ΤΑΥΤΙΣΗ;

[betelgeuse]

Θεολογε εχεις σκεφτει να δοκιμασεις καποια αλλη μεθοδο θεραπειας που να μην ασχολειται τοσο πολυ με το παρελθον οσο η ψυχαναλυση?
Προσωπικα δεν πιστευω οτι εχει τοσο πολυ νοημα αυτη η συνεχης αναδρομη στο παρελθον , ισα ισα μπορει να σου ξυνει και πληγες ή να σου δημιουργει νεες χωρις να υπαρχει λογος.

[m86]

Καλά τα λες όμως έχω μία ένσταση.
Η ένστασή μου έχει να κάνει με την σημαντικότητα που έχουμε μάθει να δίνουμε στην συγχώρεση λες και χωρίς αυτήν δεν μπορεί να υπάρξει θεραπεία. Αντιθέτως πιστεύω ότι η αντιμετώπιση της συγχώρεσης ως πανάκεια μπορεί να εμποδίσει τον δρόμο προς την θεραπεία. Φαίνεται από τα γραφόμενά σου ότι υπάρχει μια τάση κατανόησης του "βασανιστή" "τόσο ήξερε, τόσο έκανε κι αυτός!" άλλο όμως η κατανόηση και άλλο η αποδοχή. Έχω σκοπό να ανοίξω ένα θέμα για το συγκεκριμένο ζήτημα

παιδια δεν νομιζω πως μπορει καποιος να συγχωρεσει τον οποιονδηποτε του εκανε κακο!ουτε αν τον κακοποιουσε ψυχικα ουτε σωματικα!απο προσωπικη εμπειρια με το φιλο μου και τον μπαμπα του που ειχαν μια εκρηκτικοτατη σχεση και δεν μιλουσαν ουτε καν στο τηλεφωνο ειδικα τα 2μιση τελευταια χρονια..βεβαια στην περιπτωση του φιλου μου η κακοποιηση που δεχοταν ηταν ψυχικη οχι σωματικη, αλλα εντονη τοσο που περασε ενα επεισοδιο πριν 4 χρονια και συνεχιζε να εχει τις ιδιες αποψεις για τον μπαμπα του (και ειχε κ απολυτο δικιο) ωσπου ηρθε ενα δευτερο επεισοδιο τωρα,το οποιο αλλαξε ολο του το ειναι που λεμε και στο οποιο τον εχει στο μυαλο σαν εναν μπαμπα οπως ολοι οι αλλοι!αλλα περναει φαση ψυχωσης!δεν πιστευω οτι τον συγχωρησε..αν ηταν ετσι θα το ειχε κανει οταν ηταν καλα ή τουλαχιστον μεσα σ αυτα τα 2μιση χρονια που ειχαν χωρισει οι γονεις του θα πηγαινε να μεινει με τον πατερα του,ή εστω θα μιλουσαν στο τηλεφωνο!δεν νομιζω οτι μπορεις να συγχωρεσεις τον "βασανιστη" σου εκτος αν εχεις καποιο προβλημα που περνας και βλεπεις αλλιως τα πραγματα...

[Paolo_1]

Δεθήκαμε πολύ...άρχισε η μεταβίβαση σ' αυτούς...κουράστηκαν και με απέφευγαν και τώρα στην ουσία έχουμε απομακρυνθεί τραγικά.

Τους δικαιολογώ...είχα πολύ υλικό που τους έπεσε βαρύ, το ίδιο και η συμπεριφορά μου...δεν ήταν και ειδικοί να με χειριστούν. Τώρα είμαι καλύτερα...φοβάμαι να συνδεθώ με άλλους φίλους μήπως με εγκαταλείψουν και αυτοί...δεν αντέχω άλλες απώλειες....

Κανεις δεν θέλει να βγαίνει έξω για καφέ και να ψυχοπλακώνεται.Κι εγώ είχα φίλους που ήταν μονίμως μες στη μιζέρια και τους ξέκοψα.

Τί συμπέρασμα έβγαλα;Βγάλε την αρνητική σου ενέργεια μόνο στον ψυχολόγο ή τον ψυχίατρό σου.Τουλάχιστον αυτός σαν επαγγελματίας θα κάτσει να σε ακούσει,έστω και για τα λεφτά.Ο έξω κόσμος όμως δεν θέλει να τον φορτώνεις με τα δικά σου,έχει κι αυτός τα δικά του,βγαίνει έξω για να ξεχνιέται και δεν θέλει να μιζεριάζει μαζί σου.

[Θεολόγος]

Paolo σκλήρος ο λόγος σου , αλλά σου δίνω εν μέρει δίκιο. Εν μέρει υπάρχουν και άλλοι παράγοντες....

