Τι σκέφτεστε;

[αλεξανδρος_77]

ειμουν στο κοσμο μου εκανα συνεχεια ζωγραφιες καναμε μαθηματικα κ εγω εκανα ζωγραφιες τα βιβλια του διπλανου κ μετα εδιχνα τη ζωγραφια στο καθηγητη.. τη περιπτωση...

[αλεξανδρος_77]

το καλο κ το κακο ειναι δυο ενιες σχετικες μεταξυ τους σαν αυτη τη φραση που λεει ουδεν κακον αμιγες καλου απλα εγω ειμαι πολυ προσεχτικος γιατι δε φοβαμαι να ανακαλυψω τη κακη πλευρα καπιου γιατι απλα πιο πριν θα τον εχω αποδεχτει ως φιλο μου.

[λιλιουμ]

Τα νεφρα μου ρε πστη μου!!!

Μπορει να του αρεσει με τα ρουχα :p :p

τι να πω ρε, αβυσσος η ψυχη του αντρα!!!!!!! :P :P

[Deleted-member-15102015]

Επιτέλους κάποιος έπρεπε να βγει να τεκμηριώσει επιστημονικά το απολύτως προφανές........ http://www.trueactivist.com/scientis...ental-illness/

[mama]

πιστευω το ακριβως αντιθετο.. οτι το σεξ εχει να κανει με καθαρα προσωπικες προτιμησεις και δεν μας ενδιαφερει καθολου το τι θελουν οι πολλοι...
αν θελεις τον ανδρα σε ρολο κυνηγου και δεν βλεπεις τον εαυτο σου σε τετοιους ρολους, γιατι να κυνηγησεις? χαθηκαν οι ανδρες? δεν παει με "οδηγιες" αυτο. ξερουμε πως γινεται το σεξ.αν ο αλλος δεν παιρνει την πρωτοβουλια και δεν με διεκδικει, ας παει στο καλο (οσο με αφορα).

όταν δίνεις ρόλο κυνηγού στον άντρα, για τον εαυτό σου κρατάς το ρόλο του λαγού...
και ναι, τα όρια του φυσιολογικού καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό από την εποχή και τον πολιτισμό (δηλ τη νοοτροπία της πλειοψηφίας)

[Remedy]

όταν δίνεις ρόλο κυνηγού στον άντρα, για τον εαυτό σου κρατάς το ρόλο του λαγού...
και ναι, τα όρια του φυσιολογικού καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό από την εποχή και τον πολιτισμό (δηλ τη νοοτροπία της πλειοψηφίας)

νομιζω οτι και οι δυο στασεις ειναι τοσο συνηθισμενες, που καμια δεν ξεφευγει απο τα ορια του "φυσιολογικου". δεν μιλησα για φυσιολογικο λοιπον, αλλα για προσωπικες προτιμησεις στις προσωπικες σχεσεις του καθενα ....
οι γυναικες- κυνηγοι δεν παυουν να μου φαινονται απελπισμενες, ειδικα οταν το "θηραμα" αρνειται να κυνηγηθει... δεν θα εβλεπα τον εαυτο μου με τπτ σε τετοιον ρολο, ουτε θα με ενδιεφερε ενας ανδρας που δεν με διεκδικει.
(btw ωραιοι ειναι οι λαγοι!! τι εχουν?)

[mama]

νομιζω οτι και οι δυο στασεις ειναι τοσο συνηθισμενες, που καμια δεν ξεφευγει απο τα ορια του "φυσιολογικου". δεν μιλησα για φυσιολογικο λοιπον, αλλα για προσωπικες προτιμησεις στις προσωπικες σχεσεις του καθενα ....
οι γυναικες- κυνηγοι δεν παυουν να μου φαινονται απελπισμενες, ειδικα οταν το "θηραμα" αρνειται να κυνηγηθει... δεν θα εβλεπα τον εαυτο μου με τπτ σε τετοιον ρολο, ουτε θα με ενδιεφερε ενας ανδρας που δεν με διεκδικει.
(btw ωραιοι ειναι οι λαγοι!! τι εχουν?)

