Πως να ζητησω απο τους δικους μου να επισκεπτω ψυχιατρο?

Εχοντας σταματησει την ψυχοθεραπεια εδω και 2 μηνες..επειδη εχω κουραστει να κανω συνεχως κυκλους για το αν χρειαζομαι βοηθεια απο ψυχιατρο ή για το αν δεν χρειαζομαι τιποτα γιατι ειμαι μια χαρα και οτι πρεπει να σταματησω να κρεμομε απο την ιδεα οτι θελω βοηθεια απο ειδικο,αποφασισα να παω σε εναν ψυχιατρο να μου προτεινει τι μπορω να κανω (ή αν εχω κατι να μου πει τι ειναι και πως να το αντιμετωπισω) για σταματησω και εγω να βασανιζομαι..Η αληθεια ειναι οτι δεν ξετρελενομαι στην ιδεα να επισκεφτω ψυχιατρο,αλλα ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ ΜΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ,ΤΟΥΣ ΨΥΧΑΝΑΓΚΑΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΧΟΣ..εχω κουραστει ειλικρινα,κουραστικα το να μαι εγω ο ιδιος αυτος που προκαλει θλιψη και κουραση στον εαυτο μου και ολα αυτα μεσω σκεψεων.Το χω παρει αποφασει οτι θελω να παω..να δω τι μπορω να κανω.Το προβλημα ειναι τωρα με τους γονεις μου.Παλια που ειμουν χαλια ειχα πει για ψυχιατρο και αρνηθηκαν..ειδικα ο πατερας μου γιατι πιστευει οτι ψυχιατρο μονο οι τρελοι πανε..Επισης τους εχω πει οτι ειμαι πλεον καλα..αλλα δυστυχως δεν ειμαι(ναι,ειμαι ΠΑΡΑ πολυ καλυτερα σε σχεση με το πως ειμουν πριν 6 μηνες,αλλα ακομα δεν νιωθω καλα λογο του αγχους που μου προκαλω.)Και εδω ειναι το προβλημα μου..πως να τους το εξηγησω οτι ακομα εχω θεμα με το αγχος και οτι θελω να το αντιμετωπισω?Πως να αντιμετωπισω την αρνηση τους??


Υ.Γ.Μην μου πειτε οτι δεν χρειαζομαι ψυχιατρο ή οτι το μονο που προτινουν ειναι φαρμακοθεραπεια κλπ γιατι δεν πιστευω να αλλαξω γνωμη..Οπως ειπα και ΤΙΠΟΤΑ να μην εχω,εγω θα θελα να παω μονο και μονο για να σιγουρευτω και εγω 100%.

filaraki mazepse lefta kai pigene min akous kanenan ! telos !

Κουραγιο φιλε μου δεν ειναι αναγκη να τους το ανακοινωσεις παρε μαζι σου ενα προσωπο εμπιστοσυνης κ πηγαινετε

Δεν υπαρχει καποιος από το στενό περιβάλλον που να είναι πιο ανοιχτομυαλος και εχει καποια βαρύτητα η αποψή του για τουσ γονείς σου? Ενά τετοιο άτομο πρέπει να βρείς και να τους μιλήσει

Σωστο αυτο που μου προτινατε,αλλα για να το κανω πρεπει να περιμενω 2 μηνες για να γινω 18 και επισης πρεπει καπως να βρω λεφτα...μυσπ δεν μπορω να εμπιστευτω κανεναν,δηλαδη και παλια που μουν χαλια το συζηταγα κυριοτερα με τον ψυχολογο,στην αρχη λιγο με τους γονεις μου και μερικες φορες με 2 ατομα(και μαλιστα με το ζορι γιατι με ειχαν πριξει να μαθουν τι εχω).

