Ποιοι στίχοι σάς περιγράφουν αυτή τη στιγμή;

[elis]

Σίγουρα μας κάνεις πλάκα κι ένα μαγαζί φωνάζει τι του βρήκες του μαλακά

[WildHoney]

Μυρίζει ακόμα Δεκέμβρης του οκτώ στο πετσί μου βαθιά
Δακρυγόνα και ανάποδα γκλοπ στο κεφάλι
Στην πρώτη σειρά μια γροθιά
Κάτω απ' τα μάτια maalox
Τα μπουκάλια μπροστά μην μας πάρουν μαζί τους
Δεν αλλάζουν αυτά αδερφάκο
Αυτοί θα σκοτώνανε και το παιδί τους
Μας είπανε μεμονωμένα τυχαία περιστατικά τρομοκράτες
Αυτοί, που μες την ΓΑΔΑ βασανίζουν εργάτες της πόλης αντάρτες
Τα κανάλια και οι δικαστές το ξέρουνε όλοι το πράγμα βρωμάει
Μα ποντάρανε και θα ποντάρουνε πάντα στο ότι ο κόσμος ξεχνάει

Μεγαλώσαμε μέσα στο μίσος
Μεγαλώσαμε μέσα στο μίσος και οι επόμενοι μέσα στην θλίψη
Και το γράφουμε έτσι γιατί εάν ξεχάσουμε αυτό το κενό θα μας πνίξει
Έχουμε χρέος πρώτα σ' εμάς, είμαστε εκείνοι που χάσαμε
Το αίμα κυλάει στο δάκρυ πια και πριν το σκουπίσεις μαλάκα γεράσαμε

Πήρα τα σπίρτα μου απόψε να κάψω όλα αυτά που φοβάμαι
Σκέφτηκα να ξαναζήσω αυτά τα καλά που θυμάμαι
Αυτά που γελάμε όταν τα συζητάμε τσουγκρίζοντας μπύρες τα βράδια
Εκείνα που κλαίγοντας πάμε μπροστά γιατί θέλουμε πίσω τα πάντα
Εκτός εαυτού αντ' αυτού στα όρια του συνετού καθαυτού
Γυρνάμε το disadvantage σε ατού, γοητεία του κακού εαυτού
Ακόμα το νιώθω, ανατριχιάζω, ακόμα το πάω με τα μπούνια
Ακόμα τσογλάνι, ακόμα εντάξει, ακόμα οι μπάτσοι γουρούνια

Πέφτει σαν χιόνι ο σοβάς στο δωμάτιο, θα το κοιτάξω από αύριο
Μην μου μιλάς άλλο με το καλό και ούτε καν να σκεφτείς με το άγριο
Λαιμοί που την φάπα χορτάσαν γυρίζω στην πόλη και σέρνω το βήμα
Κι οι φάπες κομμένες γιατί έφτιαξα σβέρκο σαν γαλβανιζέ λαμαρίνα
Εδώ που τελειώνουν τα φράγκα της πρώτης πριν φτάσει η μέση του μήνα
Και ακούς βογκητά και πνιγμένα ουρλιαχτά το πρωί πίσω από το αλουμίνιο
Λέω ότι βλέπω και αυτοί μπερδεμένοι μιλάνε για flow και για rap
Γύρω μου φτώχεια και ανθρώποι να ψάχνουν σε κάδους να βρούνε λίγο scrap

Και απέναντι νοικοκυραίοι να τάσσονται πάντα αντίκρυ στην βία
Να σου κλωτσάν το κεφάλι με δύναμη πάνω σε μια τζαμαρία
Και απέναντι μια ζαρντινιέρα και αίμα και η κρατική τιμωρία
Ένας στο πάτωμα και από πάνω να δέρνει μία διμοιρία
Σκάβουμε λάκκο να θάψουμε μέσα τα μάτσο επικίνδυνα πρότυπα
Καμία Ελένη μην πέσει νεκρή απ' την τοξική αρρενωπότητα
Κανένας Θανάσης στο χώμα γιατί δεν του φτάναν για το εισιτήριο
Κανείς Κορκονέας αθώος ποτέ, γάμησε το δικαστήριο

Εκτός εαυτού αντ' αυτού στα όρια του συνετού καθαυτού
Γυρνάμε το disadvantage σε ατού, γοητεία του κακού εαυτού
Ακόμα το νιώθω, ανατριχιάζω, ακόμα το πάω με τα μπούνια
Ακόμα τσογλάνι, ακόμα εντάξει, ακόμα οι μπάτσοι γουρούνια!

Rationalistas

[user]

rationalistas έχουν ηχο λεξ; γράφουν ωραία.

