Πίσω από το γόνατο υπάρχει πρήξιμο

[Antonis8]

Ναι αλλα μετα το φιλι δεν ακολουθει σεξ; Οι περισσοτερες κοπεκες περιμενουν φιλι στομπρωτο ραντεβου αλλα οχι σεξ;

Εγω πιστευω οτι μια κοπελα μπορει να απογοητευθει αν δεν κανεις κινηση και να πιστεψει οτι δεν την γουσταρεις πραγματικα.






Στα @@ σου τι θα σε θεωρησουν. Βρες για ενα μηνα αλλες ασχολιες. Μετα γραψε τους ο, τι θες. Υπαρχει λογος να τα πεις τωρα;

Οχι παντα, ειδικα στην περιπτωση εκείνη που εγώ εμένα σε ξενοδοχείο,δεν θα έκαναν πολλες το βήμα να πανε σε ξενοδοχείο απο το πρωτο ραντεβού. Ασε που στο τέλος ήμουν τυφλά και αυτή ήθελε να φύγει μακριά μου τρέχοντας,μπηκε στο λεωφορείο και δωσαμε μια βιαστική χειραψία. Δεν γύρισε ούτε το βλεμμα πισω. Δεν ξέρω βασικά τι θελουν,εξαρτάται την κοπέλα.


Στο ραντεβού που πηγες εσύ τι έγινε; Πώς έληξε;


Σκέφτομαι πως αν περασει ένας μήνας και μετά τους στειλω θα ειναι σαν να κάνω ένα πισωγυρισμα. Ενώ αν το κάνω τώρα και ξεμπερδευω,δεν θα το σκέφτομαι πια. Απο την άλλη,ίσως δεν έχει νόημα να στειλω τιποτα,ούτε και περιμενω να αλλάξει κάτι αν στειλω η όχι, απλώς με βαση το παρελθον, κάθε φορά που ήταν θυμωμένη μαζί μου (η κοπελα) και της εστελνα κάτι σε φωνητικό μήνυμα ή φωτό ή κάτι τέτοιο, ήταν πιό εύκολο να της περάσουν τα νεύρα. Θεωρώ πως καποιες φορες ονλαιν ξεχνάμε πως μιλάμε με πραγματικούς ανθρωπους.

[Delmember2052020]

Ορεστη επειδη καταλαβα οτι εισαι καλο παιδι. Αυτα που ρωτας ειναι επειδη αγχωνεσαι. Ξεκινα με φιλι και μετα βλεπεις ειπες οτι την ηξερες κι ολας θα ξερεις λιγο τον χαρακτηρα της

[Antonis8]

Παιδια τωρα διαβαζω τι εγραψα και με πιανουν τα γελια. Μηπως δεν ειμαι καλα τελικα? Εγω τα πιστευω αυτα που λεω. Λετε να εχω επηρεαστεί απο τον elis?

Νταξει, δεν ειπες κάτι τραγικό.

[Antonis8]

Εγώ ψηφιζω όχι βιαστικες κινήσεις γενικά.

[Ορέστης]

Ορεστη επειδη καταλαβα οτι εισαι καλο παιδι. Αυτα που ρωτας ειναι επειδη αγχωνεσαι. Ξεκινα με φιλι και μετα βλεπεις ειπες οτι την ηξερες κι ολας θα ξερεις λιγο τον χαρακτηρα της

Οντως αγχωνομαι πολυ και φοβαμαι. Και εχω διαφορες ανασφαλειες σχετικα α) με την κατασταση της υγειας μου, β) της σεξουαλικες μου ικανοτητες.

Αντωνη επειδη εχω απιχωρησει απο ενα σωρο φορουμ, σου λεω οτι ειναι σα να κοβεις το καπνισμα. Η πρωτη εβδομαδα ειναι πολυ δυσκολη, ο πρωτος μηνας σχετικα, και μετα ολα κυλανε πιο στρωτα.

[Delmember2052020]

Συμφωνώ με τον Αντωνη. Εχει σχεση ομως και πως εχεις φερθει στο παρελθον με την κοπελα

[Delmember2052020]

Στο τελος θα γινουμε και συμβουλοι σχεσων χαχα

[Antonis8]

Οντως αγχωνομαι πολυ και φοβαμαι. Και εχω διαφορες ανασφαλειες σχετικα α) με την κατασταση της υγειας μου, β) της σεξουαλικες μου ικανοτητες.

