Το να νιωθεις επιθυμητη δεν ικανοποιει καποια βασικη σου αναγκη? να εκτονωνονται οι ορμες σου μεσω του σεξ επισης? Εκτος αν δεν εχεις ορμες, ή εκτος αν δεν εχεις προβλημα να τη βρισκεις μονη σου, κι ας εχεις συντροφο. Πασο τοτε.
Printable View
Το να νιωθεις επιθυμητη δεν ικανοποιει καποια βασικη σου αναγκη? να εκτονωνονται οι ορμες σου μεσω του σεξ επισης? Εκτος αν δεν εχεις ορμες, ή εκτος αν δεν εχεις προβλημα να τη βρισκεις μονη σου, κι ας εχεις συντροφο. Πασο τοτε.
σαφως γι αυτο αλλωστε και εθεσα τους προβληματισμους μου .αλλο ομως επιθυμητη κι αλλο εκτονωση αναγκων απλα θεωρωντας την επαφη ως εκδηλωση ορμων με μηχανιστικο τροπο.αυτο ειναι ο αυνανισμος και ναι αυτο δεν με γεμιζει συναισθηματικα γι αυτο και νομιζω πως αν οχι ολοι αλλα οι περισσοτεροι απο μας επιλεγουμε τη συντροφικοτητα και οχι την ψυχρη και ακρως μηχανιστικη διαδικασια της αυτοικανοποιησης.
Δεν βλεπω καμια αμοιβαιοτητα εδω. Βλεπω εναν ανθρωπο να εκλογικευει αμυνομενος μιλωντας ψυχρα και ρομποτικα ανταπαντωντας σε αυτα που του λενε οι αλλοι, πανω σε ερωτηματα που αυτος εθεσε. Μπραβο εξαιρετη αμυνα δεν πεφτει με τπτ.
αν δεν εβλεπα την ανταλλαγη αποψεων ως αμοιβαια μετασχηματιστικη δεν θα εμπαινα καν σ αυτη τη διαδικασια σωστα;απο την αλλη δεν ανταπαντω απλως παραθετω τη δικη μου γνωμη.τωρα αν αυτο που σκεφτομαι θεωρειται αμυνα απλως και μονο επειδη ειναι κατα τι διαφορετικο τοτε ισως η αξια της διαφορετικοτητας των προσωπικοτητων αναμεσα μας δεν ειναι και τοσο αντιληπτη.εξαλλου απο αυτη τη διαφορετικοτητα η κουβεντα μας αποκτα σαρκα και οστα .
Μα που ειναι ο μετασχηματισμος σου βρε equilibrium? Kαι που μετασχηματιστηκαμε εμεις? Δε νομιζω να εχει αλλαξει κανενος η αποψη επι του θεματος. Εσυ εισαι σταθερη στην αποψη σου κι εμεις στη δικη μας, κι απλα μπηκες εδω μεσα για να στην επιβεβαιωσουμε ομως, που δεν στην επιβεβαιωσαμε, κι ενω η ιδια ξερεις τι δεν πηγαινει καλα, απο αυτην την αναπτυξη επιχειρηματολογιας σου στις ενστασεις μας προσπαθεις να πεισεις τον εαυτο σου οτι ολα ειναι καλα, αν και στα εσωψυχα σου μαλλον ευχεσαι καποιος να σου ανοιξει τα ματια για το αντιθετο.. Απλα τρωγεσαι με μας και μας τα λες εμας επειδη δεν μπορεις να τα πεις στον αλλον!!! κουκουρικου!!!! Σου φαινεται οκ αυτο με τις αντιληπτες αποψεις επι των αμοιβαιων μετασχηματισμων και συναισθηματικων συνουσιασμων? Και επειδη δεν μπορεις να τον αλλαξεις κιολας, δεν αλλαζεις κι εσυ με οτι σου λεμε. Εντελως ψυχαναλυτικ.
