Τι σκέφτεστε;

[unlucky]

θα συμφωνησω απολυτα με την μαριον, Ιωαννη.
η τακτικη που ακολουθησες ειναι η μοναδικη που σταματαει εμμονικους ανθρωπους. οτιδηποτε αλλο βρισκουν τροπους να το μεταλλασουν στο μυαλο τουςσαν επιθυμια και να συνεχιζουν.

υπαρχουν ομως πολλα ατομα που αποφευγουν να ξεκαθαρισουν τοσο βιαια εξ αρχης, οτι δεν ενδιαφερονται, οχι απαραιτητα γιατι κολακευονται η γιατι αντιμετωπιζουν τους θαυμαστες τους σαν "καβαντζες" για την περιπτωση που θα μεινουν μονοι, αλλα γιατι αποφευγουν τις εντασεις γενικοτερα και νοιωθουν ασχημα να δυσαρεστουν τους αλλους.
θυμαμαι εναν φιλο που ειχε βρεθει παλια στην θεση του ιωαννη κι οταν τον ρωτησα "μα αφου απο την αρχη δεν σου αρεσε η κοπελα και εβλεπες οτι επεμενε, γιατι δεν το ειπες ξεκαθαρα οτι δεν θελεις και την αφησες με τις ηπιες αρνησεις σου, να σε κυνηγα κι επρεπε να φτασεις στο αμην και να την βρισεις για να φυγει?? ενοχλεισαι κι εσυ, ασχολειται κι εκεινη αδικα!", μου απαντησε, "γιατι ειμαι καλο παιδι"...
μερικοι νοιωθουν σαν κακία το να ειναι ξεκαθαροι. δεν καταλαβαινουν οτι περα απο την δυσαρεσκεια τους, κανουν κακο και στον "ανεπιθυμητο", αντι να τον απαλλαξουν απο την ανεδαφικη προσμονη.

Απο τη μερια μου παλι θεωρω ότι η αδιαφορια δεν γινεται για το καλο του αλλου, δηλαδή για να το παρει αποφαση ότι τελειωσε κατι, σε καμια περιπτωση. Εμενα αυτή η συμπεριφορα μου βγαζει υπεροψια, υπερμετρο εγωισμο και μια προσπαθεια να μειωσεις εμμεσα τον αλλο. Επισης είναι σαν να αφηνεις θεματα ανοιχτα θελοντας παραλληλα να βασανισεις τον άλλο. ο ιωαννης ειπε ότι βγηκε με την κοπελα,ομως τι ειπωθηκε στις συναντήσεις, πως ηταν μεταξυ τους η ατμοσφαιρα δεν το ανεφερε, ουτε αν της ξεκαθαρισε από κοντα ξεκάθαρα αν θελει ή όχι, διατηρώντας μια αραιη επαφη.
Υπαρχει και άλλος τροπος να δειξεις στον άλλο ότι δεν ενδιαφέρεσαι όπως με το υφος που θα απαντησεις στα μηνυματα του και χωρις να τον μειωσεις σαν ανθρωπο. Με την αδιαφορια νομιζω ότι "κολλαει" περισσοτερο ο άλλος, είναι ένα ειδος τιμωριας και όχι πολιτισμένης ληξης μια επικοινωνιας.

[marian_m]

Απο τη μερια μου παλι θεωρω ότι η αδιαφορια δεν γινεται για το καλο του αλλου, δηλαδή για να το παρει αποφαση ότι τελειωσε κατι, σε καμια περιπτωση. Εμενα αυτή η συμπεριφορα μου βγαζει υπεροψια, υπερμετρο εγωισμο και μια προσπαθεια να μειωσεις εμμεσα τον αλλο. Επισης είναι σαν να αφηνεις θεματα ανοιχτα θελοντας παραλληλα να βασανισεις τον άλλο. ο ιωαννης ειπε ότι βγηκε με την κοπελα,ομως τι ειπωθηκε στις συναντήσεις, πως ηταν μεταξυ τους η ατμοσφαιρα δεν το ανεφερε, ουτε αν της ξεκαθαρισε από κοντα ξεκάθαρα αν θελει ή όχι, διατηρώντας μια αραιη επαφη.
Υπαρχει και άλλος τροπος να δειξεις στον άλλο ότι δεν ενδιαφέρεσαι όπως με το υφος που θα απαντησεις στα μηνυματα του και χωρις να τον μειωσεις σαν ανθρωπο. Με την αδιαφορια νομιζω ότι "κολλαει" περισσοτερο ο άλλος, είναι ένα ειδος τιμωριας και όχι πολιτισμένης ληξης μια επικοινωνιας.

