Είναι φυσιολογικό που δεν έχω όρεξη;

Καλησπέρα σε όλους,

Σε λίγους μήνες γίνομαι 27 ετών, σχέση σοβαρή έχω να κάνω δύο χρόνια (δύο στο σύνολο μακροχρόνιες). Την τελευταία σχέση την τελείωσα εγώ, γνωριμία από fb λίγων μηνών αποδείχτηκε τοξική- παρανοική ζήλια από αυτόν και λεκτική βία-όπου δεν ήμουν ερωτευμένη και ήθελα απλά να δω αν μπορώ να ξαναμπώ σε σχέση. Έπειτα ενα φλερτ για κανα μήνα με εξόδους όπου δεν μου βγήκε για σχέση (δεν υπήρχε πάθος) και προ καραντίνας μια-δυο νύχτες προέκυψε σεξ με τον πρώην μου (αυτόν προ διετίας). Έχουν περάσει τρεις μήνες από τότε και δεν έχω μπει σε καμία εφαρμογή, δεν μίλησα με κανέναν άγνωστο να φλερτάρω, δεν επιδίωξα συνάντηση "απλά για να γίνει". Ψάχνω το αληθινό, αυτόν που θα με κερδίσει, θέλω τη σχέση που αξίζω και προσελκύω, με αγάπησα πιο πολύ μετά από συνεδρίες με ψυχολόγο που διακόπηκαν λόγω του ότι με θεώρησε πλέον ικανή να διαχειριστώ τις καταστάσεις χωρίς να χρήζω υποστήριξης. Ωστόσο, η μοναξιά αυτά τα χρόνια δεν έχει φύγει ούτε κουκουλώθηκε αφού δεν κατάφερα να συνάψω μια σχέση της προκοπής, δεν έχει προκύψει κάτι που θα με κάνει να χαμογελάσω, να ερωτευτώ και ο κύκλος μου είναι περιορισμένος. Θέλω να με προσεγγίσει εκείνος που θα νιώσω κι εγώ έλξη, να μου δώσει αφορμή για γνωριμία. Κυκλοφορώ αρκετά και μόνη μου (πεζοπορίες, ταξίδια) και στη μετακίνηση για τη δουλειά μου, πήγαινα και θα ξαναπηγαίνω γυμναστήριο μόλις ανοίξουν (δεν έχω σταθερή παρέα ανέκαθεν να βγαίνω συχνά σε καφετέριες, μπαρ κ.α). Προβληματίζομαι στο πώς θα γίνει να τον βρω τον ανθρωπό μου κι εγώ....έχω πιστέψει ότι ίσως δεν γίνει...έχω ξεχάσει πώς είναι να είσαι σε σχέση. Χρειάζομαι να νιώσω ότι ζω ξανά κι απολαμβάνω τη ζωή, έχω κάνει τόση δουλειά με τον εαυτό μου, ειμαι κοινωνική , χαμογελάω, ξέρω να περνάω και μόνη μου καλά (το έχω συνηθίσει)....προτιμώ όλα ή τίποτα. Είναι χάσιμο χρόνου;

Δε νομιζω. Απλα βρες μερη με αντρες και αν σου αρεσει καποιος ζητα του να βγειτε.

οχι καθολου χασιμο δεν ειναι.....σε μπαρακια , εξω στον δρομο...η στο γυμναστηριο δεν σε προσεγγιζει κανενας?
αμα σου αρεσει καποιος μπορεις να κανεις και εσυ το πρωτο βημα παντως...ισωςνα ειναι ντροπαλος και να μην ερθει ποτε....και οταν λεω πρωτο βημα..π.χ εκει στο γυμναστηριο να πας την ωρα π παει σε ενα μηχανημα και να πιασεις κουβεντα να κανεις εναλαξ και καλα...και να ρωτησεις δυο τρια πραγματα και να συστηθεις με ενα χαμογελο....

Quote:

---

Originally Posted by dinar93

Καλησπέρα σε όλους,

Σε λίγους μήνες γίνομαι 27 ετών, σχέση σοβαρή έχω να κάνω δύο χρόνια (δύο στο σύνολο μακροχρόνιες). Την τελευταία σχέση την τελείωσα εγώ, γνωριμία από fb λίγων μηνών αποδείχτηκε τοξική- παρανοική ζήλια από αυτόν και λεκτική βία-όπου δεν ήμουν ερωτευμένη και ήθελα απλά να δω αν μπορώ να ξαναμπώ σε σχέση. Έπειτα ενα φλερτ για κανα μήνα με εξόδους όπου δεν μου βγήκε για σχέση (δεν υπήρχε πάθος) και προ καραντίνας μια-δυο νύχτες προέκυψε σεξ με τον πρώην μου (αυτόν προ διετίας). Έχουν περάσει τρεις μήνες από τότε και δεν έχω μπει σε καμία εφαρμογή, δεν μίλησα με κανέναν άγνωστο να φλερτάρω, δεν επιδίωξα συνάντηση "απλά για να γίνει". Ψάχνω το αληθινό, αυτόν που θα με κερδίσει, θέλω τη σχέση που αξίζω και προσελκύω, με αγάπησα πιο πολύ μετά από συνεδρίες με ψυχολόγο που διακόπηκαν λόγω του ότι με θεώρησε πλέον ικανή να διαχειριστώ τις καταστάσεις χωρίς να χρήζω υποστήριξης. Ωστόσο, η μοναξιά αυτά τα χρόνια δεν έχει φύγει ούτε κουκουλώθηκε αφού δεν κατάφερα να συνάψω μια σχέση της προκοπής, δεν έχει προκύψει κάτι που θα με κάνει να χαμογελάσω, να ερωτευτώ και ο κύκλος μου είναι περιορισμένος. Θέλω να με προσεγγίσει εκείνος που θα νιώσω κι εγώ έλξη, να μου δώσει αφορμή για γνωριμία. Κυκλοφορώ αρκετά και μόνη μου (πεζοπορίες, ταξίδια) και στη μετακίνηση για τη δουλειά μου, πήγαινα και θα ξαναπηγαίνω γυμναστήριο μόλις ανοίξουν (δεν έχω σταθερή παρέα ανέκαθεν να βγαίνω συχνά σε καφετέριες, μπαρ κ.α). Προβληματίζομαι στο πώς θα γίνει να τον βρω τον ανθρωπό μου κι εγώ....έχω πιστέψει ότι ίσως δεν γίνει...έχω ξεχάσει πώς είναι να είσαι σε σχέση. Χρειάζομαι να νιώσω ότι ζω ξανά κι απολαμβάνω τη ζωή, έχω κάνει τόση δουλειά με τον εαυτό μου, ειμαι κοινωνική , χαμογελάω, ξέρω να περνάω και μόνη μου καλά (το έχω συνηθίσει)....προτιμώ όλα ή τίποτα. Είναι χάσιμο χρόνου;