ακομη κι αν προσωπικα απεχθανομαι τις ταμπελες ,τα πακετα και τους αυθαιρετους χαρακτηρισμους και παλι δεχομαι την αποψη σου.δεν ζηταω επιβεβαιωση ουτε και προσωπικα αρεσκομαι στο να μου λενε οτι εχω δικιο.απλως σε ενα φορουμ σαν κι αυτο λεω την αποψη μου και ναι θεωρω πως η φυση αυτης της συζητησης ειναι μετασχηματιστικη.αναρωτιε� �αι τοσο κακο ειναι να υπαρχουν αντιθετες αποψεις ;; γιατι να χρειαζεται ολοι να συμφωνουμε;; ακομη κι αν διαφωνουμε δεν μας βοηθα αυτο;;απο την αλλη ολοι βρισκομαστε εδω για να " τα πουμε" οπως ανεφερες σωστα;; γιατι η συζητηση να φορτιζεται αρνητικα αγαπητη carrie;
Καλο ειναι και η αρνητικη φορτιση καμια φορα. Η ουδετεροτητα πολλες φορες ειναι χειροτερη. Ουτως ή αλλως θα ελεγε κανεις πως αυτο επιζητας, μια ειδους φορτιση, και προσοχη εστω και αρνητικη, οπως ειχα πει και σε ενα αλλο μελος παλιοτερα, ανοιγεις κι εσυ θεματα, ρωτας αποψεις αλλα δεν αλλαζει κατι, και συνεχιζεις αιωνιως να πετς το μπαλακι περα δωθε, γιαυτο μαλλον καποιοι εχουν βαρεθει να απαντανε και φυγανε. Εχεις δωσει οοολη σου την προσοχη σε καποιον αλλο, και επιζητας τωρα κι εσυ την προσοχη μας για να εξισορροπησεις. Αυτο λεγεται attention seeking. Kαι οκ οταν βλεπεις οτι καποιες αποψεις σου (δε μιλαω μονο για μενα) μπορει κααααπως να επηρεασουν τον ερωτωντα. Αλλα αμα δεν τον αγγιζει τπτ απλα ανταπαντα, μπορεις να καταβαεις οτι ειναι κουραστικο. Θες να σου πουμε οκ ειναι ολα τελεια? Η θες να σου λεμε τις ανστασεις μας κι εσυ να ανταπαντας. Γιατι τριτη προοπτικη δεν υπαρχει. Γιαυτο αποχωρω κι εγω απο εδω, και καλα ξεμπερδεματα. Κι αν εχω εκτιμησει ακτι λαθος ή επεσα εξω, την αποψη μου ειπα, μπας και βοηθησω σε κατι. Cheers!
αναρωτιεμαι τοσο κακο ειναι να μην εχουμε ολοι την ιδια αποψη και απλα να εκφραζουμε τη γνωμη μας ;εξαλλου ολοι εδω δεν ειμαστε για να "τα πουμε" οπως ανεφερες;γιατι θα πρεπει η συζητηση να φορτιζεται αρνητικα αγαπητη carrie;
συγγνωμη κοπελια...σου εχω γραψει τοσα πραγματα, σε ρωτω αλλα τοσα, στα πλαισια ενος διαλογου που οπως λες μπορουν να σταθουν διαφορετικες αποψεις κ οχι μονο δεν απαντας, αλλα μου κανεις κ παρατηρηση για την λεξη που σε απωθει?
εγω προσωπικα, αλλιως αντιλαμβανομαι εναν διαλογο.και οχι δεν μ αρεσει ουτε να με ακουνε επιλεκτικα, ουτε να μου την λενε οταν οι προθεσεις μου δεν ειναι να την πω σε κανεναν...
Α! παρεπιπτοντως η λεξη διεκδικω, σημαινει αγωνιζομαι, προσπαθω για να παρω κατι που θεωρω οτι μου αξιζει. το αν θα το μοιραστω ή τι θα το κανω μετα ειναι αλλο καπελο. δεν σημαινει ουτε κλεβω, ουτε καταπιεζω. αυτο ειναι δικο σου.
