Απίστευτα νεύρα..

[vickie_victoria]

Ξυπνάω με νεύρα με το ζόρι κρατιέμαι μην τα ξεσπάσω.. Ολοι μου τη δίνουν.. Κ μονο που τους βλέπω θέλω ν αρχίζω να βρίζω.. Ειδικά το φίλο μου... Δεν ξέρω έχω απίστευτα νεύρα όλα μου τη σπάνε θέλω ν αρχίζω να βριζω να λέω διαφορά για να ξεσπάσω.

[geodim]

Καλώς τη Vickie. Αγωγή έχεις αρχίσει για το άγχος? Δεν μπαίνω πολύ συχνά πλέον εδώ και παίζει να έχω χάσει επεισόδια!

[vickie_victoria]

Καλώς τη Vickie. Αγωγή έχεις αρχίσει για το άγχος? Δεν μπαίνω πολύ συχνά πλέον εδώ και παίζει να έχω χάσει επεισόδια!

Όχι είπαμε δεν παίρνω αγωγή έχω βαρεθεί να το λεω

[ntinti]

Όχι είπαμε δεν παίρνω αγωγή έχω βαρεθεί να το λεω

Καλημερα!

Να σε ρωτησω γιατι τοσο αρνητικη με την αγωγη εχεις κανει ποτε και δεν ειδες βελτιωση?

[vickie_victoria]

Καλημερα!

Να σε ρωτησω γιατι τοσο αρνητικη με την αγωγη εχεις κανει ποτε και δεν ειδες βελτιωση?

Γιατί πιστεύω ότι δεν προσφέρει ουσιαστική λύση του προβλήματος. Αν εγώ κάνω την ίδια ζωή τι να με κάνει το φάρμακο; να μ αλλάξει την κατάσταση της ζωής μου; η να με κάνει να πάνε όλα χάλια κ εγώ να τα βλέπω όλα καλά; το πιο πιθανό είναι να με καταβάλει και να κοιμάμαι όλη μέρα. Δεν θέλω κάτι τέτοιο να ζήσω θέλω όχι να γίνω σαν ζόμπι απ τα ηρεμιστικά. Και αντικαταθλιπτικα να παρω όταν τα σταματήσω αν πάλι είμαι στα ίδια κάποια στιγμή θα τα ξαναχρειαστω. Αυτό θα κάνω συνέχεια;

[Antonis8]

Δεν κάνουν αυτό ακριβώς. Ούτε καν το ηρεμιστικα δεν σε κάνουν να κοιμασαι όλη μέρα.

Τα αντικαταθλιπτικα επιπεδοποιουν την διάθεση σου,μειώνουν την κυκλοθυμια και τις εικονικές σκέψεις. Κι εγώ έχω πολλους ενδοιασμούς αλλά διατιθομαι να τα παρω ένα στο μήνες,να δω μηπως με βοηθήσουν. Αν αρχισω και γράφω τρέλα πράγματα ,οπως "ε τι πειραζει κι αν έχω 160 παλμους,η ζωή είναι ωραία!" τότε πλιζ ας με συνεφερει καποιος. Αλλά ελπιζω απλως να με κάνουν να διαχειριζομαι καλύτερα τις αρνητικές σκέψεις; Δεν ξερω. Τον καιρό που δοκιμασα το ζολοφτ παντως όντως ήμουν σαν ζομπι , αλλά έτσι είναι οι πρωτες μέρες.

