ξέρω είναι πως έχω πέσει τόσο πολύ, που αρχίζω να φοβάμαι μήπως πάθω κάτι ψυχολογικό. Ο μεγαλύτερος μου φόβος είναι πως αυτή η υπέροχη αίσθηση ζωντάνιας, το διαρκές χαμόγελο, η καλή διάθεση, το χιούμορ, η παιδικότητα με την οποία χαιρόμουν αυτή τη σχέση, δεν πρόκειται να μου συμβεί ξανά στη ζωή μου! Πώς μου δόθηκε η μοναδική ευκαιρία να ζήσω σαν άνθρωπος επιτέλους! Και πως δεν θα υπάρξει καμία άλλη φορά!
ειμαι βεβαιη οτι ο χρονος γιατρευει τετοιες καταστασεις (οχι οτι θα γιατρεψει μια ασθενεια), για την απογοητευση μιλαω.Quote:
Originally Posted by Poet
αλλα ο χρονος μετραει απο οταν απομακρυνθεις.
οσο επικοινωνεις, γυρνας το μαχαιρι στην πληγη, οποτε μην αναρωτιεσαι γιατι δεν καλυτερευεις.
ΟΜΩΣ, οτι αποψη και να σχηματισε ο καθενας, κι αν εγω θεωρω οτι σε βλεπει φιλικα και προσπαθει να μην χασει το ενδιαφερον σου, κανεις δεν μπορει να ειναι βεβαιος οτι δεν θα σε ξαναδει ερωτικα, ειτε περιστασιακα, ειτε οχι, ειτε ειλικρινα, ειτε για να παιξει μαζι σου.
δεν ειμαστε μεσα στο κεφαλι κανενος.
εσυ θα αποφασισεις αν ειναι τελειωμενη η ιστορια.
εγω το μονο που λεω ειναι οτι αν δεν βαλεις μια οριστικη τελεία, ΟΠΟΤΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙΣ ΕΣΥ ΝΑ ΤΗΝ ΒΑΛΕΙΣ, γιατι οσο εισαι σε συζητησεις, δεν την βαζεις, δεν προκειται να ηρεμησεις.
Κι όμως! Παρα την μεγάλη απογοήτευση και την μελαγχολία που μου δημιουργεί η τωρινή μου κατάσταση, βρήκα τη δύναμη για να της πω το αντίο και να χωρίσουμε, όπως και πριν απο μια εβδομάδα που της είπα πως πρέπει να διαγράφουμε. Τις κινήσεις και τις δυο φορές τις έκανα πρώτος εγώ. Άρα θέλω να αισθανθώ επιτέλους καλύτερα και να πάω μπροστά. Δεν μπορώ όμως να πιστέψω πως ένας άνθρωπος που λέει τόσο εύκολα το σ' αγαπώ, άλλο τόσο εύκολα σε απομακρύνει! Αν εγραφα περισσότερα για τα όσα συνέβησαν θα καταλαβαίνατε καλύτερα γιατί μου πήρε τόσο πολυ καιρό για να της πω να κόψουμε εντελώς την επικοινωνία μας. Η λογική και ο έρωτας απλά δεν πάνε μαζί!
Έχω παρατηρήσει πως ενάμιση μήνα από τότε που χωρίσαμε, άρχισε να αναρτεί στο FB μουσικά κομμάτια (όπως έκανε και σήμερα) από κάποιον που είχε γνωρίσει μέσα από κάποιο φόρουμ, ο οποίος ήταν ναρκισσιστής όπως μου είχε πει, αλλά πως κόψανε την επικοινωνία τους απότομα επειδή μαλώσανε! Εκείνος βέβαια δεν μένει στην περιοχή της, αλλά σαν να μου φαίνεται προσπαθεί να γυρίσει πίσω, σε εκείνους που κάποτε έκανε παρέα έστω και διαδικτυακά. Τώρα βέβαια δικαιολογημένα θα με ρωτήσετε τι με απασχολεί αυτό αφού χωρίσαμε και είναι τελειωμένη υπόθεση, πως εκείνη με βλέπει μόνο φιλικά κλπ Όταν είδα την πρώτη της ανάρτηση με κάποιο κομμάτι από εκείνον, ένιωσα πολύ άσχημα!
