Έχω πάλι αυτοκτονικές ιδέες

Περνάει από το μυαλό μου τελευταία πως ίσως έχω ήδη μπει σε πορεία αυτοκτονίας. Δεν υπάρχει κανείς πια να με βοηθήσει. Όλοι με έχουν κάνει πέρα. Έχω χάσει τα πάντα. Δεν δοκιμάζω να το κάνω μόνο και μόνο γιατί κωλώνω και ίσως μια μικρή φλόγα ελπίδας να σιγοκαιει μέσα μου αλλά και πάλι δεν με σταματάει αυτό από το να υποφέρω.

Γιατί μου ήρθαν όλα τόσο δύσκολα?? Δεν θέλω να κάνουμε πάλι μαραθώνια συζήτηση όπως στα προηγούμενα threads που έχω ανοίξει. Μου λείπει η δουλειά και ο έρωτας από τη ζωή μου αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Δεν αντέχω τους ανθρώπους πλέον. Ο καθένας ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό του. Θα μου πεις το ίδιο κάνω κι εγώ, αλλά εγώ είμαι σε φάση που δεν μπορώ να βοηθήσω. Όταν μπορώ βοηθάω. Τώρα χρειάζομαι εγώ βοήθεια.

Χρειάζομαι να φύγω από την Ελλάδα. Τι έκανα πρόπερσυ για έναν χρόνο αλλά αυτοί που με βοήθησαν τώρα δεν μπορούνε οπότε παίρνω τηλ φίλους και κλαίγομαι αλλά κι αυτοί που έχουν μένει είναι πολύ λίγοι και θα χάσουν κι αυτοί την υπομονή τους μαζί μου. Στον έναν μιλούσα ότι σκέφτομαι να βάλω τέρμα στη ζωή μου και είπε πως θα πάρει τηλέφωνο την αστυνομία.

Κανείς δεν ενδιαφέρεται για εμένα. Όλοι για την πάρτη τους μόνο. Θέλω να πεθάνω δεν μπορώ άλλο. Και μιλάω για άτομα πιο δυνατά από μένα.

Ότι και να πούμε εγώ ξοφλημένος είμαι. Στα 35 χωρίς ζωή και μέλλον. Πώς να ξαναπάω Αμερική χωρίς κανέναν στο πλευρό μου? Να έρθει μαζί κι ο πατέρας μου 80 χρόνων άνθρωπος να χαλάει όλα τα λεφτά του για μια τρύπα?? Ή μάνα μου στα πρόθυρα Alzheimer's?? Έχει και κάτι εξετάσεις να κάνει και φοβάται να πάει και όλο το αναβάλει.

Δεν πάει άλλο μαλακες. Έφτασε ο κόμπος στο χτένι. Ή θα γίνει κάτι προς καλύτερα ή να πάει να γαμηθει και η ζωή και όλα. Μην γράψει κανείς καμιά βλακεία ότι η ζωή είναι δώρο που μου λέει η νονά μου που ο άντρας της αυτοκτόνησε. Αυτό το ήξερε κι εκείνος αλλά να που την έκανε την πράξη. Και γλίτωσε τελικά.

Πώς να ζήσει κάποιος με τα δικά μου προβλήματα? Όλοι με αποφεύγουν. Κανείς δε με περιλαμβάνει στο πρόγραμμα του. Ο καθένας πλησιάζει μόνο αν έχει κάποιο όφελος και τώρα που ακούσανε ότι ανοίχτηκα στο εξωτερικό κάνουν τον φίλο αλλά αυτό με οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερη μοναξιά.

Χρειάζομαι αλλαγή στη ζωή μου. Εγώ δεν ξανάπερναω αλλά δέκα χρόνια μιζέρια. Σκέφτηκα πόσο θα πληγωθούν οι δικοί μου αν τελικά φύγω αλλά αυτό είναι εσωτερική υπόθεση δική μου. Αρκετά μου γάμησαν τη ζωή. Τώρα ήρθε η ώρα της πληρωμής

Να φανταστω ότι δε σε παρακολουθεί γιατρος ετσι;

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Να φανταστω ότι δε σε παρακολουθεί γιατρος ετσι;

---

Υποτίθεται με παρακολουθεί

Quote:

---

Originally Posted by tzimani

Υποτίθεται με παρακολουθεί

---

Αυτό είναι το χειρότερο.
Ότι τον παρακολουθεί και είναι έτσι...

