Printable View
Νομίζω ότι είμαι αναγκασμένη να σου πω, πως ίσως θα ήταν καλύτερο να βγάλεις σιγά σιγά το θυμό σου, μετατρέποντας τον σε κάποιο δημιουργικό συναίσθημα. Είναι τετριμμένη η πρόταση μου και ίσως λίγο φιλοσοφικό-φιλολογική, αλλά οτιδήποτε άλλο θα σε πάει πολύ πίσω και είναι πολύ άδικο για σενα, ιδιαίτερα μετά από τόση ταλαιπωρία.
Κατι δημιουργικο και εργασιοθεραπεια, δυστυχως νεφελη δεν γινεται κατι αλλο με τον νεο ψυχυθεραπευτη σου το συζητησες το θέμα; σου έδωσε κάποια συμβουλή;
Νεφέλη νομίζω οτι πρέπει να επικεντρωθείς πια στα θετικά που πήρες από αυτή την ιστορία. Ξέρω οτι σου ακούγεται γελοίο τώρα αυτό αλλά σίγουρα υπάρχουν και τέτοια, όπως αυτά που έμαθες για τον εαυτό σου μέσα από αυτή την κακή εμπειρία. Προσωπικά είμαι της άποψης οτι τίποτα δεν γίνεται χωρίς λόγο, ίσως αυτό το μάθημα ήταν για σένα αυτό που χρειαζόσουν για να βελτιωθείς ως άνθρωπος ή για να δεις ξεκάθαρα τα "αδύνατα" σημεία σου και να σου δωθεί έτσι η δυνατότητα να τα βελτιώσεις.Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Αν προσπαθήσεις να το δεις από αυτή τη σκοπιά ίσως σε βοηθήσει λίγο με το θέμα του θυμού για να μπορέσεις να ξεκολλήσεις. Αυτός ο άνθρωπος σε εκμεταλλεύτηκε και μακάρι να μπορούσες να κάνεις κάτι για αυτό. Εφόσον όμως δεν υπάρχει τρόπος, επικεντρώσου σε σένα. Στο τι κέρδισες εσύ από αυτό, τι έμαθες για σένα. Γιατί κόλλησες τόσο μαζί του; Γιατί τον εξιδανίκευσες; γιατί άφησες τον εαυτό σου τόσο εκτεθειμένο; Είναι κάτι που κάνεις πιθανόν και σε άλλες σχέσεις σου ή πάτησε απλά στην ιδιότητα του και την ανάγκη σου για βοήθεια; Αν καταφέρεις και βρεις απαντήσεις σε αυτά, έχεις ήδη ένα μεγάλο κέρδος.
Ναι έχετε δίκιο σε ο,τι λέτε.
Πρέπει να επικεντρωθώ στα καλά. Να σκεφτώ τα θετικά από αυτή την υπόθεση και να τα αξιοποιήσω προς όφελός μου. Μια από τις ασκήσεις που μου έδωσε ο νέος ψυχολόγος είναι να βρω και να γράψω 10 θετικά που αποκόμισα από αυτή τηνα ιστορία.
Αυτή τη στιγμή αυτό που πραγματικά με κρατάει από την συντριβή, είναι η μουσική που τόσο αγαπώ.
Απόψε έχουμε μια παράσταση στο Μέγαρο και νιώθω τόσο ευλογημένη που μπορώ να είμαι ανάμεσα σε τοσο ταλαντούχους ανθρώπους και να έχω τέτοιες στιγμές στη ζωή μου....
Όπως έλεγε και ο Jim Morisson :
"...music is your only friend
until the end"
Σας ευχαριστώ όλους για την υποστήριξη και τη βοήθεια!
χα! Και μένα μου χε δώσει τέτοια άσκηση γιαυτό στο είπα! Καντο και θα δεις θα σε βοηθήσει να αρχίσεις να το βλέπεις διαφορετικά! Θα αρχίσει να φεύγει ο θυμός.Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Θα σου στείλω σε pm και κάτι άλλο που με βοήθησε έμενα με τον θυμό αν θες, δεν ξέρω αν επιτρέπεται να το βάλω εδώ.
