Τι σκέφτεστε;

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Mαριον , εχεις σκεφτει οτι η δηλωση σου αυτη , ειναι προκλητικη σενα φορουμ , στο οποιο κανεις δεν ειναι καλα ( πλην εσου , δεν σε αμφισβητω ) , κ το φορουμ ειναι φτιαγμενο για παιδια που αντιμετωπιζουν πραματικα προβληματα , ψυχολογικα η οχι , κ ψαχνουν καπου να πουν τον πονο τους , να κλαφτουν , γιατι οχι , τα βλεπουν ολα μαυρα , ειτε λογω χαρακτηρος , ειτε λογω συνθηκων , ειτε λογω απειριας , κ εχουνε καταληξει σε εσφαλμενα συμπερασματα ( οι ανθρωποι ειναι κακοι ) . Λες οτι δεν ακουνε ανθρωπους σαν κεσενα που εχεις κατι να τους πεις , για να νιωσουν καλυτερα .
Τι θαλεγες σεναν αλκοολικο ?
Τι θαλεγες σεναν καταθλιπτικο ?
Τι θαλεγες σεναν ψυχωτικο ?
Τι θαλεγες σε καποιον με κρισεις πανικου ? ο καταλογος ειναι ατελειωτος , κ το οτι περνας καλα εσυ , δεν αφορα το φορουμ .
Ναρχισω κ εγω να λεω λοιπον τι υπεροχη ζωη εχω περασει , μεχρι τα 42 μου , τι ειχα , τι εκανα , τι ερανα κ.ο.κ.
Δεν λεω αυτο ομως , λεω οτι εχω να παω για μπανιο απο το 2004 , να βγω για ενα καφε απο το 2008 , οτι κανω μοναχικες βολτες μονο , κ αυτες με το ζορι , απλως ειμαι πιο ψυχραιμος λογω ηλικιας ( 52 ) , αλλα συμμεριζομμαι ενα 20-25χρονο , που δεν εχει τις εμπειριες μου , δεν τον καταδικαζω .
Δεν εχει νοημα να ανοιξουμε κουβεντα , ουτε εσυ το θελεις , ουτε εγω , γιατι εχουμε διαφορετικες αποψεις . Αυτα ηθελα να πω .

---

Δεν συμφωνω.
Πιστευω πραγματικα πως ολοι αντιμετωπιζουμε προβληματα,γι αυτον ακριβως το λογο το να τα καταφερεις να εισαι καλα ειναι Δυναμη.
Προσωπικα μου δινει παντοτε κουραγιο να ακουω οτι καποιος ειναι καλα,ισως ανηκω υποσυνειδητα ή συνειδητα σε αυτους που θελουν να ειναι ΟΝΤΩΣ καλα.
Σε πρωτη φαση χρειαζομαστε κατανοηση,μετα θελουμε χρονο και ενδοσκοπηση στο τελος ομως θα ειμαστε τυχεροι να μας σπρωξει καποιος που γυρισε πισω να βοηθησει.
Νο οφενς Αγγελε,εγω βρισκω ωθηση την παρουσια χαρουμενων ανθρωπων.

Εγω σκεφτομαι αν εχεις την δυναμη να τα κανεις ολα ******* στην ζωη σου,γιατι να μην εχεις την δυναμη να το αντιστρεψεις αυτο?
Αφου διαθετει κανεις δυναμη να αυτοκαταστραφει σιγουρα διαθετει δυναμη και για αναγεννηση.

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

Εγω σκεφτομαι αν εχεις την δυναμη να τα κανεις ολα ******* στην ζωη σου,γιατι να μην εχεις την δυναμη να το αντιστρεψεις αυτο?
Αφου διαθετει κανεις δυναμη να αυτοκαταστραφει σιγουρα διαθετει δυναμη και για αναγεννηση.

---

Γιατί το δύσκολο είναι να χτίζει κανείς, όχι να γκρεμίζει......

Quote:

---

Originally Posted by mariposa7

Γιατί το δύσκολο είναι να χτίζει κανείς, όχι να γκρεμίζει......

---

Και τα δυο πονανε εξισου ομως :)

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

Εγω σκεφτομαι αν εχεις την δυναμη να τα κανεις ολα ******* στην ζωη σου,γιατι να μην εχεις την δυναμη να το αντιστρεψεις αυτο?

---

Ίσως γιατί δεν έχεις μάθει πώς γίνεται.
Αλλά πιστεύω ότι αν το θέλεις, αργά ή γρήγορα θα βρεις τον τρόπο.
Την δύναμη την έχουμε όλοι μας, το θέμα είναι πώς τη χρησιμοποιούμε. Συνήθως τη χρησιμοποιούμε όπως μας έμαθαν. Και συχνά δεν έχουμε τους καλύτερους δασκάλους.
Τότε πρέπει να ψάξουμε για άλλους.