Quote:

---

Originally Posted by tzimani

Υποτίθεται με παρακολουθεί

---

Το θεωρώ πολύ κακο που ενώ τον παρακολουθεί νιώθει ετσι. Και πρέπει να ειναι και πολυ κουρασμένος

Quote:

---

Originally Posted by tzimani

Περνάει από το μυαλό μου τελευταία πως ίσως έχω ήδη μπει σε πορεία αυτοκτονίας. Δεν υπάρχει κανείς πια να με βοηθήσει. Όλοι με έχουν κάνει πέρα. Έχω χάσει τα πάντα. Δεν δοκιμάζω να το κάνω μόνο και μόνο γιατί κωλώνω και ίσως μια μικρή φλόγα ελπίδας να σιγοκαιει μέσα μου αλλά και πάλι δεν με σταματάει αυτό από το να υποφέρω.

Γιατί μου ήρθαν όλα τόσο δύσκολα?? Δεν θέλω να κάνουμε πάλι μαραθώνια συζήτηση όπως στα προηγούμενα threads που έχω ανοίξει. Μου λείπει η δουλειά και ο έρωτας από τη ζωή μου αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Δεν αντέχω τους ανθρώπους πλέον. Ο καθένας ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό του. Θα μου πεις το ίδιο κάνω κι εγώ, αλλά εγώ είμαι σε φάση που δεν μπορώ να βοηθήσω. Όταν μπορώ βοηθάω. Τώρα χρειάζομαι εγώ βοήθεια.

Χρειάζομαι να φύγω από την Ελλάδα. Τι έκανα πρόπερσυ για έναν χρόνο αλλά αυτοί που με βοήθησαν τώρα δεν μπορούνε οπότε παίρνω τηλ φίλους και κλαίγομαι αλλά κι αυτοί που έχουν μένει είναι πολύ λίγοι και θα χάσουν κι αυτοί την υπομονή τους μαζί μου. Στον έναν μιλούσα ότι σκέφτομαι να βάλω τέρμα στη ζωή μου και είπε πως θα πάρει τηλέφωνο την αστυνομία.

Κανείς δεν ενδιαφέρεται για εμένα. Όλοι για την πάρτη τους μόνο. Θέλω να πεθάνω δεν μπορώ άλλο. Και μιλάω για άτομα πιο δυνατά από μένα.

Ότι και να πούμε εγώ ξοφλημένος είμαι. Στα 35 χωρίς ζωή και μέλλον. Πώς να ξαναπάω Αμερική χωρίς κανέναν στο πλευρό μου? Να έρθει μαζί κι ο πατέρας μου 80 χρόνων άνθρωπος να χαλάει όλα τα λεφτά του για μια τρύπα?? Ή μάνα μου στα πρόθυρα Alzheimer's?? Έχει και κάτι εξετάσεις να κάνει και φοβάται να πάει και όλο το αναβάλει.

Δεν πάει άλλο μαλακες. Έφτασε ο κόμπος στο χτένι. Ή θα γίνει κάτι προς καλύτερα ή να πάει να γαμηθει και η ζωή και όλα. Μην γράψει κανείς καμιά βλακεία ότι η ζωή είναι δώρο που μου λέει η νονά μου που ο άντρας της αυτοκτόνησε. Αυτό το ήξερε κι εκείνος αλλά να που την έκανε την πράξη. Και γλίτωσε τελικά.

Πώς να ζήσει κάποιος με τα δικά μου προβλήματα? Όλοι με αποφεύγουν. Κανείς δε με περιλαμβάνει στο πρόγραμμα του. Ο καθένας πλησιάζει μόνο αν έχει κάποιο όφελος και τώρα που ακούσανε ότι ανοίχτηκα στο εξωτερικό κάνουν τον φίλο αλλά αυτό με οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερη μοναξιά.

Χρειάζομαι αλλαγή στη ζωή μου. Εγώ δεν ξανάπερναω αλλά δέκα χρόνια μιζέρια. Σκέφτηκα πόσο θα πληγωθούν οι δικοί μου αν τελικά φύγω αλλά αυτό είναι εσωτερική υπόθεση δική μου. Αρκετά μου γάμησαν τη ζωή. Τώρα ήρθε η ώρα της πληρωμής

---

Αδερφέ μου, η ζωή είναι δύσκολη μερικές φορές, αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι ξημερώνει. Καταρχάς να πω ότι όλοι έχουν τα δικά τους, εσύ λες τώρα γιατί δεν ασχολείται μαζί μου ο τάδε, ο τάδε όμως δε γνωρίζεις τι προβλήματα έχει, φαντάσου ένα πρόβλημα υγείας που κινδυνεύει ο ίδιος η το παιδί του. Γι'αυτό προσωπικά είμαι πολύ ελαστικός με τον άλλο.

