με παρακολουθουν

[elis]

Ναι εγώ τουλάχιστον το περνάω ανάλογα τι φάρμακα παίρνω αλλά σκέφτομαι πλέον δεν πιστεύω κανένα κ τίποτα κ ηρέμησα ζω καλύτερα

[elis]

elis σε ευχαριστω αυτο εννοουσα !

Τίποτα γλυκιά μου σεσε

[boo]

Ναι εγώ τουλάχιστον το περνάω ανάλογα τι φάρμακα παίρνω αλλά σκέφτομαι πλέον δεν πιστεύω κανένα κ τίποτα κ ηρέμησα ζω καλύτερα

κι εσυ εισαι μπερδεμενος αναμεσα στην δικη σου πραγματικοτητα και αυτη των αλλων δηλαδη?
τι απο τα 2 πιστευεις?
ποια φαρμακα παιρνεις?

[elis]

Από ότι θυμάμαι πήγα στο γιατρό πριν δέκα χρόνια κ τον είπα ότι με παρακολουθούν και διάφορα άλλα τώρα με τα φάρμακα η παρακολούθηση ποτέ δεν έφυγε και προστέθηκε ότι με βασανίζουν στην πορεία αποδέχτηκα διάφορα πράγματα όπως ότι θα πεθάνω νέος και διάφορα άλλα παίρνω τώρα ινβεγκα κ σαικρεστ και μπορώ κάπως κ δουλεύω αλλά δουλεύω από μικρός γι αυτό μπορώ

[boo]

συζητουσα σημερα με τη ψυχολογο..

μου ειπε οτι ο κοσμος μου δε μου προσφερει κατι θετικο οποτε δεν πρεπει να θεωρω οσα συμβαινουν (τα ψυχωτικα κατα τους γιατρους), ως καποια ικανοτητα.
οτι πρεπει να πιστεψω οτι ειναι συμπτωματα μιας παθησης, οτι πραγματικα ωφελιμα πραγματα και στοχους και ευχαριστα συναισθηματα εχω οταν ειμαι στη συμβατικη πραγματικοτητα (την πραγματικοτητα των πολλων).

η αληθεια ειναι πως με το aloperidin και την υποχωρηση των συμπτωματων (κατα τους γιατρους) νιωθω πιο ζωντανη, πιο ορεξατη.

αλλα ακομα δε μπορω να χωνεψω οτι ειναι συμπτωματα μιας παθησης ολα αυτα.κι οσο το σκεφτομαι τοσο μπερδευομαι.

αραγε ειναι μια η πραγματικοτητα ή πολλες?

[elis]

Μπου ότι βλέπεις κι ότι ακούσ είναι η πραγματικότητα

[boo]

Μπου ότι βλέπεις κι ότι ακούσ είναι η πραγματικότητα

αρα και οι φωνες και αυτα που βλεπω και πιστευω, αυτα που οι γιατροι λενε ψυχωτικα, ειναι πραγματικοτητα?

[delmem-190819a]

αρα και οι φωνες και αυτα που βλεπω και πιστευω, αυτα που οι γιατροι λενε ψυχωτικα, ειναι πραγματικοτητα?

Αυτά είναι η δική σου πραγματικότητα και μόνο.

Όσα δεν βλέπουν και δεν ακούν οι άλλοι άνθρωποι (εξαιρούνται όσοι έχουν προβλήματα όρασης και ακοής), τη στιγμή που είστε μαζί σε ένα χώρο, δεν αποτελούν πραγματικότητα.

[boo]

ειναι τοσο αληθινα οταν συμβαινουν μωρε και δε μπορω να τα αγνοησω και να τους βαλω την ταμπελα των συμπτωματων..
δε ξερω..πολυ μπερδεμα..

[εσωτερική_σήψη]

Συμφωνώ με @μπου αφού τα ακούμε τα βλέπουμε μας μιλάνε άρα ----> υπάρχουν

[Constantly curious]

Συμφωνώ με @μπου αφού τα ακούμε τα βλέπουμε μας μιλάνε άρα ----> υπάρχουν

Εσωτερική [emoji4] σε είχα χάσει. Πως είσαι;

[deleted-member09062017]

Αυτά είναι η δική σου πραγματικότητα και μόνο.

Όσα δεν βλέπουν και δεν ακούν οι άλλοι άνθρωποι (εξαιρούνται όσοι έχουν προβλήματα όρασης και ακοής), τη στιγμή που είστε μαζί σε ένα χώρο, δεν αποτελούν πραγματικότητα.