[Κύκνος]

I'll be your guide in the morning,
you cover up bullet holes...

You 're just a poor misguided fool,
who thinks they know what I should do...
A line for me and a line for you,
I lose my right to a point of view...

[shadow]

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ.

Εύχομαι να γίνεται όλοι σας, όπως ήσασταν κάποτε (των καπότων), "απ΄τότε που ζούσατε", δηλαδή, που έλεγε και ο Χάρυ Κλυν....

...αν και με τα αντικαταθλιπτικά- αγχολυτικά- αντιψυχωσικά(νευροληπτικά) , από τα oποία έχω καταναλώσει αρκετά κιλά απ όλα, χωρίς κέτσαπ[- ESCOPRAM-EFEXOR-LADOZ-ZOLOFT{το πρώτο μου}ΑΖΑΠΙΝ-ΝΟΖΙΝΑΝ-SEROXAT-REMERON-MINITRAN-WELLBUTRIN-ZYPREXA--ΒRINTELLIX+LAMICTAL(σταθεροποιητή=25 =50=100)-**, άσε τις "καραμέλες", VALIUM(STEDON)-TAVOR(DORM), απ'αυτά 30 gram για πλάκα....αν δεν είχα την άσκηση και τα γονίδια θα είχα "φύγει", εδώ και χρόνια...

Υπήρξα, το απόλυτο ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟ.

Η επίσημη διάγνωση από 8 ψυχίατρους ή Χιψύατρους(όπως εγώ τους αποκαλώ)*, γιατί ψάχνουν να βρουν τον ένα ή 800.000 προβληματικούς νευρώνες, μέσα στα 100 δισ που έχει ο εγκέφαλος' έλλειψη σεροτονίνης λένε, που το παίζει αυτό το έργο? περπατάω 10 χλμ τη μέρα΄τι είναι η σεροτονίνη ή η νορεπινεφρίνη ή η ντοπαμίνη, σαν το σάκχαρο που φαίνεται στις εξετάσεις αίματος? κανένας δεν γνωρίζει τίποτα και όλοι βασίζονται σε εικασίες και θεωρίες και μελέτες επί ομάδων ατόμων που συμπεριφέρονται ποικιλοτρόπως, αναλόγως περιβάλλοντος, διατροφής και μυρίων όσων παραγόντων, εντελώς ασύστολων και πλήρως ασχέτων μεταξύ τους' τα 50000 άτομα είναι εντελώς άσχετα μεταξύ τους, ηλικιακά, κοινωνικά και γενικά, ανήκουν σε όλες τις κατηγορίες' ποιό μέτρο σύγκρισης είναι δυνατόν να υπάρχει?


Ομως, έναντι κάποιας υποτυπώδους αμοιβής, δέχονται να πάνε στα όρια με τα "φαρμακωμένα -φάρμακα" , χωρίς καν να εφαρμόζουν όπως πρέπει το ενδεδειγμένο πρόγραμμα' οι περiσσότεροι από αυτούς είναι αλκοολικοί(σαν καταθλιπτικοί που είναι) και έτσι γίνεται μία έρευνα για τον π΄.εουλα καβάλα.!!!1έτσι μας "πασάρουν" τον μύθο της σεροτονίνης και αμέσως ο ταραμάς ο ψυχίατρος σου πλασάρει το ZOLOFT-- ' και μετά από 2 μήνες έχεις γίνει σαν περίπτερο + 15 κιλά και το καβλί το βλέπεις μόνο με μεγενθυτικό φακό(δεν υπάρχουν χυδαίες λέξεις, υπάρχουν όμως χυδαίοι άνθρωποι)' και το escopram που είναι ίδια γεύση με το zoloft, χωρίς το "περίπτερο"' \.

Δέχομαι την κληρονομικότητα, τα γονίδια και τη δομή του DNA, όπως επίσης τις αναντιστοιχίες νουκλεινικών, ως αποτέλεσμα των ψυχοπαθολογικών καταστάσεων, όχι όμως τις αποχρώσες ενδείξεις επί του αποτελέσματος.

Επίσης, όλα μα όλα τα ψυχοφάρμακα αναφέρουν ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΗ Η ΑΚΡΙΒΗΣ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗΣ ΟΥΣΙΑΣ!!!:

Δηλαδή, μας λένε ΤΙΠΟΤΑ!! Πάρτο και δεν με νοιάζει εμένα, θέλω να πουλήσω' αν δεν σου κάνει θα σου δώσω ένα άλλο και μετά κάποιο άλλο' ΠΑΡΤΑ ΟΛΑ ΜΑΖΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΑΡΩ ΚΑΙ ΤΑ ΣΩΒΡΑΚΑ, πάρε κι' άλλα, κι'άλλα...

