Ποια ηταν η πραγματικη αιτια του χωρισμου;
Καλησπερα σε ολους σας :),
Θα ηθελα να σας διηγηθω οσο το δυνατον πιο συντομα την ιστορια μου, ελπιζοντας να με βοηθησατε να καταλαβω ποια ειναι η πραγματικη αιτια του χωρισμου μου με την πρωην μου. Εννοειται οτι ο,τι σας γραφω ειναι απο την δικη μου οπτικη και πολυ πιθανο να μην ειναι τα πραγματα 100% οπως τα γραφω.
Καταρχας να μιλησω για εμενα. Πιστευω οτι ειμαι ενας πολυ λογικος ανθρωπος γενικα αλλα οταν ειμαι σε μια σχεση, γινομαι παρα πολυ συναισθηματικος και δεν τα βλεπω τα πραγματα καθαρα. Κανω τα παντα σχεδον για να ικανοποιησω την κοπελα μου, παραμελωντας παρα πολλες φορες τον εαυτο μου. Δεν το κανω με την εννοια της θυσιας, αλλα το κανω για να δω την κοπελα μου χαρουμενη και αυτο εμενα με γεμιζει.
Η πρωην μου η κοπελα γενικα ασχολιοταν παρα πολυ με ρεικι, διαλογισμους, αυτοβελτιωσεις κτλ κτλ και δεν ηταν απλα ενα χομπυ, ηταν ο τροπος ζωης της. Πολλες φορες τα βραδυα καθοτανε μεσα μετα την δουλεια της και ξενυχτουσε μεχρι αργα το πρωι κανοντας ρεικι κτλ κτλ. Οποτε μπορειτε να καταλαβετε οτι γενικα ηταν πολυ open minded (θα καταλαβετε σε λιγο γιατι το λεω αυτο). Ηταν ενας ανθρωπος που ειχε παρα πολλες ανασφαλειες καθως προερχοταν απο μια κατεστραμενη οικογενεια και σε ολες τις προηγουμενες της της σχεσεις, οι συντροφοι της της φεροταν παρα πολυ χαλια σε βαθμο ψυχολογικου βιασμου οπως λεγανε οι ψυχολογοι που επισκεπτοτανε.
Ημασταν μαζι κανενα χρονο και οι 2 μονο λογοι βασικα που μαλωναμε στην αρχη αλλα εκανα συνεχεια μονο υποχωρησεις και οχι αυτη ηταν κυριως οι πρωην της και η καινουργια της δουλεια. Με τους πρωην της ηθελε να κραταει μια συχνη επαφη και με την δουλεια της το προβλημα ηταν οτι εβλεπα οτι το αφεντικο της, της την επεφτε και αυτη ελεγε οτι ειναι η δουλεια της και οτι δεν με αφορα. Με τους πρωην προσπαθουσα να της εξηγησω οτι ναι υπαρχουνε καποιοι ανθρωποι που μοιραστηκαμε καποια πραγματα και οτι δεν θελουμε/μπορουμε να τους ξεκοψουμε αλλα δεν γινεται να κραταμε επαφη με 10 πρωην, εκει κατι βρωμαει. Και με την δουλεια της προσπαθουσα να της δωσω να καταλαβει οτι καπως πρεπει να προφυλαξει την προσωπικη της ζωη απο την επαγγελματικη και οχι να τρεχει πισω απο το αφεντικο της οποτε την παιρνει τηλεφωνο. Αυτα βεβαια αν ηθελε να μαστε μαζι. Αυτοι ηταν γενικα οι λογοι που τρωγομασταν αλλα εκτος απο αυτα τα δυο δεν υπηρχε αλλο προβλημα μεταξυ μας. Φαινοταν ευτυχισμενη, χαρουμενη, σχεδον καθε μερα ημασταν μαζι, μου παιρνε δωρα και δεν εβλεπα τιποτα "στραβο" γενικα.
Μεχρι που ξαφνικα το καλοκαιρι θα πηγαιναμε και οι 2 στις πολεις μας για να επισκεφτουμε τους δικους μας και με παιρνει τηλ και μου λεει οτι: δεν ταιριαζουμε σαν ανθρωποι και οτι ο σκοπος της ζωης της ειναι να κανει ρεικι, αυτοβελτιωση και οτι εγω ακομα και τωρα να ξεκινουσα δεν θα την εφτανα ποτε και οτι αυτη η σχεση δεν οδηγει πουθενα. Της εξηγησα εννοειται οτι αν της ηταν τοσο σημαντικο το ρεικι και ηθελε να το ξεκινησω (αν ηθελα εγω βεβαια θα το συνεχιζα μετα) ασ μου το λεγε και ασ με βοηθουσε να το ξεκινησω. Οσον αφορα το οτι δεν ταιριαζουμε σαν ανθρωποι εκει της εξηγουσα οτι δεν ειναι απαραιτητο να ταιριαζουνε οι τροποι σκεψεις 2 ανθρωπων αρκει να αγαπιουνται. Να μην τα πολυλογω καταληξαμε σε εναν φαυλο κυκλο, εγω προσπαθουσα να βρω μια λυση και αυτη απλα ηταν συνεχεια αντδραστικη. Εννοειται οτι απο τοτε δεν θελει καμια επαφη μαζι μου και ουτε που την ξαναειδα.
Και σας ρωταω: Τι εγινε ρε παιδια ξαφνικα;