Καλημέρα. Αντε πάλι θα κάνω την ερώτηση μου. Ενα κενό που νοιώθω ανάμεσα στο στήθος λέτε να έχει σχέση με την καρδιά; Ξέρω πως είναι άγχος αλλά μήπως έτσι για να σιγουρευτώ μου το επιβεβαιώσετε και εσεις. Φυσάω και ξεφυσάω αλλά δεν φεύγει το άτιμο!
Printable View
Καλημέρα. Αντε πάλι θα κάνω την ερώτηση μου. Ενα κενό που νοιώθω ανάμεσα στο στήθος λέτε να έχει σχέση με την καρδιά; Ξέρω πως είναι άγχος αλλά μήπως έτσι για να σιγουρευτώ μου το επιβεβαιώσετε και εσεις. Φυσάω και ξεφυσάω αλλά δεν φεύγει το άτιμο!
KaterinaA, essie,
Σας ευχαριστώ για τα σχόλιά σας, ως ένας άνθρωπος που έχω ζήσει και ακόμη ζω αυτές τις καταστάσεις, γνωρίζω απο την καλή και την ανάποδη τι περνάτε πολλοί εδώ μέσα.
Κι εγώ ένας από εσάς είμαι.
Όλον αυτό τον καιρό, απασχόλησα πολλούς. Τους γονείς μου, την αδερφή μου, συγγενείς και φίλους, και πιό πολύ την κοπέλα μου, που με τραβολόγαγε κάθε 3 και λίγο στα νοσοκομεία.
Όλοι με τη δική τους άποψη. Κάθε ένας έλεγε και τα δικά του. Αναγνωρίζω ότι προσπαθούσε ο καθένας με τον τρόπο του να με βοηθήσει, να μου δώσει δύναμη.
Τα λόγια όμως ανθρώπων που έχουν βιώσει και έχουν πολεμήσει με τα στοιχειά που πολεμάμε και μείς, αποκτούν μεγάλύτερο αντίκτυπο μέσα μας.
Ενας τέτοιος άνθρωπος μπορεί να σε καταλάβει 100% σε σχέση με κάποιον που δεν έχει βιώσει τίποτα από αυτά.
Ακούγοντας να σου λέει ότι ήταν κι αυτός στη θέση σου κάποια στιγμή και τώρα τον βλέπεις να είναι καλά σου δίνει την ελπίδα που μέσα σου άρχιζε να σβήνει.
Όταν ήμουν σε χάλια κατάσταση, δεν είχα όρεξη για τίποτα, είχα χάσει το ενδιαφέρον μου, για όλα.
Δεν είχα όρεξη ούτε καν να μιλήσω, να βγώ έξω μια βόλτα, τίποτα.
Τα αστεία δεν με άγγιζαν και πολλές φορές αισθανόμουν τύψεις όταν γελούσα με κάποιο από αυτά.
Να χορέψω? Ούτε λόγος. Φοβόμουν μη σωριαστώ κατευθείαν.
Σεξ? Ας μη το σχολιάσω. Καλύτερα να δούλευα κάτεργα...
Είχα φτάσει στα όρια της κατάθλιψης.
Νόμιζα πως δεν υπάρχει επιστροφή.
Δεν πήρα φάρμακα, εκτός από ένα αντισπασμωδικό στομάχου το οποίο είχε και ηρεμηστική δράση, γιατί τα γαστρεντερολογικά μου κάναν πανηγύρι.
Δεν έβρισκα ενδιαφέρον σε τίποτα, ασχολούμουν 24 ώρες το 24ωρο με τον εαυτό μου και όλοι οι άλλοι ασχολούταν μαζί μου.
Είχα καταντήσει εγωκεντρικός σαν ένα πεντάχρονο παιδί.
Έβρισκα καταφύγιο και προσωρινή ανακούφιση στα λόγια των γύρω μου, μέχρι που και οι γύρω μου άρχισαν να ξεσπούν σιγά σιγά.
Σε κάποια φάση ντρεπόμουν να τους αντικρύσω.
Έπρεπε να κάνω κάτι.
Έπρεπε να γίνω καλά...
Το λάθος μου ήταν ότι δεν προσπάθησα να επικοινωνήσω με άτομα σαν εμένα.
