Ισχυει...thanks
Printable View
Ισχυει...thanks
έχουμε ποινικοποιήσει την χαρά, άκουσα σε ένα ποντκαστ.
το να πας στον ειδικό ψυχικής υγείας θεωρείται φακέλωμα.
κι εγώ περνάω πολύ δύσκολη θερινή εποχή. περιμένω κάθε μέρα να πάει μεσάνυχτα να πέσω για ύπνο. δεν ήταν προδιαγεγραμμένο να γίνει έτσι η ζωή.
αισθάνομαι μια άλλη, ενω η αλλαγή και η διαφορά είναι πολύ μικρή, εγώ αισθάνομαι άλλη. είναι τρελό. φοβάμαι κάποια πράγματα και δεν ξέρω πώς να αντιμετωπίσω κάποια άλλα. δεν θέλω άλλο. κουράστηκα. πάντα στα ίδια καταλήγω.
να αφήνετε τους ανθρώπους ελεύθερους να ζουνε τη ζωή τους όπως τη θέλουν και να τους ενοχλείτε μόνο όταν γίνονται πραγματικά επικίνδυνοι.
έχω καταστραφεί ή τουλάχιστον έτσι νιώθω. ένα αδιέξοδο και απόγνωση μαζί.
άλλοι θα γέλαγαν μαζί μου αν το ήξεραν γι αυτό δε θέλω να το μάθει κανείς.
User είσαι πολύ πεσμένη τον τελευταίο καιρό... Δεν μπορεί να σε βοηθήσει τίποτα; Κάποιος δεν υπάρχει να ακουμπήσεις;
Ή να προσπαθήσεις και μόνη σου σιγά σιγά να σκεφτείς τα πράγματα και να τα βάλεις σε μια τάξη και να πεις δεν θα με ρίξει τίποτα ρε, όλα θα τα ξεπεράσω.
Μπορεί αυτή τη φορά να προσπαθήσεις και να καταλήξεις αλλού. Η ζωή μια στα φέρνει άσχημα μία καλά. Δεν έχεις καταστραφεί μια χαρά είναι το μυαλό σου κι αφού έχεις αυτό, είσαι εντάξει.
η αλήθεια είναι πως θα έπρεπε να έχω κάποιον να τα πω, σε αυτό συμφωνώ.
από την άλλη όμως, αυτή τη φορά νιώθω πως είναι αλλιώς.
ίσως να το παρατραβάω στην απαισιοδοξία και αυτό να με κάνει δραματική.
πάντως ναι θα ήταν φρόνιμο να κάνω κάτι. δεν είμαι το κέντρο του κόσμου, και αυτό το πράγμα σε κάνει να νιώθεις έτσι, είναι απαίσιο.
Μπορείς να ανοίξεις ένα θέμα, να γράψεις τις σκέψεις σου. Μπορεί ε αν τα συζητήσεις να νιώσεις καλύτερα.Quote:
Originally Posted by user
user, έχεις να τα πεις, εμάς. Ξεκίνα και χρησιμοποίησέ μας, γιατί δεν είμαστε εδώ ως γλάστρες. χα χα. Μην είσαι χαζό, εννοείται ότι μπορείς να μιλάς, ακόμη και εδώ (george, μην πιέζεις για νήμα, είναι ικαν@ να σταματήσει να μιλάει εντελώς, χα χα). Αστειεύομαι user. :P
Να κάνει ό,τι νιώθει.Quote:
Originally Posted by WildHoney
Αν ήμασταν γλάστρες θα ήμασταν κάκτοι.
Αισθάνομαι πως αφηνω την κατάθλιψη μόνιμα πίσω,αλλά αυτές οι κρίσεις και το άγχος; Πώς θα φύγουν όσο; Ώστε να μπω σε φουλ ρυθμούς ζωής;
Όλο λέω για ψυχολόγο μπας και βοηθήσει αλλά όλο χωρίς λεφτά είμαι.
Όλο λέω θα αρχίσω Τζιμ αλλά όλο σαβουριαζω και δεν πάω.
Σκέφτομαι ότι αναβάλλω τα πάντα οπότε θα πω ότι αισθάνομαι και τύψεις τώρα.
Έχεις εμάς όπως είπε και Honey ^^Quote:
Originally Posted by user
Δεν το παρατραβάς στην απαισιοδοξία. Έτσι αισθάνεσαι αυτή την στιγμή και είναι λογικό να σου βγαίνει αυτό το συναίσθημα μην νιώθεις τύψεις. ΔΕΝ είσαι δραματική. Υποφέρεις και φαίνεται. ¨Ανθρωπος είσαι δεν έχεις τώρα αντοχές. Κανείς δεν είναι το κέντρο του κόσμου για τους άλλους, για τον εαυτό μας όμως είμαστε όταν δεν νιώθουμε καλά. Δεν είναι κακό αυτό. Δεν πειράζει.
