Φευγάτες σκέψεις

[fevgatos67]

Στίχοι Σταμάτης Κραουνάκης & Λάκης Λαζόπουλος
Μουσική Σταμάτης Κραουνάκης

Όταν έχω εσένα
μπορώ να ονειρεύομαι ξανά
ανοίγω μες στη θάλασσα πανιά
και πιάνω μες τα χέρια μου
τον κόσμο να τον φτιάξω

Όταν έχω εσένα
μπορώ να μη βυθίζομαι αργά
τα βράδια που πληγώνεται η καρδιά
και πιάνω το μαχαίρι
το σκοτάδι να χαράξω

Κάνε ένα βήμα
να κάνω εγώ το επόμενο
αίμα μου και σχήμα
λόγος και ψυχή στο συμφραζόμενο

Όταν έχω εσένα
νιώθω σαν παιδί, έχω έναν άνθρωπο
μη φοβού κανένα
Εσύ κι εγώ στον κόσμο
τον απάνθρωπο

Εσύ κι εγώ
Όταν έχω εσένα
μπορώ να βάψω με ασήμι τη σκουριά
μπορώ να κοιμηθώ με σιγουριά
να πιάσω με τα χέρια μου
τους δράκους να σκοτώσω

Όταν έχω εσένα
αντέχω, πάω δίπλα στον γκρεμό
το ξέρω, έχω ένα χέρι να πιαστώ
κοντά μου έναν άνθρωπο
τα χρόνια μου να ενώσω

Αφιερωμένο ΄΄΄σε εσένα΄΄΄ είτε λέγεσαι, εαυτός, φίλος-η-οι, έρωτας, αγάπη, σύζυγος

Ενας κοινός ενικός, για όλους μας

Αν αφαιρούσαμε την ηλικία και κρατήσουμε τις εμπειρίες
Αφαιρούσαμε το φύλο που μας διαχωρίζει και κρατήσουμε την ανθρωπιά
Αφαιρέσουμε τα αρνητικά συναισθήματα του φόβου, τις τροπής, του στίγματος, των ταμπελών, τις μειονεκτικότητας, και κρατήσουμε τα θετικά του διαλόγου, τις αισιοδοξίας, τις ελπίδας, τις προσδοκίας, τις υγιούς αντιπαράθεσης, τις πολυπόθητης και σπάνιας και πολύτιμης επικοινωνίας τότε θα έχω (αυτό που ζήτω από) έναν καλό συνομιλητή

Συχνά αναρωτιέμαι πως δεν είναι τυχαίο το ότι έχουμε 2 αυτιά αλλά ένα στόμα, δύο μυαλά είναι καλύτερα από ένα, ιδιαίτερα από δύο αντίθετα

Κάποτε ξεκαρδιζόμουν από τα γέλια κάθε φορά που θυμόμουν ένα κείμενο που έλεγε
Όσες φορές κι αν σκοντάψεις
όσες φορές κι αν πέσεις
εγώ θα είμαι πάντα εκεί
για σένα...
-Με αγάπη, το πάτωμα

Πέρασαν πάρα πολλά χρόνια μέχρι να καταλάβω πως και η κατάθλιψη είναι το ίδιο πράγμα, βρίσκετε πάντα εκεί, δεν είναι ταβάνι να σε πλακώσει και να μην μπορείς να σηκωθείς, είναι ….πάτωμα…. που άμα πέσεις σε αυτό και πάλι δεν θα μπορείς να σηκωθείς, αλλά …. δεν είναι το ίδιο, με το ταβάνι που και να θές δεν μπορείς, δεν μπορείς όχι δεν θέλεις, δεν έχεις την δύναμη εκτός και αν έρθουν τα συνεργεία και σε βγάλουν από τα συντρίμμια,

Δεν έχει κανένα νόημα το να περιγράφω για τα αποτελέσματα από την πτώση, το θέμα είναι τι κάνω πριν από αυτήν
Έχω μάθει να αντιλαμβάνομαι σχετικά έγκαιρα τα σημάδια, πριν από…… την καταιγίδα, και να προετοιμάζομαι, και όταν ξεσπά να λέω,……. μπόρα είναι θα περάσει,……
Ενα από τα θετικά αποτελέσματα που οφείλω να ομολογήσω & που έχω αποκομίσει μέσα από το φιλοξενία του φόρουμ είναι πως η γνώση είναι σαν την πρόληψη, από εκεί και πέρα τον λόγο τον έχουν οι ειδικοί

