Κρίση πανικού ή πεθαίνω? Έχω αγχωθει υπερβολικά πολυ

Αισθάνομαι μια αίσθηση σαν κάψιμο στην καρδιά όπως όταν τρομάζουμε απότομα...αυτό το νιωθω που και που εδώ και χρόνια....τώρα με έχει πιάσει πάλι αυτό....και νιωθω λες και θα σκάσω από δύσπνοια λες και θα κάνω εμετό ότι ζαλίζομαι πονοκέφαλο ...τα πάντα όλα νιωθω αυτή τη στιγμή...είχα κάνει καρδιογράφημα δεν έδειξε κάτι....παιδιά αγχωθηκα πολύ τώρα νιωθω ότι θα πεθάνω και δεν ξέρω πραγματικά αν είναι κρίση πανικού ή αν όντως είναι κάτι σοβαρό τώρα.....φοβάμαι πολύ είμαι και μόνη αυτή την ώρα....δεν ξέρω πως θα κοιμηθώ και αν θα κοιμηθώ απόψε....είμαι τρελά στρεσσαρισμενη που νιωθω όλα αυτά τα συμπτώματα......:( τι να κάνω παιδιά πείτε κάτι αν θέλετε..... ευχαριστώ πολύ...

Εγώ έχω κάνει ένα κάρο μαλακιες κι έτσι κ πάω φυλακή θα τουσ βγάλω χαζούς είναι καλό αυτό

Quote:

---

Originally Posted by elis

Εγώ έχω κάνει ένα κάρο μαλακιες κι έτσι κ πάω φυλακή θα τουσ βγάλω χαζούς είναι καλό αυτό

---

Κουράγιο και σε σένα

Quote:

---

Originally Posted by Noname144

Αισθάνομαι μια αίσθηση σαν κάψιμο στην καρδιά όπως όταν τρομάζουμε απότομα...αυτό το νιωθω που και που εδώ και χρόνια....τώρα με έχει πιάσει πάλι αυτό....και νιωθω λες και θα σκάσω από δύσπνοια λες και θα κάνω εμετό ότι ζαλίζομαι πονοκέφαλο ...τα πάντα όλα νιωθω αυτή τη στιγμή...είχα κάνει καρδιογράφημα δεν έδειξε κάτι....παιδιά αγχωθηκα πολύ τώρα νιωθω ότι θα πεθάνω και δεν ξέρω πραγματικά αν είναι κρίση πανικού ή αν όντως είναι κάτι σοβαρό τώρα.....φοβάμαι πολύ είμαι και μόνη αυτή την ώρα....δεν ξέρω πως θα κοιμηθώ και αν θα κοιμηθώ απόψε....είμαι τρελά στρεσσαρισμενη που νιωθω όλα αυτά τα συμπτώματα......:( τι να κάνω παιδιά πείτε κάτι αν θέλετε..... ευχαριστώ πολύ...

---

Αυτό που νιώθεις κατά διαστήματα, το παθαίνεις με αφορμή κάποια στρεσογόνο κατάσταση, επαγγελματική ή προσωπική; Ή σου συμβαίνει "στα καλά καθούμενα"; Μπορεί να μην οφείλεται σε οργανικά αίτια, όπως πχ καρδιακές παθήσεις, αλλά σε ψυχολογικά. Καλό θα ήταν να ζητήσεις τη γνώμη ενός ειδικού που θα σε βοηθήσει να διαχειρίζεσαι το άγχος. Βοηθά πολύ και η ομοιοπαθητική ή το μασάζ που διευκολύνει την κυκλοφορία του αίματος στον οργανισμό.

Το παθαίνω και στα καλά καθούμενα και σε περιόδους στρες...απλώς αγχώνομαι μην έχω κάτι σοβαρό στην καρδιά και το νιωθω αυτό και μήπως δεν το έχουμε βρει ακόμα....αυτή τη στιγμή νιωθω πολύ τρομερό άγχος και φόβο .έχω και ένα παιδί που εχω να φροντίζω και φοβάμαι μην πάθω κάτι και μείνω ανίκανη να φροντίσω....είμαι πολύ στεναχωρημένη ...μια μέρα της ζωής μου δεν μπορώ να νιώσω ούτε χαρά ούτε ξεγνοιασιά ...:( για λυπηση είμαι τον εαυτό μου λυπάμαι που δεν έχω θάρρος και είμαι φοβιτσιαρα....είμαι ένα τίποτα...

