Τελικα η ζωη δικαιωνει;

[DL010117a]

Δεν αλλάζει τίποτα, ούτε θα αλλάξει η ζωή σας, προς το καλύτερο, αν πεθάνουν. Η συγχώρεση, θα απαλύνει τον πόνο της ψυχής και όχι η εκδίκηση. Αυτό λέγεται ανωτερότητα, όσο "άσχημη" και αν σας φαίνεται, αυτή η άποψη...

[Κύκνος]

Δεν αλλάζει τίποτα, ούτε θα αλλάξει η ζωή σας, προς το καλύτερο, αν πεθάνουν. Η συγχώρεση, θα απαλύνει τον πόνο της ψυχής και όχι η εκδίκηση. Αυτό λέγεται ανωτερότητα, όσο "άσχημη" και αν σας φαίνεται, αυτή η άποψη...

Εγώ το είπα ότι δεν είμαι ανώτερη σ' αυτό τον τομέα αλλά δεν νιώθω καθόλου άσχημα γι' αυτό...και φυσικά τον συγκεκριμένο δεν μπορώ να τον συγχωρήσω ακόμα και να το ήθελα...και ναι, η εκδίκηση και να τον δω να τρέμει μπροστά μου σαν το ψάρι θα με ανακούφιζε...μόνο αυτή, αλλιώς με τρώει η αδικία για όσα μου έκανε και δεν μπορώ να ζήσω...αν μπορούσα να τον τρομάξω είμαι σίγουρη ότι θα μου έφευγε αυτό το φρικτό βάρος και συνεπώς θα καλυτέρευε η ζωή μου...επίσης αυτό το σκουπίδι δεν αξίζει συγχώρεση ούτε καλή κι επιεική αντιμετώπιση, ας πρόσεχε τις πράξεις του...

[λουλούδι]

Ε ναι, καλοι καλοι αλλα μεχρι ενα οριο, αν ο αλλος σου βγαζει την ψυχη θα του πεις κι ευχαριστω;; Οχι βεβαια, αρκετα εχω περασει, καιρος να ξεβρωμισει ο τοπος μακαρι δλδ το ευχομαι. Εσενα δλδ εν οιδα, που το παιζεις ανωτερος, αν σου σκοτωναν τη μανα τι θα εκανες τοτε, θα ελεγες να ζησουν; Εδω λιγο θυμωνεις με μενα και κανεις ολοκληρη φασαρια και μου τη λες, θα αντεχες να συγχωρεσεις αυτα τα ρεμαλια; Ουτε κατα διανοια εγω.

[DL010117a]

Εγώ το είπα ότι δεν είμαι ανώτερη σ' αυτό τον τομέα αλλά δεν νιώθω καθόλου άσχημα γι' αυτό...και φυσικά τον συγκεκριμένο δεν μπορώ να τον συγχωρήσω ακόμα και να το ήθελα...και ναι, η εκδίκηση και να τον δω να τρέμει μπροστά μου σαν το ψάρι θα με ανακούφιζε...μόνο αυτή, αλλιώς με τρώει η αδικία για όσα μου έκανε και δεν μπορώ να ζήσω...αν μπορούσα να τον τρομάξω είμαι σίγουρη ότι θα μου έφευγε αυτό το φρικτό βάρος και συνεπώς θα καλυτέρευε η ζωή μου...επίσης αυτό το σκουπίδι δεν αξίζει συγχώρεση ούτε καλή κι επιεική αντιμετώπιση, ας πρόσεχε τις πράξεις του...

Θέλει δύναμη ψυχής αυτό Κύκνε, δεν είναι θέμα ανωτερότητας, είναι θέμα ταπείνωσης καθαρά. Ο Χριστός είπε, όταν σε βαράνε από το ένα μάγουλο, να γυρνάς και το άλλο. Θέλει μεγάλη ταπεινότητα και δύναμη αυτό το πράγμα, μέσω της προσευχής. Μπορείς να το βλέπεις έτσι, αλλά εγώ διαφωνώ πάνω σε αυτό...