προσωπικά δεν μίλησα για γυναίκες- κυνηγούς, αλλά για ισότιμες σχέσεις... ανάμεσα στους ανθρώπους καλό είναι να μην υπάρχουν κυνηγοί και θηράματα... δεν καταλαβαίνω γιατί να διαιωνίζουμε ακόμα και σήμερα στερεότυπα του άντρα που πρέπει να παίρνει την πρωτοβουλία σε όλα και αυτό αντί να μας μειώνει να μας κολακεύει κιόλας...
γι αυτό λέω, να αφήσουμε τους λαγούς στο δάσος και τους κόκορες στα κοτέτσια...
διότι, αρσενικά και θηλυκά με κάθετα διακριτούς "ρόλους" υπάρχουν στο λοιπό ζωικό βασίλειο... σ' εμάς τους ανθρώπους, έχουν εξελιχθεί σε άντρες και γυναίκες, οι οποίες κατά τον αιώνα που μας πέρασε, κατέκτησαν και νομικά την ισοτιμία αφού πρώτα την είχαν κατακτήσει στη ζωή, μετά από σκληρούς αγώνες...
τέλος, η "διεκδίκηση" απλά με απωθεί ως διαδικασία στις ανθρώπινες σχέσεις... διεκδικούμε αυξήσεις, περιουσίες, βουλευτικές έδρες, αλλά οχι ανθρώπους... με τους ανθρώπους ή ταιριάζουμε ή οχι...

[Remedy]

προσωπικά δεν μίλησα για γυναίκες- κυνηγούς, αλλά για ισότιμες σχέσεις... ανάμεσα στους ανθρώπους καλό είναι να μην υπάρχουν κυνηγοί και θηράματα... δεν καταλαβαίνω γιατί να διαιωνίζουμε ακόμα και σήμερα στερεότυπα του άντρα που πρέπει να παίρνει την πρωτοβουλία σε όλα και αυτό αντί να μας μειώνει να μας κολακεύει κιόλας...
γι αυτό λέω, να αφήσουμε τους λαγούς στο δάσος και τους κόκορες στα κοτέτσια...
διότι, αρσενικά και θηλυκά με κάθετα διακριτούς "ρόλους" υπάρχουν στο λοιπό ζωικό βασίλειο... σ' εμάς τους ανθρώπους, έχουν εξελιχθεί σε άντρες και γυναίκες, οι οποίες κατά τον αιώνα που μας πέρασε, κατέκτησαν και νομικά την ισοτιμία αφού πρώτα την είχαν κατακτήσει στη ζωή, μετά από σκληρούς αγώνες...
τέλος, η "διεκδίκηση" απλά με απωθεί ως διαδικασία στις ανθρώπινες σχέσεις... διεκδικούμε αυξήσεις, περιουσίες, βουλευτικές έδρες, αλλά οχι ανθρώπους... με τους ανθρώπους ή ταιριάζουμε ή οχι...

des gustibus et coloribus non est disputandum :)
δεν υπαρχει κατι για να καταλαβεις στα γουστα των αλλων. απλο ...
οι νομικες διεκδικησεις δεν εχουν να κανουν με τις ερωτικες.. οσο πολιτικλι κορεκτ και να ειναι να σου αρεσει ενας κοντος, αν εσενα σου αρεσει ο ψηλος, δεν του πεφτει λογος, κανενος...

[mama]

des gustibus et coloribus non est disputandum :)
δεν υπαρχει κατι για να καταλαβεις στα γουστα των αλλων. απλο ...
οι νομικες διεκδικησεις δεν εχουν να κανουν με τις ερωτικες.. οσο πολιτικλι κορεκτ και να ειναι να σου αρεσει ενας κοντος, αν εσενα σου αρεσει ο ψηλος, δεν του πεφτει λογος, κανενος...

σωστά... περί ορέξεως κολοκυθόπιτα... σε άλλους π.χ. αρέσει να τρώνε (ή να δίνουν) και χαστούκια από τον ερωτικό τους σύντροφο... πολύ προσωπικό και δεν μου πέφτει λόγος...
ο ψηλός και ο κοντός δεν είναι αντιπροσωπευτικό παράδειγμα, απλά γιατί το ύψος του καθένα δεν είναι επιλογή του... αντίθετα, το πως βλέπουμε το φύλο μας και το άλλο φύλο, το πως βλέπουμε τις σχέσεις και τα συναισθήματα είναι επιλογές και χαρακτηριζόμαστε από αυτές... δεν βλέπω κάπου πολιτική ορθότητα

[marian_m]

προσωπικά δεν μίλησα για γυναίκες- κυνηγούς, αλλά για ισότιμες σχέσεις... ανάμεσα στους ανθρώπους καλό είναι να μην υπάρχουν κυνηγοί και θηράματα... δεν καταλαβαίνω γιατί να διαιωνίζουμε ακόμα και σήμερα στερεότυπα του άντρα που πρέπει να παίρνει την πρωτοβουλία σε όλα και αυτό αντί να μας μειώνει να μας κολακεύει κιόλας...
γι αυτό λέω, να αφήσουμε τους λαγούς στο δάσος και τους κόκορες στα κοτέτσια...
διότι, αρσενικά και θηλυκά με κάθετα διακριτούς "ρόλους" υπάρχουν στο λοιπό ζωικό βασίλειο... σ' εμάς τους ανθρώπους, έχουν εξελιχθεί σε άντρες και γυναίκες, οι οποίες κατά τον αιώνα που μας πέρασε, κατέκτησαν και νομικά την ισοτιμία αφού πρώτα την είχαν κατακτήσει στη ζωή, μετά από σκληρούς αγώνες...
τέλος, η "διεκδίκηση" απλά με απωθεί ως διαδικασία στις ανθρώπινες σχέσεις... διεκδικούμε αυξήσεις, περιουσίες, βουλευτικές έδρες, αλλά οχι ανθρώπους... με τους ανθρώπους ή ταιριάζουμε ή οχι...

