Κακοποίηση απο την οικογένεια
Είμαι 30 χρονών και δέχομαι ακραία σωματική κακοποίηση από τους γονείς μου και τον αδερφό μου, δεν έχω δουλειά, οικονομική ανεξαρτησία και δεν έχω που να πάω.
Έχω καταδικαστεί σε αυτή την κόλαση μέχρι να πεθάνουν που πραγματικά θα είναι μια λύτρωση για εμένα με αυτά που περνάω αλλά δεν το βλέπω να έρχεται σύντομα γιατί έχουν ιστορικό μακροζωίας στο σοι.
Από μικρή ηλικία ζώ αυτή την κόλαση σε αντίθεση με τον αδερφό μου που δεν τον έχουν αγγίξει ποτέ και συμμετέχει στην κακοποίηση μου, πολλές φορές με έχουν πλακώσει στο ξύλο δύο μαζί ή και οι τρείς μαζί.
Θέλω να αυτοκτονήσω εδώ και χρόνια αλλά δεν έχω την δύναμη να το κάνω, μακάρι να είχα πεθάνει να μην το ζούσα αυτό γιατί κανείς δεν το αξίζει.
Με χτυπάνε πολύ άσχημα και δεν έχω την δύναμη να αμυνθώ, ειδικά όταν είναι πολλοί.
Μου ξεριζώνουν τα μαλλιά μου, με βάζουν κάτω και με κλωτσάνε, με πατάνε παντού, μου στίβουν και μου δένουν τα χέρια και τα πόδια σε σημείο να μην μπορώ να αναπνεύσω, μου χτυπάνε το κεφάλι στον τοίχο ή το πάτωμα, με γκρατζουνανε, με δαγκώνουν, μου στρίβουν τα δάχτυλα σε σημείο να έχω πάθει κάκωση στον έναν αντίχειρα και να είναι στραβός, με κλωτσάνε ακόμα και στο πρόσωπο, με βαράνε με αντικείμενα όπως κοντάρια και οτιδήποτε μακρύ, με βαράγανε παλία με την ζώνη, γενικά με σπάνε άγρια στο ξύλο και δεν έχω καθόλου δύναμη να αμυνθώ.
Όταν προσπαθώ να αμυνθώ και να ξεφύγω γίνονται κάποιες ζημιές στο σπίτι, σπάνε πράγματα και χτυπάνε οι πόρτες και αντί να σταματήσουν να με βαράνε, με βαράνε περισσότερο ότι τους χαλάω το σπίτι αντί να δούν ότι αυτοί με έφτασαν σε αυτό το σημείο και προσπαθώ να ξεφύγω.
Επίσης αφού με κακοποίησουν με κλείνουν στο μπάνιο ή το δωμάτιο με το ζόρι και δεν με αφήνουν να βγω.
Μου έχουν καταστρέψει την ζωή είναι τέρατα και το χειρότερο είναι ότι κάνουν και τα θύματα ότι εγώ τους αναγκάζω, εγώ φταίω για ότι έγινε, εγώ το προκάλεσα και δεν έκαναν τίποτα, ότι αυτοί προσπαθούσαν να με σταματήσουν επειδή γκρέμιζα το σπίτι, επίσης όταν αμύνομαι ενώ δεν έχω καθόλου δύναμη το παρουσιάζουν σαν εγώ να τους επιτέθηκα και να γκρέμισα το σπίτι για αυτό με πλάκωσαν στο ξύλο.
Δεν μπορώ να απευθυνθώ πουθενά γιατί όπως έπεισαν όλο το σοι ότι αυτοί είναι τα θύματα έτσι θα πείσουν τους πάντες, επίσης έχουν το θράσος και από πάνω να με απειλούν με αστυνομία και εισαγγελέα, θα βρώ και τον μπελά μου καμία μέρα επειδή αμύνομαι και δεν κάθομαι να τις τρώω και που αμύνομαι μην φανταστείτε τίποτα με το ζόρι, βγαίνω πολύ εύκολα νοκ ουτ και το εκμεταλλεύονται.
Μια φορά πρίν χρόνια είχαν κουβαλήσει και την αστυνομία και από πάνω και τους έλεγαν ότι κατέστρεψα το σπίτι και τους επιτέθηκα.
Επειδή είναι περισσότεροι και ξέρουν πολύ καλό θέατρο όλοι αυτούς θα πιστέψουν.
Μα είναι δυνατόν να δέχονται να ρίχνουν οι γονείς τέτοιο ξύλο και να τους δικαιολογούν;
Ότι και και να έκανε ο άλλος δεν αξίζει τέτοιο ξύλο.
Συνέχεια επιμένουν ότι δεν με βαράνε απλά προσπαθούν να με σταματήσουν και πάντα κάνουν σαν να μην μου έκαναν τίποτα.
Αυτά τα τέρατα δεν θα έπρεπε να γίνονται γονείς.
Η χειρότερη είναι η μάνα μου έχει πολλά νεύρα και έχει κάνει τον άντρα της στρατιωτάκι της, πολλές φορές όταν έχει τα νεύρα της λέει ότι θα τον βάλει να με πατήσει κάτω και να με πλακώσει και επίσης του λέει να με πλακώσει.
Έχω τους χειρότερους γονείς του κόσμου και δεν θα ξεφύγω ποτέ από αυτούς θα ζώ σε αυτή την κόλαση για πάντα και θα βγαίνουν αυτοί τα θύματα και οι καημένοι.
Δεν ξέρω τι να κάνω και πώς να γλιτώσω από όλο αυτό.
Είναι τέρατα!!!!!!