Φίλε Poet. Δεν μπορώ να σου περιγράψω πόσο ταυτίζομαι με το κείμενο που έγραψες. Ακριβώς έτσι είμαι και εγώ, καλός,ευαίσθητος,χαμηλών τόνων και υποχωριτικό άτομο. Πολλές φορές είχα την αίσθηση οτι ήμουν πιο ευαίσθητος και απο γυναίκα. Όπως μπορεί να μαντέψεις τα χαρακτηριστικά αυτά δεν με έχουν βοηθήσει καθόλου όσο αναφορά το άλλο φύλο. Όχι οτι δεν είμαι συμπαθητικός, απλά οι γυναίκες απο οτι φαίνεται αδυνατούν να με δουν ερωτικά, να προσθέσω επίσης οτι είμαι και ντροπαλός σε υπερβολικό βαθμο. Θυμάμαι χαρακτηριστικά μια φορά στα 16 μου που είχε πάρτι το σχολείο μας σε ενα κλαμπ, πέρασε μια αρκετα όμορφη κοπέλα απο δίπλα μου και με ακούμπησε καταλάθος με το στήθος της και εγω κοκκίνησα απο την ντροπή χαχαχαχαχα, δεν την ήξερα καν εν τω μεταξύ. Είχα φάει άσχημο κόλημα με κοπέλα για τουλάχισον 3 χρόνια(γυμνάσιο) και μου πήρε άλλα 2 να συνέλθω απο αυτήν την ιστορία(γιατί φυσικά κατέληξε σε απόριψη). Θύμαμαι τον πρώτο καιρό πήγαινα συνέχεια όπου την έβλεπα και την έπαιρνα αγκαλιά, της άρεσε άλλα δεν ήταν κάτι που θα την έκανε να με δει ερωτικά. Γενικά έχει τύχη να φάω και αρκετή κοροιδία για την υπερευαισθησία στο σχολείο μου, κάθως θυμάμαι έβαζα τα κλάματα σχετικά εύκολα. Ευτυχώ τώρα στα 20 μου κάπως τα έχω περιορίσει αυτά(περισσότερο το κλάμα) αλλα παραμένω ευαίσθητος πολύ. Μακάρι αργότερα να βρώ έναν άνθρωπο που θα με θέλει και θα με καταλαβαίνει γι αυτό που είμαι...!
Σε ευχαριστώ για την επιβεβαίωση πως δεν είμαι ο μόνος που είμαι τόσο πολύ ευαίσθητος άνθρωπος! Σου εύχομαι να βρεις την κοπέλα που θα εκτιμήσει την ευαισθησία σου, και δεν θα την εκλάβει ως αδυναμία όπως η πρώην μου!
Χώρισες πρόσφατα απ ότι λες, γι αυτο φαίνεσαι τόσο δυστυχησμένος και εκφράζεις όλα τα σώψυχα σου και μάλιστα μακροσκελώς.
Ευαισθησία ίσον αδυναμία στα μάτια μιας γυναίκας τη σήμερον εποχή. Ο ευαισθητος συνηθως δεν παιρνει πρωτοβουλίες κι απλα καθετε και ονειροπολεί. Αυτή που βρίσκεται απέναντι του τον εκλαμβάνει ως ντροπαλό, χαμηλών τόνων, κατα βαθος σπανε τα νευρα της ενω αυτος χαιρεται στον κόσμο του και στο τελος τον παραταει. Τέτοιοι άντρες δεν έχουν πέραση, ούτε καν στις αντροπαρέες. Δεν αλλάζουν, απλά βελτιώνονται κάπως και ετσι η ζωη τους γινεται πιο υποφερτή.
Εγω διαφωνω .Εχουμε πειξει απο ολους εσας τους ψευτικους και δηθεν.ελεος πια.στηλιτευετε το σωστο επειδη εχετε ολοι μαζοποιηθει στο στυλ αντρας δυναμικος και κουραφεξαλα.
Εστάλη από [device_name] στο E-Psychology.gr Mobile App
θα μπορουσε να κανει κατι καπιος για να αποδειξει οτι μπορει να πει την αληθεια χωρις οι αλλοι να του τη πουν γι αυτο
Όταν σε απορρίψει ο άνθρωπος που θεωρουσες ως σχέση ζωής για χ,ψ λόγο τότε θα κολλήσεις στον λόγο απόρριψης και ειδικά όταν κατά βάση πρόκειται για στοιχείο χαρακτήρα που δεν είναι μόνο αρνητικό.πχ αν του έλεγε ότι τον απορρίπτει επειδή έχει μεγάλη μύτη ή μικρό πέος θα πήγαινε να κάνει την ανάλογη εγχείριση και μετά αν ήταν αυτός όντως ο λόγος θα ήταν πάλι μαζί.Quote:
Originally Posted by iwannaaa
Αν ήταν πχ νευρικός,ζηλιαρης,βίαιος ίσως θα μπορούσε να το μαζέψει και να είναι πάλι μαζί.
Άλλα το να σου λέει σε απορρίπτω επειδή είσαι πολύ ευαίσθητος,"καλό παιδί" κτλ σου καταρρίπτει ουσιαστικά όλη την κοσμοθεωρία σου γύρω από τον τρόπο που έχεις γαλουχηθεί να λειτουργεις κοινωνικά και δεν διορθώνεται από την μία μέρα στην άλλη.
Στάλθηκε από το Le X626 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Κι όμως θα εκπλαγείς απο το πόσες συνομίληκες σου το κάνουν αυτό. Οι πλειοψηφια σας για καποιο λόγο εκλαμβάνει την ευαισθησία ως αδυναμία και σας ξενερώνει. Όλα αυτά τα παιδιά που ταμπελιάζονται ως "καλα" για κάποιο περίεργο λόγο έχουν κατα βάση αποτυχημένη ερώτικη ζωή τουλάχιστον στις νεαρές ηλικίες. Δυστυχώς η κοινωνία είναι έτσι γαλουχημένη σήμερα όπου ο άντρας πρέπει οπωσδήποτε να είναι ο σκληρός και ο δυναμικός. Σήμερα καλός-ευαίσθητος=φλωρος...ταπεινή μου άποψη...Quote:
Originally Posted by iwannaaa