Αντωνη επειδη εχω απιχωρησει απο ενα σωρο φορουμ, σου λεω οτι ειναι σα να κοβεις το καπνισμα. Η πρωτη εβδομαδα ειναι πολυ δυσκολη, ο πρωτος μηνας σχετικα, και μετα ολα κυλανε πιο στρωτα.

Κι εγώ απο τότε που επαθα την ορθοστατικη, έχω ανησυχίες ότι θα μεινω στον τοπο κατά τη διαρκεια του σεξ ή ότι θα ενοχληθει η κοπέλα αν μετράμε πιεση και παλμους κατά τη διαρκεια.

Ναι, αλλά γράφω εννιά χρόνια κάθε μέρα. Και είχα αποχωρησει για ένα εξάμηνο και στο παρελθον. Στο τέλος γυρισα. Δεν θέλω να πραξω το ίδιο μελλοντικά. Γιατί και η διαχειριστρια εκεί πονταρει,ότι σε κάνα εξαμηνο που δεν θα θυμάται κανείς τη χοντραδα που έκανε θα μου στείλει ένα δήθεν μεγαλοψυχο μήνυμα ότι τώρα μπορω να ξαναμπω . Και επειδη είμαι άτομο που δεν κρατάει για πολυ κακία ,φοβαμαι μην υποκυψω.

[Ορέστης]

Στο ραντεβού που πηγες εσύ τι έγινε; Πώς έληξε;

.

Σαν εξοδος/ξεναγηση της Αθηνας ξεκινησε. Περπατησαμε 10.000 βηματα συμφωνα με το κινητο της. Κατσαμε να φαμε παγωτο. Μου ειπε οτι με τους φιλους της τρωνε απο το ιδιο πιατο, αλλα εμενα μου φανηκε πολυ ζευγαριστικο αυτο. Γλυκοκοιταζομασταν. Μετα περπατησαμε κι αλλο, μαλλον υπερβολικα. Με πιανει κι εμενα κατι σαν ocd, ηθελα να της δειξω καθε πιθανα ενδιαφερον μερος της Αθηνας. Τη ρωτησα ομως αν κουραστηκε και μου ειπε οχι.

Καπου στο Θησειο θελησε να κατσουμε σ'ενα παγκακι. Ειδαμε κατι βιντεακια στο κινητο, με ρωτησε για το σκυλακι μου. Ειχε ακουμπησει το γονατο της στο δικο μου. Ειχε γυρει το σωμα της προς τα εμενα και με κοιταζε στα ματια. Ενιωσα την παρορμηση να της πιασω τα χερια και να τη φιλησω.
Απεναντι μας ενας γερος λιαζοταν στο ηλιοβασιλεμα και μας κοιταζε χασκωντας σαν μουμια. Στο διπλανο παγκακι μια κακομαθημενη ελλεινιδα ειχε σηκωσει το πηγουνι της και μας κοιταζε ενοχλημενη. Αυτο το θρασυ σηκωμα του πιγουνιου που εχω δει τοσες φορες απο ελληνιδες που οι γονεις τους τις μεγαλωσαν με την πεποιθηση οτι ο κοσμος τους ανηκει. Αν σε ενοχλει η Κινεζα, σηκω φυγε ηλιθια! Δεν πηρε το βλεμμα της και το πιγουνι της απο πανω μας, την τσεκαρα πολλες φορες. Τοσα ζευγαρια καθονται καθε μερα σ'αυτα παγκακια, κανεις δεν τα κοιταζει ετσι. Υπο αυτες τις συνθηκες αισθανομουν ντροπη. Αισθανομουν οτι εκανα κατι ενοχο - οχι για απολυτα προσδιορισμενο λογο. Αν ημασταν σε ενα αλλο σημειο μονοι μας, μπορει να τολμουσα...

Σε ενα ποιημα που εγραψα αναφερθηκα σε αυτα τα ατομα ως μαρτυρες της μοιρας χαχα! Πατημενες κουραδες.

