Ναι αυτόν που τώρα κάνει τον νεκρό σε κάτι κάδους...!
Υ.Γ. Είμαι Γαύρος!
Printable View
πολυ ώριμα και σημαντικα τα λόγια σου!! εύχομαι με το πέρασμα του χρόνου να μαζέψω όλα μου τα κομμάτια απ την αρχή , και να είμαι καλύτερη και πιο δυνατή. Κάποιες φορές το να προχωράς ειναι μονόδρομος, είναι ένας δύσκολος δρόμος, αλλά συνήθως οι δύσκολοι δρόμοι οδηγούν σε σταθερή και ίσως ομορφότερη ζωή.
Όπως σου είπα, μου συνέβη κάτι πέρσυ και μπορώ να πω ότι ωρίμασα απότομα... Γι' αυτό και το πήρα αλλιώς!
Και ξέρεις κάτι; Από εδώ και μπρος, ο,τι και να σου συμβεί, θα έχεις τις άμυνές σου, θα είσαι προετοιμασμένη.
Δεν θα σε πάρει εύκολα από κάτω. Δεν θα σε χτυπήσει κεραυνός εν αιθρία!
Σε ευχαριστώ!
Και εμείς με το ένα μάτι στο φόρουμ και με το άλλο στις σημειώσεις...!
Εντάξει, θα περάσουμε...!
Πρώτο και κύριο είναι να έχεις καλή διάθεση, καθόλου άγχος και να είσαι λίγο παρατηρητικός και συνειρμικός.
Αυτό χρειάζεται στην εξεταστική!
Μου έχει τύχει να διαβάζω μια ολόκληρη εβδομάδα ένα μάθημα και να γράφω 3 και σε άλλο μάθημα να πηγαίνω φουλ αδιάβαστος και να γράφω 9.
Καλή τύχη!
Αν θες, στείλε μου πμ να το συζητήσουμε εκτενώς.
Καλή ερώτηση...!
Το να ανοίξεις επικοινωνία μαζί του, είναι δίκοπο μαχαίρι.
Από τη μια, θα δείξεις επίπεδο, ανωτερότητα, όπως θες πες το.
Από την άλλη, ο άλλος μπορεί να σκέφτεται: α θέλει επανασύνδεση!
Καλό είναι να είσαι τυπική μαζί του. Μαζεμένη έως αδιάφορη.
Και κάτι άλλο. Όχι eye contact, όχι eye contact!
Είναι σαν να επιβεβαιώνεις την παρουσία του στον χώρο.
Με τον καιρό, να αραιώνεις και τα "γεια", τις "καλημέρες", τις "καλησπέρες" και τις "καληνύχτες".
Να φανταστώ πως έχεις διαγράψει τον αριθμό του, ε;
Ή είσαι αριθμομνήμονας και το θυμάσαι απ' έξω;
Έχω φτάσει 21 (τον Απρίλιο γίνομαι 22) και ακόμη θυμάμαι τα νούμερα δύο κοριτσιών που είχα σχέση μαζί τους στο παρελθόν (Γυμνάσιο-Λύκειο, φαντάσου).
Πολύ spooky!
χαχχαχαχαχ!! εισαι φοβερος!!! όχι όχι δεν θυμάμαι τον αριθμό του απ έξω δεν τον έχω διαγράψει , όπως δεν τον έχω διαγράψει και απ τα σόσιαλ μίντια.Κάποιες φορές νομίζω αυτές οι αδιάφορες κινησεις ειναι οι καλύτερες και μέρα με την μέρα τον ψάχνω όλο και λιγότερο έως καθόλου
Βασικά, ένα είναι το ζητούμενο. Οι προβολείς σου να στραφούν μακριά από όλα όσα συνέβησαν.
Και η αδιαφορία είναι κάτι που πρέπει να εφαρμόζεις γενικά.
Δηλαδή: Μην τον κακολογείς. Όταν τον μνημονεύεις στους άλλους και μάλιστα με αυτόν τον τρόπο, ρίχνεις το δικό σου επίπεδο.
Ένα χαμόγελο (ξέρεις σαν αυτό που είναι ζωγραφισμένο στον κλόουν των McDonald's) είναι αρκετό για να απαντήσεις ή να εκφράσεις την άποψή σου όταν σου μιλάνε για αυτόν. Η σιωπή είναι χρυσός!
Αλλά επίσης, μερικές φορές η σιωπή είναι μαρτύριο για αυτόν που την εισπράττει.
