http://youtu.be/z_XFfdkJXnM
Printable View
Έπαιρνα παλιότερα ζολοφτ,μετά μου το άλλαξαν σε έφεξορ αλλα δε δούλεψε και τωρα θα ξαναγυρίσω στο ζολοφτ το οποίο δούλεψε αλλα μετά απο κάποιο διάστημα με άφησε...είδα αυτό το βίντεο και ψιλοφρικαρα...
Αυτά τα βίντεο τα έιχα δει πριν καν παρω αντικαταθλιπτικά γιαυτό ήμουν τόσο κατά σε αυτά...
Αλλά καλύτερα να ζήσεις 20 χρόνια πχ ΖΩΝΤΑΣ έστω και στο 80% παρά 60 χρόνια παρακαλώντας κάθε στιγμή να πεθάνεις...
Όταν φτάσεις στο σημείο να θες να πεθάνεις, η καρδιά σου να πιάνει 138 παλμούς με το καλημέρα (μου έχει μείνει το νούμερο χαχαχα) και η πίεση στο Θεό από αγχώδη στα άκρα χωρίς προφανή αιτία και χωρίς η ψυχολόγος να μπορεί να βοηθήσει νομίζω ότι τα χάπια είναι μονοδρομος.
Εμένα ο νευρολόγος μου είχε πει το εξής (είχα παει σε νευρολόγο καθώς λόγω κατάθλιψης η μνήμη που είχε παει περίπατο επίσης....) ότι μπορεί μεν να έχουν κάποιες παρενέργειες αλλά και πόσο νομίζεις θα αντέξει η καρδιά σου να χτυπά στο φουλ?
Ήμουν τότε 5-6 μέρες νοσοκομείο και μου παίρνανε πίεση (που έπαιρνε και παλμούς το αυτόματο πιεσομετρο) κάθε 3 ώρες.
Ε 5 μέρες κάτω από 118 δεν είχα πέσει και ας ήμουν ξάπλα με ορό όλη μέρα...
Όλος ο θάλαμος 60 παλμούς (κατάσταση ηρεμίας ξάπλας) εγώ εκεί στο διπλάσιο και αν με είχε αγχώσει και κανένας ή είχα σκεφτεί τίποτα το τερμάτιζα...
Ναι έτσι ειναι δε γίνεται αλλιώς...ούτε μνήμη υπάρχει γενικά ζεις έναν εφιάλτη ζεις στη χώρα του τίποτα...το ξεκίνησα εδώ και 3 μέρες,γενοσημο παίρνω έχει αρχίσει και δουλεύει λιγο εχω παρενέργειες βέβαια,σε κανά μήνα θα στρώσει ελπίζω.σου καταστρέφει μέχρι το βάθος όλο το ειναι σου και τη ζωή σου η πουτ... η καταθλιψη.
Στα παίρνει όλα η κατάθλιψη και ζητάει και το περίσευμα ...
Τυχερός αν σε πιάσαν τόσο γρήγορα...
Γενικά από παρενέργειες και πιο νωρίς θα στρώσεις πιστεύω. Εγώ στις 10 μέρες έστρωσα απο παρενέργειες αλλά άργησε να με πιάσει εμένα....
Καλα και εγω ειμαι ακόμα στην αρχή απλά έφυγε λιγο η πολλή σκοτοδίνη,
Εχω δρόμο...
Καλα και εγω ειμαι ακόμα στην αρχή απλά έφυγε λιγο η πολλή σκοτοδίνη,
Εχω δρόμο...ειμαι και εξωτερικό και μου φαίνονται ολα ξένα,καλα και Ελλάδα που ήμουν πολυ μιζέρια.ρε πούστη μου πότε θα βρούμε την Ιθάκη μας!
Τα αντικαταθλιπτικά απλά αναστέλλουν την πρόσληψη απο τον οργανισμό (εγκέφαλο) των ουσιών εκείνων οι οποίες θεωρούνται υπεύθυνες για τη δημιουργία των αισθημάτων στα οποία αφορά η καταθλιψη. Με αλλα λόγια ουτε διαγραφουν γεγονότα γενεσιουργά της καταθλιψης ούτε τον τροπο σκεψης αλλάζουν. Εκτός αυτού προκαλούν νευρικότητα η οποία χρειάζεται ηρεμιστικά. Η δραστηριοποίηση, αποτελεσμα της οποίας ειναι η δημιουργία νέων θετικών εμπειριών στο άτομο καθώς και η εκλογίκευση (ήτοι διάκριση ως εσωτερική παρατήρηση της υπερβολής και του φανταστικού στη σκέψη) αποτελούν αποτελεσματικούς τρόπους για να γλυτωσει κανείς. Αντίθετα η αδράνεια και η απομόνωση οδηγούν από το κακό στο χειρότερο.