Βέβαια γενικά έχω ενδοιασμούς όσον αφορά τη θεραπεια γιατί η ίδια η επιστημονικη κοινότητα δεν είναι σίγουρη. Εμένα πχ τα επιπεδα σεροτονίνης στο αίμα μου είναι μια χαρά. Το να διαπιστωθει πώς προσλαμβανει ο εγκέφαλος μου τη σεροτονίνη ,είναι αυτή τη στιγμή ιατρικά αδύνατο απο όσο ξέρω. Αρα απλως κάνουν δοκιμαστικές θεραπειες και προσβλεπουν σε αυτή την "επιπεδοποιηση" της διάθεσης. Ασε που αν τα επιπεδα σεροτονίνης σου ξεφύγουν στο αίμα, θα κάνεις σύνδρομο σεροτονίνης που είναι πολυ επικινδυνο και μπορει να σε σκοτώσει. Γενικά ο τροπος που συνταγογραφουνται τα ψυχιατρικά φάρμακα στην Ελλάδα,είναι εγκληματικος. Ούτε καν μια εξέταση αίματος πριν, ούτε καν σύσταση για καρδιογραφημα στις πρώτες δέκα μέρες σε περιπτωση που υπαρχει γενετική προδιάθεση για αυξήση του διαστήματος qt που επιφερουν πολλα τέτοια φαρμακα. Σου πετανε μια ουσια, σου λενε θα γινεις χειροτερα τον πρωτο μηνα και σε αφηνουν ερμαιο παρενεργειων που μπορει να ειναι επικινδυνες.

Απο την άλλη ,εφόσον στατιστικά δουλεύει σε αρκετούς ασθενείς αυτή η μέθοδος θεραπειας δεν χανουμε και κάτι να δοκιμασουμε.

[vickie_victoria]

Αν αρχισω και γράφω τρέλα πράγματα ,οπως "ε τι πειραζει κι αν έχω 160 παλμους,η ζωή είναι ωραία!" τότε πλιζ ας με συνεφερει καποιος.

Βρε Αντώνη αν φτάσεις σ αυτό το σημείο θα είσαι μια χαρά γιατί να σε επαναφέρουμε στα άσχημα; Δεν εννοώ να έχεις όντως πρόβλημα και να μην πας στο γιατρό αλλά αν δεν φοβάσαι γιατί να σε κάνουμε να φοβάσαι πάλι;

[vickie_victoria]

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι αν εγώ πχ έχω κατάθλιψη επειδή πήρα κιλά κοιτάω τον εαυτό μου στον καθρέφτη κ νιώθω απαισια κλειστώ μέσ στο σπίτι να μη με βλέπει κανείς και πάρω αντικαταθλιπτικα μετά θα μου αρέσει ο εαυτός μου αν δεν τα χάσω; πάλι τα ίδια θα νιώθω.

[mindcrime]

Γιατί πιστεύω ότι δεν προσφέρει ουσιαστική λύση του προβλήματος. Αν εγώ κάνω την ίδια ζωή τι να με κάνει το φάρμακο; να μ αλλάξει την κατάσταση της ζωής μου; η να με κάνει να πάνε όλα χάλια κ εγώ να τα βλέπω όλα καλά; το πιο πιθανό είναι να με καταβάλει και να κοιμάμαι όλη μέρα. Δεν θέλω κάτι τέτοιο να ζήσω θέλω όχι να γίνω σαν ζόμπι απ τα ηρεμιστικά. Και αντικαταθλιπτικα να παρω όταν τα σταματήσω αν πάλι είμαι στα ίδια κάποια στιγμή θα τα ξαναχρειαστω. Αυτό θα κάνω συνέχεια;