---

Καλημέρα.. πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται και δυσκολεύονται οι γυναίκες να βρουν άνδρες είτε για σχέση είτε για ότι προκύψει...
Ειδικά για της γυναίκες είναι το μόνο εύκολο να βρουν άνδρες για σχέση..που δυσκολεύεστε δηλαδή..??
Ένα σωρό νέα ελεύθερα παιδιά υπάρχουν ..
Τώρα το καλοκαιρι πηγενε στη θάλασσα μιλιονια αγόρια θα βρεις...έστω μια φίλη μια γνωστή μια ξαδέρφη κάτι δεν έχεις να την πάρεις να βγήκε λίγο για κάνα καφέ??
Είτε για μπάνιο είτε για περπάτημα..όλο και κάποιος θα βρεθεί να σας πλησιάσει...
Ε τώρα αν κάποιος πλησιάσει με κάποια αφορμή και σας μιλάει και του γυρνάτε την πλάτη η κάνετε της δύσκολες και δεν δίνετε σημασία μετά λογικό είναι να δυσκολεύεστε..δεν το λέω για εσένα αποκλειστικά..
Γενικότερα μιλαω ...μην παρεξηγιεσαι...

Μη συμβουλευετε γυναικουλιστικα,. Αυτη να ζητησει στον αλλο να βγουνε.

Στο γυμναστήριο είναι ομαδικά προγράμματα (ζουμπα κλπ). Φίλη γωστή έχω για περίπατο κλπ απλά όχι τόσο συχνά γιατί δουλέυουν/είναι μετις σχέσεις τους/είναι μακριά η μόνιμη κατοικία τους και δεν υπάρχει αυτό το συχνό δυστυχώς...αλλά εδώ και μόνη μου που βγαίνω δεν με έχει προσεγγίσει κάποιος εκτός από ελάχιστα παραδειγματα στο μετρό να μου δώσουν το τηλ τους/να ζητάν ινσταγκραμ (που δεν έχω και να παραξενεύονται!). Εγώ να πάω να "την πέσω" δεν είναι του χαρακτήρα μου, ειμαι θετική να με προσεγγίσει κάποιος και δε θέλω να ασχοληθω ξανά με online γνωριμίες. Θέλω να νιώσω γυναίκα , ότι αρέσω και να θέλει να με γνωρίσει κάποιος που θέω εγώ από κοντά.Και διακοπές έχω πάει κάποιες μέρες μόνη μου , δλδ δεν κάθομαι να κλαίω τη μοίρα μου από το να κάνω αυτό που με ευχαριστεί. Κι εγώ με αυτά που βλέπω γύρω δεν καταλαβαίνω γιατί δυσκολεύομαι κι εγώ να βρω και αρχίζω και πιστεύω ότι είναι μόνιμη κατάσταση δυστυχώς ότι με πήρε ο καιρός και βαρέθηκα. Η ψυχολόγος δεν έβρισκε λάθος απλά και πάλι με κουράζει που δεν αλλάζει κάτι ...

Quote:

---

Originally Posted by dinar93

Στο γυμναστήριο είναι ομαδικά προγράμματα (ζουμπα κλπ). Φίλη γωστή έχω για περίπατο κλπ απλά όχι τόσο συχνά γιατί δουλέυουν/είναι μετις σχέσεις τους/είναι μακριά η μόνιμη κατοικία τους και δεν υπάρχει αυτό το συχνό δυστυχώς...αλλά εδώ και μόνη μου που βγαίνω δεν με έχει προσεγγίσει κάποιος εκτός από ελάχιστα παραδειγματα στο μετρό να μου δώσουν το τηλ τους/να ζητάν ινσταγκραμ (που δεν έχω και να παραξενεύονται!). Εγώ να πάω να "την πέσω" δεν είναι του χαρακτήρα μου, ειμαι θετική να με προσεγγίσει κάποιος και δε θέλω να ασχοληθω ξανά με online γνωριμίες. Θέλω να νιώσω γυναίκα , ότι αρέσω και να θέλει να με γνωρίσει κάποιος που θέω εγώ από κοντά.Και διακοπές έχω πάει κάποιες μέρες μόνη μου , δλδ δεν κάθομαι να κλαίω τη μοίρα μου από το να κάνω αυτό που με ευχαριστεί. Κι εγώ με αυτά που βλέπω γύρω δεν καταλαβαίνω γιατί δυσκολεύομαι κι εγώ να βρω και αρχίζω και πιστεύω ότι είναι μόνιμη κατάσταση δυστυχώς ότι με πήρε ο καιρός και βαρέθηκα. Η ψυχολόγος δεν έβρισκε λάθος απλά και πάλι με κουράζει που δεν αλλάζει κάτι ...

---

κανενας καιρος δεν σε πηρε.....φανταζομαι εισαι του 93 οπως λεει και το νικ σου....εισαι νεοτατη πανω στην καλυτερη ηλικια...και βεβαια τωρα ειναι και η καλυτερη εποχη για γνωριμιες....
οκ το καταλαβαινω πως δν ειναι του στυλ σου να την πεσεις εσυ πρωτη...
αλλα αφου λες δν εχεις καποια φιλη τωρα να βγαινετε π.χ σε μπαρακια...η να γνωριζεις κοινους γνωστους...επρεπε τουλαχιστον να εχεις μερικες ασχολιες π εχουν αντρες μεσα......στο ζουμπα κ.λ.π φανταζομαι ειστε γυναικες....

