Κοινωνική φοβία, χαμηλη αυτοεκτίμηση και χαμηλή αυτοπεποίθηση...

[vince8]

Καλησπέρα!!!
Είμαι καινούργιο μέλος εδώ...
Σας διαβαζω αρκετό καιρό τωρα.!
Το δικό μου πρόβλημα είναι η κοινωνική φοβία, χαμηλή αυτοεκτίμηση και χαμηλή αυτοπεποίθηση.. και ίσως και κατάθλιψη για όλα αυτά!
Απλά δεν ξέρω πως να βοηθηθώ... δεν μπορώ να αισθάνομαι έτσι άλλο.. κόβει την ζωή μου!
Είμαι άνεργη, άφραγκη.. και με φόβο να πιάσω δουλειά!
Ξέρω ότι όλα αυτα έχουν τις αιτίες τους, πράγμα που με σκέψη τις εχω βρει!!!
Σε ψυχολόγο δεν εχω παει.. λόγω χρημάτων!
τι μπορω να κανω;;;;; πρεπει να πάρω φάρμακα;
αν θέλετε μπορώ να σας πω και τα συμπτώματα μου! Πάντως νιώθω ότι δεν έχω τη δύναμη να κάνω τίποτα! Ότι δεν αξίζει να προσπαθώ, γιατι ό,τι και να κάνω θ'απογοητευτώ.....

Kalhmera.
den kserw an prepei na pareis farmaka. katarxas agapa ton eauto sou. kaneis den einai telios. agapa ton me ta elatwmata tou.
an den mporeis diaforetika phgaine se psychologo katarxas. an den exeis lefta phgaine se dhmosio psychologo.
oute egw exw douleia pleon.
zhta vohtheia. akoma yparxei pronia kai tha yparxei giati den ginetai diaforetika.
kalh tyxh sou euxomai.

[move-on]

Σ'ευχαριστώ! Αρχικά πρέπει ν΄αγαπήσω τον εαυτό μου! Ψυχολογο δεν έχει στο νησί που μένω.

[move-on]

Τι επάγγελμα θέλεις ν' ακολουθήσεις;

Σπούδασα λογιστικά και δούλεψα πάνω σε αυτό ένα χρόνο! Δεν μου άρεσε ή να το πω πιο σωστά δεν μου άρεσε το περιβάλλον που δούλευα. Από τότε δεν θέλω να ξαναδουλέψω πάνω σε αυτό!

θα ήθελα να είχα ασχοληθεί με τον αθλητισμό.
Τώρα εδώ δεν έχω πολλές επιλογές...ότι προκύψει και αν προκύψει

[move-on]

Πιστεύω ότι από τη ζωή σου λείπει το κίνητρο. Ίσως να σου το έχουν αναφέρει ξανά , αλλά σκέψου ότι αγαπάς περισσότερο. Αν σου έλεγαν ότι αν δεν πιάσεις αμέσως δουλειά θα το χάσεις δεν θα αντιδρούσες ?

Ένα διαφορετικό παράδειγμα : Γίνεται μια διοργάνωση που έχει τρομερά και πολύ ακριβά έπαθλα. Με άλλα λόγια η διαδικασία είναι: Να διανυθεί μια απόσταση 50 χιλιομέτρων (για να μην πω παραπάνω) με τα πόδια , και όποιος φτάσει πρώτος έχει €150.000 μετρητά δίχως κάποια άλλη δέσμευση. Απλά θα γίνουν δικά του. Να δεις πόσοι θα ξεχνούσαν φοβίες , καταθλίψεις, κοινωνικούς αποκλεισμούς και πάει λέγοντας.


Δεν λέω ότι το κίνητρο είναι πανάκεια παντού αλλά βοηθά σε πολλές περιπτώσεις.

Να είσαι καλά.

Η αλήθεια είναι ότι δεν θα αντιδρούσα, θα στενοχωριόμουν αλλά δεν θα αντιδρούσα!
Ναι μπορεί να μου λείπει ένα κίνητρο!
Φέτος το χειμώνα είπα ότι θα ασχοληθώ μόνο με τον εαυτό μου... Θα ξεκινήσω γυμναστική... χειμερινό κολύμπι...τρέξιμο... να νιώθω καλά...θα γεμίσω τις μέρες μου με διάφορες δραστηριότητες..έτσι ώστε να ανέβω ψυχολογικά... και σιγα σιγα θα θέτω πιο υψηλούς στόχους!