Στην περίπτωσή του, αξίζει μια σιωπηρή εκδίκηση!
Σε τέτοιες περιπτώσεις κοινού περιβάλλοντος νομίζω η σιωπή ειναι ότι το καλύτερο.Και χαιρομαι που μου είπε πως και εκείνος για λόγους σεβασμού ( τωρα το θυμηθηκε ) θα την τηρήσει. Ηδη ενα παιδί με ρώτησε τι έγινε ρε χωρίσατε?? σιγουρα απο κουτσομπολιό γίνονται αυτά άλλα δεν προκειται να πω απολύτως τιποτα.
Μάλιστα... Για μια στιγμή ένιωσα ότι είναι η ντροπή του ανθρώπινου γένους. Άλλαξα γνώμη!
(Εγώ μπορώ να τον κακολογώ ελεύθερα, by the way...!)
Εντάξει, δίκιο έχεις. Δεν είναι ωραίο να γίνεσαι θέμα συζήτησης.
Η προσωπική σου ζωή δεν πρέπει να καταντήσει να είναι του επιπέδου 8-στηλο στο Ciao...
Καλά έκανε και καλά κανεις!
και εδω που τα λέμε συνήθως λέμε μια ιστορία σε κάποιον για να ξελαφρώσουμε, να μας φύγει ενα βαρος να βρούμε καποιον που μας κατανοεί.όταν ομως ο ανθρωπος που υπήρξες δεν καταλαβε, είναι σπάνιο να καταλάβει κάποιος άλλος και πόσο μάλλον απ το ίδιο περιβάλλον.Οπότε σιωπή
ολες οι επιλογες π μ βγαζει ειναι view μονο
Λοιπόν , καταρχήν θέλω να σου πω συγχαρητήρια για τον λόγο σου και την σκέψη σου.Μακάρι ιδίως οι άντρες συνομίληκοί σου να σκέφτονταν όπως εσυ , να εκφράζονταν όπως εσυ, να κυνηγούσαν την γυναίκα που τους γεννούσε συναισθήματα με επιμονή, υπομονή και παράλληλα μια γλυκιά συστολή . Διαβάζοντας την ιστορία σου δεν σου κρύβω πως χαμογελούσα και θεωρούσα πολυ γλυκες και μετρημένες τις κινήσεις σου και ειπα απο μέσα μου αχ αυτα τα απωθημενα!! Πίστεψε με το είχα παθει και εγω απο τα 13 μεχρι τα 16 με εναν γείτονα ο οποίος δεν μου έλεγε καν γεια και εγω θεωρούσα πως εχουμε ενα ερωτικό μυστικο , ( πλέον με χαιρετάει και εγω ψιλοβαριεμαι αλλα ενα γεια το λεω :P ) Σε πιο πρακτικό επίπεδο θα ηθελα να σ πω πως δεν υπαρχει πιο σπουδαία πράξη σε αυτον τον κόσμο απ το να διεκδικούμε με παθος και χωρις λογικη αυτον/αυτην/ αυτο ( ονειρο,επαγγελμα) που κανει την καρδια μας να χτυπα!! Χαρακτηριστικά , την τελευταία φορα που ειδα τον πρώην μου και του είπα ελα να το χτισουμε απ την αρχή , να παλέψουμε για κατι υγιές και μου είπε δεν μπορω να το κανω εγω αυτο, δεν είναι ο χαρακτήρας μου ετσι , ΠΑΡ'ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑ καταλαβα την μεγαλυτερη και κρισιμότερη διαφορα μας, υπαρχουν ανθρωποι σε αυτον τον κόσμο που παλεουν για το καθε τι εφικτο , στα μετρα τους και υπαρχουν και ανθρωποι που παλευουν για το ανεφικτο!! Σπουδαια όνειρα, σπουδαίοι έρωτας που θα γκρεμιστούν το βραδυ και θα ξαναγεννηθούν το πρωι, κορυφαίοι επαγγελματικοί στοχοι. Κάθε τι, σε όλους τους τομείς. Συγχαρητήρια που ανήκεις στην δευτερη κατηγορία , ο κοσμος μας χρειάζεται τετοιους ανθρωπους !( οταν θα βρεις την γυναικα που θα σε αγαπα και θα την αγαπας παλεψε και για αυτην εεεε ακομη και αν φτασετε στο μηδεν, η κορυφη ανηκει σε αυτους που παλεψαν)!