Καλα φιλε μου δεν εχεις καποιο αδερφο αδερφη ξαδερφο πολυ εμπιστο ανθρωπο?Θελω να πω οτι πρεπει να επιλεξεις ενα πραγματικα εμπιστο ανθρωπο που θα σε αντιμετωπιζει σοβαρα κ δεν θα μιλησει σε καποιον για το που πηγαινετε,Επισης πιστευω οτι για ενα ραντεβου εστω δεν ειναι δυσκολο να μαζεψεις λεφτα προθυμοποιησου να πηγαινεις στο σουπερ μαρκετ για τους δικους σου κ ζητησε τους να παιρνεις τα ρεστα απο τα ψωνια κ αμα το κανεις καμποσες φορες θα μαζεψεις

καποιος απο το σοι σου κατι.δεν μπορει καπως θα υπαρχει καμια δημοσια υπηρεσια για ανηλικους ειναι αμαρτια να τυρανιεσαι ετσι.ετσι να τους ηξερα θα πηγαινα εγω να τους μιλησω...εκνευριστηκα τωρα

Δυστυχως εχω μαθει να αντιμετωπιζω σχεδον τα παντα μονος μου..φοβαμαι να εμπιστευομαι αλλους..μια φορα το χα κανει (ειχα εμπιστευτει στον τοτε κολλητο μου οτι μαρεσει μια κοπελα και μεσα σε μια εβδομαδα το χε μαθει και αυτη και αλλοι τοσοι ξεμπαρκοι)και το μετανιωσα.απο τοτε ...ποτε..εμπιστοσυνη σε κανεναν.Δηλαδη μονο που σκεφτομαι οτι θα το εμπιστευτω σε καποιον και μετα αυτος ο καποιος θα παει να το πει σε αλλους λεγοντας:''Θα σου πω αυτο και αυτο αλλα να μεινει μεταξυ μας'' και σιγα σιγα να το μαθουν ολοι..νταξ..απλα δεν μπορω να εμπιστευτω καποιον..ολα μονος μου.Για αυτο ρωταω αν εχετε να μου προτεινετε καποιον τροπο να πω και να πεισω τους δικους μου.

...μητσακο, προτεινω να τους πεις την αλήθεια.
Προφανώς οι γονείς σου δεν θελουν να πιστεψουν ότι έχεις "παραπανω" πρόβλημα απ όσο αντέχουν.
Προτεινε τους να μπουν εδώ και να διαβάσουν θέματα άλλων χρηστών με παρόμοια προβλήματα. Μίλα με τον ψυχοθεραπευτη σου για το πως θα το χειριστείς. Όλα λύνονται, φτάνει να έχει κάποιος την κατάλληλη στήριξη :)

Quote:

---

Originally Posted by Θεοφανία

...μητσακο, προτεινω να τους πεις την αλήθεια.
Προφανώς οι γονείς σου δεν θελουν να πιστεψουν ότι έχεις "παραπανω" πρόβλημα απ όσο αντέχουν.
Προτεινε τους να μπουν εδώ και να διαβάσουν θέματα άλλων χρηστών με παρόμοια προβλήματα. Μίλα με τον ψυχοθεραπευτη σου για το πως θα το χειριστείς. Όλα λύνονται, φτάνει να έχει κάποιος την κατάλληλη στήριξη :)

---

Και να τους το πω κατα πασα πιθανοτητα θα με αφησουν να ξαναξεκινησω ψυχοθεραπεια..αλλα για ψυχιατρο θα αρχισουν παλι τα κλασσικα τους..δηλαδη..''ψυχιατρο πανε μονο οι τρελοι'' ή ''τι ψυχιατρο μωρε?να σε κλεισουμε και σε καμια κλινικη αν το παμε ετσι'' κλπ..Δεν ξερω γιατι ειναι τοσο κατα της ιδεας..η μανα οκ μου χε πει παλια οτι δεν θελει να παω αλλα αμα νιωθω οτι το οντως το χρειαζομαι θα με αφησει..αλλα ο πατερας μου με την καμια..οταν του λεω για αυτο μενουμε παντα στον ψυχολογο..ψυχιατρο ουτε λογος!