Όταν μου συμβαίνει αυτό δεν μπορώ να ξέρω αν είναι όντως κρίση πανικού ή αν είναι κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας.....με διαλύει όλο αυτό το να μην ξέρω τι έχω κάθε φορά........νιωθω πολύ απελπισμένη αυτή τη στιγμή θέλω να κλαίω μονο

Όποτε νιώθεις έτσι, θα πηγαίνεις να κάνεις μια μεγάλη αγκαλιά το παιδάκι σου και θα νιώσεις καλύτερα. Μπορείς να αναζητήσεις το οικογενειακό σου ιστορικό, αν είναι κάτι με την καρδιά. Αλλά μπορεί να είναι απλώς θέμα άγχους. Μίλησε σε έναν ειδικό. Πάνω από όλα η υγεία σου. Το άγχος, η υπερβολική στενοχώρια και το στρες ενδέχεται να δημιουργήσουν πολλά περισσότερα προβλήματα. Είσαι σημαντική για το παιδί σου και τους ανθρώπους που σε αγαπούν. Μίλησε στην οικογένεια, μοιράσου το πρόβλημα και σίγουρα οι άνθρωποι που είναι δίπλα σου, θα σε στηρίξουν. Αν δουλεύεις και μπορείς, καλό είναι να ζητήσεις μια άδεια, να φύγει το εργασιακό στρες. Οι βόλτες στη φύση κάνουν πολύ καλό. Πήγαινε σε κάποιο μέρος που ξέρεις ότι σε ηρεμεί, κάνε θετικές σκέψεις, ιδίως πριν κοιμηθείς και όλα θα φτιάξουν.

Quote:

---

Originally Posted by Joanna8

Όποτε νιώθεις έτσι, θα πηγαίνεις να κάνεις μια μεγάλη αγκαλιά το παιδάκι σου και θα νιώσεις καλύτερα. Μπορείς να αναζητήσεις το οικογενειακό σου ιστορικό, αν είναι κάτι με την καρδιά. Αλλά μπορεί να είναι απλώς θέμα άγχους. Μίλησε σε έναν ειδικό. Πάνω από όλα η υγεία σου. Το άγχος, η υπερβολική στενοχώρια και το στρες ενδέχεται να δημιουργήσουν πολλά περισσότερα προβλήματα. Είσαι σημαντική για το παιδί σου και τους ανθρώπους που σε αγαπούν. Μίλησε στην οικογένεια, μοιράσου το πρόβλημα και σίγουρα οι άνθρωποι που είναι δίπλα σου, θα σε στηρίξουν. Αν δουλεύεις και μπορείς, καλό είναι να ζητήσεις μια άδεια, να φύγει το εργασιακό στρες. Οι βόλτες στη φύση κάνουν πολύ καλό. Πήγαινε σε κάποιο μέρος που ξέρεις ότι σε ηρεμεί, κάνε θετικές σκέψεις, ιδίως πριν κοιμηθείς και όλα θα φτιάξουν.

---

Σ ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου....και μόνο που βρήκες χρόνο για να μου πεις καλά λόγια σ ευχαριστώ πολύ..

Quote:

---

Originally Posted by Noname144

Αισθάνομαι μια αίσθηση σαν κάψιμο στην καρδιά όπως όταν τρομάζουμε απότομα...αυτό το νιωθω που και που εδώ και χρόνια....τώρα με έχει πιάσει πάλι αυτό....και νιωθω λες και θα σκάσω από δύσπνοια λες και θα κάνω εμετό ότι ζαλίζομαι πονοκέφαλο ...τα πάντα όλα νιωθω αυτή τη στιγμή...είχα κάνει καρδιογράφημα δεν έδειξε κάτι....παιδιά αγχωθηκα πολύ τώρα νιωθω ότι θα πεθάνω και δεν ξέρω πραγματικά αν είναι κρίση πανικού ή αν όντως είναι κάτι σοβαρό τώρα.....φοβάμαι πολύ είμαι και μόνη αυτή την ώρα....δεν ξέρω πως θα κοιμηθώ και αν θα κοιμηθώ απόψε....είμαι τρελά στρεσσαρισμενη που νιωθω όλα αυτά τα συμπτώματα......:( τι να κάνω παιδιά πείτε κάτι αν θέλετε..... ευχαριστώ πολύ...

