Τι σκεφτεστε (μερος τριτο)

[Remedy]

Θέλω να πάω αλλά σκέφτομαι και το διάβασμα.. Θέλω να αντικαταστήσω έναν βασιλικό που είχα και μου ξεράθηκε, δεν ξέρω τι επαθε, ισως δεν τον πότιζα αρκετα.. Κι αμα δω και μου αρέσει και τίποτα αλλο θα το πάρω.

«Χαλάλι σου βασιλικέ όσο νερό κι αν πίνεις γιατί το κάνεις άρωμα και μας το ξαναδίνεις».

πολλα μπορει να επαθε. τον κοιταξες καλα καλα απο κοντα;; μπορει να ηταν εντομα η μυκητες, αλλα αν εισαι σιγουρος οτι δεν ηταν κατι απο αυτα, μπορει να ηταν απο λιγο ποτισμα, αλλα μπορει και να του σαπισες την ριζα απο το πολυ ποτισμα..

[HarleyQuinn]

το αντετοκουμπο, δεν ξερω τι ειναι. εμενα γενικα μου αρεσουν τα φυτα που εχουν λουλουδια που μυριζουν και τα αρωματικα φυτα, τα βρωσιμα φυτα(!) αν και δεν εχω βρωσιμα,, εκτος απο μερικα μυρωδικα... μονο λουλουδια που μυριζουν παιρνω ή κανενα πρασινο χωρις λουλουδια . με εκνευριζουν τα λουλουδια που δεν μυριζουν...

ΧΑΧΑΧΑ Το αντετοκούμπο είναι αυτό

https://flowerstation.gr/product/%CE...-crotonifolia/

Ναι ρε συ, μια πασχαλιά ας πούμε... Τι ωραίο φυτό! Αλλά γίνεται τεράστια! Βασικά εγώ αγαπώ πολύ τις τουλίπες αλλά δεν έχω δει κανέναν να έχει..

[Remedy]

Όπα κατσε νομίζω τον βρήκαμε τον ειδικό.. Για πες βρε Ρέμεντυ. Θέλω ένα μικρό σε μέγεθος γλαστράκι, με κάποιο ωραίο λουλούδι ιδανικά, που να είναι εσωτερικού χώρου και μάλιστα να αντέχει και τη ζέστη γιατί θα είναι σε δωμάτιο με θέρμανση. Άμα είναι και λίγο ανθεκτικό ακόμα καλύτερα γιατί έχω ένα ταλέντο να ξεραίνω μέχρι και κάκτους.. Τι έχεις να μου προτείνεις?

εσωτερικου χωρου, το πιο ωραιο με λουλουδι, κατα την γνωμη μου ειναι και αρκετα ευαισθητο, η ορχιδεα... αν ξεραινεις και κακτους, δεν εχει κατι πιο ανθεκτικο... παρε κακτο που βγαζει λουλουδι...

[Remedy]

ΧΑΧΑΧΑ Το αντετοκούμπο είναι αυτό

https://flowerstation.gr/product/%CE...-crotonifolia/

Ναι ρε συ, μια πασχαλιά ας πούμε... Τι ωραίο φυτό! Αλλά γίνεται τεράστια! Βασικά εγώ αγαπώ πολύ τις τουλίπες αλλά δεν έχω δει κανέναν να έχει..

εχω πασχαλια... φοβερη. ε, οσο χωρο εχει, γινεται. αν ειναι σε γλαστρα, μενει πιο μικρη. οι τουλιπες δεν μυριζουν... επισης, μου αρεσουν σε μεγαλη εκταση, πχ σε κηπο. σε γλαστρα, δεν τρελαινομαι. αλλα ειναι ωραια τα ζουμπουλια, που μυριζουν κιολας θεικα... οι υακινθοι.. ορεξη να εχεις και ενα αυτοματο ποτισμα για οταν φευγεις πολλες μερες..

[_Vassilis]

πολλα μπορει να επαθε. τον κοιταξες καλα καλα απο κοντα;; μπορει να ηταν εντομα η μυκητες, αλλα αν εισαι σιγουρος οτι δεν ηταν κατι απο αυτα, μπορει να ηταν απο λιγο ποτισμα, αλλα μπορει και να του σαπισες την ριζα απο το πολυ ποτισμα..