Η δική μας υποχρέωση είναι να προχωράμε γιατί αν σταματήσουμε το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να βλέπουμε την ζωή να μας προσπερνάει με την ταχύτητα του δείκτη τον δευτερολέπτων αντί του χρόνου τις ώρας

Πώς να διώχνω, να λέω ένα ούστ, στα παλιά τα απωθημένα? στις ίδιες στείρες, ατέρμονες, & σε τελική ανάλυση, αδιέξοδες σκέψεις? [/B]

Πώς να δίνω άλλη ερμηνεία σε προβλήματα εργασιακά, οικονομικά, οικογενειακά, προσωπικά, στην αγωνία στον φόβο για το μέλλον?

Πώς να μην περνάνε μέσα μου ? οι υποχρεώσεις, τα λόγια, οι σκέψεις, αυτή η ψευδαίσθηση τις ατελείωτης πτώσης, του αποπροσανατολισμού, να αναζητώ κάθε
μέρα από το πρωί …. το αυτό…. που μου δίνει την όρεξη, το κέφι, η πως αλλιώς να πω αυτό το μαλακιασμένο που μου κλέβει την συγκέντρωση

Πώς να ξανάχτιζα την εμπιστοσύνη που γκρέμισαν πρώτοι, ποιοι άλλοι οι συνήθεις ύποπτοι, (εδώ γελάω ειρωνικά) γονείς ….. από τον παιδικό φίλο μου μέχρι την ημέρα που είχα καλύτερη από τύχη επιλογή στην κοπελιά
Εμπιστοσύνη από την κοπελιά που με πλήγωσε και που δεν θυμάμαι καν το όνομά τις
Την κοπελιά που πλήγωσα και δεν θα ξεχάσω ποτέ, και τι ειρωνεία την λένε Χαρά, ξέρεις τι είναι να πληγώνεις την χαρά ?

Σαν να βάζω τις μνήμες στο μίξερ του μυαλού μου ε ? πληροφοριακά απαίσιος πουρές

Τι με φέρνει πάλι εδώ ? ποιοι είναι οι στόχοι μου ? οι επιθυμίες μου ? οι δυνατότητες μου ?

Γκρίζα σύννεφα σωρεύονται, οι λάμψεις κάνουν ξαφνικά και αθόρυβα την δουλειά τους, μέχρι να τις προφτάσει ο ήχος
Δεν κρατώ ομπρέλα, ποτέ δεν μου άρεσε να κρατώ μακριά τα δάκρυα του ουρανού, όπως κανένας δεν καταφέρνει να ξεγλιστρήσει τόσο εύκολα και ανώδυνα από αυτή την λυτρωτική θλίψη, που γίνεται για χάρη τις ζωής

Η αγωγή που ακολουθούσα αυτό το διάστημα μου έδωσε την δυνατότητα να ξεκαθαρίσω μέσα μου το τι μου συμβαίνει και κυρίως γιατί καταλήγω στα ίδια αδιέξοδα, ( γιατί το ένα γιατί το άλλο )
Η απόφασή μου να διακόψω την φαρμακευτική αγωγή και να στραφώ με τις δικές μου δυνάμεις / προσπάθειες, δλδ να παράγει ο οργανισμός μου τις απαραίτητες ουσίες που έχω σε έλλειψη δεν την θεωρώ επιπόλαιη η λάθος, ποιο πολύ με πρόκληση την χαρακτηρίζω, ναι, μια πρόκληση
Να βλέπω μακριά , να βλέπω και να προβλέπω τις εξελίξεις που θα έρθουν, από την μια, γιατί από την άλλη ( απότομη προσγείωση) δεν υπάρχει σάλιο, πόσο περισσότερο για ψυχοθεραπευτική μέθοδο

Τον φόβο πως τα χάπια θα μου δημιουργήσουν εξάρτιση, πως ναι μεν καλή η μέθοδος για αρχή αλλά αμα δεν αντιμετωπίσω την πηγή του …κακού δεν θα βρώ γιατρειά, ε και αμα δω τα σκούρα που λέμε και δεν ξανα αντέχω θα πάω μέσω ταμείου θα το πάρω απόφαση ψιλή χοντρή δική μου, για να μου κόψετε την καλημέρα δεν το νομίζω, το πολύ πολύ αμα σας τα πρήζω θα στεναχωριέμαι θα μου περνάει και πάμε παρακάτω γιατί…….. σαν να ξεφεύγω από το θέμα

