Εγκλωβισμένη επαγγελματικά

[elis]

υγυγυγυιβββββββββββββ
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[sRo]

Λένα αντιλαμβάνομαι ότι ξέρεις πολύ καλά τον χώρο και πιθανότατα είσαι ή έχεις περάσεις από κατάσταση αντίστοιχη με τη δική σου.
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας, το να ανοίξω δικό μου γραφείο δεν είναι η "τελευταία λύση" για να αποφύγω τα ανόητα αφεντικά, είναι μόνο ίσως η αφορμή. Το να σταθώ στα πόδια μου και να έχω το δικό μου γραφείο ήταν και είναι το όνειρό μου, αυτό θέλω και ονειρεύομαι να κάνω. Και πραγματικά αν ήταν αλλιως οι εποχές, ίσως να ήμουν πιο αποφασισμένη. Όμως μέσα μου και γύρω μου ειναι δύο αντίθετες φωνές, που δε ξέρω ποια θα επικρατήσει : "είσαι έτοιμη, αλλά δεν είναι κατάλληλες οι εποχές, είναι αυτοκτονια", από τη μια, "αν όχι τώρα, πότε ? ποτέ ?", από την άλλη.
Πρόσφατα μια φίλη προσπαθούσε να με πείσει να κάνω το μεγάλο αυτό βήμα, λέγοντάς μου ότι είμαι προνομιούχα, έχω έναν σύντροφο που έργάζεται και αμείβεται ικανοποιητικά, και έχω τους γονείς μου που είναι σε θέση να με στηρίξουν. Όμως εγώ δεν το αντέχω να στηριχθώ σε κανενός την πλάτη, πίστευα ότι είχα πατήσει έστω και λίγο στα πόδια μου και δεν μπορώ να δεχτώ "να με συντηρούν" οι δικοί μου και "να με ζει" ο σύντροφός μου. Είναι θέμα προσωπικού εγωισμού και αναμφίβολα σίγουρα θα πρέπει κάποιος να με "συντηρεί" και εμένα και το γραφείο, μέχρι να αρχίσει να ρολάρει, πράγμα αμφίβολο και αυτό στις μέρες που είμαστε.

Και στο μεταξύ στο γραφείο η ίδια, φυσικά, κατάσταση, όλο και λογιστεύουμε, δεν έρχεται κανείς νέος συνεργάτης παρά μόνο φεύγουν. 2 άτομα έχουμε μείνει όλα κ όλα, και πλέον νιώθω να είμαι δεμένη με αλυσίδες όχι μόνο χειροπόδαρα, αλλά και από το λαιμό...

[ioannis2]

Αν βλεπεις να εξελισσεσαι απο υπάλληλος σε συνεταιρος και να αυξανουν οι απολαβες σου και οι προοπτικες ανελιξης σου μεινε τουλαχιστον μεσοπροθεσμα εκει. Αν οχι κανε το βημα που θες, δλδ προλειανε το εδαφος καταλληλα. Επειδη οποιος θελει καποιο πραγμα πολύ εχει τις πιθανοτητες με το μερος του. Συνηθως τις καλες κινησεις δεν πρεπει να αργουμε να τις κανουμε επειδη απ αυτη την πλευρα ο χρονος δουλευει εις βαρος μας.
Αυτα που λες για τους δικους σου ανθρωπους θα μπορουσες να τα αντικριζες διαφορετικα, ότι εχεις τους ανθρωπους που σε αγαπουν που θα σε στηριξουν και θα ναι διπλα σου, κι αυτη η αντικριση που σου εισηγουμαι ελαχιστα απεχει ή ταυτιζεται με αυτο που οντως απο μερους τους ισχυει για σενα. Δεν ειναι οι ξενοι που θα νιωθεις υποχρεωση εναντι τους ή θα θελουν ανταλλαγματα ή τα ατομα που δε σε εμπνεουν ιδιαιτερη εμπιστοσυνη. Αλλαξε οπτικη γωνια απο την οποια το βλεπεις, διοτι σε τετοιες σχεσεις δε χωρανε εγωισμοί.
Κατα τα λοιπα σου τα ξαναπα, μια χαρα εισαι και πολλοι θα ζηλευαν να ναι στη θεση σου. Και δεν εχεις αναγκη εσυ αυτο τον ιστοχωρο.