[DL010117a]

Ε ναι, καλοι καλοι αλλα μεχρι ενα οριο, αν ο αλλος σου βγαζει την ψυχη θα του πεις κι ευχαριστω;; Οχι βεβαια, αρκετα εχω περασει, καιρος να ξεβρωμισει ο τοπος μακαρι δλδ το ευχομαι. Εσενα δλδ εν οιδα, που το παιζεις ανωτερος, αν σου σκοτωναν τη μανα τι θα εκανες τοτε, θα ελεγες να ζησουν; Εδω λιγο θυμωνεις με μενα και κανεις ολοκληρη φασαρια και μου τη λες, θα αντεχες να συγχωρεσεις αυτα τα ρεμαλια; Ουτε κατα διανοια εγω.

Θα σου πω μια ιστορία που είχα διαβάσει για έναν μουσουλμάνο, κάπου στο Ιράν. Τέλος πάντων, ένας τύπος σκότωσε έναν άλλον, τον έπιασαν οι κάτοικοι του χωριού τον δολοφόνο και ήταν έτοιμοι με μια εντολή του πατέρα του αδικοχαμένου γιου, να τον πετροβολήσουν και να τον σκοτώσουν εν ψυχρώ. Ο πατέρας, αφού κοίταξε κατάματα τον δολοφόνο του γιου του, έδωσε εντολή να τον αφήσουν και τον συγχώρεσε. Αυτή η ιστορία, είναι αληθινή και μάλιστα σχεδόν πρόσφατη. Λοιπόν ο πατέρας, ακόμη και αν είναι μουσουλμάνος, εκείνος θα πάρει κοντά στον Χριστό (γιατί, δεν πηγαίνουν μόνο οι χριστιανοί στον παράδεισο, αλλά όλος ο κόσμος, ακόμη και αν ανήκουν σε άλλο δόγμα ή θρησκεία). Ο Άγιος Διονύσιος της Ζακύνθου, έκανε σχεδόν το ίδιο και συγχώρεσε τον δολοφόνο του αδερφού του, παρά την θλίψη του και έγινε και Άγιος, μπορείς να διαβάσεις τον βίο του αν θέλεις. Προσοχή όμως, άλλο να είσαι ένας ηλίθιος, και να σε κάνουν ό,τι θέλουν, υπάρχει μια λεπτή διαχωριστική γραμμή εκεί, θα πρέπει να είσαι ταπεινή και δίκαιη ταυτόχρονα, κάτι που είναι αρκετά δύσκολο, για τον καθένα μας, ξεχωριστά. Όσο για εσένα λουλούδι, ποτέ δεν έχω θυμώσει με εσένα, απλά εσύ το παρεξήγησες. Απάντησα σε ένα δικό σου ποστ, σε μια γνώμη της Ελισάβετ και εσύ νόμιζες πως πήγαινε σε εσένα, επειδή όπως είπες, ήταν δικό σου το θέμα, που άνοιξες και όποια πρόταση, απευθυνόταν μόνο σε εσένα, ενώ εγώ στην ουσία, απάντησα στην Ελισάβετ και δεν έλεγα ή δεν απευθυνόμουν εξ'αρχής σε εσένα. Στο εξήγησα σε δύο μηνύματα αυτό και μετά άρχισες να με κατηγορείς, και μου είπες πως μου έκανες αναφορά, παρ'όλο που δεν έκανα κάτι, γι'αυτό και οι διαχειριστές, δεν μου έκαναν και τίποτα. Όπως βλέπεις, αν έβλεπες πιο ξεκάθαρα, εξ'αρχής τα πράγματα, δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Αναγνωρίζω πως έχεις περάσει δύσκολα, όμως αυτό δεν είναι δικαιολογία, στο να συνεχίσεις την ζωή σου, στο να κάνεις πράγματα για εσένα και στο να δεις διαφορετικά τους ανθρώπους. Δεν σε κυνηγούν όλοι, στο να στην πουν ή να ξυπνούν το πρωί, με μόνη διάθεση, να σε βρίζουν κλπ. Πρέπει να δεις τα πράγματα, καθαρότερα και θα δεις, ότι κάπου έχεις και εσύ άδικο, στο να παρεξηγιέσαι χωρίς κάποιο συγκεκριμένο λόγο...

