Printable View
Ενας διακριτικος πνευματικος γεροντας μου ειχε πει οτι οι ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΧΟΥΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΛΗΞΗΣ. ΠΩΣ ΘΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΝ ΔΕΝ ΕΡΘΕΙΣ ΣΤΗΝ * ΠΗΓΗ * ΤΗΣ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ. Ξερω οτι θα παρεξηγηθω με αυτα που λεω, διοτι δεν βιωνουμε τον Χριστο ουτωσωστε να καταλαβουμε και να μαθουμε να αγαπαμε. Εγω με την βοηθεια του Πνευματικου μου γεροντα θεραπευτηκα.Quote:
Originally Posted by xrysa
διωξτον!Quote:
Originally Posted by xrysa
τι καθεσαι και τον κοιτας?
φτανουν οι συζητησεις.
ειναι φανερο αυτο που συμβαινει. μολις τον δεις πες του να φυγει αμεσα, δεν τον θελεις εκει.
πες αυτο που μας ειπες "ειπες θα φυγεις κι ακομα εδω εισαι. με ενοχλεις. τελειωνε"
Ε ρε χρυσα(μ αρεσει και το ονομα) μου κανεις πολυ θυμα.Βαλε λιγο εγωισμο.Δηλαδη αυτος κανει την μαλακια εσυ θα πληρωνεις μεταφορικες και καινουργια ενοικια?Και κερατωμενη κα ιχρεωμενη?
Μεινε εκει που εισαι.Ασε να φυγει αυτος να παει να φτιαξει ερωτοφωλια με την πλουσια να ζησει το ονειρο του.Αλλαξε κλειδαριες και ξεκινα μετα να γνωριζεις αλλους αντρες,να βγεις με καμια φιλη για ποτο,να δεις κοσμο κτλ.
Δυστυχώς δεν έχω καθόλου εγωισμό και έχω και αυτογνωσία.. Ξέρω ότι είμαι θύμα. Αλλά ούτως ή άλλως δεν μπορώ να συντηρώ ένα τέτοιο σπίτι μόνη μου, οπότε αναγκαστικά θα φύγω. .Quote:
Originally Posted by oeo
Επίσης δεν είναι πλούσια η άλλη. . Ενημερωτικά. .
Εστάλη από SM-N915FY στο E-Psychology.gr Mobile App
Εχουμε ηδη παρεμβει περισσοτερο απ οτι μας επιτρέπεται.
Σαφως, εσυ θα αποφασισεις τι θα κανεις.
Εμεις τις αποψεις μας στις ειπαμε.
Εγώ πάλι βλέπω ότι τα μισά μηνύματα εδώ έχουν φτάσει να αναφέρουν την άλλη κι αν γίνεται ένας μικρός να τα φτιάξει με μεγάλη και ξέρω 'γω τι. Δεν κατάλαβα, με την άλλη τα έχεις; Τι σε νοιάζει ποια είναι και τι κάνει ή αν είναι πλούσια; Αν δηλαδή τον σουτάρει αύριο θα τον δεχθείς πίσω ας πούμε; Γιατί όταν καθόμαστε και το υπεραναλύουμε για το τρίτο πρόσωπο είναι λίγο σαν να προσπαθήσουμε ασυνείδητα να δικαιολογήσουμε τον δικό μας που έκανε την μλκια... Τι το κοσκινίζεις, δεν έχω καταλάβει... Αφού αυτός έχει λες μόνο τα προσωπικά του πράγματα εκεί και τα περισσότερα έπιπλα κτλ είναι δικά σου, διώξ'τον απ΄το σπίτι και μετά βλέπεις αν θες να μείνεις εκεί ή όχι. Δεν κατάλαβα δηλαδή, αυτός σε κεράτωσε, εσύ θα φύγεις;
Δικιο εχεις σονια, αλλα η χρυσα απλα τα ανεφερε τα θεματα ηλικιας κλπ. Δεν εδωσε καμια εκταση. Εμεις ανοιξαμε την συζητηση. Δεν νομιζω να θεωρει οτι εχει να κανει με αυτο που εκανε ο συντροφος της, ουτε η ηλικια ουτε η περιουσιακη κατασταση ( που δεν ειναι και καλη απ οτι ειπε).
Το ερωτημα σου , αν θα τον δεχοταν πισω οταν αυτη τον βαρεθει, σωστο, γιατι κι εγω την βλεπω πολυ διστακτικη στο να τον διωξει...