ειλικρινα δεν καταλαβαινω απο που προκυπτει οτι σου κανω "παρατηρηση" επειδη απλως σχολιασα οτι για μενα η λεξη διεκδικω δεν ειναι κατι που μου αρεσει εμενα να χρησιμοποιω .σε καμια περιπτωση δεν εχω τη διαθεση να σταθω επικριτικα σ αυτο που ειπες απλως παρουσιασα αν θες τη δικη μου λεξη για ο,τι με εκφραζει.απο την αλλη σαφως και εμεις χειριζομαστε τις λεξεις και τους δινουμε υποκειμενικο σημαινομενο .το ιδιο ισχυει και με το διεκδικω .ο καθενας απο εμας το ερμηνευει κατα το δοκουν.γιατι να σου επιτιθεμαι λεκτικα αφου ειναι λογικο να χειριζεσαι τις λεξεις και να τις ερμηνευεις οπως εσυ ο καθενας μας θελει; λυπαμαι αν το πηρες προσωπικα ομως ουδεποτε λειτουργω ως επικριτης των αλλων ουτε "τη λεω " σε κανεναν.
ξέρεις τι δεν έχεις καταλάβει ακόμη αγαπητή?
Είναι σα να μπαίνεις σε ένα φόρουμ και να λες: μπορω να ζήσω μόνο με νερό και ρίζες. Πρόσεχε: δεν λες είμαι χορτοφάγος, που μπορεί να σημαίνει ικανοποιούμαι με άλλου είδους τροφές, λες δεν τρώω καθόλου γιατί δεν μου δίνουν φαγητό, αλλά επειδή δεν θελω να γίνω μικροπρεπής και κοιλιοδουλη πρέπει να το δείτε φυσιολογικό αυτό και να με στηρίξετε.
Καταλαβαίνεις πως φαίνεται όλο αυτό?
Δεν γίνεται το παράλογο λογικό όσο και να το παλεύεις, αλήθεια.
προσωπικα πιστευω πως ο καθενας απο εμας οριζει το "λογικο" η "παραλογο" με υποκειμενικα κριτηρια.δεν ειπα ποτε οτι αυτο που μοιαζει"λογικο",δηλαδη πως η σεξουαλικη συνευρεση με τον εκαστοτε συντροφο μας δεν ειναι βασικο συστατικο της σχεσης απλως για μενα ειναι θεμα προτεραιοτητων .οχι οτι δεν υπαρχει ως βασικη αναγκη απλως οτι μπορει ενιοτε να ερχεται σε δευτερη η τριτη μοιρα οταν η συναισθηματικη πληροτητα με το συντροφο μου με γεμιζει.σαφως υπαρχει και η αναγκη της επαφης .αν η αποψη μου μοιαζει "παραλογη" ειναι λογικο.οπως προειπα το "παραλογο" η το "λογικο" εμεις το προσδιοριζουμε ετσι δεν ειναι ;
θα μου επιτρεψεις να διαφωνησω και εξηγω γιατι .για τον περισσοτερο κοσμο μια σχεση με μεγαλη διαφορα ηλικιας μοιαζει παραλογη σωστα; για τους εμπλεκομενους ομως ειναι απολυτα λογικη αφου καλυπτει η σχεση αυτη τις αναγκες τους σωστα;; θα θεσω και ενα αλλο παραδειγμα .για τους ανδρες (πλειοψηφικα τουλαχιστον) οι εξωσυζυγικες σχεσεις η ακομη και οι πολλες εμπειριες μοιαζουν λογικες και επιβεβαιωνουν τον ανδρισμο τους,για τις γυναικες αντιθετα ανδρες που κανουν αυτο που μοιαζει σ αυτους λογικο ειναι αναμεσα στους πρωτους λογους κατηγοριας εναντιων των ανδρων και μοιαζει σε εκεινες εντελως παραλογο σωστα ; συχνα ακουμε γυναικες να λενε πως ειναι δυνατον αφου εχουμε σχεση να αναζητα αλλη ερωτικη συντροφο δεν ειναι παραλογο;;αρα ο καθενας (ανδρας η γυναικα) δεν οριζει το λογικο η παραλογο συμφωνα με τα δικα του κριτηρια;;
επιστημονικα -ψυχολογικα, πες το οπως θες, υπάρχουν πλαισια φυσιολογικου κ μη φυσιολογικου. αυτο. τωρα ο καθενας πώς θα εκλογικευσει τις επιλογες του για να βολευτει καλυτερα στην καθημερινοτητα του κ να την αντεξει, ειναι αλλη ιστορια.