[Κύκνος]

Θέλει δύναμη ψυχής αυτό Κύκνε, δεν είναι θέμα ανωτερότητας, είναι θέμα ταπείνωσης καθαρά. Ο Χριστός είπε, όταν σε βαράνε από το ένα μάγουλο, να γυρνάς και το άλλο. Θέλει μεγάλη ταπεινότητα και δύναμη αυτό το πράγμα, μέσω της προσευχής. Μπορείς να το βλέπεις έτσι, αλλά εγώ διαφωνώ πάνω σε αυτό...

Συγγνώμη, τι εννοείς δηλαδή; Μήπως έπρεπε να τον αφήσω κιόλας να ολοκληρώσει την επίθεση για να γυρίσω και το άλλο μάγουλο; Ε όχι, αυτό όχι...Δεν με γέννησε η μάνα μου για να προσφέρω ικανοποίηση στον κάθε ανώμαλο εγκληματία, με γέννησε για να αποφασίζω εγώ για το σώμα και την ψυχή μου...

[DL010117a]

Συγγνώμη, τι εννοείς δηλαδή; Μήπως έπρεπε να τον αφήσω κιόλας να ολοκληρώσει την επίθεση για να γυρίσω και το άλλο μάγουλο; Ε όχι, αυτό όχι...Δεν με γέννησε η μάνα μου για να προσφέρω ικανοποίηση στον κάθε ανώμαλο εγκληματία, με γέννησε για να αποφασίζω εγώ για το σώμα και την ψυχή μου...

Γίνεται μια παρεξήγηση εδώ Κύκνε. Ο Χριστός, δεν μίλησε για ξυλοδαρμό, πραγματικό ξυλοδαρμό, μίλησε για πνευματική δύναμη. Ο Χριστός φυσικά και δεν εννοούσε, το να μην μπορεί ο άνθρωπος να υπερασπιστεί τον εαυτό του, φυσικά και θα τον υπερασπιστεί όταν απειλείται, αυτό είναι αυτονόητο. Ο Χριστός μίλησε για την αρετή της υπομονής και όσο και να σε "χτυπάει" πνευματικά ο εχθρός, τόσο εσύ θα γυρνάς και το άλλο μάγουλο με ταπεινότητα και υπομονή. Είναι το ίδιο πράγμα, που ανέφερα παραπάνω, για την συγχώρεση και την υπομονή. Ο Χριστός, δεν εννοούσε κυριολεκτικά το ξύλο, μην το βλέπεις έτσι, γιατί μπορεί να πέσεις σε πλάνη. Μίλησε όπως προείπα, πως η δύναμη του χριστιανού είναι, όσα εμπόδια να έχει, εκείνος να τα ξεπερνάει με όπλο την συγχώρεση και την υπομονή. Φυσικά όμως, όταν απειλείται η ζωή σου, θα την υπερασπιστείς και με τον χειρότερο τρόπο, αυτό είναι αυτονόητο, όπως προείπα παραπάνω.

[Κύκνος]