Δεν ξερω τι του εφταιξε, μπορει να ειχε κατι απο αυτα που λες, αλλα εγω δεν παρατηρησα κατι. Το πολυ ποτισμα δε νομιζω να το πειραξε γιατι το ειχα πανω σε μεταλλικο σταντ ωστε να φευγουν τα νερα απο κατω. Θα παρω ενα αλλο και θα ξαναπροσπαθησω. Απ την αλλη η γαρδενια μου που ειναι εκει διπλα ειναι μια χαρα που ειναι κιολας και ευαισθητη και ειμαι πολυ περηφανος με τον εαυτο μου που την εχω ηδη κρατησει και αντεξε πανω απο εναν χρονο Τωρα ειναι γεματη μπουμπουκια. Η γαρδενια ειναι το αγαπημενο μου λουλουδι για πολλους και διαφορετικους λογους.

[_Vassilis]

εσωτερικου χωρου, το πιο ωραιο με λουλουδι, κατα την γνωμη μου ειναι και αρκετα ευαισθητο, η ορχιδεα... αν ξεραινεις και κακτους, δεν εχει κατι πιο ανθεκτικο... παρε κακτο που βγαζει λουλουδι...

Ειχαμε πριν πολλα χρονια κατι μεγαλους κακτους στο μπαλκονι που βγαζαν πανεμορφα λουλουδια.. Αυτοι εδω ειναι. (Η φωτο ειναι προ εποχης κινητων κλπ τραβηγμενη με φωτογραφικη μηχανη)

Μαλλον θα παω για αυτο που ελεγε η κυκνος πιο πανω που ειναι και κακτοειδες αρα ανθεκτικο και εχει και ωραιο διακριτικο λουλουδακι. Θα το βαλω εκει στο γραφειο πανω να το βλεπει μια ψυχη που πλεον ζει πανω στο κρεβατι τα τελευταια χρονια..

[_Vassilis]

ΧΑΧΑΧΑ Το αντετοκούμπο είναι αυτό

https://flowerstation.gr/product/%CE...-crotonifolia/

Ναι ρε συ, μια πασχαλιά ας πούμε... Τι ωραίο φυτό! Αλλά γίνεται τεράστια! Βασικά εγώ αγαπώ πολύ τις τουλίπες αλλά δεν έχω δει κανέναν να έχει..

Αγαπάς τις τουλίπες ε? Ωραίο λουλουδι.. Κι εγώ τις αγαπώ παρα πολύ αλλά για διαφορετικούς λόγους απο εσενα. Τρεχω παω στην Ολλανδια να μαζεψω να σου φερω

[ioannis2]

Λυπηθηκα σήμερα οταν είδα ενα γατο σχεδόν λειωμένο στο δρόμο, μετα απο κάποιο μικρο χρονικό διάστημα που θα χε κτυπηθεί από οχημα, σε σημείο κύριου δρόμου κοντα σε πεζοδρομιο. Μικρόσωμος φαινόταν. Αυτο που με λυπησε ηταν που είδα γατο προφανώς φιλο του, κολλητό του ή ταίρι του ή αδερφό του, να ναι εκεί και να προσπαθεί να πλησιάσει προς το νεκρό φίλο του από κατεβαίνοντας ελαφρώς απο τον πεζόδρομο στο δρομο επιχειρώντας να φτασει εκει που ηταν ο φιλος του. Αν και εβλεπα απο κάποια αποσταση, απο το οχημα μου, κι είχα ελαττωσει ταχύτητα λογω αυτης της τραγικής σκηνης, ωστόσο μου ηταν εμφανές, ο φιλος του έδειχνε συναίσθημα λύπης, απογοήτευσης, θα θέλει να τον βοηθήσει, θα ελπιζε πως θα γινοταν καλά. Δεν μπορουσα να διαγνωσω κάποιο αλλο συναισθημα του. Τα αισθήματα του μου ηταν προφανή.