Betelgeuse.... έχω δοκιμάσει και γνωσιακή ψυχοθεραπεία...δε με βοήθησε! Με την ψυχανάλυση δεν κάνω συνέχεια αναδρομές στο παρελθόν...βλέπω ό,τι με έχει βοηθήσει...'ετσι φαίνεται....έχω πολύ υλικό ενδεχομένως.....

[titanic]

Κανεις δεν θέλει να βγαίνει έξω για καφέ και να ψυχοπλακώνεται.Κι εγώ είχα φίλους που ήταν μονίμως μες στη μιζέρια και τους ξέκοψα.

Εγώ έκανα το εντελώς αντίθετο!
Αποκόπηκα από ΟΛΟΥΣ, γιατί δε μου άρεσε ο εαυτός μου (να γκρινιάζω συνέχεια, να μιζεριάζω, να λέω πόσο δυστυχισμένος είμαι, ότι δεν τη θέλω τη ζωή μου κτλ.)
Ένιωθα (και νιώθω) ότι δεν έχω να προσφέρω σε κανέναν τίποτα. Μόνο να του προσθέσω βάρος..
Το αποτέλεσμα;
Σταμάτησα να γκρινιάζω γιατί δεν έχω ΚΑΝΕΝΑΝ στον οποίο να γκρινιάξω..

[howtodream8]

Εγώ έκανα το εντελώς αντίθετο!
Αποκόπηκα από ΟΛΟΥΣ, γιατί δε μου άρεσε ο εαυτός μου (να γκρινιάζω συνέχεια, να μιζεριάζω, να λέω πόσο δυστυχισμένος είμαι, ότι δεν τη θέλω τη ζωή μου κτλ.)
Ένιωθα (και νιώθω) ότι δεν έχω να προσφέρω σε κανέναν τίποτα. Μόνο να του προσθέσω βάρος..
Το αποτέλεσμα;
Σταμάτησα να γκρινιάζω γιατί δεν έχω ΚΑΝΕΝΑΝ στον οποίο να γκρινιάξω..

My story...

[elis]

ασε με ρε χαου τρολακι

[ioannis2]

Paolo σκλήρος ο λόγος σου , αλλά σου δίνω εν μέρει δίκιο. Εν μέρει υπάρχουν και άλλοι παράγοντες....

Betelgeuse.... έχω δοκιμάσει και γνωσιακή ψυχοθεραπεία...δε με βοήθησε! Με την ψυχανάλυση δεν κάνω συνέχεια αναδρομές στο παρελθόν...βλέπω ό,τι με έχει βοηθήσει...'ετσι φαίνεται....έχω πολύ υλικό ενδεχομένως.....

Συμφωνω με τον Παολο. Με το να μιζεριαζουμε και να τα φορτωνουμε στους αλλους τους χανουμε, τους κανουμε να ξεκοψουν τη στιγμη που σε τετοια θεματα ψυχολογιας τους εχουμε μεγαλη αναγκη επειδη η παρεα έστω κι αν αυτη εχει περιεχομενο περι ανεμων και υδατων μας φτιαχνει τη διαθεση, διοτι το καθε τι θετικο που παιρνεις απο την παρεα (εστω κι αν δεν απευθυνεται στην κατασταση ψυχολογιας που βιωνεις) αντισταθμιζει ή εστω ελαττωνει την αρνητικη σου διαθεση. Οποτε τα βγαζεις όλα στον ψυχολογο ή στον ψυχιατρο αναλογα και ξαλαφρωνεις, αλλωστε το 50ευρακι τους το παιρνουνε.
Οταν λες γνωσιακη ψυχοθεραπεια εννοεις τη γνωσιακη συμπεριφορικη ή μονο γνωσιακη? Επειδη η πρωτη (γνωσιακη συμπεριφορικη) κοιταει το παρον και το μελλον. Οι αναδρομες στο παρελθον πιστευω φορτιζουν το ατομο, με τη θυμιση γεγονοτων ειναι ως εαν να ξαναζει τα αρνητικα συναισθηματα που αυτα του προκαλεσαν στο τωρα και γη αναμνηση των γεγονοτων στη σκεψη του γινεται πολύ εντονη. Πρεπει να εχει πολύ δυνατα ψυχικα αποθεματα μεσα του ωστε η επικληση να μετατραπει μεσα απο τα αποθεματα αυτα σε διορθωση, αλλιως πληγωνετε περισσότερο εκει που μεσα απο τη ψυχοθεραπεια παλευει για να διωξει τα αρνητικα βιωματα. Πιστευω η επικληση με σκοπο τη διορθωση προυποθετει αυτα τα απωθεματα αλλιως ο ψυχοθεραπευτης καλύτερα να την αποφευγει.