Παιδιά δε θα ήταν υπερβολή να πω πως για μένα ήταν δώρο Θεού και δοξάζω τον Θεό που τα έβαλα στην ζωή μου καθώς στην κυριολεξία μου έσωσαν την ζωή.
Όχι μόνο είχα ένα βουνό ψυχοσωματικά αλλά πολύ απλά δεν ήθελα να ζήσω ούτε λεπτό. Αυτοτραυματιζόμουν με κάθε πιθανή ευκαιρία (πχ ξύρισμα) πέρναγα δρόμους θέλωντας να πεθάνω με οδηγούς να φωνάζουν ρε μαλάκα θες να πεθάνεις και εγώ να λέω απο μέσα μου ναι...
Αν δεν αυτοκτόνησα είναι αφενός γιατί στην ορθοδοξία είναι η μεγαλυτερη αμαρτία και αφετέρου γιατί τελευταία στιγμή με έπιασαν τα σιπραλεξ τότε και άντεξα σε μια πολύ δύσκολη για εμένα περίοδο (στρατιωτική θητεία σοτν έβρο)...
Αυτα που χρωμάτισα σε βοηθησαν φίλε, και κανείς δεν μπορεί ν αμφισβητησει πως αυτα βοηθάνε. Φαντάζομαι τωρα εισαι στην προσωπική προσπάθεια. Επειδή αυτα τα δυο απλά είναι το μέσο για να ξεκινησει και επιτυχει η προσπάθεια. Το ότι έβγαλες θητεία πάει να πει πως το προσπάθησες και τα καταφερες. Άρα ξέρεις πως να τα βγαζεις πέρα και στους υπόλοιπους τομείς της ζωης.
Ξέρω να επιβιώνω φίλε Ιωάννη απλά μέχρι τον στρατό ήμουν σε προστατευόμενο περιβάλλον. Σπίτι σχολείο σπίτι, μετά σπίτι πανεπιστήμιο σπίτι.
Ο στρατός ήταν τεράστιο σοκ με έφερε στα όρια μου γιατί έβγαλε στην φόρα όλες τις κοινωνικές φοβίες μου, κρίσεις πανικού κτλ που τα είχα και πριν απλά πριν μπορόυσα να φύγω τρέχοντας...
Αυτά που χρωμάτισες ήταν αυτά που μου έδωσαν κίνητρο να προσπαθήσω να ζήσω.
Αφούσε πιάσουν τα χάπια έρχεται η προσωπική προσπάθεια να ξαναχτίσεις την ζωή σου.
Ο στρατός με δυνάμωσε πολυ. Αφού πρώτα έπιασα πάτο. Έμαθα να επιβιώνω σε άθλιες συνθήκες (κρύο, κράξιμο, έλλειψη απομόνωσης, κακοί άνθρωποι, κομπλεξισμοί, στέρηση ύπνου και κυρίως σωστόυ ύπνου λόγω υπηρεσιών, κακό φαγητό, άθλια υγιεινή και πλήρης αδιαφορία ειδικά για τα ψυχολογικά τα οποία απλά σνομπάρουν...)...