Ολες οι εννοιες δημιουργημα της κοινωνιας ειναι, αυτο που καποιος θεωρει φυσιολογικο μπορει για καποιον να ειναι εντελως παραλογο. Και η εννοια της κοινωνιας ακομα, δημιουργημα ειναι.
Αν εχεις ξεκαθαρισει οτι αυτη η δυσκολια του συντροφου σου ειναι θεμα συγκυριων κι οτι δεν εχει να κανει με το πως νιωθει απεναντι σου δε βλεπω το λογο για να χωρισεις, εκτος κι αν ερθει η στιγμη που δε θα αντεξεις να μην εισαι ολοκληρωμενη στο σεξουαλικο τομεα.
Επισης απο τη στιγμη που δεν τον συντηρεις οικονομικα, δε βρισκω τι σχεση μπορει να υπαρχει αναμεσα στο αν δουλευει ή οχι αυτος και στη σχεση σας.
όχι, θεωρώ πως δεν είναι υποκειμενική έννοια το σεξ.
είναι ανάγκη, είναι αυτό που προσδιορίζει το φύλλο μας, τη σχέση μας, εμάς.
Φυσικά και δεν είναι τα πάντα, αλλά σκέψου πως λειτουργείς σε μια σχέση όπου είσαι ικανοποιημένη σεξουαλικά με τον σύντροφο σου και πόσο ολοκληρωμένη νιώθεις μέσα από αυτό και σκέψου πως είσαι τώρα που αναγκάζεσαι να το στερείσαι.
Εγώ θα σου πω τι συμπέρασμα έχω βγάλει απ' όλα όσα έχω διαβάσει στο θέμα σου.
Θεωρώ πως ο άνθρωπος αυτός έχει το πάνω χέρι στη σχέση και λίγο ως πολύ σου έχει ξεκαθαρίσει πως έτσι είναι και άμα σου αρέσει, βάζοντας σε προτεραιότητα άλλους τομείς της ζωής του.
Εσύ, βλέποντας το όλο θέμα εγωιστικά κάνεις το λάθος που κάνουν πολλές γυναίκες: περιμένεις να σε αγαπήσει μέσα από την υπομονή και την ανοχή σου δείχνοντας του τεχνιέντως πως δύσκολα θα βρει κάποια που θα καταπιεί τόσα πολλά μειονεκτήματα που κουβαλάει.
Το συμπέρασμα το βγάζω με την απλή μαθηματική έννοια των τρίων: ένας άντρας σε αυτή την ηλικία είναι αδύνατο να μη ξέρει πόσο σημαντικό είναι για μια γυναίκα, (και για τον ίδιο φυσικά), η σεξουαλική επαφή. Αν σ αγαπούσε πραγματικά και φοβόταν ότι θα σε χάσει, θα έκανε προσπάθειες. Με τη σιγουριά που τον έχεις ποτίσει δεν κάνει το παραμικρό, καθώς ξέρει πως είναι αδύνατο να σε χάσει αφού εσύ τα αντιμετωπίζεις όλα με τόση κατανόηση και υπομονή.
Αποτέλεσμα?
Το πρόβλημα διαιωνίζεται με εκείνον βολεμένο, (που το κεφάλι μας δεν το κόβουμε αν δεν έχει και κάτι άλλο), και συ περιμένεις την ημέρα που θα γυρίσει και θα πει: "βρε, κοίτα πως μ αγαπάει η μαγδάλω, δεν κάνω κάτι να την ευχαριστήσω?"
