Σας εχει τυχει ποτε να αγαπατε καποιον τοσο που να πονατε; Να σκεφτεστε οτι δεν ειναι δυνατον να σε αγαπαει οσο εσυ;
Να ειστε σε μια σχεση που ενω ο αλλος εκανε τα παντα για να νιωσετε καλα, ησασταν ολο και πιο ανασφαλεις;;;!!!
Τι κανατε;
Printable View
Σας εχει τυχει ποτε να αγαπατε καποιον τοσο που να πονατε; Να σκεφτεστε οτι δεν ειναι δυνατον να σε αγαπαει οσο εσυ;
Να ειστε σε μια σχεση που ενω ο αλλος εκανε τα παντα για να νιωσετε καλα, ησασταν ολο και πιο ανασφαλεις;;;!!!
Τι κανατε;
ναι. αλλα οταν μας θελουν και μας το δειχνουν αυτο, η ανασφαλεια και το αγχος ειναι δικο μας θεμα, δικο μας προβλημα δλδ, που δε μας αφηνει να ευχαριστηθουμε (και στο τελος μπορει να τη διαλυσουμε κι ολας απ'αυτο). υποτιθεται δε κανεις μια σχεση για να νιωθεις χειροτερα και να εχεις περισσοτερα προβληματα, αλλα καλυτερα και να περνας ευχαριστα...
Ναι, φυσικα και ειναι δικο σου θεμα οταν ο αλλος σου δειχνει οτι σε θελει..αλλα γινεται να περνας μα καποιος υπεροχα απο τη μια κι απο την αλλη να νιωθεις τοσο ασχημα; Τι κανεις τοτε;
οταν περνας τοσο ασχημα και δεν αντεχεις, τοτε μαλλον χωριζεις για να εχεις το κεφαλι σου ησυχο. αν ομως μετα νιωθεις παλι χαλια επειδη σου λειπει ενας ανθρωπος κλπ, τοτε μαλλον δε ξερεις τι θελεις και πρεπει να τα βρεις πρωτα με τον εαυτο σου. το οτι εχεις ανασφαλειες ενω βλεπεις οτι σε θελουν και στο δειχνουν ετσι κι αλλιως ειναι σημαδι του τελευταιου...
Σωστο κι αυτο!
Και αλλο ενα μεγαλο ερωτημα...:P ποσο μα ποσο εγωιστικο συναισθημα ο ερωτας;!
"ν' αγαπάς τοσο που να πονας?" Έτσι αισθάνεσαι τώρα?
Εννοω να πονας στην σκεψη οτι μπορει να μη σε θελει οπως εσυ.οτι μπορει να σκεφτεται καποια αλλη.οτι οτι οτι οτι...
Να πονας εστω κ στην ιδεα να μην ειστε μαζι. Οπως ειπα,εγωιστικο συναισθημα ο ερωτας και βγαζει τη σκοτεινη πλευρα σου συνηθως..
οκ ξαναρωτάω, έτσι αισθάνεσαι τώρα? Προσπαθώ να καταλάβω για ποιο λόγο άνοιξες το θέμα. Γενικά ή επειδή σε απασχολεί κάτι τέτοιο τώρα?
το ζω αυτή την περίοδο και με ενδιαφέρει γενικά.
Μου έχει συμβεί επανειλημμένως. Απλά κρίσεις ήταν. Προσπαθούσα να το ξεπεράσω μόνη μου, χωρίς να φορτώνω την ανασφάλειά μου στους άλλους.
Δυστυχώς, όταν νιώθεις έτσι, δεν έχεις κι άλλη επιλογή από το να παλέψεις μόνος σου, για να ξεφορτωθείς αυτό το καταστροφικό και ψυχοφθόρο συναίσθημα :/
Και το χειροτερο ειναι η αμφιβολια...
Εγώ πάλι πιστεύω ότι η ανασφάλεια προκύπτει από έλλειψη εμπιστοσύνης στους ανθρώπους γενικά... Δε θέλουμε να ακουμπήσουμε πάνω σε κανέναν, γιατί πάντα μπορεί να φύγει κάποια στιγμή, είτε ηθελημένα είτε αθέλητα... Και άρα, δεν εμπιστευόμαστε κανέναν κατά βάθος, αρκετά για να εμπιστευτούμε πάνω του όλες τις ελπίδες μας.