Quote:

---

Originally Posted by Μητσάκος

Και να τους το πω κατα πασα πιθανοτητα θα με αφησουν να ξαναξεκινησω ψυχοθεραπεια..αλλα για ψυχιατρο θα αρχισουν παλι τα κλασσικα τους..δηλαδη..''ψυχιατρο πανε μονο οι τρελοι'' ή ''τι ψυχιατρο μωρε?να σε κλεισουμε και σε καμια κλινικη αν το παμε ετσι'' κλπ..Δεν ξερω γιατι ειναι τοσο κατα της ιδεας..η μανα οκ μου χε πει παλια οτι δεν θελει να παω αλλα αμα νιωθω οτι το οντως το χρειαζομαι θα με αφησει..αλλα ο πατερας μου με την καμια..οταν του λεω για αυτο μενουμε παντα στον ψυχολογο..ψυχιατρο ουτε λογος!

---

...είναι αυτό που σου λέω: δεν το αντέχουν.
Υπάρχει μια παραπληροφόρηση σχετικά με τα άτομα που επισκέπτονται ψυχίατρο ή παίρνουν αγωγή.
Αυτό έχει να κάνει με τη γενικότερη άγνοια των ανθρώπων για τις ψυχικές παθήσεις.
Εκεί είναι που σου λέω ότι πρέπει να τους πεις να μπουν στο φόρουμ και παράλληλα να τους εξηγήσεις ότι υποφέρεις.
Καντου την εξης ερώτηση: "σε ενδιαφέρει η πάθηση μου περισσότερο ή οτι υποφέρω"
Μίλα και με τον ψυχοθεραπευτη σου. Εξήγησε του την κατάσταση και ζητα του οδηγίες για το πως θα το χειριστείς.
Αν δεν έχεις πέσει σε κομπογιαννίτη που το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να πληρώνεται την ώρα, θα σε βοηθήσει.

Μητσακο , αν νομιζεις οτι εινια απαραιτητο να πας , πηγαινε μονος σου. Μην περιμενεις ποτε θα συμφωνησουν οι γονεις σου γιατι μπορει να σου παρει αιωνες.
Απλα αν τελικα παρεις φαρμακευτικη αγωγη ενημερωσε τους .

πες τους οτι ποναει πολυ η κοιλια μου παρα πολυ πηγαινε σε νοσοκομειο και πες του παθολογου να σε στειλει ψυχιατρο εξηγησε τουο ταν δεν θα σε ακουνε οι γονεις σου

τρελη ιδεα αλλα δεν ξερω τι να πω

Quote:

---

Originally Posted by kosto30

πες τους οτι ποναει πολυ η κοιλια μου παρα πολυ πηγαινε σε νοσοκομειο και πες του παθολογου να σε στειλει ψυχιατρο εξηγησε τουο ταν δεν θα σε ακουνε οι γονεις σου

τρελη ιδεα αλλα δεν ξερω τι να πω

---

Δηλαδη να παει ενας ακομα ασθενης στα επειγοντα , να βοηθησει λιγο στο χαος που παντα επικρατει ,να φαει τον χρονο των γιατρων αδικα , ενω δεν εχει καποιο προβλημα που χρηζει επειγουσας αντιμετωπισης....
Οντως τρελη ιδεα......

Quote:

---

Originally Posted by Μητσάκος

Δυστυχως εχω μαθει να αντιμετωπιζω σχεδον τα παντα μονος μου..φοβαμαι να εμπιστευομαι αλλους..μια φορα το χα κανει (ειχα εμπιστευτει στον τοτε κολλητο μου οτι μαρεσει μια κοπελα και μεσα σε μια εβδομαδα το χε μαθει και αυτη και αλλοι τοσοι ξεμπαρκοι)και το μετανιωσα.απο τοτε ...ποτε..εμπιστοσυνη σε κανεναν.Δηλαδη μονο που σκεφτομαι οτι θα το εμπιστευτω σε καποιον και μετα αυτος ο καποιος θα παει να το πει σε αλλους λεγοντας:''Θα σου πω αυτο και αυτο αλλα να μεινει μεταξυ μας'' και σιγα σιγα να το μαθουν ολοι..νταξ..απλα δεν μπορω να εμπιστευτω καποιον..ολα μονος μου.Για αυτο ρωταω αν εχετε να μου προτεινετε καποιον τροπο να πω και να πεισω τους δικους μου.