π.χ. σε αυτό εδώ το forum ή σε κάποιο ανάλογο.
Άν το είχα κάνει μπορεί να το είχα ξεπεράσει.
Το κάνω τώρα έστω και καθυστερημένα.
Αν μπορώ να βοηθήσω κάποιον με τα λόγια μου, θα ήταν η μεγαλύτερή μου χαρά.
Χθές βράδυ είχα ένα περιστατικό πανικού πάλι.
Την ώρα που ξάπλωσα για ύπνο ανέβασα παλμούς.
Πρέπει να είχα 120-130 σφυγμούς.
Προσπάθησα να το ξεχάσω και να κοιμηθώ. Μάταια...
Σηκώθηκα έκλεισα τα μάτια και άρχισα να παίρνω αργές αναπνοές.
Αργή εισπνοή από τη μύτη, εκπνοή απ'το στόμα.
Η σκέψη μου επικεντρώθηκε μόνο στις αναπνοές, δε σκεφτόμουν τίποτε άλλο
Για 10 λεπτά.
Οι παλμοί έπεσαν και μέσα σε 5 λεπτά κοιμήθηκα σαν πουλάκι.
Τα πάντα είναι στο μυαλό μας παιδιά.
Αν καταφέρουμε να χαλιναγωγήσουμε τους φόβους μας θα είμαστε μιά χαρά.
Μας περιμένουν πολλά ακόμα σ' αυτή τη ζωή κι αν σκύβουμε το κεφάλι με αυτά, με τι κουράγιο θα αντιμετωπίσουμε τα υπόλοιπα?
Δε θα τα παρατήσω.
Θέλω να ζήσω, και να ζήσω μιά ζωή φυσιολογική.
Πολεμάω τον εαυτό μου, ενώ θα έπρεπε να πολεμάω με τον εαυτό μου.
Αύριο κάνω πρόταση γάμου στην κοπέλα μου.
Αν πεί ναι την πάτησε... χαχαχαχαχαχα
φιλικά,
Δημήτρης
Αχ Δημήτρη μου ευχαριστούμε πολύ για τα ενθαρυτικά σου λόγια. Πράγματι είναι όλα μέσα στο μυαλό μας και είναι στο χέρι μας να τα αλλάξουμε.
Πολύ όμορφο αυτό για την πρόταση γάμου. Πιστεύω πως θα είναι κάποια χαρακτιριστική ημερομηνία για εσάς γι΄αυτό και θα είναι αυριο. Και είμαι σίγουρη πως αφού τόσο καιρό είναι στο πλάϊ σου με αυτή την ιστορία αξίζει να είναι για πάντα. Σου εύχομαι ολόψυχα τα καλύτερα. Γιατί ναι θα πει. Είμαι σίγουρη γι΄αυτό!
essie,
Ναι κλείνουμε 5 χρόνια αύριο.
Έχει υπομείνει πολλά μαζί μου.
Ελπίζω όχι κι άλλα.
dimitri pernaw akrivws ta idia kai pistevw kai lew akrivws ayta pou les!!! mou anevases th diathesh :D oloi etsi prepei na to vlepume!
kai as parameinw se ayto pu eipes gt thelw oloi na to akousoun...kai egw to mono farmako pou phra htan gia to stomaxi mou gt logiko me toso agxos to xw kapsei :P
kai 2 fores ena atarax gia na koimhthw nwris epeidh eixa yperentash...tipota allo kai oute prokeitai....paidia oxi farmaka ola sto diko mas myalo einai ara mporume monoi mas na ta diwxoume exete ypomonh!!! ;)
Δεν μπορειτε να φανταστειτε ποσο χαρουμενη & συγκινημενη με κανουν τετοια μηνυματα!!Μπραβο Δημητρη!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Ειναι μεγααααααλη ΤΥΧΗ να εχεις εναν ανθρωπο διπλα σου που ν αντεχει & να αγαπα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ & πολυυυυυ!!!!Εχω την τυχη να εχω & εγω στο πλαι μου εναν τετοιο ανθρωπο,που ειναι ο θησαυρος μου εδω & 12 χρονια & μου χαρισε & δυο θησαυρακια!!!!!!!!Ευχομαι,μεσ� � απ την καρδια μου, να σου πανε ολα υπεροχα,το αξιζεις!!!!!!!!!:)
Είπε Ναι...