Γίνεται μια παρεξήγηση εδώ Κύκνε. Ο Χριστός, δεν μίλησε για ξυλοδαρμό, πραγματικό ξυλοδαρμό, μίλησε για πνευματική δύναμη. Ο Χριστός φυσικά και δεν εννοούσε, το να μην μπορεί ο άνθρωπος να υπερασπιστεί τον εαυτό του, φυσικά και θα τον υπερασπιστεί όταν απειλείται, αυτό είναι αυτονόητο. Ο Χριστός μίλησε για την αρετή της υπομονής και όσο και να σε "χτυπάει" πνευματικά ο εχθρός, τόσο εσύ θα γυρνάς και το άλλο μάγουλο με ταπεινότητα και υπομονή. Είναι το ίδιο πράγμα, που ανέφερα παραπάνω, για την συγχώρεση και την υπομονή. Ο Χριστός, δεν εννοούσε κυριολεκτικά το ξύλο, μην το βλέπεις έτσι, γιατί μπορεί να πέσεις σε πλάνη. Μίλησε όπως προείπα, πως η δύναμη του χριστιανού είναι, όσα εμπόδια να έχει, εκείνος να τα ξεπερνάει με όπλο την συγχώρεση και την υπομονή. Φυσικά όμως, όταν απειλείται η ζωή σου, θα την υπερασπιστείς και με τον χειρότερο τρόπο, αυτό είναι αυτονόητο, όπως προείπα παραπάνω.

Τι να σου πω, πραγματικά δεν ξέρω...δεν μπορώ να το ξεπεράσω αυτό το πράγμα, με έχει κάνει να φοβάμαι κάθε άγνωστο άντρα και να μην μπορώ να δημιουργήσω μια φυσιολογική σχέση και μου στέρησε τον άνθρωπο που ακόμα αγαπάω κι αυτό γιατί δεν μπορούσα να ικανοποιήσω τις ανάγκες του επειδή η επίθεση στην οποία αναφέρομαι ήταν και σεξουαλικού χαρακτήρα κι αυτό μου έχει αφήσει τραύμα οπότε δεν μπορώ να το ξεπεράσω...και πόση υπομονή να κάνω πια; Είμαι πια σαράντα χρονών και δεν σταμάτησα να υποφέρω τόσα χρόνια...έχω κουραστεί πολύ...τιμωρούμαι με μοναξιά για κάτι που δεν έφταιξα...

[DL010117a]

Τι να σου πω, πραγματικά δεν ξέρω...δεν μπορώ να το ξεπεράσω αυτό το πράγμα, με έχει κάνει να φοβάμαι κάθε άγνωστο άντρα και να μην μπορώ να δημιουργήσω μια φυσιολογική σχέση και μου στέρησε τον άνθρωπο που ακόμα αγαπάω κι αυτό γιατί δεν μπορούσα να ικανοποιήσω τις ανάγκες του επειδή η επίθεση στην οποία αναφέρομαι ήταν και σεξουαλικού χαρακτήρα κι αυτό μου έχει αφήσει τραύμα οπότε δεν μπορώ να το ξεπεράσω...και πόση υπομονή να κάνω πια; Είμαι πια σαράντα χρονών και δεν σταμάτησα να υποφέρω τόσα χρόνια...έχω κουραστεί πολύ...τιμωρούμαι με μοναξιά για κάτι που δεν έφταιξα...

Καταλαβαίνω Κύκνε, έχεις περάσει πολύ άσχημα, όμως η ζωή δεν τελειώνει εδώ και όσο και αν θες να το πιστέψεις, είσαι νέα ακόμη. Μπορείς να κάνεις πράγματα για τον εαυτό σου. Το κακό είναι να κάθεσαι και να τα σκέφτεσαι όλα αυτά συνέχει και συνέχεια. Δεν θα σε βοηθήσει αυτό. Αν θέλεις την άποψή μου, θεωρώ πως μπορείς ακόμη και τώρα, να κάνεις πράγματα για τον εαυτό σου και όσο για την ηλικία, δεν είσαι καθόλου μεγάλη. Έχω δει 40αρες, που ζουν την κάθε μέρα και τις θαυμάζω, γι'αυτό. Δεν νιώθουν και δεν είναι γριές, όπως πιστεύεις για τον εαυτό σου.