Δεν με ενδιαφέρει ούτε η ηλικία ούτε η οικογενειακή κατάσταση. Εγώ απλά το ανέφερα. .Quote:
Originally Posted by Remedy
Ξέρω πολύ καλά τι πρέπει να κάνω από την αρχή. Κάθε βράδυ λέω αύριο θα το τελειώσω και όμως το πρωί σκέφτομαι ότι θέλω άλλη μια μέρα μαζί του , μονο για να τον βλεπω, παρόλο που φέρθηκε έτσι. . Δεν υπάρχει περίπτωση να συγχωρήσω αυτό που έγινε, το τραβάω ομως μέχρι να αποφασίσω να του μιλήσω και ας ξέρω ότι είναι λάθος. Απλά φοβάμαι την επόμενη μέρα. .
Εστάλη από SM-N915FY στο E-Psychology.gr Mobile App
Καλησπέρα,
επιστρέφω μετά από τόσο διάστημα για να βγάλω από μέσα μου όλα αυτά που έχουν συμβεί. Όσο παράξενο και αν φαίνεται είμαι ακόμα εδώ και εξακολουθώ να υπομένω αυτήν την κατάσταση. Έκανα κάποια βήματα, του μίλησα, του είπα όλα όσα ξέρω και βλέπω και για όλα είχε μια δικαιολογία. Φυσικά δεν παραδέχτηκε τίποτα... Συνεχίσαμε να μένουμε μαζί ως συγκάτοικοι πια, μέχρι να βρει σπίτι και να φύγει. Σταμάτησα να ασχολούμαι μαζί του και είδα ότι έκανε μια προσπάθεια να τα ξαναβρούμε. Εγώ έπαιζα θέατρο ουσιαστικά, για να δω πόσο θα κρατήσει. Μετά από ένα μήνα άρχισαν πάλι τα ίδια. Ακόμα είναι εδώ και ακόμα δεν έχει αποφασίσει πότε θα φύγει και που θα πάει. Όπως είχα αναφέρει παλαιότερα, για μένα είναι δύσκολο να φύγω, εδώ που ζω δε υπάρχει σπίτι ούτε για δείγμα. Δεν βρίσκω καν άδεια αποθήκη να βάλω τουλάχιστον τα πράγματα μου. Η καθημερινότητα μου δεν αντέχεται πλέον. Φεύγει το πρωί και γυρνάει ξημερώματα. Δεν υπάρχει καμία επικοινωνία παρά μόνο όταν με δει να στέλνω κάποιο μήνυμα στο κινητό, όταν με ακούσει να μιλάω στο τηλέφωνο ή όταν επιστρέψει στο σπίτι και δεν είμαι εδώ, με ρωτάει με ποιόν μιλάω και που ήμουνα. Δεν έχω την δύναμη ούτε να του μιλήσω πια, δεν μπορώ να μπω στη διαδικασία να κάνω καμία συζήτηση απλά αφήνω τις μέρες να περνάνε. Ο λόγος που γράφω εδώ δεν είναι για να ακούσω τι πρέπει να κάνω γιατί ξέρω πολύ καλά. Αυτό που μου λείπει είναι η στήριξη και το θάρρος να το αντιμετωπίσω όλο αυτό. Με φοβίζει πολύ η στιγμή που θα μιλήσω στους γονείς μου για όλα αυτά γιατί ξέρω ότι θα στεναχωρηθούν, με φοβίζει το που θα μείνω και η αντίδραση του όταν συνειδητοποιήσει τι έχει γίνει, γιατί δυστυχώς δεν έχει καταλάβει τη σοβαρότητα της κατάστασης και την απαράδεχτη συμπεριφορά που έχει απέναντι μου.
Ευχαριστώ όσους μπήκατε στη διαδικασία να διαβάσετε τα παραπάνω γιατί γνωρίζω πολύ καλά ότι ο καθένας έχει τα δικά του προβλήματα, αλλά θεωρώ ότι η επικοινωνία και η αλληλοβοήθεια είναι πολύ σημαντική για όλους μας.