[ioannis2]

Η αλήθεια είναι ότι δεν θα αντιδρούσα, θα στενοχωριόμουν αλλά δεν θα αντιδρούσα!
Ναι μπορεί να μου λείπει ένα κίνητρο!
Φέτος το χειμώνα είπα ότι θα ασχοληθώ μόνο με τον εαυτό μου... Θα ξεκινήσω γυμναστική... χειμερινό κολύμπι...τρέξιμο... να νιώθω καλά...θα γεμίσω τις μέρες μου με διάφορες δραστηριότητες..έτσι ώστε να ανέβω ψυχολογικά... και σιγα σιγα θα θέτω πιο υψηλούς στόχους!

Πολύ καλό αυτό! όμως όλα αυτά θα πρέπει να λειτουργούν υποβοηθητικά στο βασικό στόχο που είναι να ξεπεράσεις τα προβλήματα κοινωνικής φοβίας κλπ και όχι να σε απορροφούν. Σε καμιά περίπτωση επίσης δεν πρέπει να λειτουργούν σαν δικαιολογία για φυγή από αυτά που σε φοβίζουν. Το πρόβλημα λύνεται όταν έρχεσαι πρόσωπο με πρόσωπο με αυτό, εκτίθεσαι στις καταστάσεις που σε φοβίζουν και με όλα τα ψυχικά σου αποθεματα υποερβαίνεις τον αρνητικό σου εαυτό και τα αντιμετωπίζεις. Τα αρνητικά συνήθως είναι στο κεφάλι μας, όχι εκεί έξω ούτε στον τρόπο που σκέφτονται οι άλλοι για εμάς.

[move-on]

Πολύ καλό αυτό! όμως όλα αυτά θα πρέπει να λειτουργούν υποβοηθητικά στο βασικό στόχο που είναι να ξεπεράσεις τα προβλήματα κοινωνικής φοβίας κλπ και όχι να σε απορροφούν. Σε καμιά περίπτωση επίσης δεν πρέπει να λειτουργούν σαν δικαιολογία για φυγή από αυτά που σε φοβίζουν. Το πρόβλημα λύνεται όταν έρχεσαι πρόσωπο με πρόσωπο με αυτό, εκτίθεσαι στις καταστάσεις που σε φοβίζουν και με όλα τα ψυχικά σου αποθεματα υποερβαίνεις τον αρνητικό σου εαυτό και τα αντιμετωπίζεις. Τα αρνητικά συνήθως είναι στο κεφάλι μας, όχι εκεί έξω ούτε στον τρόπο που σκέφτονται οι άλλοι για εμάς.

Όλα αυτά που έχω σκοπό να κάνω, δεν θα τα κάνω μόνη. Θα έχει και άλλους ανθρώπους και γνωστοι και άγνωστοι. Θα είναι μια ευκαιρία να μπορώ να βρίσκομαι με κόσμο και σιγα σιγά να αισθάνομαι άνετα. Έτσι ώστε να πάρω τα πάνω μου.
Δεν ξέρω αν είναι λάθος αυτό, αλλά πιστεύω θα με βοηθήσει αρκετά.

[Gypsy Cello]

Σπούδασα λογιστικά και δούλεψα πάνω σε αυτό ένα χρόνο! Δεν μου άρεσε ή να το πω πιο σωστά δεν μου άρεσε το περιβάλλον που δούλευα. Από τότε δεν θέλω να ξαναδουλέψω πάνω σε αυτό!

θα ήθελα να είχα ασχοληθεί με τον αθλητισμό.
Τώρα εδώ δεν έχω πολλές επιλογές...ότι προκύψει και αν προκύψει

Ίσως αν είχες ένα χόμπι το οποίο θα μπορούσε να μετατραπεί και σε επάγγελμα.