[kerasi]

Και ποιο αφεντικο ειναι καλο? Ειδικα τωρα με την κριση? Γιατι δεν πας εξωτερικο αφου εχεις προσοντα? Απο τους συμμαθητες μου οσοι το εκαναν ειναι κομπλε τωρα. Στην ελλαδα θα επαιρναν τρεις κι εξηντα για να υποκλινοντε σε τυπους σαν το αφεντικο σου...

[Lena01]

Όμως μέσα μου και γύρω μου ειναι δύο αντίθετες φωνές, που δε ξέρω ποια θα επικρατήσει : "είσαι έτοιμη, αλλά δεν είναι κατάλληλες οι εποχές, είναι αυτοκτονια", από τη μια, "αν όχι τώρα, πότε ? ποτέ ?", από την άλλη.
Πρόσφατα μια φίλη προσπαθούσε να με πείσει να κάνω το μεγάλο αυτό βήμα, λέγοντάς μου ότι είμαι προνομιούχα, έχω έναν σύντροφο που έργάζεται και αμείβεται ικανοποιητικά, και έχω τους γονείς μου που είναι σε θέση να με στηρίξουν. Όμως εγώ δεν το αντέχω να στηριχθώ σε κανενός την πλάτη, πίστευα ότι είχα πατήσει έστω και λίγο στα πόδια μου και δεν μπορώ να δεχτώ "να με συντηρούν" οι δικοί μου και "να με ζει" ο σύντροφός μου. Είναι θέμα προσωπικού εγωισμού και αναμφίβολα σίγουρα θα πρέπει κάποιος να με "συντηρεί" και εμένα και το γραφείο, μέχρι να αρχίσει να ρολάρει, πράγμα αμφίβολο και αυτό στις μέρες που είμαστε.

Sorry αλλά νομικός είσαι, υποτίθεται ότι βλέπεις περισσότερες παραμέτρους σε ένα θέμα από δίπολα του τύπου ή το ένα ή το άλλο, ή μαύρο ή άσπρο...
Το θέμα αυτό δεν είναι για ονειρικές ρομαντικές ονειροπολήσεις, είναι καθαρά λογιστικό, τραπεζικής λογικής.
Αν σου βγαίνουν τα νούμερα, το κάνεις, μπορείς και παράλληλα με αυτό που ήδη έχεις τώρα να προσπαθείς να βρεις πελατεία, ή να συνεταιρισθείς με φίλους-ες σου ή να πετύχεις μια σταθερή αντιμισθία, να διευρύνεις τον κύκλο σου, τις γνώσεις σου....
έχω την εντύπωση ότι πνίγεσαι σε μια κουταλιά νερό, θέλεις να αντιδράσεις από την μιζέρια του αφεντικού αλλά δεν ξέρεις πώς και το ελεύθερο επάγγελμα σού φαίνεται σωτηρία...

[Lena01]

Αν βλεπεις να εξελισσεσαι απο υπάλληλος σε συνεταιρος και να αυξανουν οι απολαβες σου και οι προοπτικες ανελιξης σου μεινε τουλαχιστον μεσοπροθεσμα εκει. Κατα τα λοιπα σου τα ξαναπα, μια χαρα εισαι και πολλοι θα ζηλευαν να ναι στη θεση σου. Και δεν εχεις αναγκη εσυ αυτο τον ιστοχωρο.