Aκου τα αντικαταθλιπτικά δεν είναι κοκα ή έκστασι να σε κάνουν να πετάς στα σύννεφα και να είναι όλα άσπρα. Δεν λειτουργούν έτσι, αυτό που κάνουν είναι να ξεκολλήσουν κάποιον από το αδιέξοδο που βρίσκεται τη στιγμή που τα παίρνει, όταν θα συμβεί αυτό και θα συμβεί κάποια στιγμή αυτός που για παράδειγμα έχει νεύρα και του φταίνε όλα μπαίνει σε μία διαφορετική κατάσταση στην οποία τα νεύρα αρχίζουν να φεύγουν και θα είναι ήρεμος. Σε αυτό το σημείο θα ξεκινήσει το άτομο που είχε νεύρα και δεν μπορούσε να κάνει βήμα, να κάνει μία αναζήτηση στον εαυτό του, στα προβλήματα του και στις λύσεις που έχει. Όταν έχει κάποιος νεύρα και είναι στρεσάρισμένος είτε δεν θα μπορέσει να κάνει αυτή την αναζήτηση είτε μπορεί μεν να την κάνει, αλλά ενδεχομένως να μην λάβει τις σωστές αποφάσεις, αλλά ακόμα και αν λάβει τις σωστές αποφάσεις το δυσκολότερο όλων είναι να ξεκινήσει να τις εφαρμόζει. Για παράδειγμα εσύ βάζεις πάνω από τους φακούς σου γυαλιά για τον α ή β λόγο, γνωρίζεις πως δεν πρέπει να το κάνεις αλλά το κάνεις. Έστω όμως πως λες ένα πρωί πως εγώ δεν θα βάλω πάνω από τους φακούς γυαλιά ξανά, το πιο δύσκολο από όλα είναι να το κάνεις. Χωρίς αντικαταθλιπτικά το πιο πιθανό είναι να μην το κάνεις, γιατί είναι το πιο δύσκολο, να κάνεις αυτό το μεγάλο βήμα, αν έπαιρνες αντικαταθλιπτικά θα το έκανες όμως και δεν θα στρεσσαριζόσουν, αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα να αρχίζει ο εγκέφαλος να το δέχεται ως γεγονός και τελικά να γίνεται μέρος της ζωής σου αυτή η απόφαση, γιατί σε εκείνο το σημείο ο εγκέφαλος ξεκινάει να κάνει rewiring να αφήνει πίσω του όλα αυτά που τον έβλαπταν και να ξεκινάει δέχεται τις νέες αποφάσεις της ζωής που θα λάμβανες. Και αυτό συμβαίνει σε πολλές καταστάσεις, για αυτό και στους ψυχαναγκαστικούς και σε αυτούς που έχουν εμμονές δίνουν αντικαταθλιπτικά και ξεκολλάνε. Είναι τέτοιο το διάστημα που γίνεται η λήψη των αντικαταθλιπτικών που όταν θα γίνει η διακοπή τους ο εγκέφαλος θα έχει πλέον αποδεχθεί τις νέες συνήθειες και έτσι το άτομο που τα λαμβάνει στην ουσία αποκτάει μία καινούργια ζωή με καινούργιες συνήθειες οι οποίες συμβάλλουν στην βελτίωση της καθημερινότητας του.

Στην ουσία λοιπόν η διαφορά του αντικαταθλιπτικού με την ψυχοθεραπεία είναι πως αυτός που θα πάρει αντικαταθλιπτικά θα το κάνει το βήμα να πάει μπροστά και να αφήσει τις κακές συνήθειες πίσω, αυτός που κάνει ψυχοθεραπεία, θα δυσκολεύτει να το κάνει αυτό το βήμα ακόμα και αν ξέρει πως πρέπει, ίσως να μην το κάνει και ποτέ.

Αυτά δεν σου τα λέω για να πάρεις, απλώς για να καταλάβεις τη διαφορά.

[ntinti]