[Κύκνος]

Καταλαβαίνω Κύκνε, έχεις περάσει πολύ άσχημα, όμως η ζωή δεν τελειώνει εδώ και όσο και αν θες να το πιστέψεις, είσαι νέα ακόμη. Μπορείς να κάνεις πράγματα για τον εαυτό σου. Το κακό είναι να κάθεσαι και να τα σκέφτεσαι όλα αυτά συνέχει και συνέχεια. Δεν θα σε βοηθήσει αυτό. Αν θέλεις την άποψή μου, θεωρώ πως μπορείς ακόμη και τώρα, να κάνεις πράγματα για τον εαυτό σου και όσο για την ηλικία, δεν είσαι καθόλου μεγάλη. Έχω δει 40αρες, που ζουν την κάθε μέρα και τις θαυμάζω, γι'αυτό. Δεν νιώθουν και δεν είναι γριές, όπως πιστεύεις για τον εαυτό σου.

Ναι, έχω ακόμα κάποια χρόνια μπροστά μου όμως δεν θα προλάβω μάλλον να κάνω παιδιά κι αυτό με πονάει...
Δεν τα σκέφτομαι πια συνέχεια, τώρα τα θυμήθηκα λόγω της συζήτησης αλλά ακόμα κι αν δεν τα σκέφτομαι δεν μου φεύγει ο φόβος για τους αγνώστους και δυσκολεύομαι πάρα πολύ ν' αφήσω κάποιον να με πλησιάσει κι αυτό το σκέφτομαι γιατί είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να λυθεί αν θέλω να γίνω ευτυχισμένη αλλά δεν ξέρω πως να το λύσω...

[DL010117a]

Ναι, έχω ακόμα κάποια χρόνια μπροστά μου όμως δεν θα προλάβω μάλλον να κάνω παιδιά κι αυτό με πονάει...
Δεν τα σκέφτομαι πια συνέχεια, τώρα τα θυμήθηκα λόγω της συζήτησης αλλά ακόμα κι αν δεν τα σκέφτομαι δεν μου φεύγει ο φόβος για τους αγνώστους και δυσκολεύομαι πάρα πολύ ν' αφήσω κάποιον να με πλησιάσει κι αυτό το σκέφτομαι γιατί είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να λυθεί αν θέλω να γίνω ευτυχισμένη αλλά δεν ξέρω πως να το λύσω...

Εγώ πιστεύω και λέω την άποψή μου, χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι η σωστή. Πιστεύω λοιπόν, πως πρέπει σιγά σιγά, να ξαναεμπιστευτείς τους ανθρώπους. Ίσως μέσα, από διάφορους συλλόγους, είτε είναι παραδοσιακοί χοροί, είτε σύλλογοι που κάνουν κάτι, που μπορεί να σε ενδιαφέρει, φιλανθρωπία κλπ. Δηλαδή, να κινείσαι, σε καταστάσεις που να έχει κόσμο και να δουλεύετε όλοι, για έναν σκοπό, ακόμη και να είναι παραδοσιακοί χοροί, δεν έχει σημασία. Πιστεύω, πως έτσι σιγά σιγά, θα ανακτήσεις ξανά εμπιστοσύνη στους ανθρώπους και δεν χρειάζονται και χρήματα για όλα αυτά, χρειάζεται μόνο θέληση. Υπάρχουν σύλλογοι, που απλά δίνεις κάτι έτσι, για την συμμετοχή τον χρόνο, δηλαδή δεν θέλουν πολλά λεφτά. Επίσης, δεν έχεις κάποια χρόνια μπροστά σου, έχεις πολλά χρόνια ακόμη μπροστά σου, θέλεις να πεις.

[Κύκνος]

Εγώ πιστεύω και λέω την άποψή μου, χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι η σωστή. Πιστεύω λοιπόν, πως πρέπει σιγά σιγά, να ξαναεμπιστευτείς τους ανθρώπους. Ίσως μέσα, από διάφορους συλλόγους, είτε είναι παραδοσιακοί χοροί, είτε σύλλογοι που κάνουν κάτι, που μπορεί να σε ενδιαφέρει, φιλανθρωπία κλπ. Δηλαδή, να κινείσαι, σε καταστάσεις που να έχει κόσμο και να δουλεύετε όλοι, για έναν σκοπό, ακόμη και να είναι παραδοσιακοί χοροί, δεν έχει σημασία. Πιστεύω, πως έτσι σιγά σιγά, θα ανακτήσεις ξανά εμπιστοσύνη στους ανθρώπους και δεν χρειάζονται και χρήματα για όλα αυτά, χρειάζεται μόνο θέληση. Υπάρχουν σύλλογοι, που απλά δίνεις κάτι έτσι, για την συμμετοχή τον χρόνο, δηλαδή δεν θέλουν πολλά λεφτά. Επίσης, δεν έχεις κάποια χρόνια μπροστά σου, έχεις πολλά χρόνια ακόμη μπροστά σου, θέλεις να πεις.

Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να πάω γυμναστήριο, θα το ξεκινήσω σύντομα που θα είναι καλύτερα τα οικονομικά μου κι ένας λόγος είναι ότι θέλω να χάσω βάρος...
Αλλά πώς ξέρω ότι από εδώ και πέρα θα είμαι ασφαλής; Μου είναι δύσκολο να εγκαταλείψω τις άμυνες μου...
Όσο για τα χρόνια μπροστά μου εννοούσα χρόνια στα οποία θα είμαι ακόμα νέα κι επιθυμητή...

[λουλούδι]

Κυκνε μου καλημερα!! Μακαρι να μπορουσα να σε βοηθησω αλλα κι εγω τα ιδια περναω δεν εμπιστευομαι τους ανθρωπους και καθε φορα που παω να το κανω, μου βγαινει σε κακο!! Δεν ξερω γιατι, λες και καποιος με εχει καταραστει........
Εν οιδα καλα ολα αυτα που λες οτι και οι δολοφονοι εχουν ψυχη, κι εγω το δεχομαι, μπορει να υπαρχουν στιγμες που τους θεωρω τους χειροτερους "ανθρωπους" στον κοσμο, μπορει να υπαρχουν ομως και στιγμες που σεβομαι την αδυναμια τους, η και τα δυο μαζι οπως τωρα, αλλα οταν ομως σου χτυπαει εσενα την πορτα δεν ειναι ευκολο να γινεις αγιος οπως λες. Και δεν σου μιλαω μονο για τους δολοφονους του σωματος, αλλα και για της ψυχης γιατι εμενα εκει με εχουν χτυπησει, στην ψυχη. Οπως ειπα και στην κυκνος, καθε φορα που παω να εμπιστευτω τους ανθρωπους κατι μου κανουν, σου λεει κατι αυτο; Μου αποδεικνυουν και παλι οτι δεν πρεπει να τους εμπιστευομαι και ξανακλεινομαι στον εαυτο μου. Σκεφτομαι να ανοιξω και θεμα, αλλα δεν θελω να το δουν πολλοι, εγω πιστευω οτι απο μικρη με ζηλευαν ολοι, το λογο δεν θελω να τον πω....αν θες στειλε μου προσωπικο μηνυμα, αν εχεις ορεξη να βοηθησεις.....μονο φιλικα ομως απανταω και μονο για βοηθεια, το λεω σε ολους αυτο..........αν θες να βοηθησεις πραγματικα, απαντησε μου εδω τι κανεις οταν ολοι σε ζηλευουν και νιωθεις με το ενστικτο σου οτι θελουν το κακο σου, παθαινεις η δεν παθαινεις ψυχωση μετα απο αυτο; Και να πω οτι υπαρχει θεος και τιμωρουνται ολοι αυτοι τι κανουν; Πανε στην κολαση ολοι αν το κανουν αυτο ολοι; Δεν πιστευω στο θεο και εχω πολυ αρνητικη αποψη για τον κοσμο, πιστευω οπως και ο davidh οτι ειμαστε μπεζ τερατακια, και βαζω και τον εαυτο μου μεσα, γιατι μπορει να μην εχω βλαψει ανθρωπο εσκεμμενα, αλλα τρωω κρεας πχ. Κανενας ανθρωπος δεν ειναι απολυτα καλος, και εσυ που θεωρεισαι καλος και οταν λεω θεωρεισαι απο μενα εμφανιζεις μερικες φορες κακια και θυμο, και δεν μιλω μονο για τη φορα που τσακωθηκαμε, και αλλες φορες, και εγω εννοουσα σε αυτο το θεμα οτι θυμωσες, επειδη ειπα να πεθανουν οι εχθροι μου. Μακαρι να μπορουσε να μου πει καποιος τι κανουμε οταν μας ζηλευουν ολοι και θα του σηκωσω το καπελο!! Οταν δεν παιρνεις καλοσυνη και εσυ εισαι καλος ε τοτε δεν εισαι ηλιθιος, αλλα θυμα και πως το αντιμετωπιζεις; Αλλα παλι τι να γινω, κακια σαν τα μουτρα τους; Και δεν λεω, σε καποια θεματα σκεφτομαι ως κακια, αλλα πιστευω δικαιολογημενα, πρωτον επειδη εχω παρει πολλη κακια, και δευτερον παλια ημουν πιο καλη, μετα εγινα πιο κακια για να ενσωματωθω στην κοινωνια, επειδη οπως ειπε καποιος απο εδω η καλοσυνη παει παρεα με τη μοναξια........και να σου πω και κατι; Δεν πιστευω πως ειναι καλος οποιος λεει να εμπιστευτουμε τους ανθρωπους, θα ελεγες σε ενα κουνελακι να εμπιστευτει μια αλεπου;