Ενα θετικό είναι που είδες οτι ο άνδρας σου στήριξε , δεν εχουμε ολοι αυτην την πολυτέλεια! Δευτερό θετικό που βρήκες το φόρουμ εδω και μοιράστηκες το θέμα μαζί μας και σε ακούσαμε
Παιδια σας ελεγαν πως εμείς δεν δίνουμε συμβουλές αλλά εσυ ο ίδιος , ο θεραπευόμενος δηλ.να κάνει αυτό που θέλει. Σας το ελεγαν; ενα θα ηθελα να λεγανε στους γονεις μου να εξηγουσανε τι ειναι καταθλιψη για να μην με φωναζουν καθε μερα πως δεν εχω κατι και χω βρει κολπο να μην δουλευω . Οταν η μητερα μου επαθε καρκινο μας καλεσε μεσα ο γιατρος και μας εδωσε οδηγιες εδω σου λενε εισαι ενηλικη τερμα μιλαω με σενα αμα εχεις ομως βαρεια καταθλιψη και χεις και δυο τυρρανικους γονεις εισαι σαν 15 χρονο θες στηριξη
take a break, έχεις σκεφτεί να πας σε κάποια συνεδρία με τους γονείς σου; Έφοσον, ούτε οι θεραπευτές μας κάνουν τέτοιου είδους κινήσεις, ούτε το περιβάλλον μας, αν το ζητούσαμε ευθαρσώς εμείς οι θεραπευομένοι. Έγω δεν θα το έκανα ποτέ γιατί μου φαίνεται ανώφελο να διανύσω την απόσταση και να τα ξαναβρώ με την οικογένεια μου, αλλά μου φαίνεται ότι έχεις πολύ ανάγκη να σε αποδεχθούν. Φαντάζομαι πως ήδη το έχεις προσπαθήσει...
νομιζω δεν ειναι ακριβως ετσι...Quote:
Originally Posted by take a break
εσυ θελεις καποιον να σε συμβουλεψει ή καποιον να σε ακουσει και να σε αποδεχτει ανευ ορων και μεσω του ανοιγματος που εσυ θα κανεις, να αποκτησεις μεγαλυτερη επιγνωση για σενα και να αγαπησεις λιγο-λιγο τον εαυτο σου?
αμα θες συμβουλες, εδωωωω!! εχουμε ολο το know-how και free of charge χαχα εννοειται αστειευομαι...
Εάν σε παρακολουθει συστηματικα ψυχοθεραπευτης ζητας μια συνεδρια με εναν απο τους δυο σου γονεις. Ειναι υπευθυνος για την κουβεντα και τον συντονισμο κατα καποιο τροπο αλλά πανω απο ολα εχεις κανει μια προετοιμασια με τον ειδικο. Εχεις ;Quote:
Originally Posted by take a break
Ναι το εχω ζητησει και αφενος ο ψυχοθεραπευτης μου λεει πως ειμαι ενηλικη και οι δικοι μου ειναι τοιχος και δεν θα ακούσουν και αφετερου και οι δικοι μου που το ζητω εγω δεν δεχονται, αν με δεχόντουσαν πολλά θα μου περνούσαν, το έχω ανάγκη!
Εμένα ειχε συζητηθει να γινει αλλά το ειχα αφησει ως τελευταια επιλογη. Νιωθεις ικανοποιηση απο τη θεραπευτικη σχεση ; Για αρχη να σου πω οτι οταν χτυπα η διαταραχη την ψυχη ο φοβος ριχνει την αυτο εκτιμηση στα ταρταρα. Οι ταμπελες δε βοηθουν καθολου, ειμαι αδυναμη ή ειμαι ανικανη ή ειμαι μπλα μπλα μπλα ισα ισα ενισχυουν το χαλι που νιωθουμε. Οι γονεις σου ειναι αρνητικοι για καποιο συγκεκριμενο λογο ; υπαρχει καποιο ιστορικο ; εχεις αλλα αδερφια που ασχολουνται ; εχουν καποιο ταμπου με το ζητημα "Ψυχικη Υγεια" ; Εγω επαψα να εξηγω, οσο παλευα με τραυματιζα και στο τελος παντα ενιωθα λιγοτερη.Quote:
Originally Posted by take a break
Οι γονείς μου ειναι ολίγον αδιαφοροι με όλο το θέμα της κατάθλιψης πιστεύουν πως ειναι μια ιδεα της φαντασίας μου και με ρωτουν γιατι ενω αλλα παιδια δεν είχαν τοσο καλες οικογενειες με πολλους καυγαδες εκεινα ειναι μια χαρα , δουλευουν , παντρευτκανε απο πανω φταιω κιολας που ημουν ευαλωτη αναγνωριζουν πως μου χουν κανει πολλα και πως ποτε δεν ειχαμε ηρεμια και αγαπη αλλα θα πρεπε να το χω ξεπερασει και να προχωρω..ομως οι καυγαδες ειναι καθημερινοι και παλι δεν αλλαζει το κλιμα
Τake a break οι καυγαδες ρουφανε ενεργεια... οσο μπορεις θα προτεινα να τους αποφευγεις...
