Οταν ο πατερας ειναι απων

[ΓΑΤΑ]

είμαι μητέρα δύο παιδιών και χωρισμένη. αυτό που προσπαθούσα να μάθω στα παιδιά μου από μικρά (τώρα είναι 19 και 20 χρόνων), ήταν να μάθουν να ζουν με αυτά που έχουν και όχι αυτά που δεν έχουν. να κάνουν ότι είναι καλύτερο για τον εαυτό τους και τη ζωή τους, να εκμεταλλευτούν (με την καλή έννοια) ότι μπορούν για να κάνουν τη ζωή τους καλύτερη και να γίνουν άνθρωποι ισορροπημένοι.
καταλαβαίνω αυτά που νιώθεις αλλά προσπάθησε να τα αφήσεις πίσω σου. το μίσος που λες ότι νιώθεις θα μαυρίζει την ψυχούλα σου και δεν θα σε αφήνει να πας παραπέρα. ξεπέρασε ότι νιώθεις για αυτό τον άνθρωπο και να θυμάσαι ότι η μητέρα σου ήταν εκεί για σένα και έκανε ότι περνούσε από το χέρι της για να είσαι καλά. μπορεί να έκανε λάθη αλλά ήταν εκεί.
άσε το παρελθόν πίσω. επένδυσε στο παρόν και το μέλλον σου. όλοι οι άνθρωποι κάνουν λάθη. μεγαλώνοντας θα το δεις κι εσύ. αν δεν θες να δώσεις άλλη ευκαιρία σε αυτό τον άνθρωπο να σε γνωρίσει, ξεπέρνα τον και κοίτα αυτούς που θες εσύ στη ζωή σου και αυτούς που σε θέλουν στη δική τους.
μόνος σου θα γιατρέψεις τις πληγές σου. κοίτα το σήμερα και το αύριο.Εσύ θα καθορίσεις αν η απουσία του πατέρα σου θα έχει αρνητική ή θετική επίδραση στη ζωή σου.
σου εύχομαι τα καλύτερα!!!

[Deleted-member-220416]

Καλημέρα. Είναι αυτό που λέμε ''Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα''
Είσαι σίγουρος ότι τα γνωρίζεις όλα?
Η μαμά τι έκανε τόσα χρόνια?Πως δικαιολογούσε την απουσία?
Η αναζήτηση γιατί ήρθε στα 22 κι όχι νωρίτερα?
Θα του έδινες ευκαιρία να επανορθώσει?Οσο γίνεται από εδώ και πέρα δηλαδή!

Εγώ συμφωνώ σε όσα λες και σε καμία περίπτωση δε δικαιολογώ την κίνηση αυτή,απλά προσπαθώ να καταλάβω.

[Deleted-member-220416]

Όσον αφορά αυτό που έγραψες ότι λένε οι ψυχολόγοι.Σίγουρα είναι το ιδανικό και το φυσιολογικό,αλλά εκεί παίζουν ρόλο αρκετοί παράγοντες.

[currant]

Είναι λογικό να νιώθεις έτσι όπως νιώθεις και εγώ βίωσα την εγκατάλειψη και από τους 2 μου γονείς και ξέρω πως είναι,αλλά όπως βλέπεις καλό μου κορίτσι μέσα από το φόρουμ-αυτά είναι πράγματα που συμβαίνουν σε πολύ κόσμο,η φλατλ βλέπεις ότι βίωσε κάτι χειρότερο από το δικό σου,εγώ βίωσα κάτι χειρότερο από το δικό σου(μεγάλωσα με μία ηλικιωμένη γυναίκα που με υιοθέτησε εμένα και την αδελφή μου)και δεν είχαμε καμία στήριξη από πουθενά,χωρίς συγγενείς...μέχρι και ο νονός μου σταμάτησε να μου μιλάει καθώς μπήκα στην εφηβεία,χωρίς κάποια αφορμή-έτσι απλά δεν του έκανε κέφι...εξάλλου τι σχέσεις είχε μαζί μου;;;;

Με αυτά που σου λέω δεν σημαίνει ότι πρέπει να νιώθεις καλά για αυτά που σου συνέβησαν αλλά όπως σωστά λέει και ο Ioannis2,μπορεί τα πράγματα στο σπίτι να ήταν χειρότερα αν ζούσε και ο πατέρας σου.
Εχω μία γνωστή που έχει μεγαλώσει και με τους 2 γονείς της,που πάντα τσακώνονταν μεταξύ τους και η κοπέλα σήμερα είναι μελαγχολική και από τότε που την θυμάμαι έτσι είναι.
Τώρα εσύ θα μου πεις ότι ο πατέρας σου σε εγκατέλειψε.....
Σε καταλαβαίνω απόλυτα γιατί και εγώ ένιωσα αυτό το συναίσθημα και από τους 2 γονείς μου.....αλλά αυτοί που μας αγαπάνε είναι η οικογένειά μας και κάνεις άλλος.

