Τι σκεφτεστε (μερος τριτο)

[axl100]

γιατί μόνο οι άντρες βρίσκουν λύσεις ?

οι γυναικες δεν λενε πως θελουν καποιος να τις ακουσει και οχι λυση?

[Marylou25]

οι γυναικες δεν λενε πως θελουν καποιος να τις ακουσει και οχι λυση?

ποια γυναίκα το είπε αυτό ?

[axl100]

ποια γυναίκα το είπε αυτό ?

Δεν την ξερεις χαχαχαχα

[Marylou25]

οkk.......

[ninja]

Χαχα σα να μιλάς σε παιδάκι!! Για τσισα λοιπόν

ενταξει θα εχει αρκετο κοσμο εκει και δε νομιζω να καθεται καποιος να μετραει ποσες φορες πηγες τουαλετα, ασε που αμα ειναι για τσισα δε θα αργεις κιολας για να σε περιμενει ουρα : P

[Marylou25]

κλαίω με το ''τσίσα'' ..το λέγαμε στο δημοτικό

[Rainbow86]

Προς τον Χρόνο,

Σε βλέπω να περνάς μπροστά μου, γλιστρώντας αθόρυβα σαν σκιά, και με γεμίζεις με μια γλυκιά ανησυχία. Δεν ξέρω αν είσαι φίλος ή εχθρός, αλλά σε νιώθω εδώ, να με παρακολουθείς. Κάθε μέρα που ξυπνάω, σκέφτομαι πως πέρασε και η χθεσινή, πως αλλάζουν τα πράγματα. Ο κόσμος γύρω μου, οι άνθρωποι, το σώμα μου — όλα κινούνται και εξελίσσονται, και εγώ, κάπως, μένω στη μέση, προσπαθώντας να καταλάβω ποια θα είμαι όταν φτάσω εκεί, στον επόμενο σταθμό.

Αντικρίζω τον καθρέφτη και βλέπω εμένα, αλλά ταυτόχρονα βλέπω και το πρόσωπο που θα έχω αύριο. Θέλω να κρατήσω τη νεανικότητά μου, να την αγκαλιάσω, να τη φυλάξω με κάθε τρόπο. Ναι, ίσως να φοβάμαι τη φθορά — αυτή τη σταδιακή απώλεια, τα σημάδια που αφήνεις πάνω μου. Αλλά την ίδια στιγμή, ξέρω ότι δεν μπορώ να σε σταματήσω. Δεν μπορώ να σε παρακαλέσω να μείνεις, γιατί και να το έκανα, εσύ θα συνέχιζες να περνάς, πάντα αμετάβλητος, πάντα απών και παρών ταυτόχρονα.

Ο κόσμος γύρω μου φαίνεται να κυνηγά τη νεότητα, να τη θέλει για πάντα. Αλλά εγώ, ίσως για πρώτη φορά, αρχίζω να βλέπω ότι η αλήθεια του να είσαι ζωντανός δεν έχει να κάνει με την εικόνα, αλλά με την εμπειρία. Όσο και να φοβάμαι ότι θα χάσω τη μορφή μου, η ψυχή μου θα συνεχίσει να αλλάζει, να μεγαλώνει, να μαθαίνει.

Έχω καιρό μπροστά μου, το ξέρω. Και παρά τη φοβία μου, βλέπω πως δεν είναι κακό να μεγαλώνω, να αλλάζω. Η δύναμη που έχει η ζωή είναι ότι όλα αυτά είναι αλληλένδετα: το σώμα, η ψυχή, ο χρόνος. Όλα με οδηγούν σε έναν δρόμο που δεν γνωρίζω, αλλά τον παίρνω με ανοιχτές αγκάλες, χωρίς να ξέρω τι θα φέρει.

Άρα, Χρόνε, αν με αφήσεις να σε παρακολουθώ με περισσότερο σεβασμό και λιγότερο φόβο, ίσως καταλάβω τελικά πως δεν είναι η διάρκεια που έχει σημασία, αλλά το τι κάνουμε με το μικρό χρόνο που έχουμε, πώς γεμίζουμε αυτό το πέρασμα με συναισθήματα, σχέσεις και εμπειρίες. Μάλλον, θα συνειδητοποιήσω ότι εσύ δεν είσαι ο εχθρός. Είσαι απλά το μέσο για να ανακαλύψω τη ζωή.

Με αγάπη,
Εγώ, η 23χρονη.