Για να εξελιχθεί σε συνέταιρο, πρέπει να το θέλει το αφεντικό της, να χάσει την πρωτοκαθεδρία του, να παραχωρήσει προνόμια...και αυτό θα έκανε μόνο αν τού πήγαινε στο πιάτο καραμπινάτη πελατεία να τη μοιραστούν. Αλλά σιγά... θα την κρατούσε για τον εαυτό της και θα έκανε το μεγάλο βήμα προς την ελευθερία...

Το άλλο που λες, επίτρεψέ μου να επισημάνω ότι είναι απαξιωτικό για όλους εμάς. Τί σημαίνει ότι δεν έχει ανάγκη αυτό τον ιστοχώρο? Διάλογο κάνουμε, απόψεις ανταλλάσσουμε στο θέμα που έθεσε...

[Lena01]

Γιατι δεν πας εξωτερικο αφου εχεις προσοντα? Απο τους συμμαθητες μου οσοι το εκαναν ειναι κομπλε τωρα. Στην ελλαδα θα επαιρναν τρεις κι εξηντα για να υποκλινοντε σε τυπους σαν το αφεντικο σου...

Κεράσι,
το εξωτερικό δεν είναι για κανένα μας η γη της επαγγελίας και της σωτηρίας. Επειδή τυχαίνει να πληροί τις τυπικές προδιαγραφές, δεν σημαίνει ότι θα τής στρώσουν το κόκκινο χαλί για να δουλέψει ούτε ότι θα βρει αμέσως δουλειά με ικανοποιητικά χρήματα.
Η κοπέλα είναι δικηγόρος, σκέψου ότι για να δουλέψει έξω επιτυχώς πρέπει να γραφτεί στο σύλλογο της πόλης όπου θα βρίσκεται, που σημαίνει εξετάσεις, διάβασμα, και πάλι κλείσιμο και βιβλία, για ένα χρόνο τουλάχιστον.Και επειδή έχει πτυχίο από Ελλάδα, ούτως ή άλλως πρέπει να στρωθεί γερά να μάθει το σύστημα της άλλης χώρας. Ίσως ένα μεταπτυχιακό να την βάλει σε μια τροχιά μέσω των alumni, που είναι εξαιρετικά οργανωμένοι...αλλά και πάλι 100% σίγουρο δεν είναι τίποτα.
Αν ξεκινήσει δουλειά σε ένα γραφείο ή εταιρεία θα ξεκινήσει 12ωρο με τα λιγότερα και θα πρέπει να τους πείσει ότι είναι εργατική και αξίζει το καλύτερο. Τα χρήματα για το σπίτι και τη διαβίωση της θα τρέχουν, οι εισφορές της επίσης. Αρα με τους πιο πρόχειρους υπολογισμούς, για να πάει καλά ή έστω για να δει πώς θα εξελιχθεί μια απόπειρα στο εξωτερικό πρέπει να αφιερώσει 2-3 χρόνια μινιμουμ.
Τα αφεντικά παντού ίδια είναι, η ανθρώπινη φύση δεν αλλάζει...εκτός αν βρει κανείς δουλειά είτε στην ευρωπαϊκή ένωση είτε σε διεθνείς οργανισμούς είτε σε μεγάλες εταιρείες, όπου το κλίμα είναι απρόσωπο.

[kerasi]

Λενα αφου ειναι τοσο δυσοιωνα τα πραγματα γιατι η νομικη ειναι ειναι πρωτη σε βαση και ακομα και μεσα στην κριση εχει τετοια ζητηση?

[Lena01]

Λενα αφου ειναι τοσο δυσοιωνα τα πραγματα γιατι η νομικη ειναι ειναι πρωτη σε βαση και ακομα και μεσα στην κριση εχει τετοια ζητηση?

H απάντηση είναι απλή... εκτός από το αναμφισβήτητο κύρος και την αίγλη που περιβάλλει το χώρο για τους απέξω, είναι μια από τις σχολές που προσφέρουν πάρα πολλές προοπτικές, διεξόδους, ευκαιρίες. Πάντα ήταν και πάντα θα είναι από τις πρώτες! Για τους μαθητές, είναι επιβράβευση του ότι είναι άριστοι μαθητές, αν δεν είναι από σχετικές οικογένειες...Για όσους είναι από σχετικές οικογένειες, συνεχίζουν την οικογενειακή παράδοση/επιχείρηση.