Τα παιδιά είναι του Θεού και κανενός άλλου.!!!
Κοίτα να ξεφύγεις από αυτές τις σκέψεις και να έχεις στο μυαλό σου ένα πράγμα:Οποιος δεν σε ήθελε μία φορά εσύ δεν τον θέλεις ΔΕΚΑ.
Ακόμα και αν πρόκειται για τους ίδιους σου τους γονείς.....αγάπα τον εαυτό σου και βρες άτομα που σε αγαπάνε και αυτά.

Ολα τα υπόλοιπα είναι απλές σκέψεις-ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΝΑ ΤΙΣ ΚΑΝΕΙΣ.

Φυσικα κ δεν νιωθω καλα που υπαρχουν χειροτερα. ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ.
Απλα ισως δεν διατυπωσα σωστα την ερωτηση κ δεν με καταλαβες Diana μου.
Για το αν παιζει καθοριστικο ρολο γενικα η απουσια του γονιου στο παιδι. Αν του αφηνει καταλοιπα.
Κ εννοειται δεν εψαχνα το ιδανικο αλλα το φυσιολογικο. Προανεφερα πως ο χωρισμος ειναι δεκτος κ κατανοητος. Αλλα η επαφη γενικα με το παιδι ''θα πρεπει '' να υπαρχει. Αυτο.
Επισης κ εμενα η νονα μου εξαφανιστηκε πολυ πριν την εφηβεια.
Σιγουρα εμενα μου αφησε καταλοιπα αλλα επισης-σιγουρα επαιξαν ρολο και αλλοι παραγοντες.
Οπως ειπε κ η ftatl οτι ''οσο μεγαλωνα με επηρεασε αρνητικα που εβλεπα τα αλλα παιδια να εχουν κ τους δυο γονεις. '' το ιδιο κ εγω κ μαλιστα στο δημοτικο (γενικα τα παιδια ειναι ''σκληρα'')
Με κοροιδευαν .Ημουν πολυ ντροπαλη πολυ φοβισμενη. Τελος παντων.
Θελω να πω πως δεν Δεν μπορει στα 8 μου να καταλαβαινα πιο ειναι το ιδανικο.(Επειδη απο εκεινη την ηλικια τον αναζητουσα)

[currant]

ΓΑΤΑ ,σε ευχαριστω. Ναι, προσπαθω να αποβαλω εντελως το μισος. Δεν μου εκανε καλο.
Ntoubroutza Συμφωνω.
Ναι, τα γνωριζω ολα. Καλυτερα δλδ να μην τα γνωριζα.Επειδη η αληθεια ηταν λυπηρη.
Η μητερα μου ,μου ελεγε την αληθεια την οποια παραδεχτηκε κ ο ιδιος. Ενιωθε μετανιωμενος. Ζητουσε συγνωμη. Παραδεχτηκε οτι απατησε την μητερα μου, ενω ημουν μωρο. Κ αφησε εγκυο την αλλη με την οποια μετεπειτα παντρευτηκε. Επισης επειδη η μητερα μου δεν του εδινε διαζυγιο, εβαλε αλλη γυναικα να παρουσιαστει στο δικαστηριο με το ονοματεπωνυμο της μητερας μου..
Τεσπα πολλες ευκαιριες του εδωσα. Κ βρεθηκαμε πανω απο δυο φορες.
Η γυναικα του δεν τον αφηνε. Ζηλευε. Ποιος την ξερει την αντροχωριστρα..
Την ρωτησα παντως,'' Ξερατε πως ηταν παντρεμενος κ με παιδι?'' κ μου ειπε οχι δεν φορουσε την βερα του.. Εε καπου ενδιαμεσα ειναι κ η αληθεια..
Παντως πρεπει να ειναι μεγαλη σκυλα κ εγωιστρια, για να μην τον παροτρυνει να εχει επαφες μαζι μου..

[Lefteris82]

αν παιζει καθοριστικο ρολο γενικα η απουσια του γονιου στο παιδι. Αν του αφηνει καταλοιπα.