Δεν εχεις τπτ λαθος εσυ μην το βλεπεις ετσι...και δικιο εχει η ψυχολογος...εγω βλεπω μια νορμαλ κοπελα...π απλα ειναι ατυχη και ισως λιγο εσωστρεφεις γι αυτο δυσκολευτηκες εως τωρα...
να ας πουμε σημερα....ειναι κυριακη φανταζομαι καθεσαι....γτ δν πας παραλια? εστω και μονη να περασεις καλα...και π ξερεις απο το πουθενα ερχονται οι γνωριμιες....

παντως αυτο το παθαινω κ εγω επειδη δν εχω φουμπου/ινστα σε ολους φαινεται περιεργο αλλα δν με νοιαζει καθολου...:P

Καλησπέρα, ταυτιζομαι απολυτα με αυτά που γράφεις.

Είμαι 25 αλλά εγώ είμαι σε χειρότερη θέση γιατί δεν είχα σχέση ποτέ.
Έβγαινα περιστασιακά με διάφορους που δεν με τρέλαιναν ιδιαίτερα και δεν έχω ολοκληρώσει ακόμα με κανέναν.
Δεν πρόλαβα ποτέ να γνωρίσω κάποιον ουσιαστικά, όσα έχω κάνει ήταν στη φάση ξεπέτας.
Θέλω κι εγώ να γνωρίσω κάποιον που ΘΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ και όσο ψάχνω στο τίντερ τόσο απελπίζομαι.

Τουλάχιστον έχεις κάποια σχέση να θυμάσαι, δεν έχεις το βάρος της απειρίας και έχεις και παρέα, αν όχι σταθερή.
Εγώ δεν έχω τίποτα από αυτά.
Οπότε χαλάρωσε, όλο και κάτι θα συμβεί, αφού κάνεις και πράγματα μόνη σου και έχεις άτομα να βγεις.

Αν επιτρέπεται, σε ψυχολόγο πήγες για το θέμα της σχέσης?

Καλησπέρα,

Πήγα μόλις χώρισα, ξεκίνησε με κλάμα σε ανύποπτο χρονο. Πέρασα κατάθλιψη με αφορμή το χωρισμό αλλά ουσιαστικά είχα συσσωρευμένα καταπιεσμένα συναισθήματα και βγήκαν στην επιφάνεια όταν έφυγε το "στήριγμά" μου. Άλλαξα 2-3 για γνώμες αλλά πιστεύω βοήθησε πολύ (όχι για τη σχέση που είχε ήδη τελειώσει, για τον εαυτό μου και την αναγνώριση/διαχείριση συναισθημάτων).

Quote:

---

Originally Posted by Xfactor

κανενας καιρος δεν σε πηρε.....φανταζομαι εισαι του 93 οπως λεει και το νικ σου....εισαι νεοτατη πανω στην καλυτερη ηλικια...και βεβαια τωρα ειναι και η καλυτερη εποχη για γνωριμιες....
οκ το καταλαβαινω πως δν ειναι του στυλ σου να την πεσεις εσυ πρωτη...
αλλα αφου λες δν εχεις καποια φιλη τωρα να βγαινετε π.χ σε μπαρακια...η να γνωριζεις κοινους γνωστους...επρεπε τουλαχιστον να εχεις μερικες ασχολιες π εχουν αντρες μεσα......στο ζουμπα κ.λ.π φανταζομαι ειστε γυναικες....

Δεν εχεις τπτ λαθος εσυ μην το βλεπεις ετσι...και δικιο εχει η ψυχολογος...εγω βλεπω μια νορμαλ κοπελα...π απλα ειναι ατυχη και ισως λιγο εσωστρεφεις γι αυτο δυσκολευτηκες εως τωρα...
να ας πουμε σημερα....ειναι κυριακη φανταζομαι καθεσαι....γτ δν πας παραλια? εστω και μονη να περασεις καλα...και π ξερεις απο το πουθενα ερχονται οι γνωριμιες....

παντως αυτο το παθαινω κ εγω επειδη δν εχω φουμπου/ινστα σε ολους φαινεται περιεργο αλλα δν με νοιαζει καθολου...:P

---

Πήγα στο πάρκο για γυμναστική και μετά στη νύφη μου για καφέ :) Απέχω πολύ από παραλία δυστυχώς αλλά ό,τι μπορώ θα κάνω αν και είμαι πιο πολύ του βουνού. Έχω ανάγκη με όλο μου το είναι την κατάλληλη παρέα πιστεύω για να τα απολαμβάνω περισσότερο όλα.

Quote:

---

Originally Posted by dinar93

Καλησπέρα,

Πήγα μόλις χώρισα, ξεκίνησε με κλάμα σε ανύποπτο χρονο. Πέρασα κατάθλιψη με αφορμή το χωρισμό αλλά ουσιαστικά είχα συσσωρευμένα καταπιεσμένα συναισθήματα και βγήκαν στην επιφάνεια όταν έφυγε το "στήριγμά" μου. Άλλαξα 2-3 για γνώμες αλλά πιστεύω βοήθησε πολύ (όχι για τη σχέση που είχε ήδη τελειώσει, για τον εαυτό μου και την αναγνώριση/διαχείριση συναισθημάτων).

---

Δηλαδή ένιωθες χαμηλή αυτοεκτίμηση όταν ήσουν μόνη σου?

Quote:

---

Originally Posted by Lemonpie5

Δηλαδή ένιωθες χαμηλή αυτοεκτίμηση όταν ήσουν μόνη σου?

---

Δεν είχα ταυτότητα χώρια του....νόμιζα τελείωσε ο κόσμος και δεν ήθελα τη ζωή μου. Είχα τόση ανασφάλεια που του τα έλεγα κιόλας αυτά,δεν υπήρχε για μένα μεγαλύτερο κακό από το να μείνω μόνη μου στα 25 τότε ....δεν υπήρχε αυτοπεποίθηση φαντάσου μου έλεγε πόσο όμορφη είμαι και εγώ ήθελα να το λέει πιο συχνά γιατί ήμουν παχύσαρκη μέχρι τα 18, εχασα 35 κιλά + . Ήθελα κι άλλα λόγια θαυμασμού με τον τρόπο που είχα εγώ στο μυαλό μου "απαιτούσα" να με θέλει.