[DL010117a]

Κυκνε μου καλημερα!! Μακαρι να μπορουσα να σε βοηθησω αλλα κι εγω τα ιδια περναω δεν εμπιστευομαι τους ανθρωπους και καθε φορα που παω να το κανω, μου βγαινει σε κακο!! Δεν ξερω γιατι, λες και καποιος με εχει καταραστει........
Εν οιδα καλα ολα αυτα που λες οτι και οι δολοφονοι εχουν ψυχη, κι εγω το δεχομαι, μπορει να υπαρχουν στιγμες που τους θεωρω τους χειροτερους "ανθρωπους" στον κοσμο, μπορει να υπαρχουν ομως και στιγμες που σεβομαι την αδυναμια τους, η και τα δυο μαζι οπως τωρα, αλλα οταν ομως σου χτυπαει εσενα την πορτα δεν ειναι ευκολο να γινεις αγιος οπως λες. Και δεν σου μιλαω μονο για τους δολοφονους του σωματος, αλλα και για της ψυχης γιατι εμενα εκει με εχουν χτυπησει, στην ψυχη. Οπως ειπα και στην κυκνος, καθε φορα που παω να εμπιστευτω τους ανθρωπους κατι μου κανουν, σου λεει κατι αυτο; Μου αποδεικνυουν και παλι οτι δεν πρεπει να τους εμπιστευομαι και ξανακλεινομαι στον εαυτο μου. Σκεφτομαι να ανοιξω και θεμα, αλλα δεν θελω να το δουν πολλοι, εγω πιστευω οτι απο μικρη με ζηλευαν ολοι, το λογο δεν θελω να τον πω....αν θες στειλε μου προσωπικο μηνυμα, αν εχεις ορεξη να βοηθησεις.....μονο φιλικα ομως απανταω και μονο για βοηθεια, το λεω σε ολους αυτο..........αν θες να βοηθησεις πραγματικα, απαντησε μου εδω τι κανεις οταν ολοι σε ζηλευουν και νιωθεις με το ενστικτο σου οτι θελουν το κακο σου, παθαινεις η δεν παθαινεις ψυχωση μετα απο αυτο; Και να πω οτι υπαρχει θεος και τιμωρουνται ολοι αυτοι τι κανουν; Πανε στην κολαση ολοι αν το κανουν αυτο ολοι; Δεν πιστευω στο θεο και εχω πολυ αρνητικη αποψη για τον κοσμο, πιστευω οπως και ο davidh οτι ειμαστε μπεζ τερατακια, και βαζω και τον εαυτο μου μεσα, γιατι μπορει να μην εχω βλαψει ανθρωπο εσκεμμενα, αλλα τρωω κρεας πχ. Κανενας ανθρωπος δεν ειναι απολυτα καλος, και εσυ που θεωρεισαι καλος και οταν λεω θεωρεισαι απο μενα εμφανιζεις μερικες φορες κακια και θυμο, και δεν μιλω μονο για τη φορα που τσακωθηκαμε, και αλλες φορες, και εγω εννοουσα σε αυτο το θεμα οτι θυμωσες, επειδη ειπα να πεθανουν οι εχθροι μου. Μακαρι να μπορουσε να μου πει καποιος τι κανουμε οταν μας ζηλευουν ολοι και θα του σηκωσω το καπελο!! Οταν δεν παιρνεις καλοσυνη και εσυ εισαι καλος ε τοτε δεν εισαι ηλιθιος, αλλα θυμα και πως το αντιμετωπιζεις; Αλλα παλι τι να γινω, κακια σαν τα μουτρα τους; Και δεν λεω, σε καποια θεματα σκεφτομαι ως κακια, αλλα πιστευω δικαιολογημενα, πρωτον επειδη εχω παρει πολλη κακια, και δευτερον παλια ημουν πιο καλη, μετα εγινα πιο κακια για να ενσωματωθω στην κοινωνια, επειδη οπως ειπε καποιος απο εδω η καλοσυνη παει παρεα με τη μοναξια........και να σου πω και κατι; Δεν πιστευω πως ειναι καλος οποιος λεει να εμπιστευτουμε τους ανθρωπους, θα ελεγες σε ενα κουνελακι να εμπιστευτει μια αλεπου;

