Κι η μάνα σου κι η μάνα μου μαζεύανε καρύδια, κι ένα καρύδι ξέφυγε και μου κλασ.... Δηλαδή τι θες να πεις;; Ότι είμαι ερπετό???
Printable View
Κι η μάνα σου κι η μάνα μου μαζεύανε καρύδια, κι ένα καρύδι ξέφυγε και μου κλασ.... Δηλαδή τι θες να πεις;; Ότι είμαι ερπετό???
Ή φυτό? Άλλο νάρκισσος, άλλο μια υποψία που είχα εγώ. Αν ήρθες να με προσβάλλεις εδώ, να μου πεις ότι προκαλώ επειδή ντύνομαι κάπως και πως αρνούμαι και άλλα τέτοια χωρίς να έχεις ιδέα με ποιον μιλάς, απλά σήκω και φύγε χωρίς να εξηγήσεις τίποτα. Απλά πάρε δρόμο
Δεν έχεις κάψει τίποτα! Απλώς από την ψυχική πίεση, όπως λες κι εσύ στρεσσάρεται και ο εγκέφαλος και μπλοκάρει και δεν μπορείς να σκεφτείς τόσο αποτελεσματικά όσο θα ήθελες.Quote:
Originally Posted by tzimani
Να σου δώσω ένα παράδειγμα από τον εαυτό μου. Για 7 χρόνια συνέβαιναν στην ζωή μου σοκαριστικά πράγματα ( αποτυχίες, σοβαρές αρρώστειες, θάνατοι, διχόνοιες, ακραίοι οικογενειαακοί τσακωμοί). Σ αυτό το διάστημα το πίστεψα κι εγώ οτι ο εγκέφαλός μου ψιλοκάηκε από το στρες και την στεναχώρια. Έφτασα στο σημείο να μην μπορώ να συμπληρώσω μια αίτηση ή να συνεννοηθώ με ένα υπάλληλο σε υπηρεσία. Όταν το μεγάλο στρες πέρασε τότε άρχισα να μπορώ να κάνω τα πάντα όπως παλιά. Μάλιστα, γράφτηκα και στο Πανεπιστήμιο που το είχα παρατήσει στο πτυχίο πριν 25 χρόνια, για μερικά μαθήματα (είμαι 50!). Δυσκολεύομαι πολύ αλλά μου κάνει μεγάλη εντύπωση που καταφέρνω τα μαθηματικά σα να ήταν χθες. Γι αυτό σου λέω, δεν είναι τίποτα, μην φοβάσαι.
Αυτό που είπε η Κασσάνδρα. Απλά το μυαλό σου είναι αλλού ή λόγω άγχους υπεραναλύεις πράγματα και δεν απαντάς αυθόρμητα όπως παλιά. Καμία σχέση με IQ.
Γνωσιακα συμπτωματα (cognitive symptoms) συνοδευουν και το αγχος και την καταθλιψη και τα περισσοτερα θεματα που θα διαβασεις εδω μεσα. Οπως σου εγραψαν τα παιδια, ξεπερνιουνται μαζι με τα αρχικα συμπτωματα. Διαφερουν απο το ενα θεμα στο αλλο γενικα κι επισης εχουν την ταση να εμφανιζονται πριν κι απ' τα κυρια συμπτωματα ακομη. Μπορει ξαφνικα ενα πρωι να δεις οτι δεν καταλαβαινεις πχ μια σελιδα τεχνικου κειμενου, σαν να εχεις παθει εγκεφαλικη βλαβη, αλλα να ειναι προαγγελος καταθλιψης, εστω κι αν τελικα το παλεψεις και δεν ερθει. Τα βασικα ψυχολογικα που σε ταλαιπωρουν πρεπει να κοιταξεις και μην αναβαλλεις το ραντεβου με τον γιατρο.
