Ο πεθερός μου μου αποκάλυψε τον έρωτά του...
Καλησπέρα στο forum.
Βρίσκομαι σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση και δεν ξέρω πώς να σηκώσω το βαρύ φορτίο που μου φορτώθηκε...
Να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Με τον άντρα μου αν και μικροί σε ηλικία είμαστε αρκετά χρόνια μαζί. Μπορεί να ζούμε λίγο δύσκολα αλλά είμαστε πολύ δεμένοι και αγαπημένοι! Μην τα πολυλογώ, όλα κυλούσαν ομαλά, και μιας και είμαστε και οι δύο από πολύ δεμενες και αγαπημένες οικογένειες, δεν νοεί τω να μην είναι ο σπίτι μας παντα ανοιχτο για τις οικογένειές μας και πόσο μάλλον για τους γονείς μας και φυσικά τον "μπαμπά". Πριν λίγο καιρό λοιπόν,(και αφού ο άντρας μου έλλειπε στη δουλειά του) μου σκάει ο πεθερός μου την ΒΟΜΒΑ!!!
" Ξέρεις, μου λέει, οτι σε αγαπάω πάρα πολύ και σε έχω καλύτερα και απο κόρη μου, οταν είσαι μαζι με το γιό μου το χαίρομαι πάρα πολύ, σας καμαρώνω και δεν περναει τιποτα από το μυαλό μου, αλλά οταν είσαι μόνη σου σε βλέπω σαν γυναίκα. Βασανίζομαι εδώ και κάποιο καιρό, είμαι ερωτευμένος μαζί σου, δεν φταίς εσύ, δεν μου έχεις δώσει αφορμές αλλά είμαι καψουρεμένος. Δεν μπορώ να συνέλθω έχω τρελθεί! Πολλές φορές που κάθεσαι δίπλα μου θέλω να σου πιάσω το πόδι κλπ. Θέλω να με συγχωρήσεις, σε παρακαλώ αλλά είναι σοβαρό αυτό που σου λέω"
Ήταν λες και έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι μου και με πλάκωσε, δεν ήξερα πως να φερθώ δεν ήξερα τι να πω.... Ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί....!!!!
Αυτός ο άνθρωπος ήταν σαν πατέρας μου, μάλλον τον είχα καλύτερα και από πατέρα μου, και γυρίζει και μου λέει αυτά τα πράγματα? Δεν ντρέπεται το γιο του? Δεν σκέφτεται τίποτα? Είμαι παιδί του για όνομα του Θεού και έχει τα διπλάσια χρόνια μου!!! Δηλαδή τι περίμενε με αυτά που μου είπε να ανταποκριθώ??? Και σαν να μην έφταναν αυτά μπροστά στο γιο του είναι λες και δεν συμβαίνει τίποτα και όχι μόνο. Συνεχίζει να μου μιλάει φυσιολογικά και περιμένει και από μένα να φέρομαι σαν να μην τρέχει τίποτα! Μάλιστα προχθές μου είπε:" Λοιπόν, εκείνο εκεί που σου είπα, το ξεχνάμε." Πόσο διχασμένη μπορεί να είναι αυτή η προσωπικότητα???Πόσο ανώμαλος και άρρωστος μπορεί να είναι??? Περιμένει οτι εγώ μπορώ να του φέρομαι όπως πρώτα? Πονάω και λυπάμαι πραγματικά γιατι ο άντρας μου τον έχει εξιδανικευμένο αυτό τον άνθρωπο και αυτός φέρθηκε τόσο ανέντιμα. Δεν ξέρω τι να κάνω, πως να φερθώ, και πάνω από όλα, φοβάμαι μην καταλάβει τίποτα ο άντρας μου γιατι δεν θέλω να σκέφτομαι τις συνέπειες....
Οποιαδήποτε σκέψη σας και άποψη θα ήταν χρήσιμη, ευχαριστώ!