Σε ποιά άλλη σχολή έχεις προοπτικές να κάνεις καριέρα ως δικηγόρος, συμβολαιογράφος, δικαστής, διπλωμάτης, ειρηνοδίκης, καθηγητής στη β'βάθμια εκπαίδευση, διδάσκων σε τει, δημοσιογράφος αν σου κάτσει (δικηγορία και δημοσιογραφία δεν είναι ασυμβίβαστα...), αν το έχεις στο πολύ διάβασμα και στην έρευνα καθηγητής σε πανεπιστημιακό τμήμα, δικηγόρος στο νομικό συμβούλιο του κράτους, αν κάτσει κανένας καλός διαγωνισμός, ανώτερος υπάλληλος, με μια καλή ειδίκευση να εργαστείς σε εταιρεία, τράπεζα, διεθνή οργανισμό, και ο κατάλογος δεν τελειώνει ?

ΔΕν είπα σε καμία περίπτωση ότι είναι δυσοίωνα τα πράγματα, ξεκαθάρισα τις δυσκολίες που ανακύπτουν, και όχι όλες...
μπορεί να πετύχεις, μπορεί και να αποτύχεις!ξαναπροσπαθείς, και πάει λέγοντας...
Επειδή είναι δύσκολα και ξέρουμε τις δυσκολίες ή τουλάχιστον κάποιες, δεν σημαίνει ότι θα σταυρώσουμε τα χέρια και θα παραιτηθούμε...άλλο το ένα, άλλο το άλλο.

[kerasi]

Με κουφανες....!

[ioannis2]

Για να εξελιχθεί σε συνέταιρο, πρέπει να το θέλει το αφεντικό της, να χάσει την πρωτοκαθεδρία του, να παραχωρήσει προνόμια...και αυτό θα έκανε μόνο αν τού πήγαινε στο πιάτο καραμπινάτη πελατεία να τη μοιραστούν. Αλλά σιγά... θα την κρατούσε για τον εαυτό της και θα έκανε το μεγάλο βήμα προς την ελευθερία...

Το άλλο που λες, επίτρεψέ μου να επισημάνω ότι είναι απαξιωτικό για όλους εμάς. Τί σημαίνει ότι δεν έχει ανάγκη αυτό τον ιστοχώρο? Διάλογο κάνουμε, απόψεις ανταλλάσσουμε στο θέμα που έθεσε...

Μου κανει εντυπωση το απότομο των απαντησεων σου.

Εχω την εντυπωση πως αρχικα ανεφερε πως το να ανοιξει δικο της γραφειο ήταν ανέκαθεν το ονειρο της και μεσα απο τα συμφραζόμενα της συμπέρανα ότι εχει τους καταλληλους ανθρωπους να την στηριξουν αλλά και η ίδια την ικανότητα να το επιτυχει, οποτε στις απαντησεις μου εμμέσως πλην σαφως της έλεγα να προλειάνει το έδαφος για το σκοπό αυτο ως την καλύτερη επιλογή. Τα περι των πολλών επαγγελματικων προοπτικων που προσφερει ο κλάδος νομικης από τη στιγμη που η κοπελα εχει κατασταλάξει στο τι θελει ειναι κουβεντες του περιττού.
Αμα εχει την ικανοτητα να χει την καραμπινάτη πελατεια για την οποια μιλας ειναι αυτονοητο ότι θα κανει δικη της δουλεια οποτε οι συζητησεις περι πρωτοκαθεδριων και καραμπινατης πελατειας στο πιατο καποιου αλλου παλι ειναι εκ του περιττου.

[keep_walking]

.................................................. .............................................