Είμαι και γω στην ηλικία σου καταρχήν και θα σου πω κάτι πολύ απλό και αν θέλεις να το αποδεχτείς το αποδέχεσαι και αν δεν θέλεις να το αποδεχτείς προσπέρασέ το. Η σχέση σας έχει κάνει το κύκλο της και έχει τελειώσει καιρό ( εσύ γνωρίζεις από πότε ). Το ότι είσαι μαζί με κάποιον 14 ολόκληρα χρόνια σημαίνει πως τον έχει συνηθίσει, αγαπήσει και έχεις γενικά επενδύσει και κοπιάσει που σε καταλαβαίνω απόλυτα. Αλλά το ότι έχει κάποια άλλη και δεν το παραδέχεται, είναι απόμακρος κτλ δεν σε ξενερώνει; Εμμένεις σε κατάσταση γιατί φοβάσαι να το μάθουν οι φίλοι σου, φοβάσαι μη στεναχωρεθούν οι γονείς σου και συ παίζεις ένα θέατρο σκιών που στην ουσία κοροϊδεύεις τον ίδιο σου τον εαυτό. Ξέρεις κάτι; Δεν ζούμε για τους άλλους και το τι θα πουν, αλλά για μας. Όταν κάτι δεν μας γεμίζει χαρά, ηρεμία και αντιθέτως μας αρρωσταίνει, το κόβουμε από τη ρίζα. Όσο το αφήνεις να αρρωσταίνει, το κακό γιγαντώνεται. Απλά φοβάσαι το άγνωστο του χωρισμού και μένεις από συνήθεια. Δεν ξενερώνεις και μόνο που υποψιάζεσαι ότι σε απατά; Έχω διαβάσει την ιστορία σου και ο τύπος είναι για σφαλιάρες.
Άντε καλά... τα διάβασα όλα, τι χάλι είναι αυτό με τις απιστίες.
Μόνο τρία πράγματα θα συμπληρώσω...
1) Ψηφίζω στρατηγό Remedy ...απλή μαθηματική λογική με συνέπεια κι αξιοπιστία.
2) Υπάρχουν γυναίκες 20 χρόνια μεγαλύτερες που βάζουν κάτω δύο 20άρες, η πρώην σύζυγος μου ήταν μια τέτοια περίπτωση και το ξέρω 100% από πρώτο χέρι...όλα τ' άλλα που έχουν γράψει οι προλαλήσαντες, ποιο βαθμό αξιοπιστίας έχουν??
3) xrysa, εκείνο που καταλαβαίνω για την περίπτωση σου, είναι ότι έχεις εγκλωβιστεί σε μια συναισθηματική και οικονομική παγίδα. Από τη μια μεριά θέλεις να φύγεις κι από την άλλη δεν μπορείς επειδή δεν έχεις που να πας. Η μόνη λύση που μπορώ να σκεφτώ είναι η αλλαγή κλειδαριών και η πρόσληψη ενός security για λίγες μέρες τουλάχιστον, ως αποτρεπτικό μέσω από πιθανά αντίποινα.
....
Αυτά... χαιρετισμούς από τη ζούγκλα του Αμαζονίου και καλά κρασά σε όλους.
Εε... και ψιτ, ψιτ... Χρύσα... βλέπω πολύ βία στο άμεσο μέλλον, ας με διορθώσει ο στρατηγός αν έχω λάθος. Φύγε, ή οχυρώσου κατάλληλα όσο υπάρχει χρόνος.
Σ' ευχαριστώ για την απάντηση. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Φυσικά και έχω ξενερώσει, ακόμα και να γινόταν κάτι να φτιάξουν όλα, εγώ δεν μπορώ να αυνεχίσω τη σχέση αυτή. Μένω στο σπίτι γιατί αυτή τη στιγμή δεν έχω που να πάω, δεν μπορώ να βρω κάποιο άλλο. Η αλήθεια είναι ότι φοβάμαι τι θα γίνει μετά γιατί έχω συνηθίσει να ζω μ' αυτόν τον άνθρωπο. Κάθε μέρα προσπαθώ να βρω τη δύναμη να μιλήσω και σε αυτόν και στους δικούς μου αλλά δεν το κάνω και αφήνω το χρόνο να περνάει. Ελπίζω κάποια στιγμή να το πάρω απόφαση.Quote:
Originally Posted by broken heart 1985
Εε... και ψιτ, ψιτ... Χρύσα... βλέπω πολύ βία στο άμεσο μέλλον, ας με διορθώσει ο στρατηγός αν έχω λάθος. Φύγε, ή οχυρώσου κατάλληλα όσο υπάρχει χρόνος.
Ότι και να έχει γίνει, αυτό δεν το επιτρέπω σε καμία περίπτωση, οπότε δεν με ανησυχεί. Το ότι έχω εγκλωβιστεί είναι το μόνο σίγουρο, αλλά δεν θέλω να φτάσω στα άκρα με αλλαγή κλειδαριών κλπ. Είμαι πολύ μπερδεμένη δυστυχώς..
Πάρτο απόφαση κοριτσι μου..σε εκμεταλλεύεται..θα ήταν χαρούμενος και με σένα σπιτι..Και με την γκομενα αλλου..του δίνεις αυτο που θέλει.. Πίεσε τον να φύγει
Εστάλη από SM-A520F στο E-Psychology.gr Mobile App
καλημερα χρυσα.Quote:
Originally Posted by xrysa
λυπαμαι για την εξελιξη.
