Νοσηλεία

[wanderer010]

ΤΟΝ ΤΑΥΛΑΝΔΟ τον έδεσαν γιατί πέταξε τον τελειωμένο αναπτήρα στα σκουπίδια!!! Δεν ήξερε ο άνθρωπος ότι δεν πρέπει να τον πάρουμε, δεν μιλούσε και ελληνικά, και απλά είδε ήταν τελειωμένος και τον πέταξε και τον έδεσαν.

[wanderer010]

Άλλη νοσηλεύτρια, στο Δαφνί, είπε σε έναν νοσηλευομενο "αν μπορούσες να καταλάβεις, δεν θα ήσουν εδώ" και δεν άντεξα, της είπα, "πως μιλάτε έτσι; Δεν είναι χαζός και δεν είναι εδώ για αυτόν τον λόγο. Σε σκύλους πιο ωραία θα φεροσασταν" και τι μου λέει, "ναι δίκιο έχεις, γιατί τους σκύλους τους αγαπάω"

[wanderer010]

Έτρωγε μια κοπέλα και επειδή ήταν ΑΜΕΑ, έτρωγε αργά. Και τόλμησε να φάει το φρούτο πριν το φαγητό. Και της πήρε το φαγητό να το πετάξει ΕΠΕΙΔΉ ΠΗΡΕ ΠΡΩΤΑ ΤΟ ΦΡΟΥΤΟ.

Έχω να σας πω για ψυχιατρική κακοποίηση ουυυ.

[εσωτερική_σήψη]

Καλά ναι... Πολλά μπορούμε να πούμε για όλα αυτά αλλά η @ρεγγινα δεν θα βοηθηθεί με το να την τρομάξουμε .
@ρεγγινα Πήγαινε και πάρε άλλη γνώμη και άλλη αν χρειαστεί προσπάθησε να αποφύγεις την νοσηλεία.. δεν νομίζω ότι θα σου έκανε καλό...
Φιλικά πάντα.

[wanderer010]

Εννοείς *δεν θα βοηθηθεί με το να πάει σε ένα τέτοιο περιβάλλον.

Το να της πούμε την αλήθεια είναι βοηθητικό, γιατί μπορεί να αποφύγει περαιτέρω τραυματικές εμπειρίες.

[HarleyQuinn]

Καλά ρε wanderer, δεν θα την δέσουν την κοπέλα για μια αγχώδη διαταραχή, μην την φοβίζεις. Εσύ είχες άλλο πρόβλημα και όλοι αυτοί που περιγράφεις. Απλά, όπως της είπα και εγώ, μπορεί να δει τέτοιες εικόνες και ή να φρίξει ή να της περάσουν αδιάφορες. Καλό είναι που της λέμε τι γίνεται μέσα σε αυτά τα νοσοκομεία. Εσύ έχεις εντελώς αρνητικές εμπειρίες, εγώ έχω θετικές. Δεν με πείραξαν ποτέ οι νοσοκόμοι ούτε κάποιον άλλον στο τμήμα μου- ήταν ελαφριά περιστατικά αλλά ο καθένας είχε κάποια "τρέλα", είχαμε και τα εισαγγελικά, και τα μόνιμα και οι περισσότεροι έφευγαν στις 2 εβδομάδες. Με συνταγοφράφηση και εξιτήριο από τον ψυχίατρο.

Για τους δεμένους, μόνο ένα οξύ περιστατικό είχαμε, μια κοπέλα από την Λαμία, που χρειάζονταν 4 άτομα για να την δέσουν στην αρχή όταν μπήκε και την κρατούσαν δεμένη για τρεις μέρες. Μετά την άφησαν ελεύθερη αλλά περιορισμένη στο τμήμα, δεν την άφηναν να βγει έξω. Είχε επιθετικό χαρακτήρα προς το προσωπικό αλλά μετά ηρέμισε. Αρρώστησε κιόλας η κακομοίρα με ίωση και την φρόντισαν. Έτσι όπως μιλούσε μια νοσοκόμα την είπε Γαιδούρα μια φορά, ε και τι έγινε; Αυτή μιλούσε χειρότερα.