Γιατροο.....γιατρο....������������
Το είχα παλιά αυτό. Για παράδειγμα έγραφα διαγώνισμα ή έδινα για proficiency έχανα την αυτοσυγκέντρωση και σκεφτόμουν ότι έχανα τον έλεγχο και δεν γνωρίζω τίποτα.Quote:
Originally Posted by oboro
Στο Δημοτικό είχα φάει κόλλημα ότι λέξεις που γνώριζα τις ξεχνούσα. Σκεφτόμουν ότι την κρίσιμη στιγμή θα τα ξεχάσω όλα πχ σε κάποιο τεστ ίσως από την λαχτάρα μου να τα πάω τέλεια. Και στο τέλος όντος πήγαινε καλά. Θυμάμαι μετά από interviews να είμαι σίγουρος ότι έχουν πάει χάλια και το αποτέλεσμα να είναι θετικό. Έχω σκεφτεί και μήπως τρολαρω καμία φορά ή ότι γίνομαι μαλακας και κοροϊδεύω όποιους βρίσκονται σε χειρότερη μοίρα από εμένα. Ή ότι πιστεύω ότι είμαι τόσο καλός που μπορώ να απορρίπτω δουλειές γιατί θα βρω σίγουρα αλλού. Δεν λέω ότι το έκανα συνειδητά. Είναι μηχανισμός άμυνας;; Τρώω φρίκες;; Είμαι εγωιστής?? Δεν ξέρω... Ή παρανοικος όντος;
Γιατρό θα πάω το κανόνισα
Είχα μια συζήτηση με κάποιον ομοφυλόφιλο καποτε και μου είχε πει πως η χρόνια καταπίεση σεξουαλικά μπορεί να οδηγήσει σε τικ, σε ψυχολογικά προβλήματα κτλ. Το πιστεύω. Μα τα συζητήσαμε προηγούμενων στο τοπικ αυτό. Εμένα φυσιολογικά πράγματά μου έλειψαν. Και μου λείπουν. Όχι τίποτα τρελό. Φυσιολογική απλή ζωή θέλω. Δεν επιζητώ μεγαλεία. Και δεν τα αξίζω κιόλας θεωρώ
εχω την εντυπωση οτι εχεις κατι κοινο με τη κασανδρα δηλαδη μαλον ψειριζεις υπερβολικα οτι σου λενε οι αλλοι και τα παρεξηγεις ολα ειμουν σιγουρος πχ οτι αυτο το εκανες σε ολους μεχρι που δεν εμεινε κανενας γι αυτο αναρωτιεσαι αν εχεις καψει κατι θυμαμαι πχ και καποιον γκει στη σχολη που πηγαινα που ειχε τις ιδιες αντιληψεις δηλ οτι ολοι τον κοροιδευουν η σχεδιαζουν κατι κακο γι αυτον αλλα εγω νομιζω οτι αυτος το εβλεπε ετσι θυμαμαι πχ μια μερα με ρωτησε κατι ενω εγω ειμουν στο κοσμο μου και αυτος το παρεξηγησε και μου ελεγε οτι τον λεω μ... ενω εγω απλα ειμουν αφηριμενος...
Δε ξέρω μπέρδεμα....
εγω τα λεω ολα αυτα γιατι σκεφτομαι πως θα τραβηξουν τη προσοχη του κοσμου και θα του αρεσουν ο κοσμος θελει να βλεπει καποιον που να μιαζει σαν αντρας και να εχει μυαλο γυναικας στη συνεχεια τον κανουν ειδωλο
ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ αν το λες αυτό για εμένα, ότι το λέω εγώ, τότε πίστεψέ με δεν θέλω να τραβήξω καμιά προσοχή. Ούτε πιστεύω αυτό που λες περί ειδώλου. Αν το λες δηλαδή όντος υπονοώντας ότι αυτό πιστεύω. Την προσοχή φίλων και τα λοιπά όντος την ήθελα γιατί είχα ανάγκη να μιλήσω αλλά μέχρι εκεί. Τώρα εδώ στο φόρουμ οκ τραβώ προσοχή λόγω της φύσεως του φόρουμ, φυσικά και μπαίνω για να ζητήσω υποστήριξη όπως όλοι.Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Μίλα ανοιχτά όπως μιλάω κι εγώ σου είπα. Σαν άτομο δεν προκαλώ και αν είσαι κάποιος που έχεις καταλάβει ποιος είμαι (το πιθανότερο) έλα και μίλα μου κανονικά.
