βγήκε κανεις απ τη κολαση της καταθλιψης????τι σας βοηθησε???τα ψυχοφαρμακα,βοηθησαν κανεναν ή απλα περασε μονη της η καταθλιψη
Printable View
βγήκε κανεις απ τη κολαση της καταθλιψης????τι σας βοηθησε???τα ψυχοφαρμακα,βοηθησαν κανεναν ή απλα περασε μονη της η καταθλιψη
Ναι , βγηκα ........... δεν με βοηθησαν ουτε τα φαρμακα , ουτε κι οι γιατροι , μονη της περασε , αφου με βασανισε 15 χρονια .......... ημουν ομως παντα θετικος , ποτε δεν βαρυγκομησα ( μερικες φορες εχανα την ελπιδα/υπομονη μου λογω πολυκαιρισμου της κτθλψης ) , ποτε δεν κλαφτηκα , σχεδον παντα ειχα ζωντανη την ελπιδα μου και παντα κυριως την πιστη μου ( οχι , δεν πηγαινω στην εκκλησια , εχω τον δικο μου τροπο πιστης ) .......φοβερο μαρτυριο παντως .......... ισως και να βοηθησε το οτι εχω μια Α ηλικια , κι εχω αντιμετωπισει κι αλλες δυσκολιες , αλλα σαν κι αυτη , καμμια........ .......
Βγηηηκααα. Με βοηθησε το ρεμερον αλλά Κυριως ανακαλυψα την αναγκη μου να πιστεψω σε κατι μεγαλυτερο. Σταδιακα και αργα επανηλθα και απο τοτε φοβαμαι και προσεχω πολυ μην ξανα υποτροπιασω.
Θανο. Ελα να κανουμε κουβεντα. Πως βιωνεις το μειζον επεισοδιο;;; Για εμενα εφοσον ημουν χωρις αγωγη 4 μηνες ξεκινησε το αγχος παλι και μετα επεσα αστραπιαια στο λακο το σκοτεινο. Σοκαριστικη εμπειρια. Ουτε για νερο δεν σηκωνομουν.
Οταν με επιασε το ρεμερον νομιζω επαιρνα 30mg αλλά ειχε αλλα μειονεκτήματα. Καταλαβα πως οσα και να παιρνω χωλαινω. Ολα αλλαξαν μετα τη ψυχοθεραπεια. Φυσικα και η αγωγη με βοηθα αλλά τελικα επρεπε να δω και που με βλαπτω εγω.
Την αγωγη μου εδω και δυο χρονια την ονομαζω αγωγη συντηρησης για αποφυγη μανιας ή σοβαροτατων καταθλιπτικων επεισοδιων. Εσυ προσεχεις εξισου. Μηπως δεν ειναι μονον η αγωγη ; μηπως χρειαζεται καποιο σκευασμα αλλαγη; μηπως η δικη σου καθημερινοτητα σου φαινεται ακρως τοξικη;; δε μπορει να ειναι υπαιτια μονο τα φαρμακα μας.
πλεον??εισαι καλα,δηλαδη δουλευεις,σπουδαζεις?εχεις βρει ενδιαφερονται??σχεσεις?εισ� �ι λειτουργικη?εχω ξεχασει η αληθεια ειναι την νορμοθυμια.....και δεν νομιζω να μπορω να κουβεντιασω νορμαλQuote:
Originally Posted by Constantly curious
Κανω μια ακρως κοπιαστικη εργασια διχως ρεπο ή αργιες. Ειμαι μητερα. Κοιμαμαι το πολυ 4ωρες συνολο το 24ωρο εδω και 8 μηνες. Παραλληλα φροντιζω για γευματα καθαριοτητα κτλ. Εαν δεν ειμαι λειτουργικη θα ειναι μεγα σφαλμα. Δεν θελω το παιδι μου να μεγαλωσει με αλλα ατομα. Οποτε πασχιζω στο 1ο δειγμα υποπτης σκεψης ή διαθεσης να αγωνισθω. Με το λιθιο ειχα πιασει ηδη καλο επιπεδο λειτουργικοτητας και εργαζομουν. Φυσικα ειχα κατακτησει τη νηφαλιοτητα. Θεωρω αρκετα δυσκολη τη διπολικη αλλά πλεον νιωθω υπευθυνη για δυο και δεν με αφηνω να σκεφτω τον αρνητισμο.Quote:
Originally Posted by thanosP
Καλα δεν μεταλαχθηκα κιολας. Εχω τα πανω κατω μου αλλά δεν εχω αλλη επιλογη περα απο το να ψαχνω τον γιατρο μου αν τυχον νιωσω πως το "χανω".