Για να καταλήξουμε... Σκέψου το πολύ καλά ρεγγίνα αν θες να μπεις εκούσια σε ένα τέτοιο περιβάλλον γιατί είναι μια μεγάλη εμπειρία και θα δεις πολλά πράγματα που δεν έχεις δει. Και θα χρειαστεί να υποστείς και πράγματα τα οποία δεν θα έχεις τον έλεγχο. Οι ψυχίατροι που ρωτάς σου λένε όχι αλλά δεν μπορούν να σου εξηγήσουν τον λόγο. Στον εξηγούμε εμείς. Άρα ίσως βλέπουν ότι μπορείς να τα καταφέρεις με την φαρμακευτική αγωγή χωρίς νοσηλεία.

[reginaphalange45]

Καλά ρε wanderer, δεν θα την δέσουν την κοπέλα για μια αγχώδη διαταραχή, μην την φοβίζεις. Εσύ είχες άλλο πρόβλημα και όλοι αυτοί που περιγράφεις. Απλά, όπως της είπα και εγώ, μπορεί να δει τέτοιες εικόνες και ή να φρίξει ή να της περάσουν αδιάφορες. Καλό είναι που της λέμε τι γίνεται μέσα σε αυτά τα νοσοκομεία. Εσύ έχεις εντελώς αρνητικές εμπειρίες, εγώ έχω θετικές. Δεν με πείραξαν ποτέ οι νοσοκόμοι ούτε κάποιον άλλον στο τμήμα μου- ήταν ελαφριά περιστατικά αλλά ο καθένας είχε κάποια "τρέλα", είχαμε και τα εισαγγελικά, και τα μόνιμα και οι περισσότεροι έφευγαν στις 2 εβδομάδες. Με συνταγοφράφηση και εξιτήριο από τον ψυχίατρο.

Για τους δεμένους, μόνο ένα οξύ περιστατικό είχαμε, μια κοπέλα από την Λαμία, που χρειάζονταν 4 άτομα για να την δέσουν στην αρχή όταν μπήκε και την κρατούσαν δεμένη για τρεις μέρες. Μετά την άφησαν ελεύθερη αλλά περιορισμένη στο τμήμα, δεν την άφηναν να βγει έξω. Είχε επιθετικό χαρακτήρα προς το προσωπικό αλλά μετά ηρέμισε. Αρρώστησε κιόλας η κακομοίρα με ίωση και την φρόντισαν. Έτσι όπως μιλούσε μια νοσοκόμα την είπε Γαιδούρα μια φορά, ε και τι έγινε; Αυτή μιλούσε χειρότερα.

Για να καταλήξουμε... Σκέψου το πολύ καλά ρεγγίνα αν θες να μπεις εκούσια σε ένα τέτοιο περιβάλλον γιατί είναι μια μεγάλη εμπειρία και θα δεις πολλά πράγματα που δεν έχεις δει. Και θα χρειαστεί να υποστείς και πράγματα τα οποία δεν θα έχεις τον έλεγχο. Οι ψυχίατροι που ρωτάς σου λένε όχι αλλά δεν μπορούν να σου εξηγήσουν τον λόγο. Στον εξηγούμε εμείς. Άρα ίσως βλέπουν ότι μπορείς να τα καταφέρεις με την φαρμακευτική αγωγή χωρίς νοσηλεία.

Ευχαριστώ για τις εμπειρίες που μοιράστηκατε

[_Vassilis]