Όμως αγαπητή, (και συγνώμη για το ύφος μου, δεν έχω κάτι μαζί σου, τη γνώμη μου λέω), τα χρόνια περνούν, χάνεις τόσες όμορφες στιγμές στην αγκαλιά κάποιου άλλου που θα εκτιμίσει όλα τα όμορφα που έχεις μέσα σου και έξω σου και συ περιμένεις το θαύμα που προσωπικά πιστεύω πως δεν θα συμβεί ποτέ...:)
συνεχιζοντας αυτο που ειπα προηγουμενως θα αναφερω και ενα αλλο παραδειγμα.ακομη και η ομοφυλοφιλια κινειται στα πλαισια του " παραλογου" συμφωνα με τις κοινωνικες συμβατικοτητες .ωστοσο σε καμια περιπτωση κατα την αποψη μου αυτο δεν ισχυει αφου οι ομοφυλοφιλοι ειναι κι αυτοι ανθρωποι με τις ιδιες αναγκες οπως οι"λογικοι" .συνεπως γιατι πρεπει να καταδικασουμε αυτους ως παραλογους και μη φυσιολογικους π.χ. μονο και μονο επειδη ικανοποιουν τις αναγκες τους με διαφορετικο τροπο ;;σε ο,τι αφορα την εκλογικευση ακομη και οι κοινωνικες συμβατικοτητες(βλεπε διακριση λογικο η παραλογο) ειναι απλοι μηχανισμοι αμυνας ,αρα απο μονοι τους ειναι και μηχανισμοι εκλογικευσης,για να "βολευεται" οπως αναφερες κι εσυ κανεις και να μην διαφοροποιειεται απο τη δυναμικη του κοινωνικου συνολου.
Υπάρχει ομως ενα αντικειμενικο πανω στο οποιο κινουμαστε ή χρησιμοποιουμε. ή λειτουργουμε. κ το οποιο λεγεται φυσιολογικο ή ενταξει. και υπάρχουν κ ορια. και αυτα ειναι λιγο πολυ συγκεκριμενα. πχ. αν με πλακωσει καποιος στο ξυλο, εγω μπορει να το βλεπω φυσιολογικο γιατι το αξιζα, αλλα αντικειμενικα, δεν ειναι. και αυτο ειτε θελω να το δω, ειτε οχι λεγεται κακοποιηση. φυσικα αυτος που με πλακωσε στο ξυλο μπορει να το δει εντελως λογικο. αυτο ομως δεν αλλαζει την πραξη. δεν τη μετατρεπει σε κατι "εντος οριου" ή σε κατι αποδεκτο κοινωνικα.
Οτι μας συμβαινει σε ατομικο επιπεδο, μοιραια περναει και στις σχεσεις μας. δεν γινεται πχ να ειμαι ανεργη και να μην εχει καμια επιδραση ολο αυτο στη συμπεριφορα μου, στην ζωη γενικοτερα. Αναλογα με το αν αγωνιω, αν εχω αγχος, αν νοιαζομαι για το μελλον μου...θα το περασω κ στον συντροφο μου. Αυτο δεν ειναι κακο βεβαια...ουτε επικρινει νομιζω εδω κανεις κατι τετοιο.
δεν θα συμφωνησω με την αποψη οτι κανω τα παντα για να"πεισω" το συντροφο μου να με αγαπησει .νομιζω πως ειναι πολυ υποτιμητικο για καθε γυναικα να μετατρεπεται σε αβουλο ον ,χωρις προσωπικοτητα μονο και μονο για να εγειρει συναισθηματα αγαπης στο συντροφο της.απο την αλλη πιστευω στο δογμα ουδεις αναντικαταστατος οποτε σε καμια περιπτωση δεν ημουν ουτε και ειμαι η "μοναδικη" γυναικα που κανει τα "παντα" για το συντροφο της ενω δεν υπαρχει αξια αντικαταστατρια.τελος πιστευω οτι η κατανοηση και η αγαπη δεν πρεπει να λειτουργουν ανταποδοτικα ,δεν ειναι εμπορικη συμφωνια ,αντιθετως οταν κανεις εχει μαθει να προσφερει το κανει με ανιδιοτελεια και απο την αλλη οταν κανεις εχει μαθει να εκτιμα θα το πραξει ειτε του δωσεις λιγα ειτε πολλα.οσο για το κοινο θαυμα αυτο πιστευω ειναι αποκυημα της φαντασιας μας ,μια παρηγοριτικη ιδεα.το θαυμα ειναι μονο προσωπικη υποθεση που απλα ενιοτε το μοιραζεσαι με καποιον.