μπραβο!τι να πωQuote:
Originally Posted by Constantly curious
Δε ξερω τι μου επιφυλασσει το μελλον. Μεγαλα λογια δε μου αρεσει να λεω. Νοσω απο τα 19 μου. Οσον αφορα το παιδι δεν ηταν μια αποφαση επιπολαιη αλλά ομολογω πως ειναι μια εμπειρια με δυσκολιες. Σωματικη κοπωση που δεν ειχα διανοηθει. Ειχα ρωτησει και τον 1ο μου ψυχιατρο αν με κρινει ικανη για εργασια ή μητρότητα και κατοπιν και τον δευτερο. Τη διαγνωση του διπολισμου την ελαβα τα τελευταια χρονια. Εσυ πως χειριζεσαι τον εαυτο σου; τη καθημερινοτητα σου;; Εχεις σταθερο προγραμμα ; βρισκεσαι σε εργασια ή σπουδη; εχεις 1 ατομο εμπιστοσυνης;; Ο γιατρος σου εχει αναφερθει σε δραση ή προτεινει να μενεις μακρια απο ερεθισματα ανησυχιας;;; καπου διαβασα εγραψες η ψυχοθεραπεια ειναι για γελια. Τι σε εφτασε να το νιωσεις αυτο;;;
Έχει καταφέρει να κόψει κάποιος το ρεμερον; το παίρνω εδώ και 3μηνες 15mg και δε νιώθω να βοηθάει στην διαταραχή άγχους μου και λέω να πω στο γιατρό μου να το κόψω, βέβαια διαβαζω ότι κόβεται πολύ δύσκολα και με έχει πιάσει πολύ άγχος, ο γιατρός βέβαια λέει ότι κόβεται εύκολα ειδικά στην δόση που το παίρνω εγώ. Μπορεί να μου πει κάποιος αν το έχει κόψει χωρίς αυτά που γράφονται σε ξένα φόρουμ;
Ναι , τοπαιρνα 4 μηνες , και οταν καταλαβα οτι αυτο μου ανοιγε την ορεξη , τοκοψα μαχαιρι ......