Πιστευω πως οχι μονο δε θα σε βοηθησει, αλλα παιζει να παθεις και χειροτερες κρισεις πανικου οντας κλεισμενος εκει μέσα. Καλυτερα να το αποφυγεις. Ειναι ακρως κακοποιητικη (απο ψυχολογικης αποψεως) εμπειρια. Και οπως σου ειπανε μπορει αρχικα να πας εκει εκουσιως αλλα στην πορεια να βρεθεις να παραμενεις ακουσιως, «φυλακη» δηλαδη. Ακομη και στις καλυτερες δυνατες συνθηκες δε θα κανεις τιποτα που δεν μπορεις να το κανεις πολυ πολυ καλυτερα εκει εξω. Και τα φαρμακα σου πολυ καλυτερα θα τα παιρνεις εκτος, και θα μπορεις να τρως ο,τι νομιζεις εκτος, να βγαινεις βολτα οποτε νομιζεις κλπ, ολα αυτα τα ξεχνας οντας μεσα. Πηγα πριν δυο χρονια με περιπολικο ακουσιως σε σχετικα καλη κλινικη, προσφατως ανακαινισμενη κιολας. Ειχα παθει μια περιεργη συγχυση εκεινη τη μερα και φερομουν περιεργα, μιλουσα σε αγνωστους κλπ. Ειχα και παραισθησεις και ψευδαισθησεις και καποια πραγματα ειναι θολα, δεν τα καλοθυμαμαι, υπαρχει κενο καπως στη μνημη. Προφανως καποιοι απο αυτους τους αγνωστους που μιλησα πηραν το 100 και ηρθαν στην πλατεια που καθομουν και με μαζεψανε. Η μπορει να το εστειλε και ο γιατρος μου με τον οποιον μιλησα και του ελεγα διαφορα περιεργα. Για να βαλω μπρος το κινητο μου μπερδεψα τοσες φορες το pin που τελικα το κλειδωσα. Του μιλησα μετα απο αλλο τηλεφωνο. Μια κοπελα/κυρια θυμαμαι κοιτουσε λιγο επιμονα τον τεραστιο τυπο που καθοταν στην πλατεια μονος του με βλεμμα απλανες κανοντας διαφορα παραξενα και οταν την ειδα της εκλεισα απλα το ματι. Την τρομαξα την καημενη χωρις να το θελω, ειδα ταχυνε το βημα και απομακρυνθηκε φοβισμενη. Στενοχωρηθηκα.. Εγω απλα το εκανα ετσι, δεν ξερω γιατί, ειναι κατι που δε θα το εκανα ποτε ποτέ οντας στα κανονικα μου. Μπηκα σε ενα μαγαζι και ζητησα λιγο νερο, μου εφερε ο μαγαζατορας ενα μπουκαλακι, τον ευχαριστησα, το πηρα κι εφυγα ετσι απλα, δε σκεφτηκα να πληρωσω. Ε, οκ, του χρωσταω 10-15 λεπτα υποθετω, δεν εγινε και κατι, ισως κι απο μονος του να εννοουσε να μου το χαρισει. Αλλα εγω το πηρα κι εφυγα, δε ρωτησα ποτε ποσο κανει. Στον εναν αστυνομικο του ελεγα οτι τον θυμαμαι απο τη σχολη και γελαγε αυτος. Μετα οταν συνηλθα σκεφτηκα οτι οντως μου θυμιζε ενα παιδι απο τη σχολη μου, μοιαζανε στο προσωπο. Τετοια εκανα και κατεληξα εκει. Μου καναν ηρεμιστικη και κοιμηθηκα αρκετες ωρες και μετα ημουν στα κανονικα μου παλι, αλλα απο τη «φυλακη» βγαινεις μονο οταν σου δωσουν εξιτηριο. Απο οτι ειδα αυτο δε γινεται νωριτερα απο δυο τρεις εβδομαδες. Σε εμενα εγινε σε 20 μερες γιατι ημουν και ατυχος, επεσα πανω στην αδεια του γιατρου και επρεπε να τον περιμενω να επιστρεψει. Δεν εχω να καταμαρτυρησω κατι κακο για τους ανθρωπους εκει, ουτε νοσηλευτες, ουτε γιατρους. Μαλλον υπηρξα τυχερος και επεσα σε σωστούς ανθρωπους. Αλλα μεχρι εκει, η δημοσια υγεια ειναι αυτη που ειναι. Ολοι απλα κανουν τη βαρδια τους και φευγουν. Απο την πρωτη στιγμη μου ζητησαν να βγαλω μεχρι και το κορδονι απο τη φορμα μου (κατι που δηλαδη θα μπορουσε να το χρησιμοποιησει καποιος για να βλαψει τον εαυτο του). Την τουαλετα με ανοιχτη πορτα που εβλεπε συγκεκριμενα φατσα στο γραφειο των νοσηλευτων, τη μοιραζομασταν πεντε ατομα, οσοι ημασταν στο θαλαμο δηλαδη, συν μερικα ακομα που ηταν σε ρατζα και επρεπε καπου να πανε και αυτοι οι ανθρωποι. Σε