Παρόλα αυτά μόνο με αντικαταθλιπτικά επιβιώνω ακόμα και παρότι με ενοχλέι αυτό χαίρομαι που υπάρχουν και έχουμε πρόσβαση σε αυτά
Συγκεκριμένα τα ssri's λειτουργούν στην περιοχή του ιππόκαμπου και της amigdala στα post neuron κλείνοντας το σύστημα που ανακυκλώνει τη σεροτονινη επιτρέποντας έτσι την ύπαρξη αρκετές ποσότητας για να στέλνονται κανονικά τα ηλεκτρικά σήματα.τωρα σύμφωνα με το τύπο στο βίντεο αυτό οδηγεί στη σταδιακή καταστροφή των υποδοχέων σεροτονινης αν κατάλαβα καλα όπως δλδ η κόκα...η αλήθεια ειναι ότι και εγω χωρίς αυτά δεν μπορώ,με βοηθάνε πολυ!με 5 επεισόδια στη πλάτη και 13 χρονια μπρος-πίσω με σιγουριά το λέω ότι βοηθάνε 100/100 και χρειάζονται στη ζωή μου,απο εκεί παίρνεις δύναμη και παίζεις μπάλα μόνος σου(δλδ καλη διατροφή,άσκηση σωματική,δραστηριότητες άτομα δουλειά που σε γεμίζουν...)χωρίς ξανά διακοπή απο μόνος μου(3φορες αυτό έκανα).και σταθερότητα στη ζωή!ολα αυτά τα χρονια εχω αλλάξει δουλειές(απο μόνιμος στο πν μαγειρας και απο μαγαζί σε μαγαζί)μέρη διαβιωσης(Αθήνα-Κρήτη-Ολλανδία-Αθήνα-Ολλανδία πάλι)χώρισα με τη γυναικα τα ξανά βρίσκω...κουραστηκααααα...
Δυστυχώς υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν ούτε να βγουν απο το σπίτι χωρίς αυτά. Και δυστυχώς η ιατρική στην παρούσα φάση αυτά έχει να δώσει...
Σίγουρα πάντως κάποιες ελαφριές περιπτώσεις πρέπει να δίνουν χρόνο σε ψυχοθεραπεία.
Και έπειτα σε φυτικά αντικαταθλιπτικά όπως κρόκο κοζάνης, κουρκουμα και 5-htp, sam-e, theanine, τρυπτοφάνη κτλ...
Αν όλα αυτά αποτύχουν (όπως σε εμένα δυστυχώς) τότε τα χάπια είναι η τελευταία λύση. Και δεν πιστεύω πως υπήρξε άνθρωπος που τα πήρε με χαρά ειδικά την πρωτη φορά...
Και εγώ όταν πήγα στον ψυχίατρο ήταν 4ο ή 5ο επεισόδιο μείζωνος κατάθλιψης ανάμεσα σε διαστήματα ύφεσης και πάλι δεν ήθελα χάπια.
Αλλά όταν όλα τα άλλα είχαν αποτύχει τι μπορούσα να κάνω?
Σε αλλοιώνουν αυτά τα πισωγυρισματα,σαν να γίνεσαι πιο αναίσθητος με τα χρονια χωρίς έντονα συναισθήματα,δίψα για ζωή.βλεπω φωτογραφίες απο παλιά και ειναι σαν να βλέπω άλλον άνθρωπο,πρέπει και αυτά τα φαρμακα να παίζουν ρόλο...νιώθω σαν γέρος.ουτε φίλους εχω εδώ ολα ξένα και ειμαι σε φάση αποθεραπείας αλλα δε ξέρω τις άλλες φορές το ξεπέρασα πιο εύκολα,τωρα μπήκα τόσο βαθιά στο χάσιμο της κατάθλιψης και έμεινα για πολυ παραπάνω που δεν μπορώ να ξεκολλήσω,ειναι και η ζωή απο μόνη της δύσκολη και απαιτητική...παραδινεσαι και απλά υπάρχεις,δεν μπορώ να σκεφτώ καθόλου θετικά για το μέλλον,κοιμάμαι-ξυπνάω άλλη μια μέρα...
Σίγουρα ειμαι ακόμα στη καταθλιψη,ειμαι στην 6η μέρα θεραπείας με σετραλίνη,τη Παρασκευή ανεβάζω τη δόση απο 50mg σε 100mg,εχω βγει λιγο απτή πολλή μαυρίλα,σκέφτομαι παράξενα δε μπορώ να κλάψω να ξεσπάσω οπως πριν νιώθω αναίσθητος ψυχικά...ειναι που δρα το φάρμακο βλέπω παράξενα όνειρα και απλά κάθομαι στο μπαλκόνι και πίνω καφέ και Ίντερνετ.κανω καμία δουλειά στο σπίτι αυτά...εχω βγει απτή πολλή μαυρίλα αλλα ειμαι σα ζομπι,ακόμα δεν έχει δουλέψει στο φουλ το φάρμακο,περιμένω την αύξηση και μετά απο κανά μήνα ελπίζω να ειμαι καλύτερα...φυτικά βοηθήματα δε παίρνω απλά προσέχω τη διατροφή και τη κρατάω σταθερή,μπανάνα καρύδια γιαούρτι μέλι καλο υδατ/κα λαχανικά κρέας ψάρι.