Aκου τα αντικαταθλιπτικά δεν είναι κοκα ή έκστασι να σε κάνουν να πετάς στα σύννεφα και να είναι όλα άσπρα. Δεν λειτουργούν έτσι, αυτό που κάνουν είναι να ξεκολλήσουν κάποιον από το αδιέξοδο που βρίσκεται τη στιγμή που τα παίρνει, όταν θα συμβεί αυτό και θα συμβεί κάποια στιγμή αυτός που για παράδειγμα έχει νεύρα και του φταίνε όλα μπαίνει σε μία διαφορετική κατάσταση στην οποία τα νεύρα αρχίζουν να φεύγουν και θα είναι ήρεμος. Σε αυτό το σημείο θα ξεκινήσει το άτομο που είχε νεύρα και δεν μπορούσε να κάνει βήμα, να κάνει μία αναζήτηση στον εαυτό του, στα προβλήματα του και στις λύσεις που έχει. Όταν έχει κάποιος νεύρα και είναι στρεσάρισμένος είτε δεν θα μπορέσει να κάνει αυτή την αναζήτηση είτε μπορεί μεν να την κάνει, αλλά ενδεχομένως να μην λάβει τις σωστές αποφάσεις, αλλά ακόμα και αν λάβει τις σωστές αποφάσεις το δυσκολότερο όλων είναι να ξεκινήσει να τις εφαρμόζει. Για παράδειγμα εσύ βάζεις πάνω από τους φακούς σου γυαλιά για τον α ή β λόγο, γνωρίζεις πως δεν πρέπει να το κάνεις αλλά το κάνεις. Έστω όμως πως λες ένα πρωί πως εγώ δεν θα βάλω πάνω από τους φακούς γυαλιά ξανά, το πιο δύσκολο από όλα είναι να το κάνεις. Χωρίς αντικαταθλιπτικά το πιο πιθανό είναι να μην το κάνεις, γιατί είναι το πιο δύσκολο, να κάνεις αυτό το μεγάλο βήμα, αν έπαιρνες αντικαταθλιπτικά θα το έκανες όμως και δεν θα στρεσσαριζόσουν, αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα να αρχίζει ο εγκέφαλος να το δέχεται ως γεγονός και τελικά να γίνεται μέρος της ζωής σου αυτή η απόφαση, γιατί σε εκείνο το σημείο ο εγκέφαλος ξεκινάει να κάνει rewiring να αφήνει πίσω του όλα αυτά που τον έβλαπταν και να ξεκινάει δέχεται τις νέες αποφάσεις της ζωής που θα λάμβανες. Και αυτό συμβαίνει σε πολλές καταστάσεις, για αυτό και στους ψυχαναγκαστικούς και σε αυτούς που έχουν εμμονές δίνουν αντικαταθλιπτικά και ξεκολλάνε. Είναι τέτοιο το διάστημα που γίνεται η λήψη των αντικαταθλιπτικών που όταν θα γίνει η διακοπή τους ο εγκέφαλος θα έχει πλέον αποδεχθεί τις νέες συνήθειες και έτσι το άτομο που τα λαμβάνει στην ουσία αποκτάει μία καινούργια ζωή με καινούργιες συνήθειες οι οποίες συμβάλλουν στην βελτίωση της καθημερινότητας του.

Στην ουσία λοιπόν η διαφορά του αντικαταθλιπτικού με την ψυχοθεραπεία είναι πως αυτός που θα πάρει αντικαταθλιπτικά θα το κάνει το βήμα να πάει μπροστά και να αφήσει τις κακές συνήθειες πίσω, αυτός που κάνει ψυχοθεραπεία, θα δυσκολεύτει να το κάνει αυτό το βήμα ακόμα και αν ξέρει πως πρέπει, ίσως να μην το κάνει και ποτέ.

Αυτά δεν σου τα λέω για να πάρεις, απλώς για να καταλάβεις τη διαφορά.

συμφωνω!!!

[mindcrime]

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι αν εγώ πχ έχω κατάθλιψη επειδή πήρα κιλά κοιτάω τον εαυτό μου στον καθρέφτη κ νιώθω απαισια κλειστώ μέσ στο σπίτι να μη με βλέπει κανείς και πάρω αντικαταθλιπτικα μετά θα μου αρέσει ο εαυτός μου αν δεν τα χάσω; πάλι τα ίδια θα νιώθω.

Α να σου απαντήσω και σε αυτό. Αν λοιπόν εσύ κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη θα αντιδράσεις-έτσι λες- με το να νιώθεις απαίσια και να κλειστείς μέσα στο σπίτι για να μην σε βλέπει κανείς. Με τα αντικαταθλιπτικά, θα το σκεφτείς θα αναζητήσεις δυνατές λύσεις επίλυσης του προβλήματος και θα ξεκινήσεις να τις εφαρμόζεις. Στην ουσία θα σου κάνει κλικ στον εγκέφαλο να ξεκινήσεις δίαιτα και γυμναστήριο μέχρι να γίνεις όπως θες εσύ.