πολλες ηταν χαλασμενα βρυσες η καζανακια και καποιες μερες δεν υπηρχε ουτε χαρτι υγειας, τελειωνε και δεν ειχαν να μας δωσουν, κι ετσι ζητουσαμε απο τους δικους μας ανθρωπους να μας φερνουν ωστε να εχουμε καλου κακου στην ακρη. Επισκεπτηριο δεν υπηρχε, απαγορευοταν. Μονο ενα λεπτο ξεκλειδωνε η πορτα παρουσια του σεκιουριτα για να σου δωσουν μια τσαντα με αναγκαια πραγματα (που τα ελεγχαν φυσικα) και να δωσεις εσυ καμια τσαντα με απλυτα ρουχα. Οσο ημουν μεσα ειδα δυο αποπειρες που εγιναν εκει, επιτοπου, απο τον ιδιο ανθρωπο συγκεκριμενα, μια τσιγγανουλα. Και ενα επεισοδιο που μια κοπελα αρχισε να φωναζει και να θελει να φυγει. Πιο πριν ηταν η πιο ησυχη και αμιλητη ασθενης. Ακομη και τα σαπουνια μας τα ειχαν κλειδωμενα και για να πλυθουμε ζητουσαμε την αδεια να παρουμε λιγο και αν.. Ημασταν εκει καθε καρυδιας καρυδι. Ελληνες, ξενοι, εμποροι ναρκωτικων, χρηστες ναρκωτικων, ειχαμε απο κοριτσακι 16 χρονων μεχρι ηλικιωμενο 75+ ετων. Αυτο το κοριτσακι με εκανε «κιμα», ξερεις γιατι? Ενιωθε το καημενο χαλια, δεν ξερω γιατι ειχε μπει, ισως λογω αποπειρας, και πηγαινε στις γυναικες, τις αγνωστες συννοσηλευομενες γυναικες και «ζητιανευε» το εξης: Επιανε πχ μια γιαγια και της ελεγε. Εγω εχω βρει ενα κολπο που οταν νιωθω ασχημα με βοηθαει να μου περναει λιγο, να ηρεμω. Παω και αγκαλιαζω κοσμο. Σας πειραζει να σας κανω μια αγκαλια? Με «πεθανε» οταν το ακουσα.. Φυσικα και η γιαγιακα και οι αλλες γυναικες / κοπελες που τους το ζητουσε την αφηναν να το κανει ωστε να ηρεμει. Την ειχαν αφησει να εχει τις κηρομπογιες της μεσα και να ζωγραφιζει. Τη βοηθουσε να ξεχνιεται και να περναει και την ωρα της οσο κρατουσε η «φυλακη», η ακουσια νοσηλεια. Ο αλλος ειχε μπει γιατι ειχε κανει αποπειρα προσπαθωντας να μπηξει ενα ψαλιδι στο θωρακα του. Ηταν πολυ ησυχος ασθενης. Δε μιλουσε σχεδον καθολου και την πιο πολλη ωρα ηταν κουκουλωμενος μεχρι πανω ωστε να μη βλεπει και να μην ακουει, καθοταν στο κρεβατι. Μονο στην τραπεζαρια και για τα φαρμακα ερχοταν. Το αλλο το παιδι, αρκετα νεοτερος ηταν και εμπορος και χρηστης ουσιων, ειχε κανει και φυλακη. Ελεγε οτι θελει να τα κοψει πλεον αυτα. Ανθρωποι ταλαιπωρημενοι αλλα και ανθρωποι ωραιοι (πολλοι απο αυτους) που μπορει να αστειευοσουν μαζι τους σα να μη συμβαινει τιποτα την ωρα του φαγητου και που μπορει να ειχαν μπει την αμεσως προηγουμενη μερα αφου περασαν πρωτα μια βολτα απο τα ΤΕΠ της παθολογικης η της χειρουργικης, αναλογως του τι τυπου αποπειρα κανανε. Μια μερα μετα μιλουσαν και αστειευοντουσαν φυσιολογικα σα να μην ειχε συμβει ποτε το χτεσινο. Εμενα δε με ρωτησαν ποτε τι φαρμακα παιρνω, και τα φαρμακα που μου δωσανε ηταν πολυ πολυ λιγοτερα απο την αγωγη που επαιρνα τον καιρο εκεινο και που διακοπηκε αποτομα αφου μπηκα εκει (επισης επικινδυνο να διακοπει αποτομα μια τετοια αγωγη και μαλιστα μεγαλης δοσης). Κινητα ειχαμε, οχι φορτιστες, τα φορτιζαν το βραδυ οι νοσηλευτες και μας τα εδιναν το πρωι και οσο κρατουσαν, αλλιως φορτιση το αλλο βραδυ παλι. Πολλα παιδια ειχαν στη διαπασων κολλημενο στο αυτι τους την αγαπημενη τους μουσικη ενω πηγαιναν πανω κατω. Υποθετω θα τους βοηθουσε λιγο αυτο, θα τους ανακουφιζε ωστε να μην ακουν το «θορυβο» απο το δικο τους το μυαλο. Πολλες φορες παιζανε το ιδιο συγκεκριμενο κομματι.