Ηρθε κι ενας σκυλος κοντα μας και χαλασε το ταιμινγκ γιατι τον χαιδεψα και μετα καθαρισα το χερι μου με μωρομαντηλο γιατι φοβηθηκα μηπως δεν θελει μετα την πιασω. Μ' αυτα και μ' αυτα, μου ειπε να σηκωθουμε και να συνεχισουμε τη βολτα... :/

Την πηγα στο Γκαζι αν εχεις ακουστα. Ηταν ωρα να φαμε τιποτα. Δεν ηθελα να παμε στα βρωμοσουβλατζιδικα που εχει εκει. Ταυτοχρονα ομως δεν ηξερα αν θα περιμενε απο εμενα να κερασω, και με επιασε ψιλοπανικος. Εγω ζω πολυ λιτα, δεν παιρνω παραπανω απο ενα σουβλακι οταν βγαινω. Βρηκα ενα ταυλανδεζικο και μπηκαμε εκει. Της αρεσε παρα πολυ! Ετρωγε ενω λικνιζοταν στην καρεκλα και ξεσπαγε σε αυθορμητα χαμογελα σα να σκεφτοταν κατι αστειο. Δεν ειχα ξαναδει τετοιο υπεροχο πλασμα.
Απο την αλλη δε μπορεσα να ξεφυγω απο τον καχυποπτο τοξικο τροπο σκεψης. Γιατι χαιροταν τοσο πολυ; Μηπως αυτη ηταν μια κοπελα που βγαινει με αντρες για να της πληρωνουν το φαγητο σε εστιατορια; Την προηγουμενη μερα μου φανηκε πως την ειχα δει να τρωει σε ενα μαγαζι στην Αδριανου με δυο Κινεζους. Μου ειχε πει οτι δε μπορουσε να βγει μαζι μου εκεινη τη μερα γιατι θα διαβαζε στη βιβλιοθηκη.
Δε θυμαμαι τι λεγαμε. Καθε φορα που επινα μια γουλια απ την απαισια ταυλανδεζικη μπυρα την κοιταζα στα ματια. Νομιζω ετσι πρεπει να κανουν;
Το φαι ηταν τραγικο... Σταματησα στις δυο πιρουνιες γιατι μου ερχοταν εμετος και μονο με τη μυρωδια του. Φανταζομουν οτι οπου να 'ναι θα ξερασω και θα γινω ρεζιλι. Ευτυχως δε συνεβει.
Με ρωτησε μια στιγμη, γιατι με νοιαζει τοσο πολυ το να περναει καλα (την ειχα ρωτησει αρκετες φορες). Δεν της απαντησα.
Τελειωσαμε. Με ρωτησε που θα ηθελα να παμε μετα. Σκεφτομουν οτι θα ηταν να ωραια να παμε σε ενα μπαρακι με μουσικη, αφου την απολαμβανε, να πιουμε κι αλλο. Αλλα δεν ηξερα ποιο μπαρ θα ηταν καταλληλο. Της ειπα "ισως να περπατησουμε λιγο". Εννοουσα εκει γυρω για να δουμε που θα κατσουμε. Κακη διατυπωση.
Εκανε μια γκριματσα σχεδον πανικου οταν ακουσε τη λεξη περπατημα και εβγαλε γρηγορα την καρτα της να πληρωσει. Ηθελε να με κερασει. Της ειπα να πληρωσουμε μισα μισα. Οι σερβιτορες ξαφνιαστηκαν που πηγε να πληρωσει εκεινη. Εκτιμησα την τρολιστικα αστεια ανατροπη των κοινωνικων προκαταληψεων. Να εγραφα πουθενα οτι με κερνανε δειπνο ωραια κοριτσια, δε θα με πιστευε κανεις λοοοοολ!

Βγαινοντας της εξηγησα οτι δε θα μπορουσα να δεχτω 20 ευρω κερασμα γιατι ηταν αρκετα λεφτα. Και οτι για να ειμαι ειλικρινης, ουτε εγω θα την κερνουσα 20 ευρω. Τα κερασματα στην Ελλαδα της ειπα ειναι πιο συμβολικα (ειχα κερασει το παγωτακι). Η διαθεση της ητανν αλλαγμενη. Ειχε σπαστει απο κατι. Μηπως δεν επρεπε να κανω κουβεντα για λεφτα, αναρωτηθηκα.