Τα ζωα σ αυτό τον μικροκοσμο που τους αφησαμε να ζουν, αδυναμα μέσα στη βαναυσότητα μας, για οσους απο εμας τα καταλαβαινουμε, έχουν συναισθήματα, νιώθουν, εχουν αντίληψη του τι συμβαίνει, της φιλίας, της αγάπης.

Ξαναπέρασα απο εκει μετα από λίγη ωρα. Ο σκοτωμενος γατος ηταν εκεί, ο φίλος του ομως είχε φυγει. Θα κατάλαβε οτι δεν μπορούσε να κανει τίποτα. Κατάλαβε πως έχασε τον κολλητο του, ίσως το παιδί ή αδερφο του. Τουλάχιστον, ετσι νομιζω, έχουν σύντομη σε διάρκεια θυμησης μνήμη και ξεχνανε. Αλλιως θα τρελαινονταν.

Τέτοιο παρομοιο περιστατικό θυμαμαι στο Αγιον Ορος, στο πολυσύχναστο μέρος, κέντρο επισκεπτών της Δαφνης. Ενα γατο. Είχε περάσει απο πανω του, απο την κοιλια του, όχημα. Μπρος στα μάτια μας. Ηταν ακομα ζωντανός. Καμποσοι γατοι που ηταν εκεί έτρεξαν κοντά του, να δουν τι εχει, να του συμπαρασταθουν, δεν μπορούσαν να τον βοηθησουν. Είχε ομως πλήρη αντίληψη, τους έβλεπε λες και τους μιλούσε. Δεν αιμορραγούσε. Ελάχιστα λεπτα μετα πέρασε μεγαλο οχημα. Οι φιλοι του έφυγαν εκτός δρομου. Τους έκαναν να φύγουν και κάποιοι επισκέπτες. Οδηγουσε μοναχος. Πέρασε ο τροχός πανω από το κεφαλι του. Ηταν πια νεκρός.

Καποιοι απο όσους ειμασταν εκεί λυπηθηκαμε. Ηταν εμφανες στα προσωπα μας. Ετρεξε με το που πέρασε το δεύτερο όχημα καποιος απο τους εκει φύλακες του Όρους, μεγαλος σε ηλικία, με τα σήματα και το μπερέ. Τον πήρε οπως παιρνουν ενα αντικείμενο, αναίσθητος άνθρωπος, και τον έβγαλε εξω απο το δρομο. Έπειτα λένε πως όσοι είναι εντός εκκλησίας αγαπανε όλη την κτήση όπως και τα ζώα, όπως ο Χριστός.

Περιστατικά, απο τα πολλά με γατους, που χαράχθηκαν μέσα μου. Εμείς που ζησαμε απο κοντά τα ζώα εχουμε πολλά να διηγουμαστε, κάποτε για να λυπουμαστε.

[Yoco Choco]

Αν απορείτε γιατί δεν έχει αποκλειστεί το Ισραήλ από την Γιουροβίζιον την ώρα που διαπράττει γενοκτονία στην Παλαιστίνη,όπως αποκλείστηκε και η Ρωσία που εισέβαλε στην Ουκρανία,
μαντέψτε από ποια χώρα είναι ο κύριος χορηγός της διοργάνωσης το Moroccanoil,ναι καλά μαντέψατε είναι Ισραηλινό..
Επίσης το εβραικό λόμπυ είαι πανίσχυρο και στην Ευρώπη εκτός από την Αμερική.
Ντρέπομαι ως Ευρωπαίος που τα βιβλία ιστορίας του μέλλοντος θα γράψουν ότι στην γενοκτονία των Παλαιστινίων η Ευρώπη σφύριζε αδιάφορα!