Μην ειρωνεύεσαι τον εαυτό σου (είμαι δραματική) δεν είσαι ΚΑΘΟΛΟΥ. ΑΝ ήσουν θα στο λέγαμε :Ρ
Εκφράσου ελεύθερα και πες ναι ρε αυτή είμαι έτσι νιώθω.
Σου αφιερώνω αυτό
Ποιες λέξεις μέσα σου σαπίζουν και δε θέλουν να βγουν
ποια ελπίδα σ’ οδηγεί στην πιο γλυκιά αυταπάτη
ποια θλίψη σε κλωτσάει πιο μακριά από παντού
πες μου ποιος φόβος σε νίκησε πάλι
α καλός ο Αγγελάκας, μεγάλη συμπάθεια του έχω. χα χα.
ευχαριστώ πολύ, φυσικά κι έχω ένα λόγο στο φόρουμ, όπως όλα τα μέλη εξ άλλου!
όταν παρατηρώ πως για πολύ καιρό το μόνο που συμβαίνει είναι να νταντεύω τον εαυτό μου μήπως και νιώσω καλύτερα, λες και θα περάσει μόνο του, και μετά να βγαίνει ψυχοπαθολογία μια κόπωση άνευ προηγουμένου σε διάρκεια και έκταση, όταν η ζωή σου είναι ευθεία γραμμή -η δική μου όχι κάποιου άλλου- καταλήγουν να υπάρχουν μόνο τα προσωπικά σου προβλήματα. της προσωπικής σου εμπειρείας δηλαδή, του κεφαλιού σου.
btw αυτό σκέφτομαι συχνά WildHoney πως οι φίλοι -οι σημαντικοί άλλοι γενικότερα- ειναι εκεί για να τους χρησιμοποιείς, όχι στην πράξη κυνικά, στην περιγραφή.
πχ όταν λες είδε κάτι σε μένα και μου είπε να το ψάξω και τελικά βγήκε σωστός; ή με έσπρωξε να κάνω πράγματα που δεν τολμούσα και τώρα κάνω κάτι καινούργιο; αυτό το μεταφράζω και ως "εκμεταλεύομαι" έναν καλό φίλο, τέλος πάντων.
ένα παράδειγμα θα δώσω γιατί πλατιάζω -και πώς αλλιώς να γίνει;- πχ όσες φορές και να τα πω, πάλι εδώ μένουν δηλαδή είναι δύσκολο να πω ξαλάφρωσα τώρα, κάτι δεν πάει καλά στο σύστημα, για κάποιο λόγο κρατάω το πρόβλημα/δυσκολία γιατί υποσεινήδητα είναι αυτό που με συνδέει με τους άλλους. -όχι τα μέλη του φορουμ ούτε κάποιον που δε ξέρει ότι υπάρχω.
Player πώς τα κατάφερες;
ψυχολόγο σε νοσοκομείο -όχι ψυχιατρείο- έχεις σκεφτεί να πας; το έχουν κάνει αρκετοί ανθρώποι, κι έχουν βρει ανταπόκριση για τις κρίσεις πανικού.
User θα στο πω απλα είσαι ένα εξαιρετικό πλάσμα οπωσ όλοι ΤΗΣ γενιάς σου το θέμα είναι ότι εμείς οι μεγαλυτεροι για να κάνουμε κάτι στη ζωή μασ να δουλέψουμε έπρεπε να πάρουμε διαφορά γτ δεν γινόταν αλλιωσ δεν χρησιμοποιουσε κανενασ τίποτα τότε πάτα να δεις λαμποργκινι του 70 κουβάς κ τώρα ένα toyota είναι σαν ξενοδοχείο
Καλησπέρα user, ελπίζω να είσαι καλά.Quote:
Originally Posted by user
Κοίτα , μου πέρασε νομίζω γιατί έβγαινα από το σπίτι συχνά μιας και δεν δουλεύω.
Δεν με πίεζαν για δουλειά και πήγαινα π.χ για καφέ με φίλους καθημερινά μετά έβαλα στην ζωή μου και την άθληση και νομίζω ότι και αυτή με βοήθησε πάρα πολύ και όταν λέω άθληση δεν εννοώ απαραίτητα Τζιμ, αλλά π.χ το περπάτημα η τζοκινγκ σε πάρκο είναι το καλύτερο αντίδοτο, ειδικά μέρες του χειμώνα με ήλιο.