Εγώ δεν ήμουν παχύσαρκη, αλλά είχα κάποια περιττά κιλά (20 παραπάνω από το τωρινό μου βάρος)
και όποτε μου έκαναν σχόλια γνωστοί το έπαιρνα κατάκαρδα
και οι γονείς μου μου την έλεγαν, αλλά δεν βοηθούσαν ουσιαστικά. Μάλιστα μου είχαν πει ότι θα μου αρέσει κάποιος και θα με απορρίψει για τα κιλά μου, αν δεν αδυνατίσω
Έβλεπα τότε (εποχές εφηβείας) πως τα αγόρια ήθελαν κοπέλες όμορφες, με ωραία σώματα και εκείνες έκαναν πιο πολύ σχέσεις κι εγώ έμπαινα στο τριπάκι του "ααα, σιγά μην ενδιαφερθεί κανείς για εμένα" και δεν έκανα τίποτα με κανέναν στην εφηβεία μου και γενικά μέχρι να χάσω τα κιλά. Με φλέρταραν κάποιοι, αλλά τότε δεν το θεωρούσα καν πιθανό να με θέλουν.

Για να μην μακρυγορώ, ζήλευα τις σχέσεις των άλλων. Μεγάλωσα σε επαρχία και εδώ έχουν όλοι σχεδόν μόνιμες και σοβαρές σχέσεις.
Δεν ζηλεύω τόσο τη διάρκεια, όσο το ότι τις δημιούργησαν με μια "αγνότητα" , από τα χρόνια του σχολείου.
Έχασα τα κιλά και τα κοπλιμέντα που ακούω με κάνουν περήφανοι, δεν μιλάω μόνο από άντρες, αλλά γενικά από γνωστούς.
Ζητάω κι εγώ τον θαυμασμό των αντρών και όταν τον πάρω, μετά μου ξεφουσκώνει ο ενθουσιασμός. Αντίθετα, αν κάποιος με γράψει, το παίρνω κατάκαρδα.
Μέχρι τα 22 ούτε φιλί δεν είχα δώσει να φανταστείς.
Δεν έχω κοινωνικό κύκλο για να γνωρίσω κάποιον και μέσω τίντερ οι περισσότεροι ζητάνε σεξ και είναι και μερικοί που το παίζουν ότι θέλουν σχέση αλλά τελικά θέλουν σεξ!
Δεν έχω γνωρίσει ποτέ κάποιον ουσιαστικά, να βγούμε για καιρό, να μου δημιουργηθούν συναισθήματα. Όλοι ήθελαν χαμούρεμα αμέσως και σεξ στο καπάκι. Δεν μπορούσα να ολοκληρώσω έτσι, θέλω τον χρόνο μου.

Μόνο δύο μου άρεσαν πραγματικά ως τώρα, που έχουν σχέση και δεν μπόρεσα να τους πλησιάσω, αν και με κοιτούσαν.

Παίζει μεγάλο ρόλο το ότι δεν νιώθαμε καλά με την εμφάνισή μας και μας έμειναν απωθημένα και ανάγκη για θαυμασμό πιστεύω...

Quote:

---

Originally Posted by Lemonpie5

Εγώ δεν ήμουν παχύσαρκη, αλλά είχα κάποια περιττά κιλά (20 παραπάνω από το τωρινό μου βάρος)
και όποτε μου έκαναν σχόλια γνωστοί το έπαιρνα κατάκαρδα
και οι γονείς μου μου την έλεγαν, αλλά δεν βοηθούσαν ουσιαστικά. Μάλιστα μου είχαν πει ότι θα μου αρέσει κάποιος και θα με απορρίψει για τα κιλά μου, αν δεν αδυνατίσω
Έβλεπα τότε (εποχές εφηβείας) πως τα αγόρια ήθελαν κοπέλες όμορφες, με ωραία σώματα και εκείνες έκαναν πιο πολύ σχέσεις κι εγώ έμπαινα στο τριπάκι του "ααα, σιγά μην ενδιαφερθεί κανείς για εμένα" και δεν έκανα τίποτα με κανέναν στην εφηβεία μου και γενικά μέχρι να χάσω τα κιλά. Με φλέρταραν κάποιοι, αλλά τότε δεν το θεωρούσα καν πιθανό να με θέλουν.

Για να μην μακρυγορώ, ζήλευα τις σχέσεις των άλλων. Μεγάλωσα σε επαρχία και εδώ έχουν όλοι σχεδόν μόνιμες και σοβαρές σχέσεις.
Δεν ζηλεύω τόσο τη διάρκεια, όσο το ότι τις δημιούργησαν με μια "αγνότητα" , από τα χρόνια του σχολείου.
Έχασα τα κιλά και τα κοπλιμέντα που ακούω με κάνουν περήφανοι, δεν μιλάω μόνο από άντρες, αλλά γενικά από γνωστούς.
Ζητάω κι εγώ τον θαυμασμό των αντρών και όταν τον πάρω, μετά μου ξεφουσκώνει ο ενθουσιασμός. Αντίθετα, αν κάποιος με γράψει, το παίρνω κατάκαρδα.
Μέχρι τα 22 ούτε φιλί δεν είχα δώσει να φανταστείς.
Δεν έχω κοινωνικό κύκλο για να γνωρίσω κάποιον και μέσω τίντερ οι περισσότεροι ζητάνε σεξ και είναι και μερικοί που το παίζουν ότι θέλουν σχέση αλλά τελικά θέλουν σεξ!
Δεν έχω γνωρίσει ποτέ κάποιον ουσιαστικά, να βγούμε για καιρό, να μου δημιουργηθούν συναισθήματα. Όλοι ήθελαν χαμούρεμα αμέσως και σεξ στο καπάκι. Δεν μπορούσα να ολοκληρώσω έτσι, θέλω τον χρόνο μου.

Μόνο δύο μου άρεσαν πραγματικά ως τώρα, που έχουν σχέση και δεν μπόρεσα να τους πλησιάσω, αν και με κοιτούσαν.

Παίζει μεγάλο ρόλο το ότι δεν νιώθαμε καλά με την εμφάνισή μας και μας έμειναν απωθημένα και ανάγκη για θαυμασμό πιστεύω...

