Printable View
Χαχα..Μαιμουδιτσα ετσι για συμπαρασταση λεω να φαω κανενα γιαουρτακι σημερα γτ δεν την παλευω,εσυ χανεις εχω θα παιρνω..Και μετα δεν θα βγαινω εξω γιατι θα χω γινει σαν την πλατεια συνταγματος ενα πραγμα...Ασε που απ το αγχος αυτο τον καιρο εχω βγαλει και σπυρακια,εγω που δεν ειχα ποτε...Την τυχη μου την πανικοβαλομενη.... πφφφφφφφφφφφφφφ..... :(Quote:
Originally Posted by m.monkey
Μ'αρέσει που το διασκεδάζουμε πάντως μπράβο μας! Εγώ σήμερα πέρασα από μία διαδικασία στη δουλειά μου την οποία περίμενα μέρες και ήθελα να τελειώνει και η αλήθεια είναι ότι μου δημιουργούσε πάρα πολύ άγχος. Τελικά εξελίχθηκε οκ και καλύτερα από ότι περίμενα. Πέρασα 2 κρίσεις το πρωί πριν από αυτό, η μία για άσχετο λόγο βέβαια... Για να δούμε θα νιώσω λίγο καλύτερα ή θα συνεχίσω τα ίδια?
εμενα οι χειροτερες κρισεις ηταν στις πανελληνιες...πφφφφφφφ....τη δευτερη φορα π εδωσα ειχα χασει 15 κιλα σχεδον σ ενα μηνα απ τους εμετους και το αγχος..Quote:
Originally Posted by m.monkey
κοριτσακια κι εγω χαλια ειμαι τελευταια..η ασταθεια που εχω χρονια καλα κρατει!λεω να ξεκινησω ομιοπαθητικη..ειχα ξεκινησει μετα εμεινα εγκυος βαρεθηκα να παιρνω 5000000 χαπια και στοπ..αλλα δεν την παλευω..οσο για τον καφε μια απο τα ιδια αν κανω το λαθος και πιω κανω κανα 6ωρο να συνελθω..και πριν την περιοδο παλι εκει μαυρα χαλια..ελεος εχω και μικρο παιδι και δεν μπορω να κανω τιποτα ..μονο στην δουλεια παω κι εκει με το ζορι το παλευω γιατι ειναι δικη μας με τον αντρα μου επιχειρηση..ουτε μια μερα δεν θυμαμαι να ημουν καλα..εντωμεταξυ οι παλμοι μου ειναι σχεδον παντα γυρω στους 100..λετε να εχω και στην καρδια τιποτα?:):):)
Εχεις κανει καμια εξετασουλα τελευταια ?? Τωρα γιατροι δεν ειμαστε για να σου απαντησουμε στο αν εχεις κατι,παντως οι ταχυκαρδιες-ταχυπαλμιες ειναι συνηθη συμπτωματα των πανικων..παντως εισαι τυχερη που ειναι δικη σου επιχειρηση γιατι αλλιως πως θα την παλευες να θες να φυγεις ολη την ωρα και να μην μπορεις?Quote:
Originally Posted by ζωζα
Θα σου πρότεινα να βάλεις ένα holter και να το δει ένας καρδιολόγος για να σου πει αν πρόκειται για σύμπτωμα άγχους ή αν πρέπει να πάρεις αντιαρυθμική αγωγή. Εγώ πριν από λίγο πήρα τα αποτελέσματα από το holter που έκανα πριν λίγες μέρες και θέλω να το πάω σε καρδιολόγο να μου πει τι παίζει. Άλλο άγχος τώρα :PQuote:
Originally Posted by ζωζα
Hello nansyan! Πώς είμαστε σήμερα?????????????????????:confused:
Αν εξαιρεσεις οτι με συγχισε πρωι πρωι ο δικος μου ειμαι καλα..Στις 3 εχω ραντεβου με τη νεα γιατρο.Εχω λιγο αγχος να δω τι κουμασι θα ειναι...Αλλα βαριεμαι κιολας μεσα στο μεσημερι..πφ...εσυ πως εισαι?Quote:
Originally Posted by m.monkey
Πως να είμαι, τα ίδια. Κοιμήθηκα με μία αίσθηση ότι είμαι μέσα σε βάρκα, με ένα μούδιασμα και σφήξιμο στο πίσω μέρος του κεφαλιού και στον αυχένα. Δεν έβαλα a/c γιατί λέω κάτσε μήπως είναι από αυτό, μπαααααααααααα. Ξύπνησα με ζαλάδα και κομμένα γόνατα πάλι από πριν ακόμα σηκωθώ, είπα στον άντρα μου να πάμε να κάνω εξετάσεις αίματος και μου λέει δεν έχεις τίποτα πριν ένα μήνα έκανες, (όλοι έτσι μου λένε, αλλά όταν πέσω κάτω και αποδειχτεί ότι κάτι έχω τελικά τότε θα είναι αργά.........) έφαγα το πρωινό μου και περιμένω μήπως νιώσω καλύτερα.