35 είμαι κι εγώ, μη λες χωρίς μέλλον, αν έχεις την υγεία σου, εχεις και ζωή και μέλλον, κάποιος που πέθανε στον πόλεμο για μας στα 25 του, εκείνος ναι δεν έχει ζωή ή μέλλον, ας τον τιμήσουμε με την δική μας μάχη στη ζωή.

Δε χρειάζεται να έχεις γνωστούς, για να πας Αμερική, βοηθάει αν έχεις αλλά γιατί δε βρίσκεις πρώτα δουλειά εκεί (από εδώ) και πας τότε. Στείλε mails πάρε τηλέφωνα στην ψύχρα. Δεν είναι κακό, δουλειά ζητάς.

Συγνώμη βρε φίλε μου, αλλά άλλος στην ηλικία μας παλεύει με καρκίνους σήμερα στο νοσοκομείο, και θα κάνουμε εμείς πίσω στη ζωή? Ε όχι , απόλαυσε και τα μικρά καθημερινά, κάνε και ένα πλάνο και προσπάθεια για τα μελλοντικά. Ζήσε. Είσαι πολύ νέος ακόμα. Άγνωστο το μέλλον.

Εγω οταν νομίζω οτι δεν ειμαι καλα και μου φταινε ολα βλέπω δύο βιντεακια απο δυο κοπελες που νοσουσαν από καρκίνο και δε τα καταφεραν. Ηταν τοσο δυνατές όμως και αποφασισμένες να το παλέψουν παροτι είχαν οτι είχαν που με κανει να καταλαβαίνω οτι κανενα πρόβλημα μου δεν είναι σοβαρό και αλλου ειναι τα σημαντικά προβλήματα.

Λαμβάνεις την αγωγή σου κανονικά; αντικαταθλιπτικο και αντιψυχωτικο; μείωσες κάτι μόνος σου; ήπιες αλκοόλ; δε μπορεί έτσι απλά να ξανά εμφανίστηκαν. Κάτι έχει συμβεί.

Μπορεί απλα να θελει αύξηση. Και μενα σταδιακα με αυξανε και επεφτα συχνα σε σκέψεις να αυτοκτονούσα

Κι εγώ τα ίδια. Χωρίς αλλαγή στην αγωγή ξαναπεφτω σε αυτές τις σκέψεις.
Μπορεί να θέλει αύξηση η τροποποίηση

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Το θεωρώ πολύ κακο που ενώ τον παρακολουθεί νιώθει ετσι. Και πρέπει να ειναι και πολυ κουρασμένος

---

Ε ναι γιατί οι πιο πολλοί γιατροί πλέον είναι άρπα κόλα. Πάω λέμε εκεί κάτι μπαρμ******λα και πληρώνω και φεύγω. Νιώθω καλά για λίγο. Μετά όλες οι μαλακίες που έχω κάνει στην ζωή μου αρχίζουν να με βαραίνουν πάλι όπως και όλοι οι μαλακες που με περιβάλλουν. Και ναι νιώθω πολύ κουρασμένος. Θέλω να ξεφύγω από εδώ το μισώ το μέρος. Θέλω νέες εμπειρίες. Νέα άτομα

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Λαμβάνεις την αγωγή σου κανονικά; αντικαταθλιπτικο και αντιψυχωτικο; μείωσες κάτι μόνος σου; ήπιες αλκοόλ; δε μπορεί έτσι απλά να ξανά εμφανίστηκαν. Κάτι έχει συμβεί.

---

Ναι παίρνω κανονικά αγωγή. Δεν έχει συμβεί τίποτα. Τις τελευταίες μέρες επειδή έκανα άσχημες σκέψεις πήρα μερικά λεξοτανιλ που έτυχε να βρίσκονται στο σπίτι μαζί με ότι άλλο παίρνω.

Τα φάρμακα που παίρνω προφανώς με ανεβάζουν αλλά όταν ανεβαίνω είναι που ακολουθεί και η πτώση μετά. Μήπως είμαι bipolar??

Λεξο των πόσο; ποιο άλλο αγχολυτικο παίρνεις; θα σε έριξαν περισσότερο.
Γιατί δεν έχεις ζητήσει διάγνωση; από το 2014 διάβασα σε απασχολεί το ζήτημα της ηλικίας και είχες ανησυχίες με το χρόνο. Αν είσαι bipolar η εναλλαγή διαθεσεων θα υπάρχει σίγουρα. Η αυτοκτονία όμως θέλει σωστό ρυθμιστή ως ουσία για να βγει από το νου. Να μιλήσεις στον γιατρο σου.