Δεν καταλαβαίνω πού μπλέκεται η ισοτιμία με τα γούστα που έχουμε στο σεξουαλικό παιχνίδι;
Άλλο η ισοτιμία σε μια σχέση και άλλο το τι μας τραβάει σεξουαλικά, είτε πρόκειται για συμπεριφορά είτε για εμφάνιση.
Ίσοι σαν άνθρωποι είμαστε θέλουμε δε θέλουμε (αν δε θέλουμε κακό του κεφαλιού μας), όμοιοι ευτυχώς δεν είμαστε ακόμη. Δεν θα είχε και γούστο.

[mama]

Δεν καταλαβαίνω πού μπλέκεται η ισοτιμία με τα γούστα που έχουμε στο σεξουαλικό παιχνίδι;
Άλλο η ισοτιμία σε μια σχέση και άλλο το τι μας τραβάει σεξουαλικά, είτε πρόκειται για συμπεριφορά είτε για εμφάνιση.
Ίσοι σαν άνθρωποι είμαστε θέλουμε δε θέλουμε (αν δε θέλουμε κακό του κεφαλιού μας), όμοιοι ευτυχώς δεν είμαστε ακόμη. Δεν θα είχε και γούστο.

να σου πω λοιπόν που μπλέκεται: αν πεις "εμένα μ' αρέσει να με γδύνει ο άντρας" τότε είναι γούστο (η κολοκυθόπιτα που λέγαμε)... αν όμως πεις "εγώ τον άντρα δεν τον θεωρώ "άντρα" (κι αναρωτιέμαι μάλιστα αν είναι φυσιολογικό) αν δεν με βάλει κάτω να με γδύσει, τον θεωρώ "αγοράκι"" είναι στερεότυπο...
αν η (θεσμοθετημένη) ισότητα δεν έχει το αντίστοιχο της στην καθημερινή μας ζωή, στις σχέσεις μας, στη νοοτροπία μας, σημαίνει ότι δεν το έχουμε εμπεδώσει, το έχουμε μάθει παπαγαλία...
δεν μπορεί να είσαι στη δουλειά ισότιμη, στην κοινωνία ανεξάρτητη και στο σπίτι να κάθεσαι να περιμένεις να σε γδύσει ο σύντροφος σου... με μαθηματική ακρίβεια, η επόμενη κίνηση θα είναι να σου πει να του πλύνεις τα σώβρακα... αυτά...

[Deleted-member-15102015]

......... πως αν θες να χάσεις κάτι στη ζωή σου (αντικείμενο, δουλειά, δραστηριότητα, φυσικά χαρίσματα, κατάσταση, άνθρωπο u name it) θεώρησέ το δεδομένο κ σταμάτα να προσπαθείς για αυτό. Εγγυημένη επιτυχία.

[void]

Σκέφτομαι ότι σε όλες τις σχέσεις, ερωτικές,επαγγελματικές, οικογενειακές, φιλικές αναπαράγουμε τα ίδια χαρακτηριστικά.
Και η δημιουργία των χαρακτηριστικών πρώτα λαμβάνει χώρα μέσα στην οικογένεια (που αλλού;).
Οπότε αν μέσα στην οικογένεια φεριπείν σου έχει δημιουργηθεί -για διάφορους λόγους- η αίσθηση ότι είσαι ο μαλάκας της υπόθεσης, υπάρχει περίπτωση να μην καταλήγεις μετά σε σχέσεις όλων των ειδών, που να σου επιβεβαιώνουν ξανά και ξανά το ίδιο πόρισμα;
Και πως στην ευχή ξεφορτώνεσαι αυτό τον τρόπο σκέψης-δράσης;

[Deleted-member-15102015]