Φτασαμε στα σκαλια του μετρο. Μονη της χωθηκε μεσα χωρις να εχει ξαναμπει σε αυτον το σταθμο. ΟΚ, δεν θα παμε σε μπαρ σκεφτηκα. Εξακολουθουσε να φαινεται καπως χαλασμενη μεσα στο βαγονι. Κατεβηκα πρωτος στη σταση μου. Της εστειλα ενα κοπλιμεντο απο το σπιτι. Μου ειπε οτι ειχαν παρτυ με τις συγκατοικους της (δεν διευκρινησε περι καλεσμενων).

Μου εμεινε η εντυπωση οτι μετα το φαγητο ηθελε να παμε σε ξενοδοχειο. Μισησα τον εαυτο μου για την αδυναμια μου να φανω αντρας.

[Antonis8]

Οι ξένες γενικά κερνανε. Οταν είχα σχέση με ελληνίδα,πληρωνα μόνο εγώ, οταν τα έφτιαξα με Τσεχα της κακοφαινοταν να πληρωνω μονο εγώ. Εχουν εντελώς άλλη νοοτροπια απο τις περισσοτερες Ελληνιδες.


Η κοπέλα είναι ακόμα Ελλάδα; Ηταν φοιτητρια;Νομίζω ότι επρεπε να ρωτήσειςαν μπορεις να πας στο παρτυ.Ισως σπαστηκε απο την αναφορά στα λεφτά, αλλά και παλι δεν ήταν εντελώς χαμένη παρτιδα. Απλως την επομενη φορά,πρεπει να έχεις συγκεκριμενα σχέδια,να ξέρεις απο πριν που θα πατε και τι θα κάνετε. Τυπου να τις ελεγες "έχει μια ενδιαφέρουσα ταινία, παμε σινεμά και μετά για ένα ποτο;"

[Antonis8]

Φοβάμαι ότι ξαφνικά ένα κομμάτι του θρόμβου θα αποκολληθεί και πάει στην καρδιά μου ή τον εγκέφαλο ή τους πνεύμονες και δεν θα με προλάβουν.

[Ορέστης]

Οι ξένες γενικά κερνανε. Οταν είχα σχέση με ελληνίδα,πληρωνα μόνο εγώ, οταν τα έφτιαξα με Τσεχα της κακοφαινοταν να πληρωνω μονο εγώ. Εχουν εντελώς άλλη νοοτροπια απο τις περισσοτερες Ελληνιδες.


Η κοπέλα είναι ακόμα Ελλάδα; Ηταν φοιτητρια;Νομίζω ότι επρεπε να ρωτήσειςαν μπορεις να πας στο παρτυ.Ισως σπαστηκε απο την αναφορά στα λεφτά, αλλά και παλι δεν ήταν εντελώς χαμένη παρτιδα. Απλως την επομενη φορά,πρεπει να έχεις συγκεκριμενα σχέδια,να ξέρεις απο πριν που θα πατε και τι θα κάνετε. Τυπου να τις ελεγες "έχει μια ενδιαφέρουσα ταινία, παμε σινεμά και μετά για ένα ποτο;"

Ειναι Κινεζα η κοπελα και θα φυγει το καλοκαιρι ( ειχαν ερθει και Ροδο με τις φιλες της το φθινοπωρο) . Μου ειπε οτι με τους φιλους της κερνανε εναλλαξ.

Νομιζω θα με ειχε καλεσει μονη της αν και θα ηταν παραξενο νομιζω να παω.

Την επομενη μερα που μιλησαμε μεσεντζερ (γραπτως) μου φανηκε απροσδιοριστα αλλαγμενο το υφος της. Της ζητησα να ξανασυναντηθουμε λιγες μερες μετα. Μου ελειπε. Μου ειπε να παω να φαμε στο εστιατοριο του πανεπιστημιου. Ηταν ωραια. Δεν ειχα ξαναπαει. Ενιωθα να ανηκω σε εκεινο το μερος, σε εκεινη τη γειτονια. Οτι η ζωη μου εκει - κοντρα σε καθε επιρροη απο τους συγγενεις μου - θα μπορουσε να εχει νοημα.

Οταν συναντηθηκαμε μου φανηκε λιγο πιο απομακρη. Λιγο πιο ψυχρη.