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

Και τα δυο πονανε εξισου ομως :)

---

Ναι...... εξαρτάται......... Ξέρεις πόσο κόσμο ξέρω που προτιμάει να πονάει παρά να ξεβολευτεί κ να προσπαθήσει?
Καλώς ή κακώς όλοι -κ δε βγάζω την ουρά μου απ'έξω- βολευόμαστε στη ζωή που επιλέγουμε, όποια κ αν είναι αυτή.

Ναι μαριαν..αν και το εθεσα ως ερωτημα ηταν λαθος διατυπωση διοτι προκειται για προσωπικη διαπιστωση.

Και κάτι επίκαιρο.
19 πράγματα που κάνουν οι δυστυχισμένοι άνθρωποι. κλικ

Quote:

---

Originally Posted by marian_m

Ίσως γιατί δεν έχεις μάθει πώς γίνεται.
Αλλά πιστεύω ότι αν το θέλεις, αργά ή γρήγορα θα βρεις τον τρόπο.
Την δύναμη την έχουμε όλοι μας, το θέμα είναι πώς τη χρησιμοποιούμε. Συνήθως τη χρησιμοποιούμε όπως μας έμαθαν. Και συχνά δεν έχουμε τους καλύτερους δασκάλους.
Τότε πρέπει να ψάξουμε για άλλους.

---

Άμα θέλεις γίνεται. Έχω κάνει πολλά χωρίς δασκάλους. Αλλά κ δάσκαλο να μην έχεις άμα όντως το θέλεις θα βρεις το δάσκαλο. Το θέμα, σόρυ κιόλας, είναι να είσαι διατεθειμένος να προσπαθήσεις κ να θυσιάσεις το βόλεμά σου κ να μην κάνεις πίσω όταν κάτι κάθεται στραβά. Τίποτα που να αξίζει πραγματικά σε αυτή τη ζωή δεν έρχεται εύκολα κ στο πιάτο. Εύκολα κ στο πιάτο έρχεται μόνο η παρακμή κ τα σκουπίδια, αυτά δεν απαιτούν καμία προσπάθεια.

Quote:

---

Originally Posted by mariposa7

Ναι...... εξαρτάται......... Ξέρεις πόσο κόσμο ξέρω που προτιμάει να πονάει παρά να ξεβολευτεί κ να προσπαθήσει?
Καλώς ή κακώς όλοι -κ δε βγάζω την ουρά μου απ'έξω- βολευόμαστε στη ζωή που επιλέγουμε, όποια κ αν είναι αυτή.

---

Ναι mariposa ειναι τετοιο το ψυχολογικο σου υποβαθρο οταν βρισκεσαι στα πατωματα που νιωθεις ασφαλεια εκει..

Quote:

---

Originally Posted by mariposa7

Άμα θέλεις γίνεται. Έχω κάνει πολλά χωρίς δασκάλους. Αλλά κ δάσκαλο να μην έχεις άμα όντως το θέλεις θα βρεις το δάσκαλο. Το θέμα, σόρυ κιόλας, είναι να είσαι διατεθειμένος να προσπαθήσεις κ να θυσιάσεις το βόλεμά σου κ να μην κάνεις πίσω όταν κάτι κάθεται στραβά. Τίποτα που να αξίζει πραγματικά σε αυτή τη ζωή δεν έρχεται εύκολα κ στο πιάτο. Εύκολα κ στο πιάτο έρχεται μόνο η παρακμή κ τα σκουπίδια, αυτά δεν απαιτούν καμία προσπάθεια.

---

Συμφωνώ. Αλλά ακόμη κι αυτό, το να προσπαθείς για το καλύτερο και να ξεβολεύεσαι, άλλοι το έχουν διδαχτεί από μικροί και άλλοι όχι. Πολλοί μάλιστα έχουν διδαχτεί το αντίθετο.
Το θέμα είναι να αποφασίσει κάποιος ότι θέλει να βελτιώσει την κατάσταση της ζωής του, μετά τον τρόπο θα τον βρει.
Πολλές φορές όμως, αυτό συμβαίνει δυστυχώς, αφού κάποιος έχει φτάσει στον πάτο. Αναγκαστικά.
Για κάποιους λίγους δε συμβαίνει ποτέ.

Την ασφάλεια στο πάτωμα την έχω νοιώσει πολέεεεεεες φορές. Καμιά φορά όμως κάνεις ή αναγκάζεσαι να κάνεις την επιλογή που σε απομακρύνει από την ασφάλεια επειδή θες κάτι καλύτερο (όχι απλά σαν ευχή, το θέλεις όντως). Σαν να είσαι στον Τιτανικό 1 πράγμα, ο Τιτανικός βουλιάζει, το ξέρεις ότι όπως πάει θα βουλιάξει αλλά η αίσθηση ασφάλειας σου λέει να μείνεις στο πλοίο αντί να βουτήξεις σε έναν μαύρο παγωμένο ωκεανό. Δεν είναι σίγουρο ότι θα σωθείς, αλλά αντίθετα με τα αν μείνεις στο πλοίο, κάποιες πιθανότητες τις έχεις.