Όμως, αν από την άλλη πιστεύεις ότι γενικά δεν είσαι έτσι και εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους στη ζωή σου, τότε μάλλον έχεις λόγο που είσαι ανασφαλής μαζί του και δεν είναι δικό σου σύμπτωμα, αλλά κάτι δεν πάει καλά και το μυρίζεσαι, αλλά δε μπορείς να το εντοπίσεις.
Την απάντηση την ξέρεις μέσα σου μόνο εσύ!
Δεν νομίζεις πως είσαι αρκετά μικρή σε ηλικία για να βιώνεις κάτι τόσο έντονο και βασανιστικό? Πιστεύω πως αυτά που έχεις ζησει στην οικογένεια σου έχουν παίξει καταλυτικό ρόλο στην μετέπειτα εξέλιξη σου ως προσωπικότητα γι' αυτό θα πρέπει να σκεφτείς πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο ψυχοθεραπείας και το τονίζω αυτό γιατί στο μέλλον μπορεί να σου συμβούν πολύ χειρότερα και η αιτία θα είναι αυτή χωρίς να το συνειδητοποιείς. Σε παρακαλώ ξανασκέψου το. Μου έχουν συμβεί παρόμοια γι' αυτό στο λέω.
μικρη σε ηλικια για σχεση δεν θα ελεγα πως ειναι, απλα μαλλον δεν ειναι ετοιμη κι αγχωνεται, ή φταιει αυτος που εχει διπλα της. θα πρεπει να καταλαβουμε ομως ολοι πως μια σχεση ειναι συνεργασια δυο ανθρωπων, οχι να δινει μονο ο ενας, κι ο αλλος (που δεχεται) να μη κανει καμια προσπαθεια και να παραμενει με το οποιο αγχος. ξεκαθαρισε τι σε ενοχλει στη σχεση σου και τι φοβασαι, να ξερει κι ο αλλος να φερθει αναλογα. δε νομιζω πως χρειαζεται ψυχοθεραπεια αυτο, καταλαβαινω πως εδω μεσα εχουν θεοποιησει οι περισσοτεροι τους ψυχολογους/ψυχιατρους, μα δεν λυνουν ολα μας τα προβληματα (ιδιαιτερα αν δεν εχει κατι σοβαρο η νηπενθές), ειδικα τα θεματα εμπιστοσυνης μονο του το ζευγαρι πρεπει να τα αντιμετωπισει...
Δεν είναι μικρή για σχέση, είναι μικρή για να βασανίζεται τόσο έντονα. Και είναι εμφανές ότι όλα αυτά προέρχονται από την οικογένεια. Ο ψυχίατρος δεν είναι πανάκεια αλλά και η σχέση του με τον "ασθενή" είναι και αυτή μια συνεργασία όπως λες.Quote:
Originally Posted by KENO
το τοσο εντονα ειναι κατι που εσυ το υποθετεις. εγω θα πω απλα πως δε μπορω να ξερω το παρελθον της νηπενθές, ουτε εχω παρακολουθησει ολα της τα θεματα εδω μεσα, για να γνωριζω τι εχει ακριβως. ομως αν ειναι κατι που συμβαινει μονο με την τωρινη της σχεση και δεν εχει επαναληφθει στο παρελθον, μπορει να φταιει κι αυτος που εχει διπλα της, μπορει να ειναι απλα και θεμα χρονου επειδη δεν προλαβαν να "χτισουν" ακομα εμπιστοσυνη μεταξυ τους, δε νιωθει ανετα κλπ.
το να εχει λιγες ανασφαλειες μια κοπελα, οτι μπορει να χασει τον αγαπημενο της, δε σημαινει οτι χρειαζεται ψυχιατρο. γιαυτο την προετρεψα να το αντιμετωπισει κυριως με το ατομο που νιωθει αυτη την ανασφαλεια. το να εχει ανασφαλειες συνεχως ομως και με ολους που ειναι διπλα της καθε φορα, τοτε ναι συμφωνω, σημαινει οτι μαλλον κατι της συμβαινει.
Οκ, εγώ απλά το λέω επειδη έχει βεβαρυμένο οικογενειακό παρελθόν και δεν είναι κάτι αμελητέο αυτό.