Όταν δεν βλέπω, η δεν βρίσκω το τι πρέπει να κάνω, από εκείνη τη στιγμή και μετά το χάνω, χάνω την γη από τα πόδια μου, επανέρχομαι με το να κάνω ένα διάλειμμα και ξεκινώντας από το να βάζω από την αρχή τα πράγματα σε μια σειρά, ξεκινώντας από την καθαριότητα η την τακτοποίηση του κάθε κατεργάρη (σκέψεις) στον πάγκο του, και με την βοήθεια όσων διαβάζω ανά τακτά διαστήματα εδώ μέσα
Φίλους που θα μπορούσα να μιλήσω ανοικτά, όπως κάνω καλή ώρα τώρα, δεν έχω, πέρα από εδώ με το θέμα που μόλις άνοιξα και με ένα γεια που λέω που και πού στο ανταλλακτήριο μηνυμάτων μελλών του φορουμ (έχω έναν τρόπο να εκφράζομαι ε ?)

Ένα άλλο που με απασχολεί τα τελευταία 2013 χρόνια είναι πως αν η λογική σε τραβάει η σπρώχνει μπροστά το συναίσθημα σε κρατά πίσω από τα πρέπει, τους στόχους, ,,,,,,,
Λογική και συναίσθημα, απ ότι φαίνεται αδυνατώ να συντονίσω
Αλκοολικά τα πρώην βράδια για να γιατρέψω δήθεν τις πληγές, πάει το ξεπέρασα ποια, πάλι καλά ευτυχώς και μπράβο και συγχαρητήρια σε όσους το καταφέρνουν (καθώς και το κάπνισμα)

Γιατί επιλέγω τον συναισθηματικό προσανατολισμό ? και πώς να το πω αυτήν την στιγμή (με την λογική) το θεωρώ στα όρια του γελοίου για να μην πω …….. δεν ξέρω και εγω πώς να το χαρακτηρίσω αυτήν την εμμονή να το πώ ? κακή συνήθεια ?
δεν ξέρω ξανα χάνομαι στις σκέψεις οπότε …. Μπρεικ
Με την πυξίδα τις λογικής βρίσκω ξανά τον προσανατολισμό μου γιατί άσχετα με τα ,,,,, που γραφώ θεωρώ τον εαυτό μου υπεύθυνο για το που βάζω την υπογραφή μου και,,,,,,,, μετά όλα τα άλλα
Απλά πράγματα είναι η ζωή, γιατί τα κάνω πολύπλοκα ? η ζωή είναι στιγμές λένε και έτσι είναι
Γιατί χάνομαι στο φανταστικό, στο άγχος? για το τι είπες πως το είπες τι θα συμβεί αν θα συμβεί και αμα συμβεί τι θα πρέπει να κάνω να προετοιμαστώ λόγια λόγια λόγια

Γιατί μου είναι δύσκολο να συγχωρήσω αυτούς που με εμπόδισαν στα πρώτα βήματα που μου έκοψαν τα φτερά πρίν το πρώτο πέταγμα ?

Κουράζω ε ? εγω να δείτε εξάντληση
και απορία πως με αντέχεται μασκοφόροι φίλοι μου

Ρεμάλια τον νού σας σε αυτό που αντέγραψα παρακάτω, τον νου σας ρεμάλια


Το πρώτο πράγμα που έκανα όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου,
ήταν να απαλλαγώ από ότι δεν ήταν καλό για την υγεία μου
Φαγητά, ανθρώπους, πράγματα, καταστάσεις, και γενικά κάθε τι που με κρατούσε κάτω
και μακριά από τον πραγματικό εαυτό μου.
Στην αρχή ονόμασα αυτή την στάση μου, Υγιή εγωισμό
Τώρα ξέρω ότι λέγεται
Αγάπη του εαυτού μας
Charlie Chaplin

Ε να μην κλείσω με μαυρίλα, σωστά φίλοι μου ?
Είναι λυτρωτικό τελικά να το βγάζεις από μέσα σου και σε ανθρώπους που σε καταλαβαίνουν η έστω προσπαθούν να σε καταλάβουν

ΥΓ
Τι στο καλό ούτε τώρα θα πάω για ύπνο ?