[Κύκνος]

Λυπηθηκα σήμερα οταν είδα ενα γατο σχεδόν λειωμένο στο δρόμο, μετα απο κάποιο μικρο χρονικό διάστημα που θα χε κτυπηθεί από οχημα, σε σημείο κύριου δρόμου κοντα σε πεζοδρομιο. Μικρόσωμος φαινόταν. Αυτο που με λυπησε ηταν που είδα γατο προφανώς φιλο του, κολλητό του ή ταίρι του ή αδερφό του, να ναι εκεί και να προσπαθεί να πλησιάσει προς το νεκρό φίλο του από κατεβαίνοντας ελαφρώς απο τον πεζόδρομο στο δρομο επιχειρώντας να φτασει εκει που ηταν ο φιλος του. Αν και εβλεπα απο κάποια αποσταση, απο το οχημα μου, κι είχα ελαττωσει ταχύτητα λογω αυτης της τραγικής σκηνης, ωστόσο μου ηταν εμφανές, ο φιλος του έδειχνε συναίσθημα λύπης, απογοήτευσης, θα θέλει να τον βοηθήσει, θα ελπιζε πως θα γινοταν καλά. Δεν μπορουσα να διαγνωσω κάποιο αλλο συναισθημα του. Τα αισθήματα του μου ηταν προφανή.

Τα ζωα σ αυτό τον μικροκοσμο που τους αφησαμε να ζουν, αδυναμα μέσα στη βαναυσότητα μας, για οσους απο εμας τα καταλαβαινουμε, έχουν συναισθήματα, νιώθουν, εχουν αντίληψη του τι συμβαίνει, της φιλίας, της αγάπης.

Ξαναπέρασα απο εκει μετα από λίγη ωρα. Ο σκοτωμενος γατος ηταν εκεί, ο φίλος του ομως είχε φυγει. Θα κατάλαβε οτι δεν μπορούσε να κανει τίποτα. Κατάλαβε πως έχασε τον κολλητο του, ίσως το παιδί ή αδερφο του. Τουλάχιστον, ετσι νομιζω, έχουν σύντομη σε διάρκεια θυμησης μνήμη και ξεχνανε. Αλλιως θα τρελαινονταν.

Τέτοιο παρομοιο περιστατικό θυμαμαι στο Αγιον Ορος, στο πολυσύχναστο μέρος, κέντρο επισκεπτών της Δαφνης. Ενα γατο. Είχε περάσει απο πανω του, απο την κοιλια του, όχημα. Μπρος στα μάτια μας. Ηταν ακομα ζωντανός. Καμποσοι γατοι που ηταν εκεί έτρεξαν κοντά του, να δουν τι εχει, να του συμπαρασταθουν, δεν μπορούσαν να τον βοηθησουν. Είχε ομως πλήρη αντίληψη, τους έβλεπε λες και τους μιλούσε. Δεν αιμορραγούσε. Ελάχιστα λεπτα μετα πέρασε μεγαλο οχημα. Οι φιλοι του έφυγαν εκτός δρομου. Τους έκαναν να φύγουν και κάποιοι επισκέπτες. Οδηγουσε μοναχος. Πέρασε ο τροχός πανω από το κεφαλι του. Ηταν πια νεκρός.

Καποιοι απο όσους ειμασταν εκεί λυπηθηκαμε. Ηταν εμφανες στα προσωπα μας. Ετρεξε με το που πέρασε το δεύτερο όχημα καποιος απο τους εκει φύλακες του Όρους, μεγαλος σε ηλικία, με τα σήματα και το μπερέ. Τον πήρε οπως παιρνουν ενα αντικείμενο, αναίσθητος άνθρωπος, και τον έβγαλε εξω απο το δρομο. Έπειτα λένε πως όσοι είναι εντός εκκλησίας αγαπανε όλη την κτήση όπως και τα ζώα, όπως ο Χριστός.

Περιστατικά, απο τα πολλά με γατους, που χαράχθηκαν μέσα μου. Εμείς που ζησαμε απο κοντά τα ζώα εχουμε πολλά να διηγουμαστε, κάποτε για να λυπουμαστε.

Σε νιώθω σ' αυτό... Μου θύμισες τώρα μια περίπτωση που οδηγός χτύπησε ένα γατάκι μπροστά μου το οποίο πέθανε στα χέρια μου μετά από λίγο με σπασμούς κι ήρθε δίπλα η μητέρα του και νιαούριζε παραπονεμένα... Μ' έπιασαν τα κλάματα κι είχα να πάω στη δουλειά, με δυσκολία έβγαλα εκείνο το οχτάωρο...