:)
Μπράβοοοοοοοοο !!!!!!!!!! Να είστε πάντα ευτυχισμένοι και δυνατοί, Δημήτρη. Τις θερμότερες ευχές μου!
Ευχαριστώ πολύ και στα δικά σας οι ανύπαντροι.
Όχι κι άσχημα για κάποιον που πριν 3 μήνες κατέβαινε στον Άδη.
Πιστέψτε πως θα έρθουν καλύτερες μέρες και θα γίνει.
Δεν έχεις ιδέα πόσο ελπιδοφόρο είναι αυτό που λες... Για κάποιους ιδιαίτερα που είναι ακόμα στον Άδη.
Τις θερμοτερες ευχες μου!!!!!Παιδια,ο σωστος ανθρωπος στο πλαι σου ειναι το μεγαλυτερο τζοκερ που μπορεις να πιασεις!!!!!!!!!!!!!!!!
================================================== ==========
Έλα Δημήτρη,
ίσως και να είναι όντως έτσι: Εξάλλου, μου έχει συμβεί τόσες πολλές φορές (πάνω από 60 φορές in lifetime), όπου εάν υπήρχε οργανικό πρόβλημα κάτι θα είχε συμβεί.. Πάντως, η φυσιολογία της καρδιάς είναι τόσο περίπλοκη, όπου η λειτουργίες της επηρεάζονται από αναρίθμητους παράγοντες.. Σχετικά με τις αρρυθμίες, γνωρίζω ότι εμφανίζονται (σπάνια όμως, και σε περιορισμένο βαθμό) χωρίς όμως το τι τις προκαλεί. Σίγουρα, ως χαρακτήρας είμαι ευαίσθητος και ήπιος, και ίσως κάπως να αντιδράει ο οργανισμός μου με αυτόν τον τρόπο [όπως πχ όταν εκνευριζόμαστε από κάποιο γεγονός, το ίδιο μπορεί και να στενοχωρηθούμε εάν είμαστε άλλων πεποιθήσεων και αντίληψης). Ίσως όσοι ξεσπούν να μην βιώνουν τέτοια συμπτώματα.. ------------- Θα ήθελα να παραθέσω ένα site σχετικά με οργανικές καρδιακές παθήσεις, που πολλές φορές δεν είναι εμφανείς στο άτομο. Είναι το www.sads.org.uk [στα Αγγλικά]. Ίσως να φανεί χρήσιμο σε πολλά άτομα..
Αυτά προς το παρόν. Πάω να ξεκουραστώ γιατί από την Δευτέρα έχω προσβληθεί από την γρίπη Α (Η1Ν1) και με έχει εξαντλήσει. (για την γρίπη δείτε στο www.keel.prg.gr).
Καλό Σαβ/κο σε όλους ΄)
Κωνσταντίνε,
Συμφωνώ μαζί σου οτι η καρδιά είναι περίπλοκη και επηρρεάζεται από αναρίθμητους παράγοντες, όπως και όλα τα όργανα του ανθρωπινου σώματος.
Όχι σπάνια αλλά τις περισσότερρες φορές η καρδιά παρουσιάζει αρρυθμίες χωρίς συγκεκριμένο λόγο.
Η τουλάχιστον χωρίς σοβαρό λόγο.
Το σωστό είναι όποιος παρουσιάζει αρρυθμίες συχνά, να εξετάζεται από γιατρό.
Απο κεί και πέρα ο γιατρός θα κρίνει αν ειναι κάτι σοβαρό η οχι.
ΟΚ κάποιοι πεθαίνουν ξαφνικά από καρδιά.
Αλλά αυτό είναι γιατί είχαν κάποιο σοβαρό πρόβλημα το οποίο αγνόησαν.
Σου εύχομαι γρήγορα περαστικά.
Αντε παλι τα ιδια.....εκει που ειχα για λιγες μερες ησυχασει με τα τσιμπιματα & τα πονακια & ειχα μεινει μονο με τις καθημερινες-συνηθισμενες μου αρρυθμιες,σημερα,εδω & καποιες ωρες εχω σφηξιματα,τσιμπιματα στην καρδια & σουβλιτσες στην πλατη......βρε παιδια,το ξερω οτι τα χω νιωσει πολλες φορες παλι,αλλα καθε φορα νομιζω οτι ειναι διαφορετικα,πιο σοβαρα....εσεις τα χετε νιωσει ολα αυτα?????????????????????????????????????????? ???