---

Κουραγιο φιλε μου πιστευω ειναι καλο επειδη λες οτι δεν ειναι εμπιστος ανθρωπος περιβαλλον σου ζητησε τοτε οι γονεις σου κ εσυ να απευθυνθειτε σε ψυχολογο κ στην πορεια ο ψυχολογος πιθανον να τους πεισει οτι ειναι αναγκη πας κ σε ψυχιατρο αρα θα γινει οπως επιθυμεις

εγω οταν ειχα νοσηλευτει στ κρατικο νοσοκωμειο μιλησα και με ψυχολογο..ηταν δωρεαν...οποτε σ προτεινω να πασ σ καποιο κρατικο νοσοκωμειο μονοσ σ να ρωτησεισ αν υπαρχει διαθεσημοσ ψυχολογοσ..παρε μαζι σ βιβλιαρια κλπ σ περιπτωσει π χρειαστουν...δεν νομιζω να θελει και γονεα η κατι τετοιο...αλλα εσυ μια ερωτηση θα κανεισ..δεν εχεισ να χασεισ κ τιποτα..

Παιδια ευχαριστω για τις απαντησεις σας!Εχω ακομα μια ερωτηση..μια επισκεψη ποσο μπορει να κοστισει?40-60 ευρω?

Καλησπερα
Η δικη μου η γνωμη ειναι να μιλησεις ανοιχτα, καθαρα και ξαστερα.
Οπως οταν σε ποναει το ποδι σου πας στον ορθοπεδικο και η καρδια σου στον καρδιολογο, ετσι οταν κατι δεν παει καλα με την "ψυχη" σου ή το μυαλο σου πας στον ψυχιατρο.
Ειναι τοσο απλα τα πραγματα.
Καλα θα κανεις να υπερασπιστεις τον εαυτο σου και να μην κρυβεσαι. Χειροτερο κακο κανεις ετσι.
Συγνωμη για αυτο που θα πω αλλα η αμαθεια καποια στιγμη πρεπει να χτυπηθει. Και δεν αναφερομαι στον πατερα σου ντε και καλα.
Αναφερομαι σε ολους οσους θεωρουν ακομα το θεμα ψυχιατρος ταμπου.
Δεν ειναι ετσι.
Και τι θα πει οκ πηγαινε σε ψυχολογο αλλα οχι σε ψυχιατρο;
Σα να λεμε πηγαινε σε φυσιοθεραπευτη αλλα οχι σε ορθοπεδικο!
Ειναι παραλογο και πρεπει να το κανεις κατανοητο αυτο.
Η πιεση που σου ασκειται και απο την οικογενεια σου ειναι πολυ χειροτερη (ξερω απο ενδοοικογενειακη πιεση).
Ουτε κρυφα, ουτε με σχεδια και με πλανα.
Ορθα κοφτα.
Εχω προβλημα! Μπορειτε να με βοηθησετε να δω καποιον ειδικο για το προβλημα μου;
Αυτη πρεπει να ειναι η δηλωση σου.
Υπερασπισου τον εαυτο σου, το προβλημα σου και το δικαιωμα σου στην επιλυση του στο κατω κατω!

Μητσάκο, οκ οι γονείς σου έχουν τις απόψεις τους σχετικά με το θέμα. Ο ψυχολόγος σου τι λέει για την επίσκεψη στον ψυχίατρο, είναι κάτι που θα σου πρότεινε?
Εσύ τι προσδοκίες έχεις από την επίσκεψη στον ψυχίατρο?