δλδ οσοι λενε ότι εχουν δει αγγελους, αγιους, ακομα και τον χριστο τον ιδιο είναι σχιζοφρενεις? με αυτό το σκπετικο ολοι οι αγιοι του χριστιανισμου ακομα και ο χριστος ο ιδιος που τα λεγε με τον θεο είναι σχιζοφρενεις....

[deleted-member09062017]

Συμφωνώ με @μπου αφού τα ακούμε τα βλέπουμε μας μιλάνε άρα ----> υπάρχουν

και εγω εκει εχω καταληξει... ότι υπαρχουν πραγματα περα από το φασμα του υλικου κοσμου... ο εγκέφαλος μας δεν είναι προγραμματισμένος να τα βλεπει, και απλα καποιοι... εμεις... παιρνουμε μια γευση

[elisabet]

Μπου χαιρομαι πολύ που διαβάζω οτι είσαι καλύτερα :) Και μόνο που νιώθεις την άνεση να συζητάς πια με την γιατρό σου για όλα αυτά, είναι πολύ καλό βήμα! Συνέχισε έτσι!!

Για τα υπόλοιπα που λέτε, νομίζω οτι ψάχνετε απαντήσεις εκεί που δεν υπάρχουν ή που δεν μπορούν αυτή τη στιγμή να επιβεβαιωθούν με κάποιο τρόπο. Ο καθένας βλέπει τα πράγματα από την σκοπιά του. Ο ψυχ αν του πεις οτι βλέπεις/ακούς πράγματα που δεν βλέπουν/ ακουν άλλοι θα σου δώσει φάρμακα, η εκκλησία από την πλευρά της αν πεις πως βλέπεις τον τάδε άγιο θα σε θεωρήσει πιστό, αν πεις πως ακούς φωνές που σου λένε να κάνεις κακό σε κάποιον ή κάτι τέτοιο θα σε πουν δαιμονισμένο. Ποιος έχει σαφή και τεκμηριωμένη απάντηση για τις δυνατότητες του εγκεφάλου για το πόσες πραγματικότητες υπάρχουν κτλ; Κανείς! Υπάρχει η πραγματικότητα που ζούμε όλοι, αλλά κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά τι άλλο μπορεί να υπάρχει που το αγνοούμε!
Επομένως το θέμα για μένα είναι αλλού : αυτή η πραγματικότητα που ζεις, ακόμα κι αν είναι διαφορετική από των άλλων, σε βοηθάει να είσαι ελάχιστα πιο ευτυχισμένος; Να είσαι ήρεμος, δημιουργικός, να χαίρεσαι την ζωή σου και την σχέση σου με τους άλλους ανθρώπους; Αν ναι, τότε κανένα πρόβλημα.
Αλλά δυστυχώς στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι έτσι. Τα φάρμακα δεν είναι ή δεν θα έπρεπε να είναι, για να γίνουμε όλοι καρμπόν και να σκεφτόμαστε όλοι το ίδιο. Τα φάρμακα είναι γιατί κάποιος άνθρωπος έπαψε να είναι λειτουργικός στην ζωή του εξαιτίας της άλλης πραγματικότητας που ζούσε, έβαλε την ζωή του ή την ζωή άλλων άθελα του σε κίνδυνο, έπαψε να είναι ήρεμος, χαρούμενος, να μπορεί να δεχτεί ή να δώσει αγάπη και τόσα άλλα που αναφέρετε εδώ συνέχεια. Τι σημασία έχει αν μπορώ να δω με τις υπερδυνάμεις που έχω μια άλλη πραγματικότητα που οι άλλοι δεν βλέπουν; Με ποιον θα μοιραστώ αυτή την πραγματικότητα αν είμαι μόνος/η σε αυτήν; Και τελικά αξίζει αυτή η γνώση, τόση δυστυχία, τόσο πόνο, τόσο φόβο, τόση μοναξιά;

Καταλαβαίνω την ανάγκη όλων σας να βρείτε απαντήσεις, καταλαβαίνω και την άρνηση σας να δεχτείτε τα λόγια του γιατρού οτι αυτά είναι απλά συμπτώματα μιας ασθένειας, αλλά εγώ λέω το εξής : Μην το δεχτείτε αν δεν μπορείτε ή δεν θέλετε, αλλά επικεντρωθείτε αλλού. Στο πώς θα είστε πιο ευτυχισμένοι. Αυτό προσπαθούμε όλοι, ανεξαιρέτως διάγνωσης.