(Παω σε νεο μηνυμα να συνεχισω)

[_Vassilis]

Το γιατρο τον ειδα ελαχιστες στιγμες αυτες τις εικοσι μερες. Μονο για τα τυπικα, τιποτα παραπανω. Ενα νεο παιδι ηταν που εκανε το επικουρικο του, αρκετα νεοτερος απο εμενα. Αλλα πλεον εκει οπως ειπωθηκε πολυ σωστα, δεν μπορεις να εισαι «συναδελφος», εξ ορισμου εισαι ο «ασθενης». Ειδα και ενα παιδι ειδικευομενο και μια ειδικευομενη νευρολογο που για το τυπικο εκατσε και πηρε το ιστορικο. Εκανε το κομματι της ειδικοτητας της που περιλαμβανει την ασκηση για καποιους μηνες σε ψυχιατρικη. Αυτη ηταν η πιο σοβαρη και απο τους τρεις γιατρους που ειδα. Αυτη η τσιγγανουλα που ελεγα πιο πανω εκανε δυο φορες αποπειρα οσο ημασταν εκει. Την εδεναν μετα. Μια φορα ειχα ευθυνη κι εγω, εχω λιγο τυψεις, αλλα μαλλον θα ξανακανα το ιδιο. Την πρωτη φορα, πηγε ζητησε λιγο σαπουνι για να πλυθει ταχα και μολις της δωσανε εκανε μια αποτομη κινηση και το καταπιε. Δεσιμο στο κρεβατι, ιμαντες κλπ μετα. Ουτε να ξυστει δεν μπορουσε. Τη δευτερη φορα χωρις να τη δει καποιος πηγε κοπανησε με δυναμη το κεφαλι της στον τοιχο και το ανοιξε, ετρεχε αιμα. Το αιμα ξεραθηκε και εμεινε ετσι, κανεις «δεν την ειδε». Αυτη πηγαινε και το ελεγε με χαμογελο σε αλλους συννοσηλευομενους εκει. Τους ξεμοναχιαζε και ελεγε ολο καμαρι , κοιτα τι εκανα, και εδειχνε το μετωπο γελωντας. Το ειπε και σε ενα παιδι που εκει μεσα καναμε λιγο παρεα, ενας τεραστιος τυπος απο το Κονγκο που ηταν ομως ψυχουλα. Το ειπε και σε εμενα. Εγω οταν μου το ειπε λιγο τρομαξα, φοβηθηκα τι αλλο μπορει να παει να κανει και ειχα προφανως και τα δικα μου εκει μεσα, δεν μπορουσα να εχω και το αγχος αυτο. Του να γνωριζω δηλαδη τι εχει κανει (μονη της ηρθε και μου το ειπε) και να μην ενημερωσω τους νοσηλευτες. Παω τους πιανω και λεω το και το, αυτη ηρθε και μου εδειξε το ματωμενο της μετωπο και μου ειπε πηγα εκανα αυτο και γελουσε, κινδυνευει, φροντιστε τη οπως νομιζετε, εγω θεωρησα χρεος μου να σας ενημερωσω. Παλι ιμαντες, παλι δεσιμο η κοπελα. Πολυ λυπηθηκα.. Δεν εννοουσα να πανε να της κανουν αυτο, ισως να ενημερωναν το γιατρο να της κανει καποια ηρεμηστικη η να της δωσει αλλο φαρμακο. Η κοπελα δεν αντεδρασε καθολου, το υπεμεινε ολο αυτο και οταν την ελυσαν ηρθε απλα και μου ειπε με ενα παραπονεμενο υφος «το ειπες…» Ναι της λεω, το ειπα γιατι με τρομαξες και επρεπε να ενημερωθουν να σε βοηθησουν, να σε προστατεψουν σπο τον εαυτο σου. Δεν το ηθελα που σε εδεσαν, πολυ λυπηθηκα. Δεν μου ειπε ΑΠΟΛΥΤΩΣ τιποτα, μονο λιγο μειδιασε θλιμμενα, τιποτα αλλο, δεν μου παραπονεθηκε καν. Εγω φιλε μου οταν κατι με ζοριζει ανεβαζω δεκατα, ψυχοσωματικο. Οταν υπαρχει κατι δυσκολο που πρεπει να αντεξεις, συνηθως σφιγγεις τα δοντια και παλευεις να αντεξεις. Μετα οταν χαλαρωνεις βγαινει ολη η πιεση και ολα αυτα. Οταν τελειωσε η εικοσαημερη «φυλακη» που επρεπε να σφιξω τα δοντια ωστε να αντεξω και πηγα σπιτι μου, αυτη τη φορα δεν εκανα δεκατα. Ειχα για τρεις τεσσερις μερες ακατεβατο 40 πυρετο. Ο,τι αντιπυρετικο και να επαιρνα δεν εκανε τιποτα, τα κατεβαζα σαν καραμελες και με το ζορι με πηγαιναν για λιγο στο 39,5, μετα παλι 40. Μολις εκτονωθηκε αυτο το συσσωρευμενο ζορισμα, μετα 3-4 μερες δηλαδη, με τον ιδιο τροπο που αποτομα ηρθε ετσι και απεδραμε, χωρις αντιπυρετικα. Ξεκαθαρο οτι ηταν η εκτονωση του ζορισματος των προηγουμενων 20 ημερων.