[Marylou25]

Προς τον Χρόνο,

Σε βλέπω να περνάς μπροστά μου, γλιστρώντας αθόρυβα σαν σκιά, και με γεμίζεις με μια γλυκιά ανησυχία. Δεν ξέρω αν είσαι φίλος ή εχθρός, αλλά σε νιώθω εδώ, να με παρακολουθείς. Κάθε μέρα που ξυπνάω, σκέφτομαι πως πέρασε και η χθεσινή, πως αλλάζουν τα πράγματα. Ο κόσμος γύρω μου, οι άνθρωποι, το σώμα μου — όλα κινούνται και εξελίσσονται, και εγώ, κάπως, μένω στη μέση, προσπαθώντας να καταλάβω ποια θα είμαι όταν φτάσω εκεί, στον επόμενο σταθμό.

Αντικρίζω τον καθρέφτη και βλέπω εμένα, αλλά ταυτόχρονα βλέπω και το πρόσωπο που θα έχω αύριο. Θέλω να κρατήσω τη νεανικότητά μου, να την αγκαλιάσω, να τη φυλάξω με κάθε τρόπο. Ναι, ίσως να φοβάμαι τη φθορά — αυτή τη σταδιακή απώλεια, τα σημάδια που αφήνεις πάνω μου. Αλλά την ίδια στιγμή, ξέρω ότι δεν μπορώ να σε σταματήσω. Δεν μπορώ να σε παρακαλέσω να μείνεις, γιατί και να το έκανα, εσύ θα συνέχιζες να περνάς, πάντα αμετάβλητος, πάντα απών και παρών ταυτόχρονα.

Ο κόσμος γύρω μου φαίνεται να κυνηγά τη νεότητα, να τη θέλει για πάντα. Αλλά εγώ, ίσως για πρώτη φορά, αρχίζω να βλέπω ότι η αλήθεια του να είσαι ζωντανός δεν έχει να κάνει με την εικόνα, αλλά με την εμπειρία. Όσο και να φοβάμαι ότι θα χάσω τη μορφή μου, η ψυχή μου θα συνεχίσει να αλλάζει, να μεγαλώνει, να μαθαίνει.

Έχω καιρό μπροστά μου, το ξέρω. Και παρά τη φοβία μου, βλέπω πως δεν είναι κακό να μεγαλώνω, να αλλάζω. Η δύναμη που έχει η ζωή είναι ότι όλα αυτά είναι αλληλένδετα: το σώμα, η ψυχή, ο χρόνος. Όλα με οδηγούν σε έναν δρόμο που δεν γνωρίζω, αλλά τον παίρνω με ανοιχτές αγκάλες, χωρίς να ξέρω τι θα φέρει.

Άρα, Χρόνε, αν με αφήσεις να σε παρακολουθώ με περισσότερο σεβασμό και λιγότερο φόβο, ίσως καταλάβω τελικά πως δεν είναι η διάρκεια που έχει σημασία, αλλά το τι κάνουμε με το μικρό χρόνο που έχουμε, πώς γεμίζουμε αυτό το πέρασμα με συναισθήματα, σχέσεις και εμπειρίες. Μάλλον, θα συνειδητοποιήσω ότι εσύ δεν είσαι ο εχθρός. Είσαι απλά το μέσο για να ανακαλύψω τη ζωή.

Με αγάπη,
Εγώ, η 23χρονη.

Όμορφο μ αρέσει :-)

[user]

όλοι θέλουμε κάποιον να μας ακούσει, αυτό είναι το θέμα, να το παραδεχτεί κανείς.

[Rainbow86]

Ρε παιδιά βλέπετε και εσείς «μπερδεμένα» όνειρα; Δηλαδή σαν να μην έχουν συνοχή, και από εκεί που βρίσκεστε για παράδειγμα στην θάλασσα, ξαφνικά είστε σε μια πλατεία ή σε ένα οικογενειακό τραπέζι;

[axl100]

Ρε παιδιά βλέπετε και εσείς «μπερδεμένα» όνειρα; Δηλαδή σαν να μην έχουν συνοχή, και από εκεί που βρίσκεστε για παράδειγμα στην θάλασσα, ξαφνικά είστε σε μια πλατεία ή σε ένα οικογενειακό τραπέζι;

Δεν σου λεμε :Ρ

[Rainbow86]

Δεν σου λεμε :Ρ

No problem, ας πει κάποιος άλλος.

[axl100]

No problem, ας πει κάποιος άλλος.

Αμφηβαλλω καποιος εδω να πιστευει πως δεν ξερεις την απαντηση, οποτε θα αισθανθει κοροϊδο αν το κανει.

[Marylou25]

Ξέρετε κανένα φυτό που να μην θέλει πολύ πότισμα και να είναι όμορφο ?

[Remedy]

Ξέρετε κανένα φυτό που να μην θέλει πολύ πότισμα και να είναι όμορφο ?

με λουλουδια η πρασινο; για εσωτερικο χωρο η για εξωτερικο;