οσες φορες σου λενε οι γονεις σου οσα γραφεις, να τους λες οτι δεν ξερουν τα παιδια εκεινα τι θα τους φερει το μελλον και πως το σωμα τους θα εκδηλωσει ολο αυτο το κακο.. καθε ανθρωπος ειναι διαφορετικος!
Και πες τους οτι χρειαζεσαι βοηθεια, και ιατρικα και ανθρωπινα, για να παρεις τα πανω σου και να προχωρησεις.
Αν δεν καταλαβαινουν στρεψε αλλου την προσοχη σου... κανε μια βολτα, εναν περιπατο, ενα γυμναστηριο αν αντεχεις...αλλα το πιο σημαντικο πιστευω ειναι να εχεις ενα προγραμμα καθημερινο, το προγραμμα θα σε κραταει σε φορμα και θα σου δινει ρυθμο...
Καταλαβαίνω την ανάγκη σου για αποδοχή, ο τρόπος που αναφέρεσαι στην αποδοχή σου από την οικογένεια σου, είναι σαν να το θεωρείς απαραίτητο για τη βελτίωση της κατάστασης σου. Εγώ απέρριψα την οικογένεια μου εδώ και χρόνια, οπότε δεν με νοιάζει τόσο η αποδοχή... δυστυχώς εγώ ψάχνω αλλού την αποδοχή και πέφτω πάνω σε τοίχους!
Αδέρφια έχεις;
Θελεις να ανοιξεις ενα δικο σου Thread ; Αν καταλαβα καλα ναι μεν ειναι σε αρνηση και εχουν αυτα τα επιχειρηματα αλλά απο την αλλη σε βοηθουν οικονομικα με τις συνεδριες ; Συνηθως αντι να αποδεχθουν το διαφορετικο νιωθουν πως κατηγορουνται για λαθος μεγαλωμα και μπαινουν σε αμυνα. Συμφωνω με τη Μαρα και τους τροπους αντιμετωπισης.Quote:
Originally Posted by take a break
Παιδια εχω περιεργη οικογενεια ειμαι μοναχοπαιδι! Η μαμα υπερπροστατευτικη , ο πατερας αδιαφορος σε ολα, η μαμα εξαιρετικα φοβικη και μου το μετεδωσε ολο αυτο ο πατερας δε αφοβος δεν καταλαβαινει τιποτα ουτε φοβαται ενα μειγμα περιεργο οι δυο τους
take a break, αισθάνομαι ότι πέρα από την αποδοχή, σου χρειάζεται και αγάπη.... θα σε ρωτήσω ξανά, γιατί το θεωρώ σοβαρό... Πιστεύεις πως η αποδοχή και η στήριξη από τους γονείς σου θα σε φέρει πιο κοντά στην ίαση;
Θεωρω πως αν απομακρυνόμουν απο αυτούς θα γινόμουν καλά αλλά δεν έχω τις δυναμεις να φύγω
Ρωτησα τον γιατρο μου χτες για ψυχοθεραπεια και μου ειπε πως βοηθαει ειδικα καποιες μορφες αγχους και καταθλιψης αλλα φτανει να βρεις ανθρωπο να ξερει να κανει ψυχοθεραπεια σωστη οι περισσοτεροι μου λεει δεν ξερουν και που να βρεθει; πρεπει να παιρνει στροφες ο γιατρος να σε καταλαβει ο ειδικος και φυσικα να ειναι και Ανθρωπος! Πολυ μου ειπε πως βοηθουν και τα φαρμακα. Ο συνδυασμος ειναι το καλυτερο αλλα με εναν καλο ειδικο ο κακος ειδικος σε περιπλεκει χειροτερα το πιστευω !
"....να είναι και άνθρωπος. ..."