Sofia για μενα το λογικο και το παραλογο οπως το θετεις δεν εχει τοση σημασια οσο η συναινεση. Το παραδειγμα της κακοποιησης που λες ειναι σαν να αναφερεται σε σχεση οπου ο ενας μονο δινει και ο αλλος μονο παιρνει ή υπομενει ας πουμε. Δεν ειναι δηλαδη η εννοια του λογικου και του παραλογου αλλα του σεβασμου και της ισοτητας κτλ. Αν ηταν ενα ζευγαρι οπου και οι δυο ασκουσαν βια ο ενας στον αλλον δε θα ηταν διαφορετικο? Ποιος θα εκρινε τοτε αν αυτος ο τροπος ηταν λογικος ή παραλογος αν ηταν κατι που εκαναν και οι δυο? Θα ειχε σιγουρα διαφορετικες κοινωνικες προεκτασεις και ερμηνειες.
Αν λοιπον οπως ειπα και παραπανω ειναι συγκυριακο το σεξουαλικο θεμα που τους εχει προκυψει και καλυπτονται συναισθηματικα, δε νομιζω οτι το να χωρισει ειναι η πρωτη επιλογη που ερχεται στο μυαλο, αφου και δινει και παιρνει απο αυτη τη σχεση.
Αν η σχέση σου σε γέμιζε, δε νομίζω ότι θα άνοιγες τα θέματα που άνοιξες. Ξεκίνησες με προβληματισμούς για την απουσία του σεξ από τη σχέση σου. Έφτασες στο σημείο να αμφιβάλλεις για τη δική σου σεξουαλικότητα και για το αν είσαι "αντιερωτική" και τώρα κάνεις φιλολογική κουβέντα κατά πόσο είναι σημαντικό το σεξ στη ζωή μας ή σε μια σχέση.
Γιατί κρύβεσαι πίσω από το δάχτυλό σου? Γιατί τόση εκλογίκευση?
Όχι μόνο δεν σε καλύπτει αυτή η σχέση, αλλά αρχίζει να σου δημιουργεί αμφιβολίες και ως προς την σεξουαλικότητά σου.
Ή, να το πάρω αντίστροφα, επειδή υπάρχουν κάποια θέματα με τη σεξουαλικότητά σου, δημιουργείς σχέσεις ασεξουαλικές.
Πάντως, κάτι υπάρχει εδώ. Αν ήταν όλο ωραία και καλά κι εσύ ικανοποιημένη, τώρα δεν θα το συζητούσαμε.
ναι, αλλα η απάντηση σου κινείται σε φιλολογικό επίπεδο και όχι σε πρακτικό. Επί της ουσίας όμως, η κατάσταση παραμένει η ίδια: δεν ολοκληρώνετε σαν ζευγάρι.
Είπες κάπου παραπάνω για τους ομοφυλόφυλους ........"ακομη και η ομοφυλοφιλια κινειται στα πλαισια του " παραλογου" συμφωνα με τις κοινωνικες συμβατικοτητες .ωστοσο σε καμια περιπτωση κατα την αποψη μου αυτο δεν ισχυει αφου οι ομοφυλοφιλοι ειναι κι αυτοι ανθρωποι με τις ιδιες αναγκες οπως οι"λογικοι" ......
Θυμάσαι τι σου είπα για τους χορτοφάγους? Είναι διαφορετικό να επιλέγεις άλλου είδους τροφή από αυτή που σου επιβάλλει η κοινωνία και είναι διαφορετικό να συμβιβάζεσαι με την πείνα.