---

Κοίταξε κι εγώ στα 19 έκανα πρώτη φορά κι αυτό με κάποιον μεγαλύτερο που το έπαιζε ερωτευμένος να με ξεπαρθενιασει. Συμβαίνουν αυτά ,το ξεπερνάμε πιστεψε με δε θύμαμαι καν πλέον την πρώτη μου φορά με αυτόν τον γελοίο ούτε άφησα να μου διαλύσει όποιο ρομαντισμό είχα για τις ανθρώπινες σχέσεις. Ειναι εμπειρίες και χρειάζονται για να μπορείς να διακρίνεις με σαφήνεια μετά τους ανθρώπους ,ρισκάρεις και τελικά κάτι μενει ως μάθημα μετά. Δε μετανιώνω που στο σχολείο όλες φασωνοντουσαν κι εγώ έτρωγα bullying ούτε το ότι εγώ σπούδασα και δούλευα γιατί δεν είχα επιλογή κι εκείνες κουκουλωθηκαν από τα 20 για να μη χρειαστεί να βγουν στη ζωή . Δε ζηλεύω τίποτα ούτε τελικά σήμαινε κάτι η πρώτη μου άσχημη εμπειρία πρώτης φοράς.
Τώρα έχω παράπονο γιατί πια είμαι ολοκληρωμένο άτομο έχει περάσει καιρός ,ξέρω τι ζητάω και τι θέλω να μοιραστώ κι απλά δεν κάθεται. Το μερίδιο ευθύνης μου το αντιμετώπισα, δέχτηκα τις επιλογές των άλλων όσο κι αν με πονούσε κι έκανα και δικές μου. Ξέρω όμως ότι δε θα αναλωθω να το βρω με λάθος τρόπο αλλά πιστεύω δε μου αξίζει η μοναξιά και θυμώνω ώρες ώρες....

Quote:

---

Originally Posted by dinar93

Κοίταξε κι εγώ στα 19 έκανα πρώτη φορά κι αυτό με κάποιον μεγαλύτερο που το έπαιζε ερωτευμένος να με ξεπαρθενιασει. Συμβαίνουν αυτά ,το ξεπερνάμε πιστεψε με δε θύμαμαι καν πλέον την πρώτη μου φορά με αυτόν τον γελοίο ούτε άφησα να μου διαλύσει όποιο ρομαντισμό είχα για τις ανθρώπινες σχέσεις. Ειναι εμπειρίες και χρειάζονται για να μπορείς να διακρίνεις με σαφήνεια μετά τους ανθρώπους ,ρισκάρεις και τελικά κάτι μενει ως μάθημα μετά. Δε μετανιώνω που στο σχολείο όλες φασωνοντουσαν κι εγώ έτρωγα bullying ούτε το ότι εγώ σπούδασα και δούλευα γιατί δεν είχα επιλογή κι εκείνες κουκουλωθηκαν από τα 20 για να μη χρειαστεί να βγουν στη ζωή . Δε ζηλεύω τίποτα ούτε τελικά σήμαινε κάτι η πρώτη μου άσχημη εμπειρία πρώτης φοράς.
Τώρα έχω παράπονο γιατί πια είμαι ολοκληρωμένο άτομο έχει περάσει καιρός ,ξέρω τι ζητάω και τι θέλω να μοιραστώ κι απλά δεν κάθεται. Το μερίδιο ευθύνης μου το αντιμετώπισα, δέχτηκα τις επιλογές των άλλων όσο κι αν με πονούσε κι έκανα και δικές μου. Ξέρω όμως ότι δε θα αναλωθω να το βρω με λάθος τρόπο αλλά πιστεύω δε μου αξίζει η μοναξιά και θυμώνω ώρες ώρες....

---

αυτο που εκανα μπολντ με χαρακτηριζει απολυτα, αλλα εγω δεν εχω οικονομικο προβλημα. δουλευω για να εχω τη δικη μου τσεπη και για να αποκτησω εμπειρια στη ζωη
οχι να βολευτω με τον καθε ενα να με συντηρει
επισης με αυτο το κουκουλωμα οπως λες, αποφευγουν να γνωρισουν τις ασχημες εμπειριες απο αντρες και τα θεωρουν ολα ροδινα
κι αν τους πεις οτι δεν θες να βγεις με τον ταδε σε λενε και παραξενη

Quote:

---

Originally Posted by Lemonpie5

αυτο που εκανα μπολντ με χαρακτηριζει απολυτα, αλλα εγω δεν εχω οικονομικο προβλημα. δουλευω για να εχω τη δικη μου τσεπη και για να αποκτησω εμπειρια στη ζωη
οχι να βολευτω με τον καθε ενα να με συντηρει
επισης με αυτο το κουκουλωμα οπως λες, αποφευγουν να γνωρισουν τις ασχημες εμπειριες απο αντρες και τα θεωρουν ολα ροδινα
κι αν τους πεις οτι δεν θες να βγεις με τον ταδε σε λενε και παραξενη

---

Τι να σου πω , όταν με καλούν σπίτι τους μια φορά το χρόνο και τους λέω για τα ταξίδια μου, τη δουλειά μου, τις εκδρομές με πεζοπορίες και τα ραντεβού, αυτά που θεωρείς εσύ κι εγω δεδομένα και "άσχημες" εμπειρίες, εκείνες ξερογλείφονταν να ακούνε, να το ζουν μέσα από εμένα και να μου λενε για απωθημένα από το σχολείο. Συνομίληκες και πάνε για ένα καφέ μέχρι την πλατεία όταν τους δίνει λεφτά ο άντρας τους...αξίζει αυτό για να "εξασφαλίσεις τη σιγουριά" από έναν άντρα μικρή-μικρή για να λες ότι ευτυχώς δεν είμαι μόνη; Καλύτερα να τον γνωρίσεις όταν θα εχεις ζήσει και να είναι αυτός που σου ταιριάζει όχι ο "αυτός με γκάστρωσε", "αυτός με ήθελε", "που θα βρω καλύτερα".

Απλά η ανασφάλεια της αναμονής σε "σκουριάζει" και σε κάνει να αμφιβάλλεις για το αν δρας αρκετά. Κι εγώ αυτό το ερώτημα έθεσα εδώ.