Εκεί αρχίζουν κι εκεί τελειώνουν όλα. Αν το άλφα και το ωμέγα σε μια ψυχοθεραπεία είναι η ίδια η θεραπευτική σχέση όπως λένε όλοι, τότε το άλφα θα πρέπει οπωσδήποτε να είναι κεφάλαιο και να γράφει τη λέξη ΆΝΘΡΩΠΟΣ.
Δύσκολο ναι. Το πιο απλό και εύκολο να βρεις είναι τελικά οι κομπογιαννιτες, οι άχρηστοι, οι τσαρλατανοι κι οι ανηθικοι.
Δυστυχώς έχουν τα εργαλεία να σου κάνουν το μυαλό κιμά. Να ανοίξουν αυτό για το οποίο έχεις ζητήσει βοήθεια τόσο πολύ ώστε μετά να μη μαζεύεται από πουθενά. Να προκαλέσουν ζημιά που είναι άγνωστη ακόμα και σε αυτούς.
ΑΝΗΘΙΚΟΙ. Τελειωμένοι και σάπιοι που παίζουν στα χέρια τους ψυχές.
Λίγοι είναι οι πραγματικοί θεραπευτές και είναι αυτοί που πρώτα είναι άνθρωποι.
ή μερικους που το παιζουν ανθρωποι....Quote:
Originally Posted by Nefeli28
εχω δει τετοιους γιατρους να πουλανε ανθρωπια.... και απο πισω να ειναι τιγκα στην αλαζονεια...
οχι ψυχιατρους να το ξεκαθαρισω! σε χειρουργους αναφερομαι, μεγαλες ψωναρεςςςςςς!!!!
να κερδιζουν την εμπιστοσυνη σου για να κατσεις να σε χειρουργησουν και μολις τσεπωσουν τα λεφτα, σε ξεπετανε απο το νοσοκομειο, και αν τα πραγματα πανε στραβα, ΩΩΩΩ δεν εχουν καμια ευθυνη....
Ναι ακριβώς αυτό.
Να σου πουλάνε ανθρωπιά. ....
Ρε γαμτ αυτοί τιμωρούνται ποτέ για τους ανθρώπους που παίρνουν στο λαιμό τους;
Πολύ με βασανίζει αυτό...
ενας συγκεκριμενος που εχω κατα νου θα τιμωρηθει απο τις καταρες μου...Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Κοιτα, εγω πιστευω στο καρμα! ό,τι δινεις παιρνεις!
Μωρέ κι εγώ πιστεύω σε αυτό.
Αν πεις από κατάρες...εγώ να δεις τι του'χω ρίξει του ψυχοτετοιου...
Σκέψου πόση αρνητική ενέργεια κουβαλάνε κάτι τέτοιοι από όλους τους αγανακτισμενους ανθρώπους που πήραν στο λαιμό τους. ..
είναι ξεκάθαρο πως ο κακός ειδικός θα σου ανοίξει πολυ περισσότερες πληγες στις ηδη υπαρχουσες οποτε καθεσαι σπιτάκι σου . Ειδάλως θα εκανα και γω ψυχοθεραπεια αλλα αφου δεν ξερω πως να κανω;
ολοι οσοι γνωριζουν ειναι τιγκα στην αλαζονια απλως σε αλλους φαινεται κ σε αλλους οχι! το οτι ξερει καπιος αυτο δε σημαινει οτι θα διαθεσει και τις γνωσεις του 4you!!!!!!!!!!! αν θελει το κανει.
Εγώ και την είδα και την έζησα στο πετσί μου την αλαζονεία του ψυχοτετοιου.
Απλά ήμουν σε κακό χάλι κι ήθελα κάπου να πιαστώ.
Σαφώς και ΕΑΝ θέλει θα διαθέσει τις γνώσεις του.
Αλλά τα λεφτά τα παίρνει όπως και να'χει. Εκεί δεν έχει ΕΑΝ.
Τις αρπαχτές τους να κάνουν κι όλα τα άλλα είναι ψιλά γράμματα.
Αλήθεια κάνας ψυχολόγος εδώ μέσα δεν υπάρχει να τους υπερασπιστεί?
Έτσι. ...να ακουγαμε και τον αντίλογο. ...