Εμενα οταν μου ειπε ο 2ος και σταθερος πλεον ψυχιατρος μου πως τσαμπα επαιρνα μονο 15mg το εκοψα αμεσα και δεν ενιωσα τιποτα. Τιποτα. Εκεινη τη περιοδο επαιρνα 40mg ladose συνολο kai 20mg tranxene.Quote:
Originally Posted by Torro
ναι...αλλα εκανε δουλεια στη διαθεση?...μ φαινεται απ τη μια αντιφατικο να εισαι σε καταθλιψη και απ την αλλη να σε νιαζουν τα παραπανω κιλα....βεβαια συμβιανει κ αυτοQuote:
Originally Posted by Macgyver
οταν ειναι σε εξαρση η διαταραχη παλευω να επιβιωσω....δεν ζω....με εχει φτασει σε επιπεδο αναπηριας οπως συχνα συμβαινει και εχω παρατησει κ σπουδες κ δουλεια....Παρολα αυτα ανθρωπους εχω,και φιλους...Για την ψυχοθεραπεια μου φαινεται χρησιμη σε περιπτωση αυτογνωσιας,συμβουλευτικη� �,ανοιγμα των οριζοντων γενικως αλλα αυτο γινεται οταν εισαι πλεον σε μια κατασταση νορμοθυμιας.....οταν πχ ο ανθρωπος με ψυχωση ειναι σε εξαρση...η οταν εχεις καταθλιψη ή μανια την θεωρω εντελως αχρηστη,δεν ειναι καν επιστημη,οχι οτι η ψυχιατρικη ειναι ολοκληρομενη επιστημη,Πες μου εσυ πρακτικα πως βοηθα η ψυχοθεραπεια?σου ειπα για γεγονοτα της καθημερινοτητας σχεσεων συγγρουσεων και αλλα ειναι χρησιμη....βεβαια πρεπει να βρεις με πολυ ψαξιμο και εναν καλο θεραπευτη....παντως απ την εμπειρια μου με την γνωσιακη ηταν τσαμπα τα λεφτα...για πραγματα που μου τα ελεγε και ενας φιλος πχ.....μια ψυχολογα που εκανε ψυχοδυναμικη ηταν πολυ καλη η εμπειρια αλλα ημουν σε κατασταση νορμοθυμιας,οταν εχεις καταθλιψη τι να σου κανει......εδω ουτε στο απλο στρεςς αγχος δεν μπορει να βοηθησει η ψυχοθεραπεια.....εκτος και αν υπαρχει ανθρωπος τοσο χαζος που θα του πει ο ψυχολογος τι να κανει...που δεν υπαρχει....για να μην πω για περι ανεμων κ υδατων κουβεντες σε χαλια ψυχολογουςQuote:
Originally Posted by Constantly curious
τωρα καταλαβα τι εννοεις θανο. Δε μπορω να με φανταστω σε μειζον να εχω κουραγιο να μιλησω.ουτε καν. Ελπιζω να σου εμειναν καποιες τεχνικες αυτο αντιληψης εαυτου οταν ησουν καλυτερα και μεχρι να φτασεις στη νορμοθυμια ε μονο υπονονη φαρμακευτικα. Εκτος και αν πινεις κ σπαει η δραση της αγωγης. Εχεις συγκεντρωσει θυμο. Ετσι σε αισθανομαι.φταιει που ξανα εμφανιστηκε επεισοδιο;; μακαρι να ηξερα τι να προτεινω για να αλλαξει αμεσα αυτο που σε εχει αποσυντονισει. Μονο να επιμενεις μπορεις. Να επιμενεις πως ειναι ακομα ενα επεισοδιο που σιγουρα θα κανει το κυκλο του. Αν ξεσπασεις εντονα και οπουδηποτε μετα... παλι με εσενα θα τα βαλεις.
Για μενα ειναι το μονο αντικαταθλιπτικο που κανει δουλεια ( εχουμε συμφωνησει με την Const. Curi. που ειναι ωριμοτατη κοπελα , αν και μικρη ) , ιδιως στο αγχος , αλλα δεν θα φτιαξω το ενα , και να χαλασω το αλλο ( την εμφανιση μου ) ....σε 4 μηνες πηρα 14 κιλα ..... αυτο το 2000 ... το 2007 που πηγα σε μια ψυχιατρο , και μου συστησε να παρω το ρεμερον , της ειπα οτι δεν το παιρνω γιατι παχαινει ...μονο η απαντηση της ' τωρα θα κοιταξουμε την εμφανιση η την διαθεση ? ' με εκανε να μην ξαναπατησω σε αυτην ....... δεν θα επετρεπα σενα φαρμακο να με χαλασει εμφανισιακα , και συνεπως να με ριξει ψυχολογικα , οποτε παλι στον ιδιο παρονομαστη θα ημουν ....Quote:
Originally Posted by thanosP
αποφευγω ναμαι δογματικος , αυτη η αποψη αφορα εμενα μονο ...δεν σημαινει οτι ειναι σωστη ..........