Εχω να σου γραψω και για τις κρισεις πανικου, θα ερθω παλι λιγο αργοτερα ομως.

[axl100]

Ωραια ιστορια, Βασιλη. Διαβαζεται ευκολα.

[_Vassilis]

Ωραια ιστορια, Βασιλη. Διαβαζεται ευκολα.

Να ρθεις να διαβασεις το επομενο που θα γραψω εδω για τις κρισεις πανικου, νομιζω σε ενδιαφερει/αφορα.

Καλημερα φιλε μου..

[ninja]

Πέρασες μεγάλο ζόρι Μπιλ. Πολύ δυνατή εμπειρία.

[_Vassilis]

Πέρασες μεγάλο ζόρι Μπιλ. Πολύ δυνατή εμπειρία.

Τα μεγαλα ζορια ηταν μετα. Πριν κανα χρονο που κινδυνεψα απο τον εαυτο μου. Αυτο κι αν ηταν τρομαχτικο συμπτωμα. Πιστευω δε θα ξανααιφνιδιαστω αν νιωσω ετσι. Εχω ηδη ετοιμο τον αλγοριθμο του σε ποιον γιατρο θα παω, θα κατσω να παρω ο,τι μου δωσει (ε, λιγο θα το τσεκαρω πριν και λογω ιδιοτητος) Προς το παρον νιωθουμε καλουτσικα και παντως οχι σκ@τ@ παροτι οι συνθηκες ειναι πολυ δυσκολες απο πολλες διαφορετικες μεριες.

[εσωτερική_σήψη]

Είναι δύσκολα παιδιά..
Εκτός από τα άλλα παίρνω και μια ένεση κάθε μήνα και πάω στο νοσοκομείο να μου την κάνουν. Με ξέρουν εκεί.
Αλλά μια φορά που είχα πάθει κάτι μουδιάσματα τους άκουσα να λένε έχει ψυχιατρικό ιστορικό..
Δηλαδή έλεος

[axl100]

......

Δεν ειναι ψυχοσωματικα, Βασιλη, Οταν εχεις επεισοδιο καταπιεζεται το ανοσοποιητικο. Και εγω τωρα που δεν κοιμηθηκα 3 μερες εχω πονολαιμο και με πονανε οι αρθρωσεις.