Άγχος

[Ariel96]

Γλυκιά μου μην αγχώνεσαι ..έχεις μπερδευτει..η νευρική ανορεξία είναι διατροφικη διαταραχή όπου το άτομο θέλει να είναι κατισχνο...τρώει ελάχιστα και βρίσκει τρόπους ώστε και αυτό που θα φάει να το διώξει από μέσα του...εσύ δεν έχεις κάτι τέτοιο...εσύ αναγνωρίζεις ότι το σωματικό σου βάρος είναι χαμηλό και προσπαθείς να πάρεις απεγνωσμένα βάρος...άρα μην σε απασχολεί το κομμάτι της νευρική ανορεξίας δεν βλέπω να έχεις κάτι τέτοιο...τώρα για να πάρεις βάρος να κάνεις 5-6 γεύματα μέσα στην ημέρα,να μην παραλείπεις γεύματα ακόμη και αν δεν πεινάς πολύ,να χαλαρώσεις,και αν θες μπορεί να σου δώσει όγκο και γυμναστική ενδυνάμωσης σε γυμναστήριο ή βρίσκοντας μόνη σου ασκήσεις και από βίντεο ακόμη..

Ναι αυτό κάνω ακόμη και με το ζόρι τρώω με τόσο άγχος και ανησυχία που έχω. Θα προσπαθήσω πιο πολύ να μην σκέφτομαι αρνητικά γιατί όντως θέλω να αυξήσω το βάρος μου. Σε ευχαριστώ για ότι μου είπες. Μου έδωσες πολύ αυτοπεποίθηση και με έκανες να νιώσω πιο ωραία

[Ariel96]

Ξέρεις πως αυτό εξαρτάται από σένα.. Γιατί τόσο άγχος; Θες να βάλεις κιλά; Τι πρέπει να κάνεις για να βάλεις; Δεν φεύγουν τα κιλά έτσι από μόνα τους. Να πιστέψεις λίγο περισσότερο στον εαυτό σου και θα δεις ότι δεν υπάρχει λόγος να αγχώνεσαι για θέματα που έχεις εσύ τον έλεγχο.
Ίσως θα σε βοηθήσει να φτιάξεις ένα πρόγραμμα με το τι θα τρως κάθε μέρα..

Όταν είχα χάσει αρκετά κιλά λόγω άγχους (και ειχα θέμα με το στομάχι) φοβόμουν ότι κάθε μέρα θα γινόμουν χειρότερα, ότι θα έχανα συνέχεια και δεν θα είχα τον έλεγχο. Είχα σκεφτεί τότε να πάω και σε διατροφολόγο για να με βοηθήσει. Τελικά αυτό που με βοήθησε ήταν το γεγονός ότι σταμάτησα να του δίνω τόση σημασία.. Άρχισα να τρώω κανονικά (να μην παραλειπω κανένα γεύμα) και να είμαι πιο χαλαρός.

Ναι έχεις απόλυτο δίκαιο σε αυτό που λες. Το άγχος με τρώει κάθε μέρα και πιο πολύ γιατί του δίνω πολύ σημασία και δεν είμαι χαλαρή. Όταν το είχα κάνει αυτό για ένα διάστημα, να μην το δίνω και τόσο έμφαση, μου είχε φύγει το άγχος και δεν σκεφτόμουν χαζά πράγματα.
Σε ευχαριστώ για την όμορφη απάντηση που μου έδωσες, πραγματικά με έκανες κ εσύ και η Χριστίνα να νιώσω πολύ καλύτερα.

[george1520]

Ναι έχεις απόλυτο δίκαιο σε αυτό που λες. Το άγχος με τρώει κάθε μέρα και πιο πολύ γιατί του δίνω πολύ σημασία και δεν είμαι χαλαρή. Όταν το είχα κάνει αυτό για ένα διάστημα, να μην το δίνω και τόσο έμφαση, μου είχε φύγει το άγχος και δεν σκεφτόμουν χαζά πράγματα.
Σε ευχαριστώ για την όμορφη απάντηση που μου έδωσες, πραγματικά με έκανες κ εσύ και η Χριστίνα να νιώσω πολύ καλύτερα.

Προσπάθησε μόνη σου πρώτα και έχε στο πίσω μέρος του μυαλού σου την πιθανότητα να πας σε διατροφολόγο.. Έτσι ώστε αν δεν τα καταφέρεις μονη σου (εγώ πιστεύω ότι θα τα πας μια χαρά) να έχεις κι άλλη επιλογή.. Αυτό θα σε βοηθήσει στο να μη απογοητευτεις και να πέσεις κι άλλο ψυχολογικά..