ηλπιζα να το τελειωσεις συντομα για να γλυτωσεις την φθορα.
εισαι μεσα στο προβλημα και δεν συνειδητοποιεις, οτι αυτο που σε καταρρακωνει περισσοτερο, δεν ειναι η προδοσια του ΠΛΕΟΝ, αλλα η φθορα που ζεις παραμενοντας σε αυτην την κατασταση.
μια αποφαση ειναι.
μολις την παρεις και δρομολογησεις τις μετακινησεις, θα ανακουφιστεις.
εχεις λυσει τα τεχνικα θεματα;
ξερεςι που θα μεινεις μολις φυγεις;
θα γυρισεις στους γονεις σου η μπορεις να μεινεις καπου μονη η με φιλους;
λυσε αυτα, κανε κουραγιο κι ενημερωσε αυτους που πρεπει.
εγω νομιζω, οτι οσο και να στεναχωρεθουν οι δικοι σου, αν τους ελεγες τι εχει γινει, οι ιδιοι θα σου ελεγαν να φυγεις.
αυτην την στιγμη εχεις παθει αυτο που παθαινει ο λαγος οταν πεσουν πανω του τα φωτα του αυτοκινητου. ενω μπορει να φυγει, υπνωτιζεται και περιμενει να τον πατησει το αυτοκινητο.
run Lola, RUN!
Quote:
Originally Posted by Remedy
Ακριβώς αυτό συμβαίνει. Πλέον μου περνάει αδιάφορη η συμπεριφορά του. Τα τεχνικά ζητήματα είναι αυτά που με προβληματίζουν περισσότερο, γιατί όπως έγραψα και παραπάνω, στην Κρήτη που μένω δεν υπάρχει σπίτι ούτε για δείγμα. Και να βρω προσωρινά να μείνω κάπου αλλού, τα πράγματα μου τι θα τα κάνω;; Ένα ολόκληρο σπίτι είναι, γι' αυτό ψάχνω ήδη και αποθήκη. Μπορεί να στεναχωρηθώ όταν φύγω, αλλά πιστεύω ότι το συναίσθημα της ανακούφισης θα είναι μεγαλύτερο. Για να δούμε..Η αλήθεια είναι ότι αγχώνομαι που αφήνω τον χρόνο να περνάει γιατί δεν είμαι 20 χρονών πλέον. Σκέφτομαι πολύ έντονα, ότι μετά από αυτό ίσως δεν προλάβω να κάνω οικογένεια και με παίρνει από κάτω.. Εύχομαι να τα καταφέρω..
Του το έχω πει τόσες φορές, αλλά δεν φεύγει. Αν δεν φύγω εγώ δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα. Πρέπει να κινητοποιηθώ άμεσα.Quote:
Originally Posted by Guilty
φυσικα θα τα καταφερεις.Quote:
Originally Posted by xrysa
βρες πρωτα που θα μεινεις εσυ ΚΑΙ ΦΥΓΕ.
φυγε με τα προσωπικα σου πραγματα, να συνειδητοποιησει κι αυτος οτι τελειωσε το παρτι, και πες του οτι ψαχνεις αποθηκη και θα στειλεις να παρεις τα πραγματα σου μολις την βρεις.
Εσύ μπορείς να συντηρήσεις το σπιτι αυτο μονη σου.; .υποθετω αυτος δεν μπορεί.. ειναι κριμα παντως να το αφήσεις..κινητοποιησου ναι..Όπως και να χει κοριτσι μουQuote:
Originally Posted by xrysa
Εστάλη από SM-A520F στο E-Psychology.gr Mobile App
Το έχω σκεφτεί και αυτό, αλλά νιώθω ότι θα αφήσω εκκρεμότητες και δεν θέλω. Αν δεν βρω άλλη λύση όμως αναγκαστικά θα το κάνω έτσι.Quote:
Originally Posted by Remedy
Δυστυχώς όχι. Δεν μπορώ να το συντηρήσω μόνη μου, ούτε αυτός μπορεί.. Αναγκαστικά θα το αφήσουμε, απλά αν φύγει αυτός, ο οποίος πέρα από τα προσωπικά του αντικείμενα δεν έχει κάτι άλλο, θα μπορούσα να το κρατήσω ένα-δύο μήνες και να σκεφτώ τι θα κάνω. Έτσι όπως είναι τα πράγματα, πρέπει να γίνουν όλα βιαστικά και αγχώνομαι περισσότερο.Quote:
Originally Posted by Guilty
Δεν χρειάζεται άγχος.. δες το σαν την πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής σου..σαν μια καινούργια αρχή.. βάλε μουσικη...Και ξεκίνησε να πακεταρειςQuote:
Originally Posted by xrysa
Εστάλη από SM-A520F στο E-Psychology.gr Mobile App
https://youtu.be/pX-bIr8dr6U πάρε και ένα τραγουδάκι.. ισως σου ακούγεται καταθλιπτικό.. Αλλά εμενα μου δίνει δύναμη
Εστάλη από SM-A520F στο E-Psychology.gr Mobile App
Καλημέρα,
πριν 2 μέρες βρήκα τις αποδείξεις που ζητούσα εντελώς τυχαία, οπότε βλέπω τα πράγματα εντελώς διαφορετικά. Τουλάχιστον επιβεβαιώθηκα και σταμάτησα να σκέφτομαι αυτήν την μικρή πιθανότητα να τον αδικώ και να τον κατηγορώ άδικα, όπως ο ίδιος μου έλεγε. Σκέφτομαι τα ψέματα και την κοροϊδία και τρελαίνομαι.. μου φαίνεται απίστευτο. Όπως και να' χει, τα γεγονότα δεν αλλάζουν, οπότε πρέπει να συνέλθω και προχωρήσω. Μου είπαν κάποιοι γνωστοί μου για αποθήκες που μπορώ να φυλάξω τα πράγματα μου, οπότε την Δευτέρα θα ξεκινήσω την διαδικασία. Νιώθω πολύ περίεργα, δεν ξέρω αν είναι στεναχώρια, απογοήτευση ή φόβος, αλλά πιστεύω ότι θα τα καταφέρω και στο τέλος θα νιώσω αυτήν την ανακούφιση που περιμένω μήνες τώρα.
Όσο και να προσπαθεί κάποιος, στο τέλος όλα βγαίνουν στην επιφάνεια τελικά..
Καλημερα Χρύσα.Quote:
Originally Posted by xrysa
Τώρα που έχεις τις αποδειξεις, δεν εχεις καμία άλλη δικαιολογια να κρατας τον εαυτο σου σε ομηρία. Γιατι αυτο κανεις. Πέρα απο το τι εκανε εκείνος και θα συνεχίσει δια βιου να κανει αφού του περναει, το θεμα ειναι τι κανεις ΕΣΥ. Για τους δικους σου προσωπικούς λογους είσαι δεμένη σε κεινο τον πάσαλο και γυροφέρνεις νομίζοντας πως εισαι ανημπορη, ενώ στην πραγματικότητα έχεις ολη τη δυναμη που χρειάζεσαι απλα δεν το ξερεις.
Χρυσα κοριτσι μου, μπορει να εχεις πληγωθει, εξαπατηθεί, διαλυθει εσωτερικα, αλλα είσαι μπροστα σε μια στιγμή που θα αλλαξει τη ζωη σου. Οχι γιατι εμαθες και κατάλαβες τι σου έκανε ο μαλακας, αλλα γιατί πρόκειται να ανακαλυψεις τη δυναμη που εχεις μεσα σου και το πού μπορείς να φτασεις αξιοποιώντας την.
Κανε τα διαδικαστικα σου, φύγε απο το σπίτι, μιλα του, βρισε τον ή απλά εξαφανισου κανε ο,τι θεωρεις καλυτερο, αλλά μην βολοδερνεις άλλο μεσα στην παγιδα που βάζεις η ιδια στον εαυτο σου.
Είσαι νέα, έχεις γνωση τώρα, είσαι τυχερη μεσα στην ατυχια σου (ποσες γυναίκες τα ζουν αυτα με οικογένεια και παιδιά...), και πανω απ' ολα εισαι ΕΛΕΥΘΕΡΗ.
Χρειάζεσαι χρόνο για να το νιωσεις και να το καταλαβεις μεσα σου πραγματικά. Είναι απόλυτα λογικό. Εχουν συμβεί τόσα τα οποία επρεπε και πρέπει να διαχειριστείς.
Αυτό το χαστούκι, είχε κάποιο νόημα που σου συνέβη. Τώρα πονάς, αλλα αύριο θα το ευγνωμονεις.
Σου εύχομαι τα καλύτερα. Και θα ερθουν, αυτό είναι σίγουρο!