Βρε λουλούδι αυτό λέω τόση ώρα. Μου απαντάς σε ένα άλλο θέμα, ότι έχεις λύσει όλα τα θέματα με τον εαυτό σου, δεν είναι έτσι, δεν τα έχεις λύσει, αλλιώς δεν θα παρεξηγούσες τις συμπεριφορές των ανθρώπων και θα ήσουν πιο ανοιχτή κοινωνικά. Παρεξήγησες ας πούμε την απάντησή μου προς εσένα, με τους δολοφόνους. Κάνεις πολύ μεγάλο λάθος, δεν απάντησα με κανέναν θυμό. Η απάντησή μου, ήταν ξεκάθαρα με γνώμονα την ορθόδοξη πίστη, το αν θέλεις να μην την αφουγκραστείς είναι άλλο θέμα. Όταν με ζήλευαν και με ζηλεύουν ακόμα κάποιοι, γιατί είμαι αυτός που είμαι και δεν χρωστάω σε κανέναν, στην αρχή με απομάκρυναν, όταν είδαν ότι εγώ τους έγραψα στα @@ (συγνώμη για την έκφραση), τότε άρχισαν να με βλέπουν διαφορετικά. Τώρα εκείνοι κάθονται στα σπιτάκια τους, και εγώ βγαίνω σε κλαμπάκια και πολλά άλλα με άλλη παρέα, ακόμη και οι επιτυχίες προς το γυναικείο φύλο, είναι πλέον αισθητές προς τα εμένα. Δεν θα κάτσω να ασχοληθώ λουλούδι και έχω ένα moto του παππού μου, γι'αυτά τα θέματα, που λέει "καλύτερα να σε ζηλεύουν, παρά να σε λυπούνται". Και είναι απόλυτα σωστό, όταν θα αρχίσουν οι "γλύκες", είναι μάλλον επειδή σε λυπούνται, όταν εγώ τους έγραψα κανονικά και προχώρησα στην ζωή μου, εκείνοι με κοιτάνε ακόμη. Έτσι αντέδρασα όπως λες λουλούδι και όχι δεν απέκτησα "ψύχωση", γιατί απλά δεν τους υπολογίζω, εσύ όμως τους υπολόγισες, γι'αυτό και την "πάτησες", κατά την γνώμη μου. Καλημέρα

[λουλούδι]

Εν οιδα εχεις προσωπικο μηνυμα.