ΣΤΙΧΟΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ

[deleted-member30-03]

Forget your life and all you know
I'll see more when all the walls come crashing down
White light is your only safety
Any other thing might hurt you too much

Every time a liar's born
There is only one thought and it is murder
Anytime anywhere, take your pick
Welcomed to the darkened place

Men trade their only born son for life
Think there's nothing wrong taking a fee
Nothing I can do can change the past
Can you live without watching? can you?

Why can't you see?
The cancer grows it spreads it spreads until there's nothing left
You'll never know
How good I felt when I thought I was free from all of you

There was a time when all I wanted, all I needed was to feel I was the only
One, the only one that really mattered
And now it's more like I have time to contemplate and watch the way that I
Have taken what I wanted, what I really wanted

Why can't you see?
How good I felt when I thought I was free from all of you

Why can't you see?
The cancer grows it spreads it spreads until there's nothing left
You'll never know
How good I felt when I thought I was free from all of you

We all die, we all die
We all die, we all die
We all die, we all die
We all die
There's nothing for us now
We all die, we all die
We all die, we all die
We all die, we all die
We all die!!!

Forget the times you broke your promises went against your word
The way that see the world and see your life and operate here
There ain't no time there ain't nothing there ain't no answers here
Sometimes I ask myself these questions when I lay sleeping
Then again it's for your own good that you really don't know the truth
Just know I'm coming on through, I'm coming on through, I'm coming on
through,
I'm coming for you.

Why can't you see?
The cancer grows it spreads it spreads until there's nothing left
You'll never know
How good I felt when I thought I was free from all of you

[Deleted-member171215]

Illusions, bitter lies
Dissimulate and deceive
We create our own world
While not creatures of our situation
Deadlines but in a life fiction
See only what we like
Constantly dreaming with his eyes deceive
At one time, part add to the other

It says: Everyone has his own fortune
and has the chance to freely choose
which branch he will take
And any further possibility is
now in a reality paralleln

The tree grows throughout he steadfastly
to tell of his adventures
similar but with a fine distinction

What is not yet the person understands
He lives alone in his reality
Even if he liked above all else
is he only son of Mother Earth
Plays in the song of the time only a small sound
and wot he thinks what really counts
as the world continues to turn seemingly
and yet many different ways is

The worm, he lives in his hole
so high and full of courage can not fall
seated on his lofty castle in the air
is he out of his ashes back to
Starts again delayed the run
In retrospect, the events changing
By creating knowledge from all foreign
he inadvertently created the world a yoke

If you could, you would not remember
to open the door to another time
to follow the path into the past
to even try to steer the destiny of the world?

[Deleted-member171215]

The sun beats down from the sky
The world is changing
With the name of man, a noble hero
has such a truly accomplished great achievement
that he did not even recognize
while it was always such a nice trade
with all that it once had in the world
constantly brought him money and power

Changes he has never condescended
knowingly has disfigured the world
still sees her as she falls apart
but now she was laughing the last time

The consequences of ruthless exploitation of human beings and nature
extinction of some species found in their early
But of course continues forward stubborn
and will transform the face of the world

We slowly poisoned for years
water, earth, nature and the air
Murdering ourselves, we are just barbarians
We go deep into our vault

Death! Death! The earth system
as humans we are only choice
Death! Death! all creatures
the earth we will bleed even more

Until the earth melts vitality
will lose their existence any
icy winds roar across the country
raging floods destroy the coasts
quaking earth will devastate the domestic
The sacrilege committed by people
our hero is no longer fun
but he has punished himself

The world will burn, not a peaceful country
The water does not delete deletes only lives
In never ending waves with icy hand
Like today, there will be no more earth

Our earth is fighting for survival
but this is not one of us gave her
And if everything goes at the end
we are left with a dead planet

[kuxumuxu]

Όταν χαράζει, ο πρώτος στεναγμός
βγαίνει απ' τα πιο σφιγμένα χείλη.
Σαν πεταλούδα στην κάμαρη πετά
ψάχνοντας άνοιγμα να φύγει.

Αν είσαι μόνος, αν είσαι αδύναμος
η χαραυγή θα σε ξεκάνει.
Έχει το μύρο, έχει τη σιγαλιά,
κι έχει τον ήλιο τον αλάνη.

Καινούρια μέρα, καινούριος ποταμός
στις εκβολές του θα προσφέρει
όσα χαθήκαν, όσα ξεχάστηκαν
κι όσα γι' αυτά κανείς δεν ξέρει.

Πίσω απ' τους λόφους, πίσω απ' τα βλέφαρα
υπάρχει τόπος και για σένα.
Χωρίς Βαστίλη, χωρίς ανάθεμα,
χωρίς τα χείλη τα σφιγμένα.

[Κύκνος]

Δεν ξέρω αν έχω αλήθεια
κάτι να μοιραστώ
και σου ζητάω βοήθεια
και ντρέπομαι γι' αυτό...