---

δεν πρόκειται να πεθάνεις σύντομα
έχεις ακόμα πολλά καρβέλια να φας
βέβαια όλοι οι ανθρωπότητα και όλοι οι άνθρωποι είναι σε μία διαδικασία θανάτου...
οπότε όλοι πεθαίνουμε
καθημερινά και λίγο λίγο σβήνει το καντήλι μας

δεν πεθαίνεις αλλά κάτι ψυχολογικό σε πνίγει τόσο πολύ που να το νιώθεις ως θάνατο
ψάξτο λιγο γνωθις αυτόν

Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Σχεδόν τα ίδια κι εγώ εδώ και 3 χρόνια.
Ρε παιδιά να σας ρωτησω κάτι;; Εγώ είμαι 25 χρόνων και τελευταία φορά είχα πάει σε καρδιολόγο πριν 1,5-2 χρόνια.
Τώρα σκέφτομαι να ξαναπάω γιατί τις περισσότερες ημέρες νιωθω κάτι τσιμπήματα στο στήθος. Το θέμα είναι ότι δεν θέλω να μπω πάλι σε αυτό το τρυπακι.
Μέχρι πριν 3-4 μήνες έπαιρνα αγωγή αντικαταθλιπτικών και ήμουν τέλεια, δεν είχα κανένα σύμπτωμα ούτε με άγχωνε κάτι φοβερά. Μετά τα σταμάτησα και εδώ και 4-5 εβδομάδες έχω ξανά ξεκινήσει γιατί με έπιασαν αυτά τα τσιμπήματα και κάτι ζαλάδες. Και επειδή ναι μεν είμαι κάπως καλύτερα αλλά δεν μου έχουν περάσει τελειως σκέφτομαι μήπως όντως είναι κάτι και πρέπει να πάω στο γιατρό ξανά.

Quote:

---

Originally Posted by Vaso S

Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Σχεδόν τα ίδια κι εγώ εδώ και 3 χρόνια.
Ρε παιδιά να σας ρωτησω κάτι;; Εγώ είμαι 25 χρόνων και τελευταία φορά είχα πάει σε καρδιολόγο πριν 1,5-2 χρόνια.
Τώρα σκέφτομαι να ξαναπάω γιατί τις περισσότερες ημέρες νιωθω κάτι τσιμπήματα στο στήθος. Το θέμα είναι ότι δεν θέλω να μπω πάλι σε αυτό το τρυπακι.
Μέχρι πριν 3-4 μήνες έπαιρνα αγωγή αντικαταθλιπτικών και ήμουν τέλεια, δεν είχα κανένα σύμπτωμα ούτε με άγχωνε κάτι φοβερά. Μετά τα σταμάτησα και εδώ και 4-5 εβδομάδες έχω ξανά ξεκινήσει γιατί με έπιασαν αυτά τα τσιμπήματα και κάτι ζαλάδες. Και επειδή ναι μεν είμαι κάπως καλύτερα αλλά δεν μου έχουν περάσει τελειως σκέφτομαι μήπως όντως είναι κάτι και πρέπει να πάω στο γιατρό ξανά.

---

Δυστυχώς και εγω έτσι είμαι...σκέφτομαι να ξαναπάω πάλι σε γιατρό....αλλά και πάλι οι σκέψεις δεν θα φύγουν....απόψε νιωθω αυτό το κάψιμο στο στήθος και νιωθω ότι στο τέλος θα πεθάνω και έχω και μικρό παιδάκι και θα μείνει ορφανό....είμαι πολύ χαλια δεν ξέρω τι να κάνω :( είναι απελπισία σκετη

Αυτές είναι δυστυχώς , για την μεγάλη πλειοψηφία, οι επιπτώσεις από την διακοπή αυτών των φαρμάκων ...

Μεγάλη υπομονή, και ελπίδα ότι ο οργανισμός θα βρει μια νέα ομοιοσταση χωρίς τα φάρμακα..

Μην τρέχεις στους γιατρούς πάλι, παρά μόνο αν βρίσκεις ψυχολογική ανακούφιση, όταν σε διαβεβαιωνουν ότι όλα είναι καλά..

Quote:

---

Originally Posted by kostas62

Αυτές είναι δυστυχώς , για την μεγάλη πλειοψηφία, οι επιπτώσεις από την διακοπή αυτών των φαρμάκων ...

Μεγάλη υπομονή, και ελπίδα ότι ο οργανισμός θα βρει μια νέα ομοιοσταση χωρίς τα φάρμακα..

Μην τρέχεις στους γιατρούς πάλι, παρά μόνο αν βρίσκεις ψυχολογική ανακούφιση, όταν σε διαβεβαιωνουν ότι όλα είναι καλά..