Εγώ μιλάω για αδιαφορία, αφού έχω πρώτα εξηγηθεί.
Δηλαδή, είμαι ξεκάθαρη με τον άλλον ότι δεν θέλω να ξανειδωθούμε ή θέλω να χωρίσουμε για τους τάδε λόγους (εφόσον τον ενδιαφέρει και δεν τους ξέρει ήδη).
Όχι, εξαφανίζομαι, δεν απαντάω στα τηλέφωνα και ο άλλος δεν ξέρει τι συμβαίνει. Αυτό το βρίσκω δειλό και ανέντιμο.
Από κει και πέρα και από τη στιγμή που δεν μ' ενδιαφέρει η επικοινωνία, ποιος ο λόγος να μπαίνω σ' αυτό το παιχνίδι;
Γιατί υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν κατάχρηση της ευγένειας των άλλων, προκειμένου να πετύχουν (έτσι νομίζουν) το σκοπό τους.
Όσο υπεροπτική βρίσκεις εσύ την αδιαφορία, άλλο τόσο χειριστική θεωρώ εγώ την επιμονή κάποιων για ανταλλαγή (ανούσιων) μηνυμάτων. Από τη στιγμή που αυτά που ήταν να ειπωθούν, ειπώθηκαν.

[unlucky]

Κάθε περιπτωση είναι διαφορετικη...όπως και να χει η αδιαφορια σαν λεξη εμενα δε μου ακούγεται ομορφα, ουτε μου αρεσει να αδιαφορω για ατομα που ειχα επιλεξει εγω η ιδια να είναι στη ζωη μου ουτε να μου το κανουν.
Ανωριμη και η μια συμπεριφορα και η άλλη, εννοω και η εμμονη και η αδιαφορια ως πεισμα στην εμμονη του αλλου..

[deleted-member141015]

Νομίζω πως η αδιαφορία (για κάποιου είδους σχέση με έναν άλλο άνθρωπο) δεν χρειάζεται να αποκλείει την ευγένεια, το ανθρώπινο ενδιαφέρον, την καλή διάθεση. Κατά περίπτωση συμφωνώ και με unlucky & marian_m. Δηλαδή θεωρώ πως καλό είναι να δίνεις μια ξεκάθαρη και ειλικρινή εξήγηση, να ακούσεις και τον άλλο και στη συνέχεια αν δεν συμφωνείτε, καλό είναι να σταματά η όποια επικοινωνία. Τώρα ένα ουδέτερο μήνυμα μετά από καιρό, δεν είναι δα και τόσο τραγικό.... δηλαδή ένα 'Καλές Γιορτές' δεν είναι απαραίτητα 'ύποπτο'. Προσωπικά θα απαντούσα, εκτός κι αν ο αποστολέας με είχε αποδεδειγμένα βλάψει ή ενοχλήσει, του το είχα πει και δεν έπαιρνε από λόγια. Πάντως ομολογώ ότι κι εγώ κάποτε αδιαφόρησα πλήρως σε 'ουδέτερο' μήνυμα ανθρώπου με τον οποίο ήμουν θυμωμένη. Αρκετούς μήνες μετά του ζήτησα συγγνώμη και επανόρθωσα, γιατί πιστεύω πως ενδόμυχα ήθελα να τον 'τιμωρήσω' και να τον μειώσω, όπως είπε παραπάνω η unlucky, και δεν ένιωσα καλά συνειδητοποιώντας το.

[ioannis2]

unlucky, στις συναντησεις (ξαναπα πριν πως ηταν λάθος μου που βγηκε μαζι της πεντεξι φορες αρχες προς μεσα του 2012 και δυο φορες αρχες του 2013 και λάθος μου που δεν της ξεκαθαρισα γρηγορα πως δεν ενδιαφερομαι ή να ειχα φυγει απο τοτε με τροπο) κρατουσα ενα φιλικο επιπεδο και τις συζητησεις στα περι ανεμων και υδατων αν και καταλάβαινα ότι γουσταρε. Της ξεκαθαρισα με μηνυμα οτι δεν ενδιαφερομαι τελος του καλοκαιριου μετα που με ειχε πρηξει με αρκετα ολο ενταση μηνυματα της που δεν της απαντουσα και δεν ηθελα να βρεθω απο κοντα μαζι της. Και ειναι αβγαλτη και πιστευω παιζει ρολο αυτο.
marian-m, σταματησα να της απανταω τα τηλέφωνα και τα μηνυματα μετα που απο το ''πως εισαι, τι κανεις'' και τετοια, άρχισαν τα πιεστικα μηνυματα τυπου ''ποτε να βρεθουμε, να μιλησουμε, ξεπερασα να προβληματα μου και θελω να προχωρησω τη ζωη μου''. Οταν εφτασαν σε σημειο που αρχισα να νιωθω ενταση και εκνευρισμο τοτε της απαντησα με το δεν ενδιαφερομαι. Λαθος μου που δεν της το ξεκεθαρισα πιο γρηγορα.
marina38, δεν ξέρω πόσο ουδέτερο ήταν το τελευταιο της μηνυμα όταν ξεκινούσε με 'παρόλα τα οσα συνέβηκαν σου ευχομαι καλές κι οτι καλύτερο επιθυμεις με τη νεα χρονια κλπ". Η πρωτη του φραση δινει την εντυπωση συνδεσης και προσπαθειας ομαλοποίησης. Μπορει να ναι και σωστα τα οσα λες όμως οι γιορτες ειναι η ευκαιρια που αναζηταει κανεις για επανασύνδεση. Δεν ξερω αν αυτο σημαινει αγενεια, αδιαφορια ή αν προκαλεί αισθηματα έχθρας και κανει τον αλλο πιο εντονο.
Remedy, χαιρομαι που βρισκεις την τακτικη μου σωστη, επειδη πιστευω πως οσο μπαινουμε σε συζητησεις με καποιον ειναι ως εαν να του κλεισαμε στην αρχη την πορτα και τωρα παμε διπλα και του ανοιγουμε το παραθυρο για να μπει απ εκει.
Το σιγουρο ειναι οτι αρκετα μου χαλασε τη διαθεση το όλο συμβαν και θελω επιτελους να βρω την ηρεμία μου.
Πάντως ευχαριστω ξανα για τις αποψεις σας.