[move-on]

Δεν έχω τέτοιες δυνατότητες εδώ! Και με την κρίση είναι ρίσκο!

[Gypsy Cello]

Δεν έχω τέτοιες δυνατότητες εδώ! Και με την κρίση είναι ρίσκο!

Μήπως να έφευγες σιγά σιγά από το νησί; Εκεί που είσαι ούτε δουλειά μπορείς να βρεις, ούτε να φροντίσεις το πρόβλημα σου.

[Sagoth]

Καλησπέρα σε όλους, δεν ξέρω αν είναι σωστό που ποστάρω αυτό το μήνυμα εδώ πάντως το θέμα μου έδωσε αρκετή δύναμη και πήρα την πρωτοβουλία να το στείλω παρ'ολ'αυτά.(Μάλλον όμως προσπαθώ να μην φτιάξω δικό μου θέμα και να ''συγκαλυφθώ'' ,δυστυχώς νιώθω έτσι)

Η συνειδητοποίηση του προβλήματος έγινε σταδιακά και ευτυχώς τώρα επιτέλους μπορώ να καταλάβω και ίσως να καταφέρω να αλλάξω γυρίζοντας στην αφετηρία και να δω τι με οδήγησε εδώ.Το μόνο κακό είναι ότι η ίδια η συνειδητοποίηση πλήγωσε παραπάνω τον εγωισμό μου απ'ότι θα περίμενα.Αλλά παραδέχομαι ότι έπρεπε να γίνει.
Θα γίνω πιο συγκεκριμένος.Τελευταία το πρόβλημα συσσωρευόταν και έφτασε σε ένα βαθμό να μην αντέχω τις κοινωνικές συναναστροφές για παραπάνω από κάποια ώρα.Σαν να μην έφτανε αυτό άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση και ταχυπαλμίες και αυξήθηκαν και τα ψυχοσωματικά συμπτώματα που είχα εδώ και καιρό.Έχω φτάσει σε σημείο να καπνίζω 3-4 πακέτα τσιγάρα τη μέρα για να το ξεχάσω και επίσης κάνω γύρω στις 2-3 ώρες να κοιμηθώ.

Έχω σχεδόν (90%) όλα τα συμπτώματα της κφ (δε θέλω να το γράψω κανονικά).Πιστεύω ότι οι άλλοι σκέφτονται πράγματα για μένα(έστω κι αν βρίσκονται μακριά από μένα και όχι απαραίτητα πχ στην ίδια παρέα),περπατάω και κοιτάω στα παράθυρα των σπιτιών να δώ αν υπάρχει κόσμος γιατί αλλιώς νιώθω άβολα,χάνω τον ειρμό των σκέψεων στις συναναστροφές,στο πολυτεχνείο (είμαι 26 και παίρνω πτυχίο σύντομα) καθόμουν πάντα τελευταίο θρανίο (και στο λύκειο) για να αποφύγω τα βλέμματα των άλλων,ακόμα και όταν νιώθω απλά την παρουσία κάποιου άλλου στο σπίτι με πιάνει άγχος,γενικά υπήρχαν ακόμα 2 περίοδοι από 2 χρόνια η καθεμία που δεν έβγαινα έξω,επίσης πολλάα προβλήματα σε σχέσεις (δε θα γράψω αναλυτικά είναι πάρα πολλά)και ακόμα γενικά ΠΟΤΕ δεν είμαι 100% χαλαρός όταν μιλάω με άλλο πρόσωπο(μου κόβεται και η ανάσα κάποιες φορές).

Θα με ρωτήσετε πως το αντιμετώπιζα αυτό τόσο καιρό?Πιστεύω ότι έιχα ''φτιάξει'' κάτι δεν ξέρω κατά πόσο υποσυνείδητα/συνειδητά έιχε γίνει αλλά λειτούργησε σαν ασπίδα (placebo μαλλον)και τώρα αποδεικνύεται ότι πρέπει να πολεμήσω και την ίδια την ασπίδα μου.Άκουγα πολλή μουσική (avg 6-10 τη μέρα),δε λέω οτί δε μου άρεσε αλλά χρησιμοποίησα και τη μουσική επαναλαμβάνοντας κομμάτια σε γρήγορα tempo στο μυαλό μου στις κοινωνικές συναναστροφές για να ξεχάσω τα βλέμματα/καταστροφολογίες κτλ.Επίσης έχω χρησιμοποιήσει αποσπάσματα από πολιτικά/φιλοσοφικά/κτλ βιβλία επαναλαμβάνοντας τα πολύ γρήγορα,ιδεοληπτικά.