Αυτά περί μυαλού γυναίκας και εμφάνιση άνδρα επίσης δεν τα καταλαβαίνω. Εγώ έχω και εμφάνιση και μυαλό άντρα. Επειδή έχω αναφέρει κάποια σεξουαλική απόκλιση εσύ το πήγες ξαφνικά στο άλλο άκρο. Δεν λειτουργεί έτσι όμως
Στους υπόλοιπους που μου έχετε απαντήσει ευχαριστώ και αν έγινε λίγο μπαχαλο η κουβέντα μας ζητώ συγγνώμη.
Βρίσκομαι σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση
tzimani το θεωρείς λογικό να γράφτηκε ο Αλέξανδρος εδώ το 2013 για να περιμένει πότε θα εμφανιστείς εσύ που είσαι γνωστός του να σου την πει, ή ότι μπορεί ο οποιοσδήποτε να καταλάβει ποιός είσαι στην πραγματική ζωή από αυτά που γράφεις; Πραγματικά στις τελευταίες 2-3 σελίδες παραλογίζεσαι σε κάποια από αυτά που λες, δεν ξέρω αν είναι επειδή ανοίχτηκες πιο πολύ ή επειδή αισθάνθηκες πιο άνετα στο φόρουμ και έγινες πιο συγκεκριμένος ή αν τον τελευταίο καιρό κάτι σε πίεσε περισσότερο...
Γιατρό πότε θα πας; Μην διστάσεις να του πεις αυτά που μας λες κι εμάς εδώ.
Συμβαίνουν διάφορα ναι. Κυρίως μοναξιά και απραξία. Έχω άτομα που παντρεύτηκαν και έχουν παιδιά κι εγώ είμαι ακόμα στο παιδικό μου δωμάτιο. Συνειδητοποιώ πως εισπράττω ειρωνία από το περιβάλλον χρόνια τώρα και ίσως όχι άδικα. Ενώ θεωρούσα τον εαυτό μου έξυπνο, τελικά ίσως δεν είμαι και τόσο. Τώρα αν αυτό μου συμβαίνει επειδή όντος έχω ψυχολογικά τι να πω. Ο χρόνος ξέρω ότι περνάει κι εγώ δεν έχω χρόνο για τέτοιες χαζομάρες. Ένας φίλος λέει έπαθες ψυχωτικό επεισόδιο όταν του είπα πως καταλαβαίνω τι εννοούσες τόσα χρόνια όπως μου μιλούσες....Quote:
Originally Posted by Sonia
Με τον Αλέξανδρο νευρίασα γιατί νομίζει ότι πέτυχε διάνα το παίζει έξυπνος.
Συγγνώμη που θα στο πω, αλλά οι φίλοι σου άθελά τους σε μπερδεύουν χειρότερα με το να βγάζουν διαγνώσεις, να σου κολλάνε ταμπέλες και να λένε ανυπόστατα πράγματα.
"Το έχεις κάψει και μειώθηκε το IQ", "έπαθες ψυχωτικό επεισόδιο" και βλακείες. Είναι ψυχολόγοι/ψυχίατροι οι φίλοι σου; Κι ακόμα κι αν είναι δεν το έχουνε ακούσει ότι διαγνώσεις στο φτερό δεν γίνονται και ότι οι σοβαροί επιστήμονες τους "ασθενείς" του περιβάλλοντός τους τους παραπέμπουν σε άλλους γιατρούς ώστε να μην επηρεάζεται η κρίση τους;