Τις αρπακτες ακριβως νεφελη χεστηκ@ν@ για μας καλον δεν ειδα μεχρι σημερα ο γιατρος που παω μου λεει θα ψαξει να βρει καποιον καλο που να χει ακουσει καλα πραγματα
Έζησα με πόνο ψυχής και κόστος πάνω από τρία χιλιάρικα την ημιμάθεια, το πασαλειμμα, την κοροϊδία, την αλαζονεία, την έπαρση, την ανικανότητα και την ανηθικοτητα ενός υποτιθέμενου θεραπευτη.
Η αδικία υπάρχει παντού. Στο παιδάκι που δεν έχει να φάει και στη φίλη μου που πέθανε από καρκίνο στα 31. Και σε όλους όσους η ζωή δείχνει αυτό το άδικο πρόσωπο κάθε μέρα. Δεν ξέρω πώς τα βάζεις μαζί της.
Νιώθω ότι στη μάχη με την αδικία ο άνθρωπος είναι πάντα ο ηττημένος.
Δες το αλλιώς σου λένε. Πως αλλιώς; Όταν κάποιος σε αδίκησε τι να δω αλλιώς; Η αδικία είναι εκεί. Μόνο να πάω παρακάτω μπορώ να προσπαθήσω. Όχι όμως ότι θα την ξεχάσω. Απλά ίσως είναι ένα τραύμα που θα χει αφήσει την ουλη χωρίς πια να με πονάει.
Σέρνω έναν διαλυμένο εσωτερικό κόσμο κι ένα μυαλό αχταρμά. Σε δύο πράγματα ελπίζω :
στο τραύμα που θα γίνει ουλη και στην τιμωρία αυτού που εισέπραξε την αδικία σε βάρος μου.
Η αγανάκτηση και οι κατάρες μου είναι όλα επάνω του.
Νεφέλη ο άνθρωπος για να βγαλει χρήματα βρίσκει χίλιους δύο τρόπους και δεν τον νοιαζει ο άλλος ας υποφέρει και γω τράβηξα πολλά στα χέρια των ψυχοτέτοιων τότε δεν ήξερα και έριχνα το σφάλμα στον εαυτό μου όσο όμως θα υπάρχει το χρήμα ανάμεσα σε εναν ασθενη και σε εναν θεραπευτη ποτε δεν θα ξερεις αν σε εκμεταλλευεται. Το σωστό θα ηταν το κρατος και η πρόνοια να εχουν πολυ πολυ καλες μοναδες ψυχικής υγειας αλλά και κει είναι χάλια.
κοριτσια...
οταν μπαινει το χρημα στη μεση καλο ειναι να βαζουμε ενα στοχο σε συγκεκριμενο χρονικο πλασιο. Και αν δεν επιτευχθει, τελος ο ψυχοτετοιος...
Για αυτο για ψυχοθεραπεια εμπιστευομαι τα δημοσια νοσοκομεια.
Θα μου πειτε μα εσυ πηγες σε ιδιωτη.... ναι αλλα μενω επαρχια, ο ιδιωτης συστημενος, και δεν κανω ακριβως ψυχοθεραπεια οσο φαρμακευτικη αγωγη...
Αλλα και στην Αθηνα οταν εκανα ενα 4μηνο, τελικα εκ του αποτελεσματος δεν με βοηθησε, γιατι το μυαλο θολωσε ακομη περισσοτερο...Επεσα πολυ ψυχολογικα την επομενη χρονια, και λεω αρκετες φορες οτι αν δεν ημουν δραστηρια με οσα εκανα, ισως ειχα καταληξει σε κανενα ψυχιατρειο...
Αυτο που μου τη σπαει στην ψυχοθεραπεια ειναι οτι πιστευουν οτι μπορεις να θεραπευτεις ή εστω να βελτιωθείς χωρις φαρμακα. Οτι ολα ειναι προιον του μυαλου...οτι αν τιθασευσεις το μυαλο, πετυχες!
Δεν ειναι ετσι ομως... διαβαζω ψυχοβιβλια πανω απο 12 χρονια...εχω εμπεδωσει θελω να πιστευω το know-how, αλλα δε σημαινει οτι θα μου βγει αν το εφαρμοσω...καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη!!!!!
Τα φαρμακα βοηθουν περισσοτερο κανουν το 60% της δουλειας πιστευω και ισως και παραπανω η ψυχοθερ.ειναι πιο βοηθητικη
Νεφελη η ιδψ σου πως εκδηλωνεται?? τι συμπτωματα εχεις δηλαδη??