Άρχισα κάποιες ασκήσεις χαλάρωσης για να ξεπεράσω λίγο αυτές τις ιδεοληπτικές τάσεις αλλά το μόνο που κατάφερα είναι να τις μετριάσω γιατί πχ έχω μάλλον δημιουργήσει έτσι τον εαυτό μου που όταν είμαι με κόσμο παίζει αυτόματα ένα μουσικό χαλί στο μυαλό μου.Απλά με τις ασκήσεις έχω καταφέρει να είναι πιο χαμηλά και να μην με επηρρεάζει πολύ.

Πάντως έχω λύσει πολλούς γρίφους στη ζωή μου, αυτό μου φαίνεται μάλλον το πιο δύσκολο, ευτυχώς έχω τη συμπαράσταση του κολλητού μου και δε θέλω να πάω σε ψυχολόγο ακόμα ,θα το προσπαθήσω πρώτα μόνος μου, ίσως να υπάρχει και λίγο βοήθεια σε αυτό το φορουμ θέλω να ελπίζω και ευχαριστώ που ακούσατε την πολυλογία μου.

Move-on έχουμε παρόμοια/ολόιδια προβλήματα σε πολλούς τομείς(γονεις/μικρη πολη και πολλα αλλα).Αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι παρότι τελείωσα τις σπουδές μου σε πόλη μεγαλύτερη από αυτή που μεγάλωσα(λίγοι κάτοικοι),στην μεγαλύτερη πόλη το πρόβλημα υπήρχε ακόμα(αναγωγή αν και σε μικρότερο βαθμό) και τώρα που γύρισα μάλλον έχει φουσκώσει λόγω της μικρής κοινωνίας.Θέλω να πώ ότι δε γίνεται να σκέφτεσαι ότι το πρόβλημα θα εκμηδενιστεί ως δια μαγείας σε μεγαλύτερη πόλη ,σίγουρα ότι θα είναι μικρότερο ναι,αλλά πίστεψε με αξίζει να το παλέψεις στη γέννησή του,στη μικρή πόλη εκεί που η κοινωνία είναι πιο κλειστή και είναι πιο δύσκολο(αν σε επηρρεάζει ο πατέρας σου τόσο πολύ πρέπει να πιστέψεις ότι είσαι πολύ καλύτερη από αυτόν και τις αποφάσεις τις παίρνεις 100% μόνη σου,αν και ακόμα πιστεύω ότι είναι η 2η λύση μετά τη φυγή).Επίσης τα χόμπι είναι ένα πολύ καλό μέσο (όπως σε μένα η μουσική) θέλει προσοχή γιατί έπεσα σ'αυτή την παγίδα να απομακρυνθώ από την ρίζα του προβλήματος.Εγώ τους γονείς μου μετά το στρατό θα τους διαγράψω(αποφασισμένο από νεαρή ηλικία) και θα φύγω εξωτερικό με ότι και αν συνεπάγεται αυτό.Δε γίνεται αλλιώς.πια.

PS.Το όνειρο μου από μικρός ήταν όταν μεγαλώσω να ζήσω μόνος μου σε ένα κάστρο, σαν τον Ψαλιδοχέρη (είναι λογικό για κάποιον σαν εμένα,δε συμφωνείτε?)

[move-on]

Καλησπέρα!!! Να ξέρεις η μισή λύση ενός προβλήματος είναι να εντοπίσεις το πρόβλημα! Πρέπει να δεχτείς ότι έχεις κοινωνική φοβία, να βρείς τις αιτίες της και να το πολεμήσεις! Εγώ τόσο καιρό ένιωθα όπως ένιωθα και δεν ήξερα γιατί, μέχρι που μπήκα εδώ. Βρήκα και άλλους με το πρόβλημα μου και ένιωσα καλύτερα, μια ανακούφιση ότι δεν είμαι μόνη. Το ότι έχεις μουσική στο μυαλό σου δεν νομίζω ότι είναι τόσο κακό, από τη στιγμή που σε κάνει να χαλαρώσεις και να ξεχνιέσαι!