Δεν εχω δει γενικα τι λεει η Μαριαν,αλλα αν το μηνυμα της ειναι οτι μπορεσε και εγινε ευτυχισμενη ΠΑΡΑ τα οποια ψυχολογικα προβληματα της,τοτε ειναι ελπιδοφορο :)

Quote:

---

Originally Posted by marian_m

Συμφωνώ. Αλλά ακόμη κι αυτό, το να προσπαθείς για το καλύτερο και να ξεβολεύεσαι, άλλοι το έχουν διδαχτεί από μικροί και άλλοι όχι. Πολλοί μάλιστα έχουν διδαχτεί το αντίθετο.
Το θέμα είναι να αποφασίσει κάποιος ότι θέλει να βελτιώσει την κατάσταση της ζωής του, μετά τον τρόπο θα τον βρει.
Πολλές φορές όμως, αυτό συμβαίνει δυστυχώς, αφού κάποιος έχει φτάσει στον πάτο. Αναγκαστικά.
Για κάποιους λίγους δε συμβαίνει ποτέ.

---

Να λοιπόν που συμφωνούμε, θέμα απόφασης είναι μετά ο τρόπος θα βρεθεί, για άλλους μπορεί να είναι πιο εύκολος κ άλλους πιο δύσκολος.
Αυτό με το τί έχει διδαχθεί ο καθένας είναι πολύ σωστό, παίζει όμως κ ο παράγοντας χαρακτήρας..... Πχ ξέρω 2 αδέρφια, παιδιά ζάμπλουτης οικογένειας, ονόματα δε λέμε οικογένειες δε θίγουμε, που μεγαλώσανε στη χλιδή κ σε φάση "δε θα χρειαστεί να κουραστείτε ποτέ για τίποτα, τα έχετε όλα κ οι πάντες θα σας κάνουν τούμπες......" Τέτοια ωραία ανατροφή κ τα 2 παιδιά. Ο 1 έκανε παπάδες, 2πλασίασε "το μερίδιό του", ο άλλος γ.............. τα πάντα. Παίζει κάπου κ ο χαρακτήρας νομίζω.

Μπαα οπου υπαρχει βυθιση και μεινεις εκει καμια πιθανοτητα δεν εχεις νομιζω..ο ωκεανος ομως μπορει να ειναι μια επιλογη που σε φοβιζει ομως εκει εχεις πιθανοτητες να ανεβεις στην επιφανεια

Quote:

---

Originally Posted by mariposa7

Να λοιπόν που συμφωνούμε, θέμα απόφασης είναι μετά ο τρόπος θα βρεθεί, για άλλους μπορεί να είναι πιο εύκολος κ άλλους πιο δύσκολος.
Αυτό με το τί έχει διδαχθεί ο καθένας είναι πολύ σωστό, παίζει όμως κ ο παράγοντας χαρακτήρας..... Πχ ξέρω 2 αδέρφια, παιδιά ζάμπλουτης οικογένειας, ονόματα δε λέμε οικογένειες δε θίγουμε, που μεγαλώσανε στη χλιδή κ σε φάση "δε θα χρειαστεί να κουραστείτε ποτέ για τίποτα, τα έχετε όλα κ οι πάντες θα σας κάνουν τούμπες......" Τέτοια ωραία ανατροφή κ τα 2 παιδιά. Ο 1 έκανε παπάδες, 2πλασίασε "το μερίδιό του", ο άλλος γ.............. τα πάντα. Παίζει κάπου κ ο χαρακτήρας νομίζω.

---

Φυσικά παίζει ρόλο και ο χαρακτήρας. Αλλά ο χαρακτήρας σε μεγάλο βαθμό διαπλάθεται. Γι' αυτό παίζει μεγάλο ρόλο σε τι περιβάλλον θα βρεθείς.
Είναι κακό όταν δεν έχεις τη δυνατότητα επιλογής, όσο είσαι μικρός δηλαδή. Όταν μεγαλώνεις όμως τις περισσότερες φορές έχεις δυνατότητες επιλογής.
Πάντως, το να είναι κάποιος "ζάπλουτος" δεν εξασφαλίζει ότι θα διαπαιδαγωγήσει σωστά τα παιδιά του. Πολύ συχνά δε βοηθάει καθόλου.