Quote:

---

Originally Posted by marina38

Μητσάκο, οκ οι γονείς σου έχουν τις απόψεις τους σχετικά με το θέμα. Ο ψυχολόγος σου τι λέει για την επίσκεψη στον ψυχίατρο, είναι κάτι που θα σου πρότεινε?
Εσύ τι προσδοκίες έχεις από την επίσκεψη στον ψυχίατρο?

---

Εγω θελω να επισκεπτω ψυχιατρο επειδη δεν ειμαι καλα..εχω γεμισει ψυχαναγκασμους,σκεφτομαι συνεχως αρνητικα ασχημα πραγματα,φτιαχνω ασχημα/απιθανα σεναρια στο κεφαλι μου και γενικα δεν την παλευω..Ο λογος που θελω να επισκεπτω ψυχιατρο ειναι επειδη θελω να μου πει ακριβως τι πρεπει να κανω για να το διωρθωσω..Με τον ψυχολογο δεν τα χα συζητησει ολα αυτα,αλλα οταν του το χα πει 1-2 φορες μου λεγε οτι δεν ειναι καλη ιδεα να βαζω ταμπελακια στον εαυτο μου επειδη θα μου δημιουργησει περισσοτερο αγχος(επειδη παλια που ειμουν χαλια του ελεγα να παω σε ψυχιατρο για να μου πει τι εχω οχι πως να το αντιμετωπισω).

Quote:

---

Originally Posted by Μητσάκος

Εγω θελω να επισκεπτω ψυχιατρο επειδη δεν ειμαι καλα..εχω γεμισει ψυχαναγκασμους,σκεφτομαι συνεχως αρνητικα ασχημα πραγματα,φτιαχνω ασχημα/απιθανα σεναρια στο κεφαλι μου και γενικα δεν την παλευω..Ο λογος που θελω να επισκεπτω ψυχιατρο ειναι επειδη θελω να μου πει ακριβως τι πρεπει να κανω για να το διωρθωσω..Με τον ψυχολογο δεν τα χα συζητησει ολα αυτα,αλλα οταν του το χα πει 1-2 φορες μου λεγε οτι δεν ειναι καλη ιδεα να βαζω ταμπελακια στον εαυτο μου επειδη θα μου δημιουργησει περισσοτερο αγχος(επειδη παλια που ειμουν χαλια του ελεγα να παω σε ψυχιατρο για να μου πει τι εχω οχι πως να το αντιμετωπισω).

---

Πάντως ο ψυχίατρος ασχολείται κυρίως με τα φάρμακα και όχι τόσο με τις τεχνικές
αντιμετώπισης. Άσε που είναι και πιο ακριβός. Εγώ λέω να πας σε 1,2,3 ψυχολόγους,
να ρωτήσεις τιμές, μη ντρέπεσαι, και να δεις ποιος σου κάνει σαν άτομο.

Αυτό ακριβώς θα σου έλεγα, που γράφει και ο masterridley. Καταλαβαίνω πως μάλλον έχεις κουραστεί από τα σενάρια, τις αρνητικές σκέψεις και τους ψυχαναγκασμούς, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει κάποιος απλός τρόπος να το 'διορθώσεις' όπως λες. Χρειάζεται χρόνος, προσπάθεια και βέβαια ο κατάλληλος ειδικός που θα σου ταιριάξει. Μίλα στους γονείς σου κι αναζητήστε κάποιον άλλο ψυχολόγο (αν δεν σου έκανε ο παλιός) για να ξεκινήσεις συστηματικά ψυχοθεραπεία. Κι αν το έχεις τόσο μεγάλη ανάγκη, φυσικά και θα σου πει 'τι έχεις' - πάντως να αποφύγεις όποιον σου δώσει μια σίγουρη 'διάγνωση' με το καλημέρα σας.