[Κύκνος]

Ότι δεν πρόκειται να γίνω ποτέ μου καλά...

[Costas_B]

Ότι δεν πρόκειται να γίνω ποτέ μου καλά...

ισως...αλλα ποιος ειναι καλα ετσι κι αλλιως?
το θεμα ειναι να γινουμε καλυτερα...και θα γινουμε!!

[Κύκνος]

ισως...αλλα ποιος ειναι καλα ετσι κι αλλιως?
το θεμα ειναι να γινουμε καλυτερα...και θα γινουμε!!

Ούτε καλύτερα πρόκειται να γίνω...μόνο χειρότερα...κι άρχισα να γίνομαι ήδη...

[Costas_B]

σκεψου θετικα.μην τα βαφεις μαυρα!!χαμογελα...

[Κύκνος]

σκεψου θετικα.μην τα βαφεις μαυρα!!χαμογελα...

Ειδικά να χαμογελάσω δεν μπορώ...από χθες κλαίω συνέχεια εκτός από όταν κοιμάμαι...

[Costas_B]

συγνωμη, δεν σε γνωριζω και δεν ξερω τι μπορει να σε απασχολει και ποσο σοβαρο μπορει να ειναι.δεν θελω να συνεχισω να σου λεω κοινοτυπες εκφρασεις, αν και τις εννοω...με ολη την αφελεια και τον ρομαντισμο μου.
οτι και να εχει συμβει παντως, και συγχωρα με που τα ισοπεδωνω ολα, αν το θελεις τοτε να προσπαθησεις να γινεις καλυτερα. μην αδικεις τον εαυτο σου. και κατι καλο θα βγει απ'την προσπαθεια...

[Κύκνος]

συγνωμη, δεν σε γνωριζω και δεν ξερω τι μπορει να σε απασχολει και ποσο σοβαρο μπορει να ειναι.δεν θελω να συνεχισω να σου λεω κοινοτυπες εκφρασεις, αν και τις εννοω...με ολη την αφελεια και τον ρομαντισμο μου.
οτι και να εχει συμβει παντως, και συγχωρα με που τα ισοπεδωνω ολα, αν το θελεις τοτε να προσπαθησεις να γινεις καλυτερα. μην αδικεις τον εαυτο σου. και κατι καλο θα βγει απ'την προσπαθεια...

Προσπάθησα και προσπαθώ...αλλά ξαφνικά χάνω τη βοήθεια την οποία είχα και στην οποία ήλπιζα και δεν μπορώ να τα καταφέρω μόνη μου...

[marian_m]

Αναρωτιέμαι, τι σπρώχνει έναν άνθρωπο να κάνει διάλογο με τον εαυτό του μέσα σ' ένα φόρουμ, δημιουργώντας δεύτερο προφίλ.

[marsia]

Προσπάθησα και προσπαθώ...αλλά ξαφνικά χάνω τη βοήθεια την οποία είχα και στην οποία ήλπιζα και δεν μπορώ να τα καταφέρω μόνη μου...

Και ποια είναι αυτή η βοήθεια?

[Κύκνος]

Και ποια είναι αυτή η βοήθεια?

Του ψυχολόγου που είχα ως τώρα...χθες έμαθα ότι δεν θα αναλαμβάνει πλέον "ασθενείς" γιατί θα φύγει στο εξωτερικό... :(