[ioannis2]

Με το που τελειωσα το ψεσινο μήνυμα για τους γάτους, λες απο καταρα, λες πειραγμα του σατανά που λιγουρευεται και διαταράσσει την κάθε ευτυχία μας, σήμερα το πρωι ακούω ηχους στην αυλή.

Ανοιγω το παράθυρο και βλέπω το λυκόσκυλο του γειτονα να παλεύει, ουσιαστικά να προσπαθεί να αρπαξει την αγαπημενη μας γατουλα για να την σκοτώσει.

Κατεβηκα αμέσως κατω κι ανοιξα την πόρτα. Ο σκύλος με το που ανοιξα την πόρτα έτρεξε κι εφυγε αλλα ηταν ηδη αργά. Νεκρή και το κορμι της λες και είχε λουθει νερό. Ιδρώτας απο την ένταση και τον πανικό. Δεν ήθελε να φύγει. Ήθελε να παλεψει. Μπορούσε να τρέξει και να σκαρφαλώσει κάπου να γλυτώσει, υπηρχαν τόποι και σαν εξυπνη που ηταν μπορούσε. Ήθελε ομως να παλεψει. Με το που είχα ανοιξει το παράθυρο και την ειδα, ακόμα πια ζωντανή, η στάση της ηταν γάτου που προσπαθεί να αμυνθεί, να παλέψει, με τεντωμενο το κορμι μπροστά στον αντίπαλο σε θεση μαχης. Μα που να τα καταφέρει με τετοιο θηρίο που το ένστικτο του ηταν να κατασπαράξει, κι αυτό αλλωστε έδειχνε. Πεθανε μαχομενη.

Τώρα ποιος θα με υποδέχεται καθε που επιστρεφω απο τη δουλειά ; Ποιος θα ανασηκώνεται και θα τρίβεται ως πανω ψηλά στο παντελόνι μου? Ποιος θα με συνοδευει μεχρι το δωμάτιο να αλλάξω ρούχα κι έπειτα να κατεβω κάτω, συνοδεύοντας με χαρωπα στα σκαλιά, για να την ταΐσω!

Λες και περιμενω να την δω απο το παράθυρο περιμένοντας να της ανοιξουμε να μπει μέσα.

Ενας χαρούμενος, έξυπνος, παιχνιδιαρης γατος. Που να βρω τώρα αλλον τέτοιο? Απο τις σπάνιες περιπτώσεις γατών που ειχαμε. Ο πονος ειναι πόνος για όποιον καταλαβαίνει απο ζώα.

[_Vassilis]

Με το που τελειωσα το ψεσινο μήνυμα για τους γάτους, λες απο καταρα, λες πειραγμα του σατανά που λιγουρευεται και διαταράσσει την κάθε ευτυχία μας, σήμερα το πρωι ακούω ηχους στην αυλή.

Ανοιγω το παράθυρο και βλέπω το λυκόσκυλο του γειτονα να παλεύει, ουσιαστικά να προσπαθεί να αρπαξει την αγαπημενη μας γατουλα για να την σκοτώσει.

Κατεβηκα αμέσως κατω κι ανοιξα την πόρτα. Ο σκύλος με το που ανοιξα την πόρτα έτρεξε κι εφυγε αλλα ηταν ηδη αργά. Νεκρή και το κορμι της λες και είχε λουθει νερό. Ιδρώτας απο την ένταση και τον πανικό. Δεν ήθελε να φύγει. Ήθελε να παλεψει. Μπορούσε να τρέξει και να σκαρφαλώσει κάπου να γλυτώσει, υπηρχαν τόποι και σαν εξυπνη που ηταν μπορούσε. Ήθελε ομως να παλεψει. Με το που είχα ανοιξει το παράθυρο και την ειδα, ακόμα πια ζωντανή, η στάση της ηταν γάτου που προσπαθεί να αμυνθεί, να παλέψει, με τεντωμενο το κορμι μπροστά στον αντίπαλο σε θεση μαχης. Μα που να τα καταφέρει με τετοιο θηρίο που το ένστικτο του ηταν να κατασπαράξει, κι αυτό αλλωστε έδειχνε. Πεθανε μαχομενη.