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

Μπαα οπου υπαρχει βυθιση και μεινεις εκει καμια πιθανοτητα δεν εχεις νομιζω..ο ωκεανος ομως μπορει να ειναι μια επιλογη που σε φοβιζει ομως εκει εχεις πιθανοτητες να ανεβεις στην επιφανεια

---

Αυτό ακριβώς. Αν η θέλησή σου για ζωή είναι δυνατότερη από το αίσθημα της ασφάλειας θα ρισκάρεις να πέσεις στον ωκεανό. Αν το βόλεμα στην ασφάλεια μιας κατάστασης που ξέρεις τί κατάληξη θα έχει είναι πιο ισχυρό, εκεί επιλέγεις να μείνεις στο πλοίο. Πάντως, το να είσαι κατάστρωμα, να φοβάσαι να πέσεις στον ωκεανό μαζί με όσους προσπαθούν να σωθούν κ να κοροϊδεύεις τον εαυτό σου ελπίζοντας ότι τελικά δε θα βουλιάξει, αυτό δε νοείται......

Εγώ πάλι νομίζω ότι όταν τα παιδιά πάρουν αγάπη και ασφάλεια από τους γονείς,ως επί το πλείστον βγαίνουν υγιή άτομα στην κοινωνία και απο άποψη σωματικής υγείας αλλά και ψυχολογικής!

Quote:

---

Originally Posted by marian_m

Φυσικά παίζει ρόλο και ο χαρακτήρας. Αλλά ο χαρακτήρας σε μεγάλο βαθμό διαπλάθεται. Γι' αυτό παίζει μεγάλο ρόλο σε τι περιβάλλον θα βρεθείς.
Είναι κακό όταν δεν έχεις τη δυνατότητα επιλογής, όσο είσαι μικρός δηλαδή. Όταν μεγαλώνεις όμως τις περισσότερες φορές έχεις δυνατότητες επιλογής.
Πάντως, το να είναι κάποιος "ζάπλουτος" δεν εξασφαλίζει ότι θα διαπαιδαγωγήσει σωστά τα παιδιά του. Πολύ συχνά δε βοηθάει καθόλου.

---

Όχι απλά δε βοηθάει, μπορεί να συνεπάγεται κ τη χειρότερη κατάληξη. Υπάρχουν πολλές πολλές τραγωδίες σε οικογένειες με τρελά λεφτά που δεν υπήρχε παιδεία (καμία σχέση με μόρφωση, παιδεία= αξίες, επαφή με την πραγματικότητες, ανατροφή με αρχές, καλλιέργεια σεβασμού). Κ επειδή το χρήμα είναι μέσο, όσο πιο λάθος διαχείριση γίνεται, τόσο μεγαλύτερη κ η ζημιά.....

Quote:

---

Originally Posted by Diana1982

Εγώ πάλι νομίζω ότι όταν τα παιδιά πάρουν αγάπη και ασφάλεια από τους γονείς,ως επί το πλείστον βγαίνουν υγιή άτομα στην κοινωνία και απο άποψη σωματικής υγείας αλλά και ψυχολογικής!

---

Αναλόγως τον τρόπο με τον οποίο εκφράζεται η αγάπη κ η ασφάλεια κάθε φορά.
Γιατί αν η αγάπη κ η ασφάλεια εκφράζεται στο να κάνεις συνέχεια στον άλλο τα χατίρια κ να του παρέχεις αιώνιο συγχωροχάρτι σε όλες του τις μ............, "μη στεναχωρηθεί το παιδί" κ "μη ζοριστεί το παιδί", τότε το αποτέλεσμα δε θες να το δεις.........

Quote:

---

Originally Posted by mariposa7

Αναλόγως τον τρόπο με τον οποίο εκφράζεται η αγάπη κ η ασφάλεια κάθε φορά.
Γιατί αν η αγάπη κ η ασφάλεια εκφράζεται στο να κάνεις συνέχεια στον άλλο τα χατίρια κ να του παρέχεις αιώνιο συγχωροχάρτι σε όλες του τις μ............, "μη στεναχωρηθεί το παιδί" κ "μη ζοριστεί το παιδί", τότε το αποτέλεσμα δε θες να το δεις.........

---

μμμμμμ.....δεν θα διαφωνήσω mariposa7 ίσως μερικές φορές η ανατροφή των παιδιών είναι δίκοπο μαχαίρι.....
Αλλά η αγάπη θα πρέπει να προϊσταται σε κάθε της μορφή!

Quote:

---

Originally Posted by Diana1982

μμμμμμ.....δεν θα διαφωνήσω mariposa7 ίσως μερικές φορές η ανατροφή των παιδιών είναι δίκοπο μαχαίρι.....
Αλλά η αγάπη θα πρέπει να προϊσταται σε κάθε της μορφή!