Ανασφαλειες νομιζω πως εχω σε ολες μου τις σχεσεις...φιλικες,οικογενει ακες και τωρα ειναι η πρωτη φορα που εχω και στην "ερωτικη" μου ζωη. Δεν ξερω κατα ποσο πρεπει να πιστευω αυτα που λεει.κι απ την αλλη γιατι οχι; Αλλωστε επειδη εχω την ταση να ξεψαχνιζω καθε λεξη απ αυτα που μου λενε, δεν φαινεται να λεει ψεματα,γιατι αλλιως θα υπερεβαλε κι αλλο. Ετσι και χωρις τις ανασφαλειες ειναι κατι που ποναει. Μαλλον πρεπει να σταματησω να προσεχω ολες τις λεπτομερειες στα λογια των αλλων!
για να αισθανεσαι ασφαλης με αυτη την εννοια πρεπει να ειναι ο αλλος για σενα δεδομενος.ειναι λογικο οταν αγαπας και ειδικα οταν εισαι ερωτευμενος/η να αισθανεσαι ανασφαλεια.ακομη και οι φιλικες σχεσεις που εχουν περασει απο δοκιμασιες και παλι ερχεται στιγμη και αναρωτιεσαι αν ειναι ισχυει το οτι ειναι ανοδιοτελεις ή αν ειναι οσο αληθινες τις φανταζεσαι.
Στεκει και αυτο που λες. Για την ακριβεια δν μπορω να βρω καποιο λαθος σε κανενα απο τα μηνυματα κι ας ειναι καποια τοσο διαφορετικα μεταξυ τους!
ναι, γινεται.Quote:
Originally Posted by νηπενθές
υπομονη, κανεις.
προσπαθεις οσο μπορεις, οταν μπορεις, να εξορθολογισεις την σκεψη σου και να σκεφτεσαι οτι εφοσον σε θελει, τον θελεις, περνατε καλα, ειναι απλα μια δικη σου ανησυχια, χωρις βαση και απλα φοβασαι μη τον χασεις.
αν δεν σε βασανιζει και ειναι σε ηπιο βαθμο, δεν ειναι κακο.
σε κανει να μην θεωρεις τον αλλο δεδομενο κι αυτο, παρατεινει τον ερωτα ;)
αν φτασεις στο σημειο να υποφερεις και να μην χαιρεσαι στην σχεση σου, τοτε πρεπει να κανεις κατι γι αυτο.
Και πως αποφευγεις να σε θεωρησει ο αλλος δεδομενο;
προς το παρον, εσυ εισαι αυτη που δεν θεωρεις τον αλλο δεδομενο.Quote:
Originally Posted by νηπενθές
για να μην σε θεωρει ο αλλος δεδομενο, πρεπει να μην εισαι πολυ ανασφαλης, η τουλαχιστον να μη δειχνεις πολυ ανασφαλης και κρεμασμενος πανω του, αλλα κυριως, να εχεις τον δικο σου "χωρο", με ενδιαφεροντα, σπουδες, προσωπικες φιλιες και δραστηριοτητες, που να ισχυουν χωρις αυτον...
εδω απαντουν αλλοι ειμαι το πλεον ακαταλληλο ατομο να μιλησει.δεν ξερω καποια στιγμη ξυπνας και το ανακαλυπτεις,γινεται με τις συνεχεις παραχωρησεις,με το να μην διεκδικεις, με το να δικαιολογεις τα αδικαιολογητα, με το να εθελοτυφλεις, με το να εισαι φοβισμενη,μονη και πολλα αλλα.
βασικα να εχεις μαθει να σεβεσαι τον εαυτο σου. αυτο καταλαβα πολυ αργα και να μπορεις να υποστηριξεις τις αποψεις σου εστω κι αν ελθεις σε συγκρουση.