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Εγω οταν νομίζω οτι δεν ειμαι καλα και μου φταινε ολα βλέπω δύο βιντεακια απο δυο κοπελες που νοσουσαν από καρκίνο και δε τα καταφεραν. Ηταν τοσο δυνατές όμως και αποφασισμένες να το παλέψουν παροτι είχαν οτι είχαν που με κανει να καταλαβαίνω οτι κανενα πρόβλημα μου δεν είναι σοβαρό και αλλου ειναι τα σημαντικά προβλήματα.

---

Και να είσαι γερός σαν βόδι και να κάθεσαι κι αυτό αργός θάνατος είναι. Δεν υποτιμώ κανενός τα προβλήματα αλλά μην ξεχνάς ότι εν δυνάμει είμαστε όλοι άρρωστοι βαριά. Γιατί τώρα πού είμαι γερός να μην μπορώ να κάνω πράγματα?? Στο κάτω κάτω και τα ψυχιατρικά κι αυτά σοβαρές ασθένειες είναι. Απλά δε σε σκοτώνουν (πάντα)...

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Λεξο των πόσο; ποιο άλλο αγχολυτικο παίρνεις; θα σε έριξαν περισσότερο.

---

Των 3. Ε ναι με έριξαν αρκετά. Δεν έβρισκα άλλη διέξοδο. Κακώς που δεν πήγα Τζυμ να ξεδώσω εκεί αλλά κι εκεί όλα με εκνευρίζουν. Yava του κώλου τα εννιάμερα!!!!!! Ατμούς βγάζω εδώ και μέρες, μήνες, χρόνια!!!!! Ακόμα και το λεξο δύσκολα μπορεί να με ηρεμήσει.

Κοίτα... Τα αγχολυτικα μας ρίχνουν αλλά μετά φουντώνουμε απότομα αν έχουν ήδη μαζευτεί πολλά. Ψάξε να διαβάσεις τεχνικές διαχείρισης θυμού και μίλησε για την αυτοχειρία. Όσοι κάνουν απόπειρα συνήθως νοσηλεύονται με κάποιο σπάσιμο και νιώθουν πολύ χειρότερα μετά την ένταση και εξαιτίας του σωματικου πόνου. Ποιο σχήμα παίρνεις; εννοώ ποιες ουσιες

Quote:

---

Originally Posted by Georgewww

Αδερφέ μου, η ζωή είναι δύσκολη μερικές φορές, αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι ξημερώνει. Καταρχάς να πω ότι όλοι έχουν τα δικά τους, εσύ λες τώρα γιατί δεν ασχολείται μαζί μου ο τάδε, ο τάδε όμως δε γνωρίζεις τι προβλήματα έχει, φαντάσου ένα πρόβλημα υγείας που κινδυνεύει ο ίδιος η το παιδί του. Γι'αυτό προσωπικά είμαι πολύ ελαστικός με τον άλλο.

35 είμαι κι εγώ, μη λες χωρίς μέλλον, αν έχεις την υγεία σου, εχεις και ζωή και μέλλον, κάποιος που πέθανε στον πόλεμο για μας στα 25 του, εκείνος ναι δεν έχει ζωή ή μέλλον, ας τον τιμήσουμε με την δική μας μάχη στη ζωή.

Δε χρειάζεται να έχεις γνωστούς, για να πας Αμερική, βοηθάει αν έχεις αλλά γιατί δε βρίσκεις πρώτα δουλειά εκεί (από εδώ) και πας τότε. Στείλε mails πάρε τηλέφωνα στην ψύχρα. Δεν είναι κακό, δουλειά ζητάς.

Συγνώμη βρε φίλε μου, αλλά άλλος στην ηλικία μας παλεύει με καρκίνους σήμερα στο νοσοκομείο, και θα κάνουμε εμείς πίσω στη ζωή? Ε όχι , απόλαυσε και τα μικρά καθημερινά, κάνε και ένα πλάνο και προσπάθεια για τα μελλοντικά. Ζήσε. Είσαι πολύ νέος ακόμα. Άγνωστο το μέλλον.

---

Σε αυτή την μπανανία έχω μέλλον του κώλου. Και φταίω εγώ που έχασα την συνέχεια με τις σπουδές μου και έκανα ότι έκανε ο κάθε πανιβλακας υποτιθέμενος φιλος μου αντί να στρωθω στο διάβασμα και την δουλειά να προκόψω!!!! Μαζί με εμένα βέβαια φταίνε και οι συνθήκες που είναι το κερασάκι στην τούρτα!!!

Όχι δεν μπορώ να το χωνέψω αλλά χαίρομαι που έστω και τώρα ξανά βρίσκω τον εαυτό μου και βλέπω καθαρά ποιοι είναι οι αληθινοί φίλοι και ποιοι οι Καραγκιόζηδες και οι κακές επιρροές!!!