Ένα γενικότερο σχόλιο είναι αυτό που σου είπα και πιο πριν, ότι τα υπεραναλύεις και πανικοβάλλεσαι κι αδρανείς. Σκέφτεσαι "Αν είμαι bi θα με αποδεχθεί μία κοπέλα να κάνουμε οικογένεια;" ας πούμε και "όλοι οι γύρω μου έχουν κάνει παιδιά κι εγώ είμαι στο παιδικό μου δωμάτιο" . Μα τα πράγματα δεν γίνονται ποτέ αυτομάτως. Έχεις βγει να γνωρίσεις κοπέλες ας πούμε, να υπάρξει κάποια έλξη με μία, ίσως να κάνεις σχέση, μετά να δεις αν τα πάτε καλά κι αν αργότερα θα ταιριάζατε και θα τα βρίσκατε για οικογένεια; Όχι! Κάθεσαι και προβληματίζεσαι για πολύ θεωρητικές και μακρινές καταστάσεις χωρίς να κάνεις ένα πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Οπότε μένεις στο μηδέν,δεν προχωράς καν στο +1 και αναρωτιέσαι τι θα γίνει στο +99. Φτάσε έστω στο +60 και μετά προβληματίσου, αλλά τώρα τι νόημα έχει εδώ που είσαι...;
Οι υπόλοιποι δεν εννοούν αυτό που λένε. Συνήθως μιλάνε σαν να απαντώ εγώ στον εαυτό μου. Το ίδιο έκανε κι ο Αλέξανδρος. Συγκεκριμένα όταν βρίσκομαι σε κρίση υστερίας όπως τον τελευταίο καιρό το κάνουν πιο έντονα. Πχ ήμουν στην κυριολεξία κρεμασμένος στο Google να ψάχνω αντί να ρωτήσω ειδικό και άρχισαν να πετάνε έτσι διαγνώσεις. Αυτό λαμβάνω εγώ.Quote:
Originally Posted by Sonia
Προσπαθώ να γνωρίζω γυναίκες αλλά πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού βρίσκεται η φωνή που λέει, είσαι γκέι δεν τις θέλεις πραγματικά.
Το κυριότερο πρόβλημα είναι πως όσο γίνονται αυτά ο χρόνος περνάει από πιο σοβαρές υποχρεώσεις. Πολύ πιο σοβαρές. Δεν μπορώ να γίνομαι φόρτωμα στους γονείς και να κάνω κακό στον εαυτό μου και επαγγελματικά επειδή δεν μπορώ να διαχειριστώ τα ψυχικά μου θέματα. Και ερωτικά.
Όλο αυτό το μπέρδεμα με έχει αφήσει να πιστεύω πως απλά είμαι τεμπέλης και ανώριμος και βρίσκω δικαιολογίες για να αράζω.
Όταν δε τα εκμυστηρεύτηκα αυτά σε γνωστό μου άτομο (γιατί στο εξωτερικό αυτά γιγαντώθηκαν μέσα μου) τότε μου είπε πως είμαι τρελός και ψυχωτικός.
Ενώ στην ουσία εκεί που πήγα ήξεραν ακριβώς τι να πουν για να νιώσω εγώ έτσι.
Μια ζωή τέτοια για τόσα χρόνια που κολλάει το μυαλό ενώ ταυτόχρονα ξέρει ότι φέρεται ανόητα τι εντύπωση νομίζεις ότι αφήνει;;;
Και σε εμένα τον ίδιο.
Έχω φερθεί ανώριμα και εγωιστικά και αυτή είναι η ουσία. Όχι αν είμαι εγώ γκέι.
Κάποτε είχα μια παραλίγο (δηλαδή διείσδυση για 30 δευτερόλεπτα χωρίς ολοκλήρωση) επαφή με μια κοπέλα από όπου κατάγεται η μάνα μου και τώρα ακούω σποντες ότι έχω ξέρω γω παιδί και το έχω παρατήσει. Το λέω και με λένε παρανοικο.
Ενώ όπως αυτή έτσι και η επίσημη ας πούμε πρώην μου ήταν και οι δύο βαλτες γιατί αφού η κοινωνία με υποπτεύεται από χρόνια για ποοστη και ανεύθυνο και επιπόλαιο και κρεμασμένο οικονομικά στους γονείς, δεν θα καθοντουσαν όντος να μείνουν έγκυες. Ούτε πιστεύω ότι δύναται να σε δει ερωτικά μια γυναίκα ενώ έχει αμφιβολίες για την σεξουαλικότητα σου. Εσύ ερωτεύτηκες πολλές φορές τον χάρη Ρώμα?