Είναι αρκετά νωρίς Οδυσσέα και εισαι τυχερός που από την 6η μέρα είδες λίγο φως...
Βέβαια οταν έχεις ξαναπάρει στο παρελθόν σε πιάνουν πολύ πιο γρήγορα.
Και εμένα την πρωτη φορά κάναν κοντα 2 μήνες...
Όταν μετά από έξαρση της κατάθλιψης ξαναπήρα μέ έπιασαν σε 5-10 μέρες...
Να σε ρωτήσω ρε Παναγιώτη μετά απο μακροχρόνια χρήση αντ/κων εξασθενεί η δράση τους και αν ναι τι κάνεις,το αυξανεις ή αλλάζεις φάρμακο;γιατί θυμάμαι σε μια φάση έπαιρνα ζολοφτ σταθερά για περίπου 3 χρονια και στο τέλος ένιωθα λιγο να με αφήνει,ίσως ήταν και οι καταστάσεις της ζωής...απλά ένιωθα για ένα διάστημα πεσμένος ψυχικά ξερεις πριν σε ρίξει τελείως,ενώ τα έπαιρνα κανονικά.Μετα τα έκοψα απο μόνος μου γιατί ένιωθα καλα και με έριξε μπαμ και κάτω,έκανα και χρήση χασις και το επειδηνωσε...τεσπα ανυσηχω ξερεις λιγο αν εντάξει ξαναβρω ρυθμό επανέλθω και ενώ τα παίρνω τα φαρμακα εχω πτώση.
γεια σου Οδυσεα,
οχι η μακροχρονια χρηση του αντικαταθληπτικου ,δεν εξασθενει την δραση του εφ οσον σου ειναι αποτελεσματικο.
Βεβαια ,εαν το διακοψεις γιατι αισθανθηκες καλα και το ξαναρχισεις τοτε η κατασταση ειναι πιο δυσκολη και ο οργανισμος μπορει να μην το αποδεχθει ξανα ευκολα!
παντως η ενδιαμεση χρηση χασις που ανεφερες ,δεν βοηθαει καθολου.
Μακρια απο αλλες ψυχοδραστικες ουσιες μη φαρμακευτικες ,με καθε κοστος! !
Γενικά αν σε πιάσει ένα αντικαταθλιπτικο όντως δε σε αφήνει.
Αλλά σε φόρουμ έχω δει παρόμοιες περιπτώσεις ακόμα και ανθρώπους που ανα 2-3 χρόνια άλλαζαν χάπι...
Τώρα με το εφφεξόρ νομίζω θα είμαι καλύτερα... Για πόσο θα δείξει...
Έτσι και αλλιώς το σίπραλεξ ποτέ δε με έπιασε 100% κοντά στο 60% σε φουλ δόση...
Είναι περίεργο πράγμα τα ψυχοφάρμακα...
Εδώ το φυλλάδιο λέει μέγιστη δόση 20μγ και ένα σωρό ψυχίατροι γράφουν και 30 και 40μγ.
Λέει όχι συνδιασμόι αντικαταθλιπτικών και όμως κάνουν πολλοί...
Τι να πω υπομονή ακουμε τον γιατρό αλλά προσέχουμε και τις ανάγκες μας...
Πχ εγώ ποτέ δεν πήρα ζαναξ σε σταθερή συχνότητα.
Μου είχαν πει για 2-3 μήνες να παρω ζάναξ μέχρι να με πιάσει το αντικαταθλιπτικό αλλα΄εγώ τα είχα μόνο για πολύ ε΄κτακτες περιπτωσεις....
Σας ευχαριστώ για τη κουβέντα!εγω είχα το φαινόμενο μέγιστη δόση έφεξορ να μην με πιάνει και με 100mgσετραλίνη να ειμαι καλα,παίρνω και ρισπεριδονη 1mg το βράδυ λέει ότι βοηθάει τον ύπνο και υποστηρίζει το αντικ/κο...ζαναξ και εγω παίρνω όταν χρειάζεται δεν κάνει καλο συστηματικά στη καταθλιψη,απο ουσίες τωρα τίποτα σπάνια μια μπύρα :)εχω φοβηθεί πολύ ρε παιδιά τωρα στη τελευταία υποτροπή συνέβησαν και αλλαγές πολλές στη ζωή μου...δε πολυ ξέρω που πάω, ποιος ειμαι κτλ υπομονή.Καλη δύναμη και σε σας σε όσους περνάνε το λούκι αυτό!