Εστάλη από HUAWEI VNS-L21 στο E-Psychology.gr Mobile App
Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για τα λόγια σου, μου δίνουν δύναμη. Μακάρι να είναι έτσι..Είμαι αρκετά μπερδεμένη, την μια νιώθω αδιαφορία και δεν με νοιάζει ότι και να γίνει, την άλλη στεναχωριέμαι πάρα πολύ και νομίζω ότι δεν θα τα καταφέρω. Ελπίζω να είναι φυσιολογική αυτή η εναλλαγή συναισθημάτων και κάποια στιγμή να περάσει. Η αλήθεια είναι ότι δεν νιώθω ελευθερη, ακόμα και σε μια έξοδο με την παρέα μου αισθάνομαι άσχημα που δεν είναι αυτός μαζι μου, η δύναμη της συνήθειας.. Ακόμα δεν μπορώ να το πιστεψω δυστυχώς..Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Εστάλη από MI MAX 2 στο E-Psychology.gr Mobile App
ΚΑλησπερα,συγνωμη που παρεμβαινω στο θεμα σας, ο λογος ειναι οτι υπαρχουν πολλες γυναικες κι οτι το θεμα ειναι σχετικο εμεσα με το δικο μου!! εδω κι καιρο εχω φρικαρει!! ο λογος ειναι οτι η κοπελα οπου ειμαστε σχετικα στην αρχη μιας σχεσης δεν απαντα στα μηνυματαμου κι μαλιστα μεσω μια φιλη της "με απιλησαι""
Γνωριστικαμε πριν 9 μηνες!! δε σηζουμε αν κι το ειχαμε στΑ ΣΧΕΔΙΑ! ,πριν 5 μηνες εγινε κατις ,κατι το ατυχες!! πανω σε μια ενταση της στιγμης οπου εκεινη εφτεγε, ετοιμαζωταν να παμε καπου κι ειμουν μαζι της σπιτι της!! καθηστερουσε ενοχλητικα!!οπωτες της το ελεγα αυτη με κοροδευε , μαλιστα σε μια φαση μου ειπε "αν θες αγορακι" εκεινη την στιγμη νευριασα και την επιασα απο το μπρατσο!! αυτη αντι ναμαζευτει -πως οφειλε- με εφτυσε και μου εριξε τον δικο μου καφε πανω στο παντελονιμου!!
διστυχως η απαντηση μου ηταν λιγο υπερβολικη! της εδωσακλωτσια στην κιλιατης και της πεταξα τον δικο της καφε στο κεφαλι!! το ποτυρι βεβαια δεν ηταν πολυ βαρυ, ειναι απο αυτα ταπιλινα με πλαστικο! ομως δυστυχως της εσκισα το φρυδι! και στην συνεχεια της εσκισα το πουκαμισο! ,και την εφτυσα την ωρα που ειχαν ερθει οι φιλες της!! -διοτις μολις τις φωναξε-
Αποτελλεσμα οι φιλες της να επεμβουν!!-χωρις κανενα δικαιωμα οταν ενα ζευγαρι μαλονι- να με βρισουν κι να λενε οτι αν ξανα πατισω το ποδι μου εκει θα φωναξουν αστυνομια!! μαλιστα μια απο αυτες με εβριζε ακομα κι απο το μπαλκονι!!
Απο τωτες τις εζω ζητησει αμετρητα συγνωμη!!! κι αυτη τυποτα!!! το σπαστικο ειναι οτι απαντανε οι κολο φιλες της αντι για αυτην!!- ωρΙΕς ΦΙΛΕς- Μαλιστα πριν λιγες μερες δεχτικα απυλες απο καποιον γκομενο μια φιλης της οτι θα μου κανουν κακο αν ξανα ενοχλησω την κοπελα μου!!
με ποιο δικαιωμα επεμβαινουν ολοι αυτοι οι κομπλεξικοι στην ζωη μας?? ολα τα ζευγαρια εχουν προβληματα, τσακομους!!! δεν καταλαβαινω γτ. μπενουν αυτες στα προσωπικα της~!! μαλον την ζηλευουν ,απο την αρχη πιστευω μας ζηλευαν
Εχω αδικο η , οχι?? πιστευετε οτι πρεπει να συνεχισω να προσπαθω να ερθω σε επαφη μαζι της!! την δευτερα σκφτομαι να παω στην δολεια της, να την περιμενω στο παρκιν της!! στην τελικη ισως θα πρεπει να της εξηγησω οτι αν δεν θελει να ειμαστε αλλο μαζι να μου το ξεκαθαρησει αλλα με ομορφο τροπο κι οχι να με βριζει διοτις κι εγω τελευταια εχω τα νευραμου!!!
Αν η κοπέλα σου έχει στάλα μυαλό, άπαξ και την χτύπησες-τελειωσατε. Και καλά κάνουν οι φίλες της που την υπερασπίζονται. Άλλο να τσακώνεται ένα ζευγαρι και άλλο ο ξυλοδαρμός. Στη δεύτερη περίπτωση πρέπει οι άνθρωποι που την νοιαζονται να την βοηθήσουν να καταλάβει την διαφορά και να μην δέχεται την βία.Quote:
Originally Posted by giorgos panou
Από εκεί και πέρα το τελευταίο το βρίσκω καλή ιδέα...ζητα της ηρεμα κι ωραία να σου ξεκαθαρίσει αν θέλει να χωρίσετε. Αν αρχίσει τα μα μου μην μπλεκεσαι σε άλλες εντάσεις, απομακρυνσου εσύ.