Την σύγκριση με τα χειρότερα εγώ δεν την παίρνω σαν καλό για μένα. Κι ο καρκινοπαθής όταν γίνει καλά, στο ίδιο λούκι θα μπει κι ότι λέω θα λέει. Κι εγώ έχω κάνει χειρουργεία, έχω περάσει σοβαρές αρρώστιες, έχω πατέρα υπερήλικα, μητέρα στα πρόθυρα του Alzheimer's και ζω σε μια κοινωνία το λιγότερο ανυπόφορη!!!

Επιπρόσθετα έφυγα από ένα μέρος που ήταν κλάσεις ανώτερο από οποιοδήποτε μέρος της Ελλάδας γιατί έπαθα ψυχωτικό επεισόδιο!! Μια ευκαιρία που δύσκολα θα ξανάρθει!! Και τώρα κωλοτριβομαι σαν την τσουτσου να με ξαναβοηθησουν αλλά μάταια!!!! Γι'αυτό σου λέω. Κάποιοι είναι τυχεροί στην ζωή, κάποιοι όχι!! Είχα κοπέλα σαν τα κρύα τα νερά και την χώρισα γιατί νόμιζα πως είμαι *******. Τώρα με το ζόρι μου μιλάει μετά από 7 χρόνια που εγώ ακόμα την σκέφτομαι διατηρώντας τις αμφιβολίες για την σεξουαλική του ταυτότητα!!!

Δεν τα λες και λίγα όλα αυτά. Σίγουρα δεν είναι καρκίνος αλλά αν συνεχίσω με την ίδια τσατιλα πίστεψέ με δεν θα αργήσω να αποκτήσω κι εγώ κάτι χρόνιο..... Χτύπα ξύλο...

Εδώ και μέρες με πονάει το στήθος μέσα απ'τη ρώγα το κρέας.

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Κοίτα... Τα αγχολυτικα μας ρίχνουν αλλά μετά φουντώνουμε απότομα αν έχουν ήδη μαζευτεί πολλά. Ψάξε να διαβάσεις τεχνικές διαχείρισης θυμού και μίλησε για την αυτοχειρία. Όσοι κάνουν απόπειρα συνήθως νοσηλεύονται με κάποιο σπάσιμο και νιώθουν πολύ χειρότερα μετά την ένταση και εξαιτίας του σωματικου πόνου. Ποιο σχήμα παίρνεις; εννοώ ποιες ουσιες

---

Ναι να καθίσω να μάθω να διαχειρίζομαι τον θυμό μου εγώ την στιγμή που άλλοι ξεσπάνε χύμα κι όποιον πάρει ο χάρος και θεωρούνται με μάγκες από πάνω!!

Ένα ρόπαλο θα πάρω και αρχίσω να σπάω κεφάλια και πρώτα το δικό μου!!!

Παίρνω σερτραλινη το πρωί και ολανζαπινη το βράδυ. Εδώ και δύο μέρες το μεσημέρι παίρνω και λεξο. Πρέπει κάπως να ηρεμήσω

Είσαι καλύτερα σήμερα;

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Είσαι καλύτερα σήμερα;

---

Νομίζω πως ναι άλλα έχω πολύ στρες για το τι θα γίνει τελικά. Ας πούμε οι αυτοκτονικές σκέψεις με άφησαν κάπως αλλά τα αρνητικά συναισθήματα πάνε κι έρχονται...

Μου έρχεται να βάλω τα κλάματα για να ξεσπάσω. Θέλω να γυρίσω στην Αμερική να δουλέψω δε μπορώ άλλο εδώ!

Το κλάμμα είναι το παυσίπονο της ψυχής. Κλάψε! Πρώτα να σταθεροποιησεις των αγωγή σου και μετα βλέπεις!!!

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Το κλάμμα είναι το παυσίπονο της ψυχής. Κλάψε! Πρώτα να σταθεροποιησεις των αγωγή σου και μετα βλέπεις!!!