Τώρα ποιος θα με υποδέχεται καθε που επιστρεφω απο τη δουλειά ; Ποιος θα ανασηκώνεται και θα τρίβεται ως πανω ψηλά στο παντελόνι μου? Ποιος θα με συνοδευει μεχρι το δωμάτιο να αλλάξω ρούχα κι έπειτα να κατεβω κάτω, συνοδεύοντας με χαρωπα στα σκαλιά, για να την ταΐσω!

Λες και περιμενω να την δω απο το παράθυρο περιμένοντας να της ανοιξουμε να μπει μέσα.

Ενας χαρούμενος, έξυπνος, παιχνιδιαρης γατος. Που να βρω τώρα αλλον τέτοιο? Απο τις σπάνιες περιπτώσεις γατών που ειχαμε. Ο πονος ειναι πόνος για όποιον καταλαβαίνει απο ζώα.

Λυπάμαι φίλε μου.. Καλή δύναμη σου εύχομαι..

[Remedy]

Με το που τελειωσα το ψεσινο μήνυμα για τους γάτους, λες απο καταρα, λες πειραγμα του σατανά που λιγουρευεται και διαταράσσει την κάθε ευτυχία μας, σήμερα το πρωι ακούω ηχους στην αυλή.

Ανοιγω το παράθυρο και βλέπω το λυκόσκυλο του γειτονα να παλεύει, ουσιαστικά να προσπαθεί να αρπαξει την αγαπημενη μας γατουλα για να την σκοτώσει.

Κατεβηκα αμέσως κατω κι ανοιξα την πόρτα. Ο σκύλος με το που ανοιξα την πόρτα έτρεξε κι εφυγε αλλα ηταν ηδη αργά. Νεκρή και το κορμι της λες και είχε λουθει νερό. Ιδρώτας απο την ένταση και τον πανικό. Δεν ήθελε να φύγει. Ήθελε να παλεψει. Μπορούσε να τρέξει και να σκαρφαλώσει κάπου να γλυτώσει, υπηρχαν τόποι και σαν εξυπνη που ηταν μπορούσε. Ήθελε ομως να παλεψει. Με το που είχα ανοιξει το παράθυρο και την ειδα, ακόμα πια ζωντανή, η στάση της ηταν γάτου που προσπαθεί να αμυνθεί, να παλέψει, με τεντωμενο το κορμι μπροστά στον αντίπαλο σε θεση μαχης. Μα που να τα καταφέρει με τετοιο θηρίο που το ένστικτο του ηταν να κατασπαράξει, κι αυτό αλλωστε έδειχνε. Πεθανε μαχομενη.

Τώρα ποιος θα με υποδέχεται καθε που επιστρεφω απο τη δουλειά ; Ποιος θα ανασηκώνεται και θα τρίβεται ως πανω ψηλά στο παντελόνι μου? Ποιος θα με συνοδευει μεχρι το δωμάτιο να αλλάξω ρούχα κι έπειτα να κατεβω κάτω, συνοδεύοντας με χαρωπα στα σκαλιά, για να την ταΐσω!

Λες και περιμενω να την δω απο το παράθυρο περιμένοντας να της ανοιξουμε να μπει μέσα.

Ενας χαρούμενος, έξυπνος, παιχνιδιαρης γατος. Που να βρω τώρα αλλον τέτοιο? Απο τις σπάνιες περιπτώσεις γατών που ειχαμε. Ο πονος ειναι πόνος για όποιον καταλαβαίνει απο ζώα.

πολυ κριμα για τον γατουλη σου, γιαννη... συλλυπητηρια. επεσε μαχομενος, οπως ειπες, εκανε μια επιλογη κι ας ηταν η τελευταια του. μακαρι να επελεγε να τρεξει πανω σε κανενα δεντρο και να ειχατε πολλες ομορφες στιγμες ακομα. επελεξε να πολεμησει..