Σκέφτομαι ότι σε όλες τις σχέσεις, ερωτικές,επαγγελματικές, οικογενειακές, φιλικές αναπαράγουμε τα ίδια χαρακτηριστικά.
Και η δημιουργία των χαρακτηριστικών πρώτα λαμβάνει χώρα μέσα στην οικογένεια (που αλλού;).
Οπότε αν μέσα στην οικογένεια φεριπείν σου έχει δημιουργηθεί -για διάφορους λόγους- η αίσθηση ότι είσαι ο μαλάκας της υπόθεσης, υπάρχει περίπτωση να μην καταλήγεις μετά σε σχέσεις όλων των ειδών, που να σου επιβεβαιώνουν ξανά και ξανά το ίδιο πόρισμα;
Και πως στην ευχή ξεφορτώνεσαι αυτό τον τρόπο σκέψης-δράσης;

Αυτό δεν είναι απαραίτητο...... άμα είχα αποδεκτεί το ρόλο που είχα λάβει στην οικογένειά μου κ τον υιοθετήσει κ στις υπόλοιπες πάσης φύσεως σχέσεις μου στην καλύτερη θα είχα κρεμαστεί από κανένα δέντρο τώρα. Απλά φιλτράρεις τα πάντα κ κρατάς μόνο όσα σε βρίσκουν σύμφωνη.

[Remedy]

σωστά... περί ορέξεως κολοκυθόπιτα... σε άλλους π.χ. αρέσει να τρώνε (ή να δίνουν) και χαστούκια από τον ερωτικό τους σύντροφο... πολύ προσωπικό και δεν μου πέφτει λόγος...
ο ψηλός και ο κοντός δεν είναι αντιπροσωπευτικό παράδειγμα, απλά γιατί το ύψος του καθένα δεν είναι επιλογή του... αντίθετα, το πως βλέπουμε το φύλο μας και το άλλο φύλο, το πως βλέπουμε τις σχέσεις και τα συναισθήματα είναι επιλογές και χαρακτηριζόμαστε από αυτές... δεν βλέπω κάπου πολιτική ορθότητα

να σου πω λοιπόν που μπλέκεται: αν πεις "εμένα μ' αρέσει να με γδύνει ο άντρας" τότε είναι γούστο (η κολοκυθόπιτα που λέγαμε)... αν όμως πεις "εγώ τον άντρα δεν τον θεωρώ "άντρα" (κι αναρωτιέμαι μάλιστα αν είναι φυσιολογικό) αν δεν με βάλει κάτω να με γδύσει, τον θεωρώ "αγοράκι"" είναι στερεότυπο...
αν η (θεσμοθετημένη) ισότητα δεν έχει το αντίστοιχο της στην καθημερινή μας ζωή, στις σχέσεις μας, στη νοοτροπία μας, σημαίνει ότι δεν το έχουμε εμπεδώσει, το έχουμε μάθει παπαγαλία...
δεν μπορεί να είσαι στη δουλειά ισότιμη, στην κοινωνία ανεξάρτητη και στο σπίτι να κάθεσαι να περιμένεις να σε γδύσει ο σύντροφος σου... με μαθηματική ακρίβεια, η επόμενη κίνηση θα είναι να σου πει να του πλύνεις τα σώβρακα... αυτά...

το ιδιο πραγμα λες...
ουτε το να εισαι γυναικα ειναι επιλογη, το να βλεπεις ισοτιμες γυναικες και ανδρες ομως, ειναι. το κοντος επισης δεν ειναι επιλογη, το να αποκλειεις ομως λογω του υψους του καποιον ΑΠΟ ΕΡΩΤΙΚΟ ΣΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟ, ειναι επιλογη και ειναι δικαιωμα σου αν δεν μπορεις να λειτουργησεις μαζι του ερωτικα. το να τον αποκλειεις ομως, απο επαγγελμα η νομικα δικαιωματα δεν ειναι δικαιωμα σου.....
εκει κολλαει το πολιτικλι κορεκτ, μαμα...
θεωρητικα, δεν θα επρεπε ενα χαρακτηριστικο εξωτερικο να μας επηρρεαζει γιατι ολοι οι ανθρωποι ειναι ισοι και μπλα μπλα.
πρακτικα, αν κατι δεν σου ταιριαζει ερωτικα, δεν σου ταιριαζει, δεν ειναι θεμα ισοτητας, αλλα κολοκυθοπιτας...

οταν εχεις κατακτησει την καταξιωση στην ζωη σου , την δουλεια σου και στην συνειδηση σου, μπορεις να επιλεγεις τις ερωτικες συμπεριφορες που σου ταιριαζουν χωρις να νοιωθεις ενοχες και να τις μπερδευεις με τα σωβρακα... εχεις εξισωσει το σεξ με τις δουλειες του σπιτιου και τον φοβο μηπως μας τις φορτωσουν λογω φυλου. ελεος... ειναι θεμα αισθησεων ,οχι μπουγαδας..