---

Παιδιά με έπιασε εδώ και λίγη ώρα...μια αίσθηση σαν έξαψη σαν να πάω να ιδρώνω έτσι απότομα σαν να κρυώνω απότομα...δεν είμαι καλά φοβάμαι ότι κάτι κακό έχω και θα πεθάνω...τι να κάνω παιδιά .......συνέχεια πάω γιατρούς....δεν θέλω να ξαναπάω πάλι....είμαι τρομοκρατημένη...έχω πολύ άγχος για αυτά τα συμπτώματα

Όλα αυτά που περιγράφεις θεωρω είναι συμπτώματα άγχους και κρίσεων πανικού! Αυτό ακριβώς παθαίνω και εγω… όταν με πιάνει κρίση έχω κάψιμο στο στήθος μαζι με όλα τα αλλα… είναι πολυ τρομαχτικό το ξερω … και εξάψεις και όλα… ειδικά τωρα με τη ζεστη υποφέρουμε… θα σε παρακαλούσα να πας σε ένα ψυχίατρο και να ξεκινήσεις ψυχοθεραπεία … θα σου τα εξηγήσουν όλα… εγω νόμιζα κυριολεκτικά οτι τρελενομαι … εκανα εμετούς είχα φτάσει 44 κιλά… είναι τρομακτικό το ξερω αλλα δεν θα πάθεις τίποτα… μην το αφήσεις όμως ετσι … ζητά βοήθεια και όλα θα φτιάξουν προς το καλύτερο … θέλει υπομονη

απόψε νιωθω λες και με κλείνει ο λαιμός μου και έχω αγχωθει και δεν μπορώ να κοιμηθω....φοβάμαι μην έχω αναφυλαξια....:(

Το πρωί είχε ζέστη και όπως καθόμουν έξω ξαφνικά με έπιασε μια έντονη και δυνατή ταχυκαρδία...μετά από μισή ώρα πέρασε ....από το μεσημέρι και προς τα εδώ νιωθω μυρμυγκιασμα στα πόδια μου....τι παθαίνουμε ρε παιδιά...αυτός ο καύσωνας είναι ότι πιο ανυπόφορο υπαρχει

Ποσό είναι το παιδάκι σου; Έχω κ εγώ παιδάκι κ σε καταλαβαίνω. Επίσης με την ζέστη όλα είναι πιο εντονα. Αφού έχεις πάει σε γιατρούς και φαντάζομαι έχεις κάνει τις απαραίτητες εξετάσεις σκέψου ότι είσαι καλά έχεις τσεκαριστεί και σου κάνει παιχνίδια το άγχος.

Quote:

---

Originally Posted by Marisssa

Ποσό είναι το παιδάκι σου; Έχω κ εγώ παιδάκι κ σε καταλαβαίνω. Επίσης με την ζέστη όλα είναι πιο εντονα. Αφού έχεις πάει σε γιατρούς και φαντάζομαι έχεις κάνει τις απαραίτητες εξετάσεις σκέψου ότι είσαι καλά έχεις τσεκαριστεί και σου κάνει παιχνίδια το άγχος.

---

Είναι 2 ετών...έχω κάνει εξετάσεις αλλά δυστυχώς πάντα στο μυαλό έρχεται το ΑΝ...χθες ήμουν κάπως καλύτερα... αλλά σήμερα με γύρο φέρνει άγχος ...και πριν από λίγο με έπιασε μια αίσθηση ότι θα λυποθυμησω ότι μαυρίζει η όραση μου και σαν ζάλη ...και τώρα είμαι κατατρομοκρατημενη.... φοβισμένη περιμένοντας ότι θα πεθάνω ή ότι θα τρελαθώ :( είναι πολύ σκληρό όλο αυτό να το ζεις κάθε μερα

Quote:

---

Originally Posted by Noname144

Είναι 2 ετών...έχω κάνει εξετάσεις αλλά δυστυχώς πάντα στο μυαλό έρχεται το ΑΝ...χθες ήμουν κάπως καλύτερα... αλλά σήμερα με γύρο φέρνει άγχος ...και πριν από λίγο με έπιασε μια αίσθηση ότι θα λυποθυμησω ότι μαυρίζει η όραση μου και σαν ζάλη ...και τώρα είμαι κατατρομοκρατημενη.... φοβισμένη περιμένοντας ότι θα πεθάνω ή ότι θα τρελαθώ :( είναι πολύ σκληρό όλο αυτό να το ζεις κάθε μερα