---

Σχολή γονέων δεν υπάρχει κ όλοι μεγαλώνοντας ένα παιδί θα κάνουν κάποια λάθη.
Το θέμα νομίζω είναι συνολικό, δηλ. απέναντι σε έναν άνθρωπο είτε είναι το παιδί σου, ο γονιός σου, ο φίλος, η φίλη σου, ο γκόμενός σου, η αδερφή σου, ο αδερφός σου κλπ να εκδηλώνεις τα συναισθήματά σου με υγιή τρόπο,πχ αν νοιάζομαι κ ανησυχώ για κάποιον το να τον κλείσω σε "κλουβί" (ας είναι κ χρυσό) δεν είναι λύση, αντίθετα τον καταστρέφω, θα πρέπει να του εξηγήσω τους κινδύνους κ τις πιθανές εκδοχές, το πώς λειτουργούν κάποια πράγματα κλπ, ώστε να του δώσω τα εφόδια τους κινδύνους να τους αντιμετωπίσει μόνος του.

Οκ περίπου στο ίδιο φθάνουμε συμπέρασμα-στην αγάπη
Το να υπερπροστατευω έναν άνθρωπο,δεν είναι ένδειξη υγιούς αγάπης σίγουρα!

Σίγουρα δεν υπάρχει σχολή γονέων αν και νομίζω ότι κάτι σχετικό θα έπρεπε να υπάρχει στο σχολείο-κοινωνικές σχέσεις ή κάτι παρεμφερές.....

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Δεν εχει νοημα να ανοιξουμε κουβεντα , ουτε εσυ το θελεις , ουτε εγω , γιατι εχουμε διαφορετικες αποψεις . Αυτα ηθελα να πω .

---

Αρνουμαι να παρασυρθω σε μια κουβεντα που απλως θα ειναι ψυχοφθορα . Αυτη ειναι η θεση μου , κ ας υποθεσει ο καθεις οτι θελει .

[QUOTE=marian_m;492160]α)
Έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου αν πιστεύεις ότι εσύ θα καθορίσεις τι θα γράφουμε και τι δε θα γράφουμε εδώ μέσα και τι αφορά ή δεν αφορά το φόρουμ.



Εχω δικαιωμα να γραψω κ να αναλυσω την γνωμη μου , κ αμα δεν σου αρεσει , μην με διαβαζεις ουτε εσυ .

Οι ανθρωποι που βολευονται στην δυστυχια τους,εχουν φαει ηδη 999 χαστουκια συνηθως απο την ζωη τους,και φοβουνται να προσπαθησουν γιατι δε θελουν να φανε το χιλιοστο.
Στο παρελθον μπορει να χουν δοκιμασει να βρουν διεξοδους,αλλα με λαθος τροπους και απογοητευτηκαν,και πλεον δεν εχουν τις δυναμεις να δοκιμασουν τους σωστους τροπους.

Παιζει ρολο και η ηλικια,πιο μεγαλος εχεις περισσοτερο μυαλο,αλλα δεν εχεις ουτε χρονο ουτε τοσες πολλες δυναμεις.

Αν ενας γονιος εχει μεγαλωσει ως παιδι σε ενα αρρωστο περιβαλλον..Ειτε αυτο ειναι ενα αυταρχικο περιβαλλον,ειτε ειναι ενα υπερπροστατευτικο περιβαλλον και παει λεγοντας..Τοτε κατα ενα πολυ μεγαλο ποσοστο αυτο θα το μεταφερει και στην δικη του οικογενεια..Φαυλος κυκλος.

σκεφτομαι οτι με το που μπηκε ο ιουλιος αυξηθηκε ο κοσμος στη παραλια. οι περισσοτεροι ομως καθονται και λιαζονται, δε τολμουν να μπουν στη θαλασσα. τι ερχεστε τοτε βρε μαλακες, απλα για να πιανετε το χωρο ? αφηστε αυτους που θελουν να κολυμπησουν και τραβατε σε καμια ταρατσα.

Quote:

---

Originally Posted by Αλαφροίσκιωτος

Παιζει ρολο και η ηλικια,πιο μεγαλος εχεις περισσοτερο μυαλο,αλλα δεν εχεις ουτε χρονο ουτε τοσες πολλες δυναμεις.