ενα λινκ που θεωρω ενδιαφερον
https://iocdf.org/wp-content/uploads...-About-OCD.pdf
Έχει περάσει από διάφορα στάδια.
Πρωτοαρχισε όταν ήμουν 7 με τη μορφή της εμμονης ιδέας ότι θα πάθουν κάτι και θα πεθάνουν οι γονείς μου. Μετά όταν γεννήθηκε η αδερφή μου φοβόμουν ότι θα πεθάνει ξαφνικά στον ύπνο της. Στα 5 της εμφάνισε κι εκείνη καταναγκασμους. (σηκωνόταν χιλιάδες φορές μέσα στη νύχτα να στρώσει ένα χαλάκι ίσια επειδή νομιζε πως ήταν στραβό...)
Πιο μετά άρχισα να έχω θρησκευτικους καταναγκασμους.
Τα τελευταία όμως χρόνια (περίπου 8) έχω αρρωστοφοβια. Στην αρχή φοβόμουν τα μικρόβια, μετά το αίμα και τέλος ο φόβος και ο τρόμος μου είναι οι βελόνες τα τσιμπήματα και μην κολλήσω aids κάπου κατά λάθος. ....
Έχω περάσει φάσεις εντελώς και ολοκληρωτικά δυσλειτουργικες.
Αυτό τον καιρό (τους τελευταίους 4-5 μήνες ) εκτός από τη φοβία αυτή, έχω αναπτύξει παράλληλα και εμμονή με τον ψυχοτετοιο...
Πήγα για μαλλί και βγήκα κουρεμενη. ....
Οπότε είναι άλλο πράγμα νεφέλη μου ολο αυτό που ζεις εσυ με κάποιον που ερωτευεσαι παρα πχ. Εμεις οι καταθληπτικοι που μετα απο καποιον καιρο παμε για τα επόμενα.
μπορεις σε παρακαλω να μας πεις παραπανω??Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Εννοείς ότι τρώω κόλλημα λόγω ιδψ;Quote:
Originally Posted by take a break
Η αλήθεια είναι πως έχω γερά κολλήματα τα οποία δύσκολα φεύγουν. ....
Το ίδιο ισχύει και για πρόσωπα.
Γι'αυτό και η εμμονή υποθέτω με τον ψυχοτετοιο. Όχι ότι ήταν λίγο αυτό που πέρασα αλλά ίσως τα ψυχαναγκαστικα το κάνουν χειρότερο....
Ευτυχως οι δικοι μου δεν ηταν πολυ της εκκλησιας δηλ.πηγαιναμε εκκλησια αλλα ουτε νηστειες ουτε καταναγκαστικα πραγματα ουτε με το ζορι να εξομολογηθω , να νηστεψω τιποτα τετοιο παντα μου ελεγαν πως χριστιανισμος σημαινει να δινουμε οχι οι τυποι! Ουτε η φουστα ουτε η νηστεια ουτε οι μεγαλοι σταυροι.
Εμένα αντιθέτως τα πράγματα ήταν ασφυκτικά.
Εκκλησία, νηστεία, εξομολόγηση κλπ.
Και φυσικά ΌΛΑ ήταν αμαρτία, ντροπή και τι θα πει ο κόσμος. Έτσι μεγάλωσα κι εγώ κι η αδερφή μου.
Κατηχητικα, εκκλησιαστικα κλπ.
Βέβαια δεν μείναμε σε αυτά. Τις κάναμε τις ψιλό επαναστάσεις μας.Κυρίως μέσα από τις παρέες και τις μουσικές και τα ξενύχτια. Δεν ξέρω πως το καταφέραμε και δεν βγήκαμε φλώροι ή σε κάνα μοναστήρι....
Θα μου πεις το έβγαλα σε καταναγκασμους και ιδεοληψίες....σωστό κι αυτό.
Από την άλλη πιστεύω ότι το θρησκοληπτικο αυτο περιβάλλον απλώς ενίσχυσε την ήδη υπάρχουσα προβληματική κατασταση.
Σίγουρα κάποιος από τους δικούς μου είχε την ίδια διαταραχή.
Την έχω και εγώ και η αδερφή μου και βλέπω πρωιμες συμπεριφορές και στις κόρες μου....
τόσο τυχαίο πια?