σκεψεις τελους

[soking]

Πριν δυο χρονια περιπου επεσα θυμα της κρισης κ εχασα τη δουλεια μου αν κ ημουν καλος στο αντικειμενο μου.Μου στοιχισε πολυ οχι γιατι δε πιστευα σε εμενα κ τις ικανοτητες μου αλλα γιατι εχασα μια σταθερη βαση στη ζωη μου.
Εκτοτε ξαναβρηκα δουλεια μετα απο ενα χρονικο διαστημα στο οποιο δε μπορουσα να κοιμηθω.Εβλεπα εφιαλτες με τη στιγμη που μου ανακοινωσε συναδελφος απο το τηλεφωνο οτι αναμενεται να μεινουμε ανεργοι.Ειχα πολλα ξεσπασματα οργης στα δικα μου ατομα κυριως στους γονεις κ στη κοπελα μου.Εκεινη ηταν πολυ καλοσυνατη κ συγκαταβατικη σε οτι περνουσα αλλα οχι με δυνατοτητα να με βοηθησει να συνελθω.Αυτη η ασχημη περιοδος μου κρατησε περιπου 1,5 χρονο αν κ στο μεταξυ ειχα βρει νεα εργασια που ομως η περιοδος προσαρμογης ηταν εξισου επιβαρυντικη στην ηδη διαλυμενη μου ψυχολογια.Τελικα εκει που αρχιζε ο ηλιος να ανατελλει στη ψυχη μου η κοπελα μου με χωρισε κ ο λογος ειναι ξεκαθαρα η συμπεριφορα μου που καποια στιγμη την επνιξε.Κανεις μας δεν εχει προχωρησει σε κατι αλλο 7 μηνες μετα αλλα οσες προσπαθειες καναμε για επανασυνδεση κατεληξαν στο κενο.Αυτη θελει μια νεα κατασταση που θα χτιστει απο το μηδεν κ πολυ σιγα κ εγω με το δυσκολο εργασιακο μας προγραμμα νιωθω πολυ παραμελημενος απο εκεινη κ το πως ειχα μαθει να ειμαστε κ δε μπορω να το δεχτω με συνεπεια να αποτυγχανουμε σε καθε προσπαθεια.Το θεμα ειναι πως απο τη μερα που απολυθηκα μεχρι κ σημερα εχω κανει πολλες σκεψεις αυτοκτονιας κ πιστευω πως δεν εχω κανει ακομη το λαθος επειδη μαλλον ειμαι πολυ δειλος να δωσω τελος κ σιγουρα δε θελω να στεναχωρησω τοσο αυτους που θα μεινουν πισω.Πιστευω πως καποια στιγμη θα δω τη γυναικα μου με αλλον οπως ειναι η φυσικη εξελιξη κ τοτε θα λυγισω.Πραγματικα φοβαμαι πολυ τον εαυτο μου...σημειωνω επειδη πιστευω οτι ειναι χρησιμο πως απο τη μερα που αρχισαν τα δεινα απολαμβανω καθε μικρη στιγμη.Γελαω με τη ψυχη μου σε μια καλη κωμωδια,το σεξ ειναι απολαυστικο οπως παντα,γυμναζομαι οπως παλια κτλ κτλ κτλ.Το προβλημα εντοπιζεται τα βραδια που σε ενα αδειο σπιτι νιωθω να πνιγομαι κ συχνα πηγαινω με το αμαξι σε ενα δικο μου μερος κ πινω...ισως ψαχνοντας τη δυναμη στο ποτο να πηδηξω στο κενο.