---

Δεν μπορώ άλλο να εξαρτώμαι από φάρμακα. Η αγωγή μου είναι η ίδια από τα Χριστούγεννα δεν ξέρω τι άλλο μπορώ να κάνω. Χρειάζομαι έναν σύντροφο κι έναν παράγοντα σταθερότητας στη ζωή μου. Είμαι πολύ δυσαρεστημένος σε αυτή τη φάση και απογοητευμένος από τον εαυτό μου. Χρειάζομαι συμβουλές και ενθάρρυνση αλλιώς δεν ξέρω πώς θα ξεπεράσω αυτή τη δύσκολη στιγμή. Βγαίνω στο δρόμο και νιώθω αλήτης, πεταμένος, ξεχασμένος από όλους. Λυπάμαι που ο ίδιος βυθισα τον εαυτό μου σε αυτό το χάλι και το μόνο που με παρηγορεί είναι ένα ζεστό μπάνιο, μια βουτιά στη θάλασσα, μια μπύρα με έναν φίλο αλλά μέσα μου πονάω συνεχώς. Θέλω να γυρίσω στη δουλειά! Τα φάρμακα θα συνεχίσω να τα παίρνω. Θα πάρω μαζί μου και στην Αμερική μου το είπε και η γιατρός μου κι αν μπορέσω εκεί θα πάω σε ψυχολόγο. Μου είπε ότι θα χρειαστώ και ψυχολογική και ψυχιατρική υποστήριξη. Γιατί όμως τόσο κακό? Ξέρω ότι μου λείπει σεξ. Είναι βασική έλλειψη. Ρυθμίζονται οι ορμόνες αλλιώς εμείς οι άντρες έχουμε νεύρα και ακαθησια!

Κάτι πρέπει να γίνει να ηρεμήσω. Δεν είμαι μαθημενος έτσι. Θέλω αλλαγές. Θέλω την ενέργεια μου το κέφι μου πίσω. Θέλω να βάλω λεφτά. Θέλω να ζω τη ζωή μου σαν άνθρωπος όχι σαν έφηβος που κλείνεται στο δωμάτιο του. Όσο για αγχολυτικο θα προσπαθήσω πολύ να μην ξανααγγιξω παρά μόνο σε στιγμή ανυπόφορη. Χρειάζομαι δράση και όχι φάρμακα!!!!!

Συγγνώμη αν μιλώ ακατάπαυστα. Δεν ξέρω πώς να διοχετευσω την ενεργεια μου αλλιώς

Συνέχιζε να γράφεις. Εγώ στις μαυρίλες μου και υπέρ εντάσεις έγραφα σχεδίαζα τσαλακωνα πέταγα άχρηστα περπατούσα καθάριζα γενικώς δράση. Όλα δεν λύνονται μονομιάς. Αυτό οφείλεις να καταπιείς. Ζεις μια κατάσταση που σιχαίνεσαι και δεν τελειώνει. Ή θα κάνεις υπομονή και ελπίζεις σιγά σιγά ή θα σε κάνεις χειρότερα. Αν κρίνει η ψυχίατρος πως είσαι καλυμμένος από αγωγή δεν ξέρω τι να πω. Αν είσαι διπολικός βοηθά αρκετά η ψυχοθεραπεία διότι μας φτιάχνει τους λάθους συλλογισμούς. Όχι με το καλημέρα. Σιγά σιγά. Ορθά μιλάς. Δεν γράφεις κάτι παραλογο. Δυστυχώς όμως δεν μπορείς μονομιας να βρεις δουλειά και να φύγεις. Όσο για το παρελθόν συμφιλιωσου με όσες επιλογές έκανες. Όλα είναι μαθήματα.

Ο γιατρός σου γνωρίζει οτι εχεις τέτοιες τάσεις αυτοκτονιας; γιατί θεωρω οτι αν το ήξερε θα σου αυξανε τη δόση. Εγώ χωρίς να έχω τέτοιες ιδεες, με το που του ελεγα οτι δεν αισθάνομαι καλα με ανεβαζε μεχρι που με εφτασε σε ενα ικανοποιητικό στάδιο

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Ο γιατρός σου γνωρίζει οτι εχεις τέτοιες τάσεις αυτοκτονιας; γιατί θεωρω οτι αν το ήξερε θα σου αυξανε τη δόση. Εγώ χωρίς να έχω τέτοιες ιδεες, με το που του ελεγα οτι δεν αισθάνομαι καλα με ανεβαζε μεχρι που με εφτασε σε ενα ικανοποιητικό στάδιο

---

Ναι θα το συζητήσω μαζί της τότε. Υπάρχουν και άλλα προσωπικά που δεν έχω βρει το θάρρος να της πω αλλά το θέμα αυτοκτονία όχι όντος δεν το έχω θίξει. Ίσως να χρειάζομαι αύξηση ξέρω γω τι να πω.