Τα πάντα όλα, ΡΑΝΗ, και ακόμα δηλαδή. Εγώ αυτά τα έχω σε καθημερινή σχεδόν βάση....
Δηλαδη βρε Κατερινα,τα νιωθεις & εσυ καθημερινα αυτα τα τσιμπηματα,νευροπονους κτλ η που & που??Ξερεις,μου φαινεται οτι μονο εγω τα νιωθω ολα αυτα,καθε μερα!!!
Ναι, βρε παιδί μου. Αν όχι καθημερινά, τότε πολύ πολύ συχνά. Ωστόσο υπάρχουν και διαστήματα που περνάνε μέρες και αυτά συνεχίζουν εκεί να επιμένουν...
Παιδιά ο πόνος της καρδιάς είναι ένας πόνος βαθύς δυνατός και ανυπόφορος.
Ένας πόνος που δεν έχεις ξανανοιώσει ποτέ.
Πονάει στο κέντρο του στέρνου και πίσω ακριβώς στην πλάτη.
Δεν μπορείς να πάρεις ανάσα, μελανιάζεις, σου έρχεται να λιποθυμήσεις.
Τα πονάκια δεξιά, αριστερά, από δώ και από κεί δεν είναι ανησυχητικά.
Είναι νευρόπονοι από κρυώματα και άγχος.
Μου το έχουν πεί πολλοί καρδιολόγου και πιστέψτε με έχω πάει τουλάχιστον σε 6 διαφορετικούς στη ζωή μου.
panta eimoun tis apopsis pws oso perissotero skeftesai <<fovoumenos>> kati toso perissotero se kinigaei...
einai kati san antidrasi me morfi ekdikisis!!!!!
auto loipon pou exeis na kaneis einai na stamatiseis na metras tous sfigmous sou kai otan niwtheis tin aisthisi fovias tis kargias na xalarwneis se ena iremo domatio kai na metras apo to 0-100 kai antistrofa apo to 100-0!!!Episis idiaitera mporei na voithisei i mousikotherapeia kai i armonia xrommatwn!
den prepei genika na fovomaste ta provlimata igeias!
afto sinithos simvainei otan den exoume gnosi panw sto provlima!
mia taxikardia sigoura den einai tromaxtiko afto mporei na sou to epibebaiwsei ki enas kardiologos!!!!!
Τι ωραιο ειναι να ζεις εστω & καποιες μερες χωρις σωματικες ενοχλησεις!!Γιατι ομως ξαναερχονται???Γιατι οποτε νιωσω κατι στην καρδια μου να πηγαινει αμεσως το μυαλο μου στο ΚΑΚΟ?????
kalispera paidia...exw kai egw thema me tin kardia...me pianoun kati arithmies kai kati taxipalmies..kai an exw paei se olous tous giatrous giati apo ton augousto perasa mia entoni arostofovia...telika meta apo 7 mines katalava oti ola einai mesa sto mialo mas...otan to skeftomai i kardia mou xtipaei tabourlo..otan eimai xalari den tin niwthw...oso gia tin anapnoi merikes fores me pianei mia tasi san na nomizw oti den tha anapneusw....alla den to paizw exsipni OLA EINAI MESA STO MYALO MAS.to pan einai naxeis dipla sou anthropous na se kathisixazoun...kai na se kanoun na xexniesai...egw eutixws exw dipla mou ton kolito mou pou toxe perasei kai autos prin apo mena prin 5 xronia...tote den to katalavena ti eixe pathei...alla twra ton katalavenw apolita...me olo auto pou exoume pathei emeis an to kaloskeftoume xanoume politimo xrono apo tin zwi mas...den xeromaste kamia mera apo tin zwi mas..kai sigatikoume me ton fovo oti tha pethanoume...e re seis prepei na to polemisoume auto...na min einai pio dinato apo emas...emeis eimaste dinatoi...kathe mera prepei na leme doxsa to theo pou zw..kai oxi na skeftomaste simera ti exw...ta alithina provlimata den exoun erthei akoma....giauto ospou narthoun prepei na zoume tin zwi mas eutixismeni....auta exw na pw kai den to paizw oute exsipni oute tipota..apla toxw perasei kai egw kai to polemisa xwris farmaka kai aidies tetoies pou sistinoun oi psixologoi...autoi einai pio diataragenoi apo emas
paidia k emena simera mepiasan pali kati ektaktes sustoles otan vgika gia kafe.....exw kanei mono ena hlektrokardiografima ki o kardiologos mou eipe einai ola mia xara.....apo tote isixasa kapws alla oxi teliws!pantws otan me pianei pleon prospathw na min panikovalomai pernw 2-3 vathies anapnoes k iremw!kserei kaneis kati parapanw gia autes tis ektaktes?
