Originally Posted by
anxious4ever
πες τα χρυσοστομη..
ακου τι εκανε..στην αρχη μιλουσαμε σαν φιλοι μεσω mail..εγω επειδη ειναι κακασχημος δεν μου εκανε κλικ..κ ξεκινησαμε να μιλαμε για να περναει η ωρα μεσα στην δουλεια.
εγω ουτε καν ειχα σκεφτει..οπως αποκλαυφθηκε ..μου ειπε οτι ειχε σχεδιο να με προσεγγισει κ οτι παντα με ονειρευοταν κ τετοια.μετα απο κανα 3μηνο επικοινωνιας , οπου εγω το βοδι δεν ειχα καταλαβει κατι..κ ουτε τον εβλεπα ερωτικα..μου αποκαλυψε οτι ειναι 2 χρονια ερωτευμενος μαζι μου..
του ειπα οτι ξερει οτι εχω σχεση κ οτι δεν γινεται να γινει κατι κ αν μπορει να το κοντρολλαρει να παραμεινουμε φιλοι κ να μιλαμε..μου ειπε "ναι ναι καμια σχεση μπορω ανετα"..ομως κατα την διαρκεια των συνομιλιων μου πεταγε ενα ποσο με θελει κ ποσο ομορφη ειμαι..κ του λεω "μη με τσιγγλας ξερεις οτι δεν γινεται να κανουμε κατι κ δεν κανω τετοια εγω "
αυτος συνεχιζε το παραμυθι του..
καποιες φορες που ειχα προβληματα πχ με κλησεις..ειχε φιλους κ μου τις εσβηνε..κλπ..η του ελεγα θελω αυτο το τζιν..κ μου το αγοραζε.
του ελεγα δεν μπορω να το δεχτω κ μου ελεγε οχι αν δεν το παρεις θα με πληγωσεις..
μετα πηγαμε να παρει κατι για μια φιλη ..ενα δωρο..με ειδε που κοιταζα ενα φορεμα κ μου λεει ελα παρτο το πληρωνω εγω..οχι εγω ..οχι ντρεπομαι σε παρακαλω..μου λεει παρτο σιγα τα λεφτα ...
γενικα μου την επεφτε με τετοια κολπα..πολυ γενναιοδωρος πολυ δοτικος.
οταν εγω του μιλαγα για την σχεση μου αλλαζε κουβεντα.
τσακωνομασταν γιατι του ελεγα ..οτι εισαι κολλημενος ακομα μαζι μου κ δεν το λες ..κ μου ελεγε οχι μια χαρα ειμαι..
εγω αρχισα να μπερδευομαι γιατι με ξελασπωσε απο διαφορα προβληματα..μου εδειχνε οτι ειναι παντα εκει για μενα..
κ μου ειπε μια μερα..δνε αντεχω να σε χασω.. κ του λεω μα δεν ειμαστε ζευγαρι..μου λεει..αυτο που εχουμε δεν αντεχω να το χασω.
του λεω..κοιτα..εχεις αρχισει να με μπερδευεις καλο θα ηταν να μην ξαναμιλησουμε..
μολις του ειπα ετσι..φρικαρε κ εκλαιγε..εγω αρχισα να τον λυπαμαι..
το πα σε εναν φιλο κ μου λεει "ειναι χειριστικος κ σε κανει ο.τι θελει..εισαι φιλοτιμη κ εχει βρει τα κουμπια σου"
τελικα δεν μπορεσα να καταφερω απομακρυνση..εξαιτιας του οτι ενιωθα τυψεις οποτε του ελεγα να μη μιλαμε..κ βγηκαμε για καφε μια μερα..(3 φορες ειχαμε παει για καφε σε 1 χρονο, 1 χρονο κρατησε η ολη φαση)..κ εγινε η μαλακια οπου εγω φρικαρα..κ εγιναν οσα προειπα.
ενιωθα οτι με επιανε σε ενα διχτυ..ενιωσα εκβιασμενη συναισθηματικα κ βιασμενη συναισθηματικα.
με εκανε να τον λυπαμαι..οποτε απομακρυνομουν μου ελεγε "εσυ εχεις τον συντροφο σου..εγω τι να πω?που δεν εχω κανεναν?κ δεν εχω αυτο που θελω περισσοτερο απο καθε τι στον κοσμο?εσενα?"
εγω εκει λυγιζα κ ενιωθα υποχρεωμενη κ τυψεις που δεν μπορουσα να ειμαι μαζι του.
σαν να εναιωσα υποχρεωμενη να του κατσω ενα πραμα..
γι αυτο μου ειπε η ψυχολογος μετα απο αυτο ενιωσα παραβιασμενη σαν προσωπικοτητα κ βιασμενη..διοτι πραγματικα ενιωσα λυπηση κ υποχρεωση.
μεχρι κ αυτοκινητο μου ειπε οτι θα μου παρει κ γελαγα..κ του λεω ρε πας καλα?τι εισαι? ο μπαμπας μου?
για χαλαρωσε..
με επιασε πανικος οταν μου ειπε για το αυτοκινητο..τεσπα..
μετα απο το συμβαν εβλεπα εφιαλτες για καιρο οτι με βιαζε...εκλαιγα κ επαθα καταθλιψη απο αγχος..
πηγα ψυχιατρο κ μου εδωσε ρεμερον κ ηρεμησα κ τα ειδα πιο χαλαρα μετα..
μετα το αποκαλυψα ολο στον συντροφο μου..ο οποιος θελησε να το περασουμε μαζι ολο αυτο, αλλα να του δωσω χρονο να το χωνεψει κ αυτο εκανα..πεθανα σπο την αγωνια οτι θα τον χασω ..αλλα τελικα ο θεος ή το συμπαν με αποχημιωσε..η σχεση μας νιωθω οτι εγινε δυνατοτερη..νιωθω οτι ξεκαθαρισα μεσα μου πολλα πραγματα κ εμαθα απο τα λαθη μου.
κ φυσικα το περασαμε κ μπηκαμε παλι στην ρουτινα μας..
αυτα τα ολιγα..(ποια λιγα?γραμμα εγραψα)