Γενικά θα έλεγα ότι πέρασε και δεν την άφησα να γίνει μόνιμη η κατάθλιψη.
Βέβαια το μεγάλο μου πρόβλημα είναι οι κρίσεις και το άγχος γιατί δεν με αφήνουν να πάω για δουλειά και να γίνω ανεξάρτητος και να προχωρήσω στην ζωή μου.
Σε νοσοκομείο δεν έχω πάει γιατί έχω ακούσει ότι μπορεί να σου κάνουν μεγάλη ζημιά ψυχολόγοι που δεν έχουν επαρκή προσόντα στην δουλειά τους και ξέρω ότι είναι ψιλοαδιαφοροι στο δημόσιο.
Έτσι δεν ρισκαρω:p και παραμένω στο ίδιο επίπεδο όσο αφορά το άγχος.
Πάντως η κατάθλιψη θέλει κινητοποίηση εκτός από αγωγή και στήριξη φυσικά.
Εσύ κατάθλιψη δεν έχεις user;
User τσακαλι μου ,τα τελευταια χρονια ημουν για ταφο.Ειδικα τα καλοκαιρια με σκοτωναν.Τωρα ειμαι καλυτερα,γιατι αρχισα να κοινωνικοποιουμαι κασι να δινω ευκαριες σε ανθρωπους που μου βγαζουν θετικα συναισθηματα.
Η ψυχοθεραπεια με βοηθησε να δεχτω την αποδοχη και την καλοσυνη των αλλων,χωρις να χασω την "περηφανεια" μου.
Δε σε μειωνει να ζητησεις βοηθεια απο ειδικο.Αυτη την αναγκη εχεις τωρα και επιβαλεται να σε προσεξεις.
Μεινε μακρια απο συμβατικες καταστασεις,που θα σε κανουν να νιωσεις αβολα και θα σε ριξουν.
Εδω ειμαστε να ξες
Χαίρομαι που είσαι καλύτερα μπρο. Και για σένα ισχύει το ίδιο, εδώ είμαστε. :)Quote:
Originally Posted by sumac
κράτα με να σε κρατώ να ανεβούμε το βουνό
Player τέλεια φάση. ευχομαι να κρατήσει όσο περισσότερο μπορείς! η ζωή έχει δυσκολίες ούτως ή αλλως, βρήκες έναν τρόπο ζωή που σε κάνει ευτυχισμένο. αυτό να το κρατήσεις για πάντα, θα σε σώσει από υποτροπιασμό, παλινδρόμηση όπως λέγεται.
έχω ακούσει πως για κρίσεις πανικού υπάρχει μια παραπάνω ειδίκευση, ίσως γιατί πάνε κατευθείαν εκει, πχ δεν έχεις κάτι σωματικό, σε παραπέμπω στον ψυχίατρο. δες το κι έτσι.
επισης έχω ακούσει περιστατικά που βρήκαν ανταπόκριση στον ψυχιάτρο του νοσοκομείου, αλλά αυτό παίζει να είναι και μειονότητα. δηλαδή μικρό ποσοστό, εξαίρεση.
μερσι σουμακ. η ψυχοθεραπεία ειναι απαραίτητη.
κι αυτό που περιγράφεις με τους ανθρώπους, εχει σημασία με ποιούς περνάς τον χρόνο σου. κι εγώ το έχω παρατηρήσει. οι μίζεροι ανθρώποι όμως. έστω και περιστασιακά μίζεροι, δύσκολα να βρεθούν σε παρέες μη μίζερων ανθρώπων. αξίζει τον κόπο παρ όλα αυτά.
Αισθάνομαι πολύ χαλια…αυτό γίνεται κάθε φορα που βγαινω για λίγο από το σπίτι.Νιώθω ότι μισώ όλο τον κόσμο!Νιωθω να περνάει ο καιρός και εγώ να έχω μείνει χρόνια στάσιμη!Οι αναμνήσεις να με σκοτώνουν…κάθε ανάμνηση και ένα δάκρυ!
εεε κορίτσι όμορφο...όλα ειναι εντάξει...και εσυ είσαι εντάξει...μπορεί και να με βρίσεις..αλλά δώσε χρόνο....φροντισε και αγκαλιασε εσενα...και θα γινουν ολα..νομιζω θα σε βοηθουσε το γραψιμο..να βγαινουν απο μεσα σου και να βλεπεις και τα συναισθηματα σου
Σε ευχαριστώ για τις πληροφορίες θα το τσεκαρω όταν κατέβω Αθήνα.Quote:
Originally Posted by user
Δεν ήξερα ότι έχει ειδικά για στρες κ πανικό στο δημόσιο.