Και εγώ μια απο τα ίδια Οδυσσέα...
Δεν ξέρω τι θέλω, που παω, τι θα κάνω και είμαι σε κατάθλιψη ακόμα...
Εγώ στην πρωτη υποτροπή έφυγα από το σπίτι για 7 μήνες και τώρα στην δεύτερη απλά έχω χάσει όλες τις ισορροπίες μου καθώς δεν πρόλαβα να σηκωθώ καλά καλά και είχα παλι υποτροπή...
Κουράστηκα...
Μονο υπομονή,και για πόσο...;κανείς δεν μπορεί ν βοηθήσει ότι και να μου λένε τα εχω βαρεθεί ο εγκέφαλος παρέδωσε πνεύμα...ειμαι στο κόσμο μου όπου δεν υπάρχει τίποτα...ήμουν φιλε πολυ δραστήριος παλιά,ζούσα την αγάπη με τη γυναικα μου,στη δουλειά μου καλός,παρέες κτλ,τωρα ένα κενό που λέει και ο μαζωνακης :( ζω Ολλανδία ολα ξένα δεν εχω κανένα έστω να πω μια μαλακια,μονο η γυναικα υπάρχει η οποία βλέπει κάποιον που ήξερε,εχω αλλάξει σαν ένα άψυχο κουφάρι ειμαι,κουράγιο ρε φιλε ελπίζω να ξημερώσει και για μας ο ήλιος λαμπερός κάποια στιγμή...:)
Οδυσσέα το βίντεο που ανέβασες είναι απτα λίγα που έχουν απομείνει στο youtube και αποκαλύπτουν την πραγματική επίδραση των ssri στον οργανισμό.
Παραπέμπω λοιπόν όσους ενδιαφέρονται να μάθουν περισσότερα σε αυτο : http://www.e-psychology.gr/forum/sho...B9%CE%BA%CE%B1
Αναφέροντας την προσωπική μου εμπειρία μετά απο χρήση εσκιταλοπράμης (σιπραλεξ), μου άφησε τόσο έντονες παρενέργειες μετά από χρήση μόνο 9 ημερών, που μου πήρε περίπου 2 χρόνια να της ξεπεράσω..
Παρόμοιες εμπειρίες είχαν και άλλα άτομα τα οποία γνώρισα στο συγκεκριμένο φόρουμ.
Από την στιγμή που έγραψα το τόπικ για τις παρενέργεις των σσρι, υπήρχαν πολλοί που έσπευσαν να μου "επιτεθούν" και να με προσβάλουν. Ένιωθαν απειλημένοι απτην αλήθεια διότι έκαναν χρήση των φαρμάκων πολλά χρόνια χωρίς να έχουν "ψαχτεί" ποτέ παραπάνω πάνω στο θέμα. Υπήρχαν όμως και άλλα άτομα τα οποία με προσέγγισαν με pm και ζητούσαν συμβουλές για το πως θα καταπολεμήσουν τις παρενέργειες που τους είχε προκαλέσει η χρήση των σσρι, ακόμα και αν την είχαν διακόψει καιρό πριν.
Δεν διαφωνώ ότι τα φάρμακα αυτά μπορούν να βοηθήσουν ανθρώπους και ακόμα να αλλάξουν ή να σώσουν ζωές, αλλά δυστυχώς κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι αποτέλεσμα θα έχουν αυτές οι ουσίες στο καθε ένα οργανισμό ξεχωριστά.
Δεν προσπαθώ λοιπόν να απωθήσω ή να προτρέψω κάποιον στην χρήση SSRI, προσπαθώ απλώς να χτυπήσω ένα καμπανάκι σε όποιους θέλουν απλώς να τα "δοκιμάσουν" για λίγο διάστημα, γιατί η επίδραση που θα έχουν μέσα σε αυτό το διάστημα μπορεί να είναι μακροπρόθεσμη και μη αντιστρέψιμη.
Το είδα το βίντεο και τα λινκς διάβασα και τη σηζητηση τι να πω ...οπως και ναχει ειμαι νεκρός και παίρνω τα κωλοφαρμακα γιατί αλλιώς ειμαι πάλι νεκρός...σκατα...