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Συνέχιζε να γράφεις. Εγώ στις μαυρίλες μου και υπέρ εντάσεις έγραφα σχεδίαζα τσαλακωνα πέταγα άχρηστα περπατούσα καθάριζα γενικώς δράση. Όλα δεν λύνονται μονομιάς. Αυτό οφείλεις να καταπιείς. Ζεις μια κατάσταση που σιχαίνεσαι και δεν τελειώνει. Ή θα κάνεις υπομονή και ελπίζεις σιγά σιγά ή θα σε κάνεις χειρότερα. Αν κρίνει η ψυχίατρος πως είσαι καλυμμένος από αγωγή δεν ξέρω τι να πω. Αν είσαι διπολικός βοηθά αρκετά η ψυχοθεραπεία διότι μας φτιάχνει τους λάθους συλλογισμούς. Όχι με το καλημέρα. Σιγά σιγά. Ορθά μιλάς. Δεν γράφεις κάτι παραλογο. Δυστυχώς όμως δεν μπορείς μονομιας να βρεις δουλειά και να φύγεις. Όσο για το παρελθόν συμφιλιωσου με όσες επιλογές έκανες. Όλα είναι μαθήματα.

---

Συμφιλιωμένος είμαι και να σου πω την αλήθεια ίσως είναι και καλύτερα που δεν μπορω αμέσως. Ίσως να μην είμαι έτοιμος. Ίσως χρειάζομαι μερικές ακόμα συνεδρίες με τη γιατρό

Quote:

---

Originally Posted by tzimani

Ναι θα το συζητήσω μαζί της τότε. Υπάρχουν και άλλα προσωπικά που δεν έχω βρει το θάρρος να της πω αλλά το θέμα αυτοκτονία όχι όντος δεν το έχω θίξει. Ίσως να χρειάζομαι αύξηση ξέρω γω τι να πω.

---

Σιγουρα χρειαζεσαι κάποια αυξηση για να φτάνεις σε αυτο το σημειο και πιστεύω θα στην κάνει αν της πεις τι προθέσεις εχεις

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Σιγουρα χρειαζεσαι κάποια αυξηση για να φτάνεις σε αυτο το σημειο και πιστεύω θα στην κάνει αν της πεις τι προθέσεις εχεις

---

Προθέσεις δεν είπα ότι έχω. Σκέψεις έχω. Όταν έχω. Αν δηλαδή φτάσει ο κόμπος στο χτένι, υπάρχει και αυτή η διέξοδος. Δικαίωμα του καθενός να το κάνει αν νιώθει την ανάγκη. Έτσι κι αλλιώς είναι το μόνο από το οποίο δεν θα γλιτώσει κανείς μας. Τι τώρα τι μετά;;; Δεν έχω κάποια πρόθεση γιατί κωλώνω και γιατί πάντα κρατώ μια μικρή ελπίδα αλλά η έσχατη λύση είναι αυτή όταν όλες οι ελπίδες έχουν χαθεί.

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Σιγουρα χρειαζεσαι κάποια αυξηση για να φτάνεις σε αυτο το σημειο και πιστεύω θα στην κάνει αν της πεις τι προθέσεις εχεις

---

Εγώ θέλω να μιλώ να λέω τι νιώθω και να το αναλύουμε. Σίγουρα τα φάρμακα παίζουν τον ρόλο τους αλλά χρειάζομαι και ομιλία, επικοινωνία. Κανείς φίλος δεν κάθεται να με ακούσει. Ή σχεδόν κανείς αλλά και πάλι βιαστικά. Δεν καλύπτομαι.

Μετά από 4 μισόλιτρες μπύρες νιώθω λίγο καλύτερα :P

Quote:

---

Originally Posted by tzimani

Μετά από 4 μισόλιτρες μπύρες νιώθω λίγο καλύτερα :P

---

Σε καταλαβαίνωω απόλυτος φίλε έτσι είμαι κι εγώ οταν νιώθω χάλια κ πιο αλκοολ αισθάνομαι καλύτερα αλλά φοβάμαι μην κολλήσω μετά κ δεν το σταματάω [emoji849]

Δεν ξέρω τι να κάνω. Πώς να γυρίσω στο εξωτερικό. Οι δικοί μου μου λένε να έρθουν μαζί μου. Θα λειτουργήσει άραγε κάτι τέτοιο?? Εγώ θα το ήθελα να τους έχω κοντά αλλά δεν ξέρω αν είναι εφικτό οικονομικά αλλά και φυσιολογικό.

Quote:

---

Originally Posted by tzimani

Σε αυτή την μπανανία έχω μέλλον του κώλου. Και φταίω εγώ που έχασα την συνέχεια με τις σπουδές μου και έκανα ότι έκανε ο κάθε πανιβλακας υποτιθέμενος φιλος μου αντί να στρωθω στο διάβασμα και την δουλειά να προκόψω!!!! Μαζί με εμένα βέβαια φταίνε και οι συνθήκες που είναι το κερασάκι στην τούρτα!!!