[makedreams]

Kαλησπέρα! (ή μαλλον καλημέρα )
Λυπαμαι που εχασες την προηγουμενη δουλεια σου -τουλαχιστον ομως βρηκες μια αλλη, για να λεμε και τα θετικα. Αρχικα οσον αφορά τη σχεση που ειχες, καλυτερα να ξεκαθαρισεις την κατασταση δηλαδη η βαζεις οριστικο τελος ή κανεις μια πραγματικα νεα αρχη (αν δεν έχει γινει ηδη αυτο) εννοω να μην γινονται συνεχεια προσπαθειες επανεσυνδεσης και μετα παλι στο κενο -πηγαινεις πισω ετσι.
Δυστυχως λιγο πολυ ολοι εχουμε τις μοναξιες μας οταν τα βραδια ειμαστε μονοι μας στο κρεβατι. Φροντιζε να κανεις πραγματα που σου αρεσουν, μην αφηνεις την θλιψη να σε τρωει. Και μην χανεις την ελπιδα, ολα γινονται για καποιον λογο. Αυριο-μεθαυριο θα γνωρισεις ενα καινουριο προσωπο, θα βρεθει μια νεα ευκαιρια, θα γινει κατι νεο. Κανε υπομονη και κανοντας υπομονη αξιοποιησε το χρονο σου. Εγω (χωρις να συγκρινω καταστασεις, γιατι ειμαστε σε τελειως διαφορετικη κατασταση) τον προηγουμενο χειμωνα ειχα περασει τοσο απαισια και δυσκολα, που ενιωθα ενα κενο και δεν οτι δεν υπηρχε κανενα νοημα στη ζωη μου. Ομως απλα περιμενα τον πονο να περασει, ενω μςτα κινητοποιηθηκα, αποφασισα να κανω μια νεα αρχη, εθεσα στοχους και στην τελικη βρηκα τον εαυτο μου.
Οπως και να χει, μην τα παρατας. Παντα αυριο ξημερωνει μια καινουρια μερα. μιλα σε κανεναν φιλο, σε κανεναν συγγενη να σε βοηθησει. εγω παντως θα ευχομαι τα καλυτερα για σενα. δεν ξερω αν σε βοηθησα καθολου, αλλα ελπιζω να σου εδωσα ενα ιχνος ελπιδας

[Deleted-member-250416b]

είναι σύνηθες, όταν ένας άνδρας χάνει την δουλειά του να αισθάνεται σαν ευνουχισμένος, ακόμα και όταν ξαναβρεί δουλειά, εχει χάσει ένα κομματι της αυτοπεποίθησης του, την ασφάλεια που του παρείχαν κάποτε οι ικανότητές του και ο ζήλος του... με τον καιρό θα βρεις ξανά αυτή τη σιγουριά, όταν δεις οτι τελικά κατακτάς πράγματα και αυτό θα σου δώσει δύναμη και για τα παρακάτω.
Η κατάθλιψη μας κάνει εγωιστές. ίσως για κάποιους απο εμάς αυτό να είναι το δώρο της...να κάνουμε μια στάση σε ότι συμβαινει εκει έξω και να δούμε τι παίζει εδω μέσα...και εκει μέσα συνάντησες πολλά φαντάσματα και πολλά τέρατα..και παραμέλησες την σύντροφο σου... ή ακόμη χειρότερα επέτρεψες σε ενα απο αυτά τα τέρατα να της επιτεθούν. εκείνη δεν εχει τον δυναμισμό σου.. περίμενε στωικά να βρεις δουλειά και όταν είδε ότι ούτε αυτό σε επανέφερε στην αρχική σου δυναμικότητα.. επέλεξε να φύγει.
σου ζήτησε να μηδενίσετε το κοντέρ και να αρχίσετε απο την αρχή, φυσικά και δεν μπορείς να κάνεις καμια νέα αρχη στην φάση της κατάθλιψης που βρίσκεσαι. Μαλλον για εκείνη η αρχή θα σηματοδοτούσε την επανεμφάνηση του άντρα που ερωτεύθηκε. Ομως αυτός ο αφελής άνδρας, εχει χαθεί...ελπίζω για πάντα... τσαλακώθηκε και βρήκε αδυναμίες, έγινε στάχτες και ψήθηκε στις κακουχίες... βρήκε την δύναμη να ξαναρχίσει από το μηδέν και να κάνει αυτή τη φορα πιο προσεχτικά και πιο σταθερά βήματα.
πρέπει να το καταλάβει αυτό, και να αγαπήσει αυτό που υπάρχει...αν δεν μπορεί, είναι σεβαστό, αλλα καλύτερα να μείνει μακρυά απο το να επιβαρύνει την κατάστασή σου με επιπλέον απαιτήσεις που θα σε άγχωναν και θα σε έκαναν να αισθάνεσαι ενοχές!
πρέπει να μιλήσετε...να της μιλήσεις πραγματικά και να την ακούσεις πραγματικά...και να δειτε από κοινού τι ωφελεί και τους δυο σας να κάνετε.
Εκτός αν της εχεις κάνει κάτι μη αναστρέψιμο, απάτη ή κακοποιηση, αλλα αυτο ειναι ενα αλλο θέμα... αν ισχύει κατι τετοιο υπάρχει αλλη λυση. αν δεν συμβαινει αυτο...πάρε τον χρόνο σου, φρόντισε τον εαυτό σου και βαλτον πρωτη προτεραιότητα.
οι σκεψεις αυτοκτονίας είναι συνηθισμένες στο είδος μας..αλλά μια επίσκεψη σε έναν ειδικό θα σε βοήθουσε να ξεμπερδέψεις κάπως τα πράγματα μέσα σου, να βρεις εναν μπούσουλα.Μην τα φορτώνεσαι όλα μόνος σου.
να θυμάσαι, όλοι οι σπουδαίοι ανθρωποι στην ιστορία απέτυχαν όχι μία αλλά πολλές φορές