Όλα αυτά στα λέω ενώ οι γυναίκες ερωτικά δεν με αφήνουν αδιάφορο. Αλλά μετά από ότι έχει γίνει ποια θα με εμπιστευτεί όταν όλα τα έχουν στημένα;;;
Εχω μια κορακλα που την εξασφαλισα ειναι 20 χρονων κι εχει ενα σπιτι κι ενα μαγαζι αυτη νομιζε οτι ημουν πλουσιοσ γι αυτο γιναν ολα αυτα ειδε οτι δουλευω απο 13 χρονων κι ειμαστε ενταξει απο εκει κ περα δε χρωσταω λογαριασμο σε κανενα αυτα
Ο εν οιδα ουδεν οιδα ειναι ο γαμπροσ μου ελεγε τα λεφτα οτι ειναι κλεμμενα εγω εχω ενα σπιτι κι ενα αυτοκινητο
Η γυναικα μου με παρατησε γτ δεν ειχα λεφτα ξεκινησα να δουλευω πριν 20 χρονια συνολο εβγαλα 100 χιλιαρικα και τα πηρε ολα το παιδι ακομα δινω οτι μπορω τουσ τα τρωνε οι γυναικεσ τουσ τουσ αλλουσ εγω δεν εχω γυναικα και βγαζω ευρω απο το πουθενα
Δεν υπάρχει διέξοδος από όλο αυτό.
Δε μπορώ να σκεφτομαι συνέχεια παρανοϊκά πράγματα και να πηγαίνω τα πράγματα στα άκρα
Σε καθε οικογενεια 700 τρωει ο μπαμπασ 700 η μαμα και 500 το παιδι συνολο 2000 δεν τουσ φτανουν τοσο αχρηστοι ειναι ολοι εγω ετσι κι εβγαζα 2000 θα ειχα κλαμπ στην παραλιακη αυτα
Εγώ γενικώς είμαι και συγκροτημένο και λογικό άτομο. Με κάποια ελαττώματα. Στο τέλος πάντα η λογική επικρατεί όμως. Θέλουν να μου πουν ότι είμαι τεμπέλης και ανεπροκοπος. Ενώ εγώ ξέρω ότι δεν είναι έτσι. Άσε στην άκρη σεξουαλικά θέματα. Αυτά λύνονται. Μιλάω για θέματα ζωτικά όπως η εργασία. Τι έχει φταίξει με εμένα? Μήπως όντος δεν μου αρέσει να εργάζομαι?? Δεν ισχύει. Οι νέοι άνθρωποι έχουμε ενέργεια και θέληση για ζωή. Δε στερουμαι βασικής λογικής για να μην γνωρίζω τις υποχρεώσεις μου στον εαυτό και την κοινωνία. Αυτό νομίζω είναι προφανές. Οπότε τι άλλο συμβαίνει? Γιατί κάθομαι σε μια κατάσταση που ξέρω ότι δεν οδηγεί πουθενά?
Μήπως είμαι σχιζοφρενής?? Μήπως γεννήθηκα έτσι?
Καλα εγω στα ειπα απο εκει κ περα ευθυνη δε φερω
Θα μπορουσα να σε εχω με τισ ωρεσ να μιλασ αλλα σασ βαρεθηκα ολουσ ρωτα την ναταλια την κορη μου κι οτι σου πει περασε πανεπιστημιο ετσι για να ξερεισ οτι σου πει για να μη λεσ μαλακιεσ γτ σασ βαρεθηκα σασ χορευω χρονια αλλα τωρα βαρεθηκα
Έχω δημιουργήσει ένα τέρας που με κατατρώει και δεν ξέρω πού θα καταλήξει η δουλειά....