τελικα καλα εκανα και δεν πηρα το ρεμερον ( εφ οσον εγινα καλα μονος μου ) , αφου ολα αυτα τα φαρμακα σου μπαλωνουν απλως το προβλημα , δεν στο λυνουν ..............δεν γνωριζω κανεναν που εγινε καλα με χαπια ( οριστικα ) απο κτθλψη .......δεν εχει εφευρεθει ακομη το χαπι αυτο .....η ιατρικη ειναι πολυ πισω στην κτθλψη .....
Αυτο ισχυει θανο και συμφωνω με τον Μακ. Η εμφανιση κατ εμε συναδει και με την αισθηση αυτο εικονας αυτο εκτιμησης και κατοπιν υγειας οργανων. Για παραδειγμα με το ρεμερον ειχα ακορεστη πεινα αλλά τελικα δεν σκεφτηκα να δουλεψω με τον μεταβολισμο μου και με το Ladose παρολο που μου ανεστειλε την αποφευκτικοτητα αμεσα παρουσιασα ευαισθησια στο πεπτικο με αποτελεσμα να κατεβαινω επικυνδηνα στη ζυγαρια. Επελεξα να ρισκαρω εστω και με ενα λιγοτερο δυνατο παρα να τρεχω μετα σε γαστρεντερολογο. Στη τελικη ειναι χημεια η κατασταση. Εχει επιπτωσεις. Αρα εκανα συμβιβασμους.
ναι καταλαβαινω τι λετε.απο σσρι ποια εχεις δοκιμασει?και ηταν ανεκτα απ τον οργανισμοQuote:
Originally Posted by Constantly curious
Γεια σου θα ηθελα ν σε ρωτησω αν ειχες μονοπολικη καταθλιψη η διπολικη? και ποσο καιρο εκανες ψυχοθεραπεια και αν πηγες σε ιδιωτη ψυχοθεραπευτή?
Marin αν απευθυνεσαι σε εμενα, δεν μου αποσαφηνισε τι ακριβως συμβαινει με την διπολικη μου. Ως επεισοδιο Μανιακο μπορω να κατανοησω τις στιγμες αισθησης παντοδυναμιας ευφοριας αλλά με γρηγορη διαδοχη σε πληρη αυτοκταστροφικη επιθυμια. Να το πω ξεκαθαρα. Εχω χτυπησει εντονα συνειδητα το κεφαλι μου και επισης σε διαστηματα φασματος απελπισιας μου προκαλουσα ασφυξια. Με το lithiofor κοπηκαν αυτα!!! Ειδα αποτελεσμα. Ψυχοθεραπεια συστηματικα 1χρονο. Ακαμπτη σε πολλα ζητηματα ημουν αλλά κερδισα παρα πολλα. Μακαρι να συνεχισω συντομα διοτι εχω ανοιξει δυσκολα μετωπα.
*** ναι ειναι σοκαριστικα επωδυνο το να ξεστομιζεις οτι το κανεις αυτο σε ειδικο. Ειχα αντιληψη του οτι ειμαι επικυνδηνη για τον εαυτο μου. Παρολαυτα οταν υπεφερα ειχαν νοημα.
ναι Constantly curious εσενα ρωτησα. σορρυ ειμαι καινουργια κ δεν ξερω περι φορουμ. ηθελα ν μαθω αν εσυ νιωθεις πως εχεις ξεπερασει την καταθλιψη?