[Elena Episkeptis]

Αν βρεις αγαπη να αγαπας
σαν αιμα σου να την πονας
μην την προδωσεις
γιατι στο φως μιας αστραπης
θα γινει ο χρονος δικαστης
και θα πληρωσεις

[sball]

Αν βρεις αγαπη να αγαπας
σαν αιμα σου να την πονας
μην την προδωσεις
γιατι στο φως μιας αστραπης
θα γινει ο χρονος δικαστης
και θα πληρωσεις

πολυ καλο! μπραβο

[Elena Episkeptis]

πολυ καλο! μπραβο

ευχαριστω... μακαρι να το πιστευαμε ολοι...να ειχαμε λιγοτερες πληγωμενες καρδουλες...

[sball]

ευχαριστω... μακαρι να το πιστευαμε ολοι...να ειχαμε λιγοτερες πληγωμενες καρδουλες...

το παιδι που βλεπει αγαπη μεγαλονωντας αναζηταει αυτη την αγαπη. οπως μαθαινει δηλαδη. ομως δεν εχουν ολοι οι ανθρωποι αγαπη μεσα τους. οσοι εχουν και δεν την βρισκουν την αφηνουν με ομορφα κουσουρια πιο μετα. εμενα για παραδειγμα αν δεν μου πηγαινει καλα το ερωτικο τρεμοπαιζει το χερι μου. να προτεινω και ενα ωραιο βιβλιο σχετικα με την αγαπη, του Λεο Μπουσκαλια, το "Να ζεις, να αγαπας και να μαθαινεις". Το χα διαβασει στα 19 μου, οταν ειχα πληγωθει πολυ ασχημα απο μια κοπελα και κατι φιλους.

[Alucard]

Κοίτα εγώ, αν μου επιτρέπεις
δεν είμαι μόνο αυτό που βλέπεις
Κι είναι φορές που αναρωτιέμαι
πώς καταφέρνω και κρατιέμαι

Του το κρατάω αυτού του κόσμου
που δε μου ανήκει ο εαυτός μου
Γι' αυτό τα δίχτυα που του ρίχνω
είναι όσα θέλω εγώ να δείχνω

Κοίτα εγώ αν θες να ξέρεις
είμαι όλα αυτά που αναφέρεις
Μόνο που κάπου κατά βάθος
όποιος με ξέρει κάνει λάθος

Του το κρατάω αυτού του κόσμου
που δε μου ανήκει ο εαυτός μου
Γι' αυτό τα δίχτυα που του ρίχνω
είναι όσα θέλω εγώ να δείχνω

[deleted-member30-03]

In your room
Where time stands still
Or moves at your will
Will you let the morning come soon
Or will you leave me lying here
In your favourite darkness
Your favourite half-light
Your favourite consciousness
Your favourite slave

In your room
Where souls disappear
Only you exist here
Will you lead me to your armchair
Or leave me lying here
Your favourite innocence
Your favourite prize
Your favourite smile
Your favourite slave

I'm hanging on your words
Living on your breath
Feeling with your skin
Will I always be here

In your room
Your burning eyes
Cause flames to arise
Will you let the fire die down soon
Or will I always be here
Your favourite passion
Your favourite game
Your favourite mirror
Your favourite slave

I'm hanging on your words
Living on your breath
Feeling with your skin
Will I always be here

[Κύκνος]

Yo te debo tanto,
tanto amor que ahora,
te regalo mi resignación...

Σου χρωστάω τόση αγάπη
που τώρα σου χαρίζω την παραίτηση μου...

Donde estara mi primavera - Marco Antonio Solis

[Joann]

Καπετάν Αντρέα Ζέπο

Μια ψαροπούλα είναι αραγμένη
μπρος στ' ακρογιάλι το Ζέπο περιμένει

Καπετάν Αντρέα Ζέπο χαίρομαι όταν σε βλέπω
χαίρομαι όταν σε βλέπω, Καπετάν Αντρέα Ζέπο

Όλοι καλάρουνε μα δε πιάνουν ψάρια
καλάρ' ο Ζέπος και πιάνει καλαμάρια

Έγια μόλα έγια λέσα έχει ο σάκος ψάρια μέσα
έχει ο σάκος ψάρια μέσα έγια μόλα έγια λέσα

Μέσ' απ' το τσούρμο του βγαίνουν ιππότες
έξ' είν' απ' την Κούλουρη κι έξ' Αϊβαλιώτες

Έγια μόλα έγια λέσα έμπα στη βαρκούλα μέσα
έμπα στη βαρκούλα μέσα έγια μόλα έγια λέσα

Στίχοι: Γιάννης Παπαϊωάννου, Ψηλός, Πατσάς

http://www.youtube.com/watch?v=K4QCxyByt0U

[deleted-member30-03]