Εχω πολύ από όλα.

Εμμονες ιδέες- ιδεοψυχαναγκαστικές διαταραχές-αριθμοφοβία...

Εχασα 8 κιλά από την υπερένταση και την συνεχή αποφυγή των ανθρώπων, κρυβόμουν, άφησα γενειάδα να μην με γνωρίζουν και μου μιλήσουν, γιατί φοβόμουν τι θα πουν, καλησπέρα δεν ήθελα από τάχα φίλους- μείζονα κατάθλιψη(τάβλα στο κρεβάτι να κοιτάω το ταβάνι με σβηστά τα φώτα)-μόνο αυτό επιζητούσα, μόνο τότε ένιωθα ασφαλής!

Εδώ θα σταματήσω και άλλο τίποτα δεν γράφω' να γνωρίζεται όμως καλά και μάλιστα σημειώστε και την ημερομηνία 1/9/2024, που σας το γράφω:

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟΥΣ.

Οποιοδήποτε χημικό σχήμα και συνδιασμό να σας προτείνουν οι χιψίατροι, είναι χαμένος και καμμένος χρόνος' θα σακατέψετε το συκώτι, το πάγκρεας, την χολή, σπλήνα, όλα τα ζωτικά όργανα, τον εγκέφαλο, όλο το νευρικό σύστημα και το αποτέλεσμα θα είναι ένα μεγάλο Ο!

Λοιπόν, να γνωρίζεται ότι όλα αυτά τα "νόμιμα", είναι για τις μάζες(έτσι μας βλέπουν εμάς τους ψυχασθενείς, οι ιθύνοντες)' τα φάρμακα που θα μας γιατρέψουν ΔΕΝ πωλούνται στα φαρμακεία, ούτε στο ΙΚΑ ή ΕΟΠΠΥ ή όπως στον διάβολο τα λένε, (οι την ξύλινη γλώσσα κατέχοντες), ούτε στα Νοσοκομεία. Κάποιον βοήθησα "απ' αυνούς", και το εκτίμησε' αυτός μου είπε για το τι γίνεται στο παρασκήνιο και πως θα βγω από το τέλμα της κατάθλιψης' [με τίποτα δεν μπορείς μόνος σου, αν έχεις μπεί σε βαθιά νερά], όσες φορές έκοψα σταδιακά τα φάρμακα, ή μαχαίρι, έτρεχα στα επείγοντα των ψυχιατρικών Νοσοκομείων...εγκλεισμός και αναγκαστική νοσηλεία(έτρεμα σαν μαριονέττα) και ενδοφλέβια valium και δεν θυμάμαι τι άλλο...

Μην ακούτε αυτά περί άσκησης, θετικής σκέψης, δραστηριότητες, γυμναστήρια, κολύμπι και τέτοια.

Υπήρξα μαραθωνοδρόμος, χειμερινός κολυμβητής, πεζοπόρος, ορειβάτης και όμως η κατάθλιψη ήταν πάντα παρούσα!!!Κατα την διάρκεια της άσκησης δεν είχα πρόβλημα, μόλις όμως σταματούσα άρχιζε το πρόβλημα με τις ψυχώσεις και την δυσθυμία...' δεν μπορείς να τρέχεις όλη μέρα, ούτε να κολυμπάς 24 ώρες, ούτε να σηκώνεις βάρη 24 ώρες...

Επαναλαμβάνω λοιπόν, "Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ",άπαξ και σου χτύπησε την πόρτα, όσο καλά και να σε έφτιαξε το Brintellix+το 100άρι Lamictal(σταθεροποιητής) και είσαι ΟΚ για 1 χρόνο, ή ότι άλλο χημικό παίρνεις, θα "τσακίσει η φάση" και θα καταβαραθρωθείς σε χρόνο ανύποπτο, χωρίς να καταλάβεις τι έγινε και πως.



CASTLE OF GLASS (Official Music Video) [4K Upgrade] - Linkin Park

1:24 / 4:28

New Divide (Official Music Video) [4K Upgrade] - Linkin Park
Αφιερωμένα σε όλους μας

Ευχαριστώ.

Υ.Γ Μην ψάχνεις βατραχοπέδιλα στην έρημο...μόνο σκελετούς θα βρεις

[Κύκνος]

Κι είπε
"ποτέ σου μην κοιτάς τον άλλον μες τα μάτια
γιατί καθρέφτης γίνεσαι κι όλοι σε σπαν κομμάτια"...

[shadow]

Αλκίνοος...

[Κύκνος]

Στης σελήνης το φως,
στων λογισμών τη θηλιά
σαν απουσίας κεντρί
και του ονείρου σκιά
μια αγκαλιά, χίλια τραύματα μετρώ...

