αρχή

[αν?]

Arsi και Lacrymosa σας ευχαριστώ ακόμα μια φορά για τα μηνύματα σας με προβληματίζουν και με ενθαρρύνουν ταυτόχρονα, έτσι τα νιώθω.

σήμερα άφησα την μέρα δυστυχώς να περάσει λίγο πολύ έτσι..και ήδη νιώθω ότι τν χαράμισα λίγο (τρομαζω αν σκεφτώ πόσες μέρες μου έχουν φύγει έτσι και πολύ πολύ χειρότερα τα τελευταία χρόνια..αλλά δεν οφελεί να το σκέφτομαι έτσι..σημασία έχει να κάνω κάτι απο δω και πέρα έτσι δεν είναι;)..

απολογισμός ημέρας: πήγα λαϊκή κι πήρα πολυ ωραία και φθηνά φρούτα και ο κύριος και η κυρία που τα πουλούσαν ήταν πολύ φιλικοί, μου έβαλαν και 1-2 πορτοκάλια παραπάνω στο τέλος αλλά πιο πολύ σαν θετικό μου έμεινε ο τρόπος τους , νομίζω ότι άρχισα να αδυνατίζω λίγο (έχω βάλει σαν σκοπό 3-4 κιλάκια), βρήκα συμμαζεύοντας ένα αγαπημένο μου κόσμημα που νόμιζα ότι είχα χάσει στις διακοπές..και πέρα από αυτά τα κάπως ανούσια και μικρά που ίσως να κάνουν κάποιον διαβάζοντας τα να γελάσει ή να πεί "μα είναι δυαντόν πόσο χάλια μπορεί να είναι η μέρα της για να χαίρεται με αυτά;" πιάνω τον εαυτό μου να αντιμετωπίζει με λιγότερο άγχος τις μέρες που έρχονται, με λιγότερη απαισιοδοξία..φοβάμαι λίγο που τα έχω αφήσει όλα να κυλάνε έτσι απλά..αλλά παράλληλα αυτό με κάνει να νιώθω πιο ήρεμη. να ανησυχώ για πράγματα όταν έρθουν κι όχι προκαταβολικά.

Με πιάνω όμως και πάλι να νοσταλγώ κάποια πράγματα, να εύχομαι να μπορούσα να γυρίσω πίσω..να κάνω πράγματα αλλιώς.καμία ιδέα πως θα μπορούσα να απαλλαχτώ από τις τόσο έντονες αυτές σκέψεις, για πράγματα που μπορεί να μην έκανα σωστά; δεν εκτίμησα; ή θα έκανα διαφορετικά τώρα;νιώθω ότι ζούσα σε όνειρο, μετά σε εφιάλτη και τώρα την πραγματικότητα ..κάτι είναι κι αυτό :)

Εξακολουθούν να μου λείπουν άνθρωποι που να είναι ουσιαστικά δίπλα.. μου αλλά δεν απογοητεύομαι..νομίζω, όπως είπα και χθές ότι όσο θα νιώθω καλύτερα με τον εαυτό μου και την ζωή, όσο γνωρίζω τον εαυτό μου και τον αποδέχομαι θα ερθουν όλα..Εδώ που τα λέμε δεν υπήρξα και ο ευκολότερος άνθρωπος για να τον προσεγγίσεις ή η καλύτερη παρέα (δεν μιλούσα, δεν έβγαινα, δεν σήκωνα τηλ...παρ όλα αυτά έχω μια μικρή πικρία που κάποιοι δεν στάθηκαν λίγο περισσότερο δίπλα μου :( )

[αν?]

Σήμερα γέλασα αρκετά, συζήτησα με πάθος, χαζολόγησα, έφαγα παγωτό..αυτές ήταν οι στιγμές που με έκαναν να χαμογελάσω εσωτερικά ή εξωτερικά.
και πολλές στιγμές με δυσκόλεψαν..νιώθω πολύ πολύ κουρασμένη, νιώθω εκτεθειμένη και μόνη. θα θελα να τα πώ όλα σε κάποιον και να μην μου πεί τίποτα μόνο να ναι εκεί,να νιώσει. νιώθω και πολύ θυμό και πολύ απογοήτευση για πράγματα που έγιναν.και φόβο.

[αν?]

Με δυσκόλεψε και εξακολουθεί να με δυσκολεύει σήμερα η αρχή της ημέρας..σαν να ξύπνησα πάλι απογοητευμένη..ήθελα να μην γράφω σε αυτό το θέμα αρνητικά, αλλά μάλλον δεν γίνεται.. θα προσπαθήσω όμως να την κάνω μια καλή καλή μέρα.

[αν?]

δεν νιώθω καθόλου καλά. αυτό ήταν τόσο κράτησε. δεν μπορώ να αντιμετωπίσω τη ζωή μόνη μου μάλλον... γιατί όλοι με έχουν ξεχάσει?δεν νιώθω καλά. δίνω υπερβολική έμφαση σε πράγματα που δεν θα πρεπε, δείχνω κάτι που δεν είμαι (μέσα μου δεν νιώθω τόσο φοβισμένη και ανασφαλής)αλλά αυτό βγάζω. Δεν μπορώ άλλο έτσι..θέλω να χαίρομαι, να μην χρειάζεται να προσπαθώ συνέχεια..θέλω να τα παρατήσω όλα..κουράστηκα. κανείς δεν νοιάζεται για μένα δηλαδή? πάντα φέρομαι όσο καλύτερα μπορώ.

[Arsi]

δεν νιώθω καθόλου καλά. αυτό ήταν τόσο κράτησε. δεν μπορώ να αντιμετωπίσω τη ζωή μόνη μου μάλλον... γιατί όλοι με έχουν ξεχάσει?δεν νιώθω καλά. δίνω υπερβολική έμφαση σε πράγματα που δεν θα πρεπε, δείχνω κάτι που δεν είμαι (μέσα μου δεν νιώθω τόσο φοβισμένη και ανασφαλής)αλλά αυτό βγάζω. Δεν μπορώ άλλο έτσι..θέλω να χαίρομαι, να μην χρειάζεται να προσπαθώ συνέχεια..θέλω να τα παρατήσω όλα..κουράστηκα. κανείς δεν νοιάζεται για μένα δηλαδή? πάντα φέρομαι όσο καλύτερα μπορώ.

Βρε αν, τι είπαμε? (νομίζω κάπου στην αρχή αναφέρθηκε... το ωραίο της ρέιν με τον μουσακά)
Ο σαμποτέρ είναι δεδομένο ότι θα'ρθει σε κάθε μας προσπάθεια! Κ εκεί είναι η όλη ιστορία, να προχωράμε και να τον αγνοούμε.. Είναι βλάκας :P, θέλει καλά και ντε να μας κάνει να σταματήουμε, άλλωστε αυτός είναι ο ρόλος του.
Δεν πετυχαίνει τόσο άνετα και χαλαρά κάθε μας στόχος, θέλει το χρόνο του!

Όσο για την κούρασή σου σε σχέση με την προσπάθεια... μα όταν έχεις συνηθίσει για καιρό να ζεις με το 'αρνητικό' σου κομμάτι, πως να μην κουραστείς μετά να το αναποδογυρίσεις? Μην το βάζεις κάτω! Ακόμα κι αν δεν αισθάνεσαι καλά σήμερα και τι έγινε? Πάντα καλά είμαστε? Αλλά μην το γενικεύεις και βγάζεις συμπεράσματα ανυπόστατα ή υπερβολικά!

Αλήθεια σήμερα πως και επικεντρώνεσαι στο κομμάτι 'μόνη' ? έγινε κάτι?

φιλάκια και
όλες οι μέρες δεν είναι καλές αλλά δε χρειάζεται να μας 'μαλώνουμε' γι'αυτό!!!!
Κάνε πιο χαλαρούς ρυθμούς σήμερα, διάβασε ένα βιβλίο ψυχολογίας, κάνε ενδοσκόπηση-ισχύουν όλα αυτά που ισχυρίζεσαι?,γράψε εδώ, .. δεν ξέρω τι , προσπάθησε να αντιληφθείς τι ανάγκη έχεις και κάντο!!!!!

[Arsi]

..ήθελα να μην γράφω σε αυτό το θέμα αρνητικά, αλλά μάλλον δεν γίνεται.. θα προσπαθήσω όμως να την κάνω μια καλή καλή μέρα.

Όχι, μέσα στην πορεία σου για καινούρια αρχή στάνταρ θα υπάρχουν και αρνητικά και καλό είναι να τα γράφεις.. από κει θα μάθεις.
Θα σου γράψουν κάτι, κάπως αλλά και η ίδια η έκθεση (βλέποντάς τα γραμμένα) θα σε βοηθήσει να δεις σημεία που θέλουν διόρθωση.

Όχι φίμωμα των αρνητικών αλλά αποδοχή και επεξεργασία...

[Arsi]

Λόγια σου
που κρύβουν μεγάλες αλήθειες..

και θέλω να εκμυστηρευτώ και κάτι ακόμα εδώ..ότι πάντα πίστευα ότι δεν έχει τύχει να γνωρίσω άτομα με τα οποία θα μπορούσα να ξεκινήσω μια σχεση φιλική ή ερωτική τον τελευταίο καιρό επειδή είχε φτασει η στιγμή να μπορέσω να βρώ τον εαυτό μου , να μάθω να ζώ μόνη μου..είναι περίεργη η λογική- ότι όλα γίνονται για κάποιον λόγο- και δεν ταιριάζει πολύ με τον τρόπο σκέψης μου γενικότερα αλλά στη συγκεκριμένη πρίπτωση νομίζω ότι έτσι είναι..μπορεί βέβαια να είναι και απλά η συνέπεια αυτού (δηλ. επειδή έχω χάσει ή δεν έχω βρεί τον εαυτό μου δεν έχω δημιουργήσει σχέσεις τελευταία ) ή ίσως και όλο αυτό να είναι η ανάγκη μου να προσδώσω μια λογική εξήγηση έξω από μένα. νομίζω ότι είμαι σε καλό δρόμο πάντως..αυτά.

Εξακολουθούν να μου λείπουν άνθρωποι που να είναι ουσιαστικά δίπλα.. μου αλλά δεν απογοητεύομαι..νομίζω, όπως είπα και χθές ότι όσο θα νιώθω καλύτερα με τον εαυτό μου και την ζωή, όσο γνωρίζω τον εαυτό μου και τον αποδέχομαι θα ερθουν όλα..Εδώ που τα λέμε δεν υπήρξα και ο ευκολότερος άνθρωπος για να τον προσεγγίσεις ή η καλύτερη παρέα (δεν μιλούσα, δεν έβγαινα, δεν σήκωνα τηλ...παρ όλα αυτά έχω μια μικρή πικρία που κάποιοι δεν στάθηκαν λίγο περισσότερο δίπλα μου :( )

[αν?]

Δεν περίμενα ότι όλα θα είναι τέλεια. αλλά γιατί να χρειάζεται για μένα τόση προσπάθεια?όλοι δηλαδή τόσο πολύ χρειάζεται να προσπαθήσουν για να είναι ευτυχισμένη?
Δεν έχω πολύ χρόνο στη διάθεση μου για να κάνω πράγματα που με ευχαριστούν και με χαλαρώνουν προκειμένου να ανατρέπω τα αρνητικά συναισθήματα και εκεί μπλοκάρω..

¨οσο για τη μοναξιά..και γιατί μου βγήκε τόσο πολύ σήμερα...Γιατί θα θελα να είχα μια φίλη που θα νοιαζόταν πραγματικά, που θα μπορούσα να της πω για όλα αυτά χωρίς να φοβάμαι ή κάποιον άλλο άνθρωπο τελοσπάντων..είναι πολύ πιο εύκολο όταν έχεις ανθρώπους γύρω σου να σε υποστηρίζουν, να κάνεται πράγματα μαζί, να νιώθεις ότι σε νοιάζονται..ποτέ μέχρι τώρα δε χρειάστηκε να βιώσω τόσο έντονα το αίσθημα της μοναξιάς και ίσως και να το αποζητούσα για κάποιο χρονικό διάστημα, αλλά πλέον δεν μου αρέσει. και επίσης μου βγαίνει πιο έντονα όταν με απογοητεύει κάτι, ψάχνω κάτι να υπα΄ρχει ώστε να στραφώ εκεί..να μην πέφτει όλο το βάρος σε έναν τομέα στον οποίο κάτι δεν πάει καλά, όπως συμβαίνει τώρα..πάντα πίστευα ότι οι άνθρωποι χωρίς ανθρώπους γύρω τους είναι αποτυχημένοι, άσχετα με το τι άλλο μπορεί να έχουν καταφέρει..και συνειδητοποιώ ότι είμαι έτσι μάλλον

[αν?]

κουράστηκα να σκέφτομαι τόσο πολύ..και όταν τα αφήνω να περνάνε έτσι πάλι δεν είμαι καλά..μου φαίνεται άδικο να μηνέχω φίλους ή ανθρώπους γύρω μου άλλα είναι?κάτι δνε θα φταίει για αυτό? και σκέφτομαι μετά δεν μπορεί να είμαι χειρότερη απ όλους όσους έχουν πραγματικούς φίλους στην ζωή τους και ανθρώπου που τους νοιάζονται ..τότε γιατί? μόνο παρέες έχω με τις οποίες όμως δεν θέλω να βγαίνω όταν δεν είμαι καλά..

[Arsi]

Με πιάνω όμως και πάλι να νοσταλγώ κάποια πράγματα, να εύχομαι να μπορούσα να γυρίσω πίσω..να κάνω πράγματα αλλιώς.καμία ιδέα πως θα μπορούσα να απαλλαχτώ από τις τόσο έντονες αυτές σκέψεις, για πράγματα που μπορεί να μην έκανα σωστά; δεν εκτίμησα; ή θα έκανα διαφορετικά τώρα;

Να σου πω την αλήθεια σ'αυτό θα μιλήσω εντελώς με τη λογική, μπορεί να έχω 100 κουσούρια (εντάξει μην τα παραλέω :P) αλλά να φορτώνομαι ενοχές για όσα δεν έκανα, δεν έχω.

Μα το λες και μόνη σου, θα έκανες διαφορετικά τώρα!
Τότε όμως σύμφωνα με όσα είχες, σκεφτόσουν, έκανες το καλύτερο που μπορούσες. Με τον καιρό εξελισσόμαστε. Κ με την εξέλιξή σου μετά από 10 χρόνια, θα ενεργούσες αλλιώς στο σημερινό σήμερα κοκ
Κάθε φάση, αποτελεί βήμα και κομματάκι του παζλ που είμαστε σήμερα.
Έχει την αξία του.
Κ αν κατηγορείς τον εαυτό σου για το παρελθόν, σκέψου πως αυτά τα λάθη σε προχώρησαν στο σήμερα, στο να αντιληφθείς κάποια πράγματα.

Αν γύριζες το χρόνο πίσω προφανώς τα ίδια θα συνέβαιναν γιατί αυτό ήσουν τότε. Μη μπερδέψουμε τα μπούτια μας.. :P! δε γίνετε να γυρίσουμε πίσω με το σημερινό μυαλό!
Αν ήταν έτσι, ας γεννιόμασταν με το μυαλό που θα εχουμε στα γεράματα!(άραγε τι αξία θα είχε?)
Κ αν πάρουμε τη ζωή μας σε repeat είναι γεμάτη με σωστά αλλά κ λάθη, φαντάσου να θέλαμε να διορθώσουμε τα λάθη όλης μας της ζωής. Αλλά πρόσεξε!
Λάθη σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα κι όχι με τα τότε....

ελπίζω να βοήθησα λίγο :)

[Arsi]

και σκέφτομαι μετά δεν μπορεί να είμαι χειρότερη απ όλους όσους έχουν πραγματικούς φίλους στην ζωή τους και ανθρώπου που τους νοιάζονται ..τότε γιατί?

Δεν είναι θέμα χειρότερης και καλύτερης αλλά θέμα αναγκών, καταστάσεων, επιλογών και ότι άλλο.

Εσύ βρε αν, έφτασες σε ένα σημείο επαναπροσδιορισμού της ζωής σου, αποφάσισες να αλλάξεις πορεία και να διώξεις κάποια ατομα απ'τη ζωή σου και να ξεκινήσεις με νέα δεδομένα απ'την αρχή (εξ ου κ ο τίτλος του θέματός σου!)

Πως να βρεθεί μια φίλη απ'το πουθενά?
Τόσο καιρό παραδέχτηκες πως είχες κολήσει σε κάποια άτομα (φ, μια φίλη που αποδείχτηκε πως δε σου έκανε) και αγνοούσες ή κλεινόσουν σε κάθε νέα γνωριμία. Άρα πως να υπάρχουν φίλες στο παρόν?

Και αυτός ο τομέας είναι μέσα στα πλαίσια της αρχής που πρέπει να δεις...


(έχω μια δουλίτσα κ θα βγω.. θα μπω αργότερα πάλι)

[αν?]

πολύ βοήθησες με αυτό το μήνυμα (όχι ότι και με τα άλλα δεν βοήθησες), αλλά κάπως περισσότερο με αυτό.αλλά έχω την τάση όταν κάτι δνε μου πάει καλά να το μηδενίζω όλα το ξέρω, και να είμαι κάπως υπερβολική και δραματική..ακόμα και σήμερα το βράδυ αν με ρωτήσεις και τύχει να είμαι σε λίγο καλύτερη διάθεση μπορεί και να σου πώ ότι είμαι περήφανη για τον τρόπο που φέρθηκα τότε (εντάξει όχι και για όλα , αλλά σαν σύνολο μιλώντας, αν και πάντα έχω αμφιβολίες)..ελπίζω να ναι φυσιολογικό και αυτό :)..
εν ολίγοις όταν κάτι μου φαίνεται μαύρο τείνω να τα βλέπω όλα...και χρειάζεται πάντα κάποιος να με ξεκολλήσει από αυτό..αυτό ίσως να εννοώ, ότι δνε μπορώ μόνη μου..αργώ πολύ να κάνω αυτό το κλικ . παλιότερα είχα ανθρώπους γύρω μου και ήταν πιο εύκολο το να μην νιώθω καλά, γιατί υπήρχαν άλλοι που είτε θα με παρακινούσαν για κάτι, ή θα αντοστάθμιζαν τα αρνητικά μου συναισθήματα με θετικά που μου προκαλούσαν ή μου πρόσφεραν..ενώ τώρα όταν δεν είμαι καλά απλά βουλιάζω..

[ME&I]

"κάνε ότι μπορείς, με αυτά, που έχεις όπου κι αν βρίσκεσαι"

αυτο όποτε το θυμαμαι ζω μια πολυ υγιείς ημερα... σε ευχαριστω που μου το ξαναθυμησες.. εγω θα το γραψω μπροστα στον μκαθρευτη να το βλεπω πρωι πρωι...καλη αρχή αν.. το blue valentine το εχω δει.. κατα τη δικιά μου γνωμη πολυ ωραια ταινία.. λιγο μελαγχολική βεβαια αλλα αυτην είχα πρόχειρη αυτην είδα....χαχα κανε οτι μπορεις με αυτα που εχεις δεν είπαμε? ;)

[αν?]

Δεν είναι θέμα χειρότερης και καλύτερης αλλά θέμα αναγκών, καταστάσεων, επιλογών και ότι άλλο.

Εσύ βρε αν, έφτασες σε ένα σημείο επαναπροσδιορισμού της ζωής σου, αποφάσισες να αλλάξεις πορεία και να διώξεις κάποια ατομα απ'τη ζωή σου και να ξεκινήσεις με νέα δεδομένα απ'την αρχή (εξ ου κ ο τίτλος του θέματός σου!)

Πως να βρεθεί μια φίλη απ'το πουθενά?
Τόσο καιρό παραδέχτηκες πως είχες κολήσει σε κάποια άτομα (φ, μια φίλη που αποδείχτηκε πως δε σου έκανε) και αγνοούσες ή κλεινόσουν σε κάθε νέα γνωριμία. Άρα πως να υπάρχουν φίλες στο παρόν?

Και αυτός ο τομέας είναι μέσα στα πλαίσια της αρχής που πρέπει να δεις...


(έχω μια δουλίτσα κ θα βγω.. θα μπω αργότερα πάλι)

και σε αυτό έχει δίκιο..παραλογίζομαι, και γκρινιάζω κι από πάνω ..:)
Απλά είναι δύσκολο..΄δεν έχω πλέον το ίδιο θάρρος στις σχέσεις μου..όταν δεν τους χρειαζόμουν τόσο έκανα ευκολότερα φίλους..γιατί ένιωθα περισσότερη ασφάλεια και σιγουριά επειδή είχα αρκετούς ανθρώπους δίπλα μου..Και αν με ρωτήσεις τι με νευριάζει πιο πολύ είναι το πόσο αφελής υπήρξα που πίστευα ότι αυτοί οιάνθρωπι θα ναι πάντα εκεί ( όχι απαραίτητα με την ίδια μορφή αλλά με όποια τελοσπάντων..). Δεν ξέρω αν ήταν της ηλικίας, ή του χρακτήρα και των εμπειριών όμως πραγματικά είναι όπως έγραψα και παραπάνω όλο αυτό μπορώ να το περιγράψω σαν να ζούσα ένα όνειρο, μετά έναν εφιάλτη και τώρα στην πραγματικότητα

[αν?]

νιώθω σήμερα όσο περνάει η μέρα να χειροτερεύει η κατάσταση..είνα δυνατόν να είχα όλα όσα με έκαναν ευτυχισμένη και να τα θεώρησα τόσο δεδομένα όλα, τόσο εύκολα να ξαναποκτηθούν και να τα αφησα πίσω μου έστω και για λίγο τόσο εύκολα ? δεν με ευχαριστεί πλέον και καθόλου ο τόπος που μένω..μου χει κολλήσει στο μυαλό ότι με επηρεάζει πολύ..μπορεί και να ισχύει αλλά δεν μπορώ να το αλλάξω , τουλάχιστον όχι άμεσα. πνίγομαι σήμερα..