Η φάση καλή είναι αλλά θέλω να προχωρήσω στην ζωή μου:p.
Δλδ σίγουρα θέλω μια δουλειά και για οικονομικούς λόγους και για να συναναστρέφομαι με περισσότερο κόσμο.
Κ εγώ στάσιμος έχω μείνει πινκροουζ, ελπίζω όλοι να βρούμε τον δρόμο μας.Quote:
Originally Posted by Pinkrose17
Έχεις εντοπίσει τι σε κάνει να αισθάνεσαι χαλιά όταν βγαίνεις από το σπίτι;
Δεν θέλω να έρχομαι σε επαφη με κόσμο,ίσως έχω σιχαθεί και το μέρος που είμαι λόγω ότι έχω μόνο άσχημες αναμνήσεις.Quote:
Originally Posted by Player
Αν αναφέρεσαι σε μένα,σε ευχαριστώ για την συμπαράσταση.όταν λες θα με βοηθούσε το γράψιμο τι εννοείς ακριβώς;Πάντως αν εννοείς που γράφω εδώ τι αισθάνομαι με βοηθάει πολύ!Quote:
Originally Posted by TSAKALI APO TA_LIDL
Σε εσένα αναφέρομαι ναι,μπορεις χωρις να το κάνεις καταναγκαστικο έργο,οταν ερχεται αυτη η ενταση,η δυσθυμια για τον οποιο λογο να καθεσαι να το καταγραφεις εδω ή σε ενα δικο σου τετραδιο και να προσπαθησεις να δεις το συναισθημα και τι ειναι αυτο που σου το προκαλει και βημα βημα θα ερθουν πιστεψε με..καλυτερες μερες και μετα ξανα λιγο κακες αλλα θα εχεις μαθει να τις διαχειριζεσαι ή να κλεινεσαι και στο καβουκι δεν ειναι κακό,χρειαζομαστε χρονο μακρια απο ολους και όλα καποιες φορες να καθαρισει το μυαλο
Okay...ζόρικο..έχεις σκεφτει μήπως...ήρθε η ωρα για μια μεγάλη αλλαγη...μετακόμιση ίσως
ειδικά όχι, απλοί ψυχίατροι και δωρεάν -μόνο είσοδο στο νοσοκομείο πληρώνεις νομίζω- με περιστατικά κρίσεων πανικου δλδ μη φανταστείς θα γράφει ξερωγω "για κρίσεις πανικού" κλπ.Quote:
Originally Posted by Player
η δουλειά χρειάζεται όταν μπορείς να δουλέψεις είναι απαραίτητη σε κρατάει σε μια εγρήγορση, όχι υπερβολικά πράματα, είναι βενζίνη να υλοποιήσεις τα όνειρά σου στη τελική
δεν μπορώ να ηρεμήσω καθόλου. δεν νοιώθω να πνίγομαι όμως.
έχω φρικάρει γιατί δεν ειχα ποτέ τέτοια συμπτώματα χωρίς τρίγκερινγκ, ενεργοποίηση τραύματος καταπώς λέγεται, εκτός αν μου έχει μείνει χουσούρι και το παθαίνω λες και φαντάζομαι ότι κάποιος μου κάνει τριγκερινγκ. παίζει αυτό, αλήθεια; να εθιστεί κάποιος στο να αντιδρά χωρίς ερέθισμα;
Θα συμφωνήσω σχετικά με την δουλειά.Quote:
Originally Posted by user
Ελπίζω κάποτε να μπορέσω να δουλέψω.
Τα όνειρα δυστυχώς όσο μεγαλώνεις φεύγουν γιουσερ:p
δεν θα το σκεφτομουν σαν "εθισμο". υποθετω, οτι το αρχικο τραυμα, μπορει να εξακολουθει να σου προκαλει αντιδρασεις αν δεν ειναι θεραπευμενο, χωρις να χρειαζεται αλλο τριγκερινγκ..Quote:
Originally Posted by user
δεν ξερω κιολας αν ενα μεγαλο τραυμα θεραπευεται ποτε εντελως... το να ειναι καποιος λειτουργικος πχ, δεν νομιζω οτι ειναι αποδειξη πληρους "ιασης"..
συμφωνώ, όμως κάπως διευκολύνει να διοχετευθούν νέοι τρόποι αντιμετώπισης της καθημερινότητας.Quote:
Originally Posted by Remedy
αν γυρίσω να δω τον εαυτό μου σε ευρυγωνικό φακό, με στεναχωρεί που κουβαλάω τόσα στασίδια, επειδή δεν ήξερα πώς να τα διώξω.