---

Οχι , αλαφρωισκιοτε , δεν εχω περισσοτερο μυαλο ( γιατι να εχω ) , αλλα εχοντας αντιμετωπισει κ αλλες φορες αντιξοοτητες ( που δεν τις εχει αντιμετωπισει ο καθημερινος ανθρωπος , στις δουλειες μου , κ οχι μονον ) , αντιμετωπιζω πιο ψυχραιμα μια καταθλιψη , σε σημειο που δεν δειχνω για καταθλιπτικος , ουτε το φερνω βαρεως , λεω , ' αλλη μια δυσκολια , ας ειναι , θα περασει κ αυτο ' . Μια αποδειξη ? η μνιμονιο δεν με πιστευε οτι εχω κτθλψη , διοτι δεν προεκυπτε κατι τετοιο απ τα γραφομενα μου , διοτι δεν ειμαι δυστυχης . 43 θρεντ εχω ανοιξει , μπορεις να τα δεις , κανενα δεν αφορα εμενα .
Κ τι λες , οτι δεν εχω δυναμεις κ χρονο ? ρε συ, 52 ειμαι , οχι 82 .
Και στην πυγμαχια προπονουμαι ακομα , και σηκωνω τα ιδια βαρη που σηκωνα στα 30 , βεβαια κακα τα ψεμματα , αλλα οι αντοχες μου εχουν μειωθει , οι σωματικες ομως , οχι οι ψυχικες

Quote:

---

Originally Posted by Αλαφροίσκιωτος

Οι ανθρωποι που βολευονται στην δυστυχια τους,εχουν φαει ηδη 999 χαστουκια συνηθως απο την ζωη τους,και φοβουνται να προσπαθησουν γιατι δε θελουν να φανε το χιλιοστο.
Στο παρελθον μπορει να χουν δοκιμασει να βρουν διεξοδους,αλλα με λαθος τροπους και απογοητευτηκαν,και πλεον δεν εχουν τις δυναμεις να δοκιμασουν τους σωστους τροπους.

Παιζει ρολο και η ηλικια,πιο μεγαλος εχεις περισσοτερο μυαλο,αλλα δεν εχεις ουτε χρονο ουτε τοσες πολλες δυναμεις.

---

Την απάντηση την έδωσες ο ίδιος, είναι ο λάθος τρόπος. Αν 999 φορές κουτουλήσεις το εμπόδιο, απολύτως λογικό να φοβάσαι μη μεγαλώσει το καρούμπαλο, ή απλά δεν αντέχεις άλλο τον πονοκέφαλο. Μήπως όμως να άρχιζες να δεις μην μπορείς τα εμπόδιο αντί να το κουτουλάς να περάσεις από πάνω? Ή να το σκαρφαλώσεις ή οτιδήποτε?
Τώρα στα υπόλοιπα, εννοείται ότι μεγαλώνοντας οι αντοχές λιγοστεύουν. Εκεί αξιοποιείς την εμπειρία κ την ωριμότητα που (καλό θα ήταν να) έχεις αποκτήσει.

Σκέφτομαι ότι όπου και να είμαι, όσο καλά (αν μπορώ να το πω κι αυτό) κι αν περνάω, πάντα ξαναγυρίζω στη μελαγχολία/δυστυχία μου... :(

Παιδια , παιρνω παραδειγμα τον πατερα μου . 88 χρονων , εχει αντιμετωπισει στην ζωη του τα πανδεινα , περα απο καθε φαντασια , για αυτο εγινε αυτος που εγινε , κ ακομη , εχει τον τσαμπουκα που απεκτησε απο τις αντιξοοτητες . Οι αντιξοοτητες σε δυναμωνουν , φτιχνεις χαρακτηρα . Αμα με το καλο 50αρισετε , τα ξαναλεμε .

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

Αν ενας γονιος εχει μεγαλωσει ως παιδι σε ενα αρρωστο περιβαλλον..Ειτε αυτο ειναι ενα αυταρχικο περιβαλλον,ειτε ειναι ενα υπερπροστατευτικο περιβαλλον και παει λεγοντας..Τοτε κατα ενα πολυ μεγαλο ποσοστο αυτο θα το μεταφερει και στην δικη του οικογενεια..Φαυλος κυκλος.

---

Συμφωνώ και σε αυτό mnimonio.....όντως αλλά από την άλλη πιστεύω ότι ένας ανθρωπος με στοιχειώδες μυαλό και καλλιέργεια,καταλαβαίνει πως πρέπει να φέρεται στην δική του οικογένεια ανεξάρτητα από το πως μεγάλωσε....συμφωνείς σε αυτό;
Δηλαδή καποτε αυτό που είπες το συμμεριζόμουν απόλυτα,αλλά κάπου διάβασα ότι ίσως κάποιοι να το χρησιμοποιούν και ως δικαιολογία ....ένας καλός χαρακτήρας κοιτάει να φερθεί με καλό τρόπο ανεξάρτητα το πως έχει βιώσει στην ζωή του!

Ολοι μας έχουμε και άσχημες εμπειρίες αν φερόμασταν ανάλογα στους άλλους τοτε .........