Σ ενα μηνα δεν γινεται ν αλλαξε κατι..καλα σου λεει ο χριστιανος...Βασικα χαλαρωσε λιγουλακι...Εισαι στην τσιτα συνεχως....Ξερω γω,αυτο το αισθημα της βαρκας ειναι επειδη θες να πας διακοπες και δεν το παραδεχεσαι...ελα ελα πες το αυτο ειναι....χαχα..Δεν εχεις κατι σωματικο,στο μυαλο σου ειναι,στο μυαλο μας δηλαδη...Εγω περιμενω τωρα να παω στο γιατρο κι εχω ψιλοφρικαρει,η μανα μου ειναι με ημικρανια στο κρεβατι και δεν μπορει να ερθει μαζι,και θα με παει μονο ο πατερας μου,με τον οποιο δεν αισθανομαι και πολυ καλα σ αυτες τις περιστασεις...:(Quote:
Originally Posted by m.monkey
Λες να είναι έτσι? Ααααααααααααααααχ τι να πω. Για πήγαινε σ'αυτό το ριμαδοψυχολόγο και πες μας τι σου είπε. Εύχομαι να κάνει δουλειά γιατί όταν πας και σε ψυχολόγο και δεν έχεις αποτέλεσμα εκεί είναι που φρικάρεις χειρότερα και σε ρίχνει ή τα παίρνεις και λες θα το ξεπεράσω μόνη μου...
Στην προηγουμενη που πηγα δουλεια δεν καναμε,ολο ερωτησεις κι απο συμβουλες τιποτα,κι αμεσως χαπια...Ε χεσε μας μανταμ,αμα ηταν ετσι τι να σε καναμε? Εν τω μεταξυ εγω εκανα ψυχαναλυση του εαυτου μου..Επειδη στο πανεπιστημιο κανουμε και ψυχολογια,ξερω δυο πραγματα και μου λεει εσυ θα μου παρεις τη δουλεια...:p Αμα μ αρχισει και η σημερινη στις ερωτησεις και στα χαπια θα την αρχισω στα γαλλικα και θα φυγω...εε μαα...Quote:
Originally Posted by m.monkey
Νομίζω πως οι κρίσεις πανικού αν κάνουν την εμφάνισή τους μία φορά στη ζωή κάποιου, με τις στρεσογόνες συνθήκες ζωής που επικρατούν σήμερα στην κοινωνία, είναι δύσκολο να μην παραμείνουν. Δύο είναι οι παράγοντες που θα καθορίσουν την ένταση και τη συχνότητά τους. Το περιβάλλον του ατόμου (οικογενειακό, φιλικό, εργασιακό) και ο χαρακτήρας του ή αλλιώς η ψυχοσύνθεσή του. Εμένα το περιβάλλον μου το οικογενειακό βοήθησε στην αύξηση της συχνότητάς τους και της έντασής τους. Ο χαρακτήρας μου που είναι αμυντικός βοήθησε και αυτός στα προηγούμενα. Άλλοι που είναι δυναμικότεροι το αντιμετωπίζουν καλύτερα γιατί ξέρουν ίσως να γράφουν στα πάλια τους τα παπούτσια όλους τους άλλους εκτός του εαυτού τους. Τεσπα. Άλλοτε οι κρίσεις πανικού καταλαγιάζουν και το θηρίο πέφτει σε ύπνωση και άλλοτε επανέρχονται δριμύτερες και το θηρίο παίρνει πίσω το αίμα του, ή μάλλον το αίμα μας :(
Το φάρμακο κάνει καλό ή όχι; Όσοι πήραμε ή παίρνουμε φάρμακα για τις κρίσεις πανικού βρεθήκαμε σε αυτό το δίλλημα. Για εμένα καλό κάνει η αυτοπεποίθηση, όμως δεν υπάρχει η άτιμη σε φάρμακο, οπότε πρέπει να την αναπτύξουμε μέσα από προσπάθειες ρεαλιστικές. Μικρά και σταθερά βήματα μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση των κρίσεων πανικού ίσως σε συνδιασμό κάποιου αγχωλυτικού. Καλό όμως είναι να βασιζόμαστε και στις δικές μας δυνάμεις γιατί αν τα περιμένουμε όλα από ένα φάρμακο, θα φτάσουμε να μη μας πιάνει αυτό και να αυξάνουμε τη δόση και μετα να πηγαίνουμε σε πιο δυνατό και ίσως και σε κάποιο ποτό και στο τέλος να κάνουμε καταχρήσεις και να μπλέκουμε σε άλλες καταστάσεις. Ένα φίλος μου προτείνει να πίνω λίγο για να χαλαρώνω όταν βγαίνω και φοβάμαι μη με πιάσει πανικός. Αν το κάνω, εκτός από το πρόβλημα με τον πανικό, θα αποκτήσω και πρόβλημα με τον αλκοολισμό.