---

Το ξέρω και σε καταλαβαίνω γιατί τα περνάω συχνά και εγώ. Κ εμένα 2 ετών είναι:) μπορείς ν κανεις αλλά πράγματα να αποσπάς την προσοχή σου; Επίσης αν σκεφτείς ότι έχεις κάνει εξετάσεις και ο οργανισμός σου είναι δυνατος(έκανες κ παιδάκι το σωμα σου σου έχει αποδείξει ότι έχει δυνατότητες!) βγες περπατα κάνε κάτι που σου αρέσει ίσως κ λίγη γιόγκα πιες πολύ νερό φάε καλά λαχανικά και φρούτα βοήθησε εσυ τον οργανισμό σου. Ξέρω ποσό δύσκολο είναι αλλά μην το βάζεις κάτω το μυαλό σου μπορεί να πάρει κ άλλη κατεύθυνση και να δει κ πιο ωραία πράγματα! Επίσης αν μπορείς ξεκινά κ ψυχολόγο έστω λιγες φορές τον μήνα θα βοηθήσει. ????

Quote:

---

Originally Posted by Marisssa

Το ξέρω και σε καταλαβαίνω γιατί τα περνάω συχνά και εγώ. Κ εμένα 2 ετών είναι:) μπορείς ν κανεις αλλά πράγματα να αποσπάς την προσοχή σου; Επίσης αν σκεφτείς ότι έχεις κάνει εξετάσεις και ο οργανισμός σου είναι δυνατος(έκανες κ παιδάκι το σωμα σου σου έχει αποδείξει ότι έχει δυνατότητες!) βγες περπατα κάνε κάτι που σου αρέσει ίσως κ λίγη γιόγκα πιες πολύ νερό φάε καλά λαχανικά και φρούτα βοήθησε εσυ τον οργανισμό σου. Ξέρω ποσό δύσκολο είναι αλλά μην το βάζεις κάτω το μυαλό σου μπορεί να πάρει κ άλλη κατεύθυνση και να δει κ πιο ωραία πράγματα! Επίσης αν μπορείς ξεκινά κ ψυχολόγο έστω λιγες φορές τον μήνα θα βοηθήσει. ????

---

Μαρίσα μου δυστυχώς είναι δύσκολο να επισκεφτώ τώρα ψυχολόγο λόγω οικονομικών....σε ευχαριστώ για τα λόγια σου.καθε καλή κουβέντα είναι βάλσαμο στην ψυχή μου....ώρες ώρες είμαι λίγο καλύτερα αλλά ώρες ώρες είμαι να με κλαίνε οι ρέγγες...με έπιασε αυτό το αίσθημα καψίματος στο στήθος πάλι όπως όταν τρομάζουμε απότομα....:(

Quote:

---

Originally Posted by Noname144

Μαρίσα μου δυστυχώς είναι δύσκολο να επισκεφτώ τώρα ψυχολόγο λόγω οικονομικών....σε ευχαριστώ για τα λόγια σου.καθε καλή κουβέντα είναι βάλσαμο στην ψυχή μου....ώρες ώρες είμαι λίγο καλύτερα αλλά ώρες ώρες είμαι να με κλαίνε οι ρέγγες...με έπιασε αυτό το αίσθημα καψίματος στο στήθος πάλι όπως όταν τρομάζουμε απότομα....:(

---

Μακάρι μια μέρα να περάσουν αυτά η έστω να καταλαγιάσουν για όλους μας.. αυτό τι κάψιμο πάντως το αναγνωρίζω. Το είχα παθει κάποτε πριν κάνα χρόνο κ είχα φοβηθεί τόσο που είχα πάει στα επείγοντα γιατί πίστευα ότι θα πάθω έμφραγμα έκανα εξετάσεις όλα ήταν καλά κ μετά απ πολύ καιρό που με έχει ξαναπιάσει κάποιες φορές έχω καταλάβει ότι είναι ψυχολογικό. Ίσως έναν μικρό ρόλο να παίζει κ το στομάχι σε αυτό. Αν έχεις κ εκεί κάποια θέματα(όχι κάτι σημαντικό κατάλαβες αυτά που έχουμε όλοι) αλλά ναι είναι άσχημο συναίσθημα. Να κανεις ανασουλες βαθιές αυτές που εισπνέεις απ την μύτη μέχρι την κοιλιά κ μετά εκπνέεις αργά. Είναι αναπνοές γιόγκα αν θες ψαξτο βοηθανε!