Όχι δεν μπορώ να το χωνέψω αλλά χαίρομαι που έστω και τώρα ξανά βρίσκω τον εαυτό μου και βλέπω καθαρά ποιοι είναι οι αληθινοί φίλοι και ποιοι οι Καραγκιόζηδες και οι κακές επιρροές!!!

Την σύγκριση με τα χειρότερα εγώ δεν την παίρνω σαν καλό για μένα. Κι ο καρκινοπαθής όταν γίνει καλά, στο ίδιο λούκι θα μπει κι ότι λέω θα λέει. Κι εγώ έχω κάνει χειρουργεία, έχω περάσει σοβαρές αρρώστιες, έχω πατέρα υπερήλικα, μητέρα στα πρόθυρα του Alzheimer's και ζω σε μια κοινωνία το λιγότερο ανυπόφορη!!!

Επιπρόσθετα έφυγα από ένα μέρος που ήταν κλάσεις ανώτερο από οποιοδήποτε μέρος της Ελλάδας γιατί έπαθα ψυχωτικό επεισόδιο!! Μια ευκαιρία που δύσκολα θα ξανάρθει!! Και τώρα κωλοτριβομαι σαν την τσουτσου να με ξαναβοηθησουν αλλά μάταια!!!! Γι'αυτό σου λέω. Κάποιοι είναι τυχεροί στην ζωή, κάποιοι όχι!! Είχα κοπέλα σαν τα κρύα τα νερά και την χώρισα γιατί νόμιζα πως είμαι *******. Τώρα με το ζόρι μου μιλάει μετά από 7 χρόνια που εγώ ακόμα την σκέφτομαι διατηρώντας τις αμφιβολίες για την σεξουαλική του ταυτότητα!!!

Δεν τα λες και λίγα όλα αυτά. Σίγουρα δεν είναι καρκίνος αλλά αν συνεχίσω με την ίδια τσατιλα πίστεψέ με δεν θα αργήσω να αποκτήσω κι εγώ κάτι χρόνιο..... Χτύπα ξύλο...

Εδώ και μέρες με πονάει το στήθος μέσα απ'τη ρώγα το κρέας.

---

Οταν λες επαθες ψυχωτικο επεισοδιο ειχες δηλαδη συμπτωματα ψυχωσης οπως να ακους φωνες ή να νιωθεις οτι σε κυνηγανε ή επαθες νευρικο κλονισμο ή καταθλιπτικο επεισοδιο.γιατι αν ειχες ψυχωτικο επεισοδιο σημαινει ή διπολικη διαταραχη ή ψυχωσικη συνδρομη ή βραχεια ψυχωτικη διαταραχη ή καταθλιψη με ψυχωτικα στοιχεια.

Quote:

---

Originally Posted by Mrgilleas

Οταν λες επαθες ψυχωτικο επεισοδιο ειχες δηλαδη συμπτωματα ψυχωσης οπως να ακους φωνες ή να νιωθεις οτι σε κυνηγανε ή επαθες νευρικο κλονισμο ή καταθλιπτικο επεισοδιο.γιατι αν ειχες ψυχωτικο επεισοδιο σημαινει ή διπολικη διαταραχη ή ψυχωσικη συνδρομη ή βραχεια ψυχωτικη διαταραχη ή καταθλιψη με ψυχωτικα στοιχεια.

---

Δεν ξέρω αν χρησιμοποιώ τον σωστό όρο αλλά σύμφωνα με τη γιατρό μου τους έβλεπα όλους σαν εχθρούς και στο τέλος νόμιζα ότι κινδυνεύω από αυτούς.

Δεν ξέρω ρε παιδιά. Λέτε να μου συμβαίνει τίποτα σοβαρο?? Μήπως η γιατρός με δουλεύει για να πηγαίνω να της τα ακουμπάω?? 30 ευρώ τη φορά μου παίρνει. Μήπως κάνω πολύ κακό για το τίποτα?? Τρώω χρόνο από τη ζωή μου και φοβάμαι μήπως τα κάνω χειρότερα αν ανοίξω το στόμα μου. Είμαι μαθημενος με την οικογένειά μου δεν ξέρω κοινωνικά τι παίζει. Κυκλοφορεί αρκετός τρελός κόσμος εκεί έξω ή εγώ είμαι ο τρελός?? Φοβάμαι

Το συζήτησα και μου αύξησε το δόση σε ενάμιση χάπι από ένα που ήταν αρχικά...

Ποιο παίρνεις είπαμε;

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Ποιο παίρνεις είπαμε;

---

Παίρνω zolotrin των 50 από ενάμισι και το βράδυ παίρνω lapozan oro των 5 από ένα.