Προσπερασαμε καποιες κινεζες φιλες της. Χαιρετησαν και εμενα με χαμογελο. Κατι τους ειπε με αυστηρο υφος. Με ξανακοιταξαν με τα μουτρα κρεμασμενα. Μπηκα σε υποψιες.

Μετα το φαγητο πηγαμε και σε μια καφετερια. Κατσαμε αρκετες ωρες συνολικα. Περπατησαμε ως το σπιτι της. Αποχαιρετηθηκαμε με χειραψια. Ερχοταν το περιφημο τριημερο για το οποιο ειχαμε συζητησει τοσα πολλα. Στο μεσεντζερ τη ρωτησα που θα ηθελε να παμε. Μου απαντησε πουθενα γιατι φοβοταν τον κορονοιο...
Δεν πιστεψα την δικαιολογια, αλλα δεν ειπα τιποτα. Το σαββατοκυριακο δε μου εστειλε κανενα μηνυμα, ενω τις προηγουμενες μερες, μιλαγαμε καθε μερα. Τι επρεπε να υποθεσω; Οτι δεν ηθελε να με ξαναδει. Οτι δε με ηθελε ουτε για φιλο. Τη Δευτερα με ρωτησε που πηγα. Της εστειλα τις φωτογραφιες που ειχα βγαλει για αυτην. Η καθε μια ηταν γι αυτην.

Συνεχισαμε να μιλαμε με μηνυματα αλλα μου φαινοταν να εχει λιγοτερο ενδιαφερον. Ενα βραδυ εκει που μιλουσαμε πατησε κατα λαθος τη βιντεοκληση και την ακυρωσε. Μετα αρχισε να καθυστερει για λεπτα στα μηνυματα μου. Δεν εκανε τον κοπο να απαντησει σε κατι που της εγραψα, παρα μονο πεταξε ενα ξερο "ναι οκ", σα να μην την ενδιεφερε τι εγραφα, σαν να μην το διαβασε καν. Μετα μου ειπε καληνυχτα θα πεσω για υπνο και με εκλεισε.
Το μεσεντζερ την εδειχνε ονλαιν αλλες 2 ωρες. Ενιωσα σκουπιδι. Ενιωσα μεγαλη απαξιωση. Θα μπορουσα να την εχω διαγραψει οριστικα εκει και τοτε.

Λιγο μετα μου ανακοινωσε οτι φευγει για την Κινα νωριτερα για να προστατευτει απο τον κορωνοιο. Της ευχηθηκα καλο ταξιδι και της ειπα οτι θα μου λειψει λιγο περισσοτερο απι οτι θα της λειψω εγω. Της ειπα οτι κατι φανηκε να τη χαλασε οταν βγηκαμε και οτι καταλαβα οτι ηθελε να αραιωσουμε, αλλα δεν πειραζει, ετσι ειναι η ζωη.

Μου απαντησε οτι δεν με καταλαβαινει. Οτι σκεφτομαι παραξενα. Οτι ηταν υπεροχα οταν βγηκαμε και οτι με θεωρει πολυ στενο της φιλο γιατι μαζι μου μπορουσε να μοιραζεται τη ζωη της. Μου ειπε οτι δεν εχει σημασια καθε ποτε συναντιομαστε γιατι και μια φιλη της βλεπει μονο στο μαθημα, αλλα τη συμπαθει πολυ.

Για το μυαλο μου τα παραπανω δεν ηταν σταρατα λογια. Τα βρηκαμε αλλα την αλλη μερα απο θυμο δεν απαντησα στα μηνυματα της μεχρι το βραδυ. Η μηπως ηταν την προηγουμενη μερα; Δε θυμαμαι. Πιστεψα στα λογια της οταν μου ειπε οτι αναστατωνεται οταν δεν της απανταω και οτι κοιταζει πολλες φορες τη μερα το κινητο της να δει αν της απαντησα. Την πιστεψα γιατι το ιδιο εκανα κι εγω.

Ειπαμε κι αλλα, μην πολυλογω. Τελικα αποφασισε να μεινει στην Ελλαδα (για ασχετους με εμενα λογους).
Αραιωσε λιγο ακομα τα μηνυματα της. Μαζευτηκα κι εγω. Ενα βραδυ μου ανεφερε κατι για το αγορι που εχει στην Κινα. Μου ειπε οτι δεν της λειπει.