Κανενα προβλημα Marin :) βιοχημικα δεν ειμαι ετοιμη να κοψω την αγωγη μου. Η ψυχοθεραπεια μου εδωσε μια νεα οπτικη εαυτου και της σχεσης μου με τον εαυτο μου ( ανοριοθετητη κακοποιητικη ) με την κοινωνια φοβισμενη. Λαθος προσδοκιες λαθος επενδυσεις. Εβαλα τεραστιο πεισμα προ ετων να με αλλαξω γιατι ειχα φτασει πατο. Απο τη στιγμη που βγαζω εις περας καθημερινα τις υποχρεωσεις μου χωρις αυτοκτ. Ιδεασμο ή σοβαρη παραμεληση βασικων συνθηκων περιποιησης εαυτου νομιζω πως ειμαι σε ενα σχετικα καλο επιπεδο. Καθε μερα ειναι αγωνας. Αυτο δεν αλλαζει μεσα μου. Ειμαι περιπου 10 χρονια γυρω απο τις διαταραχες.Quote:
Originally Posted by Marin
Constantly curious α οκ. ετσι να εισαι πεισμωμενη παντα!! :)Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Σε ευχαριστώ πολυ για την ευχη σου. Ευχομαι απο πλευρας μου να βρεις απαντησεις σε αυτο που σε προβληματιζει.
Αυτο με την περιποιηση του εαυτου που λετε, μια μού παει καλα, ξυριζομαι, ντυνομαι ωραια, μια λεω δε με νοιαζει τιποτα. Ακομα και τωρα που λογω υποχρεωσεων πρεπει να ειμαι καπως περιποιημενος, νιωθω την απογοητευση να μου λεει μη σηκωνεσαι απ το κρεβατι.
Θελει στη κοντρα ομως Ορεστη. Απειρες φορες ενιωθα ματαιοτητα αλλά ελεγα ξεκινησε σηκω και στο τελος θα νιωσεις καλα. Γιατι πρεπει. Γιατι απο εσενα εξαρταται. Πλυνε δοντακια. Κανε μπανιο. Αυτα που για αλλους ειναι βρε παιδι μου αυτονοητα εγω με εσερνα με το ζορι. Επιμονη στην επιμονη εγινε πιο ευκολο.
Σινεμα και τετοια πηγαινεις;
Καλημερα Ορεστη. Τωρα που εχουν μειωθει οι κρισεις πανικου κατα πολυ παω σχεδον παντου. Οταν τα βιωνα στην αρχη λογω υποχρεωσεων ηθελα δεν ηθελα πηγαινα παρα τις ενοχλησεις. Μετααα εκανα shut down δεν ηθελα να παω πουθενα. Μεχρι που ξανα πηρα μπρος και ξεμυτισα.
Στην αρχη ειχα ολα τα συμπτωματα εκλυσης υψηλων επιπεδων αγχους ειχα φτασει σε σημειο να παθαινω κ μεσα στο σπιτι. Οταν ξεκινησα αγωγη οκ ηρεμησα καπως. Με το επεισοδιο εγινα πολυ χειροτερα και αργοτετα με βηματα χελωνας εβαζα μικρους στοχους. Πολυετης διαδικασια. Το συστημα επιβραβευσης ανταμοιβης ειχε ακυρωθει απο το πολυχρονο υπερ αγχος αλλά με σωστη αγωγη και υπομοοονηηη και προσπααθεια ε καπως ξανα μπηκα στη ζωη.
CU το εχω σκεφτει κι εγω αυτο με το συστημα επιβραβευσης ανταμοιβης. Οι φυσιολογικοι ανθρωποι σκεφτονται τι εχουν να κερδισουν. Εγω συνηθως σκεφτομαι τι εχω να χασω. Αλλα και οταν σκεφτομαι τι εχω να κερδισω, νιωθω ενοχες, σκεφτομαι οτι κανω μια τρελα, κατι περιεργο, ας ειναι κατι που κανουν και αλλοι ανθρωποι.Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Μιλας για μια πολυετη διαδικασια, αλλα στο μεταξυ γερναμε, ευκαιριες που μας ηταν διαθεσιμες χανονται οριστικα, η ζωη τελειωνει. Ρωταω τον εαυτο μου, αν οχι σημερα, ποτε;
Το θετεις ευστοχα. Το ζητημα ειναι το εφαρμοζεις;;;
Οχι. Ελαχιστες φορες.Quote:
Originally Posted by Constantly curious