Αυτο το ειπα κι εγω πριν, συμφωνω και με τη Σοφια. Αυτο κανεις. Σε 150 ψυχολογους και ψυχοθεραπευτες και ψυχιατρους να πας, ειμαι σιγουρη πως ολοι θα σου πουν οτι εκλογικευεις την κατασταση (κι αυτο δεν ειναι καλο, ειναι μηχανισμος αμυνας του Εγω για να ξεγελιεται ή να βαυκαλιζεται και να αισθανεται καλα).
+++ 100000
Επισης, εδω σε μας, μας κανεις οτι σου κανει αυτος εσενα, σου μιλαμε και μας γραφεις και λες τα δικα σου, απαντας επιλεκτικα, απαντας αλλα ανταλλων, οπως και σε αυτον του μιλας και σε γραφει ή σου γκρινιαζει οτι τον στεναχωρεις και το αποτελεσμα ειναι και παλι μηδενικο, δεν επικοινωνειτε. Ουτε εμεις επικοινωνουμε μαζι σου. Μας εχεις κουρασει (εμενα σιγουρα), και ετσι ειμαι σιγουρη οτι κι εσυ εχεις κουραστει απο αυτο. Αλλος μηχανισμος αμυνας αυτο, σαν διαστρεβλωμενη υπεραναπληρωση, ασε που μοιαζει και σαν μεταβιβαση.
σε μια κοινωνια που το "λογικο" θεωρειται η σεξουαλικη αδηφαγια μοιαζει "παραλογο" μια σχεση να συντηρειται ακομη κι αν το σεξ δεν ειναι πρωτη προτεραιοτητα .κανεις δεν λεει πως δεν υπαρχει η δεν πρεπει να υπαρχει και το ερωτικο στοιχειο σε μια σχεση αλλα αναρωτιεμαι ειναι τοσο "παραλογο" το σεξ να μην ειναι αυτοσκοπος στη ζωη μας ;;
συμβιβαζομαι σημαινει για σενα εκουσια η ακουσια διαδικασια ; για μενα δεν ειναι θεμα συμβιβασμου το επαναλαμβανω ειναι θεμα προτεραιοτητων.ναι επιζητω τη σεξουαλικη συνευρεση αλλα δεν"θυσιαζω" αυτη τη σχεση μονο και μονο επειδη μοιαζει να "υστερει" σε αυτον τον τομεα.σαφως λοιπον εκουσια διαδικασια.
Rock, πιστευω πώς ακομα κι αν μιλουσαμε για ενα ζευγαρι οπου κ οι 2 ασκουν βια ο ενας στον αλλον δεν θα μιλουσαμε για κατι διαφορετικο. Εννοω, οτι κ παλι δεν θα ηταν στα πλαισια του φυσιολογικου. Κ παλι θα μιλουσαμε για κακοποιηση. Κ παλι θα μιλουσαμε για ελλειμα σεβασμου. Καταλαβαινω, οτι ειναι καποια πραγματα σχετικα αλλα και πάλι καποια αλλα ειναι πολυ συγκεκριμενα. Ποιος ειναι υπέρβαρος, ποιος ειναι λεπτος, ποιος ψηλος κ ποιος κοντος, ποιος κακοποιημενος, ποιος ανεραστος, ποιος διαταραγμενος ψυχολογικα κ ποιος οχι.
Εγω πιστευω Rock, οτι παντα, ακομα κ στις πιο αρρωστες σχεσεις και οι 2 δινουν κ παιρνουν απο την σχεση τους. Καθε φορα καποιος ικανοποιει κατι, καποια αναγκη του. πχ. ειμαι καλος ανθρωπος, εχω ανωτερες αξιες, υπομενω τα παντα, δεν ειμαι επιφανειακος...κλπ.