Αυτά φίλη μου νάνση ;)
πανο στην αντιμετωπιση των κρισεων πανικου παιζει μεγαλο ρολο η ψυχοθεραπεια, εγω για να τις ξεπερασω μου πηρε 4 χρονια, κ σε συνδυασμο με αγχολυτικα.. ειναι αυτο που λες, μεχρι να αρχισεις να αλλαζεις την κοσμοαντιληψη που εχεις κ να αποκτας αυτοπεποιθηση κ να γινεσαι εσωτερικος παρατηρητης του εαυτου σου... αλλιως θα συνεχιζονται επ απειρον..
νανσυ τι εγινε τελικα με τη νεα γιατρο ??
"εγω για να τις ξεπερασω μου πηρε 4 χρονια, κ σε συνδυασμο με αγχολυτικα.."
Lacrymosa τις ξεπέρασες τελείως? Ρωτάω γιατί μου έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι είναι πολύ δύσκολο να απαλλαγεί κανείς εντελώς από αυτές. Θα ήθελα πολύ να ισχύει γιατί έτσι έχεις και μία ελπίδα ότι όντως μπορεί να συμβαίνει, γιατί η αλήθεια είναι ότι με έχει πάρει πολύ από κάτω με αυτό το θέμα και πιστεύω ότι δε θα το ξεπεράσω ποτέ.:(
Σας έχω τρελάνει με τις ερωτήσεις μου αλλά φοβάμαι ρε παιδιά. Όσοι παθαίνετε κρίσεις πανικού ή έχετε σωματοποιημένο άγχος παθαίνετε ιλίγγους? Εγώ όταν κάθομαι νιώθω ότι κινείται γύρω μου το δωμάτιο, και έχω μία περίεργη αίσθηση την οποία νιώθω στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Όταν περπατάω, ειδικά αν είμαι σε μεγάλο ανοιχτό χώρο ή έξω στο δρόμο προσπαθώ να κοιτάζω ευθεία γιατί στην άκρη του ματιού μου νιώθω ότι γέρνει ο δρόμος ή κάπως έτσι και τέλος όταν οδηγώ και είμαι σε μεγάλη λεωφόρο πάλι έχω την αίσθηση ότι γέρνει ο δρόμος και ότι θα χάσω τον έλεγχο του αυτοκινήτου. Εκεί είναι που φοβάμαι πολύ και τελικά οδηγώ τελείως μηχανικά τρέμοντας ότι κάτι θα συμβεί. Είναι και αυτό σύμπτωμα άγχους ή κάτι άλλο τι λέτε?
Monkey, πηγαίνεις σε κάποιον ειδικό για τις κρίσεις σου?
Οχι, εχω πάει παλιότερα αλλά δεν είδα αποτέλεσμα... Έπαιρνε μόνο τα 100 ευρώ τη βδομάδα και μια χαρά... αυτή γιατί εγώ δυο τρομάρες. Τώρα δεν έχω την οικονομική άνεση να το κάνω. Με τίποτα όμως.
αν δεν έχεις δει αυτά τα λινκς , ρίξε μια ματιά..
