Originally Posted by
DrugUser
Παίρνω συχνά τα πρώτα πρωινά λεωφορεία από διάφορες περιοχές, αναλόγως που βρίσκομαι κάθε φορά, και πραγματικά αυτό που βλέπω μου γυρίζει τα άντερα.
Κατ'αρχην νιώθω σαν τη μύγα μέσα στο γάλα, γιατί ούτε σε κάποια από αυτές τις περιοχές μένω, αλλά εγώ τελειώνω την μέρα μου σε αντίθεση με αυτούς που την ξεκινάνε. Μου γυρίζουν τα άντερα που καλημερίζουν τον οδηγό και τους υπόλοιπους επιβάτες, λες και είναι στο χωριό τους. Υπάρχει και κοτζάμ ταμπέλα που λέει μην μιλάτε στον οδηγό αλλά που να το καταλάβουν οι βλάχοι. Μόνο στα ΚΤΕΛ θα δεις τέτοιες συμπεριφορές από κάτι κυράτσες που είναι το μοναδικό ΜΜΜ που έχουν χρησιμοποιήσει στη ζωή του.
Συνήθως αυτό το φαινόμενο παρατηρείτε σε γραμμές που ξεκινάνε από γειτονιές (π.χ. το 206 της Αγίας Μαρίνας της Ηλιούπολης ή το 813 του Αγίου Σπυρίδωνα του Αιγάλεω) και όχι σε γραμμές που ξεκινάνε από Ομόνοια ας πούμε όπως το 049 ή τα Β18/Γ18. Προτιμώ τον απρόσωπο κόσμο του μετρό παρά αυτό το αίσχος.
Συνήθως είναι κάτι βαρετοί θείοι και θείες και κάτι μαμούχαλοι μεροκαματιάρηδες, που 5' να μιλήσεις μαζί τους, 10 ενέσεις θα βαρέσεις.