[Ariel96]

Προσπάθησε μόνη σου πρώτα και έχε στο πίσω μέρος του μυαλού σου την πιθανότητα να πας σε διατροφολόγο.. Έτσι ώστε αν δεν τα καταφέρεις μονη σου (εγώ πιστεύω ότι θα τα πας μια χαρά) να έχεις κι άλλη επιλογή.. Αυτό θα σε βοηθήσει στο να μη απογοητευτεις και να πέσεις κι άλλο ψυχολογικά..

Αυτό θα κάνω και επειδή το θέλω πολύ, πιστεύω θα τα καταφέρω

[Χριστίνα900]

Από 46 είχα πάει 55...το είχα βάλει πείσμα και με καλό φαγητό μπορείς και εσύ!!

[george1520]

Αυτό θα κάνω και επειδή το θέλω πολύ, πιστεύω θα τα καταφέρω

Από τα λίγα που είπες για τους γονείς σου, έχουμε κάποια κοινά στοιχεία οπότε μπορώ να καταλάβω την ανάγκη να έχεις κάποιον να σε στηρίζει και τους λόγους που δεν πιστεύεις τόσο στον εαυτό σου. Το πιο βασικό στήριγμα όμως και αυτό που θα σε ακολουθεί σε όλες τις φάσεις της ζωής σου είναι ο εαυτός σου.. Κοίταξε να τον φροντίζεις και να τον αγαπάς περισσότερο.. Όλα καλά θα πάνε [emoji854]

[Ariel96]

Από 46 είχα πάει 55...το είχα βάλει πείσμα και με καλό φαγητό μπορείς και εσύ!!

Θα μπουκωνομαι στο φαγητό χάχαχα. Αλλά πιστεύω και αυτό το παλιό άγχος που έρχεται δεν φεύγει εύκολα αν δεν σε δώσει θάρρος και δύναμη ο άλλος το να σου λέει αδυνάτισες πως έγινες έτσι. Θα το βάλω στόχο να το καταφέρω.

[george1520]

Θα μπουκωνομαι στο φαγητό χάχαχα. Αλλά πιστεύω και αυτό το παλιό άγχος που έρχεται δεν φεύγει εύκολα αν δεν σε δώσει θάρρος και δύναμη ο άλλος το να σου λέει αδυνάτισες πως έγινες έτσι. Θα το βάλω στόχο να το καταφέρω.

Οι άνθρωποι γενικά κάτι θα βρουν να σχολιάσουν.. Προσπάθησε να αποβάλεις ότι σου είναι άχρηστο και μην αφήνεις τίποτα μέσα σου το οποίο θα σου ρίχνει την ψυχολογία.

[Χριστίνα900]

Κάποιοι λένε ότι αδυνατίσεις γιατί πραγματικά νοιάζονται και ανησυχούν οι δικοί σου άνθρωποι δηλαδή...τώρα είναι και κάποιοι αλλοι που το λένε σαν κουτσομπολιο...αστούς να λενε..τα έχω ακούσει και εγώ...άμα παχύνεις μετά θα σου λένε ααα παχυνες το θέμα είναι εσύ να φτάσεις στα κιλά που θες και να νιώθεις δυνατή και με ενέργεια

[Ariel96]

Από τα λίγα που είπες για τους γονείς σου, έχουμε κάποια κοινά στοιχεία οπότε μπορώ να καταλάβω την ανάγκη να έχεις κάποιον να σε στηρίζει και τους λόγους που δεν πιστεύεις τόσο στον εαυτό σου. Το πιο βασικό στήριγμα όμως και αυτό που θα σε ακολουθεί σε όλες τις φάσεις της ζωής σου είναι ο εαυτός σου.. Κοίταξε να τον φροντίζεις και να τον αγαπάς περισσότερο.. Όλα καλά θα πάνε [emoji854]

Είναι πόλοι γονείς που είναι έτσι διστιχως και δεν στηρίζουν τα παιδιά τους δίνοντας τα αυτοπεποίθηση και θάρρος.
Όταν είχα πάει στο νοσοκομείο για χειρουργείο αντί να με εμψυχώσει η μάνα μου, με έριχνε στον λάκκο λέγοντας με ''Τι θα κάνουμε τώρα Παναγία μου, πως είσαι έτσι παιδί μου, γιατι''. Η απάντηση μου απέναντι της ήταν "Η κάτσε μάνα και μην μιλάς η φύγε γιατί έχω κι εγώ τον πόνο μου... Απλά θα περάσει είναι μια μπορα''
Πως εγώ από τόση αυτοπεποίθηση που είχα, τώρα έχω γίνει τόσο αδύναμη και δεν πιστεύω στον εαυτό μου, δεν ξέρω. Όμως θα το κάνω για εμένα αυτό, στο να πάρω κιλά και να είμαι καλά με τον εαυτό μου...