Εσας σας εχουν φυγει τα πονακια & οι ενοχλησεις στην καρδια?Γιατι ρε γαμωτο δεν με παρατανε?????Χωρις αυτα η ζωη μου ειναι φυσιολογικη,μολις εμφανιστουν,εμφανιζεται & ο καταραμενος φοβος......γιατι???Ετσι θα ειναι,δεν θα φυγουν ποτε οι ενοχλησεις εκει?Μπαινεις & στο τρυπακι να ειναι το μυαλο σου συνεχεια εκει,κολλημενο,αφου τα νιωθεις,πως να μην ειναι το μυαλο εκει....γινεται?:confused::mad:
Αχ PANH ποσο σε καταλαβαινω...τα ατιμα δεν φευγουν κ απ ο,τι το κοβω δεν θα φυγουν ποτε...γιατι ολη αυτη η ταλαιπωρια γμτ?? οταν δεν τα χω λεω "α τι ωραια μακαρι παντα ετσι να ειμαι" κ μετα που εμφανιζονται ερχεται ο φοβος κ το αγχος κ νομιζω οτι κατι κακο θα παθω...δεν μπορω να σκεφτω τιποτ αλλο εκεινη τη στιγμη μονο τις αρρυθμιες τους πονους το τεμουλο το φοβο..κ λεω μεσα μου "θ αντεξω αυτη τη φορα?" παντα ετσι λεω οτι δεν θ αντεξω παει τελειωσε...κ αντε τωρα περασαν πες την επομενη φορα θα ειναι ακομα χειροτερα...
καθε βραδυ πλεον εχει καταντησει κουραστικο κ ανυποφορο, σκετο μαρτυριο...γιατι να τα παθαινουμε ολα αυτα γμτ γιατι????.......
PANH και Lacrymosa σας καταλαβαίνω απολύτως!!ακριβώς τα ίδια,ακριβώς όμως, έχω κι εγώ. Δε το σκεφτομαι καθολου αλλά εμφανιζεται εντελώς απροειδοποίητα. Λέω πολλές φορές μακάρι να είναι ψυχολογικό γιατί τότε δεν έχω κάτι σοβαρό αλλά οι έκτακτες είναι τόσο απρόβλεπτες που με κάνουν να αμφιβάλλω γι αυτό. Εκείνο που με ανησυχεί είναι ότι με το πέρασμα του καιρού τα επεισόδια γίνονται πιο συχνά κι έντονα. ίσως πρέπει να πάρω φάρμακα, δε ξέρω. Πάντως αν συνεχίσω να μη κάνω τίποτα δε νομίζω να φύγουν πια!
