Καλησπέρα σας,
Εδω και 8 μήνες ήμουν μαζί με εναν άνθρωπο 16 χρόνια μεγαλύτερο (έγω 24 αυτός 40 και να σημειωθεί ότι ήταν μουσικός στο επαγγελμα) . Περνούσαμε υπέροχα βγαίναμε, κοιμόμασταν μαζί, υπήρχε τρυφερότητα, στοργικότητα και γενικότερα κάναμε πραγματα όπως κάνει ένα ζευγάρι σε μια σχέση με τη διαφορά ότι δεν είχε μπει κάποια ταμπέλα και ξεκίνησε ως κάτι ελεύθερο. Στην αρχή (περίπου στον πρωτο μήνα) μου ειχε ξεκαθαρίσει απο μόνος του χωρίς να του πω κάτι ότι δεν είναι για οικογένεια και παιδιά. Μετά τους δυο μήνες καταλήξαμε στο 'πάμε και όπου βγεί' και οτι περνάμε πολύ όμορφα αλλα και πάλι δεν μπήκε κάποια ταμπέλα(ούτε εγώ απο μεριάς μου ήθελα να πιέσω κάτι γιατι ούτε εγώ η ίδια ήμουν σίγουρη για τον εαυτό μου). Μετά όμως αρχισα και δενόμουν και φυσικα απο την αρχή ειχα καψουρευτεί απλώς φοβόμουν την διαφορά συ ότι ο τύπος είχε τρομερά θέματα δέσμευσης.
Κάποια στιγμή μετά από 5 μήνες έγινε μια συζήτηση μεταξύ μας τον ρώτησα πάνω σε μια σχετική κουβέντα που είχαμε περι παιδιών αν θα ήθελε ποτε να κανει παιδιά και είπε οτι το σκέφτεται πολύ έντονα ειδικά μετά τον θάνατο της μητέρας του η οποία πεθανε πριν ένα χρόνο (ενω τον πρωτο καιρο ειχε πει ότι δεν είναι για οικογένεια και παιδια) αλλά μου είπε απέξω απέξω ότι είχε κάποιους προβληματισμούς οτι οταν αυτος θα είναι 50 εγω θα είμαι 30κατι και όταν αυτος 60 εγω 40 κατι και για το αν θέλω εγω οικόγενεια κτλπ δικές του ανασφάλειες ουσιαστικα.
Να μη σας τα πολυλογώ καταλήξαμε να πάμε διακοπές μαζί και την τελευταία μέρα πάνω σε ένα παιχνίδι με ρωτησε ο ίδιος αν πιστεύω οτι έχει πάει με κάποια όσο καιρό βγαίνουμε.Εγω του απάντησα ναι το πιστεύω και εν τελει μου είπε απο μόνος του (χωρις καμια πιεση ουτε καν τον ρωτησα) οτι πηγε με έξι και για την ακρίβεια με 5 γιατι η μια ηταν δυο φορες..γελαω.. τον ρώτησα ' και γω τι ήμουν για σένα? το σταθερο?'μου είπε οτι μαζί μου δε συγκρίνεται φυσικά ουτε το σεξουαλικό ούτε το συναισθηματικό κομμάτι και ότι ειμαι διαφορετικη. Εγω παγωσα και ξενερωσα εκείνη την ώρα με εβλεπε αδιαφορη και έκανε κινησεις για να αλλάξει αυτο, με ρωτησε γιατι με πειραξε? αφου ουσιαστικά το γνωριζα και εθελοτυφλούσα..και μου είπε οτι κάποια μέρα θα τον ευχαριστω κιόλας γιαυτο.
Γυρίσαμε και ενω μιλούσαμε απο σοσιαλ σαν να μην τρέχει τίποτα αυτος φαινόταν ότι είχε τύψεις (απο τη συμπεριφορά του δλδ) αποφάσισα να του στείλω ενα μήνυμα για να το λήξω γιατι δεν άντεχα άλλο.Του εξηγούσα ότι το σκεφτόμουν μέρες για να του το πω,ότι ξενερωσα μετα απο αυτό, δε με εκφραζει η όλη φάση, δεν μου αξίζει, και οτι δε θέλω να αναλώνομαι άδικα, οτι χάρηκα πολυ που τον γνώρισα κλπ. Το δίαβασε μετα από καποιες ώρες δεν απάντησε απολύτως τίποτα και απλώς με εκανε μπλοκ απο παντου (εκτος απο το τηλέφωνο) εμένα και άλλες δυο φίλες μου τις όποιες δεν είχε καν στα σοσιαλ. (δεν βγάζει καν νόημα αυτο)
Τα σχόλια δικά σας...Γιατί να μου πει κάτι τετοιο (για τις 6) ολομόναχος? Γιατι τέτοια συμπεριφορά? και Γιατι να με μπλοκάρει χωρις καμία απαντηση? Περίμενα κάτι πιο ώριμο απο εναν μεγαλύτερο τουλάχιστον..
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.