Υπάρχει όμως μία λεπτομέρεια και εκεί κρύβεται όλο το μυστικό. Πρέπει να βρεθεί το κατάλληλο αντικαταθλιπτικό και η κατάλληλη δοσολογία ώστε να το κάνεις και αυτό χρειάζεται δύο πράγματα, τον κατάλληλο γιατρό-δυστυχώς οι ψυχίατροι είναι απογοητευτικά κακοι στην Ελλάδα- για να σου δώσει τις καλύτερες δυνατές λύσεις και να βρεθεί στις καλύτερες δυνατές λύσεις η κατάλληλη δοσολογία. Για παράδειγμα αν μου έλεγε κάποιος γιατρός πάρε zoloft για να χάσεις κιλά θα του πέταγα την συνταγή στο κεφάλι. Το κακό είναι πως στους 10 ψυχίατρους πιθανολογώ πως τουλάχιστον 3 θα μου έδιναν zoloft. Για αυτό σου λέω το κλειδί είναι ο κατάλληλος γιατρός! Α με την ευκαιρία η γυναίκα μου λόγω κατάλληλου γιατρού έχασε 29 κιλά, έτσι για να καταλάβεις την σημασία του γιατρού!

[elis]

σε αυτα που σου λεει ετσι ειναι ακριβωσ

[vickie_victoria]

Α να σου απαντήσω και σε αυτό. Αν λοιπόν εσύ κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη θα αντιδράσεις-έτσι λες- με το να νιώθεις απαίσια και να κλειστείς μέσα στο σπίτι για να μην σε βλέπει κανείς. Με τα αντικαταθλιπτικά, θα το σκεφτείς θα αναζητήσεις δυνατές λύσεις επίλυσης του προβλήματος και θα ξεκινήσεις να τις εφαρμόζεις. Στην ουσία θα σου κάνει κλικ στον εγκέφαλο να ξεκινήσεις δίαιτα και γυμναστήριο μέχρι να γίνεις όπως θες εσύ.

Υπάρχει όμως μία λεπτομέρεια και εκεί κρύβεται όλο το μυστικό. Πρέπει να βρεθεί το κατάλληλο αντικαταθλιπτικό και η κατάλληλη δοσολογία ώστε να το κάνεις και αυτό χρειάζεται δύο πράγματα, τον κατάλληλο γιατρό-δυστυχώς οι ψυχίατροι είναι απογοητευτικά κακοι στην Ελλάδα- για να σου δώσει τις καλύτερες δυνατές λύσεις και να βρεθεί στις καλύτερες δυνατές λύσεις η κατάλληλη δοσολογία. Για παράδειγμα αν μου έλεγε κάποιος γιατρός πάρε zoloft για να χάσεις κιλά θα του πέταγα την συνταγή στο κεφάλι. Το κακό είναι πως στους 10 ψυχίατρους πιθανολογώ πως τουλάχιστον 3 θα μου έδιναν zoloft. Για αυτό σου λέω το κλειδί είναι ο κατάλληλος γιατρός! Α με την ευκαιρία η γυναίκα μου λόγω κατάλληλου γιατρού έχασε 29 κιλά, έτσι για να καταλάβεις την σημασία του γιατρού!

Κι εμένα zoloft μου έδωσε. Μ ένα φίλο νευρολόγο που έχουμε μου είπε πως θα μου έδινε seroxat.

[mindcrime]

Κι εμένα zoloft μου έδωσε. Μ ένα φίλο νευρολόγο που έχουμε μου είπε πως θα μου έδινε seroxat.

Σωστός ο νευρολόγος κατά την άποψη μου.... ( εγώ σε νευρολόγο πάω, δεν πάω σε ψυχίατρο)

[vickie_victoria]

Σωστός ο νευρολόγος κατά την άποψη μου.... ( εγώ σε νευρολόγο πάω, δεν πάω σε ψυχίατρο)

Ο ψυχίατρος μου λέει στην Αμερική τα ζολοφτ τα παίρνουν σαν καραμελες. Δεν μου άρεσε η αντιμετώπιση του κ δεν τον εμπιστευτηκα.