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Οχι , αλαφρωισκιοτε , δεν εχω περισσοτερο μυαλο ( γιατι να εχω ) , αλλα εχοντας αντιμετωπισει κ αλλες φορες αντιξοοτητες ( που δεν τις εχει αντιμετωπισει ο καθημερινος ανθρωπος , στις δουλειες μου , κ οχι μονον ) , αντιμετωπιζω πιο ψυχραιμα μια καταθλιψη , σε σημειο που δεν δειχνω για καταθλιπτικος , ουτε το φερνω βαρεως , λεω , ' αλλη μια δυσκολια , ας ειναι , θα περασει κ αυτο ' . Μια αποδειξη ? η μνιμονιο δεν με πιστευε οτι εχω κτθλψη , διοτι δεν προεκυπτε κατι τετοιο απ τα γραφομενα μου , διοτι δεν ειμαι δυστυχης . 43 θρεντ εχω ανοιξει , μπορεις να τα δεις , κανενα δεν αφορα εμενα .
Κ τι λες , οτι δεν εχω δυναμεις κ χρονο ? ρε συ, 52 ειμαι , οχι 82 .

---

Παρεξηγηση,δεν απευθυνομουν προσωπικα σε εσενα,ισως το νομισες επειδη εγραψα ακριβως απο κατω σου.Σχολιασα μια συζητηση που γινοταν πιο πανω για τους ανθρωπους που βολευονται στον πατο.

Προσωπικα,αν φτασω στην ηλικια σου και εχω ακομα αυτα τα θεματα που με απασχολουν (μου ριχνεις καμια 20αρια χρονια),δεν μπορω να φανταστω σε τι ψυχολογικο ρακος θα βρισκομαι ή αν θα εχω κρεμαστει απο καπου καμια 10ετια πιο πριν.

Quote:

---

Originally Posted by mariposa7

Την απάντηση την έδωσες ο ίδιος, είναι ο λάθος τρόπος. Αν 999 φορές κουτουλήσεις το εμπόδιο, απολύτως λογικό να φοβάσαι μη μεγαλώσει το καρούμπαλο, ή απλά δεν αντέχεις άλλο τον πονοκέφαλο. Μήπως όμως να άρχιζες να δεις μην μπορείς τα εμπόδιο αντί να το κουτουλάς να περάσεις από πάνω? Ή να το σκαρφαλώσεις ή οτιδήποτε?
Τώρα στα υπόλοιπα, εννοείται ότι μεγαλώνοντας οι αντοχές λιγοστεύουν. Εκεί αξιοποιείς την εμπειρία κ την ωριμότητα που (καλό θα ήταν να) έχεις αποκτήσει.

---

Ετσι ειναι,δυσκολο στην πραξη,αλλα δεν υπαρχει αλλος τροπος.

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Εχω δικαιωμα να γραψω κ να αναλυσω την γνωμη μου , κ αμα δεν σου αρεσει , μην με διαβαζεις ουτε εσυ .

---

Εσύ πήρες μια πρόταση από το ποστ μου και άρχισες να μου κάνεις κριτική και υποδείξεις για το τι πρέπει να γράφω και τι όχι στο φόρουμ.
Κατά τ' άλλα καθόλου δεν τρελαίνομαι να σε διαβάζω.

[QUOTE=Αλαφροίσκιωτος;492207]Παρεξηγηση,δεν απευθυνομουν προσωπικα σε εσενα,ισως το νομισες επειδη εγραψα ακριβως απο κατω σου.Σχολιασα μια συζητηση που γινοταν πιο πανω για τους ανθρωπους που βολευονται στον πατο.





Συγγνωμη απο μενα ,Αλαφρωικιοτε , σε θεωρω καλοπροαιρετο ανθρωπο , κ μουκανε λιγο εντυπωση το σχολιο σου .

Quote:

---

Originally Posted by marian_m

Εσύ πήρες μια πρόταση από το ποστ μου και άρχισες να μου κάνεις κριτική και υποδείξεις για το τι πρέπει να γράφω και τι όχι στο φόρουμ.
Κατά τ' άλλα καθόλου δεν τρελαίνομαι να σε διαβάζω.

---

Νο προμπλεμ , Μαριον , δεν εχω κατι μαζι σου .( ποτε δεν ειχα )

Quote:

---

Originally Posted by Diana1982

Συμφωνώ και σε αυτό mnimonio.....όντως αλλά από την άλλη πιστεύω ότι ένας ανθρωπος με στοιχειώδες μυαλό και καλλιέργεια,καταλαβαίνει πως πρέπει να φέρεται στην δική του οικογένεια ανεξάρτητα από το πως μεγάλωσε....συμφωνείς σε αυτό;
Δηλαδή καποτε αυτό που είπες το συμμεριζόμουν απόλυτα,αλλά κάπου διάβασα ότι ίσως κάποιοι να το χρησιμοποιούν και ως δικαιολογία ....ένας καλός χαρακτήρας κοιτάει να φερθεί με καλό τρόπο ανεξάρτητα το πως έχει βιώσει στην ζωή του!