Μια χαρά θα τα καταφέρεις...πολύ απλα επειδή δεν έχεις άλλη επιλογή. Δεν γίνεται να μην τα καταφέρεις. Θα φας μεγάλο λούκι, αλλά θα περάσει, θέλει τον χρόνο του. Ακόμα δεν το έχεις συνειδητοποιήσει όπως λες κι εσύ, πιθανόν έχεις ακόμα δύσκολα μπροστά σου. Αλλά παρ'το μια μέρα, ένα βήμα τη φορά.Quote:
Originally Posted by xrysa
Και προσπάθησε να το δεις σαν απελευθέρωση...δεν είσαι πια το κοροϊδάκι κανενος, θα πάρεις τον έλεγχο στα χέρια σου. Είναι δύσκολο να τον διαχειριζεσαι ξαφνικά αλλά θα γινει και όλα θα πάνε καλά...
Γράφεις απο Απρίλη και κοντεύει Αύγουστος. Για τον θεο. Συγγνώμη αν γίνω σκληρή αλλα πρέπει να σε ταρακούνησω λίγο και το κάνω με πολύ καλή διάθεση...Δεν υπάρχει δικαιολογία για το οτι αφησες τόσο καιρό να σε δουλεύει. Μη τον αφήσεις λεπτό παραπάνω. Να είσαι απογοητευμένη ειναι λογικό. Πόνταρες σε κουτσό αλογο. Δωστου μια μούντζα και στείλτον στον αγύριστο. Και μη σκας για το κελεπούρι, τα ιδια θα κάνει και στο επόμενο θύμα. Ο άπιστος μένει άπιστος. Και επειδή έχω περάσει απο παρόμοια φάση δε χρειάζεται να ντρέπεσαι εσυ επειδή ο πρώην σου δε τιμουσε τα παντελόνια του. Να θυμάσαι,,εκείνος εγινε ρεζιλι. Οχι εσυ. Ψυχραιμία και ολα θα γίνουν
Χρύσα, το έχω γράψει πολλές φορές εδώ μέσα με αποτέλεσμα να γίνομαι κουραστικιά, αλλά θα το ξαναπώ. Η τεμπελιά του ανθρώπου δεν είναι να βαριέται πχ να πλύνει τα πιάτα, αλλά ότι βολεύεται σε αυτά που έχει μάθει και είναι αρνητικός στις αλλαγές ακόμα κι αν καταλαβαίνει ότι είναι για το καλό του. Εσύ έχεις καταλάβει ότι ο τύπος είναι για τα ρέματα και ότι πρέπει να το λήξεις άμεσα, αλλά δεν το κάνεις, όχι γιατί δεν έχεις πίστη στις δυνάμεις σου ή γιατί έχεις αμφιβολίες για το τι πρέπει να γίνει, αλλά γιατί σκέφτεσαι όλα αυτά τα παρελκόμενα που πρέπει να γίνουν και να αλλάξουν και όλα τα δυσάρεστα στάδια που πρέπει να περάσεις για να βρεις πάλι τις ισορροπίες σου. Αν δεν κάνεις το πρώτο βήμα όμως, σε 10 χρόνια που λέει ο λόγος πάλι τα ίδια θα γράφεις. Άρα;
γιωργο τα μπερδευεις τα πραγματα.Quote:
Originally Posted by giorgos panou
δεν εχεις απλα αδικο.
εχεις ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΔΙΚΟ και εισαι και παραβατικος να το πω απλα.
ΔΕΝ εχουν ολα τα ζευγαρια τσακωμους.
και δεν ειναι τσακωμος ο ξυλοδαρμος.
οχι, δεν ειναι θεμα του ζευγαριου η ΒΙΑ. ειναι θεμα οποιοιουδηποτε το αντιληφθει να βοηθησει.
δεν εχεις κανενα δικαιωμα να την χτυπησεις οτι κι αν σου πει.
ουτε κι εκεινη βεβαια.
καλα κανουν και επεμβαινουν οι φιλοι για να προστατευσουν την κοπελα που βλεπουν οτι κινδυνευει κοντα σου.
η γνωμη μου ειναι να μην επιμεινεις.
παλια ελεγες οτι ειχες και μπλεξιματα με την δικαιοσυνη.
δεν θα ειναι καλο να σου κανουν μηνυση και να σε τρεχουν στα δικαστηρια για τετοιες παρενοχλησεις.
αστην, βρες κατι αλλο.
Πολυ σωστα , ποτεεεεεεεεε χερι σε γυναικα ...καλυτερη η αποχωρηση ,,,.................Quote:
Originally Posted by Remedy
Εμενα που με δειραν κ με βριζαν στο στρατο ειναι δυνατον να ειμαι φυσιολογικοσ δεν ειναι
Remedy εχεις δικιο, και ετσι οπως το εγραψα, αλλα κι επειδη ειναι πολυ δυσκολο μεσα απο ενα μηνυμα να περιγραψω ακριβως το τι "παιζει" ετσι λοιπον φενομαι ως ο βιαιος ανδρας που δερνει γυναικες! και η αληθεια ειναι οτι διαβαζωντας αυτα που εγραψα ακομα κι εγ αυτο βλεπω οτι βγαινει ως νοημα!
μου ειναι δυσκολο να περιγραψω τον χαρακτηρα της, ειναι μεν γυναικα αλλα ειναι πολυ εκνευριστικος χαρακτηρας μερικες φορες! και επειδη μεγαλωσε σε πολυ περιεργες οικογενειακες συνθηκες για αυτην η βια - κατι εξαλου που οπως μου λεει ειχε σχεδον με ολους τους μεχρι τωρα συντροφους της - ηβια λοιπον δυστυχως για αυτην δεν ειναι οπως την αντιλαμβανεσαι εσυ Remedy ! η καποια αλλη φυσιολογικη κοπελα οπου εετε μεγαλωσει σε υγειες οικογενειακο περιβαλον .
Quote:
Originally Posted by elis
Καλα βρε elis , εγω πηγα το 84 φανταρος , αγριες εποχες , δεν με πειραξε κανεις , ουτε καψονι μου εκαναν , μονο στην σκουπιδιαρα πηγαινα για να κοιμαμαι μετα , εσυ στην Τουρκια πηγες φανταρος ?
Εσυ ειχεσ λεφτα μακ ρωτα τι γινεται αν ο πατερασ σου ειναι αγροτησ μεγαλωνεισ με μπαλλα κ ξυλο υπαρχουμε κι εμεισ οι οπαδοι τι νομιζεισ ειναι παιδια σαν κ εμενα αυτη η γλωσσα που μιλαω ειναι γηπεδικη επαιξα μπαλλα εικοσι χρονια να αρχισω να σ λεω ιστοριεσ απο τη ζωη μου να σ μιλαω καθε μερα θα τελειωσω σε δυο τρια χρονια μονο ιστοριεσ
τι εννοεις "οπαδοι" ? δλδη πηγενες γυπεδο μικρος? , σε θυρες φανατηκων? εξηγησε μας. Εχεις δλδη δει συμπλοκες οπαδων ? διοτις αυτα νομιζα οτι γινοτε συνηθως στα αστικακεντρα!Quote:
Originally Posted by elis
Οσο για το στρατο βρεση Ελις, πως περασες? προσωπικα παρα το οτι ειμαι μεγαλητερος απο εσενα, -πηγα το 2001, ειδικες δυναμεις, παρολα αυτα δεν ειχα τοσο πολλα καψωνια!
Ελις, συ,φορμητη μου, πιστευεις οτι σχετικα με αλλους απο εδω μεσα, στο φορομ εχουν δει "πολλα τα ματια σου που λενε" δλδη εχεις εμπειριες με αλητιες ?με δυσκολες και βιαιες στιγμες, σε σχεση με τους υπολοιπους?
Πες μου την αποψη σου γι το θεμα εαν θελησεις φυσηκα¨)
Καλησπέρα, μετά από καιρο ξαναγράφω για να σας ευχαριστήσω όλους που αφιερώσατε λιγο από το χρόνο σας για να διαβάσετε το πρόβλημα μου και φυσικά όλους όσους μου απαντησατε. Πραγματικά με βοηθήσατε παρά πολυ, οπότε οφείλω να σας ενημερώσω για την τωρινή κατάσταση. Πριν 15 μέρες έφυγα από το σπίτι, είμαι καλά και προσπαθώ να συνεχίσω τη ζωή μου. Περίμενα να είναι πιο εύκολα τα πράγματα, αλλά δυστυχώς δεν γίνονται όλα όπως τα θελουμε. Ελπίζω με το χρόνο να ξεχαστούν όλες οι άσχημες στιγμές και να μείνουν στο μυαλό μου μόνο οι όμορφες.
Σας ευχαριστώ πολύ και πάλι!
Εστάλη από MI MAX 2 στο E-Psychology.gr Mobile App