[elis]

ΑΠΕΤΥΧΕΣ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΕΜΕΝΑ ΟΛΗ ΜΟΥ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΚΙ ΑΣ ΕΚΑΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ
ΚΙ ΕΣΥ ΜΑΣ ΛΕΣ ΟΤΙ ΑΠΕΤΥΧΕΣ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΘΕΣ ΝΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕΙΣ ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΔΕΝ ΞΕΡΩ
ΕΓΩ ΚΑΝΩ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΥΔΕΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΕΧΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΖΗΣΑ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ
ΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΣ ΟΤΙ ΘΕΣ ΝΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕΙΣ ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΠΩ
ΠΑΡΕ ΑΝΤΙΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ

[féerie]

Εγώ πάλι, soking, θα σου πω ότι είσαι αρκετά τυχερός. Κατ' αρχάς έχεις τη δουλειά σου. Αν ρίξεις μια ματιά στις λίστες εγγεγραμμένων ανέργων του ΟΑΕΔ θα καταλάβεις τι εννοώ. Επίσης, είχες μία σχέση που την έζησες και που προφανώς δεν ήταν για να συνεχιστεί. Για να έχετε κάνει και προσπάθειες, σημαίνει ότι δεν τραβάει άλλο, οπότε την αφήνεις εκεί που είναι, στο παρελθόν. Την κρατάς ως εμπειρία και προχωράς παρακάτω. Το πρόβλημα που είναι; Γιατί να βάλεις τέλος; Άλλοι στα νοσοκομεία παλεύουν να κρατηθούν στη ζωή, κι άλλοι απ' έξω παλεύουν να την τερματίσουν; Όχι, δα. Προχώρα τη ζωή, έχει πολλές ακόμα εκπλήξεις...!

[Constantly curious]

Συμφωνω με οσα εγραψε η Ρέα. Οι αλλαγες στη ζωη σου αποτελεσαν αφορμες για να νιωσεις -χαμενος,απογοητευμενος και τωρα κοντα στην απελπισια.
Την λυση δεν μπορει να μας την παρεχει το ετερον ημισυ στο βαλτο που νιωθουμε οι ιδιοι. Με το να μιλησεις σε ενα ειδικο δεν εισαι -αδυναμος- ισως να νιωσεις κατι που απο εδω ή απο μια σχεση δεν το νιωθεις. Το γεγονος πως αναγνωριζεις οτι δεν το διαχειριστικες καλα δειχνει συνειδηση. Αρα εισαι σε καλο δρομο. Ειναι μια φραση που μου εχει χαραχτει το τελευταιο 3μηνο

----αν οχι τωρα, πότε?????