[μαρκελα]

Αν βλεπεις να εξελισσεσαι απο υπάλληλος σε συνεταιρος και να αυξανουν οι απολαβες σου και οι προοπτικες ανελιξης σου μεινε τουλαχιστον μεσοπροθεσμα εκει. Αν οχι κανε το βημα που θες, δλδ προλειανε το εδαφος καταλληλα. Επειδη οποιος θελει καποιο πραγμα πολύ εχει τις πιθανοτητες με το μερος του. Συνηθως τις καλες κινησεις δεν πρεπει να αργουμε να τις κανουμε επειδη απ αυτη την πλευρα ο χρονος δουλευει εις βαρος μας.
Αυτα που λες για τους δικους σου ανθρωπους θα μπορουσες να τα αντικριζες διαφορετικα, ότι εχεις τους ανθρωπους που σε αγαπουν που θα σε στηριξουν και θα ναι διπλα σου...

Συμφωνώ Γιάννη!
Αν κι έχει και την στήριξη των δικών της ανθρώπων... δεν δείχνει νάναι έτοιμη μάλλον για να κάνει το επόμενο βήμα,
οπότε από τη μια οι ανασφάλειές της... κι από την άλλη η ανάγκη της να νιώθει ότι είναι κι απαραίτητη στο συγκεκριμένο εργοδότη,
γίνονται τροχοπέδη για ν' ανοίξει τα φτερά της. Ίσως νομίζω, κι ένας σύμβουλος σταδιοδρομίας να βοηθούσε στην παρούσα φάση... και
στον τρόπο αντιμετώπισης προς το παρόν του εργοδότη, αλλά περισσότερο στο τρόπο θωράκισης του εαυτού της για ν' αντέχει... αλλά και για
ν' αντλεί όσο γίνεται χαρά κι ανακούφιση. Εξάλλου, οι τακτικές που χρησιμοποιεί κάποιος, για να σε ακυρώσει, να σε μειώσει κ.λπ. θέλουν και
τις ανάλογες τακτικές αντιμετώπισης για να ισορροπούμε, αντί να καταρρακωνόμαστε ψυχικά.
Μετά, ναι έχουμε κρίση, αλλά κι από την άλλη, όλα στη ζωή μας είναι και ρίσκο και κανείς μας
δεν ξέρει με το που βγαίνει από την ασφάλεια του σπιτιού του το πρωί αν θα ξαναγυρίσει πίσω...

[sRo]

Το ότι είμαι νομικός, Λένα, δεν σημαίνει ότι έχω οπωσδήποτε την ικανότητα να διαχειρίζομαι τα προσωπικά μου διλήμματα αποστασιοποιημένα και ψύχραιμα σα να πρόκειται για καποια υπόθεση, για κάποιον τρίτο. Φοβάμαι πως με παρασύρουν οι συναισθηματισμοί στα θέματα αυτά.
Σχετικά με αυτό που είπες, Γιάννη, και προκάλεσε την αντίδραση της Λένας, είμαι σίγουρη πως δεν το είπες με τόνο απαξιωτικό, κάθε άλλο. Σε κάθε περίπτωση, όμως, η κουβέντα και η ανταλλαγή απόψεων εδώ μέσα με έχει βοηθήσει και με βοηθάει πολύ σε ψυχολογικό επίπεδο, αλλά και σε πρακτικό. Βλέπω από αγνώστους προς εμένα ανθρώπους οπτικές και παραμέτρους, που ναι μεν μπορεί να μου υποδεικνύονται και από τους δικούς μου ανθρώπους με τους οποιούς συζητώ πολύ αυτό το θέμα, όμως από τρίτους, αντικειμενικούς και μη συναισθηματικά εμπλεκόμενους, έχουν την βαρύτητα της "εξωτερικής οπτικής" του θέματος. Γι αυτό, λοιπόν, και σας ευχαριστώ όλους για τον χρόνο σας !
Νομίζω πως μέσα μου έχω πάρει την απόφασή μου να απεμπλακώ από αυτό το περιβάλλον, διότι αφενός μου προκαλεί τεράστια φθορά χωρίς καν ικανοποιητικές απολαβές, και αφετέρου δεν υπάρχει η παραμικρή δυνατότητα ανέλιξη στον παρόντα χώρο. Και αυτό το λέω όχι επειδή είμαι ανασφαλής, αλλά επειδή το παρελθόν του γραφείου και ο εγωκεντρικός χαρακτήρας του αφεντικού, αυτό δείχνουν.
Τέλος, ένας ακόμη προβληματισμός... Αυτή η περίφημη πελατεία πώς χτίζεται, λοιπόν ? Αν δεν έχεις έτοιμη από κάποια προγεννέστερη γενιά, πιστεύω ότι μόνο μέσω γνωριμιών και φυσικά από στόμα σε στόμα μπορεί να δημιουργηθεί μια σχετική φήμη και πελατεία. Όταν λοιπόν πρόσωπα του οικογενειακού και φιλικού μου περιβάλλοντος απευθύνονται σε εμένα για υποθεσούλες αλλά εγώ τους "γράφω" επειδή δεν έχω χρόνο, ούτε χώρο να τους δεχτώ, είναι δυνατόν να ξυπνήσω μια μέρα με φήμη και πελατεία ? Το να είσαι κυριολεκτικά δούλος και σκλάβος κάποιου δεν μπορεί να συμβαδίσει με την αναπτυξη πελατείας, δυστυχώς.