Quote:

---

Originally Posted by dinar93

Τι να σου πω , όταν με καλούν σπίτι τους μια φορά το χρόνο και τους λέω για τα ταξίδια μου, τη δουλειά μου, τις εκδρομές με πεζοπορίες και τα ραντεβού, αυτά που θεωρείς εσύ κι εγω δεδομένα και "άσχημες" εμπειρίες, εκείνες ξερογλείφονταν να ακούνε, να το ζουν μέσα από εμένα και να μου λενε για απωθημένα από το σχολείο. Συνομίληκες και πάνε για ένα καφέ μέχρι την πλατεία όταν τους δίνει λεφτά ο άντρας τους...αξίζει αυτό για να "εξασφαλίσεις τη σιγουριά" από έναν άντρα μικρή-μικρή για να λες ότι ευτυχώς δεν είμαι μόνη; Καλύτερα να τον γνωρίσεις όταν θα εχεις ζήσει και να είναι αυτός που σου ταιριάζει όχι ο "αυτός με γκάστρωσε", "αυτός με ήθελε", "που θα βρω καλύτερα".

Απλά η ανασφάλεια της αναμονής σε "σκουριάζει" και σε κάνει να αμφιβάλλεις για το αν δρας αρκετά. Κι εγώ αυτό το ερώτημα έθεσα εδώ.

---

φανταζομαι! εγω εχω ξεκοψει πλεον απο τετοιου ειδους κοπελες. αλλα εδω ολες ετσι ειναι και ετσι δεν εχω κρατησει φιλη απο το σχολειο
και φανταζομαι οποτε σε βλεπουν θα ρωτανε ποτε θα παντρευτεις και αν εχεις σχεση?
γιατι αλλο θεμα δεν εχουν

Quote:

---

Originally Posted by dinar93

Τι να σου πω , όταν με καλούν σπίτι τους μια φορά το χρόνο και τους λέω για τα ταξίδια μου, τη δουλειά μου, τις εκδρομές με πεζοπορίες και τα ραντεβού, αυτά που θεωρείς εσύ κι εγω δεδομένα και "άσχημες" εμπειρίες, εκείνες ξερογλείφονταν να ακούνε, να το ζουν μέσα από εμένα και να μου λενε για απωθημένα από το σχολείο. Συνομίληκες και πάνε για ένα καφέ μέχρι την πλατεία όταν τους δίνει λεφτά ο άντρας τους...αξίζει αυτό για να "εξασφαλίσεις τη σιγουριά" από έναν άντρα μικρή-μικρή για να λες ότι ευτυχώς δεν είμαι μόνη; Καλύτερα να τον γνωρίσεις όταν θα εχεις ζήσει και να είναι αυτός που σου ταιριάζει όχι ο "αυτός με γκάστρωσε", "αυτός με ήθελε", "που θα βρω καλύτερα".

Απλά η ανασφάλεια της αναμονής σε "σκουριάζει" και σε κάνει να αμφιβάλλεις για το αν δρας αρκετά. Κι εγώ αυτό το ερώτημα έθεσα εδώ.

---

Κι εγω αυτο φοβαμαι και γι αυτο ψαχνω εστω μεσω τιντερ. γιατι θα νιωθω μετα ασχημα οτι εγω δεν προσπαθησα

Quote:

---

Originally Posted by Lemonpie5

Κι εγω αυτο φοβαμαι και γι αυτο ψαχνω εστω μεσω τιντερ. γιατι θα νιωθω μετα ασχημα οτι εγω δεν προσπαθησα

---

Ψάξε δεν είναι κακό....κι εγώ είχα μπει σε αυτά (tinder ,baddoo, lifo) γι αυτό τώρα βαρέθηκα και δεν έχω χρόνο να λέω κλασσικές ατάκες και να κρίνουν από φωτό που γενικά δε βγάζω ενώ είμαι εμφανίσιμη(ούτε με τα social ασχολούμαι καλα καλα) δεν νιώθω άνετα με αυτό και είδα ότι είναι για μένα χρονοβόρο απλά . Τώρα κάνω πιο σημαντικά πράγματα και επιλέγω να μη σπαταλήσω το χρόνο μου εκεί (έχοντας δοκιμάσει όμως) οπότε go on! Άμα ψάξεις παλαιότερα Post μου του 18 και δεις τι έγραφα γ αυτόν τον άντρα με τον οποίο βρέθηκα πρόσφατα κι απλά δεν "ξανακόλλησα", θα καταλάβεις τα οφέλη της ψυχοθεραπείας....είμαι το ίδιο άτομο. Ίσως δεις ότι αυτό που νιώθουμε αυτή τη στιγμή δε θα είναι μια μόνιμη κατάσταση φτάνει να εξελίσσεσαι.

Quote:

---

Originally Posted by dinar93

Ψάξε δεν είναι κακό....κι εγώ είχα μπει σε αυτά (tinder ,baddoo, lifo) γι αυτό τώρα βαρέθηκα και δεν έχω χρόνο να λέω κλασσικές ατάκες και να κρίνουν από φωτό που γενικά δε βγάζω ενώ είμαι εμφανίσιμη(ούτε με τα social ασχολούμαι καλα καλα) δεν νιώθω άνετα με αυτό και είδα ότι είναι για μένα χρονοβόρο απλά . Τώρα κάνω πιο σημαντικά πράγματα και επιλέγω να μη σπαταλήσω το χρόνο μου εκεί (έχοντας δοκιμάσει όμως) οπότε go on! Άμα ψάξεις παλαιότερα Post μου του 18 και δεις τι έγραφα γ αυτόν τον άντρα με τον οποίο βρέθηκα πρόσφατα κι απλά δεν "ξανακόλλησα", θα καταλάβεις τα οφέλη της ψυχοθεραπείας....είμαι το ίδιο άτομο. Ίσως δεις ότι αυτό που νιώθουμε αυτή τη στιγμή δε θα είναι μια μόνιμη κατάσταση φτάνει να εξελίσσεσαι.

---

Πραγματικά εκεί σε κρίνουν μόνο από την εμφάνιση.
Εγώ είμαι εμφανίσιμη αλλά δεν μου άρεσε να βγάζω φωτογραφίες και μου την λένε για αυτό αρκετά λιγουρια και ζητάνε παραπάνω φωτό με μαγιό και τέτοια.
Πραγματικά είναι αυτό που είπες ΧΡΟΝΟΒΟΡΟ
Εγώ νιώθω δηλαδή ότι έχω χάσει μέρες από τη ζωή μου, μιλώντας με τύπους που ήθελαν μόνο σεξ.