Thank u θα τα διαβάσω ;)Quote:
Originally Posted by void
Καλησπερα παιδια...Χθες οπως σας ειπα επισκεφτηκα το κ.ψ.υ α.αναργυρων και μπορω να πω πως εμεινα ευχαριστημενη..Η γιατρος ηταν αψογη,πολυ ηρεμη με κατανοηση ,της μιλησα για το θεμα που εχω με τα χαπια και μου ειπε οτι δεν τα χρειαζομαι..εκλεισα ραντεβου την επομενη εβδομαδα και μου προτεινε κιολας να μου δωσει το κινητο της επειδη θα φυγει διακοπες αν την χρειαστω να την παρω...τι καλουλα.... :D
Μάνκι μου κι εγώ όταν παθαίνω κρίση μου είναι πρακτικώς αδύνατο να σταθώ στα πόδια μου. Απο τη ζάλη κι από τα "κομμένα γόνατα" πρέπει να βρώ κάτι σε κουπαστή να πιαστώ ή να κάτσω αλλιώς είμαι σίγουρη πως θα πέσω. Αυτό βέβαια, αν ενδώσω στην κρίση... Αλλιώς, σφίγγω τα δόντια, κάνω μίαν άλλη σκέψη άσχετη και συνεχίζω το δρόμο μου - ζαλάδα ή μη, πάντα φτάνω στον προορισμό μου.Quote:
Σας έχω τρελάνει με τις ερωτήσεις μου αλλά φοβάμαι ρε παιδιά. Όσοι παθαίνετε κρίσεις πανικού ή έχετε σωματοποιημένο άγχος παθαίνετε ιλίγγους? Εγώ όταν κάθομαι νιώθω ότι κινείται γύρω μου το δωμάτιο, και έχω μία περίεργη αίσθηση την οποία νιώθω στο πίσω μέρος του κεφαλιού.
Επίσης έχω κι εγώ το μούδιασμα/γαργαλητό στο πίσω μέρος του κεφαλιού και επίσης πονάει το στήθος μου, μουδιάζουν τα χέρια μου κλπ. Ένα άλλο που παθαίνω ειδικά πριν κοιμηθώ είναι ένας παράλογος φόβος πως ξεχνάω να αναπνεύσω ή πώς σταματάω ν'αναπνέω. Στην αρχή, επειδή είναι καινούργιο απόχτημα, αυτό το σύμπτωμα ήταν αρκετό να με βυθίσει στο μάξιμουμ του πανικού... Τώρα, απλά αναπνέω βαθιά και σταθερά και λέω πως το έπαθα απο το φόβο μου. Λέω και μία προσευχή (μπορεί να μην πιστεύεις αλλά είναι πολύ χρήσιμη γιατί συγκεντρώνεσαι στο να την πεις και αφήνεις παράμερα τον πανικό).
Νάνσυ καλημέρα! Πολύ χαίρομαι για σένα...! Άλλωστε αφού τα έχεις καταφέρει ήδη μία φορά θα τα καταφέρεις άλλες 100... Κι αυτό Μάνκι το λέω και για σένα, αλλά και για μένα, γιατί μπορεί να μήν τις ξεπεράσουμε τελείως, αλλά ξέρουμε ότι αν τα έχουμε καταφέρει 1 φορά θα ξαναβρούμε το δρόμο ξανά και ξανά... Αρκεί να μην παραδινόμαστε στο φόβο... (εύκολο να το λέει κανείς -χεχε... Κι όμως αυτή τη στιγμή έχω αισιοδοξία κι ας είμαι σε κρίση!)
Έχεις δίκιο βρε Palettoula μου κι εγώ άλλες φορές τα καταφέρνω, άλλες όχι. Αυτό με την αναπνοή πριν τον ύπνο το παθαίνω κι εγώ ιδιαίτερα όταν είμαι πολύ κουρασμένη και έχει καταφέρει να με αγχώσει κι εμένα σε σημείο που να ξεχάσω τη νύστα μου. Απλώς τα συμπτώματά μου τις τελευταίες μέρες έχουν φτάσει σε τέτοιο βαθμό που τα έχω όλη μέρα χωρίς να έχω κρίση. (Την παθαίνω βέβαια μετά από το φόβο μου). Αυτό είναι που με φοβίζει, ότι είμαι όλη μέρα χάλια, έχω χάσει και κιλά και φοβάμαι ότι έχω κάτι πολύ σοβαρό μιας και έχω και αρρωστοφοβία.