[boo]

Μπου χαιρομαι πολύ που διαβάζω οτι είσαι καλύτερα :) Και μόνο που νιώθεις την άνεση να συζητάς πια με την γιατρό σου για όλα αυτά, είναι πολύ καλό βήμα! Συνέχισε έτσι!!

Για τα υπόλοιπα που λέτε, νομίζω οτι ψάχνετε απαντήσεις εκεί που δεν υπάρχουν ή που δεν μπορούν αυτή τη στιγμή να επιβεβαιωθούν με κάποιο τρόπο. Ο καθένας βλέπει τα πράγματα από την σκοπιά του. Ο ψυχ αν του πεις οτι βλέπεις/ακούς πράγματα που δεν βλέπουν/ ακουν άλλοι θα σου δώσει φάρμακα, η εκκλησία από την πλευρά της αν πεις πως βλέπεις τον τάδε άγιο θα σε θεωρήσει πιστό, αν πεις πως ακούς φωνές που σου λένε να κάνεις κακό σε κάποιον ή κάτι τέτοιο θα σε πουν δαιμονισμένο. Ποιος έχει σαφή και τεκμηριωμένη απάντηση για τις δυνατότητες του εγκεφάλου για το πόσες πραγματικότητες υπάρχουν κτλ; Κανείς! Υπάρχει η πραγματικότητα που ζούμε όλοι, αλλά κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά τι άλλο μπορεί να υπάρχει που το αγνοούμε!
Επομένως το θέμα για μένα είναι αλλού : αυτή η πραγματικότητα που ζεις, ακόμα κι αν είναι διαφορετική από των άλλων, σε βοηθάει να είσαι ελάχιστα πιο ευτυχισμένος; Να είσαι ήρεμος, δημιουργικός, να χαίρεσαι την ζωή σου και την σχέση σου με τους άλλους ανθρώπους; Αν ναι, τότε κανένα πρόβλημα.
Αλλά δυστυχώς στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι έτσι. Τα φάρμακα δεν είναι ή δεν θα έπρεπε να είναι, για να γίνουμε όλοι καρμπόν και να σκεφτόμαστε όλοι το ίδιο. Τα φάρμακα είναι γιατί κάποιος άνθρωπος έπαψε να είναι λειτουργικός στην ζωή του εξαιτίας της άλλης πραγματικότητας που ζούσε, έβαλε την ζωή του ή την ζωή άλλων άθελα του σε κίνδυνο, έπαψε να είναι ήρεμος, χαρούμενος, να μπορεί να δεχτεί ή να δώσει αγάπη και τόσα άλλα που αναφέρετε εδώ συνέχεια. Τι σημασία έχει αν μπορώ να δω με τις υπερδυνάμεις που έχω μια άλλη πραγματικότητα που οι άλλοι δεν βλέπουν; Με ποιον θα μοιραστώ αυτή την πραγματικότητα αν είμαι μόνος/η σε αυτήν; Και τελικά αξίζει αυτή η γνώση, τόση δυστυχία, τόσο πόνο, τόσο φόβο, τόση μοναξιά;

Καταλαβαίνω την ανάγκη όλων σας να βρείτε απαντήσεις, καταλαβαίνω και την άρνηση σας να δεχτείτε τα λόγια του γιατρού οτι αυτά είναι απλά συμπτώματα μιας ασθένειας, αλλά εγώ λέω το εξής : Μην το δεχτείτε αν δεν μπορείτε ή δεν θέλετε, αλλά επικεντρωθείτε αλλού. Στο πώς θα είστε πιο ευτυχισμένοι. Αυτό προσπαθούμε όλοι, ανεξαιρέτως διάγνωσης.

πολυ ενδιαφερουσα και σωστη η αποψη σου!

ισως δεν εχει και τοσο νοημα να καταλαβαουμε ποια πραγματα ειναι αληθινα και ποια οχι.το νοημα ειναι να ειμαστε ευτυχισμενη και εγω ετσι οπως ημουν μονο ευτυχισμενη δε θα με ελεγες.θα επικεντρωθω σε αυτο λοιπον.στα υπολοιπα η απαντηση εξαρταται σε ποιον θετουμε την ερωτηση αυτη για αυτα τα πραγματα.θα το ξανασυζητησω και με την ψυχολογο..

απλα ωρες αναρωτιεμαι μηπως φυγω απο την πραγματικοτητα των ¨συμπτωματων¨ ενω δε θα επρεπε κι ας ειναι βαρυ το τιμημα.μηπως πρεπει να ζω ετσι παρα τα αρνητικα που μου επιφερουν μιας και μου ετυχαν στη ζωη μου.