Originally Posted by
αν?
έχετε δίκιο. ναι σίγουρα υπήρξε κάτι και τις μέρες στις οποίες αναφέρθηκα, γι αυτό και εγραψα "δεν είχα διάθεση να σκεφτώ θετικά και να βρώ κάτι που με έκανε να νιώσω καλά" και όχι δεν έγινε τίποτα ωραίο :). Arsi έχεις πολύ δίκιο για την μέρα και τις στιγμές της. Θα πρεπε να μαστε ευγνώμονες για τόσα πολλά πράγματα, αλλά προτιμώ να μην σκέφτομαι με αυτήν την λογική γιατί για πολύ καιρό με περιόριζε.
Δεν ένιωθα καλά, ένιωθα ένα αίσθημα του ανεκπλήρωτου, είχα φόβους και ανησυχίες, άσχημες σκέψεις αλλά δεν επέτρεπα στον εαυτό μου να το παραδεχτεί ή να το μοιραστεί με άλλους γιατί ένιωθα τύψεις που ένιωθα έτσι ενώ είχα την υγεία μας εγώ και η δική μου, είχα την οικογένεια μου και την αγάπη της, είχα την τροφή μου, είχα το σπίτι μου, την μόρφωση μου κ.τ.λ. και άλλοι είχαν πολύ λιγότερα ή και τίποτα από αυτά.
Αν μου, η αξία της στιγμής καθώς και της ζωής της ίδιας περιλαμβάνει και το γεγονός του σεβασμού προς τα δυσάρεστα συναισθήματα.. των αναγκών μας. Ναι,δεν είναι όλα τέλεια από μόνα τους...όμως η κάθε στιγμή έχει μεγάλη αξία στο να τη ζούμε. Αυτή είναι η ζωή μας. Το παρόν ή κάθε παρούσα στιγμή. Κρύβονται πολλές χαρές δεδομένες αλλά και στιγμές πόνου και αμφιβολιών κλπ κλπ Η αλήθεια έδωσα πιο πολύ βάση στα όμορφα κρυμμένα πράγματα. Με λίγα λόγια αυτό ήθελα να πω 'η αξία να ζούμε πραγματικά την κάθε στιγμή, να τη σεβόμαστε, να της δίνουμε την προσοχή μας, να την εκτιμάμε' .
Πλεόν σκέφτομαι περισσότερο με την λογική ότι από την στιγμή που τα έχω όλα αυτά είναι πιο έντιμο να προσπαθώ να τα χαίρομαι χωρίς ιδιαίτερες υπερβολές, να είμαι πρόθυμη και ανοιχτή να βοηθήσω όπου και όποιον μπορώ αλλά παράλληλα να μην αρνούμαι ότι μπορεί να μην μου αρκούν για να μαι ευτυχισμένη. πιστεύω δηλαδή ότι δεν είναι κακό να προσπαθώ να βρώ τι μου φταίει και να το αλλάξω γιατι κάτι μαλλον μου φταίει για να νιώθω έτσι...κι το να γκρινιάζω λίγο που και που στην πορεία αυτή χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν εκτιμώ τα όσα ήδη εχω ( νομίζω ότι κι εσύ αυτό εννοείς Arsi με το να τα εξελίσσει κανείς όσα έχει ε;)
Ναι αυτό εννοώ :) κι εκεί παίζει η αυτοεκτίμηση επίσης με λίγα λόγια. Εκτιμούμε αυτό που είμαστε κι αυτά που έχουμε κι αυτό μας ανοίγει την πόρτα στο να δημιουργήσουμε, εξελίξουμε τη ζωή μας.
Lacρymosa ευχαριστώ για την ευχή, σου έυχομαι το ίδιο :) όσο για τις βόλτες όσο πιο πολύ περπατάω τόσο καλύτερα νιώθω (λόγο της άσκησης, λόγω του κόσμου, λόγο του ξαθαρού αέρα δεν ξέρω πάντως ισχύει...)