[Κύκνος]

Δε μ' ακούει κανένας απόψε και τίποτα δεν με βοηθάει...

Γράψε μόνο ένα γράμμα που ποτέ δεν θα διαβάσω, γύρω μας βουίζει η πυρκαγιά...

[user]

η νύχτα που έφυγε στο διάολο να πάει.


-από Νταλάρα αυτό με εκφράζει

[Κύκνος]

η νύχτα που έφυγε στο διάολο να πάει.


-από Νταλάρα αυτό με εκφράζει

Δεν το ξέρω αυτό το τραγούδι αλλά έχω την αίσθηση ότι θα ταιριάζει για την δική μου νύχτα αν συνεχιστεί έτσι η διάθεση μου...

Αν θέλεις, βάλε κι άλλον καλλιτέχνη, όποιον σ' εκφράζει περισσότερο...

[user]

σημείωση: δεν με έχει πληγώσει κανένας έτσι ή καμία, αν είναι τραγούδι τέτοιας φύσης. ο συγκεκριμένος στίχος πάντα με φτάνει κάπως, της ματαιότητας τέλος πάντων.

χμ δέχομαι το τσάλεντζ και παραθέτω αγαπημένη Καραπατάκη, σε ένα τραγούδι επαναστατικό και φεμινιστικό.



Το κοριτσάκι πίσω σου
που ‘χει χαθεί στον ίσκιο σου,
λάθος το λογαριάζεις.

Σύντομα θα βγει μια βόλτα μες στην πόλη
χωρίς κρυφό πιστόλι, χωρίς να φοβηθεί.
Κάποια Κυριακή φουστάνι και αέρας
θα ποδοπατηθεί στο διάβα της το τέρας.
Τακούνια για καρφιά,
να εκδικηθεί η ομορφιά.

Αυτή η γυναίκα σπίτι σου
που ‘χεις για ισοβίτη σου,
σε λίγο θα σου φύγει.

Σύντομα θα βγει μια βόλτα μες στην πόλη,
θα την κοιτάζουν όλοι, μα αυτή θα αδιαφορεί.
Κάποια Κυριακή φουστάνι και αέρας,
γελώντας θα αφεθεί στο άπλετο φως της μέρας.
Τακούνια για καρφιά,
να εκδικηθεί η ομορφιά.

[Κύκνος]

σημείωση: δεν με έχει πληγώσει κανένας έτσι ή καμία, αν είναι τραγούδι τέτοιας φύσης. ο συγκεκριμένος στίχος πάντα με φτάνει κάπως, της ματαιότητας τέλος πάντων.

χμ δέχομαι το τσάλεντζ και παραθέτω αγαπημένη Καραπατάκη, σε ένα τραγούδι επαναστατικό και φεμινιστικό.



Το κοριτσάκι πίσω σου
που ‘χει χαθεί στον ίσκιο σου,
λάθος το λογαριάζεις.

Σύντομα θα βγει μια βόλτα μες στην πόλη
χωρίς κρυφό πιστόλι, χωρίς να φοβηθεί.
Κάποια Κυριακή φουστάνι και αέρας
θα ποδοπατηθεί στο διάβα της το τέρας.
Τακούνια για καρφιά,
να εκδικηθεί η ομορφιά.

Αυτή η γυναίκα σπίτι σου
που ‘χεις για ισοβίτη σου,
σε λίγο θα σου φύγει.

Σύντομα θα βγει μια βόλτα μες στην πόλη,
θα την κοιτάζουν όλοι, μα αυτή θα αδιαφορεί.
Κάποια Κυριακή φουστάνι και αέρας,
γελώντας θα αφεθεί στο άπλετο φως της μέρας.
Τακούνια για καρφιά,
να εκδικηθεί η ομορφιά.

Υπέροχο τραγούδι, σ' ευχαριστώ που μου το έδειξες!

Και οι στίχοι που έγραψες επίσης πολύ ωραίοι!

[Κύκνος]

Pushing through the darkness,
still another mile...

[Κύκνος]

Κάθε φορά που τελειώνει ο κόσμος,
να με κρατάς απ' το χέρι σφιχτά...
Να περπατάς πλάι μου στα συντρίμμια,
να με κοιτάς με τα μάτια κλειστά...

Κάθε φορά που τελειώνει ο κόσμος
όταν θα κλαίω θέλω να μου γελάς
κι όσα τραγούδια έχω αγαπήσει
μέσα στ' αυτί να μου τραγουδάς...

Κι όταν ξανά θα τελειώσει ο κόσμος
φίλα με σαν να είναι η πρώτη φορά
και μέσα στη ζεστή αγκαλιά σου
ίσως αρχίσει ο κόσμος ξανά...