Συμφωνώ με τη Rem, κάποια πράγματα αφήνουν κάτι, ίσως να είναι αδιόρατο, ίσως πολύ εμφανές, αλλά αφήνουν όταν είναι σοβαρά και, ιδίως, όταν είναι παρατεταμένη η βία. Τώρα, αν θεωρείς ότι έχει αρχίσει να αυξάνεται η συχνότητα της σωματικής αντίδρασης δίχως να έχουν αυξηθεί τα triggers, ίσως και να υπάρχουν και triggers που πριν δεν είχες αναγνωρίσει ως τέτοια. Αλλά, είπαμε, δεν είμαστε ειδικοί, γνώμες πετάμε, χρειάζεσαι βοήθεια; Καλύτερα τώρα παρά αργότερα.
thank yοu για την παρότρυνση!
μ αυτά και μ αυτά θα αλλάξω το όνομά μου irl σε μαντάμ Μοίρλα ;)
https://www.youtube.com/watch?v=D0fC8ZPEZZI
παρακολουθώ το πόντκαστ του εν λόγω ειδικού, πρόσφατα ανακάλυψα πως έχει και κανάλι στο γιουτούμπ.
πρόταση
Καλησπέρα μαντάμ Μοίρλα!! Ελπίζω σήμερα να ήταν όμορφη η μέρα σου!Quote:
Originally Posted by user
Αν δεν ήταν να μου το πεις!
ήταν καλύτερη από πριν δύο βδομάδες ξερω γω, στα ίδια βάιμπζ όμως. εσένα;
Γιουσερ αγάπη μου τι δυστυχία υποστηρίζει το κρατοσ άρα είσαι νορμάλ
Νιώθω χάλια, σωματικά και ψυχικά... Πονάω πολύ και νιώθω τρομερά αδύναμη λόγω περιόδου, δεν έχω δύναμη να σηκωθώ κι όμως πρέπει να πλύνω τα πιάτα και να βγω ν' αγοράσω τροφή για τις γάτες μου γιατί τελειώνει... Είχα ξαπλώσει για δυο ωρίτσες και τώρα έκανα καφέ, μετά θα φάω και θα ξαναπιώ χυμό πορτοκάλι μήπως και με βοηθήσουν αυτά για να καταφέρω να σταθώ στα πόδια μου, δεν ξέρω τι άλλο να κάνω...
Να πας για τα απαραίτητα, δλδ τις τροφές των γατιών και τα άλλα να τα γράψεις στα παλαιότερα των υποδημάτων σου μέχρι να ανακτήσεις τις δυνάμεις σου. Κάποιο over the counter φάρμακο για την περίοδο επίσης.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Για τα γατιά θα πάω σίγουρα, είναι η προτεραιότητα μου... Ευτυχώς έχουμε και σούπερ μάρκετ κοντά γιατί το pet shop θέλει αρκετό περπάτημα και βλέπω να με μαζεύουν γιατί ζαλίζομαι κιόλας... Παυσίπονο πήρα, κάτι έκανε... Μάλλον θ' ακολουθήσω την συμβουλή σου και θ' αφήσω τα πιάτα προς το παρόν γιατί είμαι και μόνη κι αν πιάσω κρεβάτι δεν θα μπορώ να φροντίσω ούτε τα γατιά...Quote:
Originally Posted by WildHoney
Έχω υπερένταση. Ο καφές, που τον αναζητάω και μετά δεν ηρεμώ, πάει, θα με πάρει το βράδυ να χαλαρώσω τώρα. γκρρ
Τι κάνεις Μίρλα;Quote:
Originally Posted by user
χα χα, δεν μπόρεσα. :P
Όχι ρε συ, μη νιώθεις ότι γίνεσαι κλάψα, νιώθεις ντάουν αυτό τον καιρό, πρέπει να το επικοινωνείς, όχι να το θάβεις, τι να γίνει, όλο στα χάι μας θα είμαστε; :D
χα χα η ζωή δε μας τα φέρνει ρόδινα.
τί να κάνω; υποκρίνομαι μιας και δεν μπορώ να είμαι.
ωραίο πράγμα ο καφές.
πάντα το επικοινωνούσα σε πολύ στενούς μου ανθρώπους-όχι συγγενείς εννοώ, και το μετουσίωνα σε δραση να μη σωματοποιείται, τώρα είμαι πολύ μακρυά απο αυτό.
γενικότερα, μη μου δίνεις πολλή σημασία είμαι πολύ απαισιόδοξη, τελευταία.