Δεν αντεχω αλλο

[axl100]

αμα σε βοηθησα χαιρομαι πραγματικα !!πιστευεις πως εχω κοινωνικη φοβια?δηλαδη αυτα που σκεφτομαι ειναι επειδη φοβαμαι τον κοσμο?

δεν φοβασαι τον κοσμο, φοβασαι την απορριψη της κοινωνιας και οχι απλα φοβασαι αλλα πανικοβαλλεσαι

[χαμογελακη]

σε ευχαριστω axl100 για ολα!!!και για τις απαντησεις σου...σε ευχαριστω

[axl100]

σε ευχαριστω axl100 για ολα!!!και για τις απαντησεις σου...σε ευχαριστω

Παρακαλω, η ευχαριστηση ειναι αμοιβαια

[betelgeuse]

Χαμογελακη καπου με μπερδεψες.
Απο την μια παιρνεις χαπια(αρα εχεις παει σε ψυχιατρο) και κανεις ψυχοθεραπεια και απο την αλλη ρωτας αν εχεις κοινωνικη φοβια.
Ο γιατρος που πηγες δεν εκανε διαγνωση.Δεν σου ειπε τι εχεις?
Και ρωτας συνεχεια αν η αστυνομια μπορει να σου κανει παρατηρηση.Ποιος ειναι ο λογος που επαναλαμβανεις την ιδια ερωτηση ξανα και ξανα,ενω εχεις ηδη παρει απαντησεις,και γνωριζεις οτι ο φοβος σου ειναι παραλογος?

[χαμογελακη]

λοιπον....πηγαινω εδω και 2 χρονια σε γιατρους και μου λενε γενικα πως εχω αγχωδεις διαταραχες και καποιες φορες καταθλιψη.και τωρα μου ανεφεραν μηπως εχω και κοινωνικη φοβια.Γιατι λογω τον πανικων που εχω συνεχεια και την μη σταθερων σκεψεων,λογικο ειναι να τα εχω ολα αυτα μπερδεμενα μεσα μου...Σκεψου:
1.αλλαξα 2 σπιτια λογο παραξενων γειτονων
2.ειχα αγχωδης διαταραχες οπου δεν σε αφηνουν να σκεφτεις ηρεμα και λογικα
3.δεν εμαθα τι ειναι φυσιολογικο και τι οχι
4.δεν εμαθα πως να λειτουργω μεσα σε πολυκατοικια
5.οι γειτονες και ο κοσμος μου εμαθε πως ο παραμικρος θορυβος απαγορευεται
ολα αυτα δεν φτανουν για να σου διαλυσουν το μυαλο και να στα κανουν ανω κατω?προσωπικα εμενα μου το εκαναν

[lak15]

χαμογελάκη, Πρέπει να δώσεις σημασία στο τι πιστεύεις εσύ για σένα.
Ξεκαθάρισε στο μυαλό σου μια εικόνα για το τι είναι φασαρία και τι οχι.
Μια εύκολη λύση, φαντάσου τι θόρυβοι θα σε ενοχλούσαν ή θα σε ξυπνούσαν, και απέφυγε τους.
Καταλαβαίνω ότι ρωτάς συνέχεια περί διατάραξης κοινής ησυχίας επειδή δεν έχεις
κάτι σίγουρο στο μυαλό σου και θέλεις κάτι σαν επιβεβαίωση και αποδοχή από ανθρώπους από ένα φόρουμ.
Ανθρώπους που ίσως σε καταλαβαίνουν.
Προσπάθησε να επικεντρωθείς στον εαυτό σου. Δοκίμασε το παραδειγματάκι που σου είπα.

[χαμογελακη]

σε ευχαριστω πολυ για τον τροπο που μου μιλησες λακ15...