[move-on]

Μήπως να έφευγες σιγά σιγά από το νησί; Εκεί που είσαι ούτε δουλειά μπορείς να βρεις, ούτε να φροντίσεις το πρόβλημα σου.

Πρέπει να φύγω ή να μετακομίσω στην πρωτεύουσα, πρέπει όμως να μαζεψω λεφτα σιγα σιγά... άρα πρέπει να βγω δουλειά.. και αυτό είναι το δύσκολο.

[Sagoth]

Ναι, αλλά μάλλον έχει φτάσει αυτή η μουσική να προσεγγίζει/υπερβεί(δεν ξέρω) τα όρια του ιδεοψυχαναγκασμού γιατί μερικές φορές έρχονται χωρίς να τις θέλω και να μην μπορώ να κοιμηθώ.Αλλά παρ'ολ'αυτά τώρα καταλαβαίνω ότι πρέπει να χτυπήσω το πρόβλημα στη ρίζα,την κφ.Προσπαθώ και να βγαίνω έξω και κάθε μέρα αν και αυτό είναι δύσκολο .Και γω χαίρομαι που μιλάω εδώ και έχεις δίκιο ο εντοπισμός του προβλήματος είναι πολύ σημαντικός αν και εμένα με ''ταρακούνησε'' αρκετά όταν το συνειδητοποίησα στο (~)100% πριν μερικές μέρες.Με τους γονείς μου και γώ έχω μια άθλια σχέση,σε σημείο που να μην ξέρουν βασικά πράγματα για μένα και τι κάνω(και ασφαλώς να λέγονται πολύ λίγα πράγματα και σπάνια με τσακωμούς avg 2-3/week).Και αυτό τους το έχω κρατήσει από το γυμνάσιο όταν με τις εγωιστικές τους αποφάσεις άρχισαν να θέλουν να αλλάξουν τη ζωή μου.Και μια κυρίως λέξη τριγυρίζει μέσα στο κεφάλι μου από τότε:εκδίκηση = περιμένεις την ευκαιρία και adios.

[path]

..Αυτό που με έχει βοηθήσει πάρα πολύ είναι ο πνευματικός μου πατέρας (εξομολόγος), με έχει βοηθήσει να δω τις αδυναμίες μου και τις αιτίες όλο αυτών που νιώθω.
Με καθοδηγεί και πιστεύει ότι μπορώ να το ξεπεράσω με αρκετή προσπάθεια και δουλευουμε σε αυτό τωρα. Δεν έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο ψυχολόγου απλα αν δεν κάνω την προσπάθεια εγώ σε όσους ψυχολόγους και να παώ δεν θα με βοηθήσουν!

Να σταθω λιγο στο τριτο προσωπο που χρησιμοποιησες > "δεν ΕΧΕΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΕΙ ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥ " .
Αλλα δεν στο προτεινε κι ολας ,,θα συμπληρωσω εγω .
Δυστυχως υπαρχει ενας ατυπος ανταγωνισμος μεταξυ... αυτων κ αυτων !
Οι ανθρωποι της θρησκειας στελνουν τους ανθρωπους στο γιατρο δυστυχως οταν ειναι πολυ αργα και χρειαζονται πλεον φαρμακα ,,μεχρι τοτε νομιζουν ητε οτι οι ιδιοι ειναι ανωτεροι των γιατρων ητε οτι οι ψυχολογοι ειναι εχθροι της εκλησιας ,,,η και εγω δεν ξερω τι στο καλο εχουν στο νου τους ...
ΕΣΥ ΜΟΝΗ σου θα αποφασισεις αν εχεις την αναγκη απο γιατρο κι οχι καποιος/οι αλλοι για σενα.
Το οτι δεν εχει στο δημο μου η ειμαι σε νησι ειναι περισσοτερο δικαιολογια νομιζω ,,
-Λες: με εχει βοηθησει να δω τις αδυναμιες μου ΚΑΙ ΤΙς ΑΙΤΙΕς ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΝΟΙΩΘΩ , ,,, εγω να σου πω οτι λες υπερβολες ,,γιατι αν ηταν ετσι δεν θα εγραφες τωρα εδω για τα προβληματα σου ,θα ειχες διορθωσει ολες αυτες τις ΑΙΤΙΕΣ και θα συνεχιζες τη ζωη σου ηρεμα και απλα ....