[ioannis2]

Φιλε, διαβασα, έστω αποσπασματικά, το μηνυμα σου. Ξετυλίγεις σαν κουβαρι αυτα που σε πλήγωσαν στη ζωη, αυτα που υπηρξαν η αιτια για να γραφεις εδω επιζητωντας το λυτρωτικο συναισθημα με το οποιο καταλήγει η παραθεση σου. Με το να τα πεις καπου, μπορει να μην τα διορθωνεις, όμως αποφορτίζεσαι συναισθηματικα. Έστω προσωρινα εχει φυγει ενα μεγαλο συναισθηματικο βαρος. Πρόβλημα ειναι επίσης το να μην υπάρχουν οι καταλληλοι ανθρωποι στη ζωη σου στους οποιους θα μπορουσες να εκφραστεις με τον ωραιο τροπο που μιλησες εδω. Το φορουμ, ως χωρος στον οποιο απευθυνονται ανθρωποι με παρομοια βιωματα κι ετσι, εστω μεσα στην ανωνυμια, αυτη η κατανοηση που επιζητας ειναι εφικτη, υποκαθιστα την ελλειψη καταλληλων στο δικο σου χώρο ανθρωπων. Σημασία εχει επίσης να έχεις βρει τον τροπο ο οποιος θα σε βγαλει απ αυτα που σε βασανιζουν.

[ΓΑΤΑ]

τι χείμαρρος είναι αυτός..........
πολύ καλά κάνεις και ανοίγεις την ψυχούλα σου και λες όσα σε βασανίζουν. είναι κι αυτό μια εκτόνωση. μην τα κρατάς μέσα σου και σε πνίγουν.

[ΓΑΤΑ]

τι χείμαρρος είναι αυτός..........
πολύ καλά κάνεις και ανοίγεις την ψυχούλα σου και λες όσα σε βασανίζουν. είναι κι αυτό μια εκτόνωση. μην τα κρατάς μέσα σου και σε πνίγουν.

[fevgatos67]

Φιλε, διαβασα, έστω αποσπασματικά, το μηνυμα σου. Ξετυλίγεις σαν κουβαρι αυτα που σε πλήγωσαν στη ζωη, αυτα που υπηρξαν η αιτια για να γραφεις εδω επιζητωντας το λυτρωτικο συναισθημα με το οποιο καταλήγει η παραθεση σου. Με το να τα πεις καπου, μπορει να μην τα διορθωνεις, όμως αποφορτίζεσαι συναισθηματικα. Έστω προσωρινα εχει φυγει ενα μεγαλο συναισθηματικο βαρος. Πρόβλημα ειναι επίσης το να μην υπάρχουν οι καταλληλοι ανθρωποι στη ζωη σου στους οποιους θα μπορουσες να εκφραστεις με τον ωραιο τροπο που μιλησες εδω. Το φορουμ, ως χωρος στον οποιο απευθυνονται ανθρωποι με παρομοια βιωματα κι ετσι, εστω μεσα στην ανωνυμια, αυτη η κατανοηση που επιζητας ειναι εφικτη, υποκαθιστα την ελλειψη καταλληλων στο δικο σου χώρο ανθρωπων. Σημασία εχει επίσης να έχεις βρει τον τροπο ο οποιος θα σε βγαλει απ αυτα που σε βασανιζουν.

ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ

Ακούγετε λακωνικό αλλά τα είπες όλα, δεν θα μπορούσα να προσθέσω τίποτε περισσότερο πέρα απο το ότι έχω ένα σχέδιο που πιστεύω πως θα με βγάλει η θα με βγάλει απο το αδιέξοδο και πάνω σε αυτό αναζητώ απόψεις και γνώμες

Δεν ξέρω πως θα ακουστεί αλλά έχω την αίσθηση πως έχω ανοίξει διάφορα θέματα (εδω στο φόρουμ) και εκφράζοντας με γενικότητες χωρίς να συγκεκριμενοποιήσω το πραγματικό μου πρόβλημα (τα) ώστε να δώσω να καταλάβει ο συνομιλητής μου τι είναι αυτό που πραγματικά με απασχολεί και χωρίς να έχω ολοκληρώσει κανένα απο αυτά φωτογραφίζοντας ουσιαστικά μόνο την στιγμή που τα έγραψα Αρχικά ήθελα να δώσω τον τίτλο --- Ξεκινώντας απο εδώ --- αλλά να μη ξεφεύγω απο το θέμα ε ?