Καλησπέρα,
μην αγχώνεστε μ' αυτό, με τα χάπια που παιρνουμε ολοι μας είναι απο τις πρωτες παρενεργειες. Ξερω ότι είναι πολυ τρομακτικό, μεχρι και σε καρδιολογο πηγα για να σιγουρευτω, εκανα τα παντα, καρδιογραφημα, υπερηχο, μεχρι και τεστ κοπωσεως, μια χαρα όλα... ΚΑΙ το μυστικο που δεν ξερω αν σας το εχει πει ποτε ο γιατρος σας, η καρδια ποτε δεν ποναει όταν εχει προβλημα. Ο πονος είναι νευρικος απο άγχος. Το μονο που είναι πιο επικινδυνο ειναι ο πόνος στο στερνο και πίσω απο την καρδια στην πλατη, αλλά κι αυτό πάλι μπορεί να ελεγχθεί, με μία απλή εξέταση και σου φεύγει πλέον η ιδέα του να έχει κατι η καρδια σου. Όταν μου ξεκίνησαν όλα για οτιδηποτε με πονουσε εκανα εξετάσεις κι ετσι εμαθα πολλά για όλα αυτά. Η ταχυκαρδία ελέγχεται πάρα πολύ εύκολα και πιστεύω ότι πολλοί από εμάς έχουν πάρει λίγο inderal, σίγουρα...απλα μιλα με το γιατρό σου, όλα λυνονται :)
:) Ξέχασα να σας πω, και μετά απ' όλες τις εξετασεις του καρδιολογου, τα ψιλοπονακια, τσιμπιματα κλπ υπάρχουν ακόμη όταν έχω άγχος....και ειλικρινά εχω συχνα αγχος....απλά συνεχίζουμε και όταν μας πιάνει κατι τετοιο, πάρτε ένα τηλεφωνο ή ακούστε ένα τραγούδι δυνατά, διώξτε το μυαλό σας αλλού και θα φύγουν κι αυτά με τον καιρό :)
ασε ολοι εδω την ιδια κωλοκατασταση περναμε...εγω προσπαθω να μην το σκεφτομαι γιατι οσο το σκεφτομαι μεγαλωνει το αγχος κ ο φοβος μου αλλα δεν μπορω γμτ να μην το σκεφτομαι προσπαθω να ξεχαστω αλλα παλι το μυαλο μου εκει ειναι συνεχεια οτι ανα πασα στιγμη θα παθω..κ οταν ειμαι καλα λεω οτι "δεν μπορει να κρατησει αυτο για πολυ, να τωρα θα παθω"....ξερω οτι αυτο δεν ειναι καλο αλλα δεν μπορω να το αποφυγω..εμενα μου χουν πει οι γιατροι οτι ειναι ψυχολογικο καθαρα απ το αγχος αλλα παρ ολα αυτα παντα εχω την υπονοια οτι μπορει να κρυβεται κατι οργανικο απο πισω η οτι μπορει τωρα να μην εχω αλλα στο μελλον σιγουρα θα παθω μ ολη αυτην ταλαιπωρια που τραβαει η καρδια μου ισως κουραστει δεν ξερω...
εμενα ειναι πολυ εντονες το βραδυ την ημερα δεν εχω η μπορει να εχω αλλα να μην τις καταλαβαινω..για φαρμακα πρεπει να ρωτησεις το γιατρο σου παντως κι εγω 2 χρονια που παιρνω δεν εχω δει καμια ιδιαιτερη διαφορα μονο στις κρισεις πανικου που σταματησαν κ οτι μπορω κ ηρεμω κατα τ αλλα εχω ενα σωρο ψυχοσωματικα αλλα κ αυτα που αντιμετωπισα κερδος ειναι εξαλλου βημα βημα λυνονται αυτα..!!
Ειρηνη χαιρομαι που το αντιμετωπιζεις αισιοδοξα γενικα το ολο θεμα! Κι εγω προσπαθω να ειμαι οσο πιο θετικη κ αισιοδοξη γινεται ζωντας με την ελπιδα για κατι καλυτερο γιατι αλλιως βουλιαζω κι αλλο στο προβλημα μου..αυτο με τα χαπια δεν το ηξερα οτι οι αρρυθμιες κ γενικα ολα αυτα που εχουν σχεση με την καρδια οφειλονται κ στα φαρμακα...λογικα ομως δεν θα πρεπε μετα απο καποιο σημειο να υποχωρησουν??
εσυ τι φαρμακα παιρνεις αν επιτρεπεται??
αυτο με την καρδια οτι ο πονος ειναι απο αγχος το χω ακουσει χιλιαδες φορες απ το γιατρο μου αλλα παντα εχω την υπονοια οτι μπορει να εχω κατι οργανικο η να παθω μ ολα αυτα που τραβαω...ιντεραλ εχω παρει κι εγω δεν εκανε τιποτα λολ..
Lacrymosa μου,οι αρρυθμιες δεν οφειλονται στην χρηση αγχολυτικων!Εγω δεν εχω παρει ποτε τετοια φαρμακα αλλα η αρρυθμια με τσακιζει!Ειναι σωματοποιημενο αγχος....δυστυχως!!!!!