Ξεκίνησα να μιλάω μέσω σκαιπ (λόγω της καταστασης) με ψυχολόγο και μου είπε ότι έχω χαμηλή αυτοεκτίμηση και είμαι αυστηρή με τον εαυτό μου
Αλλά ηρεμώ προσωρινά δεν έχω δει ουσιαστικά αποτελέσματα. Είναι και νωρίς βέβαια. Εσύ πόσο καιρό έκανες?

Quote:

---

Originally Posted by Lemonpie5

Πραγματικά εκεί σε κρίνουν μόνο από την εμφάνιση.
Εγώ είμαι εμφανίσιμη αλλά δεν μου άρεσε να βγάζω φωτογραφίες και μου την λένε για αυτό αρκετά λιγουρια και ζητάνε παραπάνω φωτό με μαγιό και τέτοια.
Πραγματικά είναι αυτό που είπες ΧΡΟΝΟΒΟΡΟ
Εγώ νιώθω δηλαδή ότι έχω χάσει μέρες από τη ζωή μου, μιλώντας με τύπους που ήθελαν μόνο σεξ.

Ξεκίνησα να μιλάω μέσω σκαιπ (λόγω της καταστασης) με ψυχολόγο και μου είπε ότι έχω χαμηλή αυτοεκτίμηση και είμαι αυστηρή με τον εαυτό μου
Αλλά ηρεμώ προσωρινά δεν έχω δει ουσιαστικά αποτελέσματα. Είναι και νωρίς βέβαια. Εσύ πόσο καιρό έκανες?

---

2 χρόνια απλά με διαλείμματα μηνών δλδ ξεκίνησα ανά εβδομάδα μετά ανά μήνα και έφτασα να πηγαίνω αναγνωριστικά ανά τρεις και τέσσερις μήνες μέχρι να σταματήσω. Συνολικά δώδεκα περίπου συνεδρίες αλλά είναι και πόσο έτοιμη είσαι να προσπαθήσεις και να ανοιχτείς να ακούσεις εσένα . Στον καθένα παίρνει διαφορετικό χρόνο κι αν με κάποιον δε σου βγαίνει αλλάζεις ...

Quote:

---

Originally Posted by dinar93

2 χρόνια απλά με διαλείμματα μηνών δλδ ξεκίνησα ανά εβδομάδα μετά ανά μήνα και έφτασα να πηγαίνω αναγνωριστικά ανά τρεις και τέσσερις μήνες μέχρι να σταματήσω. Συνολικά δώδεκα περίπου συνεδρίες αλλά είναι και πόσο έτοιμη είσαι να προσπαθήσεις και να ανοιχτείς να ακούσεις εσένα . Στον καθένα παίρνει διαφορετικό χρόνο κι αν με κάποιον δε σου βγαίνει αλλάζεις ...

---

Ενδιαφέρομαι κι εγώ να κάνω για αυτό ρωτάω.
Σε ευχαριστώ

Quote:

---

Originally Posted by dinar93

Πήγα στο πάρκο για γυμναστική και μετά στη νύφη μου για καφέ :) Απέχω πολύ από παραλία δυστυχώς αλλά ό,τι μπορώ θα κάνω αν και είμαι πιο πολύ του βουνού. Έχω ανάγκη με όλο μου το είναι την κατάλληλη παρέα πιστεύω για να τα απολαμβάνω περισσότερο όλα.

---

σιγουρα ολοι εχουν αναγκη παρεα και ποσο μαλλον την κατάλληλη...
Δεν πρεπει να τα παρατησεις ομως, πρεπει να συνεχισεις το ψαξιμο....πολλοι ανθρωποι ειναι στην θεση σου, δν εισαι η μοναδικη..λογω συγκυριων δν εχουν τν καταλληλη παρεα, η λογω εσωστρεφειας κ.λ.π....
εσυ εκανες το πρωτο βημα τουλαχιστον και πηγες σε ειδικο που οπως λες σε βοηθησε.
εκει στην ζουμπα και σε αυτα που πας μιλας με καμια κοπελα?...μην κοιτας μονο την σχεση θα ερθει και αυτη...αλλα προσπαθησε να χτισεις και φιλικες σχεσεις...μετα θα εχεις καιμεγαλυτερο κυκλο για γνωριμιες...εξοδους, διακοπες...και θα σ ειναι πιο ευκολο

Quote:

---

Originally Posted by Xfactor

σιγουρα ολοι εχουν αναγκη παρεα και ποσο μαλλον την κατάλληλη...
Δεν πρεπει να τα παρατησεις ομως, πρεπει να συνεχισεις το ψαξιμο....πολλοι ανθρωποι ειναι στην θεση σου, δν εισαι η μοναδικη..λογω συγκυριων δν εχουν τν καταλληλη παρεα, η λογω εσωστρεφειας κ.λ.π....
εσυ εκανες το πρωτο βημα τουλαχιστον και πηγες σε ειδικο που οπως λες σε βοηθησε.
εκει στην ζουμπα και σε αυτα που πας μιλας με καμια κοπελα?...μην κοιτας μονο την σχεση θα ερθει και αυτη...αλλα προσπαθησε να χτισεις και φιλικες σχεσεις...μετα θα εχεις καιμεγαλυτερο κυκλο για γνωριμιες...εξοδους, διακοπες...και θα σ ειναι πιο ευκολο

