Γιατί Μεξικό;
Printable View
Γιατί Μεξικό;
Είπα να προσπαθήσω ν' απαντήσω σε κάτι που είναι ιδανικό στη φαντασία μπας και ηρεμήσω λίγο...
Καταρχήν ιδανικό ραντεβού είναι ώρα που θα έχει ακόμα αρκετό φως αν είναι πρώτο ραντεβού γιατί το σκοτάδι με τρομάζει γενικά, ούτε στον ύπνο δεν σβήνω όλα τα φώτα... Καλύτερα για καφέ, είναι πιο χαλαρά... Πώς πρέπει να φέρεται τώρα... Να μιλάμε, να μπορεί να κάνει γενική συζήτηση να δούμε αν κολλάμε έστω στα βασικά... Ε, μετά αν βγούμε τρεις τέσσερις φορές και δούμε ότι πάει καλά τότε δεν πειράζει αν πέσει κανένα φιλί αλλά ως εκεί, παρακάτω θέλει πιο πολύ χρόνο κι εξαρτάται από πολλά όπως το αν εμπνέει εμπιστοσύνη... Δεν ξέρω αν τα λέω καλά γιατί δεν έχω συνέλθει ακόμα από την ταραχή, μάλλον οι αναμνήσεις μου την προκάλεσαν...
Σε site γνωριμιών μόνο σ' ένα είχα φτιάξει ένα προφίλ αλλά δεν έτυχε τίποτα ενδιαφέρον... Οι μισοί ούτε φωτογραφία δεν είχαν, δεν μου άρεσε και πολύ γενικώς, το θεωρούσα κάπως σοβαρό αλλά τελικά έπεφτε χειρότερο κουτσομπολιό κι από γυναίκες σε χωριό...
μπα τα σαι γνωριμιών ειναι μεγαλη χαζομαρα... τουλαχιστον εγω ετσι το βλεπω... περισωτερο κ πιο ευκολα γινωταννφουλεια μεσω φβ η ινστα παρα απο τετοια σαιτ
Ή και εδώ μπορεί να βρεις κάποιο ατομο ενδιαφέρον. Δεν είναι κακό.
Καλό ειναι που ένα περίπου ξέρεις τι ζητάς από ένα άντρα. Όμως όλο αυτό διαμορφώθηκε εξαιτίας αυτής της άσχημης εμπειρίας το οποίο δεν γνωρίζει αυτός που θα βγεις. Άρα πρέπει να έχεις στο μυαλό σου ότι κάποιος μπορεί να βιαστεί (σύμφωνα με σένα) και να τρομάξεις χωρίς να δώσεις ευκαιρία να τον γνωρίσεις.
Ωραία, εδώ θα ρωτήσω γιατί με πιάνεις αδιάβαστη και δεν είμαι σίγουρη αν σκέφτομαι σωστά... Τι να κάνω σε τέτοια περίπτωση για να μην στερήσω την ευκαιρία; Να πω ότι θέλω να το πάμε πιο αργά;
Και μια άλλη ερώτηση: γιατί όταν νιώθουμε άσχημα ψυχολογικά ή φοβόμαστε μας πιάνουν και σωματικά άσχημα συμπτώματα;
Εγώ θεωρώ ότι αυτό που θα σε βοηθούσε θα ήταν να αρχίσεις πρώτα φιλική σχέση με τον άλλον. Θα σε βοηθήσει να είσαι πιο χαλαρή και άνετη μαζί του και μετά και δεν θα μετράς τόσο πολύ τις κινήσεις του. Θα τον γνωρίσεις αρκετά, θα τον εμπιστευτείς και μετά θα είναι πιο απλό για σένα να πάτε στο ερωτικό κομμάτι. Ακόμη, το να φλερταρεις έστω και με ένα άγνωστο θα σε ανεβάσει αρκετά ψυχολογικα γιαυτό και πρότεινα σαιτ γνωριμιών.
Όσο για τα ψυχοσωματικα είναι κάτι που περνάμε όλοι. Εγώ το είχα πιο έντονα στην αρχή της ψυχοθεραπείας όλο αυτό τώρα σχετικά είμαι καλύτερα. Μια μέρα ρώτησα την ψυχολόγο γιατί γίνεται όλο αυτό και μου είπε ότι το μυαλό μας, μας δημιουργεί αλλά προβλήματα (πόνος στο κεφαλι, αδυναμία, κτλ) γιατί αυτά μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε ενώ αυτό που μας βασανίζει δεν μπορούμε.
Την προηγούμενη βδομάδα είχα πάθει αυτό στα χέρια. Η τελευταια φορά που το είχα πάθει ήταν όταν πέθανε ένα δικό μου άτομο. Όχι ακριβώς μούδιασμα. Είναι σαν αίσθημα ανυπομονεσιας. Δεν ξέρω πως να το περιγράψω. Έγινε κάτι και με έφερε πάλι σε τέτοιο σημείο.
Αν θυμάσαι αυτά που πρέπει τότε δεν νομίζω.
Όλο για φαΐ την στέλνεις εσύ χαχαχα
Πήγαινε και εσύ μια βόλτα κυκνε μου!
Πάρε ένα καφεδάκι και πήγαινε περπάτησε για καμια ωρίτσα, θα δεις πόσο πιο καλα θα νιώσεις..
Εχεις κανένα χόμπι? Ίσως θα μπορούσες να βρεις κάτι που σου αρέσει πολύ για ν αασχολεις τις ώρες που νιωθεις μόνη όταν φεύγουν οι άλλοι.
Δεν είμαι πρωινός τύπος παιδιά, το πρωί θέλω να χαλαρώνω σπιτάκι μου εκτός κι αν παίζει κανένας καφές με παρέα, μόνη δεν μου αρέσει να βγαίνω ειδικά βόλτα που είσαι εκτεθειμμένος στον κόσμο έξω...
Τώρα κοιμάται δίπλα μου η μια μου γάτα κι αυτό με ηρεμεί κάπως...
Έτσι ακριβώς όπως τα λες είναι για την ηρεμία...
Έχω δύο γάτες, η μία είναι σχεδόν δύο χρονών κι η άλλη (αυτή που κοιμάται δίπλα μου) τεσσάρων μηνών κι είναι όντως πολύ παιχνιδιάρα, παίζαμε πριν και με μάτωσε τα χέρια με τα νύχια της... Εν τω μεταξύ την έπιασε ήδη οίστρος από χθες...
Καλημέρα και καλό μήνα παιδιά! :)
Πλησιάζουμε προς τα Χριστούγεννα... :)
Σήμερα ξύπνησα από τις 06:00 και νιώθω ταχυπαλμία και τρέμουν τα χέρια μου, θα μετρήσω την πίεση μου αργότερα να δω και τους παλμούς...
Ασκήσεις με τις αναπνοές. Να ηρεμήσεις λίγο τον εαυτό σου. Καλό μηνα
Καλημέρα παιδιά...
Έχει λίγες μέρες που μ' έχει πιάσει νοσταλγία για το παρελθόν στο οποίο υπήρξα ευτυχισμένη κι αναρωτιέμαι αν θα ξανανιώσω έτσι ποτέ...