[χαμογελακη]

ειναι ενας περιεργος φοβος αυτος που εχω...και συγνωμη αν σας εχω μπερδεψει αλλα παρολο που ειμαι 2ο ετος στην σχολη μου,δεν εχω κουμανταρει τον εαυτο μου στο θεμα αυτο.Ξερω οτι αν ημουν στο πρωτο ετος θα ημουν αρκετα εξοικιωμενη αν ζουσα σε ΕΝΑ σπιτι...δυστυχως η ζωη μου επαιξε ενα περιεργο παιχνιδι.Το να εχεις τα πανω-κατω με την ψυχολογια σου μικρη+το να μην εχεις ξαναζησει σε πολυκατοικια+να ζεις με ανθρωπους που σε μαθαινουν λαθος τροπο ζωης εκει μεσα,εεε πιστευω πως το μυαλο τα παιζει λιγο..για αυτο αποφασισα να γραφτω εδω,για να ηρεμησω και να ακουσω αλλες αποψεις!ευχαριστω για την υπομονη σας και σορρυ για το μπερδεμα που σας προκαλουν οι σκεψεις μου....

[lak15]

ο φόβος είναι μια άσχημη συνήθεια.
Πιστεύω πως το ίδιο ισχύει με την κατάθλιψη, και με μερικούς ιδεοψυχαναγκασμούς.
Όταν κάτι από αυτά ριζώσει στην καθημερινότητα μας είναι δύσκολο να βγεί.
Ειδικότερα όταν έχουμε να κανουμε με φόβους,
είναι ο φόβος οτί θα νιώσουμε κενοί, ο φόβος του "ΚΑΙ ΜΕΤΑ???"

Μη σκεφτείς ποτέ το μετά. ΔΕΝ θα ειναι άδεια η μέρα σου! (απο σκέψεις!)

Δε πρέπει να επικεντρωνόμαστε στο "γιατί μου συμβαίνει"
αλλά στο "τι κάνω για να το ξεπεράσω"
η μάλλον στο "να βάλω την λογική πάνω στις παράλογες βάσεις ενός φόβου".

Ο φόβος είναι ύπουλο πράγμα. Πηγάζει από τις ανασφάλειες μας και από θέματα που δεν έχουμε λύσει με τον εαυτό μας.

Σε εμένα έχω δει ότι οι εμμονές μου και οι φόβοι μου ξεπετάγονται από παντού, από οποιοδήποτε μικρό "θεματάκι" έχω με τον εαυτό μου.

Στην περίπτωση σου, πρέπει να νιώσεις αυτοπεποίθηση και σιγουριά για το ποια είσαι και για τα δικαιώματα που έχεις.

Πρέπει να κατανοήσεις ότι όταν είσαι στο χώρο σου μπορείς να μιλάς, να κινείσαι ότι ώρα και να είναι.

Κανένας δε μπορεί να σου πει η να σου κάνει τίποτα από τη στιγμή που δεν ουρλιάζεις ή δεν έχεις ντράμς ή ένα σουπερ ντούπερ ουαου ηχοσύστημα.

Είναι δύσκολο μια μερα που κάθεσαι σπίτι σου το βράδυ να κάνεις διατάραξη μόνο και μόνο με το να κυκλοφορείς ή να μιλάς στο κινητό.

Φαντάσου πως κοιμάσαι στο σπίτι σου.
Τί είδους και έντασης θόρυβος θα μπορούσε να σε ξυπνήσει?
Η φωνή ενός ατόμου που μιλάει στο δίπλα διαμέρισμα?
Η το καζανάκι?
Η ενας φορτιστής σε μπρίζα?

[axl100]

Σε ολους τους φοιτητες ετσι θα λενε για να μην κανουν πολλα παρτυ και χαλανε την επιπλωση χαχαχα ποτε μην λες πως εισαι φητητρια οταν πιανεις σπιτι γιατι πληρωνεις 50% παραπανω

[χαμογελακη]

φαινεται πως εχεις ζησει και εσυ κατι με την ψυχολογια σου και φαινεται πως διαβασες ολα αυτα που εχω γραψει..να σου πω πως εδω και κατι μηνες σκεφτομαι καθε μερα το θεμα του σπιτιου...αγχωνομαι τρομερα γιατι φοβαμαι οτι θα στερησουν αυτα τα δικαιωματα μου του να ζω μεσα στο σπιτι...αλλα μυαλο ειναι,καποια στιγμη θα ξεμπερδευτει!!!

[χαμογελακη]

ωραια πληροφορια χαχαχαχαχαχα !!!θα το θυμαμαι...