Τα ερωτήματά μου είναι όλα τα γιατί που γράφω (στο κείμενο) και με ποιον τρόπο θα καταφέρω να σταματήσω την καταιγίδα σκέψεων που ακολουθεί μετά απο κάθε γιατί και που είναι τα ίδια και τα ίδια, μου τρώει πολύ χρόνο κάθε φορά να λέω, σταμάτα, δεν λέει, πάρτο αλλιώς κλπ κλπ

Είμαι τόσο πτώμα απο την κούραση (λόγο δουλειάς) που δεν έχω αντοχές, θα επανέλθω όμως με την πρώτη ευκαιρία, σε ευχαριστώ για μια ακόμη φορά για το ενδιαφέρων σου, που πιστεύω πως σε όλους μας
μας είναι πολύτιμη
η συμπαράσταση

[fevgatos67]

τι χείμαρρος είναι αυτός..........
πολύ καλά κάνεις και ανοίγεις την ψυχούλα σου και λες όσα σε βασανίζουν. είναι κι αυτό μια εκτόνωση. μην τα κρατάς μέσα σου και σε πνίγουν.

Γάτα εσυ Φευ--γατος-- εγω λές να είμαστε συγγενείς ?
Ελπίζω να μην σε παρέσυρε το ρέμα
μάνα μου δεν είναι ψέμα

Αν είχα στην διάθεσή μου ποιο νωρίς αυτό το κατα τα άλλα ψυχρό μέσον πιστεύω πως δεν θα είχα τόσο πολύ βασανιστεί και κυρίως δεν θα σας είχα βασανίσει
Είναι όντως μια εκτόνωση καθώς και αυτό που γράφεις -----μην ξεχνάς να είσαι άνθρωπος------ δεν φαντάζεσαι πόσο ευπρόσδεκτο μου είναι αυτήν την δύσκολη περίοδο

Τι και αν είμαι λίγο ξεχασιάρης
οσο υπάρχουν άνθρωποι να μου το θυμίζουν
δεν με σκιάζει φοβέρα καμιά

Καλή συνέχεια σε ότι και αν κάνεις ( εξαιρείτε το κακό στον εαυτό σου ε ? )

[So_Sad]

Απερίγραπτα λυτρωτικό αυτό που κάνεις... είσαι τυχερός που "το'χεις" και που μπορείς και το κάνεις...μπράβο σου

[Θεοφανία]

φευγάτε μου τι κάνεις?
Εύχομαι τα ταξίδια σου να είναι χαρούμενα...
Πάντα λυρικός και ευαίσθητος.....

[ΓΑΤΑ]

Γάτα εσυ Φευ--γατος-- εγω λές να είμαστε συγγενείς ?
Ελπίζω να μην σε παρέσυρε το ρέμα
μάνα μου δεν είναι ψέμα

Αν είχα στην διάθεσή μου ποιο νωρίς αυτό το κατα τα άλλα ψυχρό μέσον πιστεύω πως δεν θα είχα τόσο πολύ βασανιστεί και κυρίως δεν θα σας είχα βασανίσει
Είναι όντως μια εκτόνωση καθώς και αυτό που γράφεις -----μην ξεχνάς να είσαι άνθρωπος------ δεν φαντάζεσαι πόσο ευπρόσδεκτο μου είναι αυτήν την δύσκολη περίοδο

Τι και αν είμαι λίγο ξεχασιάρης
οσο υπάρχουν άνθρωποι να μου το θυμίζουν
δεν με σκιάζει φοβέρα καμιά

Καλή συνέχεια σε ότι και αν κάνεις ( εξαιρείτε το κακό στον εαυτό σου ε ? )