Ολοι μας έχουμε και άσχημες εμπειρίες αν φερόμασταν ανάλογα στους άλλους τοτε .........

---

Η διαφορα μεταξυ του οικογενειακου περιβαλλοντος με τις αλλες διαπροσωπικες μας σχεσεις ειναι τεραστια..Γιατι η οικογενεια σου πλαθει τον ψυχικο σου κοσμο και κατ'επεκταση τον χαρακτηρα..Δεν ειναι ενας φιλος που μας φερθηκε ασχημα,τραβαμε ενα χ και συνεχιζουμε..Ειναι οι γονεις που σου πλαθουν την ψυχη σου και που μεχρι καποια ηλικια πρεπει να ανεχτεις και να γαλουχηθεις.
Υπαρχουν παντα και οι εξαιρεσεις,δεν σημαινει οτι οποιος εζησε σε ενα κακο οικογενειακο περιβαλλον οτι θα γινει ομοιος,οι περισσοτεροι ομως ακολουθουν αυτη την γραμμη η οποια δεν ξερω αν ειναι δικαιολογια.Μπορει να ειναι και ενα ειδος τιμωριας για οσα δεινα εζησαν..Αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου.

Quote:

---

Originally Posted by Diana1982

Συμφωνώ και σε αυτό mnimonio.....όντως αλλά από την άλλη πιστεύω ότι ένας ανθρωπος με στοιχειώδες μυαλό και καλλιέργεια,καταλαβαίνει πως πρέπει να φέρεται στην δική του οικογένεια ανεξάρτητα από το πως μεγάλωσε....συμφωνείς σε αυτό;
Δηλαδή καποτε αυτό που είπες το συμμεριζόμουν απόλυτα,αλλά κάπου διάβασα ότι ίσως κάποιοι να το χρησιμοποιούν και ως δικαιολογία ....ένας καλός χαρακτήρας κοιτάει να φερθεί με καλό τρόπο ανεξάρτητα το πως έχει βιώσει στην ζωή του!

Ολοι μας έχουμε και άσχημες εμπειρίες αν φερόμασταν ανάλογα στους άλλους τοτε .........

---

Το mnimonio έχει δίκιο, γιατί κυκλοφορεί συνήθως πολλή ανωριμότητα. Ένας ώριμος άνθρωπος αντιλαμβάνεται το ότι επειδή εκείνος μεγάλωσε έτσι, αυτός δεν είναι πιθανόν κ ο καλύτερος τρόπος, κ στην οικογένεια που θα κάνει αργότερα ο ίδιος να το πάει αλλιώς. Η αμφισβήτηση προγενέστερων κ δεδομένων πρακτικών είναι κομμάτι εξέλιξης κ αμφισβήτησης. Κάποιοι χτυπάγανε τα παιδιά τους όταν αυτά ήταν μικρά. Τα παιδιά αυτά όταν ενηλικιώθηκαν, κάποια αναπαράγουν το ίδιο πρότυπο κ στα δικά τους παιδιά, ενώ κάποια θεωρούν το ξύλο ως απαράδεκτη μέθοδο διαπαιδαγώγησης κ δε θα σηκώνανε χέρι ούτε για πλάκα.

Quote:

---

Originally Posted by mariposa7

Το mnimonio έχει δίκιο, γιατί κυκλοφορεί συνήθως πολλή ανωριμότητα. Ένας ώριμος άνθρωπος αντιλαμβάνεται το ότι επειδή εκείνος μεγάλωσε έτσι, αυτός δεν είναι πιθανόν κ ο καλύτερος τρόπος, κ στην οικογένεια που θα κάνει αργότερα ο ίδιος να το πάει αλλιώς. Η αμφισβήτηση προγενέστερων κ δεδομένων πρακτικών είναι κομμάτι εξέλιξης κ αμφισβήτησης. Κάποιοι χτυπάγανε τα παιδιά τους όταν αυτά ήταν μικρά. Τα παιδιά αυτά όταν ενηλικιώθηκαν, κάποια αναπαράγουν το ίδιο πρότυπο κ στα δικά τους παιδιά, ενώ κάποια θεωρούν το ξύλο ως απαράδεκτη μέθοδο διαπαιδαγώγησης κ δε θα σηκώνανε χέρι ούτε για πλάκα.

---

Συμφωνω με mariposa , και οι 2 κολλητοι μου , εχοντας πατερα στρατιωτικο-σκληροπυρηνικο ( του ενος εκανε 10 χρ, φυλακη για συμμετοχη στο πραξικοπημα 21ης Απριλιου ) ειχανε φαει ΠΟΛΥ ξυλο κ απειλες σε τρυφερη ηλικια . Τωρα , ειναι πατερες υποδειγμα , αμφοτεροι , σε σημειο θυματοποιησης απο τις γυναικες τους .