Το βρίσκω φυσιολογικό να υπάρχουν κατάλοιπα μέσα απο ένα τέτοιο βίωμα..
θεωρώ ότι παίζει μεγάλο ρόλο το κατα πόσο έχουμε μάθει να διαχειριζόμαστε μέσα μας τις καταστάσεις αυτές που βιώσαμε και πως τις αντιλαμβανόμαστε πλέον εγκεφαλικά αλλά και συναισθηματικά.

Σίγουρα αν νιώθουμε μια κατάσταση να μας βαραίνει αρκετά.. θεωρώ ότι μπορούμε να την δουλέψουμε με κάποιον ειδικό πάνω σ αυτά τα θέματα ώστε να φύγει αυτό το βάρος απο πάνω μας που πολλές φορές μας κουράζει!

Απ την άλλη.. όσο σκληρό και να ακουστεί αυτό που θα πω.. θεωρώ ότι οι γονείς δεν παύουν να είναι κ άνθρωποι που κάνουν πολλά λάθη! Δεν εκπαιδεύτηκαν ποτέ να είναι γονείς.. χωρίς να θέλω να αναιρέσω την ευθύνη και το αντίκτυπο των λαθών τους!

[Diana1982]

Το βρίσκω φυσιολογικό να υπάρχουν κατάλοιπα μέσα απο ένα τέτοιο βίωμα..

Οντως είναι φυσιολογικό Λευτέρη οι τραυματικές εμπειρίες να αφήνουν κατάλοιπα και ναι currant,αφού αυτό ρώτησες αφήνει κατάλοιπα,αλλά αν ζούσες μαζί με τον πατέρα σου και δεν ένιωθες εγκατάληψη,αλλά ήταν ένας κακός άνθρωπος μέσα στο σπίτι δεν θα σου άφηνε πάλι κατάλοιπα αυτό;

Γιατί εδώ που τα λέμε ένας πατέρας ότι σχέση και αν έχει με τη μητέρα τα παιδιά του δεν τα εγκαταλείπει...οπότε καταλαβαίνεις ότι αυτός ο άνθρωπος και σπίτι σας αν έμενε κάτι άλλο θα έκανε που ενδεχομένως να σου άφηνε τραύμα.....

Σίγουρα αν νιώθουμε μια κατάσταση να μας βαραίνει αρκετά.. θεωρώ ότι μπορούμε να την δουλέψουμε με κάποιον ειδικό πάνω σ αυτά τα θέματα ώστε να φύγει αυτό το βάρος απο πάνω μας που πολλές φορές μας κουράζει!

Σε αυτό το κομμάτι θα συμφωνήσω απόλυτα,πάντα ανακουφίζει την ψυχή μας,όταν συζητάμε με κάποιον αυτά που μας βαραίνουν....αλλά εγώ πιστεύω ότι καλό είναι αυτά να συζητιούνται με μία καλή ψυχολόγο,καλοί είναι και οι φίλοι αλλά ελλειπείς και μερικές φορές μπορεί να μας κάνουν και κακό.Να γυρίσει δηλαδή όλο αυτό μπούμερανγκ....

Απ την άλλη.. όσο σκληρό και να ακουστεί αυτό που θα πω.. θεωρώ ότι οι γονείς δεν παύουν να είναι κ άνθρωποι που κάνουν πολλά λάθη! Δεν εκπαιδεύτηκαν ποτέ να είναι γονείς.. χωρίς να θέλω να αναιρέσω την ευθύνη και το αντίκτυπο των λαθών τους!

Πολύ σωστή η τελευταία παρατήρηση του Λευτέρη,αν όλα στον κόσμο γίνονταν έτσι όπως έπρεπε τότε θα ζούσαμε σε επίγειο παράδεισο

Το μόνο που πρέπει να κάνεις εσύ,είναι να βγάλεις τον θυμό από μέσα σου για να μην σε στοιχειώνει κοίτα εσύ να κάνεις ομορφη οικογένεια και τον πατέρα σου άστον να βιώσει τις δικές του τύψεις,γιατί αν έχει έστω και τόσο δα ήθος θα τις νιώσει....

[currant]

Ναι παιδια, ναι Diana μου εχετε δικιο! Σας ευχαριστω παιδια. Με τις απαντησεις σας καταλαβα πολλα. Θα το δουλεψω αυτο το θεμα με τον ειδικο. Θα ξεριζωσω καθε αρνητικο συναισθημα.
Το οφειλω στον εαυτο μου, οπως ολοι οσοι ενιωθαν οπως εγω.
Πανω απο ολα θελει να πιστεψεις στον εαυτο σου. Κ τοτε κανεις κ σωστες επιλογες.
Κ παλι σας ευχαριστω!!!!!