φευγάτε67
δεν μας έχουν μείνει πολλά πράγματα στη ζωή μας........ το να είμαστε άνθρωποι είναι κάτι που πρέπει ο καθένας μας να το κάνει. το έχει μέσα του αλλά για κάποιο λόγο δεν το βγάζει. μπορεί να μην έχω τη δυνατότητα να βγάλω τον εαυτό μου από τη βλακεία που τον δέρνει, αλλά για κάποιους ανθρώπους γύρω μου θα προσπαθήσω να κάνω κάτι,έστω αυτό το λίγο, αυτό το μικρό που μπορώ. η ταχύτητα στη ζωή μας είναι εξουθενωτική και εξοντωτική. μας εξουθενώνει και εξοντώνει καθένα από εμάς και τους γύρω μας. σήμερα που νιώθω πιο δυνατή θα προσπαθήσω να στηρίξω εσένα. αύριο που θα είσαι εσύ πιο δυνατός, θα κάνεις το ίδιο. αυτό πρέπει να κάνουμε. δεν είμαστε εχθροί. έχουμε τις ίδιες ανάγκες. ανάγκη να μιλήσουμε, να μας ακούσει κάποιος, να μας πει μια καλή κουβέντα. αυτό όμως πρέπει να το κάνουμε κι εμείς. αν το κάνεις εσύ σε κάποιον και αυτός σε ένα άλλο και αυτός σε ένα άλλο και συνεχιστεί , κάποια στιγμή θα γυρίσει και σε σένα. δε θέλω να κάθομαι και να γκρινιάζω. είναι το πιο εύκολο. το δύσκολο είναι να κάνω κάτι για το διπλανό μου. να ακούσω το πρόβλημά του. να κάτσω δίπλα του και να του κρατήσω το χέρι. να τον χτυπήσω φιλικά στην πλάτη και να του δείξω ότι είναι μπόρα και θα περάσει. αυτός είναι ο γιατρός που χρειαζόμαστε....... πολλοί από αυτούς που μπήκαν σε αυτό το site δεν περιμένουν ασφαλώς να γιατρευτούν. αλλά να πουν μια κουβέντα. να βγάλουν από μέσα τους αυτό που τους πνίγει. να νιώσουν ότι κάποιος τους δίνει έστω και λίγη σημασία. πολλές φορές στη ζωή μου ένιωσα αόρατη. ακόμα κι εδώ μέσα.θέλω να το σταματήσω. να κάνουμε μια μεγάλη παρέα και να τα λέμε. γάτα εγώ φευ-γάτος εσύ. και όσοι κάνουν φευ-γάτες σκέψεις ας μαζευτούν, να τα λέμε.

[fevgatos67]

Απερίγραπτα λυτρωτικό αυτό που κάνεις... είσαι τυχερός που "το'χεις" και που μπορείς και το κάνεις...μπράβο σου

Και άλλο τόσο δυναμωτικό ένα μπράβο και πολύ περισσότερο ένα χαμόγελο

Αν μεταφράζω σωστά το So_Sad σημαίνει τόσο λυπημένος ? αν ναι τότε σου εύχομαι να προσθέσεις ένα ex (πρώην) ενδιάμεσα

[So_Sad]

Είναι αγαπημένο τραγούδι της Marianne Faithfull..συν τοις άλλοις αυτό το nickname αντιπροσώπευε τον πυρήνα μου όταν άνοιξα το λογαριασμό...τώρα νομίζω πως δεν τον αντιπροσωπεύει και τοοοοοοοοοσο πολύ... Τέλος πάντων, στο θέμα μας... μιας που συμφωνούμε για το λυτρωτικό της υπόθεσης, εγώ έχω πάθει κάτι άλλο...ενώ παλαιότερα έγραφα και μάλιστα πολύ, τα τελευταία 2 χρόνια προσπαθώ και δεν μπορώ να γράψω τίποτα! Σα να στέρεψαν οι λέξεις, σα να στέγνωσε το μέσα μου... Μάλλον περίοδος είναι και θα περάσει...

[fevgatos67]

φευγάτε μου τι κάνεις?
Εύχομαι τα ταξίδια σου να είναι χαρούμενα...
Πάντα λυρικός και ευαίσθητος.....

Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει, έτσι δεν λένε ? Επίτρεψέ μου (απ όσα έχεις πει εδώ, αλλά και προσωπικά) να προσθέσω πως τα λόγια και γύψος γίνετε για τα σπασμένα κόκαλα, και σκούντημα, και χάδι, και φάρος, και τροφή του μυαλού &,,,,,,,,
Εχω δυό μέρες που δεν έχω κλείσει μάτι λόγο δουλειάς, και τώρα που για λίγο βρήκα τον χρόνο, η ευχή σου και μόνο είναι κάτι ανάλογο σαν ντόπινγκ στο μυαλό και στο σώμα
Ολο λέω δεν αντέχω και όλο και απο κάπου βρίσκω δυνάμεις
Ενα ευχαριστώ μπορεί να είναι απο απλό έως πολύ δύσκολο για κάποιους για μένα όταν το λέω είναι σαν να φωνάζω από ψιλά -------κοίτα πετάωωωω------
Ειναι που πρέπει να κλείσω ( γμτ τα πρέπει δλδ) ειδάλλως ---οδηγώ και σας σκέφτομαι και είναι αυτο ντειντζιρους----
Τα λέμε ρεμάλια τον νού σας

[fevgatos67]

Καλημέρα Γατί
Αυτό που λές ---λίγο--- για κάποιους είναι υπερ αρκετό πόσο πολύ περισσότερο αν τολμούσαμε να τα λέγαμε στους γύρο μας αυτά που λέμε πίσω απο μια μάσκα εδώ Οταν συμβεί στην πραγματικότητα είναι σούπερ ντουπερ (που λέει και μια ψυχή)
Οπως έλεγα και ποιο πάνω για τις λέξεις, είναι και κλειδιά που ξεκλειδώνουν πόρτες (και διαδικτυακοί κωδικοί για να μην αφήσουμε την τεχνολογία απ έξω) το θέμα είναι να μην είναι κλέφτες αυτοί που θα μπούν και ρημάξουν τα πάντα
Κατανοώ απόλυτα την σκέψη σου γιατί πιστεύω και εγώ καθώς και πολλοί περισσότεροι απ ότι νομίζουμε (ειδικά τις μέρες που σκοτεινιάζει ο ουρανός και το γκρίζο τις μοναξιάς μας είναι το κυρίαρχο χρώμα) το θέμα είναι να μην ξεχνάς πως πίσω απο τα σύννεφα υπάρχει πάντα ένας ήλιος και πως μπόρα είναι θα περάσει, αφού λέω πολλές φορές , τι να κάνω αφου γεννήθηκα στο Ιγκλαντ ?? Εχω όμως φίλους στο γκριχελαντ (μην αφήσω παραπονούμενους τους γερμανοφωνους ε ? ) όπου εκει πάντα έχει ήλιο και με τον τρόπο τους καταφέρνουν και περνάνε αυτήν την ζεστασιά την λάμψη ακόμα και μέσα απο τα καλώδια
Πραγματικά σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρων
(είναι μέχρι να πάρω θάρρος μετά θα λέτε καλά δεν θα το κλείσει καμιά φορά ? χαχχα)

Να παγένω όμως σιγούλια σιγούλια γιατί έχει αγώνα και πάλι σήμερα, για αυτό & με λένε και φευγάτο άλλωστε, τσαο τουτι, αυφιντ...... (αυτο που τελειώνει σε -εν?? ) μπάιιιιιιι

[fevgatos67]

Είναι αγαπημένο τραγούδι της Marianne Faithfull..συν τοις άλλοις αυτό το nickname αντιπροσώπευε τον πυρήνα μου όταν άνοιξα το λογαριασμό...τώρα νομίζω πως δεν τον αντιπροσωπεύει και τοοοοοοοοοσο πολύ... Τέλος πάντων, στο θέμα μας... μιας που συμφωνούμε για το λυτρωτικό της υπόθεσης, εγώ έχω πάθει κάτι άλλο...ενώ παλαιότερα έγραφα και μάλιστα πολύ, τα τελευταία 2 χρόνια προσπαθώ και δεν μπορώ να γράψω τίποτα! Σα να στέρεψαν οι λέξεις, σα να στέγνωσε το μέσα μου... Μάλλον περίοδος είναι και θα περάσει...

Μήπως δεν έχεις ακόμη βρεί την μούσα σου ? ( η την μουσίτσα ?)

[So_Sad]

ΤΟΝ μούσο μου θα εννοείς μάλλον....χαχαχαχαχ...όχι όχι δεν είναι αυτό..Μούσος υπήρχε και υπάρχει αλλά μάλλον φταίει κάτι άλλο... Ελπίζω πάντως να είναι προσωρινό γιατί μου λείπει το γράψιμο πολύ..