φιλη νηπενθες, πιθανον να νιωθεις ανασφαλεια επειδη εχεις ζησει απο καποια προηγουμενη σχεση σου εναν ασχημο χωρισμο κ δεν θελεις να επαναληφθει αυτο.. να εχεις υπ'οψιν σου οτι οι ανθρωποι ειναι διαφορετικοι κ οτι επειδη εζησες καποια στιγμη εντονα την απορριψη απο καποιον αλλον, δεν θα επαναληφθει αυτό και στις επομενες σχεσεις σου.. πρεπει να αποκτησεις μεγαλυτερη αυτοπεποιθηση και αυτοεκτιμηση γιατι νομιζω οτι βασικα αυτο σου λειπει... οταν πιστευεις οτι αξιζεις την αγαπη καποιου κ οτι εχεις αξια σαν ανθρωπος, μπορεις να διακρινεις κ ευκολα αν ο αλλος στη σχεση αξιζει ή οχι να ειναι μαζι σου. αν ο ανθρωπος αυτος σου προκαλει ανασφαλεια, αυτο σημαινει οτι δεν προσπαθει πολυ για τη σχεση κ σου αφηνει κενα κ ερωτηματικα..
μαθε για το παρελθον του,αν εχει χωρισει ασχημα με την πρωην του, ρωτα τον τι θεωρει βασικο σε μια σχεση,προσπαθησε να τον ψυχολογησεις κ δωστου την αγαπη σου χωρις αναστολες και ανασφαλειες.. ετσι,αν στο τελος χωρισετε θα ξερεις οτι τουλαχιστον εσυ τα εδωσες ολα σε αυτη τη σχεση κ το προβλημα ηταν δικο του..
Θελω να τα δωσω ολα,αλλα απο την αλλη καποιοι μου λενε να προσεχω.
Ξερω για το παρελθον του και αυτο βοηθαει σε πολυ μεγαλο βαθμο την ανασφαλεια μου, καθως εκανε σχεση με την επι χρονια κολλητη του,με την οποια εμειναν μαζι σχεδον 4 χρονια και χωρισαν τελειως φιλικα!
Θελω να τα δωσω ολα,αλλα απο την αλλη καποιοι μου λενε να προσεχω.
Ξερω για το παρελθον του και αυτο βοηθαει σε πολυ μεγαλο βαθμο την ανασφαλεια μου, καθως εκανε σχεση με την επι χρονια κολλητη του,με την οποια εμειναν μαζι σχεδον 4 χρονια και χωρισαν τελειως φιλικα!
προφανως νιωθεις να απειλεισαι ακομη απο την πρωην του.. κ αυτοι που σου λενε να προσεχεις γιατι στο λενε αυτο?
εννοείς να "θέλεις" τον άλλο τόσο πολύ που να πονάς...γιατί αν τον αγαπάς τόσο πολύ δε σε νοιάζει αν σ' αγαπάει το ίδιο...οι σχέσεις δεν είναι "αγώνας" ποιος αγαπάει τον άλλο περισσότερο..σε μια καλή σχέση πρέπει να κυριαρχεί το συναίσθημα της σιγουριάς και της αυτοπεποίθησης. Φιλικά, Μαρίνα
οι καλές σχέσεις έχουν χαρακτηριστικά την αυτοπεποίθηση και την ασφάλεια..αν δεν αισθάνεσαι έτσι στην σχέση σου, θα πρέπει να τη δουλέψεις..
Ναι,να θελεις.να εισαι ερωτευμενος γιατι ναι,η αγαπη ειναι ανιδιοτελες συναισθημα,αλλα ο ερωτας το πιο εγωιστικο!
Δεν ξερω γιατι μου λενε να προσεχω...για να μην πληγωθω;! Αλλα το βρισκω καπως χαζο,γιατι ετσι ειναι η ζωη και οι σχεσεις,και για να ζησεις κατι πραγματικα πρεπει να ρισκαρεις..ετσι δεν ειναι;!
καταρχας ποιοι σου λενε να προσεχεις? ατομα που ξερουν αυτον ή απλα ατομα που ξερουν εσενα?
έτσι είναι και είναι όλα μέσα στο πρόγραμμα κι αυτό είναι τελικά η ζωή: να βιώνεις όλα τα συναισθήματα, να μη φοβάσαι να εκφραστείς, ν᾽αγαπήσεις, να πονέσεις, να κλάψεις κτλ. απλά θεωρώ ότι από ένα σημείο και μετά (αν θέλει με την εμπειρία ή την ηλικία) καταλαβαίνεις ότι η αγάπη η αμοιβαία αγάπη ούτε πονάει, ούτε είναι δύσκολη! επίσης το τι λένε οι άλλοι θα πρέπει να σε απασχολεί μέχρι ένα σημείο...γιατί δεν είναι οι άλλοι στη σχέση σου αλλά εσύ και το ταίρι σου! επίσης είμαστε όλοι διαφορετικοί κι αυτό οι σχέσεις μας δεν είναι πανομοιότυπες..ούτε σημαίνει ότι επαναλαμβάνονται στο ίδιο μοτίβο.