σε μια κοινωνια που το "λογικο" θεωρειται η σεξουαλικη αδηφαγια μοιαζει "παραλογο" μια σχεση να συντηρειται ακομη κι αν το σεξ δεν ειναι πρωτη προτεραιοτητα .κανεις δεν λεει πως δεν υπαρχει η δεν πρεπει να υπαρχει και το ερωτικο στοιχειο σε μια σχεση αλλα αναρωτιεμαι ειναι τοσο "παραλογο" το σεξ να μην ειναι αυτοσκοπος στη ζωη μας ;;
εγω που ειμαι και ¨παλαιας κοπης¨σου λεω οτι στην σχεση σου λειπουν δυο πολυ βασικα στοιχεια.
ενα προβλημα της ανεργιας και δευτερον η μη ικανοποιητικη σεξουαλικη ζωη.
για ποιο πακετο μιλαμε τοτε; αφου ειναι ανοιχτο απο παντου και μπαζει;
και τι νομιζεις; τωρα αισθανεσαι ετσι και αντεχεις, ανεχεσαι ,συμπαραστεκεσαι...σκεψου αν μετα δεκα χρονια δουλεια μεν εχει βρει, εσυ θα εισαι ικανοποιημενη οταν η ερωτικη σας ζωη λογικο θα ειναι να εχει μεγαλυτερη φθορα;
πιστευεις οτι θα μπορεις να ζησεις παντα ετσι;ξερεις ποτε θα το καταλαβεις;εκει κοντα στα 50 οταν δεν θα εχεις χαρει το πιο απλο πραγμα στον κοσμο και θα βλεπεις οτι περιθωρια δεν εχεις και οτι κλεινεις ως γυναικα, θα θυμωσεις με σενα.
ας υποθεσουμε οτι οντως εχω προβλημα σεξουαλικοτητας οπως υποννοεις και οτι εγω ειμαι η αιτια που συναπτω ασεξουαλικες σχεσεις. αναρωτιεμαι κρυβεται κανεις πισω απο το δαχτυλο του και εκλογικευει οταν μοιραζεται με καποιους τις αποψεις του;απο την αλλη εφοσον και παλι υποννοεις οτι η σεξουαλικοτητα ειναι σημαντικη για τον καθενα απο εμας γιατι χαρακτηριζεις τη συζητηση γυρω απο αυτη καθαρα φιλολογικη; δεν ειναι ενα θεμα που απταται της καθημερινοτητας μας και σιγουρα μας απασχολει ;τελος συζηταμε για αυτο το θεμα γιατι λιγο ως πολυ προσωπικα πιστευω ολους μας εχει απασχολησει κατα καιρους το θεμα της σεξουαλικης συμπεριφορας μεσα στη σχεση μας.αυτο συμβαινει σε ολους σεξουαλικους η ασεξουαλικους :)
θεωρεις πως η εκλογικευση ειναι παθητικος η ενεργητικος μηχανισμος αμυνας του εγω ; στην πρωτη περιπτωση εισαι ερμαιο ενος εγω που σε καταδυναστευει ,στη δευτερη εσυ το διαχειριζεσαι με ενεργητικο τροπο.δεν επιλεγω ουτε το ενα ουτε το αλλο και εξηγω γιατι .η εκλογικευση ειναι "προσωπειο" που σαφως λειτουργει υποστηρικτικα κατι σαν καταπραυντικο στις δικες μας ματαιωσεις.προσωπικα δεν
με ενδιεφεραν ποτε οι μυθοπλασματικες καταστασεις οσο ελκυστικες κι αν ηταν.αν εκλογικευα την δικη μου περιπτωση σιγουρα δεν θα ειχα αντιληψη της φυσης της σχεσης μου και αυτο ευτυχως για μενα δεν ισχυει.
Γιατι δεν πας να συζητησεις αυτους τους προβληματισμους σου με εναν ψυχολογο στην τελικη? Γιατι σε μας εδω σε παιρνει να μας τη βγαινεις και καλα απντωντας κατα το δοκουν και το χαιρεσαι "ααα της απαντησα με καταπληκτικα επιχειρηματα και αυτηνης, ποσο δικιο εχω και ποσο δε με καταλαβαινουν", ενω ο ψυχολογος θα σε στριμωχνε φανταζομαι. Καλα ξεμπερδεματα ευχομαι κι εδω και αποχωρω.