Kι εγω για αυτο ρωτησα την Ειρηνη δεν ξερω κατα ποσο μπορει οι αρρυθμιες να οφειλονται στα αγχολυτικα υποτιθεται τα παιρνεις για να κοπασει λιγακι το σωματοποιημενο αγχος....μου κανε εντυπωση παντως θα ρωτησω κ το γιατρο μου να μαι σιγουρη..
Παιδιά να ξέρετε οτι οσα φάρμακα δρουν στο κεντρικό νευρικό σύστημα μπορεί να προκαλέσουν παροδικές έκτακτες συστολές άνευ σημασίας. Μου το έχει αναφέρει αρρυθμιολόγος
Αρα δλδ καταληγουμε στο συμπερασμα οτι οι εκτακτες συστολες κ τα ενα σωρο ψυχοσωματικα μπορει να οφειλονται κ στα αγχολυτικα η κ στα αντικαταθλιπτικα , αντιψυχωτικα κτλ ?? Η να επιδεινωνουν το προβλημα?? Λολ αμα ειναι ετσι την γ@%^$#με...
Ετσι είναι κι εγώ ακριβώς αυτά σκέφτομαι...όμως αυτή η ιστορία μου έχει υποβιβάσει πολύ τη ποιότητα ζωής, θέλω να κανω πολλά πράγματα και τελικά δε κάνω τίποτα γιατί φοβάμαι..και μη μου πειτε ότι να τα κάνω γιατί είναι στο μυαλό και δε προκειται να πάθω τίποτα γιατί με πιάνουν καθημερινά πια και το να πω ότι δε θα με πιάσει είναι σα να λέω πια ότι αύριο δε θ ανατείλει ο ήλιος!!Κι αυτοί οι γιατροί δε σου δινουν ποτέ μια ξεκάθαρη εξήγηση γι αυτό που μας συμβαίνει, όλο αερολογίες.
Παιδια,σας το ξαναεγραψα,εγω(& οχι μονο εγω)δεν εχω παρει ποτε τετοια φαρμακα,& οι γιατροι που εχω παει(καρδιολογοι-αρρυθμιολογος)μου εχουν πει οτι ειναι απο αγχος.Δεν ξερω αν τα αγχολιτικα μπορουν να προκαλεσουν τετοιου ειδους σωματικα,γιατι δεν εχω ιδεα απο αυτα τα χαπια,αλλα το σιγουρο ειναι οτι το αγχος εκδηλωνεται με επωδυνα σωματικα συμπτωματα οπως δυσκολια αναπνοης,αρρυθμια,ταχυκαρδ ια κτλ.
Το άγχος το πρώτο πράγμα που χτυπάει είναι το στομάχι, μετά αρχίζουν τα σφυξίματα στο στήθος, οι ταχυκαρδίες κ.τ.λ....Όσο πιο δυνατό είναι το άγχος τόσο πιο δυνατά είναι τα συμπτώματα. Εδώ τα έχουν άτομα που απλά αγχώνονται γενικά λίγο. Οπότε αφού έχεις πάει σε καρδιολόγο, πήγαινε και σε ένα γιατρό νευρολόγο ή ψυχίατρο να σε χαλαρώσει και να σου φύγουν όλα αυτά, αλλιώς θα συνεχίσεις να υποφέρεις και το μόνο που θα λες φοβάμαι με την καρδιά, χωρίς στην ουσία να έχεις τίποτα οργανικό, αλλά ψυχολογικό... ;)
Ειρηνη μου ετσι ειναι οπως τα λες..εχω κανει ενα σωρο εξετασεις καρδιολογικες , αιματος κτλ οργανικα δεν εχω κατι αλλλα αυτος ο καταραμενος φοβος δεν λεει να φυγει..αλλα κ σε ψυχιατρο που πηγα κ φαρμακα που παιρνω απλως υποχωρησαν τα συμπτωματα, το αγχος ομως επιμενει, στην ουσια με τα φαρμακα κρατιεμαι, αλλιως δεν την παλευω με τιποτα..
Παντως παιδιά εγώ που έχω αρκετά έντονα συμπτώματα το τελευταίο καιρό, δε νιώθω να έχω ιδιαίτερο άγχος!!όσο άγχος έχουμε όλοι πάνω κάτω στη ζωή μας νιώθω...