[HarleyQuinn]

Με το που τελειωσα το ψεσινο μήνυμα για τους γάτους, λες απο καταρα, λες πειραγμα του σατανά που λιγουρευεται και διαταράσσει την κάθε ευτυχία μας, σήμερα το πρωι ακούω ηχους στην αυλή.

Ανοιγω το παράθυρο και βλέπω το λυκόσκυλο του γειτονα να παλεύει, ουσιαστικά να προσπαθεί να αρπαξει την αγαπημενη μας γατουλα για να την σκοτώσει.

Κατεβηκα αμέσως κατω κι ανοιξα την πόρτα. Ο σκύλος με το που ανοιξα την πόρτα έτρεξε κι εφυγε αλλα ηταν ηδη αργά. Νεκρή και το κορμι της λες και είχε λουθει νερό. Ιδρώτας απο την ένταση και τον πανικό. Δεν ήθελε να φύγει. Ήθελε να παλεψει. Μπορούσε να τρέξει και να σκαρφαλώσει κάπου να γλυτώσει, υπηρχαν τόποι και σαν εξυπνη που ηταν μπορούσε. Ήθελε ομως να παλεψει. Με το που είχα ανοιξει το παράθυρο και την ειδα, ακόμα πια ζωντανή, η στάση της ηταν γάτου που προσπαθεί να αμυνθεί, να παλέψει, με τεντωμενο το κορμι μπροστά στον αντίπαλο σε θεση μαχης. Μα που να τα καταφέρει με τετοιο θηρίο που το ένστικτο του ηταν να κατασπαράξει, κι αυτό αλλωστε έδειχνε. Πεθανε μαχομενη.

Τώρα ποιος θα με υποδέχεται καθε που επιστρεφω απο τη δουλειά ; Ποιος θα ανασηκώνεται και θα τρίβεται ως πανω ψηλά στο παντελόνι μου? Ποιος θα με συνοδευει μεχρι το δωμάτιο να αλλάξω ρούχα κι έπειτα να κατεβω κάτω, συνοδεύοντας με χαρωπα στα σκαλιά, για να την ταΐσω!

Λες και περιμενω να την δω απο το παράθυρο περιμένοντας να της ανοιξουμε να μπει μέσα.

Ενας χαρούμενος, έξυπνος, παιχνιδιαρης γατος. Που να βρω τώρα αλλον τέτοιο? Απο τις σπάνιες περιπτώσεις γατών που ειχαμε. Ο πονος ειναι πόνος για όποιον καταλαβαίνει απο ζώα.

Ρε λες και το είχες διαίσθηση πω πω... Ξέρω και εγώ από ζώα και πιστεύω ακράδαντα ότι έχουν νοημοσύνη, ειδικά τα τελευταία χρόνια νομίζω ότι την έχουν αναπτύξει πάρα πολύ από όσο τα παρατηρώ.
Λυπάμαι πάρα πολύ για την γατουλίνα σου, αλήθεια στο λέω, κάθε ζώο που πεθαίνει θρηνώ έως και το πουλάκι... Είμαι πολύ ευαίσθητη σε αυτές τις ψυχές...
Το ξέρω καμία δεν θα μπορέσει να την αντικαταστήσει αλλά πάντα θα είναι στην μνήμη σου με ωραίες στιγμές που σου χάρισε και η αγάπη... Η αγάπη που μόνο οι άνθρωποι ανταλλάσσουν με τα ζώα.

[HarleyQuinn]

Αγαπάς τις τουλίπες ε? Ωραίο λουλουδι.. Κι εγώ τις αγαπώ παρα πολύ αλλά για διαφορετικούς λόγους απο εσενα. Τρεχω παω στην Ολλανδια να μαζεψω να σου φερω

Όου! Σκέφτομαι ότι στην Ολλάνδία θα σε περιμένει μια μικρή κοπελίτσα με τουλίπες στα χέρια και θα αγαπηθήγε... Ξανά! Άσε κι ας μην πάρω εγω τις τουλίπες μου <3