Τα συμπτώματα τα έχεις όλη μέρα, γιατί σκέφτεσαι τον πανικό όλη μέρα. Κι εγώ όταν διάβασα πώς η κρίση κρατάει το πολύ 10 λεπτά, είπα πώς σίγουρα έχω κάτι άλλο, αφού την τελευταία κρίση την πέρασα στο φουλ μισή ώρα και τήν υπόλοιπη μέρα έτρεμα σαν το ψάρι. Αλλά έτσι ήταν: αφού φοβόμουν μην την ξαναπάθω, αυτή ξαναρχότανε. Αφού την περίμενα, δέν είχε καν φύγει. Κι αφού δεν συνήλθα ωστε να ασχοληθώ με κάτι απλό καθημερινό, φυσικά το σώμα μου συνέχιζε τα "συμπτώματα".
Τα κιλά τα έχασες αφού μας είπες πώς σε πιάνει το στομάχι σου και τρώς σα σπουργίτι..
Αφού έχεις αρρωστοφοβία, δυσκολεύουν τα πράγματα, το ξέρεις κι εσύ, γιατί εκεί πατάει η κρίση, στο φόβο μήν πάθεις κάτι κακό...
Μήπως να το ξανασκεφτείς να πάς κι εσύ σ'έναν ψυχοθεραπευτή, να τα βάλετε κάτω... Αν εγκαταλείπεις τις προσπάθειες να ξεπεράσεις το πρόβλημά σου, πως να λυθεί... Ίσως αποκτήσεις αυτοπεποίθηση και δύναμη απο ένα άλλο ερέθισμα που θα σε βοηθήσει, αλλά θέλεις πραγματικά να υποβάλλεις τον εαυτό σου σε αυτό το μαρτύριο αντί να ψάχνεις λύσεις;... Τί σου έκανες ?
Αχ βρε Paletta μου, πως με διαβάζεις! Είναι όπως τα λες τα πράγματα. Φοβάμαι όλη μέρα και αυτό είναι που προκαλεί αυτό το φαύλο κύκλο. Ο φόβος φέρνει φόβο. Νομίζω ότι πρέπει να απευθυνθώ ξανά στο κψυ μπας και μιλήσω με άλλο γιατρό και με βοηθήσει. Δεν έχω άλλη επιλογή αλλιώς ή θα πεθάνω από το φόβο μου ή θα κλειστώ σε ψυχιατρείο... Δεν είναι έτσι η ζωή, να είσαι όλη μέρα κλεισμένη σε ένα σπίτι φοβούμενη να βγεις μην πάθεις το ένα μην πάθεις το άλλο, πάντα κάποιος πρέπει να είναι μαζί σου και πολλές φορές είναι τόσος ο φόβος σου που είναι δεν είναι κάποιος μαζί σου νιώθεις ανασφάλεια.
Ελα μαιμουδονι μου !! Τωρα το ειδα !! Λοιπον θα σου πω : εγω ειχα κρισεις πανικου απο τα 16 (τωρα ειμαι 20)..οπως κ γενικευμενη αγχωδη διαταραχη στα πλαισια της οποιας ηταν οι κρισεις... επαιρνα αγχολυτικα απο τοτε.. κρισεις παθαινα παντου, στο σπιτι, στο σχολειο, εξω, μια φορα ειχα παθει επειδη ειχα τρομαξει απο τα πυροτεχνηματα τα χριστουγεννα στο κεντρο της πολης κ δεν συμμαζευεται.. πηγαινα κ σε ψυχολογο ενα διαστημα κ μου επεσημανε το γεγονος οτι οφειλεται στο οτι ειμαι τελειομανης κ αγχωδης κ με πολυ προσπαθεια εκ μερους μου φετος τις ξεπερασα τελειως.. εσυ ποσον καιρο εχεις ??Quote:
Originally Posted by m.monkey