Δεν ειχαμε εξαρχης κοινους γνωστους,οποτε καποιες ααπο τις φιλες μου μου λενε να προσεχω...
Στο λένε γιατί ξέρουν ότι είσαι κορίτσι ευαίσθητο, δεν τον γνωρίζουν όμως οπότε πρέπει εσύ η ίδια να κρίνεις.Quote:
Originally Posted by νηπενθές
καταλαβα.. οι φιλες σου δηλαδη σας εχουν δει μαζι σαν ζευγαρι κ σου ειπαν να προσεχεις ή γενικα μιλανε με βαση τους δικους τους καημους?? οι φιλες οσο καλες κ να ειναι δεν μπορουν να σου λενε να προσεχεις αν δεν εχουν συγκεκριμενο λογο να στο λενε.. οποτε ρωτα τες ευθεως γιατι να προσεχεις.. κ πες τους να κοιτανε τα δικα τους, γιατι συνηθως αλλα συμβουλευουν στους αλλους κ αλλα κανουν στα δικα τους, οποτε μην δινεις κ πολυ βαση στο τι λενε οι αλλοι κ χαλασεις τη σχεση σου επειδη αυτες στο λενε..
αυτο το παιδι εσενα διαλεξε για γκομενα του κ εσυ διαλεξες αυτον,οποτε τωρα που τον εχεις βγαλε τη σεξοβομβα που κρυβεις μεσα σου κ βουρ στον πατσα! με τις ανασφαλειες κ τους χαζοεγωισμους χαλανε οι σχεσεις..
Συγκεκριμενα μια φιλη μου μου λεει πως επειδη πληγωθηκα πολυ παλιοτερα δεν θελει να ξαναπληγωθω.και πως πιστευει οτι με θελει αλλα δεν ειναι τοσο ερωτευμενος οσο εγω. Αλλα δεν γινεται να το ξερει κανεις αυτο.ζει εμενα καθε μερα και βλεπει ποσο τον θελω,αλλα δεν ξερει για τον ιδιο.
Το αγορι μου δεν ειναι απο τους "υπερπροστατευτικους" οποτε πολλοι ισως το εκλαμβανουν ως αδιαφορια,αλλα δεν νομιζω οτι ειναι ετσι.ειμαστε 3 μηνες μαζι και υποθετω οτι εχω αρχισει να τον καταλαβαινω και να τον ερμηνευω καποιες φορες..
Οπως μου ειπε ο ιδιος δεν ειχε κανενα λογο να με κοροιδευει και να μπλεξει με μια κοπελα που δινει πανελληνιες. Θα μπορουσε να ειναι με μια αλλη που θα κανουν οτι θελουν κλπ. Αλλα αυτος θελει εμενα. Ετσι ειπε. Και εχει δικιο. Για πιο λογο να με κοροιδεψει;!
ωραια..κοιτα νηπενθες.. αν συνεχισεις να βγαζεις ανασφαλειες στη σχεση κ δειχνεις οτι εισαι καχυποπτη απεναντι του,το μονο που θα καταφερεις θα ειναι να μην χαρεις τη σχεση κ στο τελος να ξενερωσει κ αυτος κ να γινει η υποθεση αυτοεκπληρουμενη προφητεια.. τις αμυνες σου ηδη τις εχεις αναπτυξει μετα τον προηγουμενο χωρισμο σου,δεν εισαι καμια χαζη κ οσο μεγαλωνεις θα αποκτας κ μεγαλυτερη αυτοπεποιθηση σε αυτον τον τομεα.. αν αυτο το παιδι σου δειχνει οτι σε αγαπαει, σου φερεται σωστα, σε κανει να νιωθεις ομορφα, χαλαρωσε, απολαυσε το κ εκφρασου χωρις ενδοιασμους.. ετσι θα σε εκτιμησει κ αυτος κ θα σε ερωτευτει οπως θελεις