Πολλες σκεψεις μπορει να σε κανουν να μην κανεις το βημα και να κλεισεις ενα ραντεβου. Προβληματα εχουν ολοι,αλλοι κανουν χειροτερα,δεν εγινε και τιποτα τραγικο. Αμυνες.
Το αλκοολ ειναι δεικτης εσωτερικης κουρασης και μιας και την εχω πατησει απο το σπορ --

Απλα τολμα, κανε στον εαυτο σου ενα δωρο, ρωτησε και μαθε για καποιον καλο ψυχολογο και πηγαινε...
πηγαινε και πες οτι σου βγαινει. Μην το κοσκινισεις θα σε κρατησει στην ιδια φαση που εισαι.

[soking]

σας ευχαριστω ολους για τις απαντησεις.το (μαλλον) θετικο ειναι πως εκλεισα ραντεβου σημερα το μεσημερι σε καποιον ειδικο.απο αυριο λοιπον ξεκιναει η προσπαθεια ιασης μου.ελπιζω να βρω την ηρεμια.γιατι ειναι μεγαλο βασανο η αυπνια δυο χρονια.δε ξερω παντως ποσο θα βοηθησει.χειροτερα δυσκολα να γινουν.το κακο ειναι πως εκανα πολλη αυτοκριτικη κ δυστυχως δε μου αρεσε ο εαυτος μου.δε ξερω αν ειναι μερος της καταθλιψης αλλα η αυτοπεποιθηση μου εχει πιασει πατο

[Constantly curious]

σας ευχαριστω ολους για τις απαντησεις.το (μαλλον) θετικο ειναι πως εκλεισα ραντεβου σημερα το μεσημερι σε καποιον ειδικο.απο αυριο λοιπον ξεκιναει η προσπαθεια ιασης μου.ελπιζω να βρω την ηρεμια.γιατι ειναι μεγαλο βασανο η αυπνια δυο χρονια.δε ξερω παντως ποσο θα βοηθησει.χειροτερα δυσκολα να γινουν.το κακο ειναι πως εκανα πολλη αυτοκριτικη κ δυστυχως δε μου αρεσε ο εαυτος μου.δε ξερω αν ειναι μερος της καταθλιψης αλλα η αυτοπεποιθηση μου εχει πιασει πατο

Καλη αρχη το να νιωθεις ασχημα για τον εαυτο σου θεωρειται ανθρωπινο. Το να σε καθιστα δυστυχη (υπαρχει μια παγιδα σε αυτο, γιατι συνηθως αναπτυσουμε αμυνες και τρικ για να μην καταλαβαινειι κανεις το πως νιωθουμε μεσα μας) 24 ωρες το 24ωρο για πολυ διαστημα ...μαλλον ονομαζεται καταθλιψη. Σημασια εχει απο καπου να ξεκινησει το νημα του κουβαριου...ο δρομος εχει πολλα εμποδια αλλά δεν ειναι τοσο χαωδης.

[soking]

24 ωρες το 24ωρο για πανω απο 6 μηνες νορμαλ σιγουρα δε το λες.κ δε με φοβιζει τοσο οποιο εμποδιο βρω μπροστα μου αλλα ειλικρινα πλεον εχω απομυθοποιησει τοσο τον εαυτο μου κ τις δυναμεις του που δε ξερω αν θα αντεξω οταν καποια στιγμη φυσιολογικα τη δω με αλλον.

[Οδυσσεας34]

σας ευχαριστω ολους για τις απαντησεις.το (μαλλον) θετικο ειναι πως εκλεισα ραντεβου σημερα το μεσημερι σε καποιον ειδικο.απο αυριο λοιπον ξεκιναει η προσπαθεια ιασης μου.ελπιζω να βρω την ηρεμια.γιατι ειναι μεγαλο βασανο η αυπνια δυο χρονια.δε ξερω παντως ποσο θα βοηθησει.χειροτερα δυσκολα να γινουν.το κακο ειναι πως εκανα πολλη αυτοκριτικη κ δυστυχως δε μου αρεσε ο εαυτος μου.δε ξερω αν ειναι μερος της καταθλιψης αλλα η αυτοπεποιθηση μου εχει πιασει πατο