Ανθρωποι αιχμαλωτοι στη γωνια του κελιου τους
αοπλοι ευαλωτοι στα πυρα του εχθρου τους
ενοπλοι φρουροι πανοπλοι ατρωτοι
πανε τιμη να χτυπησουν ή να σκοτωσουν απανθρωποι
ετοιμοι για χρηση πυρων ανοιγμα πληγων
πλυσιμο λογαριασμων απο κυνηγους κεφαλων
οπου το κρατος εχει βαλει σαν σκοπευτες ελευθερους
πατανε την σκανδαλη μα δεν φαινονται προσεχτε τους
αναμεσα μας ειναι κρυβονται με καμουφλαζ
αντιδραση το μονο σαμποταζ
Αθηνα το κελι της Ελλαδας, Ελλαδα κελι της Ευρωπης
η Ευρωπη Αλκατραζ στο πανοπτικον εποπτης
προχωρας ή σταματας η καταδιωξη αρχιζει
σπανε καμερες πετρα και ριψη να η πρωτη ληψη
καλυμμενα προσωπα παμε δεν υπαρχει ληξη
ουτε ρουφιανος δημοσιογραφος για να το καλυψει

Αποδραση απ΄το Αλκατραζ
κινηματογραφικα πλανα το τελειο μονταζ
το σχεδιο ενας χαρτης στο σωμα μου τατουαζ
ενα πρασινο μιλι μετα ο κοσμος ειναι για εμας
αποδραση απο το κελι τετραστιχα στο τοιχο του δωματιου
το μυαλο μου το μυαλο σου η πιο σκληρη φυλακη
φευγω παιρνω το εξπρες του μεσονυχτιου

Τους διωχνει η μουσικη
οπως κανει με τους αδυναμους η γη
οντως φτανει το τελος γυρω μου σιγη
και πουθενα εσυ, κι εγω εδω
κι αυτο αλλο ενα που κατεθεσα ψυχη
δρομος κρυος, εξω βρεχει βαρυς χειμωνας
οτι απερριψαν αυτοι εμεις το καναμε δικο μας
αναγκαιο να μην δισταζουμε, γιατι οχι,
αφου στο τελος της μερας δεν μας εχει μεινει κατι για να χασουμε
μονο μια ιδεα που ο καθενας μας φορα
κι αν την πουλησεις πια δεν πιανει και πολλα στην αγορα
επενδυσαμε και μεγαλωσαμε γυρω απο κατι που
μας εκανε φορεις ενος προτυπου καλπικου
αγαπη ενας για ολους ολοι υπερ του ενος
μα η αγαπη δεν γεμιζει πια το πιατο κανενος
κι αν αγαπας δεν σε καταλαβαινουν σαν να΄ναι η πρωτη τους
μα η αγαπη μαλακες δεν χρειαζεται υποτιτλους
οι αξιες που κρατας θα σε κρατησουν πισω
δεν υπαρχουν αξιες υπαρχει μονο το γκριζο
σκαψαν βαθια τις θαψαν απο πανω ριξαν χωμα
αποχωρησα δεν ειναι σαν αυτους η αγνη φορμα

Αποδραση απ΄το Αλκατραζ
κινηματογραφικα πλανα το τελειο μονταζ
το σχεδιο ενας χαρτης στο σωμα μου τατουαζ
ενα πρασινο μιλι μετα ο κοσμος ειναι για εμας
αποδραση απο το κελι τετραστιχα στο τοιχο του δωματιου
το μυαλο μου το μυαλο σου η πιο σκληρη φυλακη
φευγω παιρνω το εξπρες του μεσονυχτιου

[Joann]

Το δωμάτιο

Μες στο κλειστό δωμάτιο, μπορείς να βρεις
ό,τι δεν τόλμησες ποτέ να ονειρευτείς,
και ό,τι μέσα σου βαθιά αγάπησες
κι όμως ποτέ δεν είδες να βγαίνει αληθινό.

Όλα είν' εκεί, εκεί υπάρχουν όλα
μες το κλειστό δωμάτιο όλα ή τίποτα.
Αγάλματα Θεών λησμονημένων
και της Ελένης το πουκάμισο.

Όλα είν' εκεί κι άλλα πολλά, που κάποτε φαντάστηκες
Ο φόβος του Χριστού στον κήπο της Γεσθημανή
τα βήματα της θλίψης του, της αίγλης του το φως
το αίμα των θυσιασμένων και οι χαμένοι στόχοι τους
το ψύχος το δριμύ των χωρισμών, των χωρισμών.

Το διαμαντένιο αηδόνι του βασιλιά της Κίνας
σινιάλα από φάρους που σβηστήκαν
και μαγικά τοτέμ απ άγνωστες φυλές
Κι εφηβικά κορμιά και καλοκαίρια γαλανά
θάνατοι και φωτιές κι αόρατη ομορφιά
κι αόρατη ομορφιά.

Μες στο κλειστό δωμάτιο υπάρχουν όλα
αν έχεις μάτια να τα δεις, αν έχεις χέρια να τα αγγίξεις
Μπορείς να βρεις κλειδί να ξεκλειδώσεις τη σιωπή τους
Αρκεί να πας, αρκεί να πας ολάνοιχτος
γυρεύοντας τα.

Στίχοι: Λένα Παππά
Χάρης Κατσιμίχας
http://www.youtube.com/watch?v=1VLxqQ3zVtk