δελφινι....αχ δελφινι....μα ρε συ δελφινι... τι λες.. πως μιλας ετσι για τον αδερφο σου...!!!.! ο αδερφος σου ειναι αιμα σου...!!!!1111one
τελευταια εχει βελτιωθει κιόλας (οπως ειχες πει) κ εχει καιρο να σε χτυπησει...!>!.!!>!/
Printable View
Κλείσ'τε τον σε καμια κλινική ή φωναξτε εισαγγελεα να απαλλαγειτε, δεν γλυτωνετε απο αυτον, και μεχρι τα 103 να φτασει δεν προκειται να αλλαξει, ιδιος μαλακας θα ειναι....
Λογικό μου φαίνεται το να μην μπορεί να ξεκολλήσει. Φαντάζομαι πως μόνο σε εσάς ξεσπάει έτσι; Στους γύρω του φαίνεται φυσιολογικός; Ακόμη κι' αν δεν φαίνεται, τουλάχιστον δεν σηκώνει χέρι να φανταστώ; Λες ότι ήταν έτσι από μικρός. Eίχατε κάνει κάτι πιο παλιά, και από ποιά ηλικία άρχισε να δείχνει ότι κάτι δεν πάει καλά; Σας χτυπούσε και τότε; Έχει διαγνωστεί με κάτι; Γιατί αν έχει διαγνωστεί και δεν είναι απλά ένας μαλάkας κομπλεξικός που χτυπάει την οικογένειά του, δεν είναι ωραίο να τον βρίζουμε οι υπόλοιποι χωρίς να γνωρίζουμε την κατάσταση γιατί ουσιαστικά αν είναι ασθενής, δεν ξέρει τι κάνει... Ακολουθεί κάποια θεραπεία; Συγγνώμη για τις πολλές ερωτήσεις, ή αν γίνομαι αδιάκριτη. Αν θες απαντάς, με ενδιαφέρει η απάντησή σου γιατί αντιμετωπίζουμε παρόμοιο πρόβλημα με τον αδερφό μου -αν θυμάσαι- και σκεφτόμαστε κι' εμείς πως αν τον κλείσουμε σε ψυχιατρείο θα του καταστρέψουμε την ζωή, και απ' την άλλη αν δεν τον κλείσουμε, μπορεί να καταστρέψει την δική μας ή άλλων αθώων ανθρώπων γύρω του.
με αυτες τις αποψεις που εχεις δεν ειναι ωραιο κλπκλπ θα κανεις τη ζωη σου ακομα πιο δυσκολη απο οτι ειναι μη τον κλεισουμε μη τον κανουμε μη τον ρανουμε αμα καθεστε ετσι θα σας κανει τη ζωη πατινι κ σεις θα λετε ολο μη συνεχεια.
Εγώ να κάνω το δικηγόρο του διαβόλου; Καταρχάς ακόμα και αν έχει διαγνωστεί με κάτι, δεν σημαίνει ότι είναι "παράλυτος" στο μυαλό και δεν καταλαβαίνει τι του γίνεται, μπορεί να του φέρονται όλοι άσχημα και να μην έχει που να ξεσπάσει γι'αυτό ξεσπάει σε σας!! Το κάνω κι εγώ αυτό χωρίς να μου αρέσει φυσικά, απλά είναι η εκτόνωση της στιγμής επειδή έχω πάααρα πολλά μέσα μου μαζεμένα από τους άλλους. Τα κόμπλεξ δεν τα δημιουργούμε, μας τα δημιουργούν! Είναι εύκολο να κατηγορούμε κάποιον συγκεκριμένα, αλλά είμαστε εμείς οι άλλοι που τον κάνουμε να νιώθει τόσο χάλια, γι'αυτό και τον κατηγορούμε τόσο αβίαστα. Δεν πιστεύω πως είναι ένα ρεμάλι, απλά για να απαλλαχτείτε από αυτά που σας κάνει καλύτερα να τον εκβιάσετε ή να πάει να μείνει μόνος του στο άλλο σπίτι αν αντέχει ή να πάει σε ψυχιατρείο, χωρίς όμως να τον κλείσετε μέσα σε περίπτωση που αρνηθεί. Αν αρνηθεί απλά κάντε του μια συζήτηση και πείτε του τι είναι αυτό που τον προβληματίζει, μήπως θα ήθελε να κάνει κάτι άλλο για να ξεσπάει, πχ να αρχίσει γυμναστήριο ή μια δουλειά για να χαλάει λεφτά, ως θεραπεία, έχει δεν έχει κάτι.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΝΑ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΟΥΡΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΧΝΙΕΤΑΙ
Με τον αδελφό μου από μικρό είχαμε πρόβλημα. Έβγαλε το δημοτικό μια χαρά και στο γυμνάσιο ήτανε μια παρέα αλητόπαιδων που τον δέρνανε κάθε μέρα. Έβγαλε το γυμνάσιο μετα κόπων και βασάνων και στο λύκειο έπαθε αυπνίες δεν μπορούσε να κοιμηθεί καθόλου το βράδυ σταμάτησε από μόνος του το σχολείο και πήγε μόνος του και κλείστηκε σε μία κλινική (χωρίς την συγκατάβαση την δική μας) εκεί του δίνανε αλομπερντίν. Τον βγάλαμε από την κλινική θα τον κάνανε φυτό άλλο που δεν θέλουνε και αυτοί βρήκαν ένα πειραματόζωο και τον πήραμε στο σπίτι όπου διέκοψε το σχολείο. Ακολούθησε μια αγωγή με φάρμακα αντιψυχωτικά έκανε μια επιληπτική κρίση ήταν από το φάρμακα και του αλλάξαμε τα φάρμακα. Μετά πήγε σε τεχνικό λύκειο βραδινό και πέρασε και στα τει ηλεκτρολογίας δεν πήγε όμως στο τει. Μετά έμπλεξε με κάτι αλήτες και έπαιρνε ναρκωτικά τα οποία τα έκοψε. Όλο αυτό το διάστημα μας έκανε την ζωή μας ανυπόφορη μας χτυπούσε και μας έδερνε όλους ανεξαιρέτως και τους γονείς μου τους έχει στείλει και στο νοσοκομείο από το ξύλο. Τον μπαμπά μου τον έριξε μπουκαλιά στο κεφάλι και θα πέθαινε από την αιμορραγία αν δεν έτρεχε ο μπαμπάς μου στον νοσοκομείο μόνος τους και δεν ήτανε το νοσοκομείο δίπλα μας. Δεν ξέρω αλλά εμένα δεν μου δίνει την εντύπωση ότι είναι τόσο άρρωστος απλά ότι είναι πολύ κακός χαρακτήρας και θέλει να μας τυραννάει.
Ο αδελφός μου κάνει μια θεραπεία με Seroquel τώρα. Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι ενώ από 14 χρονών παίρνει χάπια τον πήγαμε στην επιτροπή να του βγάλει επίδομα και του βγάλανε 10% μόνο αναπηρία άρα δεν είναι τόσο άρρωστος και μας κάνει πλάκα για να μας τυραννάει. Παντού είναι βίαιος όχι μόνο σε μας και οδηγεί πολύ επικίνδυνα που εγώ φοβάμαι να ανεβώ στην μηχανή του γιατί τρέχει πολύ. Χώνεται σε όλα και φωνάζει και στα οικονομικά των γονιών μου και που θα ξοδέψω εγώ τα λεφτά μου.
ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΜΕΝΟΣ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΕΓΩ ΕΠΙΜΕΝΩ ΚΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ Τ ΒΡΕΙΤΕ ΝΑ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥ ΑΣ ΚΑΝΕΙ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΕΓΩ ΑΥΤΟ ΚΑΝΩ
ΚΟΙΤΑΞΕ ΔΕΛΦΙΝΙ ΚΙ ΕΓΩ ΑΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΙ ΡΕΜΑΛΙ ΕΙΜΑΙ ΑΛΛΑ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΖΩ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ
ΓΤ ΚΑΝΩ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΑΛΛΟ ΛΟΓΟ
Λυπάμαι πολύ για όλα αυτά δελφίνι είναι βάσανο, να ξέρεις ότι και αυτός έχει περάσει πολλά και πρέπει να τον καταλάβετε. Πιστεύω ότι είναι βίαιος επειδή τον βαράγαν στο σχολείο, δυστυχώς τα άτομα από καλές οικογένειες την πατάνε από άτομα με διαλυμένες οικογένειες. Οπότε έχει και αυτός τους λόγους του που βαράει, αισθάνεται χάλια μέσα του. Ίσως είναι και αυτό που έχει που δεν μπορεί να καταλάβει από λόγια, αλήθεια, έχετε κάτσει ποτέ να του εξηγήσετε ότι αυτό που κάνει είναι κακό; Του δίνετε σημασία; Δεν λέω ότι δεν τον αγαπάτε, αλλά ίσως δεν έχετε το σωστό τρόπο να του το δείξετε! Ξέρω γονείς που φώναζαν και τα παιδιά τους έγιναν επιθετικά ή κάκιστοι μαθητές στο σχολείο, μήπως του φωνάζατε πολύ γιατί και αυτό μορφή βίας είναι! Όπως και να 'χει, μακάρι κανένας να μην τα περνάει αυτά που περνάτε, κι εγώ δεν είμαι καλύτερη φωνάζω συνέχεια στους γονείς μου επειδή έχω πολλά απωθημένα αλλά δεν τους βαράω. Δυστυχώς πληρώνουμε τα λάθη της κοινωνίας όλοι, μας κάνουν οι άλλοι χάλια πχ το αφεντικό ή οι πελάτες σε μια δουλειά και ξεσπάμε στο σπίτι! Ο αδερφός σου ίσως αισθάνεται "άχρηστος" που δεν κάνει τίποτα, μια καλή δουλειά θα τον βοηθούσε, αλλά γενικά πάμε κατα διαόλου και σαν οικονομία και σαν κοινωνία.....