Περί σχεσεων

[Αποστολια]

Συμφωνώ ότι γυναίκες και άντρες είναι ισοτιμοι.και ελπίζω να είσαι από τους αντρες που την ισοτιμία την βλέπουν σε όλα τα επίπεδα πχ μεγαλωμα παιδιων δουλειές του σπιτιού και τα σχετικα.

[GoldenM]

Συμφωνώ ότι γυναίκες και άντρες είναι ισοτιμοι.και ελπίζω να είσαι από τους αντρες που την ισοτιμία την βλέπουν σε όλα τα επίπεδα πχ μεγαλωμα παιδιων δουλειές του σπιτιού και τα σχετικα.

Κοίταξε,

Αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι δεν μπορώ να θηλάσω (για προφανείς λόγους!!!). Και ότι δεν είμαι ο καλλίτερος μάγειρας του κόσμου, ε, όλα τα άλλα τα κάνω. Νομίζω πως όλοι οι άντρες συνεισφέρουν στην εποχή μας στις δουλειές του σπιτιού.

Ξέρεις που νομίζω ότι είναι το πρόβλημα; Ότι σε πολλές περιπτώσεις οι γυναίκες θα βρουν κάτι να μην τους αρέσει στο τρόπο που το έκανε ο σύντροφος τους, ώστε να εκδηλώσουν τη δυσαρέσκεια τους μετέπειτα.

Όμως καλή μου,

Έτσι είναι οι σχέσεις. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν χημεία, συναισθήματα αλλά και ωριμότητα που τους επιτρέπει να τα ξεπερνάνε (βασικά να τα διαχειρίζονται) αυτά τα εμπόδια. Από την άλλη, υπάρχουν ζευγάρια που δεν το έχουν αυτό και οδηγούνται στο τέλμα (δεν σημαίνει ότι είναι κακοί άνθρωποι, απλά δεν τους βγαίνει μεταξύ τους).

Το θέμα είναι να γίνονται όλα εν καιρώ και να αποφεύγονται τα πληγωμένα συναισθήματα.

[Αποστολια]

Δεν μπορεις να θηλασεις αλλά μπορείς να ταισεις ένα μωρό. Δεν μπορείς να μαγειρεψεις αλλά ένα δύο φαγητά απλά μπορείς να τα φτιάξεις.εγώ θεωρώ ότι πολλοι άντρες θέλουν ισοτιμια αλλά όταν τους λες για δουλειές του σπιτιού θεωρούν ότι είναι καθηκον της γυναίκας έτσι όπως θέλουν τα στερεοτυπα.δεν ξέρω πιο είναι το μυστικό της επιτυχημένης σχέσης γι αυτό και άνοιξα αυτό το θέμα. Πάντως η άποψη σου ότι αν δεν εργάζεται γυναίκα δεν θα είσαι με αυτή είναι λανθασμένη για μένα. Όταν ερωτευεσαι δεν κοιτάς αν η άλλη έχει λεφτά και φυσικά ισχυει το ίδιο και για τις γυναικες.αν κοιτάς κάτι τέτοιο τότε δεν μιλάμε για έρωτα απλά για μια συμφωνία

[GoldenM]

Δεν μπορεις να θηλασεις αλλά μπορείς να ταισεις ένα μωρό. Δεν μπορείς να μαγειρεψεις αλλά ένα δύο φαγητά απλά μπορείς να τα φτιάξεις.εγώ θεωρώ ότι πολλοι άντρες θέλουν ισοτιμια αλλά όταν τους λες για δουλειές του σπιτιού θεωρούν ότι είναι καθηκον της γυναίκας έτσι όπως θέλουν τα στερεοτυπα.δεν ξέρω πιο είναι το μυστικό της επιτυχημένης σχέσης γι αυτό και άνοιξα αυτό το θέμα. Πάντως η άποψη σου ότι αν δεν εργάζεται γυναίκα δεν θα είσαι με αυτή είναι λανθασμένη για μένα. Όταν ερωτευεσαι δεν κοιτάς αν η άλλη έχει λεφτά και φυσικά ισχυει το ίδιο και για τις γυναικες.αν κοιτάς κάτι τέτοιο τότε δεν μιλάμε για έρωτα απλά για μια συμφωνία

Προφανώς και υπάρχει και αυτό το είδος άντρα που αποφεύγει τις δουλειές. Όμως θεωρώ ότι η πλειοψηφία πλέον συνεισφέρει σημαντικά. Απλά πολλές φορές έχω παρατηρήσει γυναίκες να μην είναι ευχαριστημένες με τίποτα. Ο αδερφός μου μαγειρεύει καταπληκτικά. Κάνει οποιαδήποτε δουλειά στο σπίτι. Και όμως, η γυναίκα του θα βρει να του καταλογίσει πάντα κάτι. Είτε στο σιγύρισμα, είτε σε όποια άλλη δουλειά.

Τι να κάνουμε όμως; Έτσι είναι οι σχέσεις.

Ξέρεις τι πιστεύω Αποστολία; Ένα λάθος που κάνουν τα σημερινά ζευγάρια είναι να αντιμετωπίζουν τις σχέσεις με ένα Λογιστικό τρόπο.

Παραδείγματος χάριν, εγώ έκανα τρεις δουλειές χθες ενώ εσύ μόνο μία. Αυτό είναι αρρωστημένο κατά τη γνώμη μου. Θα τύχει να μην μπορείς και τότε θα πρέπει να σου φέρω και το νερό στο χέρι. Και το αντίθετο.

Αναφορικά με την άποψη μου για το εάν η σύντροφός μου εργάζεται, ώστε να είμαστε μαζί θεωρώ ότι είναι απόλυτα σωστή. Και να σου εξηγήσω και το γιατί.

Για ποιο λόγο μια γυναίκα που χαίρει άκρας υγείας, σε σωματικό και νοητικό επίπεδο, να μην θέλει να δουλέψει; Ποιος δηλαδή θα αναλάβει την ευθύνη της υλοποίησης των ονείρων της, εάν η ίδια δεν θέλει να το κάνει για τον εαυτό της;

Δεν μιλάω για την Ελλάδα όπου η ανεργία κάνει τα πάντα πολύ δύσκολα σε πολλές περιπτώσεις. Μιλάω για μια χώρα που σου προσφέρει άπειρες ευκαιρίες για απασχόληση σε διάφορους τομείς.

Δεν είπα ότι θα την απορρίψω από την πρώτη στιγμή. Όμως αν η συγκεκριμένη γυναίκα ψάχνει - και να με συγχωρέσεις για την αγοραία έκφραση - χορηγό, τότε λάθος πόρτα χτύπησε.

[Αποστολια]

Φαίνεσαι πολύ λογικός σε αυτά που λες.μια γυναίκα μπορεί να μη θέλει να δουλεψει γιατί θέλει να μεγαλώσει τα παιδιά της

[GoldenM]

Φαίνεσαι πολύ λογικός σε αυτά που λες.μια γυναίκα μπορεί να μη θέλει να δουλεψει γιατί θέλει να μεγαλώσει τα παιδιά της

Ναι αυτό θα μπορούσε να είναι ένας λόγος για να μείνει κάποια χρόνια εκτός εργασίας. Όμως να μην δουλέψει καθόλου; Στο τέλος θα βαρεθεί και η ίδια νομίζω... Χώρια ότι η ζωή είναι ακριβή και υπάρχουν πολλές ανάγκες.

[Αποστολια]

Ναι αυτό θα μπορούσε να είναι ένας λόγος για να μείνει κάποια χρόνια εκτός εργασίας. Όμως να μην δουλέψει καθόλου; Στο τέλος θα βαρεθεί και η ίδια νομίζω... Χώρια ότι η ζωή είναι ακριβή και υπάρχουν πολλές ανάγκες.

Δεν σου λέω να μη δουλεψει ποτέ.καλά εδώ στην Ελλάδα και να θέλει να δουλεψει καποια πολύ δύσκολα θα βρει δουλειά.Εγω δουλευω 10 χρονια στην ίδια δουλειά.όταν έπαθα μια αγχωδη διαταραχη και ήπια κατάθλιψη φοβήθηκα πάρα πολύ ότι θα χάσω και το μόνο καλό που είχα τότε τη δουλειά μου.δεν μπορούσα με τίποτα να πάω δεν είχα κουραγιο.απορώ και εγω με το εαυτο μου τότε. Είχα φτάσει 39 κιλά δεν ξέρω πως με κρατούσαν τα πόδια μου. Από εκεί και ύστερα παρολο που έχω γίνει καλά είναι ένας μεγάλος μου φοβος ότι αν κάποια στιγμή ξανά πάθω κάτι τέτοιο ποιος θα με βοηθήσει?γι αυτό θέλω ένας άντρας να μου πει εγω είμαι εδώ και να μη δουλευεις θα τα καταφέρω εγώ. Απλά να το ακούσω θέλω.Όταν δουλεύεις από 20 χρονων μια δεκαετια οπως εγω τωρα λίγο δύσκολο μετά να θες να κάτσεις σπίτι έτσι χωρίς λογο.απλά να νιώσω μια ασφάλεια θέλω μια υποστηριξη και μετά θα έχω πιο πολύ δύναμη για δουλειά και για να βοηθαω το σύντροφο μου

[GoldenM]

Δεν σου λέω να μη δουλεψει ποτέ.καλά εδώ στην Ελλάδα και να θέλει να δουλεψει καποια πολύ δύσκολα θα βρει δουλειά.Εγω δουλευω 10 χρονια στην ίδια δουλειά.όταν έπαθα μια αγχωδη διαταραχη και ήπια κατάθλιψη φοβήθηκα πάρα πολύ ότι θα χάσω και το μόνο καλό που είχα τότε τη δουλειά μου.δεν μπορούσα με τίποτα να πάω δεν είχα κουραγιο.απορώ και εγω με το εαυτο μου τότε. Είχα φτάσει 39 κιλά δεν ξέρω πως με κρατούσαν τα πόδια μου. Από εκεί και ύστερα παρολο που έχω γίνει καλά είναι ένας μεγάλος μου φοβος ότι αν κάποια στιγμή ξανά πάθω κάτι τέτοιο ποιος θα με βοηθήσει?γι αυτό θέλω ένας άντρας να μου πει εγω είμαι εδώ και να μη δουλευεις θα τα καταφέρω εγώ. Απλά να το ακούσω θέλω.Όταν δουλεύεις από 20 χρονων μια δεκαετια οπως εγω τωρα λίγο δύσκολο μετά να θες να κάτσεις σπίτι έτσι χωρίς λογο.απλά να νιώσω μια ασφάλεια θέλω μια υποστηριξη και μετά θα έχω πιο πολύ δύναμη για δουλειά και για να βοηθαω το σύντροφο μου

Κορίτσι μου γλυκό,

Αν ήξερες τι μου είπες τώρα....

Εργαζόμουν σε μια πολυεθνική εταιρία. Είχα σχέση με μια συνάδελφο μου. Για λόγους που δεν είναι ώρα να αναφέρω το Μάη του 2018, αποφασίζω ότι δεν πάει άλλο και χωρίζω μαζί της. Ο πόνος μου είναι τεράστιος. Μου είναι αδύνατο να δουλέψω πλέον στο ίδιο περιβάλλον με εκείνη. Παραιτούμε τον Ιούλιο και βρίσκω άμεσα νέα εργασία σε άλλη εταιρεία.

Όλο αυτό το διάστημα η ψυχή μου αιμορραγεί. Ο πόνος μου εξαιτίας της σχέσης που απέτυχε είναι ανυπέρβλητος.

Τη δεύτερη μέρα εργασίας μου στη νέα δουλειά, παθαίνω συνεχόμενες κρίσεις πανικού. Νοσοκομεία... Εξετάσεις... Άμεσα ξεκίνημα ψυχοθεραπείας. Νέο χαστούκι!!!! Με απολύουν από τη νέα μου εργασία (θέση υψηλής ευθύνης) γιατί δεν μπορούν να με περιμένουν (ήμουν σε άθλια κατάσταση από τις κρίσεις πανικού).

Για δυο μήνες δεν μπορώ να μπω καλά - καλά ούτε σε λεωφορείο. Κάνω ψυχοθεραπεία και συνέρχομαι. Βρίσκω εργασία σε κάπως χαμηλότερη θέση τον Οκτώβρη. Όλο αυτό το διάστημα είμαι στο εξωτερικό. Μόνος. Τελείως μόνος!!!

Τις τελευταίες δύο εβδομάδες επέστρεψα Ελλάδα. Σκέφτομαι να βρω δουλειά σε άλλη πόλη και χώρα. Μάλλον αυτό θα γίνει δηλαδή...

Τώρα αυτό που είπες για την υποστήριξη με άγγιξε μέχρι το μεδούλι... Δεν καταλαβαίνεις πόσο πολύ σε νοιώθω... Εγώ τα πέρασα όλα αυτά ΜΟΝΟΣ!!!! Βέβαια αυτό με έχει κάνει δυνατότερο άνθρωπο, πραγματικά έτσι νοιώθω.

Για να επιστρέψουμε στο πρόβλημα σου καλή μου.

Το πρόβλημα στη σχέση σας πρωταρχικά είναι λοιπόν αυτή η φοβία μέσα σου. Το οικονομικό έπεται.

Καταλαβαίνω ότι έχεις μια φοβία μέσα σου. Έχεις μιλήσει με κάποιον ειδικό για αυτό το ζήτημα; Ο σύντροφος σου γνωρίζει τις σκέψεις σου; Έχει γνώση για τις φοβίες σου;

Πίστεψε με κορίτσι μου, κανένας δεν θα μπορέσει ποτέ να σου εγγυηθεί με 100% αξιοπιστία ότι θα είναι σε θέση να σου σταθεί, στην απευκταία περίπτωση που σου συμβεί κάποιο επεισόδιο. Πρέπει λοιπόν πρώτα μόνη σου να γίνεις δυνατή.

Καλή μου,

Η φοβία που υπάρχει πρέπει να την αντιμετωπίσεις ψυχοθεραπευτικά. Και σε συμβουλεύω να το κάνεις τώρα, πριν αυτός ο φόβος μεγαλώσει και σου χτυπήσει την πόρτα σε άλλη μορφή.

Κορίτσι μου καλό,

Δεν φαντάζεσαι πόσο με άγγιξε το μήνυμα σου...

Αν μου επιτρέπεις μια συμβουλή. Εγώ στα πλαίσια της ψυχοθεραπείας που έκανα, έχω υιοθετήσει την συνήθεια του διαλογισμού. Αυτή η συνήθεια με έχει μεταμορφώσει ως άνθρωπο. Κυριολεκτικά. Αν νομίζεις ότι μπορείς να βοηθηθείς στην αντιμετώπιση της όποιας φοβίας σου, δοκίμασε το και εσύ.

Να είσαι δυνατή!!! Να είσαι καλά!!!

[λουλούδι]

Δεν σου λέω να μη δουλεψει ποτέ.καλά εδώ στην Ελλάδα και να θέλει να δουλεψει καποια πολύ δύσκολα θα βρει δουλειά.Εγω δουλευω 10 χρονια στην ίδια δουλειά.όταν έπαθα μια αγχωδη διαταραχη και ήπια κατάθλιψη φοβήθηκα πάρα πολύ ότι θα χάσω και το μόνο καλό που είχα τότε τη δουλειά μου.δεν μπορούσα με τίποτα να πάω δεν είχα κουραγιο.απορώ και εγω με το εαυτο μου τότε. Είχα φτάσει 39 κιλά δεν ξέρω πως με κρατούσαν τα πόδια μου. Από εκεί και ύστερα παρολο που έχω γίνει καλά είναι ένας μεγάλος μου φοβος ότι αν κάποια στιγμή ξανά πάθω κάτι τέτοιο ποιος θα με βοηθήσει?γι αυτό θέλω ένας άντρας να μου πει εγω είμαι εδώ και να μη δουλευεις θα τα καταφέρω εγώ. Απλά να το ακούσω θέλω.Όταν δουλεύεις από 20 χρονων μια δεκαετια οπως εγω τωρα λίγο δύσκολο μετά να θες να κάτσεις σπίτι έτσι χωρίς λογο.απλά να νιώσω μια ασφάλεια θέλω μια υποστηριξη και μετά θα έχω πιο πολύ δύναμη για δουλειά και για να βοηθαω το σύντροφο μου

Ηπια καταθλιψη και 39 κιλα;; Δε νομιζω. Τεσπα.
Εσυ @GoldenM γιατι αν επιτρεπεται χωρισες την σχεση σου; Αφου σε πονεσε τοσο πολυ ο χωρισμος;;;

[Αποστολια]

Κορίτσι μου γλυκό,

Αν ήξερες τι μου είπες τώρα....

Εργαζόμουν σε μια πολυεθνική εταιρία. Είχα σχέση με μια συνάδελφο μου. Για λόγους που δεν είναι ώρα να αναφέρω το Μάη του 2018, αποφασίζω ότι δεν πάει άλλο και χωρίζω μαζί της. Ο πόνος μου είναι τεράστιος. Μου είναι αδύνατο να δουλέψω πλέον στο ίδιο περιβάλλον με εκείνη. Παραιτούμε τον Ιούλιο και βρίσκω άμεσα νέα εργασία σε άλλη εταιρεία.

Όλο αυτό το διάστημα η ψυχή μου αιμορραγεί. Ο πόνος μου εξαιτίας της σχέσης που απέτυχε είναι ανυπέρβλητος.

Τη δεύτερη μέρα εργασίας μου στη νέα δουλειά, παθαίνω συνεχόμενες κρίσεις πανικού. Νοσοκομεία... Εξετάσεις... Άμεσα ξεκίνημα ψυχοθεραπείας. Νέο χαστούκι!!!! Με απολύουν από τη νέα μου εργασία (θέση υψηλής ευθύνης) γιατί δεν μπορούν να με περιμένουν (ήμουν σε άθλια κατάσταση από τις κρίσεις πανικού).

Για δυο μήνες δεν μπορώ να μπω καλά - καλά ούτε σε λεωφορείο. Κάνω ψυχοθεραπεία και συνέρχομαι. Βρίσκω εργασία σε κάπως χαμηλότερη θέση τον Οκτώβρη. Όλο αυτό το διάστημα είμαι στο εξωτερικό. Μόνος. Τελείως μόνος!!!

Τις τελευταίες δύο εβδομάδες επέστρεψα Ελλάδα. Σκέφτομαι να βρω δουλειά σε άλλη πόλη και χώρα. Μάλλον αυτό θα γίνει δηλαδή...

Τώρα αυτό που είπες για την υποστήριξη με άγγιξε μέχρι το μεδούλι... Δεν καταλαβαίνεις πόσο πολύ σε νοιώθω... Εγώ τα πέρασα όλα αυτά ΜΟΝΟΣ!!!! Βέβαια αυτό με έχει κάνει δυνατότερο άνθρωπο, πραγματικά έτσι νοιώθω.

Για να επιστρέψουμε στο πρόβλημα σου καλή μου.

Το πρόβλημα στη σχέση σας πρωταρχικά είναι λοιπόν αυτή η φοβία μέσα σου. Το οικονομικό έπεται.

Καταλαβαίνω ότι έχεις μια φοβία μέσα σου. Έχεις μιλήσει με κάποιον ειδικό για αυτό το ζήτημα; Ο σύντροφος σου γνωρίζει τις σκέψεις σου; Έχει γνώση για τις φοβίες σου;

Πίστεψε με κορίτσι μου, κανένας δεν θα μπορέσει ποτέ να σου εγγυηθεί με 100% αξιοπιστία ότι θα είναι σε θέση να σου σταθεί, στην απευκταία περίπτωση που σου συμβεί κάποιο επεισόδιο. Πρέπει λοιπόν πρώτα μόνη σου να γίνεις δυνατή.

Καλή μου,

Η φοβία που υπάρχει πρέπει να την αντιμετωπίσεις ψυχοθεραπευτικά. Και σε συμβουλεύω να το κάνεις τώρα, πριν αυτός ο φόβος μεγαλώσει και σου χτυπήσει την πόρτα σε άλλη μορφή.

Κορίτσι μου καλό,

Δεν φαντάζεσαι πόσο με άγγιξε το μήνυμα σου...

Αν μου επιτρέπεις μια συμβουλή. Εγώ στα πλαίσια της ψυχοθεραπείας που έκανα, έχω υιοθετήσει την συνήθεια του διαλογισμού. Αυτή η συνήθεια με έχει μεταμορφώσει ως άνθρωπο. Κυριολεκτικά. Αν νομίζεις ότι μπορείς να βοηθηθείς στην αντιμετώπιση της όποιας φοβίας σου, δοκίμασε το και εσύ.

Να είσαι δυνατή!!! Να είσαι καλά!!!

Ο συντροφος μου ασφαλως και γνωρίζει τις φοβίες μου γενικά γνωρίζει τα πάντα για μένα.έχω κάνει ψυχοθεραπεία έξι μήνες περίπου αλλά επειδή δεν με βοήθησε και επειδή οικονομικα είναι ένα μεγάλο φορτίο για μένα τις σταμάτησα. Το ξέρω ότι 100 τις εκατό κάνεις δεν μπορεί να μου το εγγυηθει αυτό αλλά βλέπεις ακόμη μένω με τους γονείς μου και εκεί στηριζομαι.είμαι βόλεμενη με λίγα λόγια. Γι αυτό και εξαιτίας τις φοβιας μου δεν μπορώ να πάρω καμία ευθύνη για να μείνω με κάποιον που δεν ξέρω τι μέλλον θα έχω.όσον αφορά εσένα έχεις περάσει πολλα και μπράβο σου που τα ξεπερασες μόνος. Δεν θα σε ρωτήσω γιατι εφτασες στο χωρισμό γιατί μπορεί να είναι κάτι προσωπικο που δεν θες να πεις.τώρα μένεις Ελλάδα?με τις κρίσεις πανικού τι γίνεται?τις ξεπέρασες?

[Αποστολια]

Ηπια καταθλιψη και 39 κιλα;; Δε νομιζω. Τεσπα.
Εσυ @GoldenM γιατι αν επιτρεπεται χωρισες την σχεση σου; Αφου σε πονεσε τοσο πολυ ο χωρισμος;;;

Ήπια καταθλιψη λέω λουλούδι μου γιατί πριν την καταθλιψη ζυγιζα 45 κιλά οπότε πέντε έξι κιλά είχα χασει.φυσικά αν κατεβαινε και άλλο θα είχα νοσηλευτει φυσικα.δεν είχα ποτέ πρόβλημα ανορεξίας πάντα ετρωγα κανονικα απλά ήμουν πολύ αδύνατη πάντα. Ίσως εφταιγε και το άγχος που δεν έπερνα κιλά αλλά όλα καλά μέχρι πριν πάθω καταθλιψη

[λουλούδι]

Α καταλαβα Αποστολια μου

[GoldenM]

Γιατί χώρισα...

Λοιπόν,

Ιανουάριος 2018. Πήρα προαγωγή (υψηλή θέση - μια βαθμίδα κάτω από τον manager). Όπως είπα με τη σύντροφο μου δουλεύαμε στην ίδια εταιρεία. Είχαμε αποφασίσει να ζήσουμε μαζί (μάλιστα ψάχναμε και σπίτι) και τα Χριστούγεννα του 2017 τα περάσαμε στην δική της χώρα με την οικογένεια της (είχε και εκείνη μεταναστεύσει). Όλα έδειχναν ιδανικά. Εγώ ήμουν 33 ετών (πολύ καλά οικονομικά - για πρώτη φορά στη ζωή μου) εκείνη ήταν 26.

Μετά την προαγωγή η συμπεριφορά της άλλαξε εντελώς. Άρχισε να συμπεριφέρεται πολύ ανταγωνιστικά σε μένα. Όχι μόνο στα πλαίσια της σχέσης μας αλλά και στην δουλειά, δημιουργώντας μου πολλές φορές πρόβλημα στον κοινό εργασιακό χώρο (ως προϊστάμενος ομάδας είχα πολλές παραπάνω ευθύνες). Μου έλεγε ότι δεν νοιώθει ότι είναι ισότιμη στη σχέση μας. Ότι για να συγκατοικήσουμε πρέπει και αυτή να προαχθεί σε ανώτερη θέση.

Όταν της εξηγούσα ότι δεν γίνεται να πάρει προαγωγή αφού δεν είναι έτοιμη ακόμα, με κατηγορούσε για πατρονάρισμα (mansplaining). Μου έλεγε ότι δεν την υποστηρίζω γιατί είμαι βολεμένος σε ένα πατριαρχικό περιβάλλον (στην ομάδα μας η αναλογία ανδρών - γυναικών ήταν 30% άνδρες και 70% γυναίκες, ανάμεσα δε σε 5 προϊσταμένους οι 4 ήταν γυναίκες και εγώ ο μόνος άντρας. Φουλ πατριαρχικό περιβάλλον.... Τι να πω;;;). Πραγματικά δεν υπήρχε καμία λογική στη συμπεριφορά της.

Όταν την ρώτησα αν επιθυμεί να χωρίσουμε μου είπε πως δεν το θέλει για κανένα λόγο. Της είπα πως με τη συμπεριφορά της μου δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στη δουλειά, αφού δεν γίνεται να εκτίθεμαι στους υπόλοιπους προϊσταμένους αλλά και στους managers (μιλάμε για μια ομάδα 250 ατόμων). Οι παράκληση μου να αλλάξει συμπεριφορά ήταν μάταια... Τίποτα δεν άλλαξε.

Τότε ζήτησα από τον δικό μου manager να την μεταφέρει από την δική μου ομάδα σε κάποια άλλη ομάδα (να μην είμαι πλέον εγώ ο προϊστάμενος της). Αυτό το έκανα για να μειωθούν οι εντάσεις στη σχέση μας αλλά και στη δουλειά, όπου ένοιωθα εκτεθειμένος από τη συμπεριφορά της. Τότε έγινε ο χαμός. Μου μίλησε με πολύ ασεβή και προκλητικό τρόπο μπροστά σε όλους, λέγοντας μου ότι ποτέ δεν την αγάπησα και ότι την κοροϊδεύω και δρω ανταγωνιστικά απέναντι της σε επαγγελματικό επίπεδο (πως γίνεται αυτό όταν εγώ είμαι πιο έμπειρος από εκείνη είναι μυστήριο για μένα...).

Εγώ όμως την αγαπούσα... Την αγαπούσα πολύ. Ήξερα ότι θα την απολύσουν εξαιτίας της συμπεριφοράς της. Χωρίς δουλειά δεν θα μπορούσε να μείνει σε αυτή τη χώρα και θα αναγκαζόταν να επιστρέψει στη πατρίδα της. Επέλεξα να της ζητήσω να χωρίσουμε ώστε να ηρεμήσει και εκείνη και εγώ. Γνώριζα ότι για μένα θα ήταν πολύ εύκολο να βρω άλλη δουλειά αφού είμαι πολύ έμπειρος.

Την χώρισα. Πέθανα από πόνο εκείνη τη μέρα... Παράλληλα εξήγησα την κατάσταση στον manager μου και παραιτήθηκα. Μετά από ένα μήνα έμαθα ότι απολύθηκε και εκείνη. Έκανα τα πάντα να το αποτρέψω αυτό, αλλά εκείνη δεν έδειχνε πρόθυμη να το καταλάβει και να προσπαθήσει.

Στη δουλειά γνωριστήκαμε, ερωτευτήκαμε και κάναμε σχέση. Όμως ο χώρος εργασίας είναι ιερός και οφείλεις να τον προστατεύεις. Δυστυχώς μεταφέρθηκαν στην εργασία μας πολλές εντάσεις, οι οποίες πριν την προαγωγή μου δεν υπήρχαν καθόλου.

Αυτά...

[Αποστολια]

μαλιστα.μπερδεμενη κατασταση οταν υπαρχουν και επαγγελματικα σε μια σχεση.πολυ κριμα παντως που απο ενα καλο(την προαγωγη)βγηκε κατι πολυ κακο.εγω θα χαιρομουν αν γινοταν κατι τετοιο στη σχεση μου.οταν λες οτι ηθελε να είναι ισότιμη στη σχέση σας και Ότι για να συγκατοικήσετε πρέπει και αυτή να προαχθεί σε ανώτερη θέση τι εννοεις?μηπως ειχες πιο πολλες απαιτησεις απο αυτη οικονομικες και δεν μπορουσε να ανταποκριθει?

[GoldenM]

μαλιστα.μπερδεμενη κατασταση οταν υπαρχουν και επαγγελματικα σε μια σχεση.πολυ κριμα παντως που απο ενα καλο(την προαγωγη)βγηκε κατι πολυ κακο.εγω θα χαιρομουν αν γινοταν κατι τετοιο στη σχεση μου.οταν λες οτι ηθελε να είναι ισότιμη στη σχέση σας και Ότι για να συγκατοικήσετε πρέπει και αυτή να προαχθεί σε ανώτερη θέση τι εννοεις?μηπως ειχες πιο πολλες απαιτησεις απο αυτη οικονομικες και δεν μπορουσε να ανταποκριθει?

Όχι, σε καμία περίπτωση δεν της ζήτησα να συνεισφέρει περισσότερα χρήματα, Και χωρίς την προαγωγή μπορούσαμε να ζήσουμε πολύ καλά. Πραγματικά πολύ καλά. Απλά άρχισε να γίνεται πολύ ανταγωνιστική.

Ξέρεις ποιο είναι το πρόβλημα;

Σε τέτοια πολυεθνικά περιβάλλοντα σου κάνουν ένα brainwashing ότι μπορείς να τα πετύχεις όλα. Έτσι βλέπεις νέα παιδιά με πολύ μικρή εμπειρία, ξαφνικά να εγείρουν απαιτήσεις για μισθούς, μπόνους, προαγωγές, benefits και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς. Σε πολλές περιπτώσεις χωρίς να τα αξίζουν - όχι γιατί δεν αξίζουν ως άνθρωποι - αλλά γιατί απλά ακόμα δεν είναι έτοιμοι.

Ξέρεις τι με πληγώνει Αποστολία;

Ότι η γυναίκα που αγάπησα άρχισε να με ανταγωνίζεται ξαφνικά χωρίς λόγο. Δεν ζήτησα να με υποστηρίξει στο έργο μου. Προαγωγή σημαίνει περισσότερες ευθύνες και σκοτούρες - όχι μόνο περισσότερα χρήματα. Αλλά όχι να συμπεριφέρεται τόσο ανταγωνιστικά. Λες και είμαστε εχθροί. Ήμουν προϊστάμενος της, όχι μόνο σύντροφος της, και έπρεπε να δουλέψουμε μέσα σε μια ομάδα ανθρώπων η οποί επιδρούσε με τις υπόλοιπες ομάδες στην εταιρεία, τόσο σε τοπικό αλλά και σε global level. Το να βγάζουμε εγωισμούς και ανώριμες συμπεριφορές μου δημιούργησε τεράστια προβλήματα.

Μέχρι την άλλη εβδομάδα θα είμαι Ελλάδα. Μετά επιστρέφω πίσω. Πλέον σκέφτομαι να φύγω από τη συγκεκριμένη πόλη και χώρα. Θέλω να κάνω μια νέα αρχή αλλού. Να μην σκέφτομαι και να μην θυμάμαι όλα αυτά που με πλήγωσαν τόσο πολύ.

Είμαι πολύ τυχερός, μέσα στην ατυχία μου, γιατί κατάφερα να βρω μια καταπληκτική ψυχολόγο με την οποία έκανα ψυχοθεραπεία (πλέον κάνω κάποιες συνεδρίες σε μηνιαία βάση) και με βοήθησε πάρα πολύ.

Διαλογισμός, γράψιμο (journaling - self authoring) και η εξαιρετική ψυχοθεραπευτική σχέση που έχω με την ψυχολόγο μου με βοήθησε πάρα πολύ. Πλέον είμαι καλά. Απλά πολύ απογοητευμένος κάποιες φορές...

Για αυτό σου λέω Αποστολία μου,

Το μέλλον είναι αβέβαιο. Ακόμα και αν βρεθεί κάποιος άντρας και σου πει "Αποστολία, εγώ είμαι εδώ!!! Στηρίξου πάνω μου!!! Μη φοβάσαι τίποτα!!!", θα είναι πλάνη. Κανείς δεν μπορεί να σου εγγυηθεί ότι ο ίδιος θα είναι πάντα καλά για να τηρήσει τη δέσμευση του απέναντι σου.

Για αυτό το λόγο καλή μου, φρόντισε να αντιμετωπίσεις τη φοβία σου. Βρες ένα ψυχοθεραπευτή που θα εμπιστεύεσαι. Δοκίμασε διαλογισμό. Πίστεψε με βοηθάει απίστευτα πολύ. Αντιμετώπισε το φόβο σου. Νίκησε τον!!! Βγες δυνατότερη από αυτή την εμπειρία.

Η γνώμη μου είναι να αποφύγεις τη συγκατοίκηση τώρα. Δεν είσαι έτοιμη, ανεξάρτητα από τα οικονομικά ζητήματα που υπάρχουν. Θεωρώ ότι η προτεραιότητα σου πρέπει να είναι να νοιώσεις πλέον σίγουρη και δυνατή για τον εαυτό σου. Αν ο σύντροφος σου το καταλαβαίνει και σε αγαπάει θα σου σταθεί και θα περιμένει. Φρόντισε τον εαυτό σου. Δυνάμωσε!!! Αυτό είναι που μετράει τώρα.

Να περνάς όμορφα.