Η χαμηλή αυτοπεποίθηση ειναι βασικό κομμάτι της κατάθλιψης,απτην οποία τυρανιεμαι καιρό τωρα,και εγω ήμουν λιοντάρι και σίγουρος και τωρα δεν με αναγνωρίζω...αλλα ξέρω ότι αυτά που νιώθω ειναι τα ψέματα της κατάθλιψης και οχι εγω αυτό να θυμάσαι φιλε μου...είσαι Λέοντας απλα χρειάζεσαι βοήθεια,εμενα με βοηθάει πολυ το τρέξιμο,εκτός απτή ψυχ/πεια και τα φαρμακα,αυτό που μου λείπει ειναι η επικοινωνία με άλλους λόγο ότι μένω εξωτερικό.Ειναι μια ιατρευσιμη πάθηση αλλα θελει υπομονη!στηριξη σωστή!δραση όσο μπορείς απο τον εαυτό σου!καλό αγώνα μάγκα μου!

[Deleted-member-250416b]

Η χαμηλή αυτοπεποίθηση ειναι βασικό κομμάτι της κατάθλιψης,απτην οποία τυρανιεμαι καιρό τωρα,και εγω ήμουν λιοντάρι και σίγουρος και τωρα δεν με αναγνωρίζω...αλλα ξέρω ότι αυτά που νιώθω ειναι τα ψέματα της άθλιψης και οχι εγω αυτό να θυμάσαι φιλε μου...είσαι Λέοντας απλα χρειάζεσαι βοήθεια,εμενα με βοηθάει πολυ το τρέξιμο,εκτός απτή ψυχ/πεια και τα φαρμακα,αυτό που μου λείπει ειναι η επικοινωνία με άλλους λόγο ότι μένω εξωτερικό.Ειναι μια ιατρευσιμη πάθηση αλλα θελει υπομονη!στηριξη σωστή!δραση όσο μπορείς απο τον εαυτό σου!καλό αγώνα μάγκα μου!

μπραβο Οδυσσεα!!

τελικα

[soking]

φιλε οδυσσεα κ εμενα η γυμναστικη με βοηθαει πολυ.τρεχω χλμ για ωρα κ κανω εναν εσωτερικο διαλογο τρελας με τον εαυτο μου κ οταν πλεον κουραστω βλεπω οτι δεν ειναι ολα τοσο βουνο τελικα.ομως τα βραδια ειναι ακομη δυσκολα.ξεκινησα κ θεραπειες.ηδη νιωθω καπως καλυτερα αν κ σημερα λιγο ο μελαγχολικος καιρος λιγο οτι ακομη δεν εχω αποτελεσματα κατι συνεβη κ ενας διαλογος κατεληξε με εμενα να νευριαζω παλι απιστευτα κ να ξεσπαω στον τοιχο.ηδη εχω σπασει καποια επιπλα στο παρελθον κ το ποδι μου σε αλεπαλληλα χτυπηματα στον τοιχο.δυστυχως παλι δε εκανα διαχειριση του θυμου μου κ φοβηθηκα παλι τον εαυτο μου.δεν εχω την αναγκη του να δωσω τελος στη ζωη μου αλλα τα αναιτια νευρα με πηγαν πολλα βηματα πισω στη προσπαθεια να ξαναβρω τον εαυτο μου.

[aggelos11]

Ρε soking τι ειναι αυτα που γραφεις για τελος?Εισαι καλα ρε φιλε?Μιας και εισαι πια μελος του φορουμ κανε μια βολτα απο τα διαφορα νηματα να δεις τι τραβανε ανθρωποι με σοβαρες ψυχιατρικες και ψυχικες παθησεις κι το οτι σε οποια δυσκολια κι αν συναντησαν δεν το εβαλαν ποτε κατω.Στην ζωη εχουμε νικες και ηττες.Σιγουρα η αυτοκτονια θα σε απαλλαξει απο τον πονο,αλλα παραλληλα θα σου στερησει κι ολα αυτα τα ωραια συναισθηματα της απολυτης ολοκληρωσης κι χαρας,οταν ξαναστρωσουν τα πραγματα.Προχωρα