---

Είμαι ανοικτή, σχεδόν πάντα στέλνω πρώτη, λέω να κανονίσουμε κλπ....απλά δε συμβαίνει συχνά και δε θέλω να γίνομαι φορτική, θέλω να με θυμούνται κι εμένα να έχω πρόταση. Παιδική μου φίιλη μένει σε νησί έρχεται σπάνια,οι υπόλοιπες μου λένε συνήθως δε συμπίπτουν τα ωράρια μας στη δουλειά , μετά έχουν τις σχέσεις τους ή απλά δεν έχουν προτάσεις και προτιμούν σπίτι π.χ. Λόγω μεταπτυχιακού παράλληλα με τη δουλειά μου δεν είχα χρόνο κι εγώ, επίσης όταν είχα σχέση δεν είχα σχεδόν καμία φίλη ούτε αξιοποιούσα τις μέχρι τότε γνωριμίες μου για να δω αν ταιριάζουμε για φίλες πχ. Αυτό το μοτίβο άλλαξε σιγά σιγά όταν έμεινα μόνη και το αναγνώρισα,τουλάχιστον προτείνω ή δεν μιζεριάζω και γράφομαι σε ομαδικές πεζοπορίες όπου έχει κόσμο. Έχω πάει ταξίδι-διακοπές και μόνη και με φίλη και με ταξιδιωτικό γκρουπ. Τώρα πχ ψάχνω για σπίτι να μείνω μόνη να αλλάξω το περιβάλλον, να δημιουργήσω κιόλας :). Γυμναστήριο πήγαινα παρέα με τη νύφη μου, ούτε μήνα δεν είχα κλείσει σε αυτό πριν τον περιορισμό γενικότερα είχε μεγαλύτερης ηλικίας αλλά δεν το αποκλείω καθώς έχω γραφτεί για όλη την αλυσίδα αυτή σε όλα τα μέρη, λόγω του ότι θα νοικιάσω. Προσπαθώ...τι άλλο μπορώ να κάνω.

Αυτό με το facebook πάντως, το έχω απορία, πως το κάνουν?

Στέλνουν αιτήματα σε άκυρες? Και πως το ξεκινάνε? Και πως τσιμπάτε? Μυστήριο πράγμα :D

Εγώ θα σου πρότεινα το τελευταίο που είπες. Επένδυσε στον εαυτό σου. Όσο κυνηγάς τον έρωτα, τόσο θα φεύγει μακριά. Κάνε ένα διάλειμμα. Ασχολήσου με εσένα και θα σου έρθει.

Αν δεν αγαπήσεις και δεν ενθουσιαστείς με τον εαυτό σου, πως θα το κάνει ο άλλος;

Και γω ειμαι σε ιδια φαση εχω 2 χρόνια περίπου να κανω σχέση, αν και έχω 2 3 φιλες και έβγαινα καμια φορα εξω σε κλαμπ (προ κορονοιου) ειμαι φουλ εσωστρεφής, δεν εχω μια σταθερή παρεα να πηγαίνουμε Για καφε και για ποτο κλπ. Οσες γνωριμίες εκανα μεχρι τωρα δεν προχώρησαν, κανενας δεν μ αρεσε αρκετα εκτός απο αυτόν που εχω αναφέρει σε αλλο θεμα αλλα μαλλον κολλησα μαζι του γιατι δεν με ηθελε για σχεση. Μου λείπει απίστευτα να ειμαι σε σχέση και ερωτευμένη και ολα

Quote:

---

Originally Posted by em99

Και γω ειμαι σε ιδια φαση εχω 2 χρόνια περίπου να κανω σχέση, αν και έχω 2 3 φιλες και έβγαινα καμια φορα εξω σε κλαμπ (προ κορονοιου) ειμαι φουλ εσωστρεφής, δεν εχω μια σταθερή παρεα να πηγαίνουμε Για καφε και για ποτο κλπ. Οσες γνωριμίες εκανα μεχρι τωρα δεν προχώρησαν, κανενας δεν μ αρεσε αρκετα εκτός απο αυτόν που εχω αναφέρει σε αλλο θεμα αλλα μαλλον κολλησα μαζι του γιατι δεν με ηθελε για σχεση. Μου λείπει απίστευτα να ειμαι σε σχέση και ερωτευμένη και ολα

---

698... :DD

Νιώθετε ποτέ ότι τα κάνετε όλα σωστά αλλά η τύχη δε σας ευνοεί-ανταμείβει; Να χαμογελάσω ξανά θέλω, να έχω μια αγκαλιά να με γαληνεύει...κάνω ό,τι μπορώ πραγματικά και μόνη μου και με αγαπάω τόσο ώστε να μην επιλέξω βάσει "απελπισίας".

γράφεις τι θέλεις να πάρεις από την σχέση, γράφεις ποιο κενό σου θέλεις να καλύψεις, τι ζητάς. αλλα δεν γράφεις πουθενά τι θέλεις να δώσεις.

το θεωρείς τυχαίο;

Quote:

---

Originally Posted by dinar93

Νιώθετε ποτέ ότι τα κάνετε όλα σωστά αλλά η τύχη δε σας ευνοεί-ανταμείβει; Να χαμογελάσω ξανά θέλω, να έχω μια αγκαλιά να με γαληνεύει...κάνω ό,τι μπορώ πραγματικά και μόνη μου και με αγαπάω τόσο ώστε να μην επιλέξω βάσει "απελπισίας".

---

Εγω προσωπικά ακριβώς αυτό νιώθω

Quote:

---

Originally Posted by dinar93

Νιώθετε ποτέ ότι τα κάνετε όλα σωστά αλλά η τύχη δε σας ευνοεί-ανταμείβει; Να χαμογελάσω ξανά θέλω, να έχω μια αγκαλιά να με γαληνεύει...κάνω ό,τι μπορώ πραγματικά και μόνη μου και με αγαπάω τόσο ώστε να μην επιλέξω βάσει "απελπισίας".

---

Σου έχω στείλει Private Message.

Quote:

---

Originally Posted by LiloCook

γράφεις τι θέλεις να πάρεις από την σχέση, γράφεις ποιο κενό σου θέλεις να καλύψεις, τι ζητάς. αλλα δεν γράφεις πουθενά τι θέλεις να δώσεις.

το θεωρείς τυχαίο;

---

Θεωρώ αυτονόητο ότι ισότιμα θα δώσω ότι πάρω-δηλαδή όλα, κρατώντας ξεχωριστά ο καθένας την δική του προσωπικότητα όντας στη σχέση. Να γίνω ο άνθρωπος του άλλου, ο σύντροφος του με τρυφερότητα, πάθος, κατανόηση και επικοινωνία. Να μοιραζόμαστε την καθημερινότητα και να περνάμε όμορφες στιγμές μαζί με εμπιστοσύνη και ειλικρίνεια. Μια όμορφη σχέση όπου οι αγκαλιές "κουμπώνουν", για όσο πάει (ιδανικά μην πάψει, να κρατηθεί ζωντανή)-τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.