[Ariel96]

Κάποιοι λένε ότι αδυνατίσεις γιατί πραγματικά νοιάζονται και ανησυχούν οι δικοί σου άνθρωποι δηλαδή...τώρα είναι και κάποιοι αλλοι που το λένε σαν κουτσομπολιο...αστούς να λενε..τα έχω ακούσει και εγώ...άμα παχύνεις μετά θα σου λένε ααα παχυνες το θέμα είναι εσύ να φτάσεις στα κιλά που θες και να νιώθεις δυνατή και με ενέργεια

Όταν είχα βάλει κιλά μου έλεγαν "Ααα εσύ τσουπωσες φούσκωσες καλε" ελεος

[Χριστίνα900]

Ήσουν δυνατή..και τώρα είσαι...απλώς περνάς κάποιες δυσκολίες...θα ξανασταθεις στα πόδια σου... ανθρώποι είμαστε και πότε εχουμε τα πάνω μας και πότε τα κάτω μας...μην ακούς τα σχόλια άλλων...εσύ κοίτα να κάνεις την δουλειά σου να βαλεις τα κιλά που θέλεις...μπορεί οι ταχυκαρδίες και ένα μικρό ποσοστό του άγχους να είναι και από το βάρος που εχασες...όποτε να προσπαθείς με ήρεμο και υγιει τρόπο να τα πάρεις

[Ariel96]

Ήσουν δυνατή..και τώρα είσαι...απλώς περνάς κάποιες δυσκολίες...θα ξανασταθεις στα πόδια σου... ανθρώποι είμαστε και πότε εχουμε τα πάνω μας και πότε τα κάτω μας...μην ακούς τα σχόλια άλλων...εσύ κοίτα να κάνεις την δουλειά σου να βαλεις τα κιλά που θέλεις...μπορεί οι ταχυκαρδίες και ένα μικρό ποσοστό του άγχους να είναι και από το βάρος που εχασες...όποτε να προσπαθείς με ήρεμο και υγιει τρόπο να τα πάρεις

Πολλά παίζουν ρόλο και έχεις πολύ θετική πλευρά σε αυτά που λες. Πραγματικά με ανεβάσατε το ηθικό μου και εσύ και το άλλο το παιδί.

[Χριστίνα900]

Χαίρομαι πραγματικά!!

[george1520]

Είναι πόλοι γονείς που είναι έτσι διστιχως και δεν στηρίζουν τα παιδιά τους δίνοντας τα αυτοπεποίθηση και θάρρος.
Όταν είχα πάει στο νοσοκομείο για χειρουργείο αντί να με εμψυχώσει η μάνα μου, με έριχνε στον λάκκο λέγοντας με ''Τι θα κάνουμε τώρα Παναγία μου, πως είσαι έτσι παιδί μου, γιατι''. Η απάντηση μου απέναντι της ήταν "Η κάτσε μάνα και μην μιλάς η φύγε γιατί έχω κι εγώ τον πόνο μου... Απλά θα περάσει είναι μια μπορα''
Πως εγώ από τόση αυτοπεποίθηση που είχα, τώρα έχω γίνει τόσο αδύναμη και δεν πιστεύω στον εαυτό μου, δεν ξέρω. Όμως θα το κάνω για εμένα αυτό, στο να πάρω κιλά και να είμαι καλά με τον εαυτό μου...

Μπορώ να σου γράψω βιβλίο ολόκληρο με ατάκες της μάνας μου.. Δυστυχώς αυτά μένουν και μια μέρα μας κτυπανε την πόρτα και μας λένε "Έδω είμαι". Η παιδική ηλικία είναι η βάση μας και όταν της λείπει η αγάπη και η αποδοχή λογικό είναι η αυτοπεποίθηση να μη είναι στα ύψη.. Αυτό αλλάζει αν ασχοληθεί κάποιος πολύ με τον εαυτό του και καταλάβει ότι η γνώμη των γονιών του είναι απλά μια γνώμη και όχι πάντα η αλήθεια.