Quote:

---

Originally Posted by marina38

Αυτό ακριβώς θα σου έλεγα, που γράφει και ο masterridley. Καταλαβαίνω πως μάλλον έχεις κουραστεί από τα σενάρια, τις αρνητικές σκέψεις και τους ψυχαναγκασμούς, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει κάποιος απλός τρόπος να το 'διορθώσεις' όπως λες. Χρειάζεται χρόνος, προσπάθεια και βέβαια ο κατάλληλος ειδικός που θα σου ταιριάξει. Μίλα στους γονείς σου κι αναζητήστε κάποιον άλλο ψυχολόγο (αν δεν σου έκανε ο παλιός) για να ξεκινήσεις συστηματικά ψυχοθεραπεία. Κι αν το έχεις τόσο μεγάλη ανάγκη, φυσικά και θα σου πει 'τι έχεις' - πάντως να αποφύγεις όποιον σου δώσει μια σίγουρη 'διάγνωση' με το καλημέρα σας.

---

Ψυχοθεραπεια ξαναλεω εκανα..και για να μαι ειλικρινης οσες φορες πηγα..πιεζομουν να τα συζητησω και γενικα ειχα παραα πολυ αγχος..Οσο και αν θελω να συζηταω για αυτο πλεον φοβαμαι γιατι γινεται χειροτερα και δημιουργω καποιες φορες την ψευδαισθηση στον εαυτο μου οτι οι σκεψεις μου ισχυουν στην πραγματικοτητα και σκεφτομαι σαν να μου συμβαινει αυτο που σκεφτομαι..Οσο και αν θελω να το συζητησω με καποιον να με βοηθησει ,φοβαμαι γιατι θυμαμαι παλια που τα χα πολυ εντονα ολα αυτα και κυριευομαι απο φοβο για το να μην ξαναγινει τοσο εντονο..Και αυτο που λετε για τα φαρμακα..Αν ειναι λυση η φαρμακοθεραπεια..τοτε θα την κανω,αρκει να σταματησουν οι ιδεες και οι ψυχαναγκασμοι γιατι εχω κουραστει.

Αυτό τον φόβο που λες το είχε και ο αδελφός μου, δηλαδή δεν ήθελε να συζητάει
για την ΙΔΨ του γιατί πίστευε ότι όσο το συζητάς τόσο πιο έντονο γίνεται. Το οποίο
φυσικά είναι μπούρδες καθότι είτε το συζητούσε είτε όχι αυτό γινόταν χειρότερο.

Τα φάρμακα που λες σίγουρα βοηθάνε αλλά μόνο τα συμπτώματα. Δηλαδή αν δεν
πας και σε ψυχολόγο για να αλλάξεις τις σκέψεις σου, όταν θα τα κόψεις αυτές
θα επιστρέψουν.

Quote:

---

Originally Posted by masterridley

Αυτό τον φόβο που λες το είχε και ο αδελφός μου, δηλαδή δεν ήθελε να συζητάει
για την ΙΔΨ του γιατί πίστευε ότι όσο το συζητάς τόσο πιο έντονο γίνεται. Το οποίο
φυσικά είναι μπούρδες καθότι είτε το συζητούσε είτε όχι αυτό γινόταν χειρότερο.

Τα φάρμακα που λες σίγουρα βοηθάνε αλλά μόνο τα συμπτώματα. Δηλαδή αν δεν
πας και σε ψυχολόγο για να αλλάξεις τις σκέψεις σου, όταν θα τα κόψεις αυτές
θα επιστρέψουν.

---

Ο αδερφος σου πως το αντιμετωπισε??Να νιωσω εγω καλυτερα και μετα βλεπω τι θα κανω..Ψυχοθεραπεια (τουλαχιστον με τον ιδιο ψυχολογο και ας ειναι καλος)φοβαμαι να ξαναξεκινησω γιατι μου προκαλουσε πολυ αγχος.