[lak15]

χαχαχαχαχα αρε αχλ100!!! και σε φόρουμ ψυχολογίας, κατάφερες να βάλεις στοιχεία της ξεφραγκιασμένης κατάστασης που μας δέρνει! :P

xamogelaki
Πράγματι, μικρές ανασφάλειες μου. Αν έχω καράφλα ή το αν μυρίζουν τα πόδια μου η το αν ιδρώνα αρκετά δε ξέρω εγώ τι αλλο...
Με έκαναν να φοβάμαι ότι δε θα είμαι αποδεκτός από το άτομο που είναι δίπλα μου.
Μικρά τέτοια ανούσια πράγματα μου είχαν δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα εμπιστοσύνης στη σχέση μου.
Από τη στιγμή που δε τα είχα καλά με τον εαυτό μου, φόβοι ξεπετάγωνταν από παντού πως ο άνθρωπος μου ίσως δε με θέλει πραγματικά.
ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ!

ΟΜΩΣ, οταν είδα ότι είμαι αυτός που είμαι και άρχισα να τα βρίσκω με μένα, τότε όλα άλλαξαν. Προς το καλύτερο! Προς το πολυ πολυ καλύτερο.


Έτσι και με εσένα, φτιάξε μια εικόνα στο μυαλό σου για το τί μπορείς και το τι δε μπορεις να κάνεις.

Μια εικόνα για το τί πρέπει και το τι δε πρέπει να κάνεις!

Το τι είναι σωστό και το τι όχι.

Το τι είναι ενοχλητικό και το τι οχι για τους άλλους.

Σχημάτισε τη δική σου γνώμη, και όχι τη γνώμη οποιουδήποτε ανώμαλου τρελού υπερβολικού γείτονα.
Το μόνο που θέλει είναι να σε ψαρώσει.

Και όχι μόνο σε ψάρωσε, σε έφερε σε μια βασανιστική κατάσταση.

Ύψωσε το ανάστημά σου! (ελπίζω να μην είσαι κοντούλα και να παρεξηγηθείς! και εγώ κοντός είμαι!:P)

Δείξε τσαμπουκά.

Τσαμπουκά στους φόβους, και σε όποιον προσπαθήσει να σε ενοχλήσει.

[ioannis2]

Αρχικά καταχωρημένο από χαμογελακη
Ιοαννη εχεις δικιο σε αυτα που λες αλλα οπως τα εξεφρασες με τρομαξες και εμενα!!! Ναι μικρη κοπελα ειναι αλλα δεν σημαινει πως θα τελειωσει η ζωη της εδω πως δεν θα βρει χρονο να διασεδασει και να περασει καλα!!!! Καποια στιγμη μεγαλωνοντας αυτο το ψυχολογικο θα υποχωρησει απο μονο του!!!!!! Οπως και στους περισσοτερους απο εμας!!!!

δεν εννοει πας θα τελειωσει η ζωη σου, αλλα πως δεν θα μπορεσεις να την απολαυσεις

Αυτό εννοώ, δεν τελείωσε η ζωή σου καθόλου, αυτό που εννοώ και με ενδιαφέρει είναι πως θα ξεπεράσεις τα ψυχολογικά για να την απολαύσεις ανέμελα όπως όλος ο κόσμος στην ηλικία σου, γιατι τα ψυχολογικά εκτός από τη διασκεδαση μας στερούν και από αλλες ευκαιρίες στη ζωή ή δεν μας αφηνουν να τις παρουμε και να τις εκμεταλλευτουμε όπως πρεπει πχ στις σπουδες, επαγγελματικα , σχεσεις. οι συνεπειες φτανουν σε όλα και μπορει να αφησουν ζημια. Το ότι γράφτηκες στο φορουμ ειναι θετικο από την αποψη ότι δειχνεις ότι συνηδητοποίησες το πρόβλημα και θες να βελτιωθείς και αυτο ειναι πολύ θετικό. Όπως σου ξαναπα αυτο που χρειαζεσαι ειναι τη βοηθεια ενος καλού ψυχολόγου που βα σε βοηθησει να βρεις τον τροπο να τα ξεπερασεις, κι αυτο σου προτεινω να κανεις.

[χαμογελακη]

γιαννη καταλαβα τι εννοεις..δεν θελω να απελπιζομαι για αυτο στο τονισα.εσυ εννοουσες πως καλο ειναι να το απομακρυνω γρηγορα για να ζησω καλυτερα.και δικιο εχεις.