σιγα το μυστηριο ξερεις ποσους γκει εχω γνωρισει λιγο πολυ το σεναριο ιδιο ειναι απλα επειδη δε με φοηθαει σχεδον κανενας να το προσδιορισω το ΧΟΝΤΡΟκοψα ετσι πχ οσο περναει η ωρα μου θυμιζεις ολο και περισσοτερο αυτον που ηξερα που η διαφορα μας ηταν οτι εγω ειμουν συγκρατημενος εστω και φαινομενικα ενω αυτος καθολου η συμπεριφορα του μου φαινοταν πολυ επιθετικη χωρις να τον πειραξει καπιος
Αυτό είναι παρανοϊκό δεν έχει να κάνει με γκέι. Παλιά κοιτούσες κάποιον στο δρόμο και παρεξηγιοταν. Κάτι ψευτομαγκεςQuote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Αυτοι οι ψευτομαγκεσ μαζευαν δεκα ατομα και πλακωναν οποιον θελαν ετσι μεγαλωσα εγω μεχρι τα 23 σκεφτομουν μην τισ φαω τισ εφαγα ειδα οτι συνηλθα κι απο τοτε ηρεμησα δε πεθαινεισ με ενα ξυλο και δυο και δεκα ισα ισα βαρασ κι εσυ μετα
Ως τώρα σκέφτεσαι πολύ και δεν πράττεις, ε, πράξε και μην σκέφτεσαι. Στο λέω γιατί ακούγεσαι σαν να έχεις μπλεχτεί σε έναν ατελείωτο διάλογο με τον εαυτό σου και μάλιστα από τα ποστ σου φαίνεται σαν να διαφωνείτε συνεχώς : )
Νομίζω ότι ένας ειδικός θα σε βοηθήσει να βάλεις τα πράγματα σε μία σειρά, αρκεί να είσαι δεκτικός στο πως θα σε κατευθύνει και να μην περιμένεις λύσεις από την μία στιγμή στην άλλη.
Εσύ τώρα το πώς ότι με έχει φάει η αγαμία γι'αυτό κάνω έτσι. Και μάλλον έχεις δίκιο.Quote:
Originally Posted by Sonia
Αλλά και η γενική απραξία.... Μα αυτό συμβαίνει όντος και με όσους μιλάω... Μου μιλάνε σαν να απαντάω ο ίδιος σε εμένα.
Αλλά δεν μπορώ να καταλάβω πού το πάνε!!!!!!!!!
Θα πάω σε ειδικό ναι. Όπως έγινα τώρα τι άλλο να κάνω? Ευτυχώς εσείς εδώ απαντάτε φυσιολογικά γιατί όλοι οι άλλο κοντεύουν να με ΤΡΕΛΑΝΟΥΝ!!!!!!!
Θα με κλείσουν μέσα έτσι?
Τί λες παιδάκι μου! Θες και τα λες; Ποιός θα σε κλείσει μέσα; Δεν έχεις κάτι σοβαρό ή επικίνδυνο, απλά άμα μείνεις χωρίς να κάνεις κάτι θα βασανίζεσαι ο ίδιος άδικα και θα σπαταλήσεις ένα σωρό χρόνια χωρίς να κάνεις στο τέλος αυτά τα πράγματα που θέλεις..Quote:
Originally Posted by tzimani
Ακριβώς. Μπερδεμένος είσαι, δεν έχεις κάτι σοβαρό. Απλά άλλος μία δυσκολία την συζητάει με δύο φίλους και βρίσκει λύση, άλλος κάθεται και αναλύει τα πράγματα μόνος του και βρίσκει την άκρη, άλλος προσπαθεί και δεν τα καταφέρνει με αυτόν τον τρόπο και απευθύνεται σε έναν ειδικό για να τον βοηθήσει να τακτοποιήσει τις σκέψεις του. Δεν είναι κάτι κακό.Quote:
Originally Posted by ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ
Μην τα μεγαλοποιείς τα πράγματα στο κεφάλι σου. Απλά είναι. Εγώ χθες παραπάτησα και "στραμπούλιξα" το πόδι μου άσχημα ας πούμε. Έβαλα πάγο, έφυγε το πρήξιμο ως έναν βαθμό, σήμερα ήμουν καλύτερα. Λογικά αύριο θα πονάω ακόμα λιγότερο. Αν όμως έβλεπα ότι πονούσα πολύ, σήμερα δεν μπορούσα να το πατήσω κι είχε γίνει το πρήξιμο μεγαλύτερο από χθες, τι θα έκανα; Θα καθόμουν να το λιβανίζω; Όχι βέβαια, στον κατάλληλο γιατρό θα πήγαινα να με εξετάσει και να μου πει τι να κάνω.
Αν κλείσουν εσένα μέσα εγω ειμαι ηδη
Μουρλη απο χερι
Τόσα χρόνια παράσιτο στην κοινωνία θα έπρεπε να είναι παράνομο! Αυτό εννοώ