[Lena01]

Μου κανει εντυπωση το απότομο των απαντησεων σου.

Εχω την εντυπωση πως αρχικα ανεφερε πως το να ανοιξει δικο της γραφειο ήταν ανέκαθεν το ονειρο της και μεσα απο τα συμφραζόμενα της συμπέρανα ότι εχει τους καταλληλους ανθρωπους να την στηριξουν αλλά και η ίδια την ικανότητα να το επιτυχει, οποτε στις απαντησεις μου εμμέσως πλην σαφως της έλεγα να προλειάνει το έδαφος για το σκοπό αυτο ως την καλύτερη επιλογή. Τα περι των πολλών επαγγελματικων προοπτικων που προσφερει ο κλάδος νομικης από τη στιγμη που η κοπελα εχει κατασταλάξει στο τι θελει ειναι κουβεντες του περιττού.
Αμα εχει την ικανοτητα να χει την καραμπινάτη πελατεια για την οποια μιλας ειναι αυτονοητο ότι θα κανει δικη της δουλεια οποτε οι συζητησεις περι πρωτοκαθεδριων και καραμπινατης πελατειας στο πιατο καποιου αλλου παλι ειναι εκ του περιττου.

Καλό μεσημέρι!!!
Επισήμανα με quote ένα συγκεκριμένο απόσπασμα (από υπάλληλος να γίνει συνέταιρος) όσων είπες και σχολίασα μόνο αυτό, δεν είχα καμία πρόθεση να δώσω την εντύπωση ότι απάντησα απότομα, μάλλον λακωνικά θα έλεγα, ζητώ συγνώμη που σού δημιούργησα τέτοια εντύπωση!
Όπως το ξεκαθαρίζεις, έχεις δίκιο, συμφωνώ απόλυτα!!!!
Η αναφορά στις πολλές προοπτικές ήταν απάντηση σε ερώτηση άλλου, δεν απευθυνόταν σε σένα ούτε γενικότερα στο θέμα αυτού του thread.
To τελευταίο που λες (Αμα εχει την ικανοτητα να χει την καραμπινάτη πελατεια για την οποια μιλας ειναι αυτονοητο ότι θα κανει δικη της δουλεια) επιτρεψε μου να σου πω ότι δεν είναι τόσο προφανές και αυτονόητο όσο φαίνεται, κυρίως για φορολογικούς λόγους. Αλλά και πάλι είναι μια άλλο συζήτηση που θέλει χρόνο και δεν είναι του παρόντος.
Ευχαριστώ!!!!