[move-on]

Να σταθω λιγο στο τριτο προσωπο που χρησιμοποιησες > "δεν ΕΧΕΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΕΙ ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥ " .
Αλλα δεν στο προτεινε κι ολας ,,θα συμπληρωσω εγω .
Δυστυχως υπαρχει ενας ατυπος ανταγωνισμος μεταξυ... αυτων κ αυτων !
Οι ανθρωποι της θρησκειας στελνουν τους ανθρωπους στο γιατρο δυστυχως οταν ειναι πολυ αργα και χρειαζονται πλεον φαρμακα ,,μεχρι τοτε νομιζουν ητε οτι οι ιδιοι ειναι ανωτεροι των γιατρων ητε οτι οι ψυχολογοι ειναι εχθροι της εκλησιας ,,,η και εγω δεν ξερω τι στο καλο εχουν στο νου τους ...
ΕΣΥ ΜΟΝΗ σου θα αποφασισεις αν εχεις την αναγκη απο γιατρο κι οχι καποιος/οι αλλοι για σενα.
Το οτι δεν εχει στο δημο μου η ειμαι σε νησι ειναι περισσοτερο δικαιολογια νομιζω ,,
-Λες: με εχει βοηθησει να δω τις αδυναμιες μου ΚΑΙ ΤΙς ΑΙΤΙΕς ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΝΟΙΩΘΩ , ,,, εγω να σου πω οτι λες υπερβολες ,,γιατι αν ηταν ετσι δεν θα εγραφες τωρα εδω για τα προβληματα σου ,θα ειχες διορθωσει ολες αυτες τις ΑΙΤΙΕΣ και θα συνεχιζες τη ζωη σου ηρεμα και απλα ....

Ζω σε νησί της άγονης γραμμής! Ένας δήμος! δεν έχει ψυχολόγο και δεν έχει και ιδιώτη ψυχολόγο! Λεφτά για να έρθω Αθήνα ή καπου πιο κοντά σε μένα, δεν έχω για να παω!

Τώρα όσο αφορά τον πνευματικό μου, θα προτιμούσα να μιλούσες με περισσότερο σεβασμό! Ένας εξομολόγος είναι ο γιατρός των ψυχών.ΝΑι με έχει βοηθήσει να δώ τις αδυναμίες μου και τις αιτίες όλο αυτων που νιώθω. Πόσοι εδώ μέσα έχουν πάει σε ψυχολόγο και όμως εξακολουθούν να γράφουν εδώ; γιατί να γράψουν εφόσον έχουν δουλεψει με τους ψυχολόγους τους; ποια η διαφορά το ότι τους δίνουν χάπια;

Το ότι δεν έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο ψυχολόγου δεν σημαίνει ότι μου είπε να μην παω κιόλας. Μου πρότεινε και καποιους, αν ήθελα να πάω σε αυτούς. Του είπα ότι δεν μπορώ να παω τώρα λόγω χρημάτων και ότι έχω όλη τη διάθεση να προσπαθήσω να τα ξεπεράσω αυτά. Μου εξήγησε ότι θέλει πολλή προσπάθεια και με καθοδηγεί... τόσο κακό είναι αυτό;;;

Το να ξεπεράσεις κάποια πτράγματα που νιώθεις δεν είναι εύκολο, δεν πατάς ένα κουμπί και όλα αλλάζουν.Θέλει αγώνα και διαρκής προσπάθεια. Αν γράφωντας εδώ ήταν τόσο κακό.. τότε ζητώ ταπεινά συγνώμη.