Εδώ και 4 χρόνια ακριβώς. Το χειμώνα τις ψιλοξεπερνάω αλλά το καλοκαίρι έχω τρομερό πρόβλημα. Απλώς τώρα επειδή έχουν συμβεί άσχημα γεγονότα στη ζωή μου έχουν επιδεινωθεί τα συμπτώματα και με έχει κυριεύσει ο φόβος. Πήρα θάρρος από τη nansyan που είπε ότι η γιατρός που πήγε στο κψυ της φάνηκε καλούλα και είπα να ξαναδοκιμάσω. Πήρα λοιπόν τηλέφωνο πριν από λίγο σε κάποιο άλλο κψυ και όχι σ'αυτό που είχα ξαναπάει και μίλησα με μία γιατρό για αρκετή ώρα. Όση ώρα μιλούσαμε ομολογώ ότι είχα ξεχαστεί και ενώ της μιλούσα για το πρόβλημά μου κατά ένα περίεργο τρόπο ένιωθα μια χαρά. Είχε και πολύ ήρεμη φωνή και αυτό με βοηθούσε πολύ. Μου είπε λοιπόν ότι επειδή αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει διαθέσιμο ραντεβού, πρέπει πρώτα να πάω στα επείγοντα του Αιγινήτειου να με δει ψυχίατρος, να εκτιμήσει την κατάσταση και ότι αγωγή μου δώσει να την πάρω ακριβώς έτσι όπως μου πει. Και από Σεπτέμβρη να συνεχίσω μαζί τους. Της είπα ότι δεν θέλω να πάρω φάρμακα και μου είπε ότι δεν γίνεται, αλλιώς δεν θα φύγουν τα συμπτώματα. Μου είπε επίσης ότι αυτό που έχω πλέον είναι μια γενικευμένη αγχώδης διαταραχή και σωματοποιημένο άγχος όταν της είπα ότι έχω συμπτώματα όλη μέρα. Σκέφτομαι να πάω αλλά να επιμείνω ότι δεν θέλω να πάρω την αγωγή... Εγώ προχθές έπαθα κρίση πανικού επειδή ήμουν μπροστά σε έναν τσακωμό χωρίς να συμμετέχω. Μόνο που άκουγα τις φωνές ανέβασα 120 παλμούς (το συνηθισμένο σε μένα είναι 50-60 σε ηρεμία), άρχισα να τρέμω και με έπιασε πόνος στο στήθος. Πήρα ένα salospir και ηρέμησα μετά από λίγο όταν σταμάτησε ο καβγάς. Τόσο ευαίσθητη στα γύρω ερεθίσματα όπως κι εσύ με τα πυροτεχνήματα. Με οτιδήποτε έντονο τρομάζω, μέσα μου σημαίνει συναγερμός και πανικοβάλλομαι, ακόμα και με το ζζζζζζζζζζζ που θα ακούσω από κάποιο ζουζούνι που θα περάσει από δίπλα μου.Quote:
Originally Posted by Lacrymosa
Κι εγω εχω εντονα ερεθισματα κ τα αντιλαμβανομαι σε μεγαλυτερο βαθμο απο τους περισσοτερους ανθρωπους, κ με το παραμικρο τσιτωνω κ πεταγομαι... δεν ειναι αξεπεραστο προβλημα οι κρισεις πανικου απλα θελει χρονο, υπομονη κ προσπαθεια .. σου ευχομαι να τα καταφερεις κ ολα να πανε καλα !! :)
Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ, η υποστήριξη και ειδικά από ομοιοπαθείς είναι πολύ σημαντική. Εύχομαι και σε σένα να ξεπεράσεις όλα αυτά που σε βασανίζουν και να ξυπνήσεις μία μέρα κι εσύ και όλοι μας και να είναι όλα καλά χωρίς άγχος, νεύρα και προπάντων ψυχοσωματικά :)Quote:
Originally Posted by Lacrymosa
Να σαι καλα μαιμουδονι μου !! Ειναι πολυ βοηθητικο να αλληλουποστηριζομαστε !! Εμενα με πιανουν ψυχοσωματικα το βραδυ συνηθως λογω αγχους κ το τελευταιο διαστημα ειμαι συνεχως στην τσιτα κ στο αγχος αλλα το παλευω παρ ολα αυτα.......
Πάλεψέ το και σκάσ' του και καμιά μπουνιά από μένα!!! Το ίδιο προσπαθώ να κάνω κι εγώ, άλλες φορές τα καταφέρνω άλλες όχι. Εγώ όλη μέρα περιμένω το βράδυ για να χαλαρώσω και τελικά αγχώνομαι μόλις πάω για ύπνο και περιμένω να έρθει το άλλο πρωί μήπως είμαι καλύτερα. Γύρω γύρω όλοι στη μέση η monkey δηλαδή... και ο κύκλος συνεχίζεται :p. Άντε να δούμε που θα πάει, ή θα με φάει ή θα το φάω :mad:.Quote:
Originally Posted by Lacrymosa
χελλοουυυυ πανικ γκερλς....Πως ειμαστε σημερα? Την παλευουμε?? Εγω προσωπικα την παλευω και δεν την παλευω....:p Δεν εχω κρισουλιτσα αλλα ειμαι σε μπαντ μουντ...:cool: χθες μου ανακοινωσε το μποιφρεντ οτι φευγει σημερα μεχρι δευτερα στο χωριο του,για να φερει πισω τον μικρο του αδερφο και εχω ξενερωσει απιστευτα..:( Το πρωι που επρεπε να φυγει απ το σπιτι μου γιατι ειχε δουλειες δεν τον αφηνα με τιποτα..κλαμα κλαμα... Με νευριασε κιολας γιατι ακομη μια φορα δεν κοιμοταν και πανω που ειπα η βαριομοιρη οτι με πηρε ο υπνος, παλι με ξυπνησε..Ρε παιδια δεν ξερω τι παθαινω τον τελευταιο καιρο.Αν παω να κοιμηθω ξυπναω με το παραμικρο,και εχω τερμα ταχυπαλμια...:mad: ημαρτον δηλαδη..Ακομα αυπνη ειμαι,δεν εχω κλεισει ματι απο χθες,το χω παρει σερι...
Μαιμουδιτσα νομιζω οτι εκανες την καλυτερη κινηση να παρεις τηλ και να συμβουλευτεις ειδικο..ελπιζω ομως να μην πηρες τηλ στο κ.ψ.υ περιστεριου γτ τοτε θα κανες μεγαλο λαθος!! Η αληθεια ειναι οτι δεν εχουν ραντεβου γιατι φευγουν με αδειες και γινεται χαμος...Αν δεν θες να παρεις αγωγη περιμενε μεχρι το σεπτεμβρη για να συναντηθεις με γιατρο..Επισης εν ωρα αναγκης υπαρχει και το 197.Δεν ξερω αν το ξερατε,ειναι ψυχολογοι που σου μιλανε ανα πασα στιγμη το εχεις αναγκη...
λακριτσα χελλοουυυ! οντως ειναι βοηθητικο να μιλας με ατομα που περνανε το ιδιο,γιατι κακα τα ψεματα ακομα και τα ατομα που μας αγαπανε αν δεν το εχουν περασει δεν μπορουν να καταλαβουν πως νιωθουμε... Κι εμενα τις περισσοτερες φορες βραδυ με πιανουν,γιατι τοτε καθομαι και σκεφτομαι..Και παντα το σκοταδι της νυχτας εγειρει τους φοβους...Quote:
Originally Posted by Lacrymosa
Νανσυ hello panik girl !!!!! Ετσι ειναι, την ημερα μπορει να ειμαι πιο ηρεμη, αλλα το βραδυ θα με πιασουν ολα, κ καθομαι κ σκεφτομαι το ενα κ τ αλλο κ το παραλλο κ δεν μπορω να κοιμηθω κ να σου οι ταχυπαλμιες κ να ιδρωνω κ να τσιτωνω .... fuckkkk.... που θα παει, θα τα καταφερουμε !!!!!
monkey η θα το νικησεις η θα χασει χεχχε !!!!!!! :)
αμα μπεις πχ στο φ.β το βραδυ δεν σε βοηθαει, να πεις καμια λαλακια με κανενα φιλο να ξεχαστεις/???
αμα μπω κι εκει τοτε ειναι που δεν θα βγαινω με τιποτα !!!!!!! :p
Είμαι πολύ χαρούμενη που και οι δυό σας ψάξατε για βοήθεια και αυτό μου δίνει κι εμένα προσωπικά κουράγιο...! Να σας πάνε όλα καλά!
εγω παντως ειμαι λιγο καλυτερα...θα δειξει με τον καιρο..Quote:
Originally Posted by Paletta
Δεν πήρα σ'αυτό το κψυ, πήρα στης Καισαριανής. Αυτό για το 197 δεν το ήξερα. Κάνουν δουλειά?Quote:
Originally Posted by nansyan89