Με ρωτησε αν εν πιστευω οτι ειναι καλυτερα να αγαπας ή να σε αγαπανε. Παλια μου ειπε πιστευε οτι ειναι καλυτερο να σε αγαπανε, αλλα τωρα πιστευει οτι ειναι καλυτερο να αγαπας, γιατι το συναισθημα του να θες να φροντισεις καποιον ειναι τελειο.

Λιγες μερες μετα της ειπα οτι θελω να της πιασω το χερι για να ζησω στο σφυγμο της ζωης. Οτι θα ηθελα να μπορεσω να την αγαπησω. Μου απαντησεω"σταματα βρε πειραχτηρι!". Ακομα αμφεβαλλε για το αν μου αρεσει.

Μου ειπε οτι με βλεπει μονο σαν φιλο. Ελπιζω να μην θες να αυτοκτονησεις απο βαρεμαρα φιλε Αντωνη. Σκεψου ποσο χειροτερα θα περναγες αυτη τη στιγμη στα επειγοντα. Με ρωτησε τι να κανει για να τη βλεπω μονο σαν φιλη.

Την αλλη μερα δε μου εστειλε τιποτα. Θυμωσα, θεωρησα οτι το κανει για να με με παγωσει.

Την επομενη μου εστειλε φωτογραφιες απο την καθημερινοτητα της. Απαντησα μονολεκτικα. Την επομενη μερα δεν της απαντησα καθολου. Μου εγραψε: Δε μου απαντας σημερα ε;

Ηθελα να της γραψω: οταν δε μου απαντας εσυ ειναι καλυτερα; Νομιζεις οτι ειμαι σκυλος που τον κλεινεις εξω απο το δωματιο σου και οποτε του ανοιξεις σου κανει χαρές;

Απαντησα πιο ψυχραιμα: Συγνωμη αλλα οι μερες αυτες ειναι δυσκολες γιατι δε βγαινω απ το σπιτι και δεν εχω καλη διαθεση. Επιπλεον οταν μιλαμε νιωθω οτι δεν εχεις πολυ ενδιαφερον να μου μιλησεις και αυτο με κανει να νιωθω χειροτερα.

Δεν σχολιασε το αν οντως δεν θελει να μου μιλαει. Μου ειπε αν δεν εχω καλη διαθεση να βγαινω στο μπαλκονι να με χτυπαει ο ηλιος. Μιλησαμε λιγο σε φιλικο τονο, αστειευτηκαμε.

Δεν μου ξαναεστειλε μηνυμα απο το τοτε, μεχρι που ξεκινησαν τα τηλεμαθηματα 10 μερες μετα. Μου ελειπε, αλλα ηταν λιγοτερο επωδυνο να μου λειπει, παρα να νιωθω σκουπιδι οποτε μου μιλαει.

Το μηνυμα που μου εστειλε ηταν για να ζητησει καποια βοηθεια. Μετα μιλησαμε λιγακι σε φιλικο τονο. Μετα μου ξαναστειλε μετα απο 4 μερες για να τη βοηθησω σε μια μεταφραση. Αφου τελειωσε τη μεταφραση μου εστειλε και μια φωτο απο ενα γλυκο. Δεν υπαρχει τσατ με αμεση αποκριση. Μονο λιγα μηνυματα με χρονικη αποσταση. Ουτε καληνυχτα, ουτε τιποτα. Παιζει και να μη μου ξαναστειλει ποτε. Ουτε εγω θα της στειλω.

[Delmember2052020]

Ορεστη πολυ περιγραφικος μπραβο σαν να διαβαζω βιβλιο. Σκεψου το σαν χομπι.

[Delmember2052020]

Οι Κινεζοι εχουν διαφορετικη κουλτουρα. Αλλα συγκεκριμένη κοπελα μπορει και να διαφερει υπαρχουν και εξαιρεσεις

[Ορέστης]

Ορεστη πολυ περιγραφικος μπραβο σαν να διαβαζω βιβλιο. Σκεψου το σαν χομπι.

Δεν ξερω αν εχω ταλεντο